TT
AV
ienstbode
IIE ZEEUW
Uit de Pers.
ZoekMfjes.
Middelburg
.-Vr,1
>e te Koop,
fkoe te koop,
Kalfkoe te koop,
ppelen te koop,
\iers gevraagd,
ide gevraagd
TWEEDE- BLAÖ."
PEUiLtETOK,
KRONKELENDE PADEN.
it de PreriKie
- K
id Afatandapaardi
d, bij A. DB BOUM-
Wemeldimge.
iiing 26 October. K.
Irnemuiden.
KOOP:
rek. 22 Oct,, en ee»
iringstier.
LLLAART, Ritthe».
hand te koop:
Bouw- en Weiland,
I.A groot Verkooper
er te blijven. Br. lett.
1UIJ, Middelburg.
ling, bij C. MOL,
ing, (met producties
L. GESCHIERE JMz?
:d, Orijpskerke.
Eerstelingen, maat
1 met letter A. Prijjs
ientie. Te bevragen
DE BAKKER, Kloe-
fet Mei
tcht en een Meid
iij Gr. GESCHIERE,
y, Meliskerke.
Molendijk, Nieuw»
cnecht gevraagd.
Nieuwlandsche Weg,
|evraagd
lag en nacht. Adres: i!
BURGER, Kloetinge.
lag en nacht. Brieve»
van dit blad te Goes,
4 VAN
VRIJDAG U OCT. 1927. No. 12.
Slingerbeweging.
Het schijnt nu wel, schrijft de Sta n-
daard, alsof het Religieus Socialistisch
Congres, dat een dezer dagen werd gehou
den, niet alleen heeft gediend om eenige
eenheid te brengen in de actie der religi
euze socialisten, maar ook om de socialis
tische propaganda te dienen, wijl opnieuw
de gelegenheid schoon leek om te zeggen,
dat socialisme en geloof zeer wel te veree
nigen zijn.
Het is, als het er op aankomt, een on-
noozele stelling.
Want niémand heeft het ooit betwijfeld.
Het komt er maar op aan, van welken in
houd dit „geloof" is.
Wat bewezen had moeten worden, wilde
men zijn propaganda steunen, is, dat
Christendom en Sociaal-Democratie ver-
eenigbaar zijn. Maar juist als de Sociaal-
Democratie zich in haar beste gedaante
wil doen zien, en poogt tot de erkenning-
te komen van de waarde der religie, dan
komt het eerst goed uit, 'hoe diep en wijd
de klove is, die hier gaapt.
Dit was zeer wel bekend en het Religieus
Congres heeft dan ook geen nieuws ge
bracht.
De gang van zaken is deze, dat, gelijk
wij een en andermaal reeds opmerkten, er
in zekere kringen een verschuiving valt op
te merken van het materialisme naar het
pantheïsme. Het idealisme komt in wijs-
geerigen kring weer in eere. Hegel wint
het weer van Feuerbach en Marx.
De leidende kringen in de Sociaal-De
mocratie ontkomen natuurlijk niet aan de
ze verandering. Men kan Marx, wijsheid
trouwens ook om andere redenen reeds
niet meer handhaven. Het fundament
deugt niet, maar het gebouw wil men niet
loslaten en nu wordt dit gebouw een ander
fundament ondergeschoven.
Men ruilt het materialisme in voor het
idealisme. Men zwenkt weer naar de ver
leiding van het Pantheïsme, verkrijgt zoo
een warmeren toon,-spreekt weer van den
geest van God, maar met liet Christelijk
geloof heeft het niets te maken. Het werd
trouwens op het Religieus Congres zelf er
kend. Men vindt wel aansluiting bij Plato,
niet bij den Christus der Schriften.
Daar moge eenige winst zijn in de er
kentenis, dat het materialisme niet bevre
digt en dat men weer den geestelijken on
dergrond der dingen wil zien, veel is men
niet gevorderd.
Hier ziet men de bekende slingerbewe
ging van materialisme naar pantheïsme,
straks van pantheïsme naar materialisme.
