- GOESj
ADVOCAAT-REEP
'émwÉnwi
KEN A'DAM
ADA
%o 115
Maandag 14 Fehruari lill
41e Jaargang
lie kast f
el,
<R, Goes.
OREN C.lj
MARy STjOHN.
SUPPOSITORIA
KWTA'S*
estproef
rbureau
idbouw
TAR LINE.
mserdere alvaapien wekelij
»0RT MIJ.
tbruarl
Schilderen eif
in.
.age prijzen,
iroote keuze.
harp en vele
15 registers
GEMEENTEPOLITIEK.
FEUILLETON.
Dr. H.NANNING's
(Zetpilten teflen aambeien)
ƒ1.75 per doosje van 12 stuks.
Beter dan Goed: DE BESTE
ig van het
ergs. Mij.
5. Verkoopprijs
De winst was:
aïsmeel i 92.47
f43 35
f 11.47
boerdergen door
Boerenarbeiders tegel
Ijntoor voor ederlanj
E R D A M.
|oVlissingen/Middelbirj
ngen jvoor de vakkeJ
Ble voordeelen 1«
la 8
it Westwal, elket
Jdags van 8.3012 urn
igifte over te le
hiring van het Hoof|
ioorloopen zijn
Directeur-H oof d redacteur:
R. ZUIDEMA.
{Bureau: Lange Vorststraat 70, Goes
Tef.: Redactie en Administratie no. 11
Postrekening No. 44455.
Bijkantoor te Middelburg:
firma F. P. DHUIJ, L. Burg. Tel. no. 259
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden, franco per post, f3.
Losse nummersfQ.öS
Prys der Advertentiën:
14 regels f 1.20, elke regel meer 30 cL
Bij abonnement belangrijke korting.
Religieuse socialisten.
Jfet name ia deze, aan de Staten, en
Gemeenteraadsverkiezingen voorafgaande
dagen wordt weer ijverig de meening
verkondigd, dat Godsdienst en Sociaal,
democratie zeer goed vereenigbaar zijn.
Een bewering intusschen die volkomen
onjuist en dus misleidend is.
Tussehen Godsdienst in den Brjbelschen
m van het woord en sociaal-democratie,
gaapt een onoverbrugbare klove.
Wie God erkent als Opperheer, en wie
Jezus Christus als Koning wil eeren, die
kan niet onderschrijven de leer van het
historisch materialisme en moet breken
niet de leer van den klassenstrijd. Die
kan zich ook niet voegen naar de praci-
tijk van de Sociaal-democratie.
En omgekeerd, wie de S. D. A. P. wil
aanhangen, die moet er toe komen het
Christendom los te laten.
Om deze waarheid te verbloemen en
toch de Ghristusbelijders er toe te hreni-
gen zich te scharen achter hel. roode
vaandel, wordt vaak gewezen op liet feit,
dal er toch ook zijn socialistische predij
kanten,
Bedienaren des Woords die dan toch
maar geen bezwaar hebben tegen de, So.
.ciaakdemocratisclie leer.
En dat zijn toch zeker de menschen die
het weten kunnen.
Tegenover deze 'bewering kan liet goed
zijn even de aandacht te vestigen op wat
de „N i e u w e S a m e n 1 e v i n g", liet or
gaan van de religieuse socialisten enkele
jaren geileden schreef.
Men herinnert zich hel geruchtmakend
optreden van Ds Tlieesing te Middelie die
op de meest drieste wijze de Godheid
van den Christus loochende, die ontkende
dat er is een bovennatuurlijke godsopen,
baring en die zelfs openlijk verkondigde
dat de „oude God' 'is gestorven.
Tegen dezen predikant werd toen ©en
aanklacht ingediend.
En het was naar aanleiding daarvan
dat de „Nieuwe Samenleving" het vol',
gende schreef;
:,De Ned. HenKerk telt op, dit
oogenblik 30 socialistische predikanten;
ofschoon de meesten zich misschien
niet zoo duidelijk hebben uitgesproken,
maken we ons sterk, dat de meerdeit
heid de ideeën van Ds Theesing tócli
zal onderschrijven. Wat een idee, om
in 1923 nog met een correctie te bet
giruien, die misschien 20 jaar geleden al
uit den tijd was."
Het blad maakte zich sterk, dat. de
meerderheid van de socialistische predi.
kanten de anti-Christelijke ideeën van Ds
Theesing onderschrijft.
