Dinsdag 19 Juli I927
4ie Jaargang
kinderen ran Ben Hesei
FEUILLETON.
Directeur-Hoofdredacteur:
R. ZUIDEMA.
Bureau: Lange Vorststraat 70, Goes
Tel.: Redactie en Administratie no. 11
Postrekening No. 44455
Bijkantoor te Middelburg:
Firma F. P. DHUIJ, L. Burg. Tel. no. 259
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden, franco per post, f3.—*
Losse nummersfO.OS
Prijs der Advertentiën:
14 regels f 1.20, elke regel meer 30 ci
Bij abonnement belangrijke korting
oe les uit Weenen.
De Sociaal-Democraten hebben weer op
nieuw blijk gegeven van hunne vredes
gezindheid en hun afkeer van alle ge
weld.
De geschiedenis is, althans in hoofd
zaak, bekend.
Bij een socialistische betooging te Scbat-
tendorf werden op de betoogers enkele
schoten gelost, met het droevig gevolg,
dat enkele personen doodelijk gewond
werden.
De daders werden echter vrijgesproken,
omdat ze uit noodweer zouden gehandeld
hebben.
in hoeverre dat juist is, kan natuurlijk
niet worden beoordeeld.
Volgens de leiders der socialisten ge
schiedde deze vrijspraak ten onrechte,
waarom dan ook niet op verbetering
van de rechtspraak en Op revisie van het
vonnis werd aangedrongen, zooals men
van zulk een vredelievende partij zou
mogen verwachten, maar w e 1 de bevol
king op alle mogelijke manieren werd
geprikkeld.
De arbeidersklasse, zoo heette het,
mocht zich niet met geweld laten terug
dringen van de eenmaal veroverde plaats,
de jury, zoo werd het voorgesteld, had
de arbeidersklasse vogelvrij verklaard, zij
had een vrijbrief gegeven aan iedenen
sluipmoordenaar, enz.
Onder die omstandigheden werd van de
begrafenis der slachtoffers een protest-
betooging gemaakt.
Het revolutionaire potje was te vuur
gezet, en het was te voorzien ,dat de
gevolgen niet uit konden blijven, temeer
daar de "Communisten iedere gelegenheid
aangrijpen om hunne revolutionaire drif
ten bot te vieren.
En zoo is het geschied, dat de protest-
betooging een moordpartij op groote
schaal werd.
Er werd gevochten, brand gesticht, ge
staakt en wat niet al.
Toen de revolutionaire storm losbrak
hebben de socialisten geschrokken van
hun eigen bedrijf en ziende, dat zij voor
de zooveelste maal weer gespeeld hadden
in de kaart van de Communisten, hun
best gedaan, om de leiding te hernemen
wat aanvankelijk al heel slecht gelukte.
Het is gemakkelijker het vuur aan te
steken, dan het te blusschen.
Tenslotte is zelfs een gewapend arbei-
dersleger gevormd, met de opdracht, ten
koste van alles de orde te handhaven
en verdere gewelddaden ook met g e -
weid te keeren, en waarschijnlijk tevens
maar dat wordt er niet bij gemeld, om
zoo noodig, verdere pressie op de re
geering uit te oefenen.
Dat is hierbij trouwens ook niet de
hoofdzaak.
Waar het bij deze droeve historie op
aankomt is dit, dat de sociaal-democra
tische partij weer opnieuw getoond heeft,
te zijn een echt revolutionaire
p a r t ij
Dat zij hoe ook met de ontwape-
ningsleuze gewerkt wordt, van geweld
volstrekt niet afkee'rig is.
Dat zij speelt in de kaart van de
Communisten, die er altijd als de
kippen bij zijn om op het brandende vuur
olie te werpen.
Dat de S. D. A. P. dus een gevaar
blijft voor de rustige ontwikkeling van
het staatkundig leven en dat, wie begeert
eem toestand waarbij vrijheid en recht
en welvaart zich kunnen ontwikkelen en
die met name de arbeidersklasse niet
onder de zwaarste verdrukking, in de
wreedste ellende wil zien gebukt gaan,
den plicht heeft, deze partij principiëel
te bestrijden.
