DER
burg,
igen,
KATHLYN BARRINGTON.
Uit de Provincie
NDAGE
[DDELBURG
efhebbers.
Üjn Zilver,
lijn Goud.
DE ZEEUW
TWEEDE BLAD,
iMi- es fainfeoaw.
<1
arts naar
BRIL.
roordeel.
oden
oderne Brik
Nieuw
ysteem
Gratis
lichtingen
ZWALUW"
levraagd
MISSE,
gkabinet,
daaï3?
ikpannen en
in Mutsaard.
FEUILLETON.
Ft 34,
■ad-Hotel.
rk 38.
n bijna nieuwe
biedende voor
rszitting onder
et lantaarns en
voor 2 paarden,
om te kunnen
t van de hand
nschaffing van
DEN BOER,
to. 5
ischdagen ruim
Cadzandsche
op het plein Den
Oostkapelle.
liiond 9 cent
i, tO ii
hoeveelheid.
IUR6.
bschfeest
lote kwaliteit
twee vette
700 pond, ge-
oouwer J.Noom,
ibevelend, H. F.
O 262, M'burg.
sche paarden
LC. krijger,
irraad
labinetten,
tnenkaeten,
en gespik-
itoelen
p r ij z e n
Middelburg.
ezichtigen een
tel
ung gemaakt.
A. GEENSEN,
t>urg.
- Middelburg
IDIGE
«schoenen
voeten,
aatwerk,
S.75.
P:
lie gebruikte
jkabinetten en
asten.
|adgeviele,
Middelburg.
P:
Biezelinge.
|ei,
leisje,
t»r huishoudelijk
's avonds na
28, Middelburg.
VAN
DINSDAG 12 APRIL 1927, No. 164.
DE ZWARTE EN DE WITTE WOLK.
Het is enkele jaren geleden, 't Was
guur en 't regende. Ik zei daar iets van
tegen een juffrouw. Maar wat denk je;
zij vond het heerlijk weer. Verschil in
smaak noemen ze "dat- Zoo kart ook de
een zoo mooi vinden, wat de ander het
aankijken niet waard vindt.
Zóó staan over eenzelfde zaak heel
dikwijls de opvattingen der mensehen lijn
recht tegenover elkaar. Ik noem U een
voorbeeld van Januari 1927- 'tls gebeurd
in Zuidzande en de „Middelburgsche Cou
rant" van 26 Januari bevatte daarvan
een lang verslag.
Er liep dooi' 't gehucht
Een wonder gerucht,
Van' eenige Christelijke menschen,
Die een eigen school zouden wenschetn.
Toen kwam er haastig een mijnheer
en die vertelde zijn toehoorders, dat er
een donkere wolk boven Zuidzande hing.
Hoo kon iemand dat nu zóó zien? Dat
is zeer eenvoudig. Zijn idealen zijn deze;
Het onderwijs moet staatszorg zijn. On
der de leuze; „vrijheid, gelijkheid en broe
derschap", moet de school de „eenheid"
in dien staat bevorderen. En nu zaajit
dat stichten van bijzondere scholen maar
tweedracht. -En daar krijgen ze een een
zijdige opvoeding, waardoor afkeer ont
staat onder het menschdom. Tenslotte
wordt zelfs de Bijbel er bijgehaald en'
Joh. 10:16 doet even dienst: dat alle
schapen, al zijn die niet van denzelfdenl
Stal, één kudde zijn en deze moeten,
staart onder één Herder. En dan het
fraaie slot: dat het openbaiar onderwijs
in werkelijkheid het eenigei christelijk on
derwijs is! Wat een) kostelijke tekstver
klaring. Zoo kunnen onze predikanten het
niet. Ik heb niet gelezen of iemand der
aanwezigen den spreker gevraagd heieft
naar de wezenlijke bf'teekenis van dit vers
en of hij wel gelet had op het verband,
waarin deze woorden voorkomen. Zoo'n
spelletje met teksten is goedkoop. Zet er
eenvoudig tegenover de woorden van
dienzelfden Heiland: „Ik ben niet gekomen
om vrede te brengen op de ajarde, maar
het zwaard," en je hebt beiden ge
lijk, ofongelijk, want Gods Woord
is geen tekstenboek, dat je gebruiken
mag naar willekeur. De Christenen noe
men. dat schriftverknoeiing en dat is het
ook. i
Hoe denken wij nu over deze zaak?
