SIE ZEEUW
KATBLYN BARRINGTON.
TWEEDE BLAD.
Bnitenlani
FEUILLETON.
VAN
DINSDAG 19 APRIL 1927, No. 168.
De S- D. A. P. in Zeeland.
„Hot Volk" geeft een beschouwing over
den vooruitgang van de S.D.A.P. in Zeed
land, waaraan wij het volgende ontleenen
„Dadelijk na de verkiezing 1925 werd
door het gewesteüjkk bestuur een pro-
pagandaplan in elkaar gezet, met de be
doeling vooral bet kontakt met de kie
zers in de geheele provincie te behouden,
en nieuwe aanknoopingspunten voor de
propaganda te vinden.
Zoo werden in den winter 1925-'26
bijna 40 openbare vergaderingen in alle
doelen der provincie gehouden, waarbij
het ons gelukte in vele plaatsen waar
dit vroeger onmogelijk was, ons woord
te doen hooren. Bovendien werden meer
malen door de geheele provincie eenvou
dige vlugschriften verspreid.
Voor de Statenverkiezing werden dit
maal in de laatste maanden ongeveer 60
openbare vergaderingen in alle cfcelen der
provincie gehouden. Behalve een enkele
maal door een spreker van elders, tra
den op deze vergaderingen overal onze
lijstaanvoerders en Lindeijer als sprekers
op. Ook nu gelukte het ons opnieuw
in meerdere gemeenten voor het eerst
ons woord te doen hooren. Op een enkele
uitzondering na., zijn al deze vergade
ringen goed, meerdere boven verwach
ting geslaagd. Voorts werd door de ge-
heele provincie, eerst een manifest, later
©en Verkiezingskrant verspreid, terwijl in
enkele deelen der provincie nog speciale
manifesten verspreid werden.
Na een dergelijke, enkele jaren volge
houden stelselmatige propaganda, kon het
niet anders, of we moesten de vruchten
hiervan plukken. Bovendien heeft deze
aktie niet alleen stemmen- en zetelwinst
opgeleverd, maar gelukte het ons eveneens
nog een tweetal pieuwe afdeelingen op
te richten, terwijl er groote kans is, dat
ei' dezer dagen nog een derde bij komt.
En ten slotte wezen alle tot heden inge
komen kwartaalstaten nog een stijging van
ons ledental aan."
Wij vestigen hierop de aandacht omdat
er uit blijft, dat door de S.D.A.P. hard
gewerkt is en dat dit werken met succes
bekroond werd.
En nu is liet waar dat daarbij meer
malen zeer afkeurenswaardige middelen
werden gebruikt en dat het wapen der
misleiding ijverig gehanteerd werd, maar
dit neemt niet weg dat er in dit optre
den van de S.D.A.P. een les ligt, die de
rechtsclie partijen ter harte mogen nemen.
ONZEZEEUWSCHE
JONGELINGSCHAP.
Op Paaschmaandag hield als naai' ge
woonte de Zeeuwsche Afdeeling van den
Nederland,schen Bond van Jongelingsver-
eenigingen op Geref. grondslag haar Jaar
vergadering in de Geref. Kerk te Goes.
De huishoudelijke mor gen vergadering,
die ruim 10 uur begon en reeds prachtig
büzpcht was, werd door den voorzitter,
don. hoer J. P. Kögeler, op de gebruike
lijke.wijze geopend. In zijn openingswoord,
dat den titel droeg: „Brandende harten",
waarschuwde hij tegen zondigen harts
tocht en meerdere gevaren, die het hart
kunnen bederven, terwijl hij daarentegen
opwekte do harten brandende te doen zijn
van liefde voor de zaak des Heeren en dat
in gebondenheid aan Zijn Woord.
Daar de secretaris, de heer A. Janse,
reeds eenigen tijd ongesteld is, las de
waarnemend secretaris, de heer A. Tis-
sink, de notulen der vorige vergadering,
die onveranderd werden vastgesteld. Aan
den heer Janse werd onder groote instem
ming dér vergadering een telegram van
deelneming en waardeering gezonden.
Uil bet Jaarverslag van den waarne
mend secretaris bleek, dat de Afdeeling
zich in gestadigen groei mag verheugen.
Het Jaarsverslag van den penningmees
ter, den heer Ghr. Melse, kon niet spreken
van schitterende finantiëele vooruitzich
ten, al was er een batig saldo. De contri
butie voor 1927 werd vastgesteld op 25
cent per lid.
