No. 207
Zaterdag 4 Juni 1927
4!e Jaargang
Zomercostume
j. oimu
Bank voor Zeeland
L. DÜYEKOT Sz.,
Tabak, Sigaren
en Sigaretten.
Tendrachteluk bijeen.
KATHLYN BARRINGTON.
EFFECTED
COUPONS
Ail® Bankzaken I
Binnenkort Lange Eerkstraa! 42.
DE STORMRAMP.
EERSTE BLAD.
A. G. v. o. REST
Pit mimmer bestaat uit 2 bladen.
FEU 8 L LETOWST
GOES.
Bestelt THANS Uw
STALEN OP ZICHT.
BILLIJKE PRIJZEN.
NETTE AFWERKING.
Goes, Juni. Telefoon 130.
GROOTE HARKT 19 - GOES.
Naast Hotel „De Korenbeurs".
Directeur- H oof d redacteur:
R. ZUIDEMA.
Bureau: Lange Vorststraat 70, Boes
Tel.: Redactie en Administratie ne. 11
Poetrekening No. 44455
Bikantoor te Middelburg:
Firma F. P. DHUIJ, L. Burg. Tel. nu. 259
ve Zeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden, franco per post, f3.
Losse nummers
f 0.05
Prfls der Advertentin
14 regels f 1.20, elke regel meer 30 et
Bij abonnement belangrijke korting
Maandag, Tweeden Pinksterdag, ver
schijnt „De Zeeuw" niet.
Toen do éerste Christengemeente de
gave des Heiligen Geestes ontving was
daar Pinkster vreugd e, geestelijke blijd
schap die zich uitte in het spreken em
proteteere.il.
[Haar daar bleef het niet bij. Er werden
ook gezien Pinkstervruchten.
De gave des Geestels bleef niet beperkt
tot het hart, tot het terrein! van het
geestelijke leven, maar zij. bleek van
jeformatijschert invloed op alle levens,
uitingen en levensverhoudingen.
Die het woord gaarne aanbiamen warenl
volhardende in do leer der Apostelen!
en in de breking des broods en in de
gebeden.
Dat in da eerste plaats. Het geeste
lijke ging voorop.
Zij waren niet alleen volhardende in de
leer, maai' de eerste warme liefde opent
baarde zich ook in ootmoedig gebéd' en
hartelijke lofzegging.
Zij waren volhardende in de gebeden,
maar ook de leer der Apostelen liet hen1
niet onverschillig.
Ook in he't leven werd de Pinkster
vreugde en werden de Pjnkstervruchteni
gezien.
Allen die geloofden waren bijeen; ze
warenl eendrachtig bijeen'. Tezamen
aten zij met verheuging eni eenvoudigheid
des harten en zij hadden alle dingen
gemeen.
Dat was niet toevallig. Het sprak niet
vanzelf.
Neen, we hebben hier wel degelijk de
gevolgen van de aanraking des Geestes.
Ook van de gemeente der eerstelingen!
zal wel gegolden hebben wat nog altijd
geldt: niet vele edelen enl niet vele mach
tigen, maar het verachte der wereld heeft
God uitverkoren.
Daar waren bijeen de visschers uit
Galilea. Daar waren de verachte en ge
hate tollenaren. Daar waren de paria's der
maatschappij, de menschen die door een
ieder met den nek werden aangezien.
[Maar daar waren ook da rijken enl
ïnatchti|gen, de eersten in Israël, de Jo
zefs van Arimathaa.
Ben bonte menigte.
[Verschillend van rang en stand en ont
wikkeling, en toch: eendrachtelijk bijeen.
Saamgesnoerd door banden van liefde
en godsvrucht.
Bén van hart en één Van ziel.
v
Het wan eeil heerlijke tijd, die tijd
van de eerste openbaring der liefde.
Het was feest in de zielen en daar
door ook in da huizen' en in heel de
tsapenlevihg, onwlat de Heiland met al
zijn liefde en luister was binnengekomen).
Bat ib niet zoia gebleven.
Straks kwam het leven dat zijn eischenl
stelde, en dat de menschen als het ware
uitdreef uit de bruiloftszaal.
[Maar dat neemt toch niet weg, dat we
goed doen als we op de eerste gemeente
het oog gevestigd houden om na te gaan!
of die PinkstervTuchten ook bij ons geu
vonden worded.