Dat is de les, die Weenen ons leert.
De roode terugtocht.
„Het Volk" geeft bij het bericht uit Wee
nen dat de leiding van de soc.-dem. partij
en van het vakverbond besloten de staking
te doen eindigen het volgende commen
taar:
Zij is hiertoe overgegaan op grond
van de overweging, dat de reactionair
gezinden het wel uit hun lijf zullen laten
iets tegen de arbeidersklasse te onder
nemen. Eenig voordeel uit het voorge
vallene zullen de tegenstanders niet kun
nen behalen. Het schijnt, dat de verdere
besprekingen, die onze mannen in den
loop van den middag met bondskanse
lier Seipel gehad hebben, hen in deze
overtuiging hebben versterkt. Waar nu
de zaken zoo stonden, heeft de partijlei
ding het niet verantwoord geacht het
economisch leven nog langer den last
van deze hinderlijke arbeidsonderbre-
king te laten dragen. Bovendien was er,
haar alles aan gelegen den toestand niet
nutteloos te verscherpen.
Hier wordt weer bevestigd de waarheid
van het spreekwoord, dat een kat die in
het nauw zit rare sprongen doet.
Immers er was geen sprake van dat de
reactionair gezinden iets tegen de arbei
dersklasse wilden ondernemen of dat zij
„eenig voordeel" uit het voorgevallene wil
den behalen.
Precies het tegenovergestelde was het
geval.
De socialisten wilden hunne m acht
toonen en door intimidatie de Regeering
dwingen naar hunne pijpen te dansen. Uit
de misschien onrechtvaardige uitspraak
van de rechtbank wilden zij trachten poli
tiek voordeel te behalen.
En b i e t het feit dat denkbeeldige aan
slagen op de arbeidersklasse werden afge
wend en n i e t hun pogen om den toestand
niet noodeloos te verscherpen, maar a 1-
1 e e n het optreden van de Communisten
aan de eene zijde en het krachtig optreden
van de Regeering aan den anderen kant,
heeft hen genoodzaakt de staking te
doen eindigen.
Er is weer, daarop komt het voorgeval
lene neer, op een schandelijke manier ge
speeld met de belangen van de arbeiders
klasse en van de geheele Weensche bevol
king.
Het in Weenen vergoten bloed roept te
gen de Soc.-dem. arbeiderspartij, die het
geweld trachtte te stellen boven de w e t.
Naar het Engels ch
17)
De vaccinatie te Goes.
In' dei G. Crt- wordt een poging gei
daan om de beteefcenis aan de droeve
gevolgen van de vaccinatie, die zich te
Goes openbaarden, tel verkleinen.
Vast staat, aldus dit blad, dat de
ziekte, die zich hier .openbaarde, niet
veroorzaakt wordt door het gebruik van:
een minder goede entstof of door het toe-
dienen van een te sterke dosis. Men is
in medische kringen dei meening toege
daan, dat sommige kinderen eien smet
stof in zich dragen, die door de vacci
natie tot ontwikkeling komt. Zaterdag is
Dr Timmermans, verbonden aan het rijks-
se'rologisch instituut te Utrecht in Goes
geweest voor bloed-onderzoek. Gemeld kan
nog worden, dat ook elders dei ziekte zich
heeft voorgedaan. Bij 250-000 fn-entin-
gen waren er 35 gevallen van „nek
kramp". Het bovenstaande doet wel in-
„Heb je ooit van den knaap Jozef ge
hoord?" zeidie bij tot Anat, toen zij den
tocht voortzetten. Zij waren nu eenigszins
gewend aan de slingerende bewegingen
van den dromedaris en gevoelden zich
daardoor meer op bun gemak.
„Den knaap Jozef?" herhaalde Anat met
haa.r boog, doordringend stemiüetje.