Zien wij die oiok als een donkere wolk?
Neen immers. De ouders zijn juist de
eeistgeroepenen om voor het .onderwijs
en de opvoeding hunner kinderen te zor
gen. Die taak mogen we niet uit onze
handen geven aan den Stalat. We voeden
lonze kinderen niet op voor den Staat,
maar voor den Hemel. Onze idealen lig
gen elders. Het kruis van Christus
is h e t levensideaal. En de Christenouder,
tlie zjjn doop verstaat èn de belofte, bij
den doop zijner kinderen afgelegd, ziet
zijn roeping voldoende in dit ééne woord
van den Heere Jezus: fjLaat de kinderkous
tot Mij komen en verhindert ze niet,
want hunner is het Koninkrijk der he
melen". En de ééne kudde onder den
éénen Herder bestaat niet hierin, dat alle
kinderen op de openbare school gaan',
maar daarin, dat Hij, de goede Herder,
door de prediking van Zijn Woord, óók
van de kindieren, velen zal toebrengen,
om naar Zijn stam te hooren. Die allen,
zullen behooren tot de eene kudde, waar
van onze Heiland eenmaal sprak.
Zoo ziet de een dus aan voor zwart,
wat de ander a's wit beschouwt Nog eens,
hoe komt dat? Gods Woord zelf geeft er
ons antwoord op.
Als Israël uit Egypte trekt, stelt de
Heere een wolk tusschen de volken in.
Eén wolk; geen twee. De Egyptenaar
ziet haar zwart; de Israëliet wit. 'tHing
er maar vanaf aan welken kant men
stond. Als later de verspieders hun reis
door het Beloofde Land volbracht heb
ben, openbaart zich het groote verschil
20.)
„Maar ik verzeker u, dat ik die ken",
sprak Forsyth. „Ik geloof, dat u de han
delwijze van den mandarijn juist aangeeft.
Maar u rekent niet met rnijn Beschermer.
Zijn arm aal mij redden."
„Niet in Yong-Foo. Er zijn negentig
duizend Chineezen in de stad. Zij allen
zullen dp een wenk van den mandarijn]
zijn wenschen volbrengen. Tegenover
zulke getallen zijt ge geheel hulpeloos
als een kleine mug voor Li-Weng-Ho,
een mug, die hij met den voet kan ver
pletteren. Eén gefluister van hem -en
honderd slaven zullen zich met hun dol
ken oip u werpen 'en het zendingsh'uis
als beigralenisvuur voor u verbrand wor
den. U moet gaan,' herhaalde zij met
klem-
Haai' angst voor zijn welzijn was dui
delijk op haar gelaat zichtbaar en zijn
halt dankte haar daarvoor, maar een
onwankelbaar gevoel van plicht maakte
het hem onmogelijk aan haar verzoek
tusschen Jozua en Kaleb en de tien an
deren. Die tien zagen alles donker in,
maar de twee keken naar het Licht.
Nu komt Jehova en zegt: „met mijn
knecht Kaleb is een andere gerast ge
weest." (Num. 14:24). Daar hebben we
de zaak, waarop het net aankomt. De
geest beslist, 'tis gelooven of niet ge-
loGven. Vóór of tegen. In de taal van]
den Heiland: „Die niet vóór Mij is, die
is tegen Mij."
Dat komt zoo treffend uit in de verwer
ping van den Christus. Den laatsten Dins
dag van Zijn leven op aarde komen de
Grieken om te aanbidden en de Joden, han
gende aan Zijn lippen, zijn bereid om Hem
Koning te maken. Dan zegt de Heiland,
dat Hij van de aarde verhoogd zou wor
den; zou sterven als een verachte slaaf.