De wenschelijkheid werd uitgesproken
om, indien eenigszins mogelijk, te verga-
24.) o
In een hoek der kamer eu dicht hij
een open venster stond een groot tocht
scherm, versierd met gouden draken- Daar
achter verstopte, ze zich. De smalle spleet
in het scherm gaf haar gelegenheid door
bet venster in de veranda te zien- Zo
zag, dat de mandarijn ging zitten op
een stoel ,die hem werd aangeboden door
een toegeschoten bediende'.
Toen deze weer verdwenen was, be
gon Li-Wengllo te spreken in 'tEngelsch,
waarschijnlijk om niet verstaan te worden
door mogelijk, luisterende bedienden.
„Zoo, waarde vriend, heb je nieuws
voor mij? Tocih zeker goed nieuws?"
„Neen," antwoordde Barrington met oen
vertrouwelijkheid die een heel intieme
relatie te kennen gaf tusschen deze (wee
mannen- „Heel slecht."
„Weikelijk?"
De stem van den mandarijn was ernstig,
maar een plotselinge beweging van zijn
Waaier bewees, dat hiji meer ontdaan was,
dan een toehoorder vermoed zou hebben.
DE MAAS WIES WEER EENS MET ZOO'N SNELHEID, DAT DE LANDERIJEN
IN DE OMGEVING VAN GRAVE IN N.-BRABANT ONDER WATER KWAMEN TE
STAAN.
Men ziet in de verte de in aanbouw zpde spoorbrug, die een heel eind boven de uit
gestrekte wateroppervlakten uitsteekt.
deren in een grootere lokaliteit dan ge
woonlijk.
De voorzitter werd met groote meerder
heid van stemmen herkozen en nam onder
applaus der vergadering zijn herbenoe
ming aan.
Vriend F. Huson van Souburg hield
nu een referaat over: „De plaats der Pro
vinciale Afdeeling in de organisatie". Na
een overzicht van de geschiedenis der Af
deelingen betoogde inleider, dat een Pro
vinciale Afdeeling geen Bond in het klein
is, maar een hulporgaan in de Bondsorga-
nisatie, dienend om den Bondsarbeid uit
te werken en vruchtbaar te maken voor de
onder haar ressorteerende vereenigingen.
Terwijl de Afdeeling leiding moet geven
aan en toezicht houden op de Ringen,
staat ze op haar beurt onder leiding' en
toezicht van den Bond. Spr. behandelde
uitvoerig de middelen, die de Afdeeling
kan aanwenden om haar doel te bereiken,
zooals gewone vergaderingen, leidersver
gaderingen, 't geven van schetsen, een bi
bliotheek, enz.
Na een drukke bespreking op dit refe
raat werd de vergadering geschorst tot
2 uur.
Toen de voorzitter de openbare middag
vergadering heropende, was het kerkge
bouw benauwend vol.
Allereerst sprak nu D s P. N. K r u ij s-
w ij k van Vlissingen over „D e vreugd
der j e u g d". Na een inleiding, waarin
de spreker aantoonde, hoe het Christen
dom niet alleen, maar elke godsdienstige
of maatschappelijke richting oproept tot
vreugd, kwam spr. tot zijn onderwerp.
Vreugd is een der vele aandoeningen in
het zieleleven, opgewekt door iets wat van
buitenaf komt. Zoo is bij vreugd allereerst
de factor van binnen: de gesteldheid van
het zieleleven. Voorwaarden voor vreugd-
beleving zijn ontvankelijkheid, nederig
heid, bescheidenheid, maar aan de andere
zijde ook het zich geven in roeping, arbeid,
enz. Nadat spr. dit had toegepast op het
jongelingsleven, kwam hij tot den tweeden
factor van vreugd, den factor van buiten:
welke dingen, van buitenaf komend, de
vreugde wekken. En dan zijn daar aller
eerst de gaven van Gods algemeene ge
nade, de gewone gaven, die eiken morgen
nieuw zijn en waarover we heilig verwon
derd zijn; verder de gaven van Gods bij
zondere genade, waarin we met een ver
rassend God te doen hebben; maar dan
ook de Christelijke arbeid in den ruine
sten zin, waarin we ons geven en onze
vreugde moeten vinden. Met toepassing op
het jongelingsleven eindigde spr. zijn
schitterende rede.
De tweede spreker was D s C. v o n
M e y e n f e 1 d t van Vrouwepolder, die de
opwekkende rede hield over: „E n t h o u-
siasm e".