„Sst! laat ze je niet hooren. Ja, de
knaap Jozef; is er iets vreemds mtet hem
gebeurd; misschien is het maar een ver
haaltje. Ik hoorde er in het gindscbe
kamp van spreken. Je kent verscheidene
van die verhalen; wat mij betreft, ik kan
ze niet onthouden."
„Er is het groote kanaal van Jozef in
het land van Egypte, zooals je weet", zeide
Anat na eenige óogenblikken te hebben na
gedacht. „Er gaat een verhaal bétreffende
hem, die het heeft laten maken; ik weet
niet, hoe lang geleden. Ik heb het dikwijls
van moeder gehoord. Hij was een groot
prins"
„Neen, dan was het niet dezelfde; ik
wilde iets over den knaap hoonen en wat
hem overkwam", viel Seth haar ongedul
dig in do rede.
„Indien ge bedaard wilt luisteren, water
drager", antwoordde Anat vol waardig
heid, „dan zal ik je het verhaal vertellen
zooals het mij verteld is."
„Vertel het dan maar; het zal den weg
korter doen schijnen."
„Hij was een groot prins", hervatte
Anat met evenveel deftigheid; „maar hij
was eerst een gewone jongen. Ik heb het
verhaal van moeder gehoord. Zooals ik
zeide, was het haar verteld, toen zij een
meisje was, en aan den zoom der wildernis
woonde. Het is een waar verhaal. Als
knaap woonde Jozef in de woestijn; hij
was de jongste van twaalf broederen; de
anderen waren reeds volwassen mannen,
en hun vader had Jozef lief boven alle
zijne zonenen hij maakte hem eenen veel-
vervigem rok. Als nu zijne broeders zagen,
dat hun vader hem boven alle zijne broe
deren liefhad, baatten zij hem. Ook droom
de Jozef eenen droom".
„O!" riep Seth opgewonden uit, .„Hij
droomde, zeg je?"
„Stellig", antwoordde het blinde meisje;
„hij droomde, dat, toen hij zijn schoof
bond in den oogsttijd, de schoven van zijn
vader en moeder en van zijn broeders
kwamen en zich nederbogen voor zijn
schoof, en meer dergelijke droomen, het-
zien, dat voor ongerustheid tot besmet
ting geen grond bestaat. Voor da tegen
standers van verplichte vaccinatie zal
deze vrij nieuwe ziekte een prachtig hulp
middel in den strijd worden. Tenminste
zoolang de „bacteriënjagers" haar niet
aan banden hebben gelegd."
Wanneer men dit leest zou men den
indruk krijgen, dat hier niet het minste
gevaar dreigt.
V ast staat immers, dat aan het
seirum niets ontbreekt en dat het ook
met de behandeling, in orde is.
Wat echter voor den een vast staat
wordt door anderen en nog wel door zeer
deskundigen op dit gebied, volstrekt niet
zeker geacht.
Zoo werd ons nog onlangs door een
oud-geneesheer verzekerd, dat hij, gezien
de gebeurtenissen van den laatsten tijd,
niet den moed zou hebben kinderen te
vaccineeren omdat het vooi* hem vol
strekt niet vaststaat, dat het
thans verstrekte serum ongevaarlijk is.
■Eigenaardig is ook, dat er volgens de
G. Crt- gezien de cijfers, voor ongerust
heid tot besmetting geen grond bestaait.
Dat is wel een heel schrale troost voor
de ouders, die thans staan bij de lijkbaar
van hunne kleinen of wier kinderen wel
licht voor hun leven ongelukkig zijn.
„Voor de tegenstanders van verplichte
vaccinatie zal deze ziekte een prachtig
hulpmiddel in den strijd worden."
Inderdaaid.
iWamt de vraag klemt: kan de Regee
ring het met hare verantwoordelijkheid
overeen brengen ter bestrijding van een
denkbeeldig gevaar de kinderen
aan zoo ernstige gevaren bloot te stellem.
,Mag men de ouders verplichten hunne
kinderen bloot te stellen aan het zeer
ern'stige gevaar, dat ze door een doodeL
lijke ziekte worden getroffen?
