DE ZEEUWl
H
tEEUW"
TWEEDE BLAD.
ER WAAROP
[ANT WAARIN
i HUISVRIEND
teel Bouwland
LANGS DEN AFGROND.
Uit de Provincie.
Gemengd Nieuws.
Zoeklichtjes.
Al
ACHTEN:
FEUILLETON.
'M
teert is een zeer
factor. Maar
rnaamste blijft
sntie opgenomen
e het Zeeuwsche
[1 bereiken, wie
dvertentie succes
1, dient te adver-
et blad dat door
als
rhouwd en geve
advertenties te
voratstraat 70, GOES,
relef. II.
te MIDDELBURG:
L. Burg. Telef. 259.
te TERNEUZEN:
LITT00IJ, Telef. 20.
ot 2.61.20 H. A.
n worden vóór 1 5
yacht door
VEREEKE, Kapelle.
and te pachten:
l TRIMPE BURGER te
ot ongeveer 7 jaren,
t, onder Schore bij het
ie
■LA. Boomgaard.
:n worden ingewacht
an Notaris VAN DIS-
tot en met 15 Febr. 2o.
op gevraagd:
Sjalotten.
(and.
KOOP:
wagen en een V®®*""
net Huif, inzeergoe-
5CHIEMAN. Rijksged-
*rpakhuizenstr., M burQ*
VAK
DONDERDAG 9 FEBR. 1928. No. 112.
0MK00PERIJ.
Over dit onderwerp schrijft V(erkoute-
ren) in de Nederl.:
Er is in den lande in de laatste weken
heel wat onrust gewekt, door het ontdek
ken van veel omkooperij. Vooral van Di
recteuren van gemeentebedrijven. Leve
ranciers, die graag de leverantie der ge
meente hebben willen, houden de men-
schen te vriend, die hun die leverantie
kunnen bezorgen en wij vreezen, dat het
kwaad veel erger is, dan tot nu toe is ge
bleken. Er is echter één troost bij dat a'lles,
vroeger was het nog erger, ook in Neder
land.
O temps o moeurs j'ai beau crier
Tout le monde se fait payer.i)
Die woorden geven zoo ongeveer den
vroegeren toestand weer.
Vroeger vertrok geen gezant naar een
vreemd hof, of hij nam geschenken mée en
nog in eene wet van 1814 wordt heel naief
gezegd, dat de opbrengst van de inkomen
de rechten op Levantsc'he goederen zal
strekken om geschenken te geven aan
Turksche ambtenaren. Jan de Witt en Fa-
gel -waren indertijd onomkoopbaar, maar
dat was toen iets (heel merkwaardigs. De
eerste zond zelfs een handwerkje terug,
dat hij ontvangen had. Ook den schijn des
kwaads wilde hij vermijden. Oldenbarne-
veldt evenwel nam een jaargeld aan van
den Franschen toning Hendrik IV en gaf
daardoor aanleiding tot verdenking. Von
del zinspeelt dan ook op de pistoletten van
het verraad.
Wij kunnen ons nu nauwelijks meer
voorstellen, dat er leden zouden zijn van
de Staten-Generaal, die in soldij zouden
zijn van een vreemde mogendheid, maar
vroeger was dat zeer gewoon. Toen Jan
de Witt de Ruyter naar de kust van Gui
nea wilde zenden, om daar te heroveren,
wat Engelsche vrijbuiters ons hadden ont
nomen, durfde hij de zaak niet in de Sta
ten-Generaal te brengen. Want hij wist
zeker, dat alios dan dadelijk naar Enge
land zou wordon overgebriefd. Hij Het dus
het besluit tot uitzending in de notulen
opnemen, evenals of (het werkelijk geno
men was en door den Griffier voorlezen.
Hij zelf liet op dat oogenblik troepen voor
bij trekken en lokte de 1/don, die hij niet
vertrouwde, aan het venster.