Spr. begon met te herinneren aan het
bekende woord: heilig is de lente van het
leven:. Dichters hebben bezongen het tin-
„Ilet is dien vervloekten Forsyth. Ik
geloof da,t Kathlyn verliefd op hem ge
worden is-"
Het meisje voelde hoe het bloed haar
naar het hoofd steeg en dat haar hart
sneller begon te kloppen; maar ze zorg
de, dat niet voor de tweede maal haar
aandacht werd afgeleid van die twee man
nen in de veranda-
„Zool' 'zei de mandarijn, terwijl hij
zijn waaier vlug heen en weer bewoog.
„iWaarom dacht jo dat, mijn waarde
vriend?"
„Hij was hier zoo juist en sprak met
baar. Ik zag ze salinen en ze waren
beiden ernstig gestemd- Kathlyn is heele-
maal veranderd. Ze is bovendien weer
spannig. Ze praat er over bij mij weg te
gaan en naar Engeland te vertrekken-"
„Dat is werkelijk ernstig, waarde
vriend."
„Dat zcfti ik denken. 't.I:S alles het
drijven van dien kerel van een dokter
llij hield op en vervolgde met nadruk;
„Hij is werkelijk gevaarlijk Li- Hij moet
gauw verdwijnen."
„Kathlyn schrokt' bij het hooren van
die vreeselij'ke woorden van haar vader
en wachtte het antwoord af van den
mandarijn.
telend jeugdleven, los en vrij en malsch als
de lenteluwte. Het is geen wufte pleizier-
makerij, maar idealenvol en daarom en
thousiast. Jeugd en enthousiasme, jeugd
en bloeiende geestdrift, jeugd en heerlijke
verovering hooren bij elkaar. En toch is
het Rubentype onder onze jonge mensclien
helaas niet zoo schaarsch. Rubens hou
ding in den tijd van Debora werd uitvoerig
nagegaan en verder het Rubentype ge
schilderd zooals het buiten en in de J.V.
optreedt. Ook nu nog roept ons de oorlog
des Heeren. Het gaat om de eer van Ko
ning Jezus. Ons wenkt het beeld der Vade
ren. Gezelle zong dai het leven is: de
kruisbanier tot in Gods handen dragen!
De jonge socialisten galmen uit hun
meesleepende strijdzangen. Ons enthousi
asme zij niet loos, maar het worde gedra
gen door wijs beleid en beproefde tactiek.
Immers het gaat om de eer van onzen Ko
ning en de majesteit van Zijn Woord.
Slechts na de overgave aan den Heiland
onzer jeugd, dan kunnen de vlammen der
geestdrift uitslaan. Dan geven we ons ge
heel en al aan den arbeid, omdat wij ver
trouwen op Hem, Die ons riep. Jezus wil
dat wij fiks vooruit zien; geen daadlooze
droomen. De gewijde begeerte naar de eer
van Gods Naam heeft steeds onzen bond
bezield. De geestdrift der liefde van Chris
tus. Om ons is een wolk van getuigen, die
de kroon genomen hebben uit de handen
van hun verheerlijkten Koning. Laten
schaarsche gaven ons niet afschrikken.
Het komt er slechts op aan hoe gij ze ge
bruikt. Jezus roept ons! Daarom enthou
siast in den strijd met den geestdriftigen
lofzang; Voor U wil ik strijden. Voor U
wil ik de aarde doorgalmen van lof.
Na deze gloedvolle, fijne rede feliciteer
de de voorzitter Ds R. J. van der Veen nog
met zijn jubileum en verzocht de vergade
ring hem toe te zingen Ps. 134; 3. Daarna
eindigde Ds Von Meyenfeldt deze buiten
gewoon goedgeslaagde vergadering met
dankzegging.
Uit alle deelen van de provincie wa
ren de leden van liet Ned. Jongel. Verhond
in Zeeland in groolen getale naar Goes
gekomen om hun 22sten Prov. Bondsdag
te vieren.
De morgenvergadering, die te 10 uur
aanving, werd geopend met gezang en ge
bed. De voorz. D s Homburg, las het
Paasclievangelie voor naar Mattli. 28; 1
8 en knoopte daar enkele gedachten aan
vast, deze samenvattende in; houdt in ge
dachtenis den opgestanen Christus.
Het jaarverslag werd door den secr. D s
Kamsteeg voorgelezen en getuigde van
dankbaarheid, bloei en vooruitgang.
