TWEEDE SLAD.
Staten-Geaeraal.
»E ZEEUW
FEUILLETON
K&THLYI BABJINGTÖNr
Dit de Provincie.
X
VAN
VRIJDAG 1 APRIL 1927, No. 155.
Tweede Kamer,
vaccinedwang.
Duidelijk is weer eens gebleken gisteren
wat er in November 1925 bedorven
werd.
Aan de orde was het ontwerp tot wijzi
ging van de wet inzake voorziening tegen
besmettelijke ziekten.
Door den heer Bijleveld en enkele
andere antirevolutionaire leden was gelijk
bekend een amendement voorgesteld om
hen die gemoedsbezwaren hebben van den
vaccineplicht vrij te stellen.
Vrijstelling van inenting zouden moeten
kunnen krijgen zij, die onder eede voor den
burgemeester zouden verklaren, dat zij,
„op grond hunner godsdienstige overtui
ging, de inenting tegen pokken niet geoor
loofd achten".
Van meerdere kanten werd dit voorstel
bestreden.
Aan den eenen kant door hen die ten
koste van alles den inentingsdwang willen
handhaven 'en aan den anderen kant door
den heer Kersten, die alleen denkt aan
de propaganda en niet aan het b e-
reikbare en die daarom heel den vac
cinatieplicht wil laten vervallen.
Allerzonderlingst was het standpunt
van Minister Slotemaker de Bruine..
Omdat dit Kabinet zich angstvallig op
neutraal terrein wil houden en buiten de
politieke sfeer wil blijven, achtte hij het
amendement ontoelaatbaar, hoewel hij
persoonlijk tegen het voorstel geen be
zwaar scheen te hebben.
Hij verklaarde geen bezwaar te hebben
de totstandkoming van een initiatiefont-
werp met een regeling als nu in het voor-
stel-Bijleveld belichaamd te bevorderen,
maar zoo dreigde hij, als dit amendement
wordt aangenomen, dan wordt het geheele
ontwerp teruggenomen.
Met kracht kwam de heer Heems
kerk hiertegen op. Aan een minister uit
een Kabinet als dit kan niet de eisch wor
den gesteld een ontwerp op den grondslag
dezer amendementen in te dienen, maar
juist omdat het een ^xtra-parlementair
kabinet is, kan het een eventueele uit
spraak van de Kamer eerbiedigen en uit
voeren. Hij zou het een monsterachtige
leering vinden, indien de Kamer geen uit
spraak van principieelen aard zou kunnen
doen tijdens dit Kabinet.
Een Zweedsch tyad over
Prinses Juliana.
In Zweden heeft men blijkbaar het idee
neg niet laten varen, dat de jonge prins
Sigvard, de tweede zoion van den Zweed-
schen kroonprins, die thans in Upsala stu
deert en met succes; hoofdrollen vervult
in de tooneelstukjes, die de stduentein
onder elkander opvoeren, de aanstaiande
gemaal van prinses Juliana is.
Herhaaldelijk verschijnen in de Zweed-
schte geïllustreerde pers enthousiast© ar
tikelen over prinses Juliana en de ko
ninklijke familie. „Vecko Journalen" pu
bliceert onder het opschrift: „Het meisje,
dat een troon erven zal", een karakteris
tiek van de prinses, „die door haar volk
betracht wordt als 'n ontluikende bloem
knop".
Aardige dingen vertelt „Vecko;-Journa
len" van de reis naar het Noorden vaJn
Zweden, die door de koninklijke familie
werd gemaakt.en de vaak primitieve om
standigheden, die door het koninklijk ge
zelschap met humor gedragen werden. Zoo
had Prins Hendrik dikwijls zijn eigen
bagage moeten sleep-en.
