No. 282 Donderdag I September 1927 4ie Jaargang iddelbwrj 'PELS »tbode9 Buitenland. De kinderen van Ben Hesed. Binnenland iienstmeisje VEILING. SLEEDEN ÜOEKKEN IOEDEREN. tiry ving, a contant, istmeisje. FEUILLETON. u al ©enigen! willen laten, traf van 14 ter straf toe>- aègde al zoo 'deze straf terechtzitting den minister n in de en- reenvoudigd© /an de recht- mr W. M. i tot plaats- Zijlstra, mr.' Bijbau, alle 1 Sept." 1927 M. G. Jolles, mdissements- /ens de func- ■nemen. Ter buitenge- Arrondisse- iurg van gis- lent van die W. M. G. ank. Benoem en bet O. M. igewenscht. [EIJBOER.deurw. PP iitember 1927, 2 uur (N.T.) in anje te Goes, ten MULINMANUFAC GOVERNMENTS 1ND0N, bant verkoopen loederen iconers) leimpregneerd (can to olie zeilen, gummi aieuw, anderdeels quiver waterdicht [conditie in diverse if metingen- Voorts liwe militaire ■d. en voorzoover aan- et SS. „Andreas" te bezien één uur Ig der veiling tegen 1 ets. fOORRAAD sd reuzel en 5sn Reuzel. Seisstraat, M'burg ard van Gebr. DE letinge, 'alwaar in- somen zijn. |te leveren vóór of September a.s., 7 OOP: 5.—mooie mahonie mooie mahonie |45.rood pluche 12.zes ijzersterk® Leuningstoel f30. pelen f 16.— enfl8 an met pluchef 18. 1EHANDS MEUBEL- G 22, Middelburg. OOP: ;n staat zijnde bij A. KWEKKE- serke. aan een vasie lagd, die met paar- jtn, woning bescbik- JENE, Grijpskerks res J.A.TRIMPE Itinge bij Goes. |iM, Pastorie, Zoute- blgk der tegenwoor- tct. a.s. WESTSTRATE /eg, Krabbendijke. raagd een flinke Bakkerij, Kloetinge- Directeur-Hoofdredacteur: R. ZUIDEMA. Bureau: Lange Vorststraat 70, Goes Tel.: Redactie en Administratie no. 11 Postrekening No. 44455 Bijkantoor te Middelburg: Firma F. P. DHUIJ, L. Burg, Tel. no. 259 ve Zeeuw VERSCHIJNT ELKEN WERKOAG Abonnementsprijs: Per 3 maanden, franco per posf, f3.-n Losse nummers f 0.89 Prijs der Adverfentiën: 14 regels f1.20, elke regel meer 30 et Bij abonnement belangrijke korting Politieke onthouding. Er is in dezen tijd weihig belangstel ling voor de politiek. En dat is, gezien de historie van de laatste jaren ein de grenzenlooze verwar ring die er ook op dit gebied hesrscht, verklaarbaar. Niet verklaarbaar is echter, dat er men- schen zijn, Christenen ook, die het open lijk uitspreken en het ook door hunne daden toonen, dat zijl van dei politiek niets meer moeten hebben- Alsof helt in den politiiekem strijd niet ging om de belangen van land en volk. Alsof het hierbij niet ging over hoioge en heilige beginselen- Alsof een Christen! hier niet een dure roeping had te ver vullen. „In een van de Engelsche vrouwenbla den aldus Mevr- van Hoogstraten Schoch in haar nieuwe werkje „Levens verhoudingen", trof me een stuk van een der bekende schrijfsters van het land, Annie Swan, die eon epistel schrijft dat ze noemt „Béwaakt dei citadel". Ze vertelt, dat ze met iemand, hoog in aanzien, scherp van verstand, iemand waar iedereen tegen op kéék, spfcak over de groote kwieteties, die oip het oogenblik daar het land beroeren, en dat die mam aan het eind der discussijei zei: „Ik ben van plan me't al mijn hebben en houden mijn land te verlaten- Ik hoop ergens op aarde een plekje te vinden, waar ik mijn dagen m rust en kalmte zal kunn'en doorbrengen." 