Welnu, dan weet men tevens welk©
waarde te hechten is, aan een beroep op
Socialistische predikanten.
|gelmatig Uw om*
msrfe. Oe wij*»
jiakkelijk.
|r U gereed.
Zuinig. 50 pCt. g0t|
ectriciteit.
Op Wag«
f 310-
If360
f470
f 550
f 68°
aanvraag.
voorraad.
iepanninge«na,,nejJ
Heinkensza"
De Burgemeester. (I)
De plaats van den burgemeester in
Set "gemeentelijke leven is een zeer be
langrijke.
Hij is wel niet zooals hij meermalen
wordt aangeduid, het hoofd der Gemeente,
de Grondwet bepaalt nadrukkelijk, dat
de Raad aan het hoofd der Gemeente
staat maar hij heeft toch, wanneer hij
een man is die zijne roeping verstaat
ep den gang van zaken in de Gemeente
een grooten invloed.
Uit hef Eugeisch.
147.) _o—
„Zij hééft oprecht berouw. O, Mary, wat
zijt gij edelmoedig geweest! Maar daarover
kan ik niet spreken," en de tranen kwa
men hem in de oogen. „O, goede vrouw,
óouwe zuster, de beste vriendin, die mijn
lievelingen ooit gehad hebben! Maar gij
m(jet niet hard over haar denken. Zij was
wreed, wreed, maar zij deed het uit wan
hoop en uit liefde tot ons. Doe uw best
"aar zacht te beoordeelen om mijnent
wille!"
„0, Maurice!" maar zij kon niets meer
Zeggen. Zij was zoo overweldigd door het
Plotselinge der zaak. Janet had het hem
dus verteld. „Zijt gij niet boos?" vroeg zij
eindelijk bijna bedeesd.
.„Neen, ik was niet 'boos, zelfs in het be-
®u niet. Ik was bedroefd, dat zij u zooveel
Trdriet heeft aangedaan dat wij bei-
'!eu u zooveel verdfiet.hebben aangedaan;
«at wij, die u liefhebben, liw leven hebben
v®rgald."
„0, het is niet vergald," verzekerde zij
«u snel; en nu bloosde zij. „Maurice, ik
p rief mij op het. offers Het was voor u
n de kinderen. Als het weer van mij ge
raagd werd, zou ik het weer brengen
,en gaarne."
Dit bljjkt ook wel daaruit, dat de Ge
meentewet hem aanduidt als dengene, die
staat aan het hoofd van den Raad en van
het college van B. en W„ waarbij op
zijne voorzitterlijke funclTe in deze col
leges wordt gedoeld.
Een burgemeester, die niet in slaal is
leiding te geven en die, iuplaats van vóór
alles het belang der Gemeente te zoeken,
er ,op uit zich de meest gemakkelijke
wijze van zijn werk af ie maken, kan een
ramp zijn voor een Gemeente, welker bloei
en ontwikkeling hij in den weg staat,
terwijl omgekeerd een burgemeester, die
steeds het goede zoekt voor z\jne ge
meentenaren en die als een goed „burger
vader" begeert de gemeentelijke huishou
ding zoo goed mogelijk te regelen, voor
een Gemeente van onberekenbaar nut,
kan zijn.
Van den burgemeester hangt vóór een
gemeente zeer veel af.
Dit geldt temeer, omdat het „eens burge
meester, altijd burgemeester" in de prak
tijd nog veelal van toepassing is. Want wol
is 'twaar dat een burgemeester voor
onbepaalden tijd wordt benoemd en dat
hij ten .allen tijde door de Kroon kan
worden ontslagen, regel is, dal een burge
meester, eenmaal benoemd, zijn taak al
buitengewoon slecht moet vervullen en al
heel rare sprongen moei maken, om niet
voor herbenoeming in aanmerking te
komen.
Van belang is in dit verband ook, dat
de positie van den burgemeester een zeer
zelfstandige is. Hij is niet als een ambte
naar, ondergeschikt aan de boven hem
gestelde macht; hij ontvangt geen instruc
tie waaraan hij zich heeft ie houden.
Hieruit volgt natuurlijk niet, dat hij
kan doen en laten wat hem goeddunkt.