In het algemeen was omkooperij in de
politiek vroeger een zeer gewoon middel.
Geen diplomaat kon, zonder dat, zijn doel
bereiken. De invloed van Machiavelli was
merkbaar. Prins Willem kocht de geheim
schrijvers om van. Philips. Hij wist dien
tengevolge, wat er op het Escuriaal voor
viel en nam zijn maatregelen. Jan de Witt
zelf bracht door omkooperij Yan Zweden
do Triple Alliantie tot stand, en later wist
Lodewijk XIV haar op dezelfde wijze te
doen eindigen. In 1672 had hij Karei II
van Engeland omgekocht om zich tegen
ons te keeren. Czaar Peter de Groote aam
de Pruth door de Turken ingesloten wist
zich te redden door omkooperij van den
Groot-Vizier. Zijne gemalin Catharina was
hem daarbij behulpzaam en later heeft
Karei XII van Zweden toen hij na' Pulta-
wa door de Turken in Bender was ge-
internoerd op groote schaal Turksche
ambtenaren en 'hoofd-officieren omge
kocht In de dagen van do Bataafsche Re
publiek kochten wij ook het Directoire om
en Talleyrand, terwijl de Fransche Gene
raal Augereau, die hier de Fransche troe
pen commandeerde een douceurtje kreeg
van een millioen. Danton, de bloeddorstige
figuur uit de Fransche revolutie zeide
eens: „Een man van mijn kaliber is on
betaalbaar" en het schijnt, dat Robesspier-
re, overigens een onbeduidend man, zijn
grooten naam vooral te danken had aan
een zekere reputatie van deugd en onom
koopbaarheid.
Bjj- omkooperij; beschuldig© men niet
altijd en allereerst den omkooper. Men
l) O tijd, a zeden, wat baat bet mij, of
ik dat al yosp, iedereen laat zioh betalen.
6)
(Vrj) naar het Engelsch.)
KOOP:
OOO K.G. Ie nabouw
tors, van prima o0"
bij W. DE VISSER
IERE, '«-Gravenpolder.
Het voornaamste huis van den gehee-
lea omtrek was ongetwijfeld de woning
van pachter TresUlian, een ouderwetsche,
ruime, gezellige woning, die den wiid-
scnen naam van Rosevallien Manor droeg,
doch m de wandeling kortweg Roseval-
leen genoemd werd. Daar de eigenaar
van Rosevallien, Enoch Tresillian, een
yD) groote r°I i® dit verhaal zal spelen
is het, niet ondienstig hem hier even
aan onze lezers voor te stellen. Enoch
was een lange magere man met een
trotsohe houding en een stroef gelaai.
ttg stelde er zijn hoogste eer in, dat do
naam „TresiUiam" de oudste uit het, ge-
heele graafschap was, nog ouder en voor
namer dan die van Trelawney, en het
was zijn voortdurend streven zich het
dragen van zulk een verheven na&m
waardig te toonen.
Hoewel teruggetrokken van aard, was
hij niettemin een goede buurman, steeds
bereid aa plicht te doen, zocdra die
hem helder voor oogen stond.
Maar niet alleen was hij eigenaar van
denlke zich hem niet altjjdl als een ver
leider, maar dikwijls als een verleide. Niet
voor zijn genoegen heeft hij omgekocht.
Hij had het liever niet gedaan. Voor hem
was dat geld: een verlies, maar de oom-
gekochte heeft hem, als het ware, 'tot om
kooperij gedwongen. Als een aannemer
al zijn materialen ziet afgekeurd omdat
hij verzuimt een bepaald ambtenaar zoo
genaamd te smeeren, is het hem niet
zoo heel erg kwalijk te nemen, als hij
den wenk begrijpt en daaraan gehoor
geeft. De ware schuldige is hij die duide
lijk merken liet, dat hij gekocht wilde
zijn en anders lastig genoeg kon worden.
