jOENS
DE ZEEUW
ÜIDDELEN
ONA
resultaat
IT'S ZAAD.
'sknechts
TWEEDE BLAD.
AM-MASSEE
IRATEDSCRQCH
T E L
ECHT
ULDEN
•aat38,G0ES. j
ANTE ZAAK
WEILAND.
IARKENS,
Voor den Zondag.
Het Zeeuwsehe hoekje.
HET ADRES
A. WILKING
Zoeklichtjes.
Wat er deze week voorviel.
ITERDAM
euwere
5, Mouselines en
are Katoentjes
geen fooien
iet
^erswaren en
istlbles,
ff te pacliten
Sint Philipsland»
M .1 .ns90a
Berichten over onze adverteerders.
er» op aassve-aag.
VAN
ZATERDAG 14 MEI 1927, No. 190.
averil door
D.
3THEKER
Telefoon 168
otalencolleetie
-opt vanzelf,
30 ES. Telef. 181.
te Kampen ver-
DOOR
aaat 308 bladz.
Gebonden f3.25
roman, die moei
zen door de men-
men tijd
t seker een groo-
al maken, omdat
nders geeft.
s Opstandige»"
imi3iers>Kü!Ier
MOET OU
3QEK LEZE»I
in eiken solieden
zoomede bij den
erig prospectus]
nog heden.
IE NE PRIJS
gedeelte van een
'ie steden. Hypo-
lar. Liefst Geref.
Instige reflectanten
inzage. Brieven
L B boekhandel
burg.
ngaande terstond:
I Gemeten, gelegen
Ellewoutsdijk en
dhr. J. D. van
>etinge.
te bekomen ten
fotaris BETH te
OOP:
KOOLE, Souburg.
Voor f250
t. O. met Zijspan^
n staat. Garage
anstr., Middelburg.
geruimen tijd werk.
i"
GOD HOORT.
Ik heb lief, want de Hec-re hoort
mijne stem-, mijn smeekingen, want
Hij neigt Zijn oor tot mij.
Ps. 116:1, 2.
Onze God kan hooren.
Het is waatrhet ongeloof schudt
l.-ij dit zeggen bedenkelijk het hoofd.
Voorzoo-ver het nog vasthoudt aan liet
bestaan van een hoiogei' Wezen, haalt het
daarbij de schouders op.
Iloo zou de zwakke trilling van onze
menschelijke stem ooit kunnen doordrin
gen tot. Hem, Die immers woont in liet
hooge en verhevene
Hoe zou ons roepen Hem bereiken,
Die den hemel heeft tot Zijn troon en
de aarde tot' een verre voetbank Zijner
voeten?
Waarlijk, Hij is te hoog en te groot
0111 te hooren naat' het kleine schepsel
Hij weef het niet en merkt het niet).
Maar Gods Woord jubelt schier op
elke bladzijde van het tegendeel.
God hoort.
Eén Zijner schoonste namen is zelfs:
.{Hoorder der gebed-en".
En telkens accentueert de Schrift: „de
Heere neemt ter oiore".
„Zou Hij, Die het oor plant, niet hoo
ren en Hij, Die het oog formeerde, niet
zien?
„Hij is niet enkel een Gold van ver
re maat ook van nabij, Hij omringt
ons gaan en ons staan."
God hoort, want wij hooren.
Hij heeft ons oor geplant, Hij boet
seerde het kunstig orgaan, dat de ge-
lindtrillinge-n o-pvangt en hen langs wegen
van mysterie doorklinken doet in onze
ziel, zoodat wij „hooren".
Maai' zou Hij, Die het idee van het
hooren in ons gehoor verwezenlijkte, dan
zelf niet hooren?
En voorts:God is alomtegenwoordig,. Hij
Hij is niet ver van een iegelijk van onsi.
Hij woont niet enkel in duizelingwek
kende- hoogte boven ons, maar op bergen
en in dalen, ja overal is God.
Hij is transcendent en immanent.
Hoogen toch nabij.
De Gcd van het Dieisme, dat Hem- vèr
van Zijn Schepping -scheidt, is niet de God,
Die Zich in Zijn Woord heeft geopen
baard.
Hij kan hooren naar de stem van het
schepsel, dat tot. Hem schreit!
Laat hier niemand van een onmogelijk
Wonder spreken.
