DE ZEEUW
tweede blad.
"O- "%®j
itenorders
poslto's
upons
ide Gelden
ssels
surantiën
IRDAPPELEN
eel Bouwland
N AGENTEN^
Uit de Pers.
Binnenland.
KRONKELENDE PADEN.
Uit de Provincie,
IQ - OOSTBURQ
beste velden.
ibouw Frleschs
ootaardappelen,
.euwsche Bonte
lardappelen;
ving te pachten:
iooI Kabinet
eed© Knecht
jersleerllnfi"
e Huishoudster
Jienstbode
FEUILLETON.
ingen, Zwi)ndr«chtscbc
ehoolmeesters, Vroege
lian Earlles, Zeeuwsche
uwe, Bevelanders m
ens van mijn nieuws
Robijn, Alpha, en
Jst wordt op aanvraag
GERMANS,
Hoove Landxloht,
ibbeldam.
KOOP:
de Plasscheweg oudet
levxagen bil
Krabbendijke A ill,
KOOP:
K.G. Vlas.
JDE, Landb.,Ieraeke,
KOOP:
oor K. I. Z. met 9,9,9,
bij J. C. KOERT,
mie der Ned. Horv,
Kloetlnge:
45 R.), kad, sectie C,
pacht bij den heet
jiljetten met opgavr
e borgen, in te leveren
ri e. k. bij den Ada.-
JUS.
ien: 2 nieuwe le klas
lijwielen met Torpedo
itraprem, rwart cellu-
en Sturen, pracht Zadel
:n, uit de alom bekende
iRGERS, van Gronin-
otprijs, Heeren 57.50,
nog volle garantie, vrij
764, Bureau vandeit
«s.
gens overoomple»!
er R Bur. De Zeeu#
KOOP:
en Ooudreinet,
ïhof, Oostkapell^;
ip een Koe,
rekening Februari
B VOOGD,
Hoogelande,
't Westelijk gedeelte
eland. Alleen zij, <"e
racht hebben en a
:ds werkzaam gewees
zich te melden ona#
het Bureau van <>1!
DE VISSER, Han»"
,i—*a
door omstandigheden,
togelijk
van m. ca P,
N DER BIJL.
idebeura bij
j mogelijk
gens ziekte der vtou"'
VAN
MAANDAG 16 JAN. 1928. No. 91.
Een wondeplek.
Onder het hoofd „Ongelooflijke dingen"'
maakte onlangs het „Hervormd Zondags
blad voor de Provincie Friesland mel
ding van een ontvangen schrijven, volgens
hetwelk het voor zou komen, dat recht
zinnige landbouwers 'hun arbeiders de
uren voor bid- en dankstond voor het ge
was korten in hun loon!
Wij willen, zegt het blad, den brief
schrijver geen leugenaar noemen. Wij
hebben er geen reden toe, maar schrijven
toch boven deze mededeeling: ongeloof
lijke dingen.
Stel u voor dat het zoo is n.l. dat men
zijn arbeiders aan 't einde van de week
van dankstond voor 't gewas twee of
twee en een half uur loon afhoudt, omdat
die menschen naar de kerk zijn geweest,
om mee met anderen en de gemeente God
te danken voor „Zijn gunst Zijn volk be
wezen" dan gaat er toch iets schreien
in uw ziel.
Het is natuurlijk wel waar, dat men al
leen verplicht is den te praesteeren arbeid
met een tegen-praestatie van loon te be
antwoorden. Men kan daarmee volstaan.
Maar overigens....? Onze landarbei
ders in den regel beste gewillige men
schen, die bij hun zwaarderen arbeid dan
de meeste vaklieden hebben, vaak toch
zulke trouwe werkers zijn komen ten
opzichte van het loon schier altijd achter
aan. Hun loon wordt als regel 't eerst ver
laagd, en 't laatst verhoogd. En nu dezen
menschen de twee uur afhouden voor 'het
bijwonen van den dankstond voor 't ge
was is toch iets wat het gemoed een pijn
lijken duw geeft.