1 Annie Swan zegt: „Ik keek hem eerst met open mond aan en ik had moeite de heteekenis van de woorden tot me te laten doordringen. Toen antwoordde ik mis schien wat al te scherp:Ik dacht dat alleen maar ratten een zinkend schip verlieten. Hij was zelfs te ver heen om de scherpt© van mijn woorden te vatten-" „O," zeide hij1, „er zijn er zoovelen, die denken als ik. Als ja een schip ziet, dat door schuld van een onhandelbare bemanning op de rotsen ta pietter loopt, dan heb je groot gelijk." Er zijh in ons land veel menschenl, die nu wel nieit op reis gaan en in eigen land alles maar laten waaien, maar ze laten 's lands Eegeiering over aan de an deren, trekken zich uit alles terug en praten over „rotte politiek". Is dat de manier om onzei heiligste goederen te bewaren? Is dat de waeht honden bij onze heiligst© beginselen? Maar aanzien dat de Christelijk© beginselen uit alles worden weggébezemd, dat Gods wetten en ordinantiën als ver ouderd warden uitgekreten? 'Als er ooit een tijd is geweest dat del kreet moet weerklinken op het zinkende schip; „Allen die gelooven biji de pom pen!" dan is het nu." Tot zootver Mevr. HoogstratenSchoch. We hebben 'er niet veel aan toe te voegen. We herhalen alleen haar vragen en leg gen die voor aan alle politiek-onthouders in de hoop dat ze daarop welbewust een antwoord zullen geven: Is dat da manier om onzei heilijgste goederen te bewaren? Is dat de wacht houden bij onze heiligst© beginselen? Sacco en Vanzetti. De aannemer der verassching van Sacco en Venzeitti, ©en Italiaan, heeft Naar het Eagelsch 46.) o „Hij kan mij niet liefhebben,zeide de gewonde man. „Hooir mjjl aan', totdat ik u alles verteld hac. rt ben een' Hgyptei. naar. Mijn naam is Amu." Het meijsjei, dat nog naast het bed stond, werd doodsbleek hij bet hoioren van dien naam, en de nieuwaangekomene, die acht ter haar was blijven staan, nam d© kom uit haar bevende handen. „Anat," fluisterde hij, „het is ©en al gemeen© naam." Hij is het," antwoordde zij- ,,Ik ken de stemdoch luister!" „Toen ik nog jong was," vervolgde 4© Egyptenaar, terwijl zijn stern aan kracht won, „was ik juist als de anderen, niet beter en niet slechter; van die dalgen wilde ik niet spreken, maar wef toen ik een man geworden was; toen gebeurd© het, dat een vreemdeling uit de woestijn kwam met zijn vrouw en tweie kinderen, en in Egypte verblijf hield- Hij bezat veel goud en kocht een stuk land niet ver van de rivier. Dit bebouwd© hij, zoodat hij na een poos meer goud verdiende en geweigerd de asch der overledenen af te geven zoolang hij1 het hem verschuldig de bedrag van 1680 gulden in Neder- landsch geld niet hieieft ontvangen. Het comité van verweer inzake Sacco en Van. zetti zou de asch op dei begraafplaats te Boston komen halen en deze naar New York zenden voor een hetooging aldaar. Vóór het comité verscheen, had de aan nemer der crematie de asch evenwel naar een brandkast in zijn kantoor overge1- foracht- De penningmeester van het Sacco-en- Vanzetti-verdedigingscomité te Boston, Fe- licani, heeft verklaard, dat de pogingen1 di© gedurende zeven jaar in het werk izijn gesteld om de beide veroordeelden; te redden, meer dan 350.000 dollar hebben gekost. Hiervan droegen de communisten uit d© Vereenigd© Staten 6000 dollar bij, terwijl een bedrag van 1000 dollar, dat de derde internationale te Moskou beloofd had te zullen zenden, nimmer is ontvan gen. De penningmeester verklaarde ten slotte, dat d© grootste giften