Middelbars
Middelburg
Dinsdag 1 Februari
43e Jaargaug
^ÉÜÜÉ^v /ÉËÉÈÈËÈËË6&'
*ARy ST JOHN.
Buitenland.
Binnenland.
bij inschrijving
HOFSTEDE,
oon en Winkelhuis,
ehaver Ie nabouw,
eider gevraagd,
kkersknechti
tbode gevraagd-
mê 104
«tTV"*1 6en §6duldi8kind>dat
Zenuwstillend
aan de orde stelt,
it werk, dat door
den heer J. W,
die ontslag nam
was. Hij wijst er
rjft in haar keuze,
ij gaarne dhr van
oorz. zag optreden,
r hiermede geheei
daar de heer v.
den Raad der ge-
warm voorstander
in getoond heeft,
tjn hem vol ver
shamer geeft,
er v. d. Wart den
hartelijk toe, hem
dankzeggend voor
t behoud van het
uï heeft.
alsnu aangewezen
er Wart, die even-
aanvaardt, waarna
[ank aan den ge-
n arbeid door hem
Voorzitter verricht,
eend.
der propaganda
de Kerk bezocht,
Dvertuigen, dat het
:rk bijna even hard
de Goesscbe leden
ich bestuur op ,te
ste wijze van pro-
rd.
;er, de heer Labrijn
ad aan den heer
het eenig over-
8 opgerichte Com.,
1 beheer, werd de
De
aantrekkingskracht is
onwederstaanbaar.
:n eten het met graagte
moeten dan sterven,
erend en fataal,
aan 50 cent en f /.-
alle Drogisten.
e Nieuwe Hofstede"
Woonhuis, gemerkt
ir, Wagenhuis, steenen
en verderen Timmer,
oemgaard, Boomgewas
Bouw- en Weiland,
ote Vrouwepolder, nabij
irgVeerschen straat
H.A 81 A. (12 Gem.
oond door den heer
irden, de gebouwen
de landerijen bij de
ren zijn te bezichtigen
2 Februari en 9 Fe
10—12 en 2—4 uur,
eiken werkdag,
'sbiljetten in te leve-
op 12 Februari 1927
van Notaris A. DE
Middelburg, alwaar
htingen zijn te bekü'
it de hand te koop<
E KOOP:
lovenwoning, op ee!
standen van Goes,
irende 45 jaar met
Brood-f Beschuit*
akkerij wordt uitge
even onder letter A
Courant te Goes,
geboden voor de zaai:
de cijfers 9—9—1'
per 50 K G Ook nog
mrtij BRAV0-P0TERS
SREj J Hz., „Wilbel
rijpskerke.
woning beschikbaar.
I, Meliskerke.
ich aan tegen Mei of j
tandig te werken ij1
luit- en kleingoed'
g. v. Brieven ond®
u van dit blad te Go«s
rt of Mei
Boerendienstbo"!
ndags vrij, bij JaD'
gerij), Noórdstraat,
Middelburg'
welijk der tegenW0°r j
dei
iWEGE, Hoedekeos'
Birecteur-Haofdredacieur:
R. ZUIDEMA.
Bureau: Lange Vorslstraat 70, Goes
Tel.: Redact'e en Administratie no. 11
Postrekening No. 44455.
Firma
Bijkantoor te Middelburg:
F. P. DHUlJ, L. Burg. Tel. no. 259
ve Zeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnamsnisprijs:
Per 3 maanden, franco per post, f3.—
Losse nummersf 0.65
Prijs der Advertentiën:
14 regels f 1.20, elke regel meer 30 ct.
By abonnement belangrijke korting.
Denk aan Keuchenius. (I)
De ouderen zullen zich ongetwijfeld nog
]evendig herinneren wat in 1890 gebeurde.
Een rijke tijd was dat.
Een tjjd, waarin de bittere haat tegen
j (jen. Christus tot uiting kwam, vooral ten
opzichte van het publiexe leven, maar
waarin pok een heerlijke geloofsmoed ge-
ipenbaard werd.
tWas toen geen eere, anti-revolutio-
I aair te zijn.
2ich te scharen achter het vaandel door
Groen van Prinsterer zoo trouw omhoog
geheven ^beteekende, zich bloot te stel
len aan smaad en hoon en verguizing.
Maar spot en tegenwerking en achter-
uitstelling waren niet in staat geweest
den stroom van Ji-et anti-revolutionaire
leven tegen te houden'.
Wij groeiden tegen de verdrukking in.
En zoo gebeurde het, dat in 1888, tien
jaren na de aanneming van de beruchte
Schoolwet, die den ondergang van het
A.-R. volksdeel volkomen moest maken,
ren Christelijk Kabinet optrad onder lei
ding van den edelen Mackay.
lot de ministers die in dat Kabinet
zitting namen, behoorde ook de heer K e u-
chenius, die de portefeuille van Kolo
niën voor zijn rekening nam.
Do opname van dezen minister was op
zichzelf reeds een