Zulk een Koning wenschen ze echter niet
ert 's Vrijdags schreeuwen ze het „kruis
hem" uit. Den Grieken een dwaas
heid en den Joden een ergernis,
maarhun die gelooveneen kracht
Gods tot zaligheid. Niet een slaaf, maar
„M ij n V e r 1 o s s e r" hangt aan het kruis.
Dezelfde tegenstelling bestaat nog en
blijft tot Christus wederkomt. Die gelooft,
beziet de dingen heel anders, dan wie
niet gelooft. Wij, die in alles naar Zijn
wil vragen, denken ook anders en be
hooren er ook naar te doen. Dat is onze
plicht. Ook in de politek. Ook hier: de
geest beslist.
Dat zien we ook in het tegenwoordige
wereldbeeld. Alom onrust. Ons Indië heeft
menschen in reepen zien snijden, door
Communistische moordenaars.
En het Bestuur van de Nederlandsche
Sociaal-Democratenvraagt den Land-
voogd, die moordenaars te sparen. „Ze
bedoelen het goed, die Communisten! Al
leen de manier deugt niet." Gods Woord
zegt het ons anders. Wie des menschen
bloed vergiet, diens bloed zal door den
menscli vergoten worden." De geest des
menschen, die in helm) is, beslist!
China telt weer een burgerkrijg meet.
N u echter opgehitst door den Russischen
Bolsjewiek, die zijn wereldrevolutie pre
dikt en het Christendom veracht, ja haat!
Portugal heeft pas zijn 20sto revolutie
gehad en zijn 40ste ministerie, sinds 1900,
toen het zijn Koning verjoeg. Lissabon,
de hoofdstad, heeft niet minder dan 500
huizen van ontucht; Staatshordeelen. Het
kwaad heet geen zonde meer, omdat
Christus verworpen wordt. 'tZijn slechts
enkele voorbeelden!
En hoe is het in ons eigen land?
Gods naam, Zijn dag: door velen onthei
ligd. Het huwelijk: voor duizenden een
last inplaats van een instelling en een
zegen des Heeren. Doodslag en zelfmoord
nemen steeds toe. Het socialisme preK
dikt den klassenstrijd en het communisme
staat daarini voor niets. Hoe noodig heb
ben we in onze Raden en 'Staten mannen,
die vragen naar het Woord des Heeren.
Maar Albarda', de leider der socialisten,
juicht. In Middelburg heeft hij het uitge
sproken, dat de Christelijke partijen niet
meer regeeren kunnen. Ze zijn het met
elkaar zoo oneens, dat het uit is." Zul
len we van onze tegenstanders willen lee-
ren? 'tKon wel eens waar zijn, dat we
niet bij elkaar, komen, voordat we bij
elkaar gedreven worden, door de be
nauwing der tijden. Er is inderdaad onder
christenen veel verschil, tot in de klein
ste dorpjes zelfs.
'tZijn vaak kleine verschillen, waairdotor
dö eenheid van het geloof in Christus
uit het oog verloren schijnt. En 'tzijn
wel eens de kerkmuren die scheidfng
brengen. Och, daarbinnen kan onze ziel
nog van magerheid verschrompelen, als
we geen oog hebben voor 'de waarheid,
dat Hij ook daarbuiten Zijn kinderen heeft;
als.... mijn kerk me liever zou zijn
dan Christus zelf. Als christenen samen
werken, kunnen ze zooveel goeds tot
stand brengen*—
Daar zijn veel zwarte wolken in de
wereld; in ons land, in onze stad, in ons
dorp. Ook in ons hart. Wolken van onge
loof; van lauwheid; van misverstand; van
gebrek aan liefde tot God en den naaste,
waardoor we onze roeping verzaken; soms
niet eens zien. Kom, gaan we naar de
gevolg te geven. Gedurende eenige oogen-
hlikken keek hij haar aan en sprak dan
zachtjes:
„Ik dacht, dat u mij niet van dein
weg van mijn plicht wenschte af te voe
ren."
