DE ZEEUW
tweede blad.
feuilleton.
KRONKELENDE PADEN.
Uit de Provincie.
TAN
MAANDAG 23 JAN. 1928, No. 97.
UIT DEN russischen heilstaat.
S(b«riu «Is vacantle-owd!!
In „Het Volk" van Dinsdagavond 17
Jan. staat een particulier telegram van
den Moskouschen correspondent van het
.Borliner Tageblatt", waarin bizonderhe-
den worden medegedeeld over de verban
ning van Trotzki naar Siberië.
.Trotzki wordt naar Wjemi aan de
Chineesch-Turkestansche grens gestuurd.
„Vijftig andere oppositioneelen zijn op
grond van contra-revolutionnaire woelin
gen reeds de vorige week verbannen.
Bij hun voormannen stuitte men op moei
lijkheden. Hun verbanning was
oorspronkelijk voorgesteld als werk voor
de partij. Maar wat voor soort werk hun
zou worden opgedragen, werd er niet
bij gezegd. Zij weigerden daarop de aan
zegging van hun verbanning te ondertee
kenen en wilden de leiding aldus verplich
ten klaren wijn te schenken. Dit is in
derdaad gebeurd.
„Do Gepoe heeft namens de regeenng
geantwoord: de partij-opdradht is
gewijzigct in verbanning. Voor
sommigen zooals voor Trotzki is de toe
stand daardoor nog bJanmc kelijk ver
slechterd. Als bizonderheid kan nog wor
den vermeld, dat Trotzki geweigerd heeft
de verordening in het dienstgebouw te
onderteekenen. Zij is hem toen voorge
legd in zijn eigen woning. Thans zit
Trotzki met vijf tsjerwonetz reisgeld op
zak in den trein naar Siberië."
Tot zoover het bericht in „Het Volk".
Nu komt „De Tribun?" van denzelf
den avond en zegt dat er heelemaai
geen kwestie is van verbanning.
Integendeel.
„De So^j et-regeering stelt Trotzki ó.s.
in de gelegenheid te werken voor den
eersten proletarischen staat. Dit is geen
straf maar een gunst. Naar ver
luidt zou Trotzki geweigerd hebben dit
aanbod aan te nemen, wat natuurlijk zijn
zaak is."
Dit is wel een wonderlijk bericht van
„De Tribune".
Trotzki heeft geen trek 'in de „gunst",
welke de Sovjet-regeering hem wil ver
eeren. Dan wordt hjj gedwongen en met
vjjf tsjerwonetz op zak op den trein
gezet naai.... Siberië. Zulke „gunsten"
verleende het Czarenregiem eveneens.
Maar er staat nog iets in het bericht
van „De Tribune".
„Henrietta Roland Holst heeft het ini
tiatief genomen tot een actie voocr Trotz
ki en de atidere verbannen leiders der
Russische oppositie. Zjj wil socialisten
van alle landen en alle richtingen oproe
pen om gezamenlijk tot de sowjet-regee-
ring het verzoek te richten, den bannelin
gen te veroorloven zich buiten Rus
land te begeven naar het land dat zij
verkiezen."
„Het gaat merkwaardig snel met Ro
land Holst", voegt „De Tribune" hieraan
toe. „Niet alleen dat ze onvoorwaardelijk
geloof slaat aan de berichten over de z.g.
„verbanning" der leiders van de uit de
Communistische .partij) der Sowjet-Unie
geroyeerde oppositie, maar ze stelt blijk
baar ook nog zooveel vertrouwen in de
regeerders der kapitalistische landen, dat
ze zich omtrent den door haar zoo be
wonderden Trotzki veel geruster zou ge
voelen als bij ergens in eèn kapitalistisch
land zou verblijven dan in do Sowjet-
Unie."
Deze laatste commentaar, zegt de
„Maasbode" is waarlijk schitterend.
Wij veronderstellen, dait Trotzki wel
de meening zal zijn toegedaan van Hen-
nette Roland; Holst, en dat hij overal
veiliger zal kunnen leven dan in den
idealen proletarischen staat, dien hiji beeft
helpen stichten,
Dat Roland Holst reeds dit inzicht is
toegedaan, bewijst dat zij: weinig vertrou
wen hoeft in de zonderlinge „gunsten"
weUce de Sovjetregeering aan haar meest
verdienstelijke onderdanen verleent.