Wij herdenken thans weer het wondere
feit van da uitstorting des Geestes.
jMaar zien we nu ook in het leven
55) o—
„Ik hoop, dat hij er in slagen zal," ant
woordde Kathlyn ernstig. „Als Ah IJeo
ons zou overvallen, zal ik nooit met hem
meegaan naar Pi Ghow, wat er ook ge-
beure!"
„Ik zal je ook tot bet uiterste toe ver
dedigen," antwoordde Forsyth.
„Laat ons echter ons vertrouwen niet op
anenschelijke kracht stellen. Geve God, dat
we niet in handen van Ah IJeo vallen. Van
ganscher harte hoop ik, dat het zoover
niet komen zal. Zoodra we deze heuvels
afdalen, hebben we de grens van Li Weng
Ho's rechtsgebied overschreden en heeft
Ah IJeo niets meer te bevelen."
„Maar zal Ah IJeo zich daaraan sto
ren?" vroeg ze. „Hij is een onverschrokken
man en staat voor niets. Als hij ons kan
overvallen, zal het hem onverschillig zijn,
waar dat is."
„Maar de andere mandarijn heeft ook
iets te zegen; want hij is verantwoorde
lijk voor hetgeen in zijn provincie gebeurt.
En bovendien, Li-Weng-Ho's woord heeft
ginds de macht niet, die het hier heeft. Hij
da vruchten van dio feestviering? Zien
wo zelf die vruchten en kan! de we),
r e 1 d het zien, dat de gemeente vanl
Christus gedoopt werd met den doop des
Geestes?
Wordt, ook bij ons iets gezien vaif
dat eendrachtig bijeen zijn, dat de wereld
tot jaloersehheid kan verwekken? 1
De Geest des Heetreinl brengt bijeenl wie
ver van elkaar verwijderd zijn!.
Kloven, afstanden van stand en ont
wikkeling worden overbrugd.
Er is verschil in gaven en talenten),
maar allen zijn zeN één in Christus, allen
gevoelen zich leden van' één lichaam; zé
hebben allen één doel en dieinén allen
eenen Koning.
Eendrachtelijk zijn ze bijeen.
Ja, zóó moet het zijn.
iMaar nu de levenspractijk.
Wat is er menigmaal een streven om
toch zoo weinig mogelijk met elkaar in
.aanraking te komen. Om toch niet met
elkaar gezien en door eikaars gazelschap
gecompromitteerd te worden.
Moeten we het niet met schaamte be
lijden, dat als de geschiedenis van dezen
tijd geschreven wordt, daarin' zoo goed
als geen enkele trek zal herinneren aan!
dö eerste Christengemeente?
Waar dat zoo is en het i s helaas mei
nilgmaal zoo, laten we ons dan ook niet
over de gevolgen verbazen.
De discipelen waren bijeen, eendrach
telijk.
Lovende en dankende God.
En daarom en daardoor vonden
ze genade bij al het volk en werd iii hen
do naam des Heeren geprezen.
Kantoor Groote Markt 21.
Telefoon 74 (2 lijnen).
Aardenburg.
Wij hebben geen behoefbei om te schrij
ven over wat te Aardenburg bij de get
maenteraadsverkiezingiein voorviel.
Alles wat tot nu toe hekend werd, wijst
er op, dat hier op een of andere wijze
geknoeid is. Het groot aantal opzettelijk
onbruikbaar gemaakte stemmen, voor can.
dijdaten van een bepaalde richting is ant
ders niet te verklaren, vooral daar deze
stemmen blijkens de afgelegde verklaring
gen werden uitgebracht door kiezers die
wel terdege wisten! wat ze wilden.
Dit zijn echter zaken die, wanneer dit
althans nog mogelijk blijkt, door 'deD
rechter dienen te worden uitgemaakt.
Gemakkelijk zal dit wel niet gaan, daar
het wel uiterst moeilijk zal zijn de noo-
dige bewijzen' te leveren.
De eeniigei oplossing zal misschien zijn
dat een nieuwe verkiezing wordt uiige,
schreven, al zal dit de toch! al geprikt
kelde gemoederen nogal meer in beweging
brengen.
Hierover zullen .evenwel dé bevoegde
autoriteiten hebben te oordeelen.
Waar wij echter tegen! op dienen! te ko
men is de voorstelling die de „Maasbode"
geeft als zou het Provinciaal Bestuur
eenzijdig optreden, met krenking van het
recht van een deel der ingezetenen.