„Dat wil ik niet," was haar antwoord.
„Maar wel van den weg des doods en
vooral van dien weg, als de Chineezen
voor u bereiden. Als u tot zonsondergang
den tijd hebt, moet u zonder uitstel Yong-
Foo verlaten."
„Ik zal niet gaan," antwoordde hij.
„Er zijn belangrijke redenen, waarom ik
moet blijven. Als ik deze stad verliet,
zou dit niet alleen èhn bewijs van lafhar
tigheid zijn, maar het zou ook eer er
kenning van schuld zijn."
„Van schuld?" riep ze verwonderd uit.
Maar terwijl hij een oogenblik wachtte,
met zijn antwoord, maakte de blik van
verwondering plotseling plaats voqr een
angstig vragenden blik.
„Ja, schuld,' 'antwoordde hij. „De man
darijn heeft me beschuldigd van opium
gesmokkeld te hebben."
„O, maar dat is onmogelijk, dat is al
te dwaas".
„Toch is het niet zoo onmogelijk en
dwaas, als u schijnt te denken," antwoord
de hij. 1
„Ik twijfel er niet aan, dat ik opium
Witte Wolk op den Berg der Verheer
lijking. Daar klinkt des Vaders stem;
„Deze is Mijn geliefde Zoon, hoort Hem 1"
Wat wilde Petrus daar gaarne blijven: in
de heerlijkheid. DochMozes en Elia
zeiden Hem „Zijn uitgang te Jeruzalem".
Hoo Hij lijden en sterven zou voor de
menschen. Straks gaat de Heiland terug
naar de donkere aarde met haai' zonde en
haar smait. Hij was gekomen om de
werken de? duivels te verbreken. Om
de menschen met die aarde wear te
'brengen tot den Vader'. In Zijn kracht
moeten de Apostelen het werk van hun
Meester eenmaal voortzetten. Op het fun
dament der Apostelen mogen wij voort-
houwen, zwak in onszelf, doch sterk door
het geloof. Opziende naar de Witte
Wolk, hooren we de stem des Vaders.
Zullen we onze roeping verstaan? De
geest beslist. Zoo zegt het onze God.
Westkapelle.
J. Kooiman.
Middelburg Zondag herdacht de arts D.
N. van Gelderen pillier den dag waiarop
hij voor 25 jaar tot arts werd bevorderd.
Van vele zijden mocht de jubilaris blijken
van belangstelling in den vorm van bloe
men, persoonlijke en schriftelijke gelufc-
wenschen ontvangen.
Aan het jaarverslag van den ge
meentearchivaris over het Archief en de
Stedelijke Oudheidskamer van Middelburg
in 1926 ontleenen wij, inzake het archief,
dat het werd verrijkt met gedeelten van
de archieven der Commission de Bien-
faisance (18121813); van President en
regenten van het stadsfabriekhuis (1788
1826); van Regenten over de algemeene
armen zoover betreft de' administratie
van het werkhuis (18171835); van het
archief der Commissie tot liquidatie der
armenschulden (18251828). Deze frag
ment-archieven werden overgedragen door
het Bestuur der Godshuizen en de reeds
ter gemeente-archieve berustende üeelen
dier archieven, hëreenigd. Verder het ar
chief van het Plaatselijk vluchtelingen
comité 19141919- De bibliotheek van
handschriften en gedrukte werken werd
door aankoop On schenking, behalve met
de gewone vervolgwerken en jaarverslagen
vermeerderd met 35 nummers.