van de zijde der socialisten zijn binnengekomen. De vliegtocht EngelandAmerika. Kolonel Minchin is gisterenochtend om half acht met zijn vliegtuig, in gezelschap van kapitein Hamilton ©n prfnseS Wertheim, naar Canada vertrok ken. i i iI Voor heit vertrek van Minchin's ©endek- kelr naar Canada! hield de aartsbisschop van Cardiff onder de vleiulgels van het vliegtuig een katholieke godsdienstoefe ning. Prinses Wertheim had slechts een koffertje en een hoedendoos bij zich en verklaarde overtuigd te zijn dat zijl in Amerika zouden aankomen- Op dien tocht zal zij waarschijnlijk het toestel helpen sturen. Het vliegtuig voert 800 gallons benzine, levensmiddelen voor twee dagen en nood rantsoen mee- Bijl het opvljegetn hing er een diikke mist. Aanslag op den Bulgaarschen premier? Toen Zondag de auto van den Bulgaar schen minister-president Ljaptschew uit de badplaats Banki bij Sofia naar de hoofdstad terugkeerde, werden eenige schoten op den auto gelost. De chauf feur verdubbelde de snelheid en ontkwam ongedeerd. Dadelijk verspreidde zich 't ge rucht omtrent een aanslag op den minis ter-president. Deze bevond zich echter niet in den auto, toen de „aanslag" plaats had. Een proefmobilisatie. Te Leningrad en in de Krim is een -proefmobilisatie gehouden met de lichtin gen 1896 tot 1903. In een manifest werd de 'bevolking gerustgesteld en de verzeke ring gegeven -dat het slechts een „alarm oefening" was. Desondanks was de bevol king van Leningrad zeer zenuwachtig ge worden, zoodat de regeering tegen oprui ers, die deze oefeningen verkeerd tracht ten voor te stellen, met kracht moest op treden. De gesloopte wallen van Parijs. De ontmanteling van den ouden vesting gordel rond Parijs wordt geregeld voort gezet en van de ruim 30 K.M. wallen zal spoedig niet veel meer over zijn. Nieuwe blokken huizen verrijzen met groote snel heid en daarvan zijn er reeds enkele be woond. Daar zij vooral voor den werken den en den middenstand bestemd zijn, hoopt men, dat ze belangrijk 'bij -zullen dragen tot vermindering van den woning nood. nog een stuk land kocht, niet groot want het land was duur in de nabijheid van de rivier. Ik was zijn buurman, en ik was vriendelijk jegens hem, want hiji was een vreemdeling en kende de gewoonten van hat volk niet, evenmin als het goede soort van zaad dat hiji in de aaide moest zaaien. En omdat ik hem in zulk» kleine aangelegenheden van -dienst was geweest, had hij mij1 lief en was aan mij getocht, evenals zijn vrouw, en ik was altijd ©en welkome gast in zijn huis. Na ©enigen tijd kwam er een zware ziekte over het gebied van den Opp'er-Nijl, omdat de rivier niet op den juistein tijd buiten haar oevers was1 getreden. Het volk werd er door aalt. getast, en zij stierven bij honderden en duizenden. Mijd vader en mijn broeders stierven, en het land, dat hun had toe. behoord, werd mijn eigendom. „Weldra werd ook de mam, die uit de woestijn gekomen was, getroffen, en met hem zijn vrouw, en toen zijl beiden sterven) zouden, zond hij om mij en sprak ongel veer heit volgende: „Mijn vriend, die voor miji geweest zijt als een broeder in.' dit land van vreemdelingen, waarin ik gewoond heb, ik ben doodziek, -evenals d© moeder mij-nar kinderen, ©n weldra zal het gebéu ren, dat wij' biji onze vaderen verzameld zijn; doch voor dat mijn ziel henengaat, wilde