Wanneer de beperkte m-ensch door ra
dioverbinding de stem van zijn mede-
inensch hooren "kan, die tientallen kilo
meters van hem verwijderd is, zonder
geleiddraad, en gij met een enkele vinger
beweging aan het toestel, beurtelings uw
huis open zet voor de klanken uit Pa
rijs en Londen, zou dan de onmetelijk
machtiger Persoonlijkheid, Dien wij God
noemen, niet kunnen hooren, wat op deze
aarde tot Hem roept?
Ook de natuur predikt: God hoort!
En God wil hooren.
Hij neigt Zijn oor.
Zooals wij ons heenbuige-n over den
algouiatten zieke, die nauwelijks meer
fluisteren kan, om vol verlangen zijn
woord to vernemen e-n ons oor leggen
op- zijn mond.
Zoo doet God.
Zijn liefde leeft met o-ns m-ee.
Het negende gebod in
verkiezingstijd.
De S. D. A. P. te Goes heeft met het oog-
op de naderende Raadsverkiezingen een
propagandablad verspreid met een inhoud,
zóó leugenachtig en onwaarachtig op vele
punten, dat zeker een blad van gelijke
grootte noodig zou zijn, om al de scheve en
onjuiste voorstellingen recht te zétten.
Maar.... het is verkiezingstijd en dan
schijnt bij sommige partijen alles geoor
loofd te zijn.
Blijkbaar hebben de penvoerders, die
het soc.-dem. propagandablad vulden,
geen hooge gedachten van het Goesche pu
bliek. Beweringen, die in de jeugdjaren
van de S. D. A. Pgrif opgeld deden, maar
waarmee die partij later wel wat voorzich
tiger is geworden, worden het Goesche pu
bliek voorgezet, in de verwachting, dat het
daaraan wel geloof zal hechten. Wij heb
ben hier op het oog groote, dikke woorden
als: „Wij halen het geld, waar het te ha
len is", „geen loonsverlaging voor de ar
beiders, maar wel voor de kapitalisten",
en oen voorstelling, als zelfs in een versje
wordt bezongen, dat pientere, onbemiddel
de jongens in de wereld niet vooruit kun
nen, maar wel rijke heertjes, ook al zijn
ze dom.
Aan zulke dwaasheden werd 20, 25 jaar
geleden in breede kringen geloof gehecht.
Maar ieder, die met zijn tijd meeleeft, die
politiek behoorlijk bij is en ook wat af weet
van de practijk der S. D. A. P.'ers, lacht
er om.
Hij wil kennen onzen nood, ons be-
geeren, ons klagen.
Daarom neigt Hij Zijn oor.
Hij spant zich, o-m het eens mensche-
iijk te zeggen, in, om naar ons te luis
teren.
-Opdat Hij helpen mocht.
En sterken.
En troosten.
Welk een goedheid, welk een genade!
De groote God luistert naar Zijn kleine
schepsel.
De heilige God neigt Zijn oor tot het
zondige schepsel!
God hoort!
En dan zelfs naai' het roepen uit tij-
delijke-n 'nood.
De dichter van Psalm honderd zestien
heeft het ervaren.
Hij riep oni herstelling uit krankheid
en God gaf hem zijn gezondheid weder.
Hoe veel te meer zal Hij dan hooren
het roepen dér ziel, welke uit diepte van
geestelijke ellende: tot Hem schreit.
Gelooft clan dit hooren Gods.
Ppreekt al uw klachten uit in Zijn-
oor.
Uw tijdelijke zorgen, uw geestelijke be
hoeften alles, alles kunt gij Hem zeg
gen.
Uw bidden is niet een slaan in do
lucht
Het dringt door in het oor van een
almachtig God neen, in het oor van
een barmhartig Vader.
„Stort voor Hem uit uw gansche hart,
God is een toevlucht te allen tijde.J'
sï
LASTER.
Die is als een inseotenbeet
Venijnig. Doch de pijn
Zal, als men 't wondje rustig laat,
Heel snel verdwenen zijn!
Was laster een insectenbeet
En stak hij zichtbaar aan
Dan liep gewis zoo menig mensch
Met wonden overiaan.
En bleef de lasteraar zelf vrij
Licht dat men er bij won.
Wijl men zoo'n menschelijk insect
Dan ras herkennen kon!
De lasteraar, met gift'ge tong,
Spuwt meestal z'n venijn
Naar hen, die. héter zijn dan hij.