Ruilverkeer werd aangeknoopt met het
gemeente-archief te Antwerpen, vanwaar
een aantal inventarissen en de complet©
reeks van het Antwerpsch Archievenblad
werd verkregen. Bij1 de toezending van dit
laatste deed de archivaris de merkwaar
dige ondervinding op, dat een, overigens
gering bedrag moest worden betaald voor
invoerrecht, daardeze boeken in
de Nederlandsche taal waren gedrukt- 'Ook
de historisch!-topografisch© atlas werdi met
enkele toekeningen enz. verrijkt. Het ar
chief werd bezocht door 24 personen^
waarvan 9 uit Middelburg en 2 uit het
buitenland; bovendien werden aan 42 per
sonen, waarvan 5 uit Middelburg en 5 uit
het buitenland, inlichtingen verstrekt Over
verschillende onderwerpen. In 1926 ver
scheen een groot aantal Middelburgsche
archivalia in druk.
Voor de Oudheidskamer was 1926 een
gewichtig jaar. Het cijfer der bezoekers
sloeg het record van alle vorige jareni
en belangrijke aanwinsten, die een1 gedeel
telijke 'reorganisatie mogelijk maakten,
werden verworven.
Verkregen werden stalen van laken,
■gedragen door de schutterij 18291855,
geschonken door de firma Volkrijk Lie-
bert; een' verguld zilveren penning van
het chirurgijnsgilde, met de initialen van
Jasper Braems, gesneden door Matthijs
Hooft de Jonge, welk uniek stuk werd
geschonken door mej. M- G- A- de Man1.
Van het Rijksmuseum en het Zeeuwsch
Genootschap der Wetenschappen werden
enkele portretten in bruikleen ontvangen,
terwijl wederkeerig aan genoemd Genoot
schap in bruikleen werd afgestaan een
notitieboekje met zilveren sluiting, dra
gende het monogram der V- O. I- Compag
nie, Kamer Zeeland en een zilveren koker
tje tot het bewaren van legpenningen,
op welks deksel gegraveerd is ©en] herin
nering aan den zeeslag in de Wielingen.
Wederom werden drie dei' schilderijen uit
het raadhuis gerestaureerd.
Het aantal betalende bezoekers bedroeg
in! het afgeloopen jaar niet minder dan
5008 (v.j. 4337), welk cijfer nog hooit
ao—aatigjt main* wmb tinn"inwa—b*jlh wnaa—w
in Yong-Foo heb gebracht, maar ik deed
het onwetend."
„Vreeselijk!" riep ze plotseling wan
hopig uit. „Vreeselijk!" Weer lag op haar
gezicht die lijdende blik, dien hij een
uui' te voren ook had gezien, toen hij
haar had verteld van het aandeel van den
mandarijn in den opiumhandel. Nu even
wel was die blik nog lijdender en niet
de minste twijfel aan haar onschuld bleef
nu nog bij hem over.
Terwijl hij haar medelijdend aanzag zei
hij; „Li-Weng-Ho was in staat mij nauw
keurig de hoeveelheid gesmokkelde opium
mee te deelen. Het was voor ©en groote
som, om nauwkeurig te wezen, drie picols
of driehonderd zes en zestig pond en
het bevond zich in drie kistjes die deel
uitmaakten van de bagage die u me ver
zocht naar Yong-Foo te brengen, toen
u in Kai-Ting achterbleef.
Hij zag haar beven als een riethalm.
Haar gezicht was doodsbleek. 'tWas als
laig er een trek van schuld en erkenning
van schuld op haar gelaat. Ze probeerde
te spreken, m*aar haar lippen 'weigerden
hun dienst- Eindelijk fluisterde ze: „O,
ik wist het nfet, ik wist hot niet, of
schoon ik het had kunnen vermoeden!
Als ik dat
„Kathlyn, Kathlyn! Kom eens hier!" j
klonk ineens een heesche stem. 't Was
j weid bereikt. Bij komst van gezelschap
pen worden slechts de eerst© tien perso
nen geteld. Aan enkele verenigingen werd
gratis toegang verleend.
Wolfaartsdijk. Vergiftiging. Toen
de melkventer G- Ossewaarde gistermor
gen aan de woning van G. Heinsdijk op
zijn herhaald kloppen en bellen geen ant
woord kreeg, werd op andere wijze toe
gang tot de woning verschaft en vond
men man, vrouw en 15-jarig dochtertje
bewusteloos to bed liggen. De vrouw is
inmiddels overleden. Bij man en dochter
tje is het bewustzijn teruggekeerd. Hun
toestand is echter nog ernstig. De oorzaak
is tot heden onbekend. Vermoedelijk is
ze gelegen in het eten van prei met
worst.