70.)
Vrij naar het Bngelsch.
Harry Rutier was den volgenden mor
gen nauwelijks vertrokken naar zijn dage-
irjksche bezigheden, toen de dienstdoende
sergeant-postbeambte zich aanmeldde met
een stapel brieven. jDie mail was ten laat
ste dus toch aangekomen. Er was ook een
epistel bij voor Mary, uit Indië. Ofschoon
niet van. recenten datum, was deze brief
men een bron van troost. De woorden,
waarmede Arthur eindigde: ,„laat ons op
vertrouwen, laten wij geduldig wach-
en, totdat Hij den tijd gekomen acht
en wie weet, welke zegeningen nog voor
hoop^ weggelegd"' 8aven haar nieuwe
Nauwelijks had Mary dezen brief beëin
digd, of Emily kwam haar een tweede
brengen, met de woorden:
„Ik heb hier een brief voor je van
dom Grey; ik ben benieuwd, wat hij jou
te vertellen kan hebbenl"
Haastig sneed Mary de enveloppe open
en toen ze het epistel geleizen had, was
zg inderdaad „totaal van hga.r stuk".
Elk „kEpitsIistisds land™ ie retn U
verkiezen boven h6t verlokkelijk Siberië,
waarheen men in Rusland op vacantie
mag, als men een onderscheiding heeft
verdiend.
DE ELECTRIFICATIE.
Men schrijft ons van de zijde van het
Prov. Restuur:
De „Middëlbutgsche öourant" van 19
Januari 1928 bevat aap haar hoofd een
artikel over „de nieuwste electriciteits-
plannen", dat niet zonder meer mag wor
den voorbijgegaan.
Het staat natuurlijk ieder vrij, critiek
uit te -oefenen op de werkzaamheid van
Gedeputeerde Staten van Zjeeland in zake
de electrificatie van de Provincie. Maar
men trachte niet onjuiste indrukken te
wekken door onwaarheden.
Onjuist is, dat „een jaar geleden de
koopprijs der Centrale te Vlissingen 1
millioen was". Althans uit de stukken,
welke gepubliceerd zijn, blijkt dit niet.
Wel blijkt daaruit, dat in Januari 1923,
dus vijf jaren geleden, voor die Centrale
1.2 millioen werd gevraagd. Wie eenigs-
zins met de(n loop der zaken bekend
is, weet ooik, waarom die Centrale voor
dit bedrag thans niet meer te koop is.
En in de tweede plaats mag men niet
zonder nader bewijs den indruk wek
ken, dat anderen de electrificatie van het
platteland van Walcheren in zooweel kor
ter tijd tot stand zouden kunnen brengen
dan de P.Z.E-M.
Aan de officieele stukken wordt ont
leend, dat ouder dagteekening van 16
October 1925, dus nu twee en een kwart
jaar geleden, Gedeputeerde Staten aan
Burgemeester en Wethouders van Mid
delburg een concept zouden voor eene
aan die gemeente te verleenen concessie
voor de electrificatie van Walcheren.
Eerst in November 1926 werd tusschen
de beide colleges -overeenstemming bet-
reikt ten aanzien van de voorwaarden
dier concessie. Sedert is weder ruim een
jaar verloopen en uit niets is gebleken,
dat -de plannen van Burgemeester en Wet
houders zoover gereed gekomen zijn, dat
zij onderhandelingen met da gemeentebe
sturen konden openen.
Dezerzijds is er geen sprake van, daar
over het gemeentebestuur hard te val
len: wie in de keuken gekeken hoeft,
weet dat de pudding niet zoo gauw gaai
is. Maar is het dan billjjik, er het Pro
vinciaal bestuur of het Provinciaal bedrijf
een verwijt van te maken, dat het in een
dergelijke, voor de financiën der Provincie
van zoo .overwegend belang zjjhde, zaak
niet- zóó vlug gereed is, als de ingezetenen
en ook het bestuur en bedrgif zelf
wenschen?