Maar veelal weerloos zijn!
ANNIE DE HOOG—NOOY.
De eerste Hervormde Gemeenten op het
platteland van Walcheren.
Zeeland, voornamelijk het eiland Wal
cheren, was in de eerste jaren van den
80-jarigen porlog tegen Spanje vaak het
tooneel van den strijd. Zoowel te water
als te land kampten de onverzoenlijke
Watergeuzen tegen hun vaak sterkeren
vijand.
Nadat de Vlissingers op 6 April 1572
de Spaansche bezetting hadden verdre
ven en Veere met behulp der Geuzen op
3 Mei d.a.v. ook het juk had afgewor
pen, werd begonnen met het insluiten
van Middelburg. Zoolang het vaarwater
de Welzinge, waarin het Middelburgsch
kanaal uitliep, door het sterke kasteel
Ramm-ekens werd beheeischt, had li-et be
leg weinig resultaten. Dit veranderde, toen
Op 4 Aug. 1573 de Geuzen Rammekens in
namen en op 29 Jan. 1574 de Spaansche
vloot werd verslagen, die tot Middelburg's
ontzet was afgezonden. De stad kon zich
niet langer verdedigen (er kwam ook ge
brek aan levensmiddelen) en 18 Febr.
1574 gaf zij zich aan den Prins van Oranje
over.
Met deze politieke vrijheid kwam ook
de vrijheid van godsdienst. Nu geheel Wal
cheren van de Spanjaarden was bevrijd,
was ook de Roomsche geestelijkheid ver
dwenen. Zij, die de Hervorming waren
toegedaan, konden nu openlijk hun geloof
belijden en de vele vluchtelingen, die voor-"
namelijk in Engeland een veilige plaats
hadden ge-vonden, keerden nu terug.
In de steden werd dadelijk een Hei-
Wat mij in deze verkiezingskrant ook
opviel was, dat ditmaal zoo nu en dan niet
alleen geschreven werd over de arbeiders,
maar ook over den kleinen middenstand.
Voor zoover ik weet, is de middenstand
over 't algemeen weinig gediend van de
S. D. A. P. Daar heeft deze partij zelf wel
de meeste schuld aan, want herhaaldelijk
is in de roode pers allesbehalve liefelijk
over winkeliers en kleine haasjes geschre
ven. Denk maar aan den distributietijd.
Maar na eenig nadenken vond ik een
verklaring. Het zou toch al te mal zijn, dat
alleen geschreven werd over en voor ar
beiders, terwijl de candidaten der S. D.
A. P. voor den Gemeenteraad lang niet alle
tot deze groep in engeren zin hehooren. Is
niet de heer Grucq, nr 1 der lijst, over
gegaan van de klasse (fer werknemers, der
proletariërs, tot die der patroons? Nu be
grijp ik die liefde der S. D. A. P. voor „de
middenstandertjes"!
Nog iets bevreemdde mij. Er mankeert
blijkens het vei'kiezingsblacl der S. D. A. P.
ontzaglijk veel aan het Gemeentebeleid
vajj Goes. Maar waarom zweeg de soc.-
dem. Raadsfractie dan, toen het tijd was,
te spreken, n.l. hij de algemeene beschou
wingen over de Gemeentebegrooting van
1927?
Aandoenlijk zijn ook in genoemd blad
de liefdesbetuigingen voor de Openbare
School. Maar zijn het juist niet de roode
openbare onderwijzers, die hun school
leeggepompt hebben? Hoe aou het anders
komen, dat zoovele niet-socialistische
ouders hun kinderen zenden naar een
Christelijke of neutrale, bijzondere school?
Is dit tot de roode Goesche scribenten nog
niet doorgedrongen? u
vormde Gemeente gesticht en stelde men
predikanten aan, jneestal de vroegere hage-
predikers. Te Vlissingen Joh. Gerobnlus,
en Jacobus Bazelio, te Veere 'Joh. Mig-
grode (vroeger pastoo-r) en te Middelburg
Gelein Jansz. d'Hoorne en Gaspar van
der Heiden.
De Katholieke kerken werden „gerei
nigd", z.ooals dat toen genoemd werd.
Alles wat nog aan den Roomschen eere-
dienst herinnerde, z,ooals altaar, beelden,
kerksieraden, en.z werden weggenomen en
de gebouwen werden ingericht voor den
Protestantschen kerkdienst.
