No. 226
Dinsdag 28 Juni 1927
41e Jaargang
L Duvekot Sz., Groots Markt 19, Goes.
Be kinderen van Ben Hesed.
een Tabaksdoos oadeau.
FEUILLETON.
Naast de Korenbeurs.
Bij aankoop van I half ons VAN NELLE'S CITY-BAAI-TABAK van
10, 13 of 15 cent ontvangt men
Directeur-Hoofdredacteur:
R. ZU1DEMA.
Bureau: Lange Vorststraat 70, Goes
Tel.: Redactie en Administratie no. 11
Postrekening No. 44455.
Bijkantoor te Middelburg:
Firma F. P. DHUIJ, L. Burg. Tel. no. 259
Klassenstrijd of samenwerking.
In het Boekdrukkersbedrijf is men sinds
©enigen tijd bezig om te komen tot een
pensioenregeling van bejaards werkne
mers. Do bedoelinig is dat het pensioen!
zal ingaan op '65-jarigeni leeftijd en dat
de kosten door de patroons en 'de ge
zellen gezamenlijk zullen worden gedra-
gen.
Of deze plannen uitvoerbaar zijn, ook
in dien zin, dat het bedrijf de kosten!
kan! dragen, zal nader moeten blijken.
Ongetwijfeld zullen er, vooral ook in1 ver
band met zoo nu en dan intredende werk
loosheid enz., heel wat bezwaren over
wonnen moeten worden.
Maar hoe dit ook zij, de gedaclrlje
die aan deze zaak, waarbij' de patroons'
reeds in beginsel hunne medewerking heb
ben toegezegd, ten grondslag ligt.
is ongetwijfeld sympathiek. Vooreerst
omdat het van zooveel betèekenis is
dat hier voor een groep werkers da(n!
niet meer „oud" synoniem" zou zijn met
„arm", maar ook omdat er uit blijkt, dat
da samenwerking tusscheni patroons en ar
beiders, die bij; de afsluiting van liet
collectief contract tot uiting kwam, uit
stekende ,vruchten draagt.
Juist daarom echter, is men in den!
„modernen' 'bond, een bijwagentje van|
de S.D.A-P'., met de voorgenomen regeling
volstrekt niet algemeen ingenomen.
Immers, niet de vrede, maar dei strijd
is daar het doel. De klassenstrijd.
En dat „dogtna" van den klassenstrijd
heeft zoo de gemoederen vergiftigd, dat
men er niet gemakkelijk toe lean komen,
de daden van de patroons1 objectief te
bc oord celen.
Als een patroon alleen' met zijn® eigen
belangen rekent dan is hij een uitbuiter.
Maar als hij toont ook met de belangen)
van zijn personeel rekening ba willen
houden, dan steekt daar iets achter, dan)
zijn daar minder mooi© bijbedoelingen.
En zoo schrijft dan ook iemainjd in'
het orgaan van den' modernen bond:
„Welk doel steekt achter deze huma
niteit der ondernemers? Al het recht van
zelfbestemming gaat voor ons verloren.
Waar blijft de strijd, dien wij voeren'
in) de maatschappij als klasse?
Voor pensionneering der arbeiders, ja,
maar dan ook gedragen door de arbei
ders. Niet in één bed met de tegenstan
ders, die in het bezit der productiemid
delen', ons nog verder den keel toeknij
pen willen
Wij arbeiders moeten ons ertegen' ver
zetten, een verzekering mee te gronden
op kapitalistischem) 'grondslag en met ka
pitalistische allures."
De man) heeft tot op zekere 'hoogte
gelijk.
Dp deze wijize raakt de klassenstrijd-
gedachte, zoowel hij de arbeiders1 als'bij'
de patroons, op den achtergrond. 1
Voor de roode „beweging" zijn derge
lijke overeenkomsten dan ook weinig be
vorderlijk.
Maar, en dat is het mooie, dei moderne
organisatie heeft het niet voor het zeg
gen.
Het zijn de Christelijke organisaties die
telkens weer de leiding nemen en het
bedrijf in de goede richting sturen.
De droogte in Transvaal.
In Zuid-Afrika heeft dit voorjaar een'
geweldige droogte gebeerscht. In de drie
eerste maanden van! 1927 zijn zelfs
Naar het Eugelsch
2.)
-o
„Bij alle godenhet scliijlnt, dat een
nachtegaal niet gemakkelijk in een kooi1
te vangen is. En. wat is er nu van onzen
schraapzuchtigen Besa geworden? Bij den
heiligen Anubis! het is mij eigenlijk on
verschillig of hij dood is." t
Over den rand van den afgrond turende,
ontdekte zijn oog eindelijk nog een vorm-
looze massa, liggende tegen den wand van
een vooruitstekende rots; en hoewel brom
mende en onwillig, daalde 'hij langzaam'
naar de plek af, waar zijn makker lag.