Intusschen bestaat er thans alle uit
zicht, dat aan het verlangen naar electri-
citeit spoedig zal kunnen worden vol
daan. De plannen voor de definitieve
voorziening van de Bevelanden en het
platteland van Walcheren zijn thaüs in
zoover gevorderden staat van voorberei
ding, dat .indien geen onverwachte tegen
slagen komen, de beslissing der Staten
zal worden gevraagd in hunne eerste ge
wone vergadering van 1928, welke over
eenkomstig de bepalingen van de gewij
zigde provinciale wet kan worden gehou
den in de tweede helft van April 1928,
misschien zeltfs reeds in eene vóór dien
tijd bijeen te roepen buitengewone ver
gadering. r
(Bovenstaand stuk, dat voor het groot
ste deel een weerlegging van een arti
kel in de „Middelb. Ort." bedoelt te z$n,
en dat dilangs ons heen gaat bevat
aan het slot een mededeeling, die niet
in de Statenzitting van vorige week is
gedaan. Wjj zullen moeten afwachten of
nu eindelijk deze toezegging ten aanzien
van de middengroep verwezenlijkt zal
worden, of dat we ook deze bij de an
dere onvervulde beloften zullen moeten
voegen. We hebben ten aanzien van de
electrificatie van Zeeland niet alleen ge
leerd, dat „de pudding niet zee gauw
gaar is", maar dat vele kooksels, die
eerst een pudding heetten te zullen wor
den, mislukten en weggeworpen moesten
worden, om nu malar in de keukentaal
te blijven. Red.)
Waar was het, dat zij en Arthur dagelijks
tot God gebeden hadden om de beproe
ving van hen weg te nemen; waar was
het, dat ze elkander aldoor tot geduld
aangemaand hadden en zich steeds voor
gehouden hadden, om nimmer de verant
woordelijkheid van hun eigen weg te
kiezen, te aanvaarden. En nuwaren
hun gebeden verhoord, er was geen twij
fel aanl
Mary voelde zich als degenen, die, toen
Christus hun verschenen was, nauwelijks
wisten of zij waakten of droomden. Uit
Emily's brieven bleek echter de volle
waarheid; en de beide vriendinnen, die
een jaar geleden 'samen geweend had
den, gingen nu op in elkanders geluk.
„Maar Mary", zeide Emily, tenslotte
een weinig tot bedaren gekomen, „wat
zal ik moeten aanvangen als jij weg bent?
Alles wel beschouwd, kunnen wij on
mogelijk hier blijven; want Anna gaat
ook binnenkort trouwen en daar beboe
ren we tooh eigenlijk bij te zijn I"
Op het oogenblik is er geen transport
naar Engeland, beste, 't Is waar, in de
eerste groote vreugde heb ik er niet
aan gedacht, dat een vertrek van hier
tevens een scheiden betaekent van allen,
die me zoo dierbaar zijn geworden."
Ze was nog niet uitgesproken, of daar
zagen ze Charlie Hill aan komen hol-
Chr. Nat. Werkmansbond.
De afdeelingen van den Christ. Nat. Werk
mansbond in Zeeuwsch-Vlaanderen heb
ben een ring Oost-West-Zeeuwsch-Vlaan-
deren gevormd.
Te Serooskerke is een afdeeling van
den Christ. Nat. Werkmansbond opgericht
door omvorming van de bestaande man-
nenvereeniging.
Middelburg. Chr. Besturenbond.