M a a r m e n b 1 ij f t d e w ij s h e i d d e s
m e n s c h e n plaatsen boven de
Openbaring, boven hetgeen
God gezegd heeft in Z ijn
W o o r d.
Men stelt zich lijnrecht tegenover het
Christelijk geloof, ook al gebruikt men de
woorden zijner belijdenis, om er de eigen
antichristelijke gedachten achter schuil te
doen gaan.
Rcotnsch en Rood.
Die Socialisten die toch zoo gaarne het
regeeirkasteel zouden, bezetten, vlassen
nog steeds op een samengaan met de
R.-K. Staatspartij-, die echten' heelemaal
geen blijken van toenadering geeft.
„Het Volk" begrijpt -eir niets van en
zegt:
„Zij hechten dus minder waarde aan
het godsdienstig verschil tusschen Ka
tholieken en protestanten, dan aan het
maatschappelijke verschil met de Soci
aal-democraten".
Waar aanleiding hieirvan Schrijft „De
Maasbode":
„Het Volk" is er volkomen naast.
In de dagen dat Schaepman vocht voor
liet samengaan van alle christelijke par
tijen en het vernietigen van elk bond
genootschap met. de liberalen, -word de
zelfde vraag ook voortdurend gesteld.
Waarom toch, zoo redeneerden de liberaal
MM—■aaoMiimnmi—WMUM
Vrij naar het Emgelsch.
1)
„Gelukkig, dat is haar bespaard geble
ven!" Deze woorden werden geuit door
een man, die op de sofa lag, terwijl zijn
oogen rustten op het portret van een
dame, dat tegenover hem aan den muur
hing. Eenige ooiganblikken te voren had hij
door het venster een rijtuig nageoogd,
dat de oprijlaan afreed; toen het, bij het
hek gekomen, den hoek omging en daar
door aan zijn oog werd onttrokken, loosde
hij een diepe zucht en zocht vertroosting
in de gedachte, dat zij, wier aanwezigheid
eens zijn grootste vreugde was, thans niet
meer bij hem was.
Andrew Stewart was eenige jaren ge
leden een gelukkig man, gelukkig door het
genot va®, een goede gezondheid en door
de zegeningen van een dierbaar thuis. Het
goed, dat hij bewoonde, was van vader
op zoon in het bezit van zijn familie
geweest; en ofschoon het, toen het in zijn
temden overging, door enkele schulden
was heiast, was er toch nog genoeg om
aan al zijn verlangens te voldoen. Hij had
gezinden (en dat waren vooral degenen,
die een dankbare herinnering aan Thor-
becke en een afschuw van de veroor
zakers der smadelijke April-beweging in
1853 bewaard hadden), waarom toch onzö
Katholieke kiezers steun laten verleunen
en samen doen optrekken met hen, die
de leuze „Liever Turksch aan Paapsch"
voeren?
En op die vraag antwoordde Schaept
man kort en krachtig aan Alberdingk
Thij'm in een schrijven vare 28 Juni 1877;
„Daar is (tot de protestanten,) gezegd;
Wij blijlvere (op- godsdienstig terrein) vijl
'areiden; wij; geven geen tittel of jota va,n
onze levensbeschouwing op1, wij nemen
uw candidatunr over alleen, omdat wij
het liberalisme m'oeten overvvittnieu- Gij-
zult toch wel willen gelooven, dat men
dergelijke dingen niet voor zijn genoegen
doet, en alleen omdat er geen ander mid
del is- Weet gij wat ik van het liberalisme
en van de liberale vervolgingen ducht?
Dat een menigte Katholieken wordt mee
gesleept- Dat kan door het Ca'lviniisreiei
nooit geschieden. De antithesen zijn daar
zuiver godsdienstjg; bij het liberalisme
niet."
