DE ZEEUW
TWEEDE BLAD.
Dit de Pers.
ZoekMfjes.
it de Provincie.
Gemeenteraad van Goes.
VAN
VRIJDAG 21 OCT. 1927. No. 18.
De Dinsdagavond.
Sinds jaar en dag bestaat de gewoonte
dat de leden der Eerste Kamer 's Dinsdags-
avonds halt' negen worden saamgeroepen.
Dien avond heelt dan gemeenlijk een korte
openbare zitting plaats, terwijl den volgenden
Woensdagmorgen met volle kracht wordt door
gearbeid.
Die Dinsdagavond, zegt de „R otterdam-
m e r" heeft het den la^tslen tijd zwaar te
verantwoorden.
Vooral bij de journalisten, die hun kost
baren tijd moeten geven voor een avondwan
deling naar het Binnenhof, waar van een
doorgaans onbeteekenende samenkomst een
verslag dient te worden opgesteld.
De üinsdagavond-saamkomst is het mikpunt
geworden van journalistieke spotternijen.
Booze woorden worden daarbij gesproken
aan het adres der senatoren, wien verkeerde
winzucht wordt ten laste gelegd.
Immers de leden der Eerste Kamer ge
nieten geen salaris; alleen vrij reiskosten
wordt hun verschaft, terwijl den leden, die
buiten Den Haag wonen, een bepaald be
drag per zitting als vergoeding voor verblijf
kosten wordt toegekend.
Door nu het getal zittingen met de Dins-
dagsche saamkomst te belasten, heeft een
onredelijke benadeeling van 's rijks schatkist
plaats zoo luidt het verwijt.
Onredelijk is het verwijt.
In de eerste plaats omdat verschillende
leden zóó ver van Den Haag verwijderd wo
nen, dat zij om de samenkomst van Woens
dag te kunnen bijwonen, Dinsdag reeds huis
en haard moeten verlaten. Alleszins billijk
is het hun daarvoor de vergoeding niet te
onthouden.
Dan wordt óok de Dinsdagavond niet in
ledigheid doorgebracht.
De openbare zitting is meermalen noodig
voor vaststelling van het. werkplan. Zal af
wijking van het voorstel der Centrale Sectie
practisch mogelijk zijn, dan is dergelijke aparte
sessie noodzakelijk.
Na de publieke saamkomst heeft bovendien
meermalen afdeelingsonderzoelc plaats.
En eindelijk plegen de Kamerfracties dezen
avond te benutten om vóór of na de zitting
te vergaderen.
Waarlijk de Dinsdagavond verdient betore
reputatie dan hem in het journalistieke kamp
gegund wordt.
Aan het prestige van den senaat doet hij
geen atbreuk.-
Wel zon door voortzetting van de campagne
het journalistiek prestige in het gedrang, kun
nen komen.
Sissen links.
Bij den aanvang der behandeling van liet
ontwerp-schoolwet in den Duitschen Rijksdag
gaf de Rijksminister van Binnenlandsche Zaken
daarop een korte toelichting, welke hij aldus
besloot
„Onze beschaving berust op christelijken
grondslag. In dezen tijd van teugeloosheid
moeten wij de jeugd in. staat stellen zich tot
waarlijk vrije mannen te ontwikkelen. De ware
vrijheid kan echter slechts bestaan waar de
mensch gebonden is aan God. Wie in over
eenstemming met de wenschen van de ouders
de christelijke school steunt, dient de karak
tervorming van de jeugd en zoo wordt de
schoolquaestie tot een volksquaestie. (T o e-
j uicliing en rechts, sissen links.)"
Toejuichingen Rechts, sissen Links.
Deze enkele toevoeging in het verslag der
ministeriëele rede, zegt het „C entr u m",
spreekt boekdeelen.
is de mogelijkheid van afwijking voor het
verlofspersoneel van de bezoldiging, die
voor het beroepspersoneel geldt
De heer Duymaer van Twist (A.-
R.) bepleitte bezoldiging op gelijken voet
van reserve- en beroepspersoneel en
wilde daarom geen wijziging van art. 9.
De beer V a n D ij k (A.-R.) btoogde, dat
bet verschil in positie tusschen verlofs- en
beroepspersoneel gelijke bezoldiging niet
wettigt.
De beer Dekkers (R.-K.) betwistte,
dat ongelijkheid in de bedoeling van den
wetgever gelegen heeft.