ik met u spreken over mijn klein tjes, die 'eenzaam zullen achterblijven. Staking aan de Gentsche zeehaven. Aan de haven te Gent en verder langs het kanaal van Terneuzen, te Langerbrug- ge, is een staking afgekondigd. Aanleiding daartoe was het feit dat, op sommige zee schepen, welke te Langerbrugge worden gelost, lagere loonen werden betaald dan te Gent zelf. Verwacht wordt echter dat deze staking, welke trouwens niet alge meen is, slechts van korten duur zal zijn. Korte berichte». Gisteren is de trein van Brussel naar Arlo-n in het station Ottignites op' een stdstaandcu trein geiloopen- De schade is groot- EI zijn acht-en-twintig reizigers door glasscherven gekwetst, maar- niet ernstig- Voor het s'nel binnenhalen van den gevaar loopenden oiogst zijn in Pommereri militairen tot hulp ontboden- Ook m Sleesvijk-Holstcin en Westfalen dringen de boeren op hulp' van militairen aan. De Belgische ministerraad heeft be sloten de Belgische bezettingstroepen in het Rijnland met e©n regiment infanterie ter sterkte van 900 man te verminderen). Heit centraal uitvoerend comité der sovjet-unie heie-ft besloten tot een alge meen© we-rkloozen-tellinlg- Deze telling zal plaiats hebben in d© eerste htelft van November 1927- Driehonderdvijftig bioscopen te Chi cago hebben liun deuren gesloten ais 'gevolg van- een geschil tusscton den bios coopdirecteur en de filmopérateurs. Naar verluidt hebben de vakver- ©enigingen de contracten in de textiel industrie voor geheel Saksen op-gezegd. 300.000 arbeiders zijn bij deze opzegging betrokken. Zondag j.l. werd de Poolsohe grens wacht t© Wraza door een- bekende vrijbui ters aangevallen. Na een gevecht van an derhalf uur w-erd' de bende op Russisch gebied teruggedrongen. Een drietal vrijbui ters werd gedood. De Poolsche politie te Stanislau heeft een uitgebreide Oekraïnsche organisatie ontdekt, welke ten do-el had spionnag,© ten gunste vair Rusland te verrichten. Te Lemb-erg en Stanislau hebben talrijke ar restaties plaats gehad. Onder de gearres teerden bevindt zich een Poo-lsch luitenant- kolonel. De communistenleidster Klara Zet- kin is heden na een verblijf van twee jaar in Moskou naar Berlijn teruggekeerd. Waar blijven onze belastingpenningen? De „Tel." komt mc-t de volgende bloem lezing van eenige bijzonderheden, waarop in de laatste verslagjaren 's lands gelden werden besteed, welke bloemlezing ont leend is aan het jaarverslag der algemeene Rekenkamer over 1926. In 1923 huurde het Rijk in de gemeente Heemstede een perceel voor postkantoor. Werd voor het oude, daartoe dienende ge bouw ruim zevenhonderd gulden huur 's jaars betaald, voor het nieuwe bewillig de 't Rijk in een tienmaal hoogerem huur prijs (f 7620). Tegen de voorschriften in werd daarenboven een ameublement voor het kantoor ontworpen door een architect, die voor dit ontwerp f 200 in rekening bracht. De gemeente Sittard had van het Rijk een bouwvoorschot te vorderen, dat per restant nog f 14.482 bedroeg. Het Rijk keerde bij vergissing meer dan het dubbe- indien de plaag hem slp'aart-" „Spreek," antwoordde ik hem, „ik zal met ,hen handelen, zooals gij beveelt." Daarop vertelde hij mijl, dat hij -een Griek was, in Antiochië geboren', en dei zoon van een rijk mam1. Toein zijn vader stierf, ontstond er een bovine twist tusschen de beide broeders over de verdeelinig