He-t enthousiasme van de prinses voor
Lapland nam, volgens ooggetuigen, zeer
spontane vormen aan. Zij jubelde luid
en wierp zich dikwijls aan den hals van
haar moeder. De verhouding tusschenj
hen beiden werd „ontroerend ear liefde-
vel" genoemd. Dikwijls zag men 'haar
samen uitgaan op botanische excursies,
maar hoewel zij beiden hartstochtelijke
amateur-fotografen zijn, kon de Koningin
niet verdragen, dat de vele amateurs on
der de gasten van hetzelfde stadje haiar
14) -o-
Hij overhandigde Barrington een ge
sloten enveloppe, die, zonder zich te ver
ontschuldigen, den brief opende, en hem
doorlas. Toen hij aan het einde was,
klaarde zijn bewolkt voorhoofd iets op.
„Zoo", liet hij er op volgen, „u lokt
mijn dochter in een zendingshuis?"
„Zoo is het niet", antwoordde Forsyth.
„Door medelijden bewogen, besloot uw
dochter te blijven en een ziek kind, welks
vader mandarijn, is, >o-p te passen.
„Ja, dat zie ik en de Tao'tai van Kai-
Ting is iemand van nogal eenigen invlo-ed.
Misschien is het zoo kwaad niet, dat ze
daar blijft. De heidensche Chinees kon
wel eens dansbaar worden en wie weet,
waarvoor het go-ed is, als je een goede
kennis bent van zoo'n voornaam heer."
F-orsyth herinnerde zich, wat Kathlyn'
had gezegd van de voorliefde van haar
vader voor de vriendschap met voorname
Chineezen; maar hij zei niets op de woor
den van Barrington en een oogenblik later
begon de koopman opnieuw.
EEN OVFRZICHT VAN HET LEGGEN l?AN EEN KADEMUUR BIJ DEN INGANG VAN
DE NIEUWE SLUIZEN TE IJMUIDEN.
Groote basaltblokken worden gestort op een gevlochten zinkstok. Op den achtergrond de
ingang der nieuwe sluizen.
met de caime-ra trachtten te verrassen. Zij
wist dan op ze-er handige wijze toevallig
haar gelaat met zakdoek of bloemtuil te
verbergen. In de o-tngeving van Abisko
was zij eens genoodzaakt zich ïn haar
kamers terug te trekken om aan de wach
tende fotografen te ontkomen. Toen de
koningin en prinses meenden, dat de
weg vrij was, gingen zij- uit, met de be
doeling -een zich in de huurt bevindend
Lappenkamp te foto.grafceren. Malar de
Lappen waren blijkbaar evenmin op ge
fotografeerd worden [gesteld als de konin
gin zelf, en toen zij haar camera op
een groep Lappen had gericht, draaiden
zij zich o-m. „Het is niet bekend," zegt
de schrijver, „of de Koningin van Ne
derland .er nog in geslaagd ïs hen o-p-
de -gevoelige plaat te bekomen."
Prinses Juliana gaf op echte en harte
lijke wijze blijk van hare vreugde o-m land
en bewoners. En toen ziji in de kleine-
volksschool der Lappen in Jukkasjarvi
binnenkwam vervaardigde zij een te-eke.
ning op het zwarte schoolbord en schreef
e-r voor de verbaasde oo-gen der Lapp-en-
kindertjes naast: „Leve de Lappen". En
hierin ontdekt het Zweedsche blad ver
wantschap met de koningin, die gaarne
schildert .en aquarelleert.
Vllasingen. Voor de- A.-R. Kiesvereni
ging alhier hoopt a s. Maandag, 's avonds
8 uur, op te treden de he-er J. J. C. van
Dijk, oud-minister van Oorlog, die een
rede zal houden in verband met de ko
mende verkiezingen. Zoowel het onder
werp als -de spreker wettigen de verwach
ting, dat vele kiezers en kiezeressen d-eze
vergadering zullen bijwonen.
Souburg, Door de Clhr. Zangvereen.