De heer T i 1 a n u s was het eens met de
regeering, dat gelijkheid onjuist is. Art. 9
moet gewijzigd worden, zoodat misver
stand en kostbare procedures zijn uitgeslo
ten^
De heer VanRappard (V.-B.) sloot
zich aan bij het regeeringsvoorstel.
De Minister van Oorlog verde
digde de wijziging, daar onderscheid moet
bestaan. Hij is bereid, reserve-kapiteins na
15 dienstjaren eenzelfde salaris te geven
als beroepskapiteins met 15 dienstjaren,
doch hij aanvaardde algeheele gelijkstel
ling niet.
Art. 9 werd aangenomen met 48 tegen
36 stemmen.
De eindstemming zal worden gehouden
op nader te bepalen dag.
Landarbeiderswet.
De wijziging van de Landarbeiderswet
werd zonder gedachtenwisseling of hoof
delijke stemming aangenomen. Zij heeft in
hoofdzaak de strekking de verleening van
voorschotten in administratief opzicht te
vergemakkelijken, in den loop van de ont
eigeningsprocedure enkele verbeteringen
te brengen en de rechten, waarvan vrij
stelling van betaling kan worden verleend,
met enkele te vermeerderen.
Hcoge Raad van Arbeid.
Daarna kwam aan de orde het wetsont
werp betreffende een wettelijke regeling
van den Hoogen Raad van Arbeid.
De voornaamste verschillen dezer wette
lijke regeling met den bestaanden toestand
komen hierop neer, dat de minister niet
per sé voorzitter van den Raad behoeft te
zijn (de Raad zal hem zelf kiezen), dat de
Raad voortaan niet alleen op aanvrage
van de hoofden van departementen van al
gemeen bestuur, maar ook „uit eigen be
weging" dezen van advies kan dienen en
dat het maximum aantal zijner leden van
48 op 60 zal worden gebracht.
Er werden breedvoerige beschouwingen
over dit ontwerp gehouden, waarbij bleek
dat er over het nut van dezen Hoogen
Raad zeer verschillend gedacht wordt.
De Minister zal vandaag de sprekers be
antwoorden.
Gisteravond vergaderde de Gemeente
raad van Goes voltallig. Voorzitter de
Burgemeester, die met gebed de verga
dering opent.
TWEEDE KAMER.
Reservepersonee! landmacht.
In de vergadering van gisteren werd de
behandeling van do wet op het reserve-
personeel der landmacht voortgezet.
De voornaamste verandering, welke de
minister op het oog heeft met dit ontwerp
FEUILLETON
KRONKELENDE PADEN.
Vrij naar het Engelsch.
o-
We zullen Emily rustig laten vertellen
en Anemen hierbij afscheid van de beide
vrieiodinnen om eens een kijkje te nemen
in hét rustige Engelsche gezin, dat Emily
verwisseld had voor het zwervende leven
van ehn soldatenvrouw. Op die manier ver
mijden wij tevens het monotone, dat een
lang® zeereis altijd met zich brengt.
HOOFDSTUK III.
Cjp een mooien najaarsavond zat me-
vroüw Murray brieven te schrijven in de
ontbijtkamer te Backtand. Haar jongste
dochtertje zat naast haar.
„Maatje, ik vind Anna niet half zoo
aardig als vroeger", zei kleine Lena, die
in een groote stoel gedoken zat met haar
kin rustend op haar handein.
„Hoe mean je dat?" vroeg haar moe
der verbaasd.
„Wel maatje, sinds Emily weg is en
Harry Butler, geeft Anna nergens meer
om. Vroeger was ze altijd zoo vriendelijk
voor me; ze overhoorde me mijin lessen
en babbelde met me en bracht me naar
Ijigekomen stukken.
Goedkeuring van diverse raadsbesluiten
Bericht van den heer W. Kakebeeke, dat
hij zijne benoeming tot Regent van het
Gasthuis aanneemt. Bericht van Mej. J.
H. de Jonge, dat zij hare herbenoeming
tot gemeente-vroedvrouw aanneemt. Jaar
verslag van den A. N. W. B. Toeristen
bond voor Nederland over 1926. Circu
laire van den Nationalen Bond van Han
dels- en Kantoorbedienden „M-e-rc-urius",
waarbij de aandacht wordt gevestigd op
verkeerde practijken van particuliere
plaatsing-bureaux voor handelsbedienden.
Ze worden alle voor kennisgeving aan
genomen.