van de eri-enisi, en daar, nia) verloop van vele dagen, de verbolgenheid nog voortduurde, gebeurde het, dat hij zijn bloeder sloeg en hem deerlijk verwondde; nam wat hiji wilde, en vluchtte da wildernis in- Daar nam hij een vrouw uit een der volksstam!, men, clïe door de woestijn trekken, en kwam vervolgens' zich in Egypte vestigen. „Nu smeek ik u," zeide hiji tot mij', „bij alles wat u heilig is, dat gij! mijn) beide kinderen tot u wilt nemen en den prij's van het land, als ge het verkocht hebt, en z© dan naar mijln broeder zult brengen want ik heb gehoord, dat hij nog leeft en tot hem zult ge zeggen; „Uw broeder is dood- Hij zendt u het geld, dat hij; u ontstal, en nog meer; hier zijh ook zijn beide kinderen- Laat hen genade in uw oogen vinden, bid ik u, want ze zijh eenzaam en verlaten." Ik beloofde mijn huurman, dat ik dóen zo<u, wat hij van mij verlangde en ik bel zwoer het bij den tempel van Ptah Hotep! en bij den heiligen Nijl en bij de zie' van mijn vader. En toen hij mij den le uit en eerst toen de Rekenkamer hierop de aandacht vestigde, werd de terugvorde ring ter hand genomen. Daartegenover deed 'het Rijk krachtige pogingen om een reeks bouwvoorschotten, samen ruim drie en een halve ton bedragend, te innen. toen echter door de Rekenkamer werd ont dekt, dat deze bedragen alle reeds aan de schatkist waren terugbetaald. Bij den bouw van het postkantoor te Haarlem gaf het Rijk f 1900 uit voor een natuursteenen brievenbusplaat en f 1400 voor 8 bordjes, waarop „Posterijen en Te legrafie", vervaardigd van „siersmeed- werk, waarvan de uitvoering in overeen stemming diende te zijn met het overige smeedwerk, om tot een harmonisch geheel te raken". In de hal werden 8 lampen op gehangen a f 229,50 per stuk, waarbij nog kwam f 1500 voor glas in lood voor deze lampen en eenige buitenlantaarns. Desge vraagd meenden de betrokken ministers, „dat zooveel mogelijk naar soberheid had moeten worden gestreefd". Voor het ontwerpen van een zegel voor den consulairen dienst werd door het Rijk aan den daartoe aangezoehten sierkunste naar f 500 betaald. Het onderzoek der uitgaven ten behoeve van het Lager Onderwijs wees uit, „dat het opmaken der daarvoor noodige beta lingsstukken nog steeds niet met de ver- eischte zorg geschiedde". Zoo konden vier gemeenten f 13,000 subsidie te veel ont vangen, terwijl aan andere ruim een ton te veel werd uitbetaald, omdat ten departe- mente bij de vaststelling der bedragen ver keerde kolommen waren geraadpleegd. Werd door de tusschenkomst der Re kenkamer deze vergissing hersteld, min der gelukkig was het college bij haar stre ven om een sinds jaren bepleite bezuini ging op de hooge kosten der onteigenings- advertentiën bij den minister ingang te doen vinden. „De Kamer bracht daarbij in herinnering, dat de briefwisseling over deze zaak reeds in 1921 was aangevangen, en nog steeds tot geen bevredigend resul taat had geleid". Blijkens het bericht van den minister van Waterstaat, werd deze klacht opnieuw aan dien van Binnenland- sehe Zaken doorgezonden. Ook bij dezen bewindsman drong de Rekenkamer op spoed aan. „Dit schrijven bleef tot dusver onbeantwoord". Het had de aandacht der Rekenkamer getrokken, dat de kosten voor het bewaren van rijwielen bij het Centraal Bureau voor de Statistiek niet minder dan f 1560 's jaars bedroegen. Toén