In de Gemeentewet zijn hem verschil
lende verplichtingen opgelegd, ten eerste
als voorzitter van den Raad en het Col
lege van B. en W., ten tweede als ver
tegenwoordiger der Gemeente bij het voe
ren van rechtgeclingen, ten dorde met
betrekking tot de handhaving der openbare
órde en ten vierde tds werktuig van het
rijksgezag óf zooals Minister Rink het
indertijd uitdrukte als _,.hel instrument,
de hand van jiet staatsgezag."
P. te G. Een gemeenteprogram zal zich
nooit anders dan zeer in 't algemeen over
een dergelijke kwestie kunnen uitspreken.
Een raadslid kan sterk voor olectrificatie
zijn en toch onder bepaalde omstandig
heden bezwaar maken daartoe mee te
werken. Het te Middelburg gegeven voor
beeld verdient ongetwijfeld navolging. Ook
kan men z.g. „praatavonden" organiseeren
maar dan verdient het toch aanbeveling
dat de te stellen vragen vooraf schriftelijk
'ter kennis van de raadsleden worden ge
bracht.
S. te H. Neen, de "kandidaatstelling is
voor alle gemeenten bepaald op den 2en
Dinsdag in April. De dag van de: stemming
wordt door B. en W. vastgesteld.
Uit China,
TeSjanghai zijn twee bataljons Engel-
sche -.infanterie aangekomen.
Te Hongkong is' de agitatie voor een
boycott der Britten opnieuw begonnen.
Chineeseh© soldaten verspreiden over de
Britsdie grens geschriften waarin gezegd
wordtWeg met het Britscbe imperialisme
dat. Hongkong in een verlaten eiland ver
andert. Op een Chineesch aanplakbiljet
wordt Benin voorgesteld als stichter van
het communisme en redder van alle door
het imperialisme overwonnen rassen.
Het nieuws van tiet. oorlógsterrein in
China is niet onbelangrijk. „Central News"
meldt uit Sjanghai, dat de strijd bij Han-
kau de bloedigste is geweest sedert het
begin van de revolutie. Er moeten duizen
den dooden en gewonden zijn, De Noor
delijken, ten getale van 100.000, trachtten
een groote -omtrekkende beweging tema
ken teneinde de Kantonneezen naar de
borgen te drijven. De Nationalisten waren
veel minder sterk in getal, maar voor
zien van de meest moderne artillerie.
Het duurde twee dagen vóór de Noorde
lijken iels konden vorderen. Op verschil
lende punten kwam het tussehen groote
troepenafdeelingen tot een handgemeen,
wat het groote aantal gewonden verklaart.
Tenslotte begonnen de Kantonuoozen to
wijken en werden zij naar de hergen ge
dreven, waar ze zioh thans in reeds vroe
ger gcböuwde posities hebben verschanst.
De -Noordelijke troepen zeilen hun aan
val voort.
Wantoestanden in een gevangenis.
Volgens de Russische'sociaal-democrati
sche afvaardiging in het buitenland lieer,
schen er in de gevangenissen te Vorkna
Ocralsk afschuwelijke toestanden. Verle
den jaar October weigerde een der g©L
vangenen verder voedsel tot zich te nel
men. Toen bleek, dat de man kunstmatig
gevoed werd, sloegen de andere, gevan
genen, uit protest, den inhoud van hrün
cellen korl en klein. De politieke mili
taire politie werd toen naar de gevangenis
gezonden om de orde te handhaven en
aan alle gevangenen werd drie dagen
zware celstraf opgelegd. Alle meubelen
wc-rden uit de cellen verwijderd en de<h ge
vangenen wérden schoenen en kousen uit
getrokken. Zelfs de vrouwen werden al
dus behandeld en wie zich verzette kreeg
slaag. De gevangenen hebben daarop drie
dagen lang geweigerd to eten. Thans is de
toestand zoo, dal de directie van de
gevangenis al het mogelijke doet om de
gevangenen te tergen en tot muiterij te
brengen. Het kleinste verzet leidt tot, li
chamelijke tuchtiging. De gevangenen den
ken erover thans opnieuw tot. voedselwei-
gering over te gaan.
Na de Portugeesche revolutie.
De Portugeesche regeering treft, na. den
opstand te hebben onderdrukt, krachtige
maatregelen om haar gezag te bevestigen.
Ben verordening is uitgevaardigd, waarhij
alle geheime bonden verboden ©n ontbon
den verklaard worden. Het recht tot sta
king is opgeheven. De staat van beleg
blijft gehandhaafd en de regeering heeft
de bevolking gelast de wapens in te lei-
veren.