Wij kunnen 'tona wij, die toch ook
niet gekort worden als wij een enkelen
Zondag uitgaan niet voorstellen, dat
men oprecht ootmoedig gestemd onder de
prediking in een dankure voor 't gewas
kan terneer zitten, als men zijn volk dien
dankuro-tijd aftrekt van zijn loon. Men
maakt het den menschen dan niet alleen
moeilijk om goedsmoeds mee te psalm
zingen in die dank-ure, maar men ver
zuimt toch ook om echt Christelijk het
eventueele „booze oog" van den critischen
arbeider te toonen, dat „de heer van den
wijngaard goed is".
Nogmaals, wij kunnen er niet over uit,
en spreken daarom al weer van ongeloof
lijke dingen, maar leggen daarom met des
te meer nadruk den vinger op deze wonde
plek, die zeker toch naar eisch der Chris
telijke dankbaarheid, ook voor het vaak
zware werk van onze landarbeiders, tot
in de diepste vezelen dient te worden uit
gesneden. De arbeid van deze menschen
staat toch niet los van de welvaart van
den landbouwer?!"
H. H. S. voegt hieraan toe in „Toenade
ring", het orgaan van den Ghr. Transport
en Fabrieksaibeidersbond:
„We waardeeren het in 't Zondagsblad,
dat men deze dingen bij den naam. durft
noemen, maar we hadden gaarne gezien
dat men ook een stap verder was gegaan,
door een weg aan te wijzen ter verbete
ring.
En die weg is er.
Hier is o. i. maar één middel, een sterke
christelijke vakbeweging, welke met
kracht zou kunnen arbeiden ter verkrij
ging van een behoorlijke rechtspositie voor
de betrokken arbeiders. Gebeurt dat niet,
dan zal het kwaad van die „ongelooflijke
dingen" nog verder can zich heen grijpen.
En dan durft men nog wel eens te spre
ken van minder scherpe, van „patriar
chale" verhoudingen ten plattelande, ver
houdingen welke door het werk van de
vakbeweging eer slechter da.i. beter zou
den worden.
Ons bekruipt wel eens 'het gevoel, dat al
het mooie gepraat over het „niet zoo
scherp tegenover elkaar staan", over den
„minder grooten afstand" alleen maar ge
beurt om de arbeider» bulten de vakorga
nisatie te 'houden.
Alleen dan krijgen wij weer goede ver
houdingen, zoo werkgevers ais werkne
mers het over „wat recht is zal ik u ge
ven" met elkander „eens" kunnen wor
den".
VrijJ naar het Engolach,
Nauwelijks had mevrouw Ntrgent den
brief uitgelezen of een nieuw denkbeeld
kwam m haar op ze zou dominee
Grey opzoeken en hem vragen, of Mi die
majoor en mevrouw Butler niet tot an
dere gedachten kon brengen. Ze had altijd
van den grjjzen prediker een hooge ge
dachte gehad, bij was voor haar zoon
altgd eenjrouw vriend geweest; en nu
meende zjj, de dwaze vrouw, dat, als ze
hem met de tranen van een maejcfer
smeekte, haar eenig kind te bewaren
voor een stap, die zij, zijm moeder, niet
kon goedkeuren, dat hij maar dadelijk
J invloed zou aanwenden, onverschillig
de zaak hem recht o|f krom toe
scheen. Mevrouw Nugent ging er altijd
prat op, dat ze een rechtvaardig mensch
was, onbevooroordeeld en dat ze zich nim
mer door iets anders dan de waarheid!
het leiden. Wane ze een man geweest, ze
zou een uitstekend rechter geweest zijn;
en menigmaal had men haar ingeblazen,
nut in baar een goed1 zakenman verloren
ging. Haar goederen beheerde zjj geheel
zelfstandig en ze bad dan ook meer in-
Commissaris der Koningin in Zuid-
Holiand.
Bij Kon. besluit is met ingang van 1
Maart benoemd tot commissaris der Ko
ningin in de provincie Zuid-Holland jhr.
mr dr H. A. van Kamebeek, minister van
staat.
Jhr. mr dr H. A. van Kamebeek, 21
Augustus 1874 te 's-Gravenhage géboren,
begon reeds vroeg zijn politieke carrière.