Zeldc'n heeft de doctor in korte woor
den zooi scherp' het verschil aangewezen'
in de soorten van politiekecoalities, die
in ons land mogelijk zijln. Dei ondervinding
heeft getoond, hoe juist hij! zag. Ein wat
hij van 'het liberalisme verklaarde, geldt
in nog veel sterker mate van! het social,
lisme, zooals de dagelijfcsche ondervinding
bewijst -
De opmerking1 van den nuch teren K3r
tholieken staatsman, die onze politieke
eenheid smeedde, heeft nog altijd miaeir
waarde voor ons, dan alle lokkerijl van
„Bet Volk".
Indien het dit blad trouwens ernst was
met zijn uitnoodiginigeliï,. zou het m'oëteïi
beginnen, zoo fijngevoelig tegenover ons
te zijn, om naast zijn stukken van aan
zoek geen buitemlahdsch overzicht te plaat
sen, waarin de lieer de Bioode de goleu
genheid krijgt de persoon van' mgir-Sei-
pel op' de grofste manier door hel; slijile
te halen en. daarnaast dien beer Kleeret
koper op benadenpeilscilie wijze te latere
grollen over het donkere Zuiden1, met als
sum,mum van gein: dein1 Bosch aangeduid
te zien als de stad „dor Zoete lieve:
Gerritje"
In de „Voorwaarts" heeft de heer
Steinhuis het over „de leeghoofdige fra-
se'ndraaiers, waarover de ï!,K. actie en
E. K- vakvereeniigingeni beschikken" ein
waardoor 'de R|. K- arbeiders worden „be
drogen en belogen!"-
Eierlijikheidshalve dient er bijj gevoegd,
dat deze heer althalns zoo verstandig is
geweest in zijln laatste, te Rotterdam ge
houden rede te erkennen, dat men „niet
wel bijl zinnelni moet zijln" om' te denken
aan, samenwerkinig tusschen Katholieken
en socialisten-
Inderdaad! Er is voorioapig niets wat
ons dwingt onze houding te veranderen'.
De Katholieke Staatspartij' behoeft niet
hals-over-kop naar nieuwe wegen te zoe
ken. Ziijl zelf kan beslissen over eigen
houding en niets verplicht haar om ze
nuwachtig te worden! met de S- Dl. A- P:.
die blijkbaar wachtens moede worclt.
Do Minister van Oorlog hl. i.
van Marino te Vlissung|en. De Mi
nister van Oorlog a. i. van Marino, de
heer L'ambooy, is voornemens Maandag
17 dezier vergezeld van den raadsadviseur,
den heer van Eigefen, en van den ad
judant van den minister, luit. ter zee
lste klasse Vraede, een bezoek te bren
gen aan Vlissinge» en wel aan heit oplei
dingsschip „Noord-Brabant" ton einde de
geoefendheid na te gaan van hen, die liet
schip zullen verlaten.
Goes, In de vergadering der R.-K. Kiies-
vereeniging die Dinsdagavond gehouden
werd, verklaarde men zich eenstemmig
tegen afschaffing der kermis. (In Axel
denken de Roomsch-Katholieke® blijkbaar
anders over deze zaak. Men zie maa.r
in ditzelfde nr.)
Lezing Ph. C. Visser. Gister
avond hield de heer Ph. C. Visser iu liet
„Schuttershof" zijn aangekondigde lezing
met lichtbeelden over zijn bezoek aan de
oude steden en vorstenhuizen van Voor-
Indië.
de vrouw getrouwd, die hij liefhad';1 zijn
oudste dochter was zijn oogappel en
trouwe metgezel, terwijl de kleintjes zijn
lievelingen en speelpoppen waren. Toen
de klokken, heit nieuwe jaar van 1843
inluidden, waren er weinigen in Ierland,
die het met meer vreugde verwelkomden
dan de familie Stewart van Kilnock.
Maar de jaren van hongersnood kwamen
en de jaren van koorts en dood waren
gevolgd; toen deze voorbij waren hadden
verdriet en tegenspoed hun intrek geno
men hij het eens zoo gelukkige gezin.