Ovezand. De Candida ten. van de R. K.
Kiesvereniging voor den raad alhier zijn:
1. L. Gocnse, 2- J. Rijk Mz., 3- O.
Vermeule, 4. F. J. Schuerman', 5- F.
da Jonge, 6- A. v. 't Westeinde, 7- D.
v. d. Dries, 8- A- Wijk, 9. L- Boonman,
10- L. de Winter.
'8 Gravenpolder, Do vereeniging voor
Wijkverpleging in de gemeenten Klöefjnge,
's Gravenpolder en 'sH. Abtskeirke verga
derde Donderdag onder voorzitterschap
van Di' Wouda. Slechts 10 leden waren
aanwezig. Uit het jaarverslag van de
wijkzuster bleek, dat door haar en haar
voorgangster in het afgeloopen jaar 2081
bezoeken waren afgelegd. D© rekening
over 1926 werd goedgekeurd in ontvangst
o<p f2767.47 en uitgaaf op f2287.24, al-
zoo met een goed slot van 480-23-
Do begroeting 1927 werd vastgesteld
in ontvangst, en uitgaaf op £2461-68-
De heer C. Zuidweg werd als bestuurslid
met algemeene stemmen herkozen.
Door de Herv. Kiesvereen'. werden
voor de a.s. verkiezing voor den ge
meenteraad gecandideerd de hoeren: 1. L.
Schouten, 2. P. J- Kousemaker, 3. A.
Lokerso Gz., 4. P. W. Ornée, 5- G. Zuid-
weg, 6- A. W- V. d. Sarnie, 7. JoPi
Schijf, 8 M. Anthoniso IIz., 9. II. Tol-
hO'C'k, 10. W. Vijverberg.
Souburg. Door A- v. Eenennaam en 41
■andere kiesgerechtigden zal bij dei a.s.
gemeenteraadsverkiezingen voor den heer
Jobse een lijst worden ingeleverd, waarbij
hij met nog eenige anderen zal worden
candidaat gesteld. (M. Gt.)
Hoek. De 16-jarige M. de Jonge van
Sluiskil passeerde Zaterdag op de Elec-
trische draaibrug van 't kabaal Neuzen
Gent een volgeladen wagen met bieten.
Gezien er van de andere zijde 3 fietsers
aankwamen, wilde hij tusschen de brug
en den wagen passeeren. Hij1 kwam daarbij
to vallen en kreeg een dei' achterwielen
van 't voertuig over de borst. In zeer
[bedenke] ijken toestand werd hij] in de
woning van den sluiswachter binnengedra
gen.
Stoppeldijk. Bij het onweer, dat zich
j.l. Zaterdag ook boven deze gemeente
ontlastte, werd de flinke landbouwschuur,
op de hofstede bewoond door den heer
M. Dieleman, in den Cambronp older, door
den bliksem getroffen en door het vuur
verteerd. In de schuur hadden een aan
tal arbeiders voor het weer een schuil
plaats gezocht. Twee hunner weixlcn tegen
den grond geslagen, doch waren na enkele
oogenblikken weer normaal. De aanwezig
heid dier arbeiders kwam overigens goed
te stade, om den belangrijken veestapel,
die zich in de stallen bevond, naar buiten
en in veiligheid te brengen. Ook werd
het rollend materiaal en eenig paardentuig
gered, terwijl ook nog enkele schuurdeuren
werden afgenomen. Een ongeveer 12-jarige
knaap maakt© zich zeer verdienstelijk door
hel; redden van 9 kalveren. Een groote
partij puike bruine boonen, hooi, stroo
en verschillende landbouwmachines en
verdere gereedschappen gingen verloren.
De brandweer was spoedig ter plaatse,
doch kon ter redding niets meer aanvan
gen.