Omkoopen geschiedt niet altijd in den
groven vorm van geldbetaling.
Toen Karei V eens aan het Fransche
Hof vertoefde en daar sprak met een
zeer invloedrijke hofdame liet hij, als
het ware, bij ongeluk, een kostbaren ring
van zijn vinger glijden. Zü raapte 'dien
op en gaf hem terug, maar hij stak
hem geLant aan haar vinger en zejde,
dat die ring aan geen schooner handen
kon worden toevertrouwd.
Hoe het echter ook zij, het kwaad moet
worden gestuit. Onze zeden zijn bij vroe
ger vergeleken verbeterd', maar sedert den
oorlog was er weer afglijding merkbaar.
Daten dus alle goedgezinden wa.akzaia.rn
zijn en laten de mannen van Christelijker!
huize daarbij voorgaan.
Het is beter en voordeelïgfer een ambte
naar goed te salariëeren dan hem, door
een karige bezoldiging in verzoeking te
brengen en Engeland heeft de voorzit
ter, met name van het Lagerhuis een
vorstelijk inkomen, opdait iedereen, ten
allen tijde, op zijn onkreukbaarheid zal
kunnen rekenen.
De nieuwe mailschepen, welke voor
den Rotterd. Lloyd door du Kon. Mij.
„De Schelde" te Vlissingen zullen ge
bouwd worden, zullen genaamd: worden
„Dempo" en Baloexta".
Kapelle. In een der lokalen van hef
schoolgebouw daartoe door het bestuur
van de Chr. school afgestaan werd door
de Geref, Jongelinga- en Knapenvereeid-
ging jaarvergadering gehouden met ge-
noodigden en begunstigers.
Do voorzitter der voroon., dhr H. Ze-
gers, opende met een kort woord eif
wees op de zegeningen deze vereenigin-
gen geschonken. Do verslagen vfch de
bestuursleden secretarissen als penning
meesters stonden in het teeken van dank
baarheid.
Onderscheidene voordrachten en onder
werpen vormden het programma. Ver
schillende afgevaardigden van zusterver
enigingen brachten hun heilwenschen
over. Ook werd het woord gevoerd- na
mens de Geref. Moisjesvereeniging door
mej. C. Eversdijk.
De zangvereeniging „De Lofstem"
bracht enkele schoone nummers ten ge-
hoore onder leiding van dhr A. de Jager.
Ds A. Scheele sprak het slotwoord. De
belangstelling whs groot.
In de zaal van dhr Kramer "had
de eindles plaats van den Bijenteeitcur-
sus, gegeven op initiatief van do vereen,
van oud-leerlingen van de Tuinbouwcur-
sussen, door den onderwijzer S. A, de
Visser te Kruiningen. Door 33 leerlingen
v aren da lessen trouw gevolgd.
Allereerst heette de voorzitter der ver.
van oud-leerlingen den hoer t>. A. do
Visser, onderwijzer, welkom nismede dhï
L. van Giersbergen, bijenteelt-consulent,
den burgemeester en diverse corporaties
op land- en tuinbouwgebied en den Rijfcs-
tuinbouwconsulent dhr v. d. Plassche.
Dhr de Visser deed het genoegen dezen
cursus te mogen beëindigen. Spr, wilde
kort zijn, maai- toch ook do leerlingor.
danken voor de aandacht w-.wirmede de
lessen waren gevolgd. Al was hij een
leek in de theorie, als ,-oorz. va a de aid,
Zuid-Beveland tor bevordering vait den
bijenteelt gevoelde hij den plicht la moe
ten helpen.
Dhr Giersbergen het woord verkrijgende
roemde dhr do Viseer als de practicus
op het gebied van bijenteelt bij uitne
mendheid. De leerlingen mogen dankbaar
zijn, zij ontvingen hot neusje van den
zalm. Spr. begon met te zeggen, dat
men vroeger enkel bijen hield voor honig
oen ouden en deftigon naam, hij mocht
zich tevens verheugen in het bezit van
tachtig bunders land, bet z.g. Rosevallien
Erf. Bovendien had liij nog honderd bun
ders land die aan zijn eigendom grensden,
in pacht van Lord Gw ènnap.