Op het kerkhof dichtbij waren vier ver-
sche graven; daar waren de drie kleintjes
ter ruste gelegd, daar sliep de moeder
'allen bezweken aan de vreeselijke pest
ziekte, die de Ratste zich zelf op den
ha.ls had gehaald door haar veelvuldige
bezoeken in hutten en krotten, waar zij'
trachtte de nooden van hen, die door de
ziekte waren aangetast, te lenigen. Rijk
was de heer Stewart nooit geweest, en
liij; voelde zich gelukkiger temidden van
'zijn boeken dan in liet bestuur van zijn
klein eigendom; hij worstelde tot bet bit
Eere einde; tevergeefs het rijtuig, dat
zoo juist wegreed, bevatte den nieuwen
eigenaar van Kilnock. Zoolang zijn ge
zondheid goed was, had de sterke wil van
een sterk man hem al zijn beproevingen
te boven doem komen; doch zijn lichaam
De zaal was flink bezet.
Nadat de heer W. L. B. J. Dekker een
kort inleidend woord had gesproken, werd
onmiddellijk het woord gegeven aan den
heer Visser, die met een hartelijk applaus
werd begroet.
Britsch-Indië, het onmetelijk rijk, zoo
groot als Europa, zonder Rusland (320
millioen inwoners) kan, volgens spr., met
recht het land der tegenstellingen worden
genoemd; men treft er de hoogste bergen
en de onafzienbaarste vlakten aan, gewel
dige hitte en moordende koude, uitgestrek
te wouden en woestijnen. Die tegenstellin
gen ziet men ook in de bevolking; men
vindt er groote rijkdom en ontstellende ar
moede, vrijheid van den man en slavernij
van de vrouw.
Dezelfde tegenstellingen vindt men in de
taal, de cultuur en den godsdienst. Britsch-
Indië heeft 222 verschillende talen en
hoofddialecten. De godsdiensten zijn bijna
ontelbaar en van den meest uiteenloopen
den aard. De voornaamste zijn het Qhris-
tendom, de Parsische godsdienst, het Mo
hammedanisme en het Boeddhisme. Spre
ker stond even stil hij de merkwaardige
religie der Parsen, volgelingen van Zoro
aster, die de aarde, het vuur en het licht
als heilig beschouwen. Om de onreine lij
ken der afgestorvenen niet met de heilige
aarde in aanraking te brengen, worden de
ze in torens gelegd, waar ze door de gie
ren verslonden worden. Er zijn slechts
100.000 Parsen in Britsch-Indië; men
vindt ze voornamelijk te Bombay.
De volgelingen van Boeddha, de z.g.
Hindoes, maken dor bevolking uit;
zijl vereenigen vaak in zich do meest
uiteenloop einde eigensctelppen. Het leven
der. Hiredoevrouwen is weinig, beinijdenst
Waardig. Ze zijn bijna altijd in. huis en
slechts gesluierd mogen ze uitgaan met
permissie van den man. Die vrouwen:
leven gewoonlijk in de allergrootste afzon
dering. Verschrikkelijk is het lot der we
duwen, die nieit mogen hertrouwen.' en
dus als uitgestooteinen wordeu beschouwd.
Spreker glaf daarna een, uiteenzetting
van het Kasten-steteel, dat de Hindo©-
maatschappij beheerscht. Oorspronkelijk
had men .slechts enkel© kasten, doch in
den Joop der tijden heeft men ze zoo
uitgebreid' dat er momenteel ongeveer
3000 zijn. Het stelsel is "feitelijk ontaard,
want elk ambacht, soms een bepaalde
groep, heeft zijn eigen kaste. Zoo is er
een kaste van pottenbakkers:, die het wiel
van links naar rechts draait en een. die
het wiel van rechts naar links draait.
Nooit kaai iemand uit een kaste komen;
do zoon is altijd genoodzaakt het beroep
van den vader te gaan uitoefenen, waar
door een verfijning van het ambacht is
ontstaan. Zoodoende is het te verklaren;
dat in Indië zulk schitterend handwerk
wordt vervaardigd.