De leiders van den opstand te Lissabon
hebben zich uit de voeten weten tei ma
ken, de overige zijn in hechtenis genomen.
Zes en vijftig uren lang heeft hel. get
scliutvuur over Lissabon gedreund. De
wijk van Estralla, die oen viertal groote
straten omvat, werd een hel en ligt thans
vrijwel in puin. Men heeft gezien hoe
tijdens de gevechten vrouwen bezig wa
ren de geweren der strijdende mannen,
schoon te. maken.
Vorige revoluties werd meest in de
buitenwijken gevochten; dit is de eerste'
„De kinderen zijn heengegaan," ant
woordde hij bedaard, „en ik geloof niet,
dat God een zelfopoffering gezegend heeft,
die het geluk van een ander eischte. Ik
weet het niet, maar het komt mij voor, dat
wij somtijds cle gevolgen onzer eigen dwa
lingen moeten oogsten."
„Dit was geen dwaling," antwoordde zij
beslist.
„Niet?" antwoordde hij droevig glim
lachend. Hebt ge zulk een geringe meening
van uzelf? Hebt ge Guthbert Lyndhurst ge
heel vergeten?"
Een donkere blos bedekte haar gelaat,
want Maurice zag haar vorschend aan.
„Ik vergeet hem niet. Dat zal ik nooit,"
antwoordde zij op zeer zachten toon.
„Maar als het weer over moest gedaan
worden, zou ik het juist zóó doen!"
„Daar twijfel ik niet aan," antwoordde
hij glimlachend. „Wat zijt ge toch een dap
pere vrouw! do moedigste, die ik ooit ge
zien heb"; en toen zuchtte hij, daar hij
dacht aan de tekortkomingen zijner eigen
vrouw. „Nu, lieve, heb ik weinig meer te
zeggen. Bertie moet do rest doen."
„Bertie!" Toen verbleekte zij en begon
sterk te beven. „O, waarom noemt gij zijn
naam? Wat heeft hij hiermede te maken?
Maurice, gij moet mij niet op zulk een zwa
re proef stellen, want wij hebben allen zoo
veel doorgemaakt, en ik ben niet meer zoo
sterk, als ik placht te zijn, en ik doe toch
werkelijk mijn best."
„Mary, mijn lieve zuster!" en hij deed
haar zitten, want zij beefde zóó, dat zij
nauwelijks slaan kon. „Ik noemde zijn
naam, omdat het de naam is van hem, dien
gij liefliebt, en die u liefheeft, en ter wille
van wien ik weet, dat gij gaarne aï dezen
rijkdom zoudt afstaan."
„O neen, Maurice, ik kan niet, en nu
stroomden de tranen over haar handen,
waarmede zij haar gelaat bedekte.
„Crome niet opgeven voor Bertie! Maar
Mary, hoe kunt ge zoo iets zeggen, terwijl
ge het vreeselijk vindt, om als een rijke
dame te moeten optreden en geen enkel
kleinood wilt dragen terwijl geen boe
renvrouw harder werkt, dan de eigenares
van Gromo en ge u alle weelde ontzegt
ongetwijfeld omdat Bertie die niet met u
kan deel en!
„Maurice hoe kunt ge dat weten?" en zij
bloosde sterk.
„Omdat ik niet langer verblind hen, om
dat ik in het hart mijner zuster kan lezen.
Ik weet, dat gij liever de eenvoudigste wo
ning zoudt willen deelen met den man,
dien gij liefliebt, dan in deze pracht alleen
te leven. Antwoord mij eens eerlijk, Mary.
Zijt ge 'bang voor armoede geworden?"
Neen, waarlijk niet; maar waarom
vraagt ge dat?"
„Ik ook niet. God zegene u, lieveling,
voor alles wat gij voor ons gedaan hebt!
De laatste levensmaanden mijner kinderen
werden zeer gelukkig voor hen gemaakt
door u. Welk een genoegen hadden zij in
den tuin, met de ponny! en dan de ezel
maal, dat Lissabon's binnenstad het tooi
ncel van den strijd is geweest.
De Franse,h« financiën.
In de financieele commissie van den
Franschen senaat heeft de rapporteur Ché-
ron een uiteenzetting van den finatieleden
toestand gegeven. Hij verklaarde, dat
hel. jaar 1926 voor het eerst sedert 1919
een werkelijk overschot aantoonde.