Pachter Tresillian was ook een „gods
dienstig" mensch. Zonder zich aan weer
of wind 'te storen reed hij eiken Zondag
over de heuvels naar de kerk te St.-
Milured, en eiken Zondagavond wandel-
do hij door het dorp naar die kapel der
Methodisten. Bij die gelegenheden werdi
hij steeds vergezeld door zijn vrouw, en
door a$n kinderen Abigail en Tom
tenzij het weder buitengewoon ongunstig
was, in dit geval ging hij alleen.
Ruth Tresillian was in elk opzicht een
kost Jlike vrouw. De dorpelingen zeiden
v-u haar, dat zij schoon, kloek en lieftal
lig was. En hiermede zeiden zij niets te
veel. Zoo ooit geduld, goedheid en ver
stand op iemands gelaat geschreven ston
den dan was dit met haar het geval. Haar
glimlach deed iemand goed tot in rijn
ziel, en een woord van hare lippen vond
regelrecht den weg naar het hart, en
werd maar zelden vergeten.
Zij sprak in den regel niet veel, maar
deed altijd meer dan zij beloofde. Zij gaf
den menschen nooit aanleiding om te pra
ten over hetgeen zij doen zou, maar
deze hadden des te meer gelegenheid
en wws. Vroeger waren het Brabant, Gel
derland en Drenthe waar bijen werden
gehouden. Nu wordt meer en meer in
gezien van hoeveel waarde de honigbij
is voor de fruitteelt in verband met de
bestuiving.
Ook de regeering steunt dit door ver
laagde suikerprijzen voor imkers, het sub-
sidieeren van cursussen enz. Spr. gevoelt,
dat in een JEruitcentrum als hier een
goede opleiding een eerste eisch is.
Volleerd, aldus Spr., is men nooit,
telkens en telkens komt de imker voor
verrassingen.
Nu werd door dhr van Giersbergen
op onderhoudende wijze verduidelijkt met
lichtbeelden de werking van het bijenvolk
aangetoond. Het was een leerrijke avond.
Serooskerks (W.) In het vergaderlokaal
hield het ziekenfonds „Onderlinge Hulp"
'Dinsdag j.l. de gewone Blgemeene jaar
vergadering. Bijna de helft van 't aantel
leden was aanwezig. De voorzitter de
heer J. Versluis, herdacht met erkentelijk
heid de verdiensten van do heeren H. J.
Versluis en L. Cornelisse, welke langen
tijd deel uitmaakten van de commissie
va.n advies, doch nu door vertrek naar
elders en ontslagname twee vacatures
deden ontstaan. Uit het verslag van den
secretaris bleek, dat het afgeloopen jaar
voor het fonds gunstig mag genoemd
worden, hetgeen ook door de cijfers in
het verslag van den penningmeester ge
ïllustreerd werd. Het batig saldo op 31
Dec. 1926 was f852.43. De inkomsten
in 1927 aan premie der leden en bijdragen
der begunstigers waren f927.63. Uitge
keerd werd f692, wat met diverse uitga
ven saamgevoegd f 813,42 totaal was, zoo
dat met een batig saldo van f966.44
't jaar 1928 kon worden begonnen. De
aftredende bestuursleden M. Izeboud en
J. Lonwerse werden herkozen, terwijl in
de plaats vail J. Jacobse, die niet meer
in aanmerking wenschte te komen, ge
kozen werd C. Huissoon Cz.