„Soli Deo Gloria" alhier, directeur dhr
G. d-e Ru, werd Woensdagavond in „Re-
ho-both" eert zanguitvoering gegeven, die
uitstekend geslaagd mag: heete-n. D-e ver
schillende nummers van een mooi pro
gramma werden goed vertolkt, voo-ral
„Ons Lied van de Zee" van P. Hartoig,
Viel zeer in den smaak en werd go-ed
gezongen. Een woord van lo-f komt ook
toe aan de beide dames, die als solisten
Voiordroe-gen „Van een Ko-ningsvrouwe"
van A. Spoel en „Ik weet mijn Heiland
is verrezen" van G. T. Hand-el. Hun zang
en Voordracht was heel goed. Het wel
bekende strijkje van mej. de Hond uit
yiissingen zo-rgde voor een aangename
afwisseling en had mej. de Hond een
fraai b-ouket bloemen in ontvangst te
riemen als waai'deering voor het gepres
teerde. De heer de Ru kan hoogst te
vreden zijn over dezen avond. Ds Wurth
eindigde met dankgebed.
Oostkapelle. Woensdag vergaderde de
gemeenteraad. Afwezig dhr Maljers met jj
kennisgeving. Opening met gebed. Ingeko.
men is o-.a- een dankbetuiging van het
bestuur van „Westhove" voor de be
toonde medewerking door het plaats-en
van werklo-ozen ten behoud van genoemd
natuurmonument. Ingekomen is de reke
ning en verantwoording van den Vleesch-
ke-urinlgsdienst welke sluit met een batig
saldo- vara f 3036-16- Deze werd goed
gekeurd. Het verhc-udingscijfer voor de
gemeentelijke inkomstenbelasting we-rd
vastgesteld op 0.28 tegen 0.32 het vorige
jaar. Hierna besloten vergadering. Na her-
„Ik vermoed, dat ik u iets schuldig
ben Voor het meenemen van mijn pak
jes met uw sampan."
„Juffrouw Barrington scheen te denken
dat de bezorging er van van belang was,
en ik bood haar gaarne mijn diensten
aan."
„Van belang! Jongens, ja, dat zou ik
denken! 1"
De koopman hield ineens op en lachte.
„Dat is een mooie grap, dat ze voor dit
mooie karweitje de sampan van de zen
ding heeft gebruikt."
De handelwijze van den man was be-
beslist beleedigend en z'n gelach klonk
den zendeling onaangenaam in de ooren.
„Ik ben bang, dat ik u niet begrijp",
zei hij op beleefden toon.
„Neen", lachte de ander hem brutaalweg
in zijn gezicht uit. „Dat is het mooiste van
de grap.
„Een grap z-egt u, Mr Barrington?"
„Ja zeker, en een mooie ook. Ik wist
niet, dat Kathlyn over ?ooveel humor,
beschikte".
„E-en grap kan moeilijk als zoodanig
aangemerkt worden, als de betrokken per
soon haar niet begrijpt. Misschien wilt u
ze mij uitleggen, Mr Barrington?"
„Ik niet", lachte Barrington. „Dat zou
,0-pening deeit de voorz. mede, dat Jasp.
de Kam op verzoek voor de betaling van
schoolgelden is verplaatst van de 13e
naar de 6e klasse; eveneens dat op zijn
verzo-ek K. Francke werd teruggebracht
van de 15e naar de 10e klasse.
Ingekomen is nog een schrijven van dhr
Hondius uit Middelburg, om de gemeente
te doen verzekeren tegen wettelijke aan
sprakelijkheid. Dit werd voor keUnisge-
ving aange-no-men.
Tot le-den van de schattingscommissije
werden herbenoemd de heieren Joh. Pop-
pe, K- Janse, H- Brand, en J. J. Lebbe.
De verschillende graskanten worden on-
der de gegadigden verdee-ld.
Bij de rondvraag vraagt clhr Brand naar
de mogelijkheid o-m voor de a.s- verkie
zingen het s-tembureau o-ver te plaatsen
naar e-en andere lokaliteit, o-mdat voor
oude en invalide personen het trappen
klimmen bezwaar oplevert. Hij is van
meening dat gezorgd moet worden voor
een geschikte lokaliteit opdat iedilr in
de gelegenheid zal kunnen zijn om te
stemmen. De voorz. en weth. Poppe heb
ben practische bezwaren, aa'ngezien dan
alle-s overgeplaatst moet worden, terwijlf
op de raadszaal alles bij1 de hand is.