De penningm. dhr G. Duvekot Lz.
bracht het financieel verslag uit.
Enkele huishoudelijke zaken werden be
sproken. Besloten werd dit jaar den Zo
merdag in Zeeuwsch-Vlaanderen te hou
den.
„Dat schijnt zo», ja- Als de man on
handelbaar is, zal er geen andere weg
openblijven. Zooals je zegt, hij is gevaar
lijk. Hij was zoo juist bij me in het
paleis en had de brutaliteit mij te drei
gen. Maar ik heb hem een lesje gegeven
en een waarschuwing onn vóór zonson
dergang Yong-Foo te verlaten."
„Hij zal niet gaan," antwoordde Bar
rington met overtuiging. „Ilij...."
„Maar je vergeet de les, 'waarde
vriend?"
„Wat was dat voior een les?"
„Wel, in de eerste plaats beschuldigde
ik hem van het smokkelen van opium
in de zendingsampan, en stelde hem het
(Onverkwikkelijke van de zaak voor, als
ik me er eens mee ging bemoeien."
Li-Weng-Ho laehto even en Barrington
kon evenmin nalaten te glimlachen. „Het
was heel vermakelijk en ten slotte bein
ik blij, dat de Bloem van uw huis ver
koos te reizen in do sampan, liever dan
het uitstapje te maken in mijn jonk, zooals
we samen mooi bedacht hadden. Wel
heeft het mijn geluk nog uitgesteld, maar
het heeft ons een niet. te waard ©eren
wapen in onze hand gegeven tegen dien
Försyth."
Bij het noemen van haar naJam ver
in de middagvergadering hield D s J.
deVisser van Middelburg een referaat
over: De Ster in het Oosten. Spr.
gaf een uiteenzetting van de beginselen
van deze orde, welke een uitloopster is der
Theosofie, sprak voorts over de stichtster
en den wereldleeraar en hun propaganda
en wees er op, dat de vrijzinnigen en deze
orde stoelen op één wortel: het Pantheïs
me. Spr. handelde verder over het goede
in de orde: de reactie tegen het materia
lisme en de stof vergoding; de reactie tegen
het intellectualisme, dat eenzijdig den na
druk legt op het verstandelijke.
Er zijn vele religieuze menschen, die de
kerk aanzien als de versteening van liet
godsdienstig leven. Schipbreukelingen in
het geloofsleven vluchten naar de buiten
kerkelijke stroomingen. Hun wordt een
kans gegeven om tot de kerk te komen.
Tegenover dit alles stelt spr. de groote
gevaren. De geheele beweging vervalt in
dezelfde fout van het materialisme en in
tellectualisme. Deze dingen zijn voor en
kelen, de massa is er van buitengesloten.
Men moet wijsgeerig aangelegd zijn. Het
evangelie van Christus is voor iedereen.
Hun wereldverbetering erkent geen
zondebesef. Zonde bestaat niet, zeg
gen ze, alleen onvolkomenheid. Omdat ze
dit voorbij zien, is ze een mislukking.
Wie het evangelie verwerpt en de ster
aanneemt, bei'ooft zich van een ontzag
lijken rijkdom.
Het evangelie richt zich tot allen. God
is in Zijn Zoon tot ons afgedaald, terwijl
de Ster stelt als eiscli, zichzelf opwerken.
Een wereldleeraar kan de wereld niet
beter maken, maar alleen een Verlosser
van zonden; de Verlosser van Golgotha.
Enkele vragen werden gesteld en door
den spreker beantwoord.
Ter afwisseling gaven een tweetal Goe-
sche C. J. V.'ers enkele muzieknummers.
Na afdoening vau enkele zaken werd de
middagvergadering gesloten.
In de avondbijeenkomst in de Groote
Kerk, die geheel gevuld was, sprak D s
Homburg een inleidend woord naar
aanleiding van Joh. 20: 19.
1) s Mantz van Wolphaartsdijk han
delde over liet onderwerp: Heldenver-
eering aan de hand van Joh. 20:28.
Vroeger werden strijders en geestelijk
grooten helden genoemd. Onze tijd spreekt
van tooneel-, voetbal- en worstelhelden.
Kinderen vinden hun vader een held,
jonge menschen dweepen met een held uit
een boek, anderen vinden zichzelf een
held. De grootste aller helden is Chris
tus. Hij heeft als een held gestreden. Hij
vraagt onze vereering door voor Hem te
knielen en het kruis te aanvaarden. Jezus
en liet kruis belmoren bij elkander. Hel-
denvereering' is de deemoedige overgave
aan Hem.