De heer A. Melis verklaarde zich be
reid als kassier te blijven fungeeren, ter
wijl de heer Dor Reindera Schilt even
eens bereid werd bevonden als advi
seur het bestuur ter zjjde te staan. Door
de vergadering werden als leden der com
missie Ygn advies gekozen de heeren
W, C. Allaart én Joh. Wondorgem en
benoemd tot bodo J. Schout. Als laatste
punt op de agenda' kwam in. besproking
een voorstel van het bestuur om toe te
treden tot den Prov. Bond van Zieken
kassen. Door den voorzitter werd aan
de vergadering uitgelegd welke motieven
het bestuur hadden geleid om dit voor
stel ter tafel te brongen. Ook op 't ter
rein der ziekenkassen geldt het „Een
dracht maakt Macht" en zulks nu voor
al met het oog op de komende Ziekte
wet. Mot algemeen goedvinden werd' het
voorstal van "t bestuur aangenomen. De
voorzitter dankte namens 't bestuur de
vergadering voor dit besluit en sloot de
vergadering.
DE MENSCHHEID EN DE ALCOHOL.
Het alcohol-vraagstuk vraagt mede in
verband met het ontwerp tot invoering
van plaatselijke keuze weer in breede
kringen de aandacht.
Van de zijde van hen die het alcohol
gebruik verdedigen is een boek versche
nen „De mensch en de alcohol", waarin
de meening van tal van gezaghebbende
personen in Nederland is weergegeven.
Bij da samenstelling vam dit hoek is
echter niet de noodige onpartijdigheid' bet-
tracht.
Terwijl gezegd .wordt, dat er moer dam
ooit behoefte bestaat aan wetenschappet-
lijke voorlichting, wordt tegelijk erkend,
dat geheelonthouders niet tot medewer
king zijn uitgenoodigd'.
Uit propagandistisch oogpunt is flaar-
'Kil zeker -.ets t9 zeggea. Maar do zaak
krijgt eon bedenkelijker! Uutt ü'is daar
aan wordt toegevoegd, dat gehealomthou-
ders zeldzaam zijn onder de vooraan
staande personen in ons land en dat zij
niet als onbevooroordeeld kunnen wor
den beschouwd.
Een uitspraak, die in een boek dat we
tenschappelijke voorlichting bedoelt te ge
ven een zeer eigenaardig en, om geen an
der woord te gebruiken, indruk maakt.
Het is maar aanleiding daarvan dat nu
door de gezamenlijke drankbestrijders-
om zich te verdiepen in hetgeen zij deed.
Zij was een bescheiden vrouw die nooit
over zichzelf sprak, die in stilte haren
Heiland liefhad en door haar daden die
liefde ook naar buiten openbaarde.
Enoch Tresillian was trotsch op zijn
vrouw, en daartoe had' hij alle reden. Zijl
was als het ware zijn goede geest, en zon
der haar invloed zou hij waarschijnlijk
een begeerige trotsche rijkaard geworden
zjjn. Gelijk de zomerzannescMjin het zaad
in den bodem doet ontkiemen, zoo wist zij
het goede, dat in hem was, te voorschijn
te roepen. Zij deed dit echter onbewust.
In haar oog was haar echtgenoot de
beste mam van de wereldi, braaf, eerlijk,
goedhartig en edelmoedig zonder vertoon.
In werkelijkheid hield zij hem jroar veel
edelmoediger dan hij inderdaad was, en
zag ze deugden in hem ,dia andere man-
echen niet konden ontdokken, Enoch Tre
sillian en zijn vrouw leefden hoogst ge
lukkig met elkander, zij had'don nooit on
genoegen. Mocht hij al eens een onvrien
delijk woord zeggen dan antwoordde zij
hem daarop niet. Waar toe ock? De
goede mam had immers zooveel aan zijn
hoofd, met het bestuur eenor boerderij,
en de domheid en de zorgeloosheid van
het werkvolk, en het ongunstige weder,
en de slechte 'tijden. Hot wais geen won
der indien hij nu en £am eens ongedul
dig werd, en zij mocht hem er geen rer-
rereenigingen een brochure is uitgegeven
„De menschheid en de alcohol", waarin
hetzelfde Traagstuk, eveneens door gezag
hebbende Nederlanders, van dia andere
zijde wondt belicht.