zij op bezuiniging aandrong, werden de loonen der bewaar ders met f 1 per week verhoogd. De minister achtte het „hoogst moeilijk" om op deze kosten te hesparen. „De Kamer heeft na dit antwoord geen aanleiding ge vonden tot voortzetten van de gedachten- wisseling". Eveneens „berustte" zij in de toekenning van jaarwedden ad f 1400 aan twee Rijkszuivelvisiteurs, hoewel het aan vangssalaris uitdrukkelijk op f 1300 was bepaald. Deze ambtenaren hadden een tij delijke aanstelling, doch krachtens besluit van den Ministerraad geldt de bezoldi- gingsschaal voor vasten dienst eveneens voor tijdelijken. De minister wees er echter op, dat de beide ambtenaren „eenigszins" vakkundig waren. Was zoo vraagt de Rekenkamer in dezen voor een benoe ming vanzelfsprekenden eisch een grond te vinden voor toekenning van eein hooger traktement? Voorts kreeg de Kamer uit de nieuws bladen kennis van de onregelmatigheden, ontdekt hij het militair kleedingmagazijn te Woerden. „Het college dat reeds in 1919 en ook nog in 1924 de aandacht van den naam van zijn broeder gezegd had, en hoe ik hem kon vinden, keerde hij zich naar den wand en sprak niet meer. Opi den. zelfden dag stierven! hij en zijn vrouw beiden. Eén van da beide kinderen werd ook ziek en ik verzorgde haar vele daL gen, totdat zij hersteld was- Later be* merkte ik, dat zij! blind was geworden!. „In dien tijd kon ik het land niet ver koop en, want er was niémand om het te koopen; dus zaaide ik helt koren en' oogstte het ©n de kinderen werden gevoed en waren tevreden; maar het geld, dat ik voor helt graan ontving, behield ik, want ik zeide, dat d© landman zijn loon ver diend had. Gedurende het volgende sei zoen zaaide eü oogstte ik ook, en ook daarna volgende; en toen de derde oogst tijd naderde, kwam eien man tot mij en zeide: „Wilt 'ge het land verkoopen voor de kinderen van uw buurman?" en ik ant woordde hem: „Neen, ik wil het niet verkoopen. Mijn buurman was mij geld schuldig, en hij stierf, zonder dat hrjl mij terugbetaald had; daarom behoort Heft land mij!" E!n na een poos 'geloofd© ik bijna zelf, wat ik gezegd had. Maar ik werd bitter gestemd j©gens' de twee kin deren, di© toen nog heel klein waren; dus zond ik ze van mij naar een vrouw, die in de graven bij de rivier woonde, en ik betaalde haar voor hun onderhoud. Dié vrouw stierf en heit tweetal bleef in de minister van Oorlog had gevestigd op eigenaardigheden in het beheer van den magazijnmeester, zond aan de betrokken rechterlijke autoriteiten afschrift van de destijds gevoerde briefwisseling". „Bij een accoutantsonderzoek in op dracht van de Justitie ingesteld naar het beheer van het Rijkspaspoortenkantoor, werd een kastekort vastgesteld van circa f 37.000 per 23 Juli 1925." De Rekenkamer stelde zich op het stand punt, dat de administrateurs voor dit te kort aansprakelijk gesteld moesten wor den. Zij kreeg voorts den indruk, dat noch door, noch vanwege den secretaris-gene raal van het Departement van Buitenland- sche Zaken eenig toezicht werd uitgeoe fend, „ofschoon deze ambtenaar krachtens artikel 5 van het K. B. van 22 Nov. 1890 tot toezicht houden verplicht was". „Zelfs waren kasopnemingen een eerste ver- eischte toch voor een goed toezicht achterwege gebleven." Bij het sluiten van haar jaarverslag was de Rekenkamer tot de conclusie gekomen, dat 't