Een schrijven van de federatie van
gemeente-personeel inzake de corruptie
bij enkele gasbedrijven, gaat naar B. en
W. om prae-advies1.
Bij liet voorstel tot het opnieuw vast
stellen der vergoeding aan de bijz.
lagere scholen, volgens art. 101 der L.O.
wet over *1922, '23 en '24, zegt dhr
G o e d b 1 o e d, dat het aan de fin. com
missie is -opgevallen, dat bij deze bere
kening ontbreekt een post voor admini
stratie van de Openbare Scholen. Het
is wel wat moeilijk, dit bedrag juist op
te geven. Men moet het schatten. Maai
aan den anderen 'kant hebben de bijz.
school; en nu nu is ze zoo sa;ïi em
aldoor uit haar humeur."
„Ik geloof, dat je je zuster wel een
beetje hard valt, Lend, je moet niet ver
geten, hoe Anna Emily mist, het is een
heel verlies voor haar."
„Ja!, maar dat is het voor u en vader
net zoo goed; om van me zelf maar
niet eens te spreken; bovendien er is
nog iets anders. Toen ze me een paar
avonden geleden mijn catechismus over
hoorde, wees ze me er op, dat ik niet al
leen Gods wil moest doen als het me ge
makkelijk viel, maar juist als het me
tegenliep, moest ik er aan denken, dat
Hij me kon zien. En nu doet zij zoo!"
Mevrouw Murray liet het kind maar
doorpraten, z-e wist niet wat ze zou ant
woorden. Ook zij had gezien en het speet
bahr erg, dat Anna nog niet vast genoeg
in baar schoenen stond om haar deel
in de beproeving te dragendoch z-e voelde
met haar kind mee en daarom kon ze er
haar niet hard over vallen; doch nu,
wat moest ze Anna's eigen leerling nu
antwoorden? en terwijl ze aarzelde, barstte
alle opgehoopte ontevredenheid van het
kleine meisje weer los.
„Maatje, u moet toch ook wel voelen,
hoe saai het nu in huis is; niemand!
maakt muziek, niemand leest er voor en
bij 't eten spreekt niemand een woord."
„Maat Leni, dat is toch niet allemaal
die schuld van die arme Anna."
scholen recht op vergoeding voor admi
nistratie. Spr. wijst er op, dat -enkele
hijz. schoolbesturen te Dordrecht te dezer
zake in hooger beroep bij de Kroon zijn
gegaan. Toen is gevallen het Kon. Besl.
van 27 Mei '26, waarin dit recht der
Schoolbesturen werd vastgelegd. Als norm
voor deze kosten werd aangegeven 50
cent per leerling. De Raad zon daarom
verstandig doen, voor de administratie
der Openbare Scholen een schatting te
doen, zulks om te voorkomen, dat de
Schoolbesturen ook hier in hooger beroep
zoud-en gaan.
Spr. zou gaarne zien, dat deze kwestie
in onderling overleg met de Schoolbestu
r-en werd uitgemaakt, temeer daar de
verhouding tusschen het Gemeentebestuur
ën de Schoolbesturen hier zoo uitste
kend is.
Die voo r z. zegt, dat hij dezen middag
voor het eerst v-an dit Kon. Besluit heeft
kennis genomen. Het is heel m-oeilijk,
v-an deze kosten een schatting te maken.
Spr. wil w-el toezeggen, dat B. en W.
d-eze zaak nog eens zullen overwegen.
Anderzijds zou Spr. het wel gewenscht
vinden, als zij in hoogste instantie werd
beslist.
Dhr Goiedbloed: U hebt een uit
spraak.
D,e voorz.: maar geldt die ook voor
Goes-?
Dhr Go-e-dbloed meent van wel.
Na -eenige discussie wordt besloten het
voorstel aan le houden.
Tot ambtenaar van den Burg. Stand
(vacature wijlen den heer v. d. Bout)
wordt benoemd dhr .A L. van Melle
en in de vacature-van E-s dhr F. Bazen
benoemd commies ter secretarie alhier.
Riol-eering. B. en W-. stellen, zoo
als wij uitvoerig gemeld hebben, voor,
de sloot langs den Parallelweg te dempen,
en een beteren waterafvoer naar Üe Poel
tot stand te brengen.
Dhr v. P-oelgeest kan zich niet met
dit voorstel v-ereenigen. Spr. heeft al
meermalen gevraagd naar een groot, af
doend plan. Het nu aanhangige plan
br-engt geen oplossing. De stank wordt
-eenvoudig v-erplaatst .Septic-tanks zijn
voor zuivering van afvalwater niet vol
doende.