De samenstellers hebben een ruimer
standpunt ingenomen dan die verdedigers
van den alcohol.
En terecht wordt door hen in een in
leidend woord het volgende opgemerkt:
„Dat een wetenschappelijk man, die zich
die overtuiging (de noodzakelijkheid van
geheelonthouding) verworven heeft, min
der onbevooroordeeld is dan iemand, die
aan de eeuwenlange drinkgewoonten ou
derworpen blijft, is zeker een der uitin
gen van gezond verstand 1 Maar dat ge
vraagde bijdragen van erkend wetenschap
pelijke mannen niet opgenomen z\jn, om
dat zij niet tot de conclusie kwamen,
dat de matige drinkgewoonten weten
schappelijk aanbevelenswaard zijn, werpt
op de wetenschappelijkheid van het boek
een scherp licht."
Zooals gezegd, de samenstellers van
deza brochure namen een ruimer stand
punt in.
Het is een zeer gemengd gezelschap
dat hier Pan het woord komt. Genees
kundigen geven hun oordeel over alcohol
en geneeskunde. Verder zjjn er uitspra
ken van bekende mannen en vrouwen
over: aloohol en staat; alcohol, gods
dienst en moraal; alcohol en maatschap
pelijk leven; alcohol en jeugd; en ten
slotte nog een aantal uitspraken van voor
aanstaande Nederlanders uit alle kringen
over plaatselijke keuze.
Als we een aanmerking wilden maken
dan zou het deze zijn, dat waar deze
brochure speciaal ook door de Gerefor
meerde Vereeniging voor Drankbestrijding
onder het publiek wordt gebracht, ge
zorgd had moeten worden, <M veel meer
personen uit Gereformeerde kringen, (Ge
reformeerd hier niet in kerkahjken zin
genomen) en in 't algemeen uit beslist
Christelijke kringen, hun oordeel hier
hadden weergegeven.
De brochure zou dan ïn de kringen die
deze Vereeniging zoekt te bereiken allicht
meer vertrouwen hebben gewekt en als
gevolg daarvan ook meer invloed hebben
uitgeoefend.
Dit neemt natuurlek niet weg, dut wij
allen die in het Ulooholvraagstukkbelang
stellen, gaarne opwekken van deze uit
spraken kennis te nemen.
Vooral nai de eenzijdige voorlichting
in „De mensch en de alcohol" mag „De
menschheid en de alcohol" niet ongelezen
blijven.
Eiem fomgen (neergescho
ten. Do rijt sve ld wacht van Hasselt hield
2 school jongens aan, ömstreeks'16 jaar oud.
Zij waren gaan 'spelen op de vestingen te
Hjest. Een hunner was drager van een
revolver. Het wapen was geladen en moet
Onverwacht afgegaan zjjn, althans een
'mede-student werd in de volle borst getrof
fen en zieeg stervend neer.
Zijn beide makkers, hierdoor verschrikt,
sloegen op die vlucht in de richting van
Hasselt. Z;rj werden te Kermpt aange
houden en naar Hasselt overgebracht.
De gedoode knaap is de jonge Peeters,
die 's ochtends het ouderlijk dak, te Schaf-
fien-bij-Diest, had verlaten, om zich haar
de middelbare school te begeven. Zjjn lijk
werd op de vestingen ontdekt. De vader
van het slachtoffer wordt in een instituut
voor zenuwlijders verpleegd; de moeder
was hem 's ochtends 'n bezoek gaan bren
gen. De twee makkers van den gedood-en
'knaap werden reeds vroeger in het bezit
gevonden van messen en maskers.