Op het platteland van Walcheren ging
die -overgang niet zoo spoedig in zijn
werk. Hiervoor waren verschillende rede
nen. De landbouwende bevolking had door
het zeer langdurig beleg van Middelburg
veel geleden en was arm geworden. De
dorpen waren vaak het tooneel van den
strijd geweest, waarbij de kerkgebouwen
het meest hebben moeten ontgelden. Deze
waren vaak in brand gestoken of door
het geschut vernield. Onder de bevolking
was het aantal warme voorstanders der
Hervorming niet bijzonder groot. Niet ieder
deed dadelijk afstand van het oude geloof
en menigeen bleef in zijn hart nog Roomscli.
Zeer yelen waren ook onverschillig ge
worden. De predikanten uit de steden
bezochten d-e dorpen om het zaad des
evangelies uit te strooien. Waar dit een
vruchtbaren bodem vond, werd overge
gaan tot het vormen van een zelfstandige
kerkelijke gemeente. De gekozen kerkeraad
bestond meestal uit 4 leden (2 ouder
lingen en 2 diakenen).
Daar de kerk vernield was, kwam de
gemeente samen in een huis of een
schuur. Het perste werk was natuurlijk
om het verwoeste kerkgebouw hersteld
te zien krijgen. De verarmde bevolking
was echter niet in staat, alles zelf te be
kostigen. Daarom werd geldelijken steun
gevraagd bij de gecommitteerde Raden
van Zeeland. Deze hadden een fonds,
doordat alle kloosters -en andere geeste
lijke goederen van landswege in beslag
waren genomen en ten algemeene bate
te gelde werden gemaakt. Ni-et alleen de
kloosters hadden veel bezittingen in land,
ook d-e Roomsche kersen der dorpen had
den grondeigendom. Zoo bezat b.v. Rit-
them 112 gemeten 146 roeden en Wel
zinge 59 gem. 262 roeden. Op 31 Maart
1576 werden t-e Veere die goederen uit
Walcheren publiek verkocht. De op
brengst was van f18 tot f25 het gemet.
Hierbij moet in-en bedenken, dat het
geld vroeger meer waarde had dan thans
en li-et land -(meest bosch) niet veel op
bracht.
Uit het genoemde fonds werden de
vernielde kerken hersteld e-n de salaris
sen der predikanten beta-ald, ofschoon
vo-oi' dit laatste- no-g| ge-en vaste rege-lin-g
bestond.
Het is te begrijpen, dat voor herstel
eerst de kerken in aanmerking kwamen
in dorpen, waar een voldoend geestelijk
leven was gieko-men, dat zich uitte in het
vormen van oen Kerkelijke gemeentel
Waal' deze laatste tot eenige- uitbreiding
was gekomen, was men spoedig overge
gaan tot het beroepen van een eigen
predikant. Het waren de dorpen Grijps
kerke en Sero-oskerke, die van het platte
land van Walche-ren het eerst een eigen
herder en leeraar hadden, al waren de
kerkgebouwen nog niet hersteld. Te Grijps-
kerke was de eerste- predikant Johannes
Boreel. Hij was een Middelburger van af
komst en stond in! 1573 als student te
Heidelberg ingeschreven. In 1575 was hij
reeds predikant te Grijpskerke.
Sei'ooskerke had als predikant Gomelis
Simonso. Het is niet bekend, wanne-e-r
deze te Serooskerk-e is gekomen, daar het
eerste lactebo-ek van den kerkeraad, dat op
de vergadering der olaissis to Arnemuiden
was meegebracht, is zoek geraakt. Ge
noemde predikanten predikten in de weiek
"ook in hun naburige dorp-en, zoodat lang
zamerhand gehe-el Walcheren voor de Her
vorming werd gewonnen.