(En hoe clan in plaatsen waiar meerdere
stem-bureaux zijn? Red.)
Dhr Brand vestigt de aandricht nog
op een verkeerde zinsnedei in de gemeen
teverordening die betrekking he-eft op het
vervoeren van mest 's Zaterdags na 12 uur
in de kom der gemeente. Weth- Janse
merkt op dat dit alleen doelt op het
me-erstorten van mest ten vervoer op de
straat. Dhr Brand zegt, dat dit wel de
bedoeling kan zijn, maar de verordening
luidt dat geen mest vervoerd m-ag wor
den. Ook is hier reeds iemand voor
vexhaliseerd. Weth. Janse noemt, dit vit
terij van de politie-. Bes-loten wordt tegen
e-en volgende vergadering de-zet zinsnede
te wijzigen. Nadat dhr Brand nog gewezen
had op de slechte bestrating aan het begin
van het villapark, sluit de voorzitter de
vergadering met dankgebed.
St. Laurens. De Staatscourant bevat hot
Kon. besluit van 26 dezer, waarbij' de
grens van liet met de benaming Brigdam-
me aangeduide deel der gemeente St. Lau
rens, o wordt vastgesteld als volgt-:
De grens loopt van het punt, waar
de Breeweg de grens snijdt van de ge
meenten St. Laurens en Grij'pskerke,
midden over dezen weg, over den Leliën-
daalschen we-g, snijdt den Noordweg en
gaat midden over den Golsteinschenw-eg,
vervolgens over den Tintelweg tot het
punt, waar de Nieuw Prooijenweg op den
Tintelweg uitkomt, gaat Zuidwaarts over
den Nieuw Prooije-nweg tot de- gre-ns
der gemeente Middelburg, We-stwaarta
langs de grenslijn, welke de gemeente
St. Laurens scheidt van de gemeenten
Middelburg en Grijpskerke.
Dit besluit wordt geacht in werking
te zijn getreden met ingang van'' 1 Ja
nuari 1927.
Koudek-eTke. Woensdagnamiddag had de
jaarlijksehe openbare les plaats in de
Christelijke school alhier (hoofd de heer
J. C. Ruitenbeek). Een zeer groot aantal
ouders had ge-volg gegeven aan de uitnoo-
diging tot bijwoning van die les en nam
met belangstelling kennis van het ten
toongestelde werk en volgde met aandacht
d-eleissen, waarbij de leerlinge-n blijk gaven
met een en ander goed op de hoogte
te zijn. Door verschillende der oudste- leer
de zaak bederven. Maar misschien zal
Kathlyn h-et doen, als u het haar vraagt.
Zij kan tr-otsch zijn op zoo'n grap."
De koopman lachte zoo gemaakt, dat
de zendeling direct kon voelen, dat Bar
rington trachtte hem tegen zijn dochter
een Vooroordeel te doen krij-gen. Welke
reden hij daarvoor had, begreep hij even
wel niet.
Met alle kracht streed hij, tegen zijn
afkeer voor Barrington en antwoordde
kalm: „Als ik het genoegen hebben zal,
juffrouw Barrington w-eer te ontmoeten
zal ik het haar zeker vragen. Het is on-
'getwijfeld een mooie grap, als u er ten
minste zoo'n plezier om heeft."
„Ik dacht niet, dat er zooveel geest
in het meisje zat", lachte de koopman.
„Maar als ze het u Vertelt, zult u zien,
hoe slim ze is, ofschoon in dit geval de
grap ten koste van uzelf gaat."
Hierop gaf F-orsyth geen antwoord, en
nadat hij een sigaar had aangestoken,
sprak Barrington opnieuw: „Rekent uveel
te kunnen bereiken met uw zending in
Yong-Fóo?"