In 1899 was hij secretaris ter eerste Vre
desconferentie en in 1901 werd hij be
noemd tot adj.-conmn. bij het departement
van Koloniën. De heer Van Kamebeek
was in 1907 Nederlandsch afgevaardigde
bij de 2e vredes-conferentie en in 1908
werd hij referendaris bij het departement
van Koloniën.
Van 1911 tot 1918 was jhr. van. Kame
beek burgemeester van Den Haag, welke
post hij in 1918 verwisselde voor dien van
minister van Buitenlandsche Zaken in het
ministerie-Ruys de Beerenhrouck. In 1922
ging hij over in 't tweede ministerie-Ruys,
dat tot 1925 aanbleef, om in dat jaar over
te gaan in het ministerie-Golijn, dat op 11
November van dat jaar aftrad. Den 8en
Maart 1926 werd jhr. van Kamebeek op
genomen in het ministerie-De Geer tot hij
korten tijd daarna aftrad wegens de ver
werping van het verdrag met België door
de Eerste Kamer.
Jhr. van Kamebeek vertegenwoordigde
ons land meerdere malen op intemationa^
le bijeenkomsten, en was zelfs in 1921
voorzitter van de tweede Volkenbondsrer-
gadering te Genève.
Postpakketten tot 10 K.G. voor hat
buitenland.
Men herinnert zich nog, zegt het HbldL,
dat wij ruim eem jaar geLeden, .op aan
stichting van eenige groote exportfirma's,
een pleidooi hebben gehouden voor toe
lating van postpakketten van 10 K.G.
naax het buitenland. De exporthandel on
dervond groot ongerief van de beperking
van het gewicht der pakketten tot 5
K.G., maar al zijn verzoekschriften had
den sedert jaren niets uitgewerkt. De be-
zwaren tegen de toelating van pakketten
tan 10 K. G. waren ernstig, zooals
in de officieele antwoorden door het
hoofdbestuur werd uiteen gezet. Die ver
voermiddelen zouden moeten worden ver
anderd, de kantoren verbouwd', de dienst
gewijzigd. De snelheid van vervoer zou
er onder lijden.
Maar de exporthandel en de pers hiel
den aan. Het hoofdbestuur zwichtte voor
een proef. Eerst werd een maximum-ge
wicht van 10 K.G. toegestaan voor oenige
overzeesche landen, toen voor eenige lan
den op het continent. Thans is, naar
vrij vernemen, de verzending van 10 K.G.-
pakketten toegelaten tot alle belangrijke
continentale en overzeesche landen.
Slechts voor enkele is voorloopig nog
een -uitzondering gemaakt. Zoo zijn, wat
het continent betreft, alleen Spanje en
Portugal uitgezonderd. Maar ook deze
landen zullen binnenkort tot de nieuwe
regeling toegelaten worden.
Ofschoon het Hoofdbestuur te 's Grat-
venhage zich op dit punt niet bepaald
snel gewonnen heeft gegeven, verdient
het dank ervoor, dat het zichzelf heeft
weten te overwinen. De bezwaren, die ja
renlang zijn aangevoerd, tegenover den
exporthandel, blijken achteraf buiten
gewoon overdreven en practisch
gemakkelijk te achterhalen.
De Christ.- Hiatoriachen en de
Coalitie.
Voor de afd. 's-Gravenhage I van de
Christ.-Hist. Unie heeft de heer J. M.
Krijger Jr. een rede gehouden, waarin hij
uiteenzette de verhouding van de Christ.-
Hist. Unie tot de andere reChtsche par
tijen.
Hierbij deed spreker volgens de „Ned."
voornamelijk uitkamen dat men niet al
tijd offensief en defensief moet optreden,
maar dat de C.-H. Unie ook naax samen
werking moet streven, omdat er is ge-
vloed dan eenige andere vrouw in den
omtrek en behandelde zaken, die weinig
vrouwen zouden durven aanvatten. Over
't algemeen had zij een veel ruimer blik
dan de meeste dames van haar stand.