Wordt het geen tijd, dat aan de' ver
plichte inenting een einde wordt get
maakt?
De revolutionaire woelingen te Weenen.
De Regeering beheerscht den
toestan.d. De Socialisten halen
bakzeil.
De laatste berichten uit Weenen zijn ge
lukkig weer wat gunstiger. De Socialisten
die van twee walletjes eten en die aan de
eene' zijde de Regeering met revolutionair
geweld trachten te dwingen en aan de an
dere zijde front moeten maken tegen de
Communisten, zijn genoodzaakt bakzeil tp
balen.
In een telegram uit Presburg heet Hét:
De Oostenrijksche regeering voelt, dat zij
sterker dan ooit in haar schoenen staat en
toont zich daar om niet geneigd, aan de
eiscben der sociaal-democraten toe te ge
ven. Laat in den middag verschenen de so
ciaal-democratische leiders ,bïj' Seipel,
maar deze weigerde te onderhandelen,
zoolang de Verkeersstaking voortduurt.
Daarop beraadslaagden de leiders op
nieuw en begaven zich wédprom naar Sei
pel. Deze bleef echter Voet bij stuk houden
en verklaarde er niet aan te denken, poli
tieambtenaren te ontslaan, of op pensioen
te zetten, zooals de sociaal-democraten dit
eisebten.
Daarop besloten de leiders, de sta
king op te beffen. De leiders van de
partij en van de vakbonden kwamen om 9
uur samen om over de voorwaarden te be
raadslagen, waarop dit zal geschieden.
Doch reeds 's middags had de Technische
Unie instructie gegeven, dat de geëmploy-
geen beteekende, dat hij1 een groot prins
zou worden, en dat zij allen uit bet ge
zin hem eer zouden bewijzen. Hij had
zulke droomen niet moeten vertellen",
voegde zij er met een hoogwijs gezichtje
bij, „want natuurlijk haatten zij hem nog
te meer. Op een dag werd hij de wilder
nis ingezonden, om dadels en honing te
brengen .aan de elf mannen, zijn broeders,
die de kudden weidden. Zij1 zagen hem
karnen; hij droeg den veelvervigen rok,
en zij besloten, hem uit den weg te
ruimen."
„Wat deden ze?" vroeg Seth met inge
houden adem.
„Dat wilde ik juist vertellen; wat ben je
ongeduldig. Je bent zoo verlangend naar
dit verhaal als een troep musschen naar
een schepel koren, dat op den grond geval
len is."
„Ik zal bedaard afwachten, mijn prin
sesje", zeide Seth deemoedig; „doch ik
smeek je, vertel mij, wat er met den
knaap gebeurde."
Eenigszins gekalmeerd door de onder
worpenheid van den knaap, vervolgde de
kleine meid haar verhaal- „Eerst", vervolg
de zij gewichtig, „besloten zij om hemi te
dooden, hem zijn kleurigen rok af te ne
men en hun vader te zeggen, dat een
boos dier hem had opgegeten; doch terwijl
ze nog beraadslaagden, zagen zij een ka-
eerden hij de staatsbedrijven zich tegen
middernacht voor den dienst zouden aan
melden.
Tusschen de regeering en de sociaal-de
mocraten, zoo wordt nog uit Berlijn ge
meld, bestaat nog steeds hetzelfde diep
gaande verschil van meening. Terwijl de
sociaal-democraten een reorganisatie van
het kabinet nog steeds noodzakelijk ach
ten, ten einde de opgewonden volksmassa
tot kalmte te brengen, is de bondskanselier
van meening, dat deze reorganisatie van
het kabinet onder den druk van de straat
niet mag plaats hebben. Hij wil de beslis
sing hierover uitsluitend aan den Natio-
nalen Raad overlaten.