In de onder voorzitterschap van den heer
D. Stenhuis gehouden jaarvergadering
van bovengenoemden Bond, wond dool
den .secretaris, den heer A. S. Boone,
het jaarverslag over 1927 uitgebracht,
waarin hij zegt, dat hij, hoewel hij met
vreugde het verslag uitbrengt, anderzijds
toch niet kan nalaten, hieraan een min
der opgeweklen toon toe te voegen. Zeker,
het is aangenaam, te mogen terugzien op
een tijdperk, waarin men onder Gods
zegen, heeft mogen arbeiden ten dienste
der Chr. Vakbeweging. Doch, als men
in ipen jaarverslag als dit, waarin, oofc
een terugblik wordt geworpen op het
maatschappelijk terrein, op dat van dqn
arbeid, maar weer steeds moet opmer
ken, dat de opleving op dat gebied, be
houdens enkele uitzonderingen,, nog niet
groot is, en dat het aantal werkloozen
nog altijd schrikbarend is, dan stemt dat
niet bijzonder optimistisch. Middelburg
ondervindt daar ook voortdurend den in
vloed van. Gelukkig kan de secretaris er
op wijzen, dat de door. werkloosheid ge
troffenen 1n 1927 weder door werkver
schaffing en steunvarlieeniing ©enigermate
weiden geholpen, om in ae allereerste
behoeften voor zich en hunne gezinnen
te kunnen voorzien. Wat de veranderde
regeling in 1928 zal brengen, dient voor
alsnog te wonden afgewacht. Aangaande
'de Chr.'Sociale- en vakbeweging kan wor
sen gezegd, dat na de opleving in 1926,
de gestadige groei in 1927 Weef laanhou-
dem. Wat den Chr. Besturenbond betreft,
mag evenzeer op verderen bloei, op ia-
teusieven arbeid en op goede samenwer
king onderling, en met de aangesloten af
deelingen, worden gewezen. De verleden
jaar geuite wepschen te komen tot de op
richting van een aïd. Landarhoidersbond
en stijging van het ledental boven 600
zijn beide in vervulling gegaan.
Opgenoemd worden de verschillende ge
zonden adressen en "herinnerd aan den
wederom uitstekend geslaagden landdag
óp de weide naast de Griffioen op Hemel
vaartsdag. Dé C. B. B. heeft vele adviezen
gegeven inzake aftrek van de v&kcoatri-
butia van het belastbaar inkomen en velen
kregen daardoor een deel van hun belas
ting terug,
Tof de gevoerde propaganda behoorden
o.a. twee luisteravonden, teneinde de ra
dio-programma's van heit C. N. V. bekend
te maken. De opkomst was niet geheel
bevredigend.
Door 7 Wen' werd gebruik gemaakt
net bal RseïttAunfisg bwwu van dan
C. B. B. t» Vlissingen, advies- en reis- 1
kosten werden vergoed. Uit de bibliotheek
werden 121 boeken uitgegeven, tegen 80
in 1926. Het th.c.-fonds „Draagt elkanders
Lasten" had een ontvangst van f737.18,
en een uitgaaf van f662.60. Er werd
f326 aan fimanciëde hulp uitgegeven. Be
treurd wordt, dat er slechts 240 der ge-
organiseerden lid van zijn.
Het ledental der 12 aangesloten af
deelingen, bedroeg op 31 Dec. j.l. 631
tegen in 11 afdeelingen 538 op 31 Dec.
1926. Het aantal steeg dus met 93, waar
van .20 van de nieuwe afdeeling Land
arbeiders. Ten sjotte geeft de secretaris
het belangrijkste wat in de verschillende
afdeelingen in 1927 is voorgevallen.
Hij eindigt met dank aan allen», die,
in welken vorm opfc, in 1927 hunne
schouders onder het werk voor de Chr.
Vakbeweging hebben gezet.
De "rekening van den penningmeester,
den heer C. m v. d. Kuip, wjjst in ont
vang aan f 161.97 en in uitgaaf f 157.86y»
aizoo een goed slot van f 4.111/».
In het Militair Tehuis alhier hield
Vrijdagavond de afdeeling Middelburg van
den Fabrieks- en Transportarbeiders -bond
haar 2e jaarvergadering.
De talrijk opgekomemieü werden door
den voorzitter, den heer M. Boon®, na
opening mat gebed, hartelijk welkom ge-
heeten. Spr. wees op den bloei der aid.,
en verder op de vela werkzaamheden,
die rij in 1927 onder Gods zegen heeft
mogen verrichten.
let jaarverslag van den secretaris, den
heer F. Adriaans®, getuigde eveneens van
veel arbeid, o.a. door huisbezoek, het
houden van lezingen, enz. Het ledental
der afdeeling, nu 68 bedragende, is in
1927 met (22 gestegen. De vereeniging
is lid van het Bureau voor Beroepskeuze.
De penningmeester, de heer J. Boone,
deeJde in zijn fiuanciëel overzicht ó.a
mede, dat over 1927 aan d® werklooze
leden aan uiitkaering was verstrekt een
bedrag van f 1942.38. Aan contributie dei
leden was ontvangen f 1794.51.