De vlottende schuld werd in zijn geheel
tussehen 1. Augustus en 1 Februari 1927
aanmerkelijk verlaagd.
De reiswagen van Kruger.
Een bewoner van het district Ennelo
in Transvaal, Tosen geheeten, verklaart
dat de reiswagen van Kruger, die generaal
Hertzog als een geschenk uit Londen heeft
mee teruggebracht, niet de echte wagen is
die eenmaal aan president Kruger heeft
toebehoord. Volgens zijn verklaring werd
de door Hertzog meegebrachte wagen in
de Kaap gebouwd en naar Potchefstroom
gebracht, waar zijn (Tosen's) vader hem
kocht* Het verhaal van Tosen luidt, dat
hun huis tegen hel eind van den Boe
ren ooi log bi brand werd gestoken en dat,
generaal SmithDomen den wagen mee
nam en naar Engeland zond als oorlógs.
tropee. Hij houdt staande dat wat „Oom
Paul's wagen" lieet, dit voertuig is.
De dreigende houtschaarschtê in ds
wereld.
In een onlangs te Londen gehouden
redevoering, behandeld© professor II. A.
Pritchard cle vraag of er in de komende
jaren sprake zou kunnen zijn van hout
gebrek. De Vrees hiervoor was, naar zijn
oordeel, zeker gewettigd; niet alleen om
dat de dagbladen voor hun papier enorme
houtmassa's verslinden, maar ook omclat
voor de kunstzijde-industrie steeds meer
hout noodig is. De mijnen vragen ook
veel: in Wales alleen gaat er per maand
100,000 ton, of 3,000,000 kub. vt. hout on
der den grond.
"Zweden en Finland zouden naar men
meende; voorioopig htui boschkapitaal nog
niet aantasten. In Zweden heeft echter een,
opneming van houtyóQxraad plaats gevon
den, die uitwees dat het inteer aankapte
Kyi geoorloofd was en niet Finland zal het
op den duur denzelfden koers wel uitgaan.
Nog niet lang geleden had Amerika 800
nïillioen acres oerwoud; nu blijven daar
van nog slechts 100,000,000 acres over.
De cenige hoop is op Rusland geves
tigd, dat nog veel bosschen heeft, maai
de onzekere toestanden in dat land belet
ten vooralsnog hierop teveel staat te ma
ken. Ook zag' prof. Pritchard geen prijs
vermindering van hout in zicht. Zijn eeni-
ge raad, hoe het komende onheil af te
weren, was: herbebossching overal waar
zulks ©enigszins mogelijk is.
Korte berichten.
Edison is tachtig jaar geworden).
De geheelc Amerikaansche pers brengt
hem hulde. Ford, de autofabrikant, die
van May, en Snap en de vogels!" Hij zweeg
en herstelde zich toen. „Maar nu genieten
zij volop van de bloemen van het paradijs.
Zij verlangen niet meer van Tante Mary
dan enkele bloemen op hun graf. Wat Ja
net en mij betreft, wij hebben besloten
en God zij gedankt, dat mijn vrouw het met
mij eens is dat wij geen weldaden meer
zullen aannemen uit de hand van onze
zuster."
„Maurice, hoe kunt ge zoo onvriendelijk
zijn? Denk aan Lettice!"
„Ik denk aan haar. Wij hebben genoeg
voor één kind. Wij kunnen met een weinig
overleg leven van hetgeen de predikant mij
geeft. Als hij terugkomt staan er genoeg
gemeenten voor mij open, want ik zal nooit
naar het East End van Londen terugkee-
ren."
„Daar ben ik blij om," antwoordde
Mary.
„Neen, nooit," herhaalde hij sidderend,
toen hij dacht aan het geheime lijden zij
ner vrouw. „O, als wij hier maar konden
blijven in de nabijheid van het graf onzer
kinderen, hoe dankbaar zou ik dan zijn!
En toch, wat stond het mij tegen hierheen
te gaan. Het moet een voorgevoel geweest
zijn. Waarlijk, Hij leidt ons langs wegen,
die wij niet kennen," en hij zuchtte.
„Maurice, zijt ge er volkomen zeker van,
dat dit goed zal zijn?" maar hoewel zij
zweeg en aarzelde, begreep haar broeder
de onuitgesproken vraag volkomen, en
waarlijk de smeekende blik in die heldere
25 jaar geleden nog bij een van Edison's
filiaalt-maatschappijen in dienst was, is
altijd een groot vriend van Edison geble
ven en heeft diens 80sten verjaardag bij
hem doorgebracht.