„De Katholieken in Z-eeuwsch-Ylaanldé-
ren, aldus dit orgaan, hebben ondervoe
den, wat het beteefcent, dat de meerder
heid daar links is. „Middelburg" is voor
hen het symbool van machtsmisbruik, on
derdrukking en rechtsverkrachting. „Wij
krijgen daar nooit gelijk", zeiden katho
lieken ons. En Tiet was moeilijk hun
overtuiging op dit punt aan het wankel
len te brengen."
Om te beginnen is deze voorstelling
niet juist.
De meerderheid van Geld. Staten is
niet links, maar rechts.
In dit college hebben zitting 2 Anti
revolutionairen, 2 E.Katholieken, 1 Cjhr.
Historische en 1 Vrijheidsb onder.
En evenmin als de meerderheid links
is, evenmin is er reden voor dé trou
wens door niets gemotiveerde béschuldit
ging dat God. Staten zich schuldig zou
den maken aan machtsmisbruik, onder,
drukking en rechtsverkrachting.
De „Maasbode" diende te begrijpen dat
door dergelijke uitspraken de zaak van
de beschuldigde partij in Aardenburg vol
strekt niet wordt gediend, maar dat veel
eer den indruk wordt gewekt, dat het
Aardenhurgsche gemeentebestuur wel heel
zwak moet staan als het door dergelijke
„argumenten' 'moet worden verdédigd.
zal de bevolking zijn wil niet kunnen op
leggen. Hij zal daar in 't geheim en heel
voorzichtig te werk moeten gaan. Ook zal
hij niet in staat zijn om ginds zijn bekend
makingen aan te plakken en dat zal hem
in zijn handelen ook sterk belemmeren."
„Ik hoop het," antwoordde Kathlyn
vurig.
„Dokter Forsyth. Missie Barrington!"
Nauwelijks had Ghings stem hen be
reikt, of ze daalden af om hun sober ont
bijt te nuttigen, dat uit warme thee en
rijstkoekjes bestond.
Verkwikt door 't voedsel, uitgerust door
het zitten en verwarmd door het vuur
voelden ze zich weer veel beter dan even
te voren. Toen ze dan ook weer op stap
gingen, voelde Kathlyn zich zóó sterk, dat
ze gaarne naast Dick voortliep.
Ongeveer twee uur stapten ze door. Nie
mand was hen tegengekomen. Ook hadden
ze niets gezien, dat op eenige vervolging
geleek.
Bij een bocht van den weg werden hun
ooren getroffen door het klingelen van bel
letjes.
„Wat is dat, Ching?"
„Muilezels. Zij dezen weg komen. Beter
schuilen. Zij Ah IJeo zeggen ons zien."
„Ja, dat zal 't verstandigst wezen,
denk ik-"
Goes - Ass. APOTHEKER - Tel. 168
GROOTE MARKT 9.
Tal van bijzonderheden omtrent deze
vreeselijke ramp worden nog gemeld.
Hoeeentrein gespaardbleef.
Het blijkt, dat de reizigers van den trein
nr 1714, welke Woensdag uit Hengelo in
de richting Goor vertrok, als door een
wonder aan een ernstig ongeluk zijn ont
komen. Bij het gehucht Wiene, dat ernstig
van den cycloon heeft geleden, passeerde
de trein slechts enkele minuten nadat deze
hier zijn werk had verricht. Was de trein
ook maar enkele oogenblikken eerder ge-
iiinwii—gB—nrawmuBiimw—«im——ia—bm—bmihim.i
Achter het struikgewas langs den weg
verscholen ze zich. 't Was nog juist op tijd;
want de eerste van de lange rij muilezels
werd reeds zichtbaar. Ze kwamen aan
stappen, zwaarbeladen, voortgedreven
door koelies, die ze met bamboestokken
aanzetten. De biezen om den hals rinkel
den bij iederen voetstap. 'tLeek Forsyth
een raadsel, hoe die dieren op dien glad
den weg niet uitgleden. Maar geen der die
ren slipte, en de lange karavaan, dertig
dieren in 't geheel, ging voorbij heiast met
koper, zout en steenkool voor de bewoners
van de naastbijgelegen provincie. Zij
wachtten zonder spreken tot het laatste
van de arme dieren uit 't gezicht verdwe
nen was en eerst toen ze zelf weer op den
weg waren, sprak Forsyth:
„Arm oud-China. Het Westen zou reeds
lang 'n tunnel door deze heuvels hebben
gegraven en een spoorbaan hebben aan
gelegd van Thibet naar de zee. Maar Chi
na verkiest de middelen van vervoer uit
den ouden tijd."