In de notulen der S-taten va-n Zeeland
van 15 Aug. 1577 staat o.m. dat de
predikanten van Grijpskerke en vgn Se-
rooskerke een verzoek indienden bij de-
Aan het Burg. Armbestuur wordt na
tuurlijk een lang artikel gewijd. Persoon
lijk ben ik ook voorstander van evenredige
vertegenwoordiging in dergelijke colleges
en haat ik het uitsluitingssysteem. Maar
wat mij frappeerde is, dat in zulk een lang
artikel in 't geheel niet gerept wordt van
de kerkelijke armenzorg. Nu geschiedt die
arbeid van Christelijke barmhartigheid in
stilte. Hij wordt niet verricht met de be
doeling, om daarvoor waardeering te vin
den, maar,het is dan toch gelukkig onder
Christenen niet waar, wat het roode blad
schrijft, dat wie, ondanks nijpend gebrek,
nog tracht als fatsoenlijk mensch door de
wereld te gaan, maar zelden geholpen
wordt. In haar algemeenheid is die bewe
ring een leugen. De broeders diakenen
in de verschillende kerken kunnen het te
gendeel getuigen.
Het meest onwaarachtig zijn de roode
heeren in hun geschrijf over de werkloo-
zenzoi'g te Goes. Dat het aantal werkloozen
te Goes vooral 's winters groot is, is niet
waar. Dan moeten de heeren maar eens in
Middelburgs informeeren. Dezen winter
hebben zich te Goes slechts gemiddeld 50
(het getal varieerde van 30 tot 65) werk
loozen bij de werkverschaffing aangemeld.
Middelburg telde 4 a 500 werkloozen!
Dat het Goesche gemeentebestuur zich
van hun lot o zoo weinig aantrekt, is een
beschuldiging, waarvan het bewijs niet
deugt. Immers, zoo wordt gezegd, men
profiteert van den honger der werkloozen,
om noodzakelijke werken voor een koopje
te laten uitvoeren.
De schrijver is óf niet op de hoogte óf hij
schrijft opzettelijk onwaarheden neer.
Werken, die dezen winter uitgevoerd zijn,
Gfccoüiim. Raden van Zeeland om onder
steuning bij den opbouw van hun kerk
gebouwen, die door den oorlog zoo gele
den hadden. Als de staten aan hun kerken
zooveel wilden geven als zij reeds aan de
keilen te Gapinge en te Ruttinge wilden
ten kost e leggen, dan zouden zij zelve het
surplus ('tgeen meer kost) bijleggen, op-
aac cie bediening van Gods Woord uit
hunne plaatsen niet 'naar elders zo-u ge-
-transpo-rteerd worden. (Van gerooskerice
naar Gaping© en van Grijpskerke naar
Ter Bottinge.)
Hun verzoek is ingewilligd, want de ge
noemde kerken werden spoedig hersteld.
Gapinge werd ook geholpen, al was het
mogelijk later, want eerst in 1590 kwam
daar de eerste predikant. De- kerk te Ter
Bottinge is echter nooit meer opgebouwd.
Thans staat er nog een stuk muur als
laatste overblijfsel.
(Slot volgt))
voor Manufacturen
Dames- en Kinderconfectie
Tapijten - Gordijnen
Bedden - Ledikanten en
aanverwante artikelen ia
GOES - HULST
De alom-polis der nieuwe H-A.V.-Bank.
Bij -elk nieuw snufje o-p Verzeke-
ringsg-ebied krijgt men den indruk, dat
nu wel het to-ppunt bereikt is en dat
verdere nieuwigneden haast niet denk
baar meer zijn. Het wordt liet publiek
zo-o- gemakkelijk en aantrekkelijk ge
maakt, dat men twijfelt of meer ge
mak en nog gemakkelijker voorwaar
den nog mogelijkzijn.
En toch is clit laatste wel degelijk
het geval. Zoo zendt ons de Nieuwe
H.A.V.-Bank een specimen van hare
Alom-polis, een uitgebreide brandpolis
voor gebouwen en inboedels, waarbij
men voor een luttel bedrag tegelijk
verzekerd is tegen Brand, Inbraak,
Storm, Overstrooming, Aardbeving,
Oproer, Werkstaking," Luchtvaartui
gen, Gedwongen verblijf in hotel of
pension, Verhuizing, 'Spiegelbreuk,
Springen van waterleidingbuizen of
overlo-open van gootsteenen, etc. Ver-
'zenden van waschgo deren en/of Reis
bagage en Wettelijke Aansprakelijk
heid.
Verder is men tegelijkertijd nog ver
zekerd vo-o-r een uitkeering
ai) bij overlijden tengevolge van
Brand of Geweldpleging;
b) bij o-verlijden tengevolge van
Spoor-, Tram-, Autobus-, Taxi- of
Stoomschip-ongevallen en
c) bij geheele of gedeeltelijke blij
vende invaliditeit tengevolge van de
onder b genoemde ongevallen.