Bij Overhalle in West-Noorwegen
zijn bij do boring van een bergtunnoL
acht werklieden onder gesteente: b e
dolven, doordien een mijn te vroeg'
ontplofte. Van de acht zijn vier dood.
Dit jaar zullen 15 nieuwe oorlogs
schepen voor de Engelsche vloot,
van stapel loopen, n.l. 2 groote slagsche
pen, 5 kruisers, 1 mijnenlegger, 2 torpe
dojagers, 1 duikboot en 4 ka non neer boo
ten, welke laatste voor den dienst in de
Chineesche wateren bestemd zijp.
Öp een bevolking van 5 miïlioen
zielen zijn er in de afgeloopen week in
Bulgarije 130.000 griepgevallen voor
gekomen, waarvan 1500 met doodeJijken
afloop.
Hartelijke samenwerking.
In verband met. het door Dr De Visser
gevierde jubileum vertelde de „Rotter
dammer" uit den tijd van het districten
stelsel het volgende
„We waren in broederlijke eensgezind
heid bijeen om met het oog op de aan
staande verkiezing van leden der Tweede
Kamer het welzijn van volk en vaderland
te behartigen.
Waar en wanneer, doet er niet toe, maar
i het was nog in den goeden ouden tijd van
ongestoorde samenwerking der Christelijk»
partijen en de hoofdvraag was niet, hoe
veel zetelwinst elke afzonderlijke partij
zou verkrijgen, doch hoe een district
't best gewonnen kon worden voor de
coalitie.
Over drie districten moesten wij, als
gecombineerde besturen, advies uitbren
gen.
Het eerste was vertegenwoordigd ge
weest door oen anti-revolutionnair. Tra
ditie-getrouw meenden Wij dat onze man
weer moest beproeven den zetel te her
overen. Wat echter nooit gelukt is.
Het tweede district droeg e-en zoodanig
eigenaardig cachet, dat het o.i. 'tbesl
„genomen" kon worden dooi' een man als
dr de Visser. Waar-om we eenparig beslo
ten de districtsbesturen te advisearen de
zen predikant-staatsman candidaat te stel
len;' en zulks ondanks het feit, dat de
roomsclie partij zeer sterk vertegenwoor
digd was. jjn "tv
Wijlen mr Kolkman nam echter op
zich zijn partij te winnen voor de candi-
datuur de Visser en wel, voegde dezen
humorist erbij, zonder dat „dr de Visser'
belooft roomsch te zullen worden".
„Die kans krijgt u ook niet", interrum
peerde daarop een anti-revolutionnair.
En allen applaudisseerden. Zoo goed
was de verstandhouding in die dagen.
oogen was niet moeilijk te lezen. Hij scheen
te zeggen: „Is het mogelijk, zal ik werke
lijk nog- gelukkig worden?"
„Ja, Mary, het zou zondig zijn anders
te handelen," antwoordde hij zich bukken
de, terwijl hij haar op het voorhoofd kuste.
„'Morgen zal ik aan Bertie schrijven, en
dan zullen wij zien, wat hij zegt."
„Laat hij niet komen, voordat alles ont
smet is," antwoordde zij, en toen verliet
zij haar broeder en begaf zich naar haar
eigen kamer. Wie kan de gedachten uit
spreken, die haai' hart beroerden? Berouw
over vruchtelooze moeite en zelfopoffe
ring; een gevoel van verlichting, toen zij
zich den last van ongewenschten rijkdom
van de schouders voelde nemen; geluk, dat
haar bijna deed duizelen, als zij bedacht,
dat zij werkelijk het geliefde gelaat terug
zou zien!
Nu zou hij niet langer treurig en een
zaam wonen in eens anders huis; van de
eene plaats naar de andere trekkend, al
naar gelang zulks van hem geëischt werd,
en verlichting zijner smart zoekend in ver
andering. Op het eerste woord, bij de eer
ste flikkering van hoop, zou hij als een pijl
uit den hoog tot haar vliegen! Eindelijk
stond zij vastberaden op en ging naar
Janet.
„O Mary, ik hoopte wel, dat gij bij mij
zoudt komen," zeide zij, en stak haar het
gelaat toe om een kus te ontvangen.
(Wordt vervolgd.)