ZaamslasJReeds meermalen is melding
gemaakt van een woning, staande in do
buurtschap Margarelha, onder deze ge
meente, die met meubilair, beddegoed en
verderen inventaris gesloten blijft staan,
zonder dat er iemand naar omziet. Die
toestand duurt nu reeds 6 jaar en men kan
wel beseffen, in welken toestand een ©n
ander zal verkeeren. Oorzaak is het ge
ringe bedrag der nalatenschap voor de
hierbij betrokken groote familie, terwijl
die van Leiand Barrington. Dick Forsyth
zag den koopman in de verandaj staan-
Barrington herkende hem eveneens en
wuifde hem tegen met de hand terwijl
tegelijkertijd een schaterlach door deni
tuin 'klonk. Forsyth begreep, dat alle ge
legenheid voor verdere verklaringen tus
schen hem en het meisje voorbij was en
piok Kathlyn zag dit blijkbaar in. „Ik
zal moeten gaan", zei ze- „Maar
zegmijgelooft u me?" Haar
oogen smeekten om- vertrouwen- Haar
stem schokte.
Het was hem heel duidelijk, dat
Kathlyn Barrington smeekte om zijn gun
stige opinie, dat zij zijn geloof, zijn ver
trouwen in haar op hoogen prijs stel
de, zijn geloof in haar onschuld Van 'het
grootste belang achtte; en in één oogen
blik waren al zijn kwade vermoedens
omtrent haar verdwenen.
„Ja," zei- hij ernstig. „Ik geloof in
uw-
„Kathlyn, kom je niu haast?"
Duidelijk liet het ongeduld zich hooren
in de stem van Barrington- Het meisje
richtte zich huiswaarts, maar keek nog
eens om-
„U moet vanavond nog vertrekken."
„Neen," antwoordde hij, „ik zal hier
blijven".
„Dan moet u naar het zendingshuis
het pand bovendien nog met hypotheek is
bezwaard, zoodat vooralsnog geen veran
dering in dezen toestand is te verwachte»,
tenzij er op een andere manier een eind
aan gemaakt wordt. Als de straatjeugd ei
zich mee gaat bemoeien, zal het: reeds
bouwvallige huisje vermoedelijk spoedig
gesloopt zijn. (Tem. Crt.)
Hoofdbestuur Z. L. M.
Gistermiddag vergaderde het Hoofd
bestuur der Z. L. M. in het Landbouw-
huis te Goes. Voorzitter mr P. Dieleman,
Van de eere-leden was aanwezig Jhr van
Vredenburch. De voorzitter verwelkomde
de aanwezigen en in het bijzonder den
heer Siebenga, die voor de eerste maal
als secretaris de II oofdbe s tu u rs verg.ad e -
ring bijwoont. Spr. wenscht den heer Sie
benga toe kracht en ijver en opgewekt
heid om het secretariaat der Mij vele
jaren te Kunnen verrichten.
De voorzitter stelt aan de orde een
voorstel om den heer Kielstra, voorheen
secretaris der Z. L. M. te benoemen tot
eere-lid, wegens zijn vele en groote ver
diensten, ook en vooral in moeilijke tijden,
aan de Z. L. M. bewezen.
Dit voorstel wordt met applaus aan
genomen.
De voorz. doet daarna verschillende
mededeelingen.
Op eendesbetreffende vraag van het
K. N. L. C. heeft het Dag. Bestuur als
zijn meening te kennen gegeven, dat af
schaffing van den vleesch-ac-
c ij n s wel wenschelijk, doch dat het tijd
stip niet gunstig genoeg is, om hierop, bij
de Regeering aan te dringen.
Aan den Plantenziektenkunidigen Dienst
te Wageningen werden gegevens verstrekt
over het aantal radio-ontvangtoe
stellen, dat bij land- en tuinbouwers in
gebruik is. De Plantenziektenkundigen
Dienst heeft bet voornemen de radio-tele-
grafie dienstbaar te maken aan de plan-
tenziektenkundige voorlichting.