In dien tusschentijd zat het kind ineen
gedoken op een steen; zij luisterde aan
dachtig', de hand op het hart, alsof zij
vreesde, dat het luide kloppen haar schuil
plaats zou verraden. Doch na eenige
oogenblikken van stilte begon zij te schrei
en en te weeklagen.
„0 Isis, gij liefderijke! Wat is mij over
komen? O God van de zon in uwi glinste
rende zegekar? Waarom vernietigt gij zoo
veel slechtheid niet? Als ik hem eens
gedood had? Och, waarom bekommer ik
er mij om? het is rechtvaardig!"
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden, franco per post, f3.—i
Losse nummersfO.OS
Prijs der Advertentiën:
14 regels f1.20, elke regel meer 30 cl.
Bij abonnement belangrijke korting.
150.000 stuks hoornvee in Noord-Trans
vaal door water en' voedergebrek omge
komen.
In de straten van Pietersburg zag men
menigten zwarten met huiden loopein, die
ze voor een appel en ©en ei moesten;
vorkoopen. Hun geheel© bestaan was ver
dwenen.
De bevrijding van Daudet.
Deze grap is natuurlijk het onderwerp
van zoo goed als alle gesprekken in
Frankrijk. Ook in de Kamer, zal er over
geïnterpelleerd worden.
Als verzwarende omstandigheid voor
Catry, den directeur der Santé-gevange-
nis, wordt nog gemeld, dat hij eerst zijn
ambtsgewaad is gaan aantrekken om Dau
det en de beide andere gevangenen hun
invrijheidstelling mee te deelen, en dat
hij de gevangeniswachten en haie heeft
opgesteld, toen de drie gevangenen de
Santé verlieten. Zelfs al had het een
echte vrijlating gegolden, waren deze fei
ten een overschrijding van zijn bevoegd
heden.
Overigens wijzen de bladen er op, dat
men nu wel den gevangenisdirecteur heeft
geschorst en voor den raad van discipline
brengt, maar hot hoeft or alles van, dat
de directeur volkomen gedekt is.
Ziehier wat gebeurd is. Onder den com-
inunistischen drang heeft de regeering een
der anti-militaristen, Girardin losgelaten
S en om een succes in de kamer hem hals
over kop losgelaten, op telefonisch bevel
en zonder de wettelijke formaliteiten, den
gevangenis-directeur verzekerend, dat hij
gedekt was en dat de formaliteiten later
wel in orde zouden worden gebracht. Daar
zit de heele knoop van het gebeurde. De
vrienden van Daudet hebben zeer uit
voerig in de ministeriëele bureaux geïn
formeerd, wat er bij die vrijlating gebeurd
is en dat nauwkeurig nageaapt. En natuur
lijk verder op meesterlijke wijze hun
schikkingen genomen om eiken kink in
den kabel te voorkomen of ongevaarlijk
te maken. Dat de directeur er dus inge
vlogen is, moet geheel geweten worden
aan het geval-Girardin.
Aardbeving in De Krim.
Een aardbeving die 5 seconden duurde,
vergezeld van onderaardscli gerommel,
werd Zondag waargenomen circa 3 uur
te Sebastopel en in andere steden van
de Krim. ïal van jnuren scheurden en
rotsen stortten in.
Korte berichten.
Zondag heeft het in het Zuidelijk
gedeelte van het Zwarte Woud hevig
geregend, waarbij, de temperatuur aan
merkelijk daalde. Op den Feldberg wees
de thermometer 's nachts 0.4 graden Cel
sius vorst aan. Maandagmorgen om 8
uur nog 0.1 graad vorst. Ook is er op
den Feldberg sneeuw gevallen. De sneeuw
laag had een dikte van 2 c.M.
Volgens de berichten in de Engel-
sche bladen kan de volledige bijlegging
van het geschil tusschen .Zuid-
Slavië en Albanië ieder oogenblik
worden verwacht. De bladen wijzen er
op, dat de regeling, welke thans ook
door Albanië is aanvaard, te danken is
aan de bemiddeling van de mogendheden.
Te Schafstadt bij Mersburg hebben
plotseling 20 personen, voor het grootste
gedeelte kinderen, typhus gekregen.
Eén 'jongen verkeert in levensgevaar.
Volgens de bladen hebben er huis
zoekingen bij bewoners uit de om
streken van Lissabon plaats gehad. Fr
zijn 200 geweren in beslag genomen.