Nadat de lieieir Visser in het kort enkele
beroemd© dynastieën van Voor-Mie had
genoemd, wees hij, er nog op, diat de religie
in dit wondere land alles beheers,cht. Het
leven en de kunst worden eir door 'beïn
vloed, hetgeen overal tot uiting komt.
Aan de hand van een pracht-collectie
lichtbeelden vertelde de heer Visser daar
na over Bombay en, Calcutta en Benaers,
zijn verblijf in het paleis van den 75-jari-
igien Materadja enz.
Met groote belangstelling werd dei spre
ker door liet talrijke publiek gevolgd
Het was een hoogst interessante en zeer
leerzame avond.
Katte ndifke. Dhr L. M. Wisse; gemeente
veldwachter alhier, hoopt op 20 Nov. a,s.
'den dag te herdenken, waarop hiji voor
25 jaar als zoodanig in dienst dezer ge-
van inwoners der gemeente ails, van ciolle-
van inwoner der gemeenteiS als van colle
ga's zeker niet aan belangstelling op dien
.dag ontbreken.
Krabbendijke. Ter uitbreiding van twee
leden in het bestuur van het Groeinie
Kruis, werden gisteravond gekozen de heei-
ren J. Deiji met 64 st. em Ant. Hirdeb
met 51 st. Dhr W. Timmerman, verkreeg
43 st. Uitgebracht 89 geldige stemmen.
Westkapelle. Woensdag vergaderde de
Raad. Van L. A. Verhulst e.a. was een
verzoek ingekomen, om thans over te
gaan tot liet aanleggen van een riolee-
riing en wel van af hot pand .A Roelse
tot aan het Piet Ingelsstraatjo. De voor
zitter zei, dat dit zeer zeker ter hand.
'zal genomen worden, maar eerst in het
volgend jaar, daar reeds al veel aan rio-
leering is besteed. De Raad ging daarmede
was door ziekte verzwakt. Eén droge kuch
en zijn uitgeteerde wangen vertelden ieder
een, behalve zijn ©enig kind, dat nu zijn
geestkracht, die hem zoo lang had doen
volhouden, geknakt was, door het ver
ijdelen van zijn laatste hoop, en dat zijn
dagen geteld waren.
Zijn oogen rustten nog op het schilderij
van zijn vrouw, toen de deur geopend werd
en zijn dochter binnentrad.
„Mary, kinitf, alles is beslist; Kilnock
is niet langer ons huis jou huis."
„Och vader, daar moet u geen verdriet
over hebben; mijn huis zal zijn, waar gij
zijit; we zullen "samen naar Italië gaan,
daar is het klimaat veel beter voor u
dan hier in Ierland. Wanneer moeten we
hier weg?"
„Daar zullen we morgen wel over
sprekenkijk, daar komt dokter White.
We hebben samen nog eeinige zaken van
avond af te doen, daarom is het beter,
dat je me nu alleen laat en me goeden'
nacht wenseht, want na liet bezoek van
den dokter zal ik te moe zijn om nog
met je te praten.
Mary ging naar haar eigen kamer; het
was een herfstavond, de maan stond ach
ter de hoornen. In treurig gepeins verdiept
keek zij- maar alles, wat haar vanaf haar
kindsheid bekend was en dat haar zoo
dierbaar was.
accoord. B. en W. adviseerden niet in te
gaan op liet verzoek van J. Janse te
Souburg, over liet aanbrengen van een
bliksemafleider op de opanb. school. Dlir
W. Huibregtse meende, bij aanbrenging
van een bliksemafleider, vermindering van
premie van de hrandassurantie te kunnen
krijgen. Dhr B. Louwerse wilde eerst prijs
opgave vragen bij: Westkappelaars, die
daartoe ook in staat zijn. Besloten werd
B. en W. eeirst in de gelegenheid te stel
len inlichtingen in te winnen bij de brand-
aspurantie.