Bij de daarop volgende verkiezing wer
den secretaris en .penningmeester beiden
herkozen. Als lid der controle-commissie
wetnd, in .de plaats van den heer Schrier,
gekozen de heer J. de Keijzer.
Door afgevaardigden van den Chr. Be
sturenbond en de zusterafdeeling Vlis
singen werd de vereeniging toegesproken.
Het verdere van den avond werd gevuld
door muziek, zang en voordracht.
In zijn slotwoord bracht de voorzitter
allen dank voor de medewerking, waarnn
de yergaderimg door den secretaris van
den C. B. R. met dankzegging wend ge
sloten.
Een der beste bestrijdingsmiddelen
der werkloosheid is en blijft het bezorgen
van productieven arbeid aan de werkloo-
zen en men weet, dat onze gemeente
alles doet om daarin te voorzien. Be
halve het groote werk aan de Oranjezon,
Waarheen heden een 20-tal personen meer
gBQE Ata fis ««Jut» week, it an ook tts
het park van Nieuwenhoven bezjg met
een 10-tal weriicozen met het dempen
van slooten en het gelijk maken van
sommige gedeelten grond, waardoor het
park weer een beter aanzien zal krijgen.
Nu wjj toch over werkverschaffing
spreken, komt de vraag bij ons op of ook
niet als zoodanig iets gedaan kan worden
aan den weg die van de Bleek naar de
Koepoort loopt. Daarin zijn verschillende
putten, die b£ regen weer moeras wor
den.
Vlissingen. B. en W. wijzen den raad
op het wetsontwerp tot wijziging en aan
vulling van de Telegraaf- en Telefoonwet,
volgens hetwelk de Minister van Water
staat vergunning kan verleenen voor den
aanleg en het gebruik van radio-distri
butie-inrichtingen. Als regel zal in elke
gemeente slechts een radio-distributie-
inriohting worden toegelaten. Naar aan
leiding van ingekomen verzoekschriften
oiii vergunning hebben B. en W. overleg
gepleegd met belanghebbenden en tenge
volge is een belangen-gemeenschap ont
staan welke voorloopig zal optreden on
der den naam vari Zuid-Nederlandsehe
Radio-Distributie Maatschappij. Tot die
maatschappij rijn toegetreden de heeren
W. J. Cornelis Cohen te Utrecht, vertegen
woordigd door den heer L. J. van
't Westende te Middelburg, P. C. Oorschot,
J. J. Quasters en A. M. van Beers te Vlis
singen.
In afwachting van de totstandkoming
der wettelijke voorzieningen heeft ge
noemde combinatie van het Hoofdbestuur
der P. en T. voorloopig toestemming ont
vangen tot het aanleggen van een inrich
ting als bedoeld op voorloopigen voet.
In aansluiting daarmede stellen B. en W.
voor adressanten voorloopig vergunning
te verleenen voor het kruisen van ge
meentegronden en het gebruik maken van
gemeente-eigendommen, zulks tegen ver
goeding van 25 cent per Meter en per
jaar voor het overkruisen van straten
en voor het aanbrengen .wan geleidingen
langs wegen in eigendor% of beheer bij de
gemeente, alsmede over parken, gebouw
de eigendommen, water en gronden 25
cent voor de eerste 100 M. en verder
5 cent.
Arnemulden. Vrijdagavond hield de
Chr. Jongedochters vereeniging alhier
„Ken den Heere in al uw wegen" haar
jaarlijksche vergadering met de begunsti
gers. Door haar werden 121 kledingstuk
ken uitgereikt aan 24 armen. Deze ver
gadering, die onder leiding stond van
Ds B. J. v. Garderen, werd verder ge
zellig doorgebracht met eenige voordrach
ten en samenspraken.
Souburg. Vrijdagavond had de aange
kondigde tweede samenkomst plaats uit
gaande van de Vereeniging voor Winter-
lezingen. Door dhr W. Laatsman wer
den tall van lichtbeelden vertoond
en besproken allen betrekking hebbende
op Nea.-Indië, in verband waarmede dhr
Laatsman »an het eind van zjjn toelich-
Zatardagtniddag weird in hot Bj. A. I. Ipsbomwr te Amsterdam de 28ste Amrtetdiamocha Aultomebiiriteutootnstellmg *oor
hot publiek geopend.
Eea overzicht van deze tentoonstelling.
len, haar al van verre toewenkende.