,Waar
„Anat! Anat!" klonk een stem.
ben je?"
„O, het is Seth!" zeide het meisje, vlug
.opstaande. „Sst, hier ben ik."
„Waarom bsn je daar?" zeide de nieuw
.aangekomene verbaasd. „Wiat is ér ge
beurd?"
Als eenig antwoord barstte het meisje
in zenuwachtig snikken uit, wanhopig aan
haar zwarte vlechten rukkende. Dia jongen
staarde haar vol verbazing en anlgstig
aan; daarop wierp hij snel den' loeren wa
terzak met de rinkelende tinnen bekers
weg, welk.e hij op zijd' rug droeg, knielde
bij de kleine gestalte meier, en den arm
om haar heen slaande, begon hij zacht op
overredenden toon met haar te spreken.
„Anat, lieve zuster, kom vertel mij, wat
er gebeurd is. Je moet het mij zeggen;
kleintje. Ik had je niet .alleen moeten
laten. Heeft iemand je doen schrikken?
Is het dat?"
Daardoor aangemoedigd, begon het
meisje haar verhaal in afgebroken zinnen
en nauwelijks verstaanbaar.
„Hij hoorde je zingen, kleintje," zeide
haar broeder, de zwarte werkbrauwen!
toornig fronsende, „en wilde je vangen!
als een vogel?"
„Ja,' 'antwoordde het kind eindelijk,
„maar dat is nog niet alles; hij zei ook,
dat wij beiden morgen verkocht zouden]
Vernietiging van Forensen-
aanslagen.
De tijdens het bewind van minister
Colijn herhaaldelijk besproken en gecriti-
scerde ambtshalve vernietiging van foren
senaanslagen, welke niet de instemming
hadden van genoemden minister van fi
nanciën, wordt dezer dagen, naar het
Weekbl. voor Gemeentebel. meldt, voor
den burgerlijken rechter gebracht.
Do gemeente Wormer, die eerder
doch tevergeefs beproefd had- zich
recht te verschaffen door het zenden van
een adres aan de Tweede Kamer, heeft
thans den Staat tegen 28 Juni a.s. gedag
vaard voor de arrondissementsrechtbank
te 'is-Gravenhage, om zich te hooren vcr-
oordeelen tot vergoeding aan do gemeente
van de door de. onrechtmatige vernietiging
geleden schade. Zij vordert te dien einde
van den "Staat een bedrag van ruim
f 178,000.
Als raadsman van de gemeente Wor
mer treedt mr M. Oppenheimer op.
.Bezoek van een Franschen
kruiser.
Ter gelegenheid van bet bezoek, dat de
Fransche kruiser „Duguay Trouin" 1 Juli
aan Rotterdam komt brengen, zal minister
Lambooy namens de Nederlandschè regee
ring den commandant en eenige officieren
van dit F'ransche oorlogsschip, alsmede
eenigen Franschen en Nederlandschen
autoriteiten op Zaterdagmiddag 2 Juli een
noenmaal in het Kurhaus te. Scheveningen
aanbieden.
Rijk en Gemeenten.
Op de vraag van den hoer Lovink om
trent het tijdstip van verschijning van het
verslag der Staatscommissie betreffende
de regeling der financieele verhouding tus
schen bet. Rijk en de gemeenten heeft
de heer de 'Geer, minister van Financiën,
als volgt geantwoord:
Het juiste oogenblik, waarop het verslag
der Staatscommissie zal worden ingediend,
is aan de regeering onbekend. Evenzeer
in hoeverre haar adviezen ten volle zullen
kunnen worden gevolgd. De verzochte
mededeeliug kan derhalve niet gedaan
worden.
Het Kanker-Instituut.
Prins Hendrik heeft een belangrijke gift
doen toekomen aan het Kanker-insti
tuut
Do Economische Conferentie.
Op Maandag 11 Juli a.s. zal oud-Mi
nister H. Colijn, lid van de Eerste Kamer
der Staten-Generaal, te Tilburg een spreek
beurt vervullen met als titel: „Beschou
wingen over de Economische Conferentie
van Genève".
Deze vergadering gaat uit van de 5
Brabantsche Kamers van Koophandel, als
mede van de R.'-K. Werkgeversvereeni-
gingen in de Diocesen 's-Hertogenbosch
en Breda.
De Belgische pamfletten.