De inbraak in de juweliers-
zaak te Delft Haag. Hieromtrent wordt
nog nader vernomenGisternacht om
streeks half vjjf deed de agent V. zijn
ronde door de Barihuis&isaat fie Scheva-
ningien.
Toen irdj in de buurt van het post
kantoor was gekomen, weid zijn opmerk
zaamheid getrokken door een rinkelend
geluid, alsof men bezig was met geld
tellen. Hij keek eens om zich heen, en
(bemerkte weldra, dat achter een ijzeren
hek, tusschen bet postkantoor en den
juweliers winkel, twee personen §tonden.
De agent kwam zachtjes dichterbij, en
wijt van maken. Zoo redeneerde do brave
vrouw bp zichzelf. Het was haar plicht
steeds een glimlach voor hem over te
hebben en ae zorgen van zjjn moeilijk
leven zooveel mogelijk te verlichten.
In haar eenzaam bestaan, met een
steeds sterker wordend verlangen in bet
hart .benijdde de arme Mary Vivian me
nigmaal de gelukkige meesteres van Rase
valleen Manor. Zij en haar echtgenoot
schenen zoo gelukkig met elkander. Zij
kon zich op zijn arm leunend .naar icüe
kapel begeven, zij kon naast hem in de
bank zitten, zij kon tot hem gaan om
raad en steun, waar het die opvoeding
der kindei%n betrof, terwijl zij zelf
en Mary zuchtte diep, wanneer zij dit
bedacht terwijl zij zelf eenzaam en ver
laten door het leven moest gaan.
In die dagen verlangde zij met oen on
uitsprekelijk verlangen naar de terugkeer
van haar „echtgenoot, maar ze was te
hoogmoedig om hem dit te doen blijken.
Elke veertien dagen zond hij haar een
vriendelijken, belangstellenden brief, en
iedere maand ontving zij een zeker be
drag, meer dan voldoende om in haar be
hoeften te voorzien; van terugkeeren
eprafc hg echter niet.
Gedurende de eerste jaren van zijn af
wezigheid kon men als tusschen de re
gels van eiken brief lezen, dat het haar
slechts één woord behoefde te koeten,
Ik b'egin er zoo langzamerhand moed
op te krijgen dat het met de samenwer
king van de rechtsche partijen nog wel
weer in orde zal komen.
Tot die conclusie kom ik als ik lees
wat hier en daar door de Chr. Historische
voormannen wordt gesproken, maar meer
nog als ik zie, boe dit. onderwerp in de
vrijzinnige en de socialistische pers voort
durend de aandacht vraagt.
Als ik b.v. het Socialistische hoofd
orgaan telkens weer zie ploeteren ons
de dwaasheid en de onmogelijkheid van
fuik een samenwerking duidelijk te ma
ken, dan denk ik daar het mijne van.
Él ik hen in mijn meening versterkt
door wat ik las in het liberale „Vader
land".
Dit blad geeft, in een hoofdartikel nog
wel, een verhaal over de laatste hoofd be
stuursvergadering van de Chr. Hist. Unie
waar het bij de behandeling van de vraag;
al of niet herstel van da Coalitie, zeer
heet zou zijh toegegaan, zoodat de (voor-
en tegenstanders als leeuwen tegenover
elkaar standen.
Dergeljjke dingen worden door een oude
politieke rot als de heer Roodhuyzen
is, niet zonder bedoeling geschreven.
Ik heb een sterk vermoeden dat de
zaken een weinig anders beginnen te
loepen dan hij gehoopt en gewenscht had
en dat daarom trucjes als hier gebriiikt
noodig worden geaicht om zoo mogelijk
wat verwarring te stichten.
Misschien heb ik het mis, maa.r als
ik dergelijke dingen lees, don begin ik
weer een beetje moed te krijgen.