Dhr G o -e d b 1 o -e d acht een verplaat
sing van -d-en stank 500 M. verder al een
groot voordeel. Dhr van Poelgeest
vreest, dat de stank -op den verdereh
afstand wel 10 maal zoo groot zal worden
dan nu.
Dhr Eckhardt zou de ri.oleering niet
in d-e sloot, maar in d-en vasten grond aan
den kant van de sloot will-en leggen. Dan
wordt het plan goedkooper.
Dhr Rothuizen ter vergadering ge
roepen, antwoordt, dat dit maar overeen
korten afstand kan, want d-e rioolleiding
moet dan al heel Spoedig in schuine
richting geleid wo-rden, gezien het eind
punt.
Dhr Buis vraagt, of het nu aanhangige
voorstel past- in het eventueel later in
te dien-en groote plan.
Dhr Rothuizen kan daarop moeilijk
antwoorden, omdat eon groot plan nog
niet vaststaat. Het gaqt er nu maar om,
den stank wat te v-erplaatsen en de ver
vuiling van d-e polder-sl-ooten tegen te
gaan. Het voorstel wordt hierna aange
nomen (tegen dhr van Poelgeest).
Aankoop van stoepen. B- en W-
verzoeken machtiging tot aankoop van
stoepen biji voorko-me-nde gelegenheden-
De voorz. zegt, dat tegen een der
gelijke machtiging Ged. Staten geen be
zwaar hebben.
Dhr. Oruc q vraagt naar de bedoeling
van dit voorstel. Krijgt ieder particulier
desverlan-gd een gratis-stoep?
De voorz.' zegt, dat natuurlijk door
B- en W- alleen gerekend wordt met de
bevordering van de veiligheid vanl liet
verkeer. Spr. denkt aan de Ganiz-epioort
straat e-n Klokstraiat- Ook heieft spr. gel
hoord, dat men in de Korte Kerkstraat
wel trottoirs wil hebben. Natuurlijk wordt
iedere aanvrage op zichzelf beoordeeld-
Ui o O' i i n g van zieke en aarn-
plant van nieuwe boomen. Vo-o-r
dit voorste-l in behanldeli'nlg komt, leest,
de secretaris nog voor een schrijven van
den Inspecteur van het Staatsbos,rhbehe-er.
Deze gaal in hoofdzaak accoord met het
voorstel van B. en W. en wil slechts in
enkele onderdeel en wijziging'.
„Voor een groot deel wel, ma; u w-eet
wel, als er een van. ons boos kijkt, dan
drukt dat ons allemaal. Ze geeft nergens
meer om; zelfs haar kleeding is slordig.
O, mama, ik zou haast wenschen, dat
Harry Butler maar nooit hier was geko
men, ofschoon ik veeil van hem houd,
maar sinds zijn komst i-s alles1 veranderd."
„Lena, je bent ontevreden, je moest
liever aan je eigen tekortkomingen denken,
dan alles aan jö' oudere zuster te wijten."
Maar Lena was nu eenmaal uit haar
humeur en moest haar overkropt gemoed
luchten. „O mama, iedereen is weggegaan,
niets prettigs blijft er over; die lieve
Sir John en Lady Krtowles zijn vertrokken
en Eleanor is ook al weg en zelfs Nina
Vivi-an is niet meer thuis geweest sinds
ze naar mevrouw Hodge is gegaanwerke
lijk, het eenige prettige, dat ik op het
O-ogenblik kan bedenken, is, dat oom en
tante Grey spoedig terug zijn, maar het
is he-el akelig te denken, dat Emily en
Harry niet mee zullen komen."
Juist op -dat o-ogenblik kwam zij, di-e
het onderwerp van het gesprek uitmaakte,
Anna, binnen; ze had een li-ef gezichtje,
ondanks alle slechte dingen, di-e tegen
liaar te berde gebracht waren, en Lena
keek dan ook 'n beetje beschaamd. Doch
he-t was waar, er lag een erg lustelooze
trek op baar gelaat, toen ze zich op
de eerste stoel de besta neer liet vallen
en haar hoed afzette.
Dhr Koning erkent, dat een groot
aantal hoornen er slecht uitziet- Maar Spr.
slaat toch eenigszins sceptisch tegenover
het voorstel om een algeheele opruiming
de houden. De iep is op onzen Zeeuwj
schen kleigrond niet zoo gemakkelijk te
vervangen. Hij is d e boom voor Zeeland.