Een prachtige combinatie, die onge
twijfeld de aandacht mag hebben.
Zendingsmoeilijkheden.
In de „Maatschappij" wijst dhr Berg-
meijer terloops op de moeilijkheden waar
mee de Zending soms te worstel-em heeft,
omdat de natuurvolken niet kennen de
liefde tot God en dus evenmin de liefde
tot den naaiste.
Een gelijkenis als va:n den barmhartigen
Samaritaan verstaat hij niet. Toen zende
ling Krayt voior de eerste maal die- gelij
kenis vertelde aan de Toradja's, kwam
ar uit zijn gehoor een duidelijk protest.
Kruyt had niet gesproken over Joden en
Samaritanen, priesters en levieten; daar
zouden de Toradja's niets van begrepen
-hebben. Hij lj,et het verhaal zich afspe
len o-nder henzelf. D-e verhouding tus-
schen Toradja's e-n Tokinadoes had eenige
als egaliseeren haventerrein, opknappen
oude begraafplaatsweg, dempen van een
sloot aan de Zaagmolenstraat, afgraven
van zijkanten der wegen, sloot dempen in
de Piet Heinstraat, zijn alle wel gewenscht
maar toch niet noodzakelijk. Het zijn wer
ken, waar men naar zoekt.
En is het niet te prijzen, dat men te Goes
getracht heeft de werkloozen aan werk te
helpen en ze te bewaren voor het moeten
aankloppen om steungelden, waarvoor
geen arbeid wordt gepresteerd?
Dat was in Goes mogelijk, omdat er vrij
wel geen fabrieksarbeiders en bekwame
vaklui des winters zonder werk zijn. Het
zijn meest zgn. seizoen-werkloozen, die>
's zomers bij de hoeren in de omgeving-en
aan de haven werken of door venten in-
hun onderhoud voorzien. Deze menschen
kan men gemakkelijk aan slootdempen en
graafwerk zetten.
Zelfs is, om de werkloozen maar te kan
nen helpen, de eerste aanleg van Bouw
plan III niet aanbesteed, maar in eigen be
heer uitgevoerd. Daarbij is, als er behoor
lijk gewerkt werd, van half Februari tot
half April f 15 per week verdiend.
Er zou over de werkloozenzorg te Goes
nog wel meer te zeggen zijn, doch uit het
bovenstaande blijkt al voldoende, dat de
beweringen der S. D. A. P.'ers op vele pun
ten in strijd met de waarheid zijn.
Maar, ik zei het reeds, het is verkie
zingstijd en dan komt het er met de waar
heid niet zoo nauw op aan. Als er dan
maar flink geraasd en gescholden kan
worden! Allicht blijft er bij enkele kiezers
wat van hangen.
LUCTOR.
In de kranten las ik deze week van een
bruigom die op den morgen van den
trouwdag niet te voorschijn kwam en dien
men na lang zoeken in een bosch je vond,
waar hij rustig lag te slapen. Niet dan met
moeite kreeg men hem zoover, dat hij op
stond om laet zijn in hooge mate zenuw
achtig bruidje naar 't stadhuis te gaan.
Zooiets klinkt vreemd als men 't leest,
't Lijkt ongelooflijk.
Maar is het goed beschouwd niet het
zelfde wat men haast eiken dag kan waar
nemen?
Op 't oogenblik b.v. zitten we midden in
de gemeenteraadsverkiezingen, waarbij 't
toch gaat om groote belangen.
De kranten schrijven er over, strooibil
jetten word sa verspreid, vergaderingen ge
houden en toch zijn er altijd nog menschen
die hoogst verwonderd zijn, wanneer men
ze over de verkiezingen spreekt.
Verkiezingen? Och ja, 't is waar ook. Ze
hadden' er heelemaal niet meer aan ge
dacht. En slaperig wrijven ze zich de
oogen uit, precies als de Venlosche brui
gom, die haast niet wakker te krijgen was.
Daarom: porders voor!
Laat men overal de paar dagen die nog
resten gebruiken om de weifelaars te over
tuigen, de tragen aan te sporen en de slui-
meraars wakker te schudden.