Hij vervult ons leven met Zijn leven.
Hij maakt ons tot helden.
Het Zangkoor van de Afd. Goes der
N. C. G. O. V. gaf enkele nummers ten
beste.
D s Hom!) u r g sprak een slotwoord
en eindigde met dankgebed.
Ernstig mijn-ongeluk in België.
Uit Brussel wordt gemeld, dat in de
mijn Du levant de mons te Estinmes-au-
Val een mijnontploffhig (Ie instorting heeft
veroorzaakt van een mijngang op 355
M. diepte, waarbij ,21 mijnwerkers ligt
leven hebben verloren door verstikking
terwijl negen arbeiders zware verwondin
gen opliepen. ijl
De ramp deed ,zich voor op het oogen-
blik, /dat de .nachtploeg de dagploeg af
loste. Onmiddellijk werd jn de naburige
mijn van Brai hulp gevraagd. Een groep
redders, voorzien van maskers en red
dingsmateriaal, daalde spoedig in de mijn
schacht af, maar daa.r de luchtpijpen wa
ren vernield, verliep er een heele tijd, al
vorens de noodige herstellingen waren
verricht.
De ontploffing had omstreeks 10 uur
plaats gehad, en reeds was middernacht
voorbij, toen de eerste schromelijk ver
brande gekwetsten konden worden opge
haald.
Het behoeft wel geen beloog, dat het
bericht van den ramp snel in de streek
werd verbreid en de beangstigde familie
leden van de mijnwerkers, weldra om
nieuws kwamen opzetten. De burgemees
ter van Estinnes-au-Val, geholpen door
vlug ontboden marechaussees spanden
zich in om de toegesnelde menigte op
bleekte het meisje ©enigszins en een ang
stige blik kwam in haar óogen. Zóó zeer
werd ze door het gehoorde in beslag
genomen, dat ze een gedeelte van het
gesprek miste- De stem van haar vader
'bracht haar weer tot bezinning.
„Dat zal voor Forsyth niet veel ver
schil maken- Hij zal in Canton een eed
afleggen, dat hij onbekend was met' den
inhoud van de pakjes en hij zal Kathlyni
tot hetzelfde overhalen; want het meisje
is verliefd op hent en als u hem nifefl
beslist kunt aamvijzen als een houder van
een opiumkit, zal men hem. gelooven, ik
zal het kind van de rekening word,'en:
en ons spelletje is voor eens on voor
goed uit-"
„Maar je hebt nog niet alles gehoord
van de les, die ik hem gaf. Toen bij
mijln paleis, verliet, kwam hij naar je aan
genaam huis- Ik wist dat, zonder het van
je gehoord te hebben, want ik had hem
een man achterna gezonden. Zijn verblijf
bier gaf me gelegenheid om enkele kleine
kleinigheden in orde te maken, zoodat
toen hij hier vandaan 'ging, hij op stralat
werd lastig gevallen."
Bij het hooren van deze woorden werd
Kathlyn Barrington doodsbleek, een plot
selinge angst deed haar hart bijna sitil-
een afstand te houden. Hartverscheurende
tooneelen speelden zich af. De mijnwer
kers boden zich voor het verrichten van
reddingsdiensten aan, terwijl de vrouwen
in groote wanhoop het verloop der red
dingswerken afwachtten.
De lijken werden in het mijngebouw
ondergebracht, en naar gelang van de
identificatie gekist en aan de familie
leden -toevertrouwd.
Over de oorzaken .van de ramp verkeert
men pog volkomen in het duister. De be
trokken mijn stond als zeer veilig bekend
en was door de verzekerings-maatschappij
slechts matig aangeslagen. Zij werd trou
wens eerst na dien wapenstilstand in ex
ploitatie genomen en was technisch uit
stekend toegerust.
Een kerkgewelf ingestort.
Volgens een bericht uit Lissabon aan
de bladen is een gewelf in de Lauriga-
kerk ingestort, waardoor twee personen
werden gedood en een dertigtal gewond.
Een dorp zonder schoolmeester.
Al bijna twee jaar moet het dorp Thorn
ton Rust in Yorkshire het zonder school
meester stellen. De reden is, naar de Daily
Mail meldt, dat op de school 'n eeuwen
oud servituut rust, dat de schoolmeester
tevens den dienst in de kerk moet leiden
en het orthodoxe Calvinisme moet zijn
toegedaan. Sinds de vorige predikant
schoolmeester in Augustus 1925 is heen
gegaan, is men er nog niet in geslaagd
een opvolger te vinden. Dat komt, zegt
men, omdat er tot 80 KM. in den om
trek geen enkele Calvinist ta vinden is.