Ook in de Nederlandsche grensgemeen
ten Hunsel en Ittervoort zijn, zooals ge
meld, in den nacht van Zaterdag op Zon
dag omstreeks half 11 pamfletten, de
zelfde als in Weert, aangeplakt. Tusschen
Ittervoort en Hunsel trof een inwoner
van laatstgenoemde plaats, die per rijwiel
omstreeks dat uur huiswaarts keerde, twee
personen met rijwielen aan. De man sprak
beide Belgen aan, zij gingen, Fransch met
morgen niet meer mogelijk zal zijin), .om
over koop en of verkoopen te denken. Ik
weet nog niet, hoe het mogelijk was, doch
plotseling gevoelde ik een groofei kracht in)
mij. Ik duwde ham over den1 rand ik
hooide hem vallen" en zijl rilde bijl
de gedachte.
„En je hebt wèl gedaan, kleifn|tje",
zeide de jongen. „Het doet er niet toe,
wat hem is overkomen; de goden hebbemj
ja bijgestaan. Maar de andere er wa
ren er twee, zeide je? Hij zal terugkomen.
Wij moeten van hier gaan; en dadelijk."
„Waar zullen wij heengaan?" zeide
Anat met klaaglijke stem. „Wij zijn gelijk
de vogeltjes, die voor den jager vlieden,
om toch eindelijk in zijn handen te val
len."
„Toch niet, kleine; de vervolgde aren
den vluchten naar de woestijn. Dat zullen
wij ook doen. Ik weet een veilige schuil
plaats, en je zult dan nooit alleen blij
ven."
„Zullen wij dan nu gaan?"
„Ja, dadelijk als ik onze bezittin
gen bijeen verzameld heb; maar wijl heb
ben; weinig het zal niet lang duren."
Dé jongen richtte zich met een zucht op
en) staarde eenige oogenblikken peinzend
naar den uitgestrekten horizon. Ver bene
den hen lag een frissche groene vlakte,
de vruchtbare landen van' den Nijl, hier en
elkaar pratende, verder. Een der Belgen
bleef tenslotte achter, voorgevende pijn
aan zijn been te hebben. Het is vrij izeker,
dat deze man, die achterbleef, de pam
fletten heeft aangeplakt.
'sMoigens vroeg heeft de bevolking de
pamfletten overal afgerukt en verscheurd.
V r ij d o in van p o r t.
Ter wegneming van twijfel wordt in de
dienstorder meegedeeld, dat ,de vrijstelling
van port, welke wordt genoten door de
Koningin en de leden van het Koninklijk
Huis, zoowel betreft de stukken, welke
worden verzonden door, als die, welke
zijn gericht aan do Koningin en de le
den van het Koninklijk Huis.
De vlucht naar Batavia.
De laatste etappes der eerste passagiers-
vlucht naar Indië kunnen binnen enkele
dagen zijn afgelegd.
Voor gisteren stond het traject Rangoon-
Bangkok op het programma. Vandaag komt
de etappe Bangkok-Singapore aan de
beurt, tenzij er aanleiding is dezen af
stand, welke over het schiereiland Malakka
voert, in tweeën te nemen en morgen
niet verder dan Sengora te vliegen. In
het eerste geval zou overmorgen reeds
de laatste etappe: Singapore-Batavia kun
nen worden ondernomen en Woensdag 29
Juni het vliegtuig in de hoofdstad van
Lndië kunnen aankomen, zoodat de tocht
dan in 14 dagen tijds volbracht zou zijn.
In Indië leeft men thans in den vollen
Oostmoesson en het is er dus voor de
vliegers een gunstige tijd. Van der Hoop
kwam juist in liet eerste gedeelte van den
Westmoesson in Indië aan.
Ter vergelijking kan nog even worden
aangeteekend, zegt het „Vaderl.", dat de
eerste Fokker VII gemiddeld 120 kilometer
snelheid heeft bereikt en deze tweede
175. Hierdooor werd het mogelijk de etap
pes zooveel grooter te nemen.
Naar het oordeel van deskundigen, is
het zonder die veiligheid in gevaar te
brengen mogelijk den tocht m!et dit toestel
in nog korteren tijd te volbrengen. Men
houde echter wel in het oog, dat er hier
thans geen sprake is van een poging' tot
het leveren van een sportieve prestatie,
doch van een zakenreis, waarbij; het nut
tige en het aangename vereenigd worden.
De Postcheque- en Girodienst.
Met dezen dienst schijnt het thans naar
wensch te gaan.
Bedroeg het aantal rekeninghouders
voor de debacle 113000, thans is men
tot de 125000 genaderd.
Klachten over den dienst zelf, die vroe
ger aan de orde van den dag kwamen:
worden "bijna niet meer vernomen. Dit
is teekenend genoeg. De eenige strubbe
lingen, die men nog wel eens heeft met
sommige rekeninghouders, betreffen hun
te lage saldi.