OPMERKER.
overeenkomst met die van Joden en Sa
maritanen Daarom vertelde hij van een
Tokinadoe, die door ro-overs overvallen,
dooi' eigen stamgenooteii zonder hulp
voorbijgegaan en ten slotte door een To-
radja gered wordt. Maar dat vonden de
Toradja's een onmogelijk verhaal. Zij wis
ten beter wat die To-radja in zoo'n geval
doen zou. Den halfdoodeini To-kinado-e vin
dende zo-u de To-radja uitgeroepen hebben:
„Nu weet ik, dat mijn hart recht is, de
goden zijn mij welgezind; zij vergunnen
mij een kop te bemachtigen zonder zelf
eenig gevaar te lo-op-e-n, en zoo mijn le
venskracht en die van mijn familie te
versterken." Daarop had hij, door zijn
speer naar den ongelukkige te werpen,,
zich overtuigd, dat deze niet meer in
staat was zich te verdedigen, had zich
toen op hem geworpen, hem bij de ha
ren gegrepen, het ho-ofd afgehouwen en
was in trio-mf daarmee* naar zgn woon
plaats gegaan, waar hij met uitbundig
vreugdebetoon en eerbewijzen om zijn
dapperheid was ontvangen. Zoo en niet
anders had het geval zich toegedragen.
En toe-n de zendeling erkende, dat hel
thans nog bij do Toradja's toeging-, ge
lijk ze pas hadden verteld, maar dat
er een tijd zo-u komen, waarin zulke din
gen onmogelijk zouden zijn en waarin
de Toiradja's me# de Tokinadoes- in vre
de zo-uden leven, was heit antwoord: „In
dien zulks oioit zal gebeuren, dan moet
ons hart geheel veranderen."
Amerika wordt nog steeds geteisterd
door allerlei rampen. Bij de over-
slroomiiig in het Mississippi-gebied, waar
nog altijd nieuwe dijkbreuken drei
gen, kwamen in deze week nog wervel
storm en aardschokken. Het aantal per
sonen, dat omkwam bij overstrooming en
wervelstorm, loopt in de honderden. En
wie zal de stoffelijke schade in een gelds
bedrag uitdrukken?
Ook uit verschillende landen van Euro
pa kwamen berichten omtrent overstroo
mingen, stormen en wolkbreuken. God in
den hemel heeft ons zeker met deze ram
pen, die het ongeloof aan de grillen van
moeder natuur toeschrijft, maar waarin
een Christen de slaande hand van den
Almachtigen God ziet, wat te zeggen.
Een tweetal koene Fransche vliegers
heeft het gewaagd een vliegtocht van
P a r ij s n a a r New York te onderne
men, helaas met het droeve resultaat, dat
zij, vermoedelijk door het barre weer, zijn
omgekomen. Tot heden is althans nog geen.
enkel bericht omtrent hen ingekomen. We
hebben wel respect voor den durf dezer
mannen, maar uit de nadere bijzonderhe
den, die wij lazen, valt eenige roekeloos
heid niet te ontkennen.
Op de economische conferen
tie te Genève worden belangrijke zaken
behandeld. De redevoeringen van Colijn,
den Rus Sokolnikof, Zimmermann en mej.
van Dorp trokken zeer de aandacht. De
sub-commissies zijn nu druk aan 't verga
deren.
Onze Tweede Kamer -heeft deze
week een paar middagen besteed aan
de begrooting van Curacao! Toen is ze tot
31 Mei naar huis gegaan. Misschien komt
ze in Juni nog even bijeen, maar lang zal
't niet zijn, want er is weinig te doen. Er
komen blijkbaar uit de handen van de
extra parlementaire ministers geen wets
ontwerpen. Op deze wijze daalt de belang
stelling van ons volk voor het parlemen
taire en politieke leven tot dicht bij het
vriespunt.
De Eerste Kamer behandelde wat
kleingoed en zal 24 Mei weer bijeenkomen.
Voor Vlissingen was deze week
van groote beteekenis. De ferry-boot Vlis
singen-Breskens liep van stapel en er
werd voor de eerste maal gebruik gemaakt
van het te Vlissingen gevestigde bunker
station.
Vanavond zal onze Minister van
Koloniën voor de microfoon van den
Philips-kortegolfzender een rede uitspre
ken, die in Oost- en West-Indië beluisterd
zal kunnen worden. Hoe groot zijn in on
zen tijd de wonderen der techniek!
In de aanstaande week zal in de meeste
gemeenten de verkiezing voor den
Gemeenteraad plaats hebben. Zij er