In publieke en sociale aangelegenheden
was zij een persoon van gewicht en waar
haar naam gehoord werd was het niet
als een onder velen, maar als een die de
leiding gaf, wjjl de anderen volgden.
Waar was haar anders zoo helder en
zakelijk inzicht nu gebleven, waar haar
rechtvaardigheidszin, waar haar waair-
heidslievendheid, die zich aan geen bij
omstandigheden stoorde? Waar was haar
liefde, die toch de basis, vormt voor
allo welwillendheid?
Vanaf het oogenbliK, waarop haar zoon
haar het volle vertrouwen geschonken
had, had ze zich geen oogenblik de
moeite getroost zich een voorstelling te
vormen van de juiste toedracht van de
zaak; nimmer had zjj getracht, zich een
oogenblik op zjjn standpunt te stellen en
te onderzoeken, hoe din de feiten zich
aan haar zouden hebben voorgedaan.
Neen, het was haar .genoeg geweest, dat
men haar wilde dwarsboomen, dat men
haar wilde beletten, het doel, dat ze
najaagde, te bereiken; de wetenschap, dat
al haar vroegere macht over haar zoon
verloren was, had de laatste neiging tot
zelfonderzoek, zoo die er ooit geweest
meensehappelijk» arbeid op 'i politieke
terrein. In dit verband wees opr. op de
honding die de C.-H. U. inneemt tegen
over rechts en linka
De scheidslijn links is scherp, omdat
men principieel staat tegenover de begin
selen der revolutie. En hoewel de C.-H. U.
en de R.-K. Staatspartij in staatsrechter
lijken zin lijnredht tegenover elkander
staan, d.w. z. dat de Christ. Historischen
vierkant staan tegenover het Ultramon-
taansch Staatsrecht, verklaarde de spre
ker zich vóór samenwerking met de Room-
schen, zich daarbij beroepende op mr.
Groen van Prinsterer, die in Christus het
vereenigingspunt vond tussohen Posi-tief-
Protestanten en Roomschen.
Dit zegt spreker ook met het oog op het
feit dat de C.-H. Unie een groep is, die
zooveel mogelijk grijpt naar de nationale
gedachte en de eenheid van ons volk. Spr.
ontkent ni9t het verschil tusschen C.-H.
en A.-R., wijst zelf op de verschillen, doch
acht samenwerking tusschen deze groepen
geboden.
Ook met de Herv. Geref. Staatspartij en
de Staatkundig Geref. Partij ziet spr. ge
noeg punten van overeenstemming om er
ernstig rekening mede te houden. Spreker
betreurt dan ook zeer dat de H. G. S.
haar kracht zoekt in 'het verbitteren en
bestrijden van medebelijders van Christus.
Fokkervliegtuigenvoor
N e d. I n d i
Door de K. L. M. zijb vier drie-motorige
Fokkervliegtuigen, in hoofdzaak met de
Postduif overeenkomende, besteld om in
Ned. Indië dienst te doen.
Er zullen voor deze vliegtuigen eenigs-
zins andere motoren worden gebruikt,
waarmee de samenstelling der schroeven
samenhangt, zoodat ooik hierin eenige wij
ziging mogelijk is.
Het is nog volstrekt niet zeker of deze
nieuwe vliegtuigen op eigen kracht door
de 'lucht naar Indië zullen worden ver
voerd, zoodat berichten over nieuwe
vluchten naar Indië voorbarig genoemd
moeten worden. Het zal nog wel een paar
maanden duren aleer over de wijze van.
vervoer zal worden 'beslist.
Gasdirecteur 'geschorst.
Naar gemeld wordt, heeft de meerder
heid van B. on W. van Doelinchem thans
•besloten, dein directeur van het gemeen
telijk gasbedrijf op te dragen voor de
commissie van onderzoek te verschijnen,
ook als de tomrm vwn dar SM «n nu
Nöthorn aanwezig zijn.
Aangezien de directeur dit ndvfes saet
wemschte op te volgen, hebben B. en
W. hem Zaterdag geschorst in ids uit
oefening van zijn functie.