Thans kwam aan de orde het nemen'
van een beslissing tot het b o u w e n v a n
een n o o d s 1 a c li t h u i s of het bouwen
van een klein slachthuis.
De voorz. deelde mede, dat twee plan
nen zijn ontworpen door don gemeente-
opzichter, n.l. een plan voor noodslacht-
huis, voldoende dan minimum eischen,
en een plan voor het houwen van een
klein slachthuis, waarvan de kosten circa
tweemaal zooveel zullen bedragen.
De voorz. zei, dat aanneming, van liet
tweede plan kans geeft op opbrengst; bij
een noodslachthuis niet. Ook moet het
uitponden, liuisslachting, in het klein
slachthuis geschieden. B. en W. doen ech
ter geein voorstel. Dhr B. Louwerse vroeg
of de inkomsten de uitgaven zullen dek
ken als er een klein slachthuis zal ge
bouwd worden. Dei voorz. antwoordde,
dat dit niet gemakkelijk na te gaan is,
omdat niet gezegd kan worden wat er
vermoedelijk geslacht zal worden. Hij
meende wel, dat bij: aanneming van luet
tweede plan liet ook in bet belang is van
den keuringskring, omdat dan ven-moe-
delijik meer slachtingen zullen plaats heb
ben, op Westkapelle.
Dhr Hendr. Cijsouw verklaarde zich niet
tpgen aanneming van een klein slacht
huis, maar zou dan gaarne zien, dat de
slagers zelf de gebouwen schoon maakten
na gebruik daarvan.
Dhr Huibr. Cijsouw vroeg:, of nog na
te gaan is, hoe groot de batige saldo's zijn
geweest van den, keuringskring in de üf-
geloopen jaren, die de gemeente ten goede
zijn gekomen. Hij wees er op; dat deze ge*-
b ruikt zijn voor werken, waarvoor de
gemeente anders Koningen had moeten
sluiten.
Dhr W. Huibregtse verklaarde veel te
voelen voor heit bouwen van een klein
slachthuis. De voorz. stelde voor tot liet
bouwen van een Idein slachthuis, waar
toe m. a. s. werd besloten.
Uit de begrooting van de landsdrukkerij
voor 1928 blijkt, dat een winst geraamd is
van f 100.000.
Opzichzelf geen onaardig bedrag. Een
winst van een ton is nog zoo kwaad niet.
Een andere vraag is echter, of het Rijk
met zulk een drukkerij nog niet te duur uit
is en of 'tniet veel voordeeliger uit zou
zijn, wanneer het benoodigde drukwerk
door particulieren geleverd werd.
Als ik b.v. naga dat voor het Verslag
met bijlagen, van de Staatscommissie voor
de financieele verhouding tusschen het
Rijk en de gemeenten maar even f5 ge
vraagd wordt, dan is het al een heel kleine
kunst om groote winsten te maken.
Wanneer particuliere drukkers naar
evenredigheid dezelfde prijzen konden cal-
culeeren, dan zou er geen enkele zijn die
moest klagen dat hij in droeven druk zijn
drukkersarbeid verricht.
Gezien de prijzen die de landsdrukkerij
durft vragen, begrijp ik niet hoe hij een
omzet van bijna 14- ton, niet een veel hoo-
gere winst gemaakt wordt.
OPMERKER.
Daarna kwam aan de orde de behande
ling van de gemeentebegrooting
'1928.
Voor daartoe werd overgegaan, werd
een breedvoerige bespreking gehouden,
voornamelijk over nieuwe bestrating en
verbetering van wegen buiten de kom
der gemeente.