Het verbod, om op en binnen 45 M.
van weg en vioetpad korven met bijen
te plaatsen en pp en binnen 100 M.
van weg en voetpad, wanneer de korven
met 3e opening naar weg en voetpad
gekeerd staan, heeft de georganiseerd©
Zeeuwsche bijenhouders er toe gebracht,
zich tot Ged. Staten te wenden, omdat
naar hun meening deze afstanden belem
merend werken en zelfs in sommige ge
vallen het houden van bijen onmogelijk
maken. Het Dag. Best. besloot het adres
te steunen.
Het Dag. Bestuur heeft het K. N. L'. C.
gewezen op de wenschelijkheid van in
voering van een verplicht 7e, in de
toekomst misschien 8 e 1 e e r j a a r.
In verband p.m. met de eischen van het
bedrijf zou bepaald kunnen worden, dat
het onderwijs in het 7è en 8e leerjaar
slechts gedurende een halfjaar of gedu
rende de wintermaanden wordt gegeven.
In de tweede plaats werd gewezen op,
de mogelijkheid om aan de gewone twee
jarige landhouwcursussen ©en vóór-cur
sus vooraf te doen gaan, en in dit geval
den leeftijd 1 of 2 jaren te vervroegen.
Men zou dan komen tot 3-jarige cur
sussen.
Op verzoek van hel. K. N. L. C. wor
den door de Z. L. M. gegevens ver
zameld betreffende slagers winsten.
Naar aanleiding van een verzoek van
het Kon. N. L. C. om gegevens te mogen
ontvangen, over de schade door den
fazant aangericht, is nagegaan, hoe
de meening hieromtrent is in Burgh,
Haamstede, Oosterland en Oranjezon, de
vier broedplaatsen van den fazant in
Zeeland. Het .is gebleken, dat men in
de betrokken afdeelingen der Z. L. M.
overtuigd is, dat de fazant niet in die-
mate voorkomt, dat hij belangrijke schade
aanricht, en dus niet tot het schadelijk
gedierte gerekend behoeft te worden.
Mond- e n k 1 a u w z e e r. Als de me e-
ning der Z.L.M. is aan 'tK.N.L.C. medege
deeld, dat gewone politiemaatregelen heel
weinig invloed op de beperking der ziekte
hebben en dat het afmaakstelsel onder
de tegenwoordige omstandigheden niet is
door te vperen. Het onderzoek naar het
vinden van een doeltreffend genees- en
vooral voorbehoedmiddel, dient zoo krach
tig mogelijk te worden gesteund.
Ingevolge een verzoek van het Bestuur
van den B. V. G. werd] het on-
iteruggaan. U moet de poort afsluiten
en daar blijven- Ik zal doen wat ik kan
en ik zal u bericht sturen
„Kom toch hier, 'kind. Hoe lang moet
ik nog wachten, schreeuwde Barrington;
lönjgeduldig.
„Belooft u me dat?"' vroeg ze, gee*
acht gevend op het roepen.
„Ja," antwoordde Forsyth, „Ja, dat wil
ik u beloven!"
„En zult u voorzichtig zijn?"
Barrington riep weer; en toen hij de
trap van de verandal afdaalde, groette
het meisje den zendeling en liep haastig
naar haar vader. Daar Dick Forsyth geen
ontmoeting verlangde met Barrington, be
gaf. hij zich weer tusschen de bloembed
den door naar de pooit- Op den weg
gekomen, zag hij een paar heen en weer
drentelende mannen van minder gunstig
voorkomen.
Een van hen riep hem een scheldwoord
na, terwijl een ander een bamboestok
op zijn voet liet Vallen. Daar hij ver
moedde, dat die menschen wilden probeer
ren hem te sarren, vervolgde hij zijn
weg alsof er niets gebeurd was- Hij was
nog niet ver, toen een steen, langs zijn
hoofd suisde. Vlug keek hij om en zag
dat een jongen nog een steen opraapte.
(Wordt vervolgd.)