De beheerders van de wilsbeschikking,
die de lastige bepaling bevat, stellen nu
zelf voor'' het ambt van predikant van
dat van schoolmeester te scheiden en het
gebruik van de kerk toe te staan aan de
secte, die er naar mocht dingen.
Engeland en Duitschland.
De economische onderhandelingen met
Duitschland zullen, naar uit Londen ge-
meld wordt, binnenkort worden hervat.
De Britsche industrieele commissie, die
in October te Londen besprekingen hoeft
gevoerd met een Duitsche delegatie, zal
zich in Juni a.s. naar Duitschland bege
ven. De delegatie vertrekt op 3 Juni naar
Keulen en vandaar naar Berlijn, waar
een tweedaagsche conferentie met de lei
ders dor Duitsche industrie zal plaats
hebben. De agenda der conferentie omval
nagenoeg de geheele industrie. Besprekin
gen zullen worden gevoerd over Inter
nationale samenwerking. Het verluidt, dat
ook besprekingen gevoerd zullen worden
over de toetreding van Engeland tot de
continentale staaltrust.
Een lastige arrestatie.
Vijftig politie agenten uit Chicago heb
ben Donderdag om 2 uur te Bay aan
gehouden d£ 23-jarige bandiete Kinkal,
welke de leiding had over drie mannelijke
compagnons bij een aanval op een juwe
lierszaak, waarbij, zij, er met 7500 dollar
in contanten van doorgingen. Toen men
haar wilde arresteeren vuurde zij op de
agenten. Nadat versterking was aangerukt,
gewapend met 50 traanbommen, slaagde
men er in Helen Kinkal en haar com
pagnons te arresteeren.
Italië en Zuid-Slavië.
Uit Belgrado wordt aan het Berliner
T'ageblatt geseind, dat mem aldaar de offi
cieel© Italiaansche verklaringen, volgens
dewelke rechtstreeksche onderhandelingen
tusschen Italië en Zuid-Slavië nog niet
zijn begonnen en bij deze onderhandelin
gen, als zij tot stand komen, hat verdrag
van Tirana niet zal kunnen worden be
handeld, beschouwt als een mislukking
van de rechtstreeksche onderhandelingen.
Men vreest een nieuw conflict.
Te Belgrado acht men het overbodig
zich nogmaals te verdedigen tegen de
hernieuwde aanvallen van de Italiaansche
pers „aangezien ganseh Europa overtuigd
is, 'dat de van Italiaansche zijde tegen
Zuid-Slavië uitgesproken beschuldigingen,
geen steek houden".
Geen ter dood veroordeelden in Spanje.
Het is gebruikelijk, dat de koning van
Spanje op Goeden Vrijdag, gratie verleent
aan ©en zeker aantal ter dood veroordeel
den. Dit jaar is zulks voor het eerst
achterweg© gebleven bij gebrek aan ter
dood veroordeelden.
Zeven leeuwen geschoten.
Een boer te Wankie aan de Zambesi
(Rhodesië), wiens vee door leeuwen was
miwvww—a—ro i nww—w»
staan; ze trilde van spanning naar het
geen zou volgen.
„Het was heel eenvoudig. Ik zette de
bevolking tegen hem op. Yong-Poo houdt
niet van vreemdelingen". De mandarijn
'glimlachte- „De menschen hier zijn als
honden aian kettingen gebonden; één
woord van mij en de kettingen zijn los
en de jacht neemt een aanvang. Zelfs jij;
waarde vriend, zou niet veilig zijn, als
ik maar ©ven een paar woorden fluis
terde." i Y
„Ik zou je doodschieten, Li, als je
dat durfde wagen," viel 'Barrington hem
in de rede.
„Maar je zult het niet doen. Ik ben
voel te voordeelig voor je om je tot
dergelijke clingen te doen besluiten."
„Maar wat gebeurde er niet Forsyth?
Kregen je honden hem te pakken?"
Kathlyn Barrington hield haar adem
in, om niets van het antwoord te verlie
zen. Ze herademde, toen ge heit hoorde.
„Neen, dat mocht nog niet. Het was
alleen maar een lesje voor .hem èn niet
meer, begrijp je?"
1 I'M
(Wordt vervolgd.)