Komt er een nieuwe Biesbosch-
polde r
Gelijk bekend is, is door de indijking
van een belangrijk gedeelte van den Z.-
Hollandschen Biesbosch, aan de beschik
bare hoeveelheid cultuurgrond ongeveer
900 H.A. nieuw land toegevoegd. Van
dit werk, waarbij regelmatig honderden
werkloozen nit Dordrecht arbeiden, en
waarvoor die regeeiöng grooten steun heeft
verleend, komt thans geleidelijk het einde
in zicht.
Nu doen zicji de volgende feiten voor.
Ten eerste blijken te Dordrecht nog vele
werkloozen te zijn, voor wie het drin
gend noodig is, werk te zoeken; voorts
blijken deze stadsarbcaders den arbeid
in den Biesbosch uitnemend te verrich
ten, en, wat wellicht het belangrijkste is,
er is groote vraag naar den klaar geko
men grond. Alles wat ontgonnen is, kan
de Vereeniging de Biesbosch aanstonds
verhuren.
Deze factoren deden de Vraag rijzen,
of het, nu er nog zooveel werkloosheid
is en 'de vraag 'naar cultuurgrond zoo
groot blijft, niet mogelijk was, nog een
dergelijk plan tot stand te brengen. Dit
schijnt niet buitengesloten. Het gemeente
bestuur van Dordrecht heeft gronden op
het oog, die zich mogelijk leenen, om,
op diezelfde wijze als de Biesbosch, in
cultuur te wonden gebracht.
Toen dit dezer dagen aan minis
ter Kan wend medegedeeld, heeft doze,
in het belang van de vermeerdering van
de hoeveelheid cultuurgrond en ,de be
strijding van de werkloosheid, aanstonds
groote sympathie met het plan betoond.
De minister zal daarom vandaag ver
gezeld van de heer-en Mr Harders, admi
nistrateur bij het departement van ban
nen!. zaken en landbouw, en Meyer de
Vries, rijksinspecteur voor de werkver
schaffing in algemeemen dienst, naar Dor
drecht gaan en met vertegenwoordigers
van het gemeentebestuur zich ter plaatse
Van een en ander op de hoogte stellen.
Bestaat er een radio-ooalitie?
Op deze vraag geeft „Insider" in de
„Maasb." het volgende antwoord:
Ja en neen.
Da vorige week brachten de Regent van Bandoeng, Raden Adipaü Ario Wira-
miata Koosoemo tem zijn echfgenoote Raden Ajoie met een Deman uit de Buiten-
Bezit tingem, teen offici&al bezoek aan de Landbouwhoogeschool te Waganingen. Zij
werden vetgeaeild door dein heer Mr S. Cohen, oud-resddent en oudxegeeringa-
amMemaar, belast mieit bestuurs -aangeliegenhietdela.
Het gezelschap voor het laboratorium -voor Micrologiie en Aaidappel-ohlderaoek
van Prof. Dr H. M. Quanj-er. V.l.nx.le rij: Darwis Gatar Datoek Matjoldo (dis
trictshoofd van Fort de Cock), Mr S. Cohen Fzm., Prof. F. J. Bezemer (Lamd-
bouw-hoogesohool). 3e rig v.l.nJr.: R. A. A. Wiranata Koesoem-o (regent van Ban
doeng), Prof. J. W. Daeperiihk (rector aan ide Wag. Landbouwhoogeschool), J. M.
A. Wijnandts van Rasiandt (burgemeester van Wageningen), prof. Dr H. M. Quanjer.
was, gebluscht. Ze was niet langer een
mensch, die met een helder denkvermo
gen haiar daden bestuurde, neen, zij was
de slaaf geworden van eigen hartstochten.
Een oud spreekwoord zegt: „Nijd is een
slechte raadgeefster". Zoo iemand haar
vroeger zou verteld hebben, dat ze eer
der een mevrouw Burke zou gelooven-
dan haar eigen zoom, ze zou om het
denkbeeld gelachen hebben. En toch was
dit nu het geval. Van hetgeen Arthur haar
van zjjn verloofde had medegedeeld, ge
looide ze niets; en ofschoon ze majoor
Butler reeds jaren gekend had en zjjn
vrouw sedert haar huwelijk en zij wist,
dat het rechtschapen menschen waren,
was ze thans gereed om de meening
van een vrouw, die zij in haar hart
verachte en verfoeide, tot de hare te
maken en deze rechtschapenheid in twij
fel te trekken.