Hij bezit eigenschappen, die alleen de
beuk en eik met hein gemeen hebben,
maar beide laatste boomen doen het op
onzen gro-nd niet best- Wat linden betreft,
deze zijn nagenoeg ni-et verkrijgbaar- De
esc-hdo-orn vindt spr niet mooi. Van ka;
stanjes krijgt men veel ro-minel in de stad.
Spr. wijst er op; dat men wel eanls
van een groote opruiming spijt zou kunnen
hebben als later de middelen tot bestrijj.
ding der iepziekte eens succes zouden!
hebben.
Spr- zou dit jaar nog zoo zuinigjes
mogelijk willen rooien- Over enkele, jaren
zijn er misschien gemakkelijker linden
te bekomen.
De voorz. antwoordt, dat hij de ge-
heele wandeling doo-r de plantsoenen met
den tuinarchitect Springer heeft mee
gemaakt. Spr. beroept zich op diens adr
vies om spoedig te rooien. Hoe langer
men wacht, ho-e minder het hout waard
wordt. B- 'en W. willeb wel rekeniinjg
houden met de wenschen! van het Staatsl
boschbeheer.
Dhr Koning blijft er bijl, dat voor heir.
beplantmg voor Goes alleen in aanmer
king komen linden en esch-dooms. De
eersten zijn niiet te krijlgen, de- laatste zijn
bij aanplant op groote schaal niet mooi.
Dhr Crucq dringt er sterk op aan,
dat voor den aanplant van jonge boot
men overleg gepleegd wordt mlet den heer
Springer. Het komt hem] voior, dat dit
vorig jaar niet is gebeurd.
Dhr Koning wijst er op; dat de
minder goede kwaliteit van de vo-rig ja,ar
aangeplante hoornen te wijten is aan de
sc-haarschte van goed materiaal. De voorz.
zegt, dat met het door den lieer Koninlg
gesprokene rekening zal worden gehou
den'.
De voorz. deelt mede-, dat B- en W-
mede uit paedagogische motiewen, een
bo-oimplantdag voor de jeugd willen orga;
nisee-ren.
Het voorstel wordt hierna z.h.st. aanf
genomen.
Verbod van s-c-hoon spoel
len van straten'. 'Ook dit voorstel
wordt aangenomen'. Alleen vraagt dhr
Buis, de straten van gemeentewege beter
dan tot dusver te doen re-inSgen, Spr..
meent, dat er straten zijn, waar de get
m-e-entelrein-iginig in geen jaar komt- Dhr
v. P-oelgeest dringt er op aan, dat
de gemeente nu zelf het voorbeeld: göeft
en bij! straataanleg het zanld er ni-et meer
zal inspuiten.
De niet genoemde voorstellen wordenl
z.h.st. aangenomen.
De rondvraag' leverde niet veel op1.
Alleen vxo-eg dhr Crucq naar het praie-
advies van Bi- en W- over zijn motie
mzake het personeel der gasfabriek. De
Ik heb veel respect voor de kunstvaar
digheid van vele wielrijjders-
Het is inderdaad een kunststuk als men
op een vrij drukken weg rijdt zo-iïder
do fiets vast te houden en bo-venüien;
nog kans ziet eert sigaret aan te steken.
Nog kraniger is 't natuurlijk als men
op een motorfiets zijn handen vrij' weet
te houden.
Toch zou ik aan dergelijke kunsten^
makende fiets- en motorrijders den ra,ad
willen geven, maar liever in' de eenzaain1-
heid van hunne prestaties te genieten.
D-at ze hun eigen levetnl en gezondheid!
niet achten is tenslotte daaraan toe.
Maar het is, dunkt me, niet nioodi^
dat ze, zooals ik het deze week 's avonds
zag, indien al niet het leven, dan toch
in elk geval de veiligheid van anderen
in gevaar moeten brenigen.
OPMERKER-
voorz. zegt toe, dat dit spoedig zal uit
gebracht worden.
Hierna geheime zitting-
Het Dresdener Kreuzchor te Middelburg.
Gisteravond heeft h-et Dresdener Kreuz
chor m de Nieuwe Kerk te Middelburg
een concert gegeven-
Er was veel belangstelling. De groote
kerk was geheel -gevuld. Ook uit andere
plaatsen o.a. uit Goes, waren vel-en' opge
komen om deze Duitsche zangers te hooi
ren.