„Ja," zei Ghing. China erg achterlijk,
één dag zij ontwaken, dan
Hij voltooide den zin niet, maar For
syth begreep, wat hij bedoelde.
„Ja, en dan 't overige deel van de we
reld naar China zien. Eens zal het Oosten
ontwaken en 't Westen overvleugelen.
weest, dan zou deze ongetwijfeld door den
cycloon zijn meegesleurd, en de ramp zou
waarschijnlijk niet te overzien zijn ge
weest. Nu bemerkte men even voorbij het
baanwachtershuisje, dat de geheele lijn
versperd was dbor telegraafpalen en -dra
den. Het treinpersoneel en de passagiers
hebben toen tezamen zooveel mogelijk den
weg vrijgemaakt, waardoor de trein met
plusminus een uur vertraging te Goor
aankwam.
Bij de getroffenen. De Msb. ver
telt van een bezoek aan Delden:
Na een poos zoeken vinden wij aan de
achterzijde een deuropening, die tot de be
woners toelaat. Een bejaarde vrouw en 'n
krachtige man komen ons tegemoet: som
ber, zwijgzaam en sterk. Menschen,
die tegenslagen kunnen en willen dragen.
Maar de nood is er niet minder om. Een
jaar geleden werd de hoeve op de heide
gebouwd. Alles was klaar, vrucht van veel
arbeid. En nu ligt een levensdroom in
gruizelementen.
De oude grootmoeder zag de donkere
wolk, zag alles draaien, hoorde den dave
renden wind, dacht „net als twee jaar ge
leden," en ineens barstte het huis uit el
kaar, terwijl binnen haar dochter ieder
oogenblik een kind verwachtte. Nu nog
ligt deze arme vrouw te wachten te mid
den van stukken muren en scherven, en
zijn haar vijf jonge kinderen onderge
bracht bij buren, onder wie er echter zijn,
die hun heele bezit van den grond hebben
zien wegvagen.
Een ander beeld. Op den weg van Zen
deren naar Almelo komen wij nabij de vil
la van mr T. ten Kate. Honderd meter
voor en na niets anders dan bloeiend ge
boomte en frissche, onbeschadigde huizen.
Daartusschen echter één en al verwoesting
van het Zuid-Westen naar het Noord-Oos
ten. We treden op de eerste hoeve aan en
laten de boerin vertellen. Zij was alleen
thuis, haar man was naar Almelo, en haar
kinderen waien bij buren. Plotseling rin
kelden ruitenscherven, vliegt huisraad
door elkaar, rammelt het dak, en dwarrelt
alles wild weg in den zwarten vuilen
draaikolk, die huis en omgeving omhult.
Radeloos snelt de arme vrouw naar links
en rechts, en klampt zich wanhopig aan de
deur der keuken vast, om ineens, zonder te
weten hoe, hals over kop achter een boom
op den straatweg te worden geslingerd. Zij
ontwaakt uit de verdooving, voelt pijn in
alle gewrichten, ziet haar kleeren ver
scheurd, aanschouwt niets anders dan ver
woesting en puin, en vindt van heel haar
hebben en houwen enkel nogtweee
borden gaaf.
Rondom Eibergen liggen de boerenwo
ningen geruïneerd. Het is hier of er een
spervuur van granaten is neergekomen.
Diepe kuilen van ontwortelde hoornen. En
aan alle zijden de ineengestorte boerenwo
ningen.
Hier werd het slachtoffer Brinker met
ingedrukte borstkas tusschen de puinhoo-
gen gevonden, achterlatend vrouw met vijf
jonge kinderen, waarvan de jongste juist
veertien dagen oud. Hier werd de 70-jari-
ge Te Nahuis bewusteloos onder de puin-
hoopen weggehaald, en eveneens naar het
gasthuis te Groenlo overgebracht, waar hij
overleed. Van ditzelfde gezin hebben niet
minder dan zes personen onder de puin-
hoopen van hun woning gelegen. Doch de
vader de 70-jarige grootvader Te Na
huis woonde bij hen in wist urenlang
de balken omhoog te houden. Tot eindelijk
hulp opdaagde en allen konden worden be
vrijd.