De politieke toestand is op het oogenblik
nog geheel ondoorzichtig. Hoe langer dr
Seipel voet bij stuk houdt, hoe meer de
situatie zich te zijnen gunste zal wijzigen,
want meer en meer doet zich thans de in
vloed van de bondslanden gelden, waar
overal de sociaal-democraten in de min
derheid zijn. Algemeen neemt men dan ook
aan, dat de sociaal-democraten goed- of
kwaadschiks zuilen moeten toelaten, dat
de reorganisatie van het kabinet pas tot
stand komt als de Nationale Raad weer
vergadert.
De toestand meer normaal.
Daar vele zwaar gewonden aan de ver
richte operaties zijn gestorven, is het aan
tal dooden thans tot 92 gestegen. Onder de
dooden zijn opvallend veel jeugdige kinde
ren. Men moet erop rekenen, dat nog een
aantal gewonden zullen bezwijken. De
straten vertoonden heden bijna hfet ge
wone aanzicht. Politie en militairen zijn
bezig, de barricaden snel op te ruimen.
Patrouilles van militairen en politie wor
den zooveel mogelijk binnengehouden en
zijn bijna van de straten verdwenen, om
ne 'nervositeit van cte bevolking niet pnnoo-
dig te prikkelen.
Het radiostation te Weenen zal morgen
weer beginnen te seinen. De sterke stijging
van het aantal dooden heeft, öp de bevol
king een diepen indruk gemaakt eri de ze
nuwachtigheid zeer verhoogd. De geruch
ten, dat het aantal dooden reeds 150 zöu
bedragen, worden van officieele zijde met
kracht tegengesproken.
Een diplomatieke
conferentie.
Weensche bladen maken gewag van een
diplomatieke conferentie die Zaterdag in
het Tsjechische gezantschap is gehouden.
Daaraan hebben vertegenwoordiger van
Italië, Hongarije en de nuntius Pacelli
deelgenomen. De besprekingen moeten
hebben geloopen over de bescherming van
de buitenlandsche missies en de houding
van de buurtstaten ingeval van nieuwe on
lusten. Van andere zijde verluidt echter,
dat voornamelijk verkeerskwesties zijn be
sproken om de te Weenen vertoevende bui
tenlanders het vertrek mogelijk te maken.
ravaan naderen; dus veranderden zij hun
slecht plan in een nog slechter en ver
kochten hem als slaaf. Ja, hun eigen
broeder als slaaf!" herhaalde zij, zeer
voldaan over den kreet van schrik, die
haar toehoorder onwillekeurig ontsnapte.
„Zij namen hem mee naar Egypte
vervolgde zij.
Doch Seth luisterde niet verder naar
haar verhaalhij sloeg de handen vol wan
hoop ineen. Nu was alles hem duidelijk.
Zij zouden als slaven verkocht worden,
nadat zij al dat leed en die gevaren reeds
doorstaan hadden; zij1 zouden de- Heilige
Stad nooit zien, noch den Man Jezus, die
blindheid kon genezen. Hij1 kreunde hard
op.
Anat, geheel opgaande in haar verhaal
vatte- dit op als een kreet van bewonde-
ring of verbazing. Zij was juist gekomen
aan het punt in het verhaal, dat de onge
lukkige held in de gevangenis is gewor
pen. „Wat zou jij dan gedaan hebben",
vroeg zij plotseling.
„Ik-ik-kan het je niet zeggen, kleintje",
antwoordde Seth, uit zijn gepeins ontwa
kende.
„Je zoudt er gebleven zijn tot den dag
van je dood, denk ik", zeide zij diep ver
ontwaardigd „maar Jozef niet, hij
„Ik hen slaperig, kleintje. Sechet toornt
in de hemelen. Laten wij het verhaal tot
Een diplomatiek protest.
Uit Weenen wordt aan de Vossische Zei-
tung gemeld, dat de Italiaansche gezant
en enkele andere diplomaten bij het ka-
binet-Seipel officieel in opdracht hunner
regeering protest hebben aangeteekend te
gen het vormen van een öit 2000 leden van
den republikeinschen Schutzbund bestaan
de veiligheidswacht. De Italiaansche ge-'
zant verklaart dat dit in strijd is met da
bepalingen van het vredesverdrag.