Van drie zijden achtte mevrouw Nugent
zich bestookt: eerstens door de familie
Butler, dan Mary Stewart en tenslotte
haar zoon, die tevens slachtoffer was
van de lagen, die men hem gespannen
had. Doch bjj Ds Grey zou ze troost
zoeken en daar twijfelde ze niet aan
vinden; hij zou' zich met de familie
Butler in verbinding stellen, en deze zou
juffrouw Stewart dan wel tot andere in
zichten brengen; want maar steeds hield
za aan het denkbeeld vast, dat Arthur
zich slechts door zjjn sterk ontwikkeld
eergevoel aan Mary verbonden achtte,
en dat hg haar belofte van trouw gaarne
voor die van Alice zou verwisselen. Zoo
zag ze de zaken, en voor al het andere*
was ze doof en blind.
Dienzelfden middag zocht ze dominee
Grey op en had een lang gesprek mot
hem in zjjn studeerkamer.
„Dominee," zoo ving ze haar pleidooi
aan, „ik kom tot u om uw hulp in te
roepen in een zalalk, die ten nauwste s'al-
menhangt met mijn verder levensgeluk."
Haar optreden was geheel anders dan
men van haar gewend was; ze was ze
nuwachtig en gejaagd ze was het dan
ook niet gewend, bij een Binder om steun
te moeten aankloppen, meesttijds was zij
het, wie men om raad kwam vragen.
„Ik zal me gelukkig achten," antwoord
de dominee Grey met zijn gewone voor
komendheid, „als ik u ergens mee van
dienst kan zijn, al3 a me maar zegt
hoe."
Toen ving ze haar verhaal aan. Vlot en
onafgebroken sprak ze van alles, wat
er sedert Arthur's aankomst en vertrek
uit Engeland was voorgevallen, en na
tuurlijk van haar standpunt bezien; tel
kens echter, waneer ze, terwijl ze sprak,
den dominee aankeek, zag ze diens grijze
oogen onafgebroken op zich gevestigd.
Ee was iets in dat rustige, onbewogen
Ja, in zooverre de geloovige protestan
ten medeaandeelhouders zijn in de N. V.
„de Nederlandsche Draadlooze Omroep"
te Huizen. Een zuivere zakeuverbinte-
nis, gelijk er duizenden bestaan in ons
land. Een verbintenis, die niets met de
uitzending als zoodanig te maken beeft,
omdat de zendvergunning door de re
geering gegeven wordt en door niemand
anders.
Ja, nog eens, in zooverre beide groe
pen front maken tggen een dreigende
overheersching van diegenen, die op geen
geloovig standpunt staan en er een le
vensbeschouwing op na houden, die te
genstrijdig met Gods openbaring is. Zij
hebben beide de overtuiging, dat God
niet gemist mag worden, noch in het
bijzonder, noch in het openbaar leven,
en zjjn dus op elkander aangewezen om
elkander in den strijd tegen het ongeloof
te steunen.
Maar iedereen ziet, dat deze samen
werking niet is wat. men „coalitie" noemt.
Neen en daar gaat hét om,
neen, in zooverre zjj geen enkele over
eenkomst met en geen enkele verplich
ting tegenover elkaar hebben, en ieder
geheel vrij en onafhankelijk tegenover
de ander staat. Er bestaat een redelijke
tijdverdeeling op den zender, meer niets.
Hoe kan men dan toch in den eigen
lijken zin van het woord over radio
coalitie spreken? De twee rechtsehe groe
pen hebben geen gemeenschappelijke pro
gramma's, ook geen punten van een pro-
-gram, walarin zij zijn overeengekomen.