bovenbedoelde tekort door oneerlijkheid moet zijn ont staan. Ook ten aanzien van een bedrag aan collegegelden der Leidsche Universiteit de Kamer taxeert het „eerder te laag dan te hoog" op f 7500 kon niet worden vastgesteld, dat het in de schatkist is te recht gekomen. De inschrijvingsgelden werden door de pedellen, die ze ontvin gen, op geenerlei wijze geboekt en hij hun stortingen ontbrak eike specificatie. Het Rijksbureau voor onderzoek van handelswaren boekte over 1924 een bedrag van ruim f 3000 aan ontvangsten tegen over f 30,000 aan uitgaven. Waar het in 1924 slechts 662 monsters keurde (waar van 373 tegen betaling) stelt de Rekenka mer de vraag of dit bureau wel in een al gemeene behoefte voorziet. De minister antwoordde, dat deze vraag een „punt van voortdurend overleg" bij de Regeering uit maakt. Weinig beter bleek het te staan met de leerlooiersschool in Wageningen, waarvan de Rekenkamer de kosten per Nederland- schen leerling op f 3000 becijferde. Ten slotte wordt nog melding gemaakt van een lak- en inktstempel, besteld voor den Directeur eener Rijksinstelling. Hier mede was een som van f 285 gemoeid. De betrokken minister bleek, ondanks een daartoe strekkend verzoek der Rekenka mer, niet van zins om deze vordering op den opdrachtgever te verhalen. Ons droogmakingsstelsel. De „Times" meldt, dat lord Bledisloe het voornemen heeft, op uitnoodiging van de Neder landsche regeering, 18 Sept met de Koninklijke Commissie voor Droogmaking waarvan hij voorzitter is, naar Nederland te gaan, ten einde ter plaatse een onder zoek in te stellen naar het Neder landsche droogmakingsstelsel, met inbegrip van het werk tot droogmaking van de Zuiderzee. Minister Beelaerts te Genève. Jhr. Beelaerts van Blokland, de minis ter van buitenlandsche zaken, die Neder land zal vertegenwoordigen in de zitting van den Volkenbondsraad, is gisteren te Genève afgestapt in het Hotel des Bergues, waar de Nederlandsche delegatie ter Vol kenbondsvergadering haar hoofdkwartier zal opslaan. De minister is vergezeld van prof. mr dr J. P. A. Francois en baron mr De Vos van Steenwijk. Jhr. Beelaerts is gisterenavond aan een feestmaaltijd, graven wonen. Zij werden groot en sterk, afschoon niemand zich! om hen bekom merde; 'd© jongen was vroolijk en vol le vensmoed; hij was waterdrager geworden. Toch hield ik een wakend oog op hen, want ik vreesde, dat zij zouden ontdekken, wat ik gedaan had; ofschoon ik het aain niemand bekend had, zelfs niet aan mijn vrouw. Na verloop van ,e©ni'gen tijd maakte de angst zich getoel en al van mij meester, zoodat ik niet eten of slapen kon en ik besloot, mij van het tweetal te ontdoen. Ik was nog niet zoo slecht om hen te dooden, dus peinsde ik vele dagen wa,t ik doen zou; eindelijk had ik een besluit genomen. Ik wild© hen als slaven verkoopen; dan zouden z© meegevoerd worden, en ik zou goud ontvangen, waar voor 'ik dan meer land kon koopen. Doch toen ik dit plan ten uitvoer wilde brengen, vluchtten zij d© woestijn in en zijn zeker omgekomen; want ofschoon ik lang naatr hen gezocht heb, kon ik niet ontdekken, wat er van hen geworden was." „Waarom hebt ge naar ton gezocht?" zeide S©th plotseling, toen de man zweeg, om uit den beker te drinken, welken Maria naar zijh droge lipp'en bracht. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1927 | | pagina 1