Als men de bewoners een beschrijving
van het natuurverschijnsel hoort geven,
dan spreekt men immer van een donkere
rookzuil in trechtervorm, welke dalend en
Eens zal een invloedrijke Chinees komen
en dit land in nieuwe banen voeren. Die
zal alle misbruiken wegnemen en het leven
veranderen, of de een of andere Chinee-
sche Napoleon zal alles met geweld omkee-
ren, dan
„De vloed komen," lichtte Ching toe.
„Ja, dan zal de Ghineesche vloed de
wereld overstroomen," stemde Forsyth
toe.
„En wat zal er dan gebeuren?"
Kathlyn uitte haar vraag niet verder.
Een steen, die door den regen was los
gewoeld en door de voorbijgegane kara
vaan midden op den weg gekomen was, lag
voor haar voeten. Ze stapte er op, maar
gleed uit, ze struikelde en met een kreet
van pijn viel ze voorover. Wel kroop ze di
rect weer overeind, maar haar gezicht was
erg bleek en in haar oogen stonden tranen.
„Wat is er? Heb je je bezeerd, lieve
ling? Waar?"
„Mijn voet," zei ze. ,,'k Heb een gevoel
alsof mijn enkel gebroken is."
„Zoo erg zal 't toch niet zijn, hoop ik,"
zei hij met een opgewektheid, die hij wer
kelijk niet had. „Probeer eens, of je kimt
staan."
Hij hielp haar op de been, maar toen
ze den bezeerden voet neerzette, slaakte ze
«en kreet van pijn.
rijzend over het land ging. Allerlei voor
werpen werden in dien hoos meegevoerd.
Zoo zagen de spoorwegarbeiders te Need»
het dak van een boerenwoning in dien
draaikolk hoog in de lucht aankomen.
Toen de cycloon voorbij was en men d«
ruïne van de locomotievenloods onder
zocht, vond men er een kachel, welke noch
in het gebouw, noch in de naaste omgeving
thuis behoorde. Dergelijke zware voorwer
pen werden kilometers ver mee getrokken
door de lucht.
De bureau-beambte van genoemde loods
had bij het naderen van de windhoos alia
papieren van waarde en beteekenis in een
grooten ijzeren trommel gesloten. Maar
hoe men ook zocht en alles omver haalde,
dit voorwerp was nergens meer te vinden.
Diefstal was absoluut buitengesloten.
Toch zijn er nog wel voorwerpen, dia
zich niet lieten meenemen. Zoo bijv. een
groote zware Lips brandkast in het kan
toor der firma Te Weeme. Men kon zien
dat de zware kast wel even was opgetild
en verzet, doch voor een luchtreis toch ta
zware bagage was gebleken.
D e schade. De Msb. had een onder
houd met een lid van Ged. Staten van Gel
derland. Er was door het college gepoogd
een schatting te maken der aangerichte
schade.
Deze werd begroot op ten
minste f 2.000.000.
De groote fabriek te Neede schat men
in 2 maanden weer te kunnen herstellen?
er wordt thttns wekelijks een f 6000 aan
loonen uitbetaald. Vele arbeiders zijn dus
geruimen tijd werkloos.
Vau andere zijde achtte men deze schat
ting zeer aan den lagen kant.
„Ik zal hem direct onderzoeken," zei
hij en toen ze op een rotsblok zat, trok hij
haar schoen uit en onderzocht den voet.
„Is hij gebroken?" vroeg ze, haar ge
zicht van pijn vertrekkend, toen hij haar
voet betastte.
„Neen," antwoordde hij na enkele
©ogenblikken. „Maar hij is erg gekneusd.
Ik zal hem direct moetan verbinden."
Hij gaf Ghing bevel in de pan wat water
te halen en toen Ghing na enkele minuten
terug was, maakte hij een koudwaterver-
band van de voering, die hij van de bin
nenzijde van zijn japon had gescheurd en
zei toen vroolijk: „Nu in den draagstoell"
„Ik zal niet kunnen loopen, Dick?"
„Gedurende een paar dagen niet, ver
moed ik. Maar 'tis goed, dat we den
draagstoel niet hebben achtergelaten. Zia
zoo, al klaar. Nu zullen we wel weer vlug
verder gaan."
Hij sprak opgewekt, maar hij wist, dat
het ongeval een ernstige belemmering waf
in hun vlucht en toen hij en Ching met den
rug naar den stoel stonden, fluisterde hij
Ghing in het oor: „Ching, we moeten ook
overdag zoo vlug mogelijk loopen, we moe
ten ons haasten."
(Wordt vervolgd.)