Reeds in de 13e eeuwt werd aan de
Kreuzkirche te Dresden een kerkelijke
zangschool verbonden, waarin knapen en
jonge mannen in den kerkzang werden
geschoold. Evenals de Thomasschool te
Leipzig, waar eens Joh. Seb. Bach Cantor
was bleef de Kreuz-schule na dei Hervor
ming bestaan en in Diuitschland een mid'.
delpunt van kerk-muzikaal leven. Tal van
componisten van beteekanis hebben aan
de Kreuzschule hun eerste vorming, te
danken
Reeds meermalen maakte het Kreuz.
chor een tournée door ons land, meest
al voor een of ander sympathiek doel.
Zoo bezoekt het ook thans, onder ausi
piciën de-r Nederlandsch-Duitsehë ver-
eetatging, de voornaamste steden van ons
land, terwijl de baten ten go-ede komen
aan vereeniging-en voor heit uitzenden van
zwakke- kinderen naar buiten.
De organist der Nieuwe Kerk, de heer
Ferwerda, leidde in met een Fantasie en
Fuga in c moll van Bach en had daajri
hij- gelegenheid te toonen dat Middelburg
weer een bekwaam organist rijker is ge
worden.
Het koor staat onder d-e professorale
leiding van Otto Rj-c-hter, wi-ens naam
De Weduwe
BETJE ASSELMAM
wonende te Hengstdijk bij
Hulst, in Z.-Vlaanderen,
wordt 1 Nov. a.s. 105 jaar.
is de oudste vrouw van
Nederland.
„Ben je moe; mijn kind", vroeg haar
moeder vriendelijk, w-aut ze zag, dat haar
dochter niet gelukkig was.
„Ee,n beetje, da.nk u mama. Nu moet
ik naar boven", en terwijl ze dit zoide,
verliet ze de kamer.
„Nu ziet u, mama is dat nu niet
genoeg om ons allen uit ons humeur
te brengen! men zo-u denken, dat ze alles
op de wereld verloren had en niets meer
was overgebleven om dankbaar voor te
zijn."
„Lenai, schaam je", zei haar moeder
ontstemd; waardoor Lena in sni-kken uit
brak en wegliep, terwijl ook haar moeder
groote neiging voelde om eens goed uit
te huilen. Ook zij mi-stte haar dochter
zoo.
Ondertusschen was Anna naar „de meis
jeskamer' 'gegaan, waar Emily en zij zoo
gelukkig waren geweest, waar alles nog
scheen te h-erinn-eren aan het gelukkige
verleden. Maar toch zag het er niet uit
als in vroeger dagen; de leeg-gemaakte
bo eken planken waren leeg gebleven, de
pia-n-o was gesloten, de muziek lag er op
verspreid; in de vazen waren geen bloe
men en Anna's geliefde planten stonden
te kwijnen in de bakken; het trok haar
aandacht, toon ze de kamer binnentrad.
Ze ging naar het raam en begon luste
loos de droge blaren af te plukken. Maar
al gauw dwaalden haar gedachten af. Ze
ging zitten -en treurig mompelde ze: „O
Emily, Emily, zul je n-u nooit meer terug
"komen?"
Al was Lena's oordeel over haar zuster
'misschien wat hard geweest, de beschul
diging was maar al te waar. Zij had
geheel den moed laten zakken, sinds
Emily en haar man vertrokken waren,
ze had haar geeistkrac-ht, haar evenwicht
verloren. Inderdaad, het was een beproe
ving liaar geliefde zuster, haar beste
vriendin te moeten missen, malar ze zag
'tniet, als iets gezonden do-or God. Ze zag
haar ei-gen plicht nog niet voor zich. Ze
las den Bijlbei werktuiglijk, maar leerde
er niets uit; za knielde om woorden na
te zeggen, maar bad niet, ze wist niet
wat zelDond-erzoek was; haar zonden be
leed z-e niet voor God. Deze laatste wa
ren wel niet ernstig, maar ze werkten als
meeldauw, ze zouden langzaam maar ze
ker, haar karakter bederven en z,e wierpen
pen schaduw ov-er het geluk van den
lieeleu huiselijken kring. Ze gaf toe aan
haar oude neiging „te dro-omen" maar
z-e teerde op de herinnering va'n voorbij
gegane vermaken in plaats van te den
ken 'aan de toekomst; doch het kwam
voor and-eren op hetzelfde neer, hef maak
te haar zelfzuchtig, ze had geen tijd om
aan anderen te denken, haar plichten ver-
waarloOisde ze; -geen wonder dus, dat ze
zich ongelukkig voelde en dat zich wolken
hadden opgestapeld tusschen haar en den
Hemel. (Wordt vervolgd.)