Allereerst merkte de voorz. op, dat,
zonder van buitengewonere voorspoed te
kunnen spreken, de staalt van zaken niet
ongunstig te noemen is. Hij1 deelde verder
mede, dat bij: B. en W. vooralsnog geen
plan bestaat in het volgend jaar geheel
nieuwe straten aan te leggen in de kom
der gemeente, omdat er nog te veel werk
is blijven liggen, dat nu opgeknapt moet
worden. Het plan is, om nog een gedeelte
Vair de Zuidstraat te veirbreeden. Boven
dien zullen ook nOig trottoirs aangelegd
worden op bet Kouddorp en vanaf het
gemeentehuis tot aan de brievenbus. Hij'
sprak tevens de meening uit, dat het zeer
noodzakelijk is, dat de wegen buiten de
ko-m der gemeente in beteren toestand;
gebracht worden.
Binnenkort zal een strenge schou-
Op een van de torens van het Koniakl. Nederl. Meteorologisch Instituut te
Amsterdam aan den kop van de Handelskade is een nieuw tijdsein aangebracht,
dat Maandag a.s. in gebruik zal worden genomen.
Een foto van het nieuwe instrument, dat voorzien is van 2000-kaars electr.
lamp, die op 11.55 uur begint te branden en precies 12 uur uitgaat.
Inzet; Het oude tijdsein, dat a.s. Maandag ophoudt dienst te doen.
„Vaarwel, lief oud Kilnock! Vaarwel
moeder, vaarwel allen en alles, waarvan
ik zooveel hield. Als ik tranen schrei,
zal het alleen nu zijn, want vader zal
mijn smart nooit zien, nooit zal hij weten,.
Wat bet mij kost, van hier ta gaan
Mary was een flink meisje, altijd had ze
haar plichten trouw vervuld, moedig had
z,e steeds de beproevingen, die het gezin
bezochten onder de oogen gezien. Bij alles
wat ze deed, hoe pijnlijk ook, was er een
lichtpunt ze deed het voor een vader
aan wien ze innig was verknocht. En
dat lichtpunt was er nog. Ze wist wel, dat
haar vader erg ziek was, doch zij schreef
dez-e ongesteldheid toe aan de nawerking
van een verouderd© en verwaarloosde ver
koudheid, gevoegd bij een uitputting, die
haar oorzaak vond in de slagen, die haar
vader getroffen hadden.
Als ze aan haar vader dacht, telde
haar eigen leed nietsze had zich voorge
nomen hiaaT uiterste best te doen het lot
van baar vader te verzachten en hem
datgene te besparen, wat hem bedroeven
moest. Daarom, voor ze zich ter ruste
begaf, ging zij zonigyuldig na', wat dien
volgenden dag gedaan moest worden in
verhand met hun aanstaand vertrek.
Het was ©en schitterende morgen, toen
Mary den ^volgenden dag het ontbijtver-
trek binnentrad. De zon sclieen door dien
lichten morgennevel; de bladeren vaii de
bo'omen en het gras waren bedekt met
schitterende dauwdroppels en toen de n&
vel als een sluier werd weggevaagd, werd
de blauwe zee zichtbaar, waarop als witte
stippen de zeilen van de vissoherschepen,
afkomstig uit het havenplaatsje beneden
Kilnock. Doch Maiy verpoosde slechts een
O'Ogenblik om naar dit lieflijk beeld te
kijken; daarin school het gevaar van over
meesterd te worden door een ontroering,
waaraan ze niet wilde toegeven. Getrouw
aan het besluit van den vorigen avond
ging zij' dadelijk aan baar dagelijksche
plichten.
De bel voor het morgengebed klingel
de; maar voor de eerste maal sinds vele
jaren kwam de lieer Stewart niet bene
den; liij' stuurde een boodschap aan zijn
dochter om niet op hem te wachten, doch
na den maaltijd bij hem ta komen. Zij
wals verbaasd noch verschrikt: de dokter
was dén vorigen avond laat gebleven, zop-
idat het niet te verwonderen zou zijn
als haar vader zich vermoeid'voelde. Rus
tig gaf zij dus haar bevelen aan het
personeel voor zij naar zijn kamer ging.
Maar toen zij' het slaapvertrek binnentrad,
zonk haar het hart in de schoenen: zoo
lijdend haid haar vader er nog nooit liit-
igezien.
(Wordt vervolgd.)