Dit protest was natuurlijk buitengewoon
welkom hij de regeering. Zij liet onmiddel
lijk verklaren, dat deze veiligheidswacht
zonder haar toestemming is opgericht en
dat later zal worden onderzocht in hoe
verre de wacht een wettig karakter heeft.
Losse berichten.
Uit Weenen wordt geseind, dat gehoopt
werd, dat vanochtend het verkeer weer
normaal zou zijn.
De „Heimwehren" in Stiermarken heb
ben een ultimatum gesteld, waarin zij
eisebten, dat het verkeer gistermiddag om
twaalf uur hervat moest zijn, daar zij an
ders naar Graz zouden oprukken. Men
verwachtte, dat dit ultimatum verlengd
zou worden, hetgeen inmiddels ook ge
schied is.
Te Innsbruck dwong de „Heimwehr"
het spoorwegpersoneel weer aan het werk
te gaan. De Landeshauptmann liet den
Hofburg te Innsbruck met machinegewe
ren bezetten. In Karinthië hebben de soci
aal-democratische arbeiders de „Heim
wehren" ontwapend.
Thans wordt bekend gemaakt dat bonds
kanselier Seipel Zaterdagmiddag tijdens
een autorit is aangevallen door een aantal
jongelieden, die op de treeplank van den
auto sprongen. Doordien de chauffeur on
middellijk vaart zette, werden de aanval
lers echter van de treeplank afgeslingerd.
Möfeköü in Etctie,
Naar uit Moskou wordt geiüeld, publi-
ceert de „Prawda" een hoofdartikel, waar
in verklaard wordt, dat het Oostenrijksche
proletariaat zoo spoedig mogelijk zijn so
ciaal-democratische leiders moet afschud
den, daar deze de grootste hinderpaal op
den Weg naar de overwinning vormen. Al-
leen wanrieè'r de Oostenrijksche arbeiders
den weg van Leriin inslaan, kunnen ze
succes hebben. Het is voor het geheele Oos
tenrijksche proletariaat van buitengewone
beteekenis, dat het deze gunstige gelegen
heid niet laat voorbij gaan. Men moet on
verwijld Sowjets vormen, die de generale
staf kunnen zijn en de leiding in den strijd
om de macht op zich kunnen nemen.
In hooger beroep.
Naar zooeven gemeld wordt heeft de of
ficier van justitie het vonnis in de straf
zaak te Schattendorf, dat naar men weet
aanleiding heeft gegeven tot de demonstra-
ties, nietig verklaard. Reeds tijdens het
morgen bewaren", zeide Seth met ge
smoorde stem.
Anat raakte voorzichtig met haat vinger
zijn wang aan. „Het is waar, je bent erg
warm. Zie, ik heb hier een granaatappel;
eet hem, hij zal je verkwikken."
Daarna spraken zij weinig meer. Onver
moeid vervolgde de witte dromedaris zijn
weg onder den verzengenden gloed der
zon; zijn breede ponten maakten geen
geluid op het zachte zand. Hét landschap
trilde in de groote hitte, smeltende in
gouden, rose en violette kleuren van vuur
op verren afstand, terwijl dichtbij de vuur
rood© bloesems van den cactus gloeiden
als vurige kolen. Eens zagen zij1 een troep
roofvogels zich te goed doende aan het
karkas van een kameelze verhieven zich
van den grond met schor gekras en trok
ken zich terug op kleinen afstand, totdat
de levenden voorbij zouden zijn. „Op het
oogenblik heb ik nog niets met je te
maken", schenen zij tot den witten dro
medaris te zeggen, „maar zoo zal het je
ook gaan; want de mensch is ondank
baar". Daarop streken zij weer neer als
hebzuchtige manschappen op het gestran
de wrak van een verlaten schip. En de-
statige Mirach vervolgde onvermoeid den,
weg.
I 1 b tl
l.: j (Wordt vervolgd.) j