„Ik zal het probeer-en. Als dokter kan
ik hier wel van eenig nut zijn, en zooals
ik al vernomen heb, zijn er nog wel
enkele and-ere dingen, die ik graag zou
lingen werd een afscheidswoord voorgele
zen, waarop het hoofd der school de
scheidende kinderen toe-sprak en namens
het Bestuur hun een getuigschrift uit
reikte, waarna voor alle kinderen de ge
bruikelijke traktatie volgde. Voor den nieu
wen cursus werden 25 leerlingen inge
schreven.
Driewegen. Door de R.-K. Staatspartij
zijn candidaat gesteld voor den gemeente
raad: C. Rijk (aftr.), J. de Winter, A. de
Jonge.
De Vrijzinnig-en hebben candidaat ge
steld voor den gemeenteraad: J. Tim
merman (aftr.), J. G. Nieuwenhuize (aftr.),
P. van Loo, P. Ringelberg, H. Goetheer.
Rilland-Bath- 'n T-o ren debat. Geen
Z-ondagssluiting der café's.
Woensdag vergaderde d-e Raad voltallig.
Aan den heer M. van den End-e wordt
met ingang van '1 Mei eervol ontslag
verleend als onderwijzer aan d-e- Openbare
Lagere Schoolste Rilland, wegens benoe
ming te Leiden.
In verband met e-en opmerking van de
Comm. van Toezicht en het Bestuur der
Clir. School Hoofdweg wordt, overeenkom
stig het voorstel van B. en W. besloten'
de Commissie te verzoeken overleg te
plegen met d-e B-esturen der verschillende
scholen en B. en W. nopens het tijdstip
van h-et landbouwverlof. D-e kostprijs per
leerling aan de openbare lagere scholen
wordt over 1925 vastgesteld op f 14.67
en de maximumvergo-eding ex art. 101
der Lager Onderwijswet bepaald voor de
Sch-o-ol der Geref. gemeente op f632.65,
voor dp school in den Völckerpolder op
f568.47, voor de R.-K. School op f546.46
voor de Clrr. School op Geref. grondslag
-op f 671.16. Aan de -orde is een nieuw
verzoek van de Kerkvoogdij der Ned. H.
Kerk -om een subsidie van f3000,
uit de gemeentekas te mogen ontvangeln
voor den tor-en der nieuw te hou
wen kerk. De voorzitter merkt op, dat
na de afwijzing een-er dergelijke aanvrage
in de vergadering v-an 21 Juni 1926 op
grond van pen bestaand contract men
zou mogen verwachten, waar in dit con
tract geenerl-ei wijziging kwam, dat het
College van B. en W. in zijn geheel
naar de beslissing van een v-orig maal
zou kunnen verwijzen. Helaas is dit niet
het geval daar beide Wethouders geheel I
zijn veranderd. Weth. Blok zegt een vorig
maal voor het contract te zijn geweest,
- doch hij vond het bedrag te hoog. Nu is
dit minder. Wanneer -op- dezelfde plaats
een m-ooier bouwwerk verrijs-t, verhoogt
dat het panzien der gemeente. Daarom
is hij nu voor. W-eth. Deurloo zegt, een
geheel and-eren grond te hebben. Hij meent,
dat verplaatsing v-an het torentje op een
gemeentegebouw veel onderhoud met zich
brengt en zegt deze subsidie voordeeljger
te achten. De voorzitter merkt op met
pijnlijke gewaarwordingen te hebben ken
nis genomen van deze zwenking. Het stond
echter voor hem vast, dat men geen
tweede adres had ingediend, indien men
niet tevoren z-eker was van een gunstig
resultaat. Om de goede verhoudingen in'
B. en W, spijt het hem te m-oeten uit
spreken, dat de h -e e r e n z ij n bezwe
ken onder e-en agitatie,-die naar
een vast plan werd gevoerd. Al
heel spoedig na de vorige beslissing was
het bekend, dat -e-en nieuw adres den
Raad zou bereiken, maar het pleit voor
het psychologisch inzicht van adressan-
veranderd zien."