OPMERKER.
zag, dat de minnen aan elkaar iets over
gaven. Eensklaps trad hij naar voren,
en gelastte hij de twee personen uit den
donkeren gang, welke door het hek van
de straat gescheiden is, te komen. Een
van hen gaf aan deze sommatie gehoor;
de ander zag 'kans door vlug langs den
agent heen te glippen, te ontkomen. De
politieman zond aen vluchteling eenige
kogels na, maar het geluikte hem met,
Iden man aan te houden. De ander werd
naar het politie-buneau Duinstraat over
gebracht. Het bleek, dat zjjn zakken uit
puilden van den buit, welke hij bemach
tigd had.
Aanvankelijk wist men op het politie
bureau nog niet, wat er precies gebeurd
was, maar toen men den arrestant fouil
leerde ,kwam al spoedig aan het licht, dgj
men met deze aanhouding een zeer goede
slag geslagen had. Uit de zakken van dén
man kwamen ia voorschijn een zaklan
taarn, breekijzer, handschoenen, hoor-
werktuigen cm verdere inbrekerswerktui
gen. Jm rijn overjas vond de politie nog
twee geladen revolvers. Voorts haalde
men uit de zakken 188 gouden ringen, 22
goud&i 'armbandhorloges en enkele ril-
vereijf '4 gouden horloges, 8 siel gouden
oorijzers, 20 gouden broches, IR gouden
oorbellen, 35 gouden sierspelden en een
gouden halsketting met hanger.
Toen begreep man, dat de juweliers
winkel van den heer van W, leeggeplun
derd moest rijn. Een onderzoek beves
tigde dit. De bewoners waren inmiddels
wakker geworden door het lawaai en het
schieten valn den agent.
De bewoners, die op de hoven-étage
sliepen, hadden niets A an da inbraak ge
hoord; jeerst later, toen de dieven het
perceel reeds weer- hadden verlaten, wer
den rij wakker.
Uit den winkel was'ook nog .een ijze
ren geldkist gestolen. Deze werd later
teruggevonden in de Badhuisstraat, vlak
bjj het postkantoor. Een bedrag van f94
werd vermist, maar werd ook in het
bezit gevonden .van dea aangehoudene.
Men zoekt au nog naar den tweeden
inbreker, 'die zeer waarschijnlijk bij d«
achtervolging gewond is. Een groot deel
van den buit zal nog in zijn bezit zijn.
Uit den winkel worden vermist 400 gou
den ringen, 40 gouden, horloges, 40 bro
ches en nog een groote pa$ij andere
sieraden. Slechts een gedeelte heeft men
teruggevonden.
De juiste waarde vam. het gestolene kon
men nog niet opgeven, maar dat het vele
duizenden guldens beloopt, is buiten eeni-
gem twijfel.
om hem zoo spoedig mogelijk de terugreis
te doen aanvaarden. Maar dat woord
werd nooit gesproken. Het was haar
balsturige trots hare hand deed verstijven,
wanneer zij dat woord wilde schrijven;
en op die wijze gingen de lange, eenzame
jaren voorbij.
Zij had haai echtgenoot het eene ge
heim verteld, dat zij zeven "jaren lang
zorgvuldig had: weten te bewaren, en
waarvan de openbaring zjjn levensgeluk
vernietigd, en hem als een banneling
van de zijnen verdreven had.
Waarom hem thans ook geen deelge
noot gemaakt van het andere geheim, dat'
als het aanbreken van een nieuwen dag
voor hem zou wezen, en hem van het
andere einde vam da wereldi terug zou
brengen, om haar den last des levens ba
helpen dragen?
In een opwelling, var drift had1 zij hem
het eene verteld; waarom hem thans
niet medegedeeld mot welk eem oprechte
liefde zij nu naar hem verlangde? Want
nu had zij haar echtgenoot werkelijk lief
lief met al de kracht van haar ster
ke natuur. Dit was het geheim, dat zij
hem «oo gaarne zou toévortrouwd hebben.
Ach, waarom deed zij het niet?
(Wordt vervolgd.)
L
r