Niets van dat alles. Men behoeft dus
niet tegen hen te velde te trekken als
of zij een politieke, of godsdienstige of
cultureele coalitie vormden nog eens,
niets van dat alles. Zij; hebben elkaar
geholpen om in de radio de plaats in
te nemen, die bun toekomt en zij
waren er niet gekomen als zij elkaar
niet geholpen hadden, de katholieken niet
en de geloovig protestanten niet. Laten
onze menschen dat toch niet vergeten,
en toch niet aansturen op een neutralen
omroep, die voor ons van het grootste
gevaar is of een nationalen, die de uit
zendingen van andere -groepen niet zal
kunnen beletten en ons zonder eenigen
twijfel minder zenduren zal geven dan
wij nu hebben.
Autobus-vergunning. Ged.
Staten deelen in het Prov. Blad mee
de Kon. beslissing van 22 Dec. op de
beroepen, ingesteld tegen de beslissing
van Ged. Staten van 29 April, waarbij
aan de N. V. Autobusdienst te Wisse-
kerke vergunning werd- gewèigerd voor
een autobusdienst tusschen Kamperland
(uitsluitend den laatsten Woensdag van
elke maand); en aan M. van der Weele
vergunning is geweigerd- tot het in wer
king houaen van autobusdiensten tus
schen Coljjnspta&t en Katsche-steiger
(uitsluitend op Dinsdagen), en tusschen
Colijnsplaat en Kortgene-steiger (uitslui
tend op Donderdagen), en tot het in
werking brengen van een dagelijkschen
aiutobusdienst tusschen Coljjnsplaat en
Kortgene-steiger.
In de Kon. beslissing wordt overwo
gen dat Ged. Staten bij bovenvermeld
besluit:
lo. aan d-e N.V. Autobusdienst te Wis-
sekerke vergunning hebben verleend tof
het in werking houden van een dagelijk
schen autobusdienst van Kamperland
(veerdam) over Wissekerke naar Kortgene
(steiger) en omgekeerd;
2o. aan J. D. de Koster te Colijms
plaat vergunning hebben verleend tot het
in werking houden van autobusdiensten
lo. van Colijnsplaat naar Kortgene (stei
ger) en omgekeerd (dagelijks); 2o. van
Colijjn-splaat ovear Kats naar Katscha-stei-
g-ecr «n omgekeerd (uitsluitend op Di-ns-
diagemi); 3o. vajn 'Colijnsplaat over Kats,
Colijnsplaat en Wissekerke naar Kam
perland (veerdam) en omgekeerd (uitslui
tend op Donderdagen).
Voorts wordt er in overwogen, wat
betreft het beroep, ingesteld door M. van
der Weel©, dat het beroepschrift mdet met
inachtneming van den -termijn, vermeld
in artikel 3, 2e lid der W-et Openbare
Vlervoermi-ddekm., is ingediend bij onzen
Commissaris in de provincie; en wat be
treft het beroep, ingesteld'door de N. V.
gelaat daar tegenover haar, dat haiar uit
net veld sloeg. Voor ze den dominee
opzocht, op haar kamer, had ze voor
zichzelf nog eens alles herhaald, wat zjj
zou zeggen; toen had ze zich verbeeld,
dat ze hem geheel zoui meeslepen; ze zou
hem een kijkje gunnen in haar beleedigd
moederhart en natuiurljjk zou hij haar
zjjn steun toezeggen.
Doch die vorschende blik van den pre
diker bracht haar zelfvertrouwen aan het
wankelen; voor de eerste maal waren het
feiten bewjjzen als men wil die
men van haar vroeg; die kon ze niet
verschaffen, en van datgene, wat tot haar
beschikking stond, viel het haar moeilijk,
het zoo te doen voorkomen, dat het
tot haar voordeel sprak. Al spoedig be
greep ze, dat ze dominee Grey nimmer
duideljjk kon maken, waar ze heen wilde,
als ze hem niet vertelde de zwakka
plek in haar wapenrusting van haar
plannen met Alice.
Dominee Grey liet haar maar door
praten; rustig, zander haar in de rede
te vallen. Toen ze tenslotte geëindigd
had, zeide hij:
„Mag ik vragen toen juffrouw Ste
wart zich met uw zoon verloofde, deed
ze dit toen onder voorbehoud, dat u
haar als dochter zoiu ontvangen?"
(Wordt varvolgdj