„Het is altijd gevaarlijk om op ver
andering aan te dringen in China", ant
woordde Barrington.
„H-et beste is: leven en laten lev-pn.
U moet niet boos worden, als ik raat
zoo zeg."
De koopman lachte. „Het is voor uw
bestwil, gel-oof mij, dokter". Als u zich
alleen bemoeit met uw pillen en uw medi-
cijnfleschj-es, zult u zich zooveel kwaad
niet doen. De dokters in Yong-Foo- zijn
hun tijd treurig ten achter, geloof ik. Ik
had eens een bediende. Hij kreeg e-en
aanval van cholera en zijn familie stuurde
om den dokter. Deze kwam en gaf den
patiënt een eigenaardig mengsel van. ra
barber slangenhuid, schrapsel van herts
hoorn en -een aftreksel van tijger-beende
ren. Hij werd erger natuurlijk. Toen
stuurden ze om de priesters, die zongen
en schreven een hoop brieven, .geadres
seerd aan den hemel, verklarend, dat de
stakker zoo moeilijk gemist kon worden.
Ze gaven de brieven af aan de p-oort van
den hemel, do-or ze te verbranden. De
hemel scheen hun meening niet te deelen,
want de arme kerel stierf.U zult met
uw kinine en met uw kruiden wel gauw
de kwakzalvers de baas zijn. Maar wat
ten, dat het tijdstip vlak voor de Raadsver
kiezing werd afgewacht.
Spreker meent, dat de waardig
heid van den Raad d o o r Jj e t ge
beurde wordt bedreigd, zijn pres
tige geschonden. De heer Butijn vraagt
den voorzitter voorlezing van het schrij
ven, destijds in opdracht van den Raad
verzonden aan de Kerkvoogdij. Na voor
lezing zegt de heer Butijn, dat dit schrij
ven duidelijk is en de zaken juist weer
geeft. Maar thans staat de stok achter de
deur en .geeft kiezersvrees den doorslag.
Is het juist, dat deze aanvrage door een
Raadslid moet zijn ingegeven? Na de
vorige beslissing wil hij dit adres voor
kennisgeving aannemen. De heer Bruijn-
zeel meent, dat het subsidiëeren van
kerken en torens niet tot de taak der ge
meente behoort. De Raadsleden hebben'
geen kerkelijk belang, maar het gemeen
tebelang te behartigen en hun ambtseed na
te bomen. Wanneer de Kerkvoogdij der
N. H. Kerk een berk en toren wil bouwen,
die de draagkracht der leden te boven
gaat, i§ dat haar zaak, doch de gemeente
moet dat niet bekostigen. In onze .ge
meente met haar tal van kerkelijke ge
zindten heeft m-en de gelijkheid te be
trachten. De heer van de Sande meent,
dat bet gaat over den toren en niet ov-er
de kerk. De beer van Boven wijst er
eveneens- -op, dat net gaat om den" toren.
In verband met het uurw-erk is er wel
een gemeentebelang bij gemoeid. Na de
bescheiden aanvrage van f5000 komt
thans de Kerkvoogdij met -een nog be
scheidener van f 3000 en wil de gemeente
van het pnderhoud ontlasten. Hij zal vóór
stemmen. Wethouder Blok was een vorig
maal tegen pp grond van het contract,
maar het b-edrbg was hem ook te hoog.
De Kerkvoogdij wil het contract niet ver
breken. Hij moet zelf zeggen, dat het on
derhoud van het torentje lange jaren ver
waarloosd is.