Omdat er geen rentevergoeding plaats
vindt, worden de saldi door de meesten
zoo laag mogelijk gehouden. Het wettelijke
minimum is f5. Nu gebeurt het wel, dat
hierop geen voldoende acht wordt ge
slagen door de betrokkenen, dat 50 cent
techt geheven wordt, hetgeen niet altijd
in den smaak valt, doch te billijken is
als men de moeite in aanmerking neemt,
die de Girodienst heeft met de controle:
©tc.
Chr.-Hist. Raadsleden.
Op den laatsten conferentiedag van
Chr.-Hist. Gemeenteraadsleden, sprak de
heer J. Knoppers, burgemeester van Mep-
pel, over: „De sociale taak der Provin
ciale Staten".
Spr. ving zijn beschouwingen aan met
een herinnering aan de hypnose, die zich
in 1918 in sociaal opzicht van velen
meester miaakte. Van Chr.-Hist. zijde werd
het alles meer met nuchterheid bekeken:
een sociaal vooraanstaand man sprak
slechts van „een nieuwe taak". Bij die
nieuwe taak ons hoedende voor misvat
ting, moeten wij1 oogen en harten open
houden voor de behoeften van onzen tijd;
die wij leiden moeten in de bedding; dar
Chr. gedachte en bezien onder eeuwig-
heidslicht aldus spr.
Do samenstelling der Provinciale Sta
ten moet een zoo zuiver mogelijke afspie
geling zijn van de verhoudingen in de
provincie. Bovendien moet het Statenlid
maatschap gevoeld worden als een plicht
tot werken. In overeenstemming met de
beginselen van de Unie is 't, wanneer da
algemeene zaak door zooveel mogelijk
menschen wordt gediend. Kamerleden
moeten niet, in het algemeen, ook Staten
lid zijd.
worden; toch kan het zijin, dat het hem daar beschaduwd door groepjes palmboo>-
men). Midden door deze vlakte stroomde
de heilige rivier als een gouden ader.
(Aan beide oevers verhieven zich do witte
muren en veelkleurige torens van Mem
phis, slechts in flauwo omtrekken te voor
schijn! komende uit het mistig waas der
ondergaande zon. En. verder weg troonden1
da sombere Pyramiden, de plechtige wach
ters aan den rand der woestijn, welke' de
Egyptemaren dachten' dat oneindig was,
meenende dat achter haar gouden hori
zont het rijk der afgescheidenen lag.
HOOFDSTUK II.
Goede tijlding uit de woestijln'.
„Ik hoor naderende voetstappen."
„Hoe is dat mogelijk, Anat? Ik zie nie
mand."
„Dat doet er niet toe; er is toch iemand
Ik hoor het rinkelen van bellen; heit geluid
stijgt op uit de woestijn! tot ons."
„Een karavaan, denk je kleine?" zeide
Seth, met een medelijdenden glimlach naar
haar hoog gekleurd gezichtje ziend© met
de vreemde, wijdgeopende donkere oogen.
„Neen," zeide het meisje na eenige
oogenblikken, beslist het hoofd schud
dende. „Er is er maar een op een vluggen-
dromedaris."
„Bij Horus! je hebt gelijk. Ik zie den
man hij komt dezen kant uit." En
met zijn tinnen bekers rinkelende, snelde
de knaap den reiziger tegemoet.
„Water! frisch, koel water, de gave
van de goden voor de dorstigen!!" zeide
hij met luider stem. En' de vreeidideling,
met verdroogde lippen door den verzen
genden adem van de woestijn daaJdei met
vreugde van zijin hooge zitplaats en dronk
gretig uit den aangeboden beker.
„God schenke u vrede, wie gij ook zijt,"
zeide hij met klankvolle stem, d© jongen'
doordringend aanziende. „Hoe komt het,
dat ge hier in de woestijn zijt? Weinigen'
komen hierheen. Waarom beoefent ge niet
liever uw handwerk in gindsche stad?"
Dit zeggende tastte hij. in zijix zak naar een
koperstuk.
De jongen bloosde en! liet het hoofd
hangen zonder te antwoorden.
„Het was geluk voor mij, dat gij voor
den woestijnreiziger hebt gezorgd," ver
volgde de vreemdeling, terwijl een vrien
delijke glimlach als een zonnestraal over
zijn gelaat gleed; „want ik kon het zilte
water uit de waterzakken niet meer ver
dragen, en was daarom de karavaan! voor
uitgesneld voor een frissche teug uit ©en
koele fontein, die ik mij herinnerde, niet
ver van hier.
„De fontein van Cora?" zeide de jon
gen, hem aanziende.
(Wordt vervolgd.)