„0, mevrouw Butler, juffrouw Stewart
hebt u het al gehoord, riep hij juichend
zoodra hij op gehooersafstand was geko
men „ons regiment is na'alr Engeland
teruggeroepen,'sen raad eens, waar we
heengaan? Naar Phfeham. Het is allemaal
zoo heerljjkals we u nu maar
niet achter hoefden latent"
Weg was de jongen weer, om het nieuws
verder te verspreiden. Arme Emily, hoe
voelde zij zich nu? Ze begreep dadelijk,
dat dit voor Mary de mooiste gelegenheid
was om naar Engeland te gaan, doch
voor haar zou Richmond dan ook in één
slag alles verloren hebben, wat het zoo
dierbaar maakte de familie Hill, en
ook Mary! Geen enkele dame van haar
kennissen bleef over waar ze mee sympa
thiseerde. Daarbij kwam nog, dat de pas
ontvangen brieven haar weer dubbel naar
huis deden verlangen, naar haar ouders
en naar Buckland, waatr ze hajar kinds
heid had doorgebracht en waaraan zoo
veel dierbare herinneringen verbanden
waren. Het hart zonk haar in de schoenen
als ze bedacht, hoelang het nog kon
duren voor ze dat alles wedèr zou te
rugzien. Welk een macht heeft Satan op
ons zwakke menschen, in zulke oogen-
blikken, wanneer hij ons al de zegenin
gen, dia voor ons zijn weggelegd» doet
vergeten en slechts een bitter gevoel
in ons hart opwekt, voor hetgeen we
verliezen en Ons doet vergeten dat God
toch alles voor ons bestwil zoo bestierd
heeft 'tmoge ons goed of kwaad toe
schijnen.
Ock Emily bezweek voor die verleiding
en vergat al het goede, dat God haar
geschonken had; ze kon hem niet loven
noch kon ze tot hem bidden. Zonder
verzet liet ze zich gaan, in haar ontevre
denheid. Mary zag alleen haar verdriet,
niet haar zonde; en hoe meer ze trachtte
Emily te troosten, hoe dieper deze ervan
doordrongen werd wat ze in haar vrien
din ging verliezen. Zoo zaten de beide
vriendinnen, terneergeslagen bijeen, tot
ze plotseling opgeschrikt werden door een
angstig geroep van Ruth, de kindermeid.
Emily snelde naar de kinderkamer, waar
ze haar baby op den grond 'vond, naar
adem snakkend. Blijkbaar had het kind
iets ingeslikt en dreigde te stikken. Het
gezichtje zag reeds blauw; Ruth, geheel
overstuur, kon geen lid verroeren om
het kind te hulp te komen. Emily nam
het wichtje op, en door het krachtig
op den rug te kloppen, schoot er een
blokje uit kleine Arthur's bouwdoos uit
het keeltje los en het kind was gered.
„God moge mij mijn zonde vergeven,"
riep de gelukkige moeder uit, „dat ik
in het bezit van een besten man en
mijn lief kind tegen Hem kon morren 1"
en terwijl ze de kleine innig aan het hart
drukte, keerde ze naar de huiskamer
waar Mary in angstige spanning zat te
wachten, terug. Weg waren de wolken
van ontevredenheid, die Emily's ziel had
den verduisterd; ze dankte God voor zijn
zegeningen, en het verlies da,t ze in het
heengaan van haar vriendin zou lijden,
beschouwde ze van nu af, als haar door
God opgelegd.
Dienzelfden dag kwam mevrouw Hill
nog even aanloopen, en met het groot
ste genoegen beloofde ze, Mary gedu
rende dea overtocht onder haar bescher
ming te nemen, terwijl ze tevens innig
meevoelde met Emily, die van haar beste
vriendin zou moeten scheiden.
Het was eerst laat in den middag, dat
Harry thuis kwam en Emily was blij,
dat ze daardoor gelegenheid had, om alle
emoties te boven te komen en haar oude
opgewektheid te herwinnen. Toch be
merkte hij spoedig met het scherpziend
oog van den man, die liefheéft, dat er
iets gebeurd was, en dht Emily zich
het aanstaand vertrek van de familie
Hill en Mary sterk aantrok.
/Wordt vervolgd.)