De heer Bruijnz-eel merkt -pp, dat de
heer Blok hier zichzelf aanklaagt, daar
hij zegt het gemeentebelang niet te hebben
behartigd. ^D-e Raad heeft echter nooit de
onderhoudskosten voor den toren gewei
gerd. De voorzitter merkt op, dat wat
de leden yan het College van B. en W,
aangaat, het geen wonder is, dat zij- er
niet in slaagden, hun verandering van
standpunt te mo-tiveeren. M-en kreeg geen
ander inzicht en wijzigde o-p grond daar
van zijn stem, doch men wil an
ders stemmen- en zoekt1 nu daar
een aanpassende constructie. Onjuist is,
dat weth. Blok in de vorige verg. bezwaar
had gemaakt tegen het bedrag, hij beriep:
zich op het contract. De bereidverklaring
der kerkvoogdij om het onderhoud voor
haar rekening te nemen legt weinig ge
wicht in dg schaal. Het gemiddeld onder
houd van elk der torentj-es ov-er de jaren!
1914 tot 1926 is nog geen f 10 per jaar.
En hierbij zijn ook opgenomen de onder
houdskosten van het gemeentelijk torentje
te Bath. Als weth. Blok zijn 'taak niet
naar beho-oren zegt-waar te nemen, moet
hjj ontslag nemen als wethouder, maar
niet zich handhaven ten boste der belas
tingbetalers, die de duizenden kunnen op
brengen vo-o-r dit doel. De voorzitter wil
gaarne gelooven, dat de Kerkvoogdij den'
band niet wil 'verbreken, doch zij zou
de voordeel-en willen en niet de nadeelen.
Er m-oeten wel bijzondere redenen zijn
die w-eth. Blok, die anders vaak met de
groots-te moeite voor geringe uitgaven kan
stemmen, die de huishouding der ge
meente betreffen, thans kwistig met
duizenden doen strooien.
Overgaande to-t de stemming, wordt het
voorstel d-er meerderheid van B. en W.
-om de gevraagde subsidie te verleunen,
aangenomen met 4 tegen 3 stemmen (voor
de wethouders, van Boven en van de
Sande, tegen Butijn, Bruijnzeel en Kalle).
In bespreking komt de kwestie der open
stelling van den overweg in den Kreekrak-
pold-er, waartoe de Minister onder zeer
bezwarende voorwaarden bereid zou zijn'.
Na eenige discussie geeft dhr Bruijn
zeel in overweging, om nogmaals te trach
ten h-et Rijk voor deze aangelegenheid te
winnen waarto-e de Raad met algemeene
stemmen besluit.
Naar qanl-eiding van een aanvrage om
stichting een-er boogschutt-erij in den tuin
van -een vergunningslokaliteit, waardoor
de Z-ondagsjust zpu worden bedreigd, stelt
d-e meerderheid van B. en W. voor Z o n-
dagssluiting voor herbergen iö
te voeren. De voorzitter licht het voor
stel toe op principiëel-e en practische gron
d-en. Weth. Deurloo zegt, zich hierbij- vol
de andere dingen betreft, die u zonde
en afgoderij noemt, wel dokter, neem mijn
raad aan, houd uw neus daar buiten'.
Maak geen slapende honden wakker."
De waarschuwing werd zoo nadrukke
lijk gegeven, dat Dick Forsyth onwille
keurig voelde, dat andere motiev-en dan'
zorg voor zijn welvaren, den koopman
dreven en hij- was door zijn waarschu
wing dan ook hoegenaamd niet getroffen.
„Ik ben van plan mijn plicht te doen",
antwoordde hij.
„Och", bromde Barrington verachtelijk
en vervolgde met een schamperen lach:
„Er is gew-o-onlijk een gaping tusscben
do-el en uitvoering. Ik kende eens een
man, het was een rivierroover, en een
eerste schurk, die een mooi jonk had,
waaro-p een paar flinke kanonen stonden.
Hij had o-neenigheid met den Taot-ai der
stad, waar hij zijn buit verkocht eu toen'
de Taot-ai dreigde h-em gevangen te nel
men, richtte hij zijn kanonen op het paleis
van den Taot-ai en zwoer bij- alle goden
in .China, dat, als deze ook maar een:
boot op hem afstuurde, hij zijn paleis
in gruzelementen zou schieten. Hij zou
het gedaan hebben ook, maar er was één'
hinderp-aal."
(Wordt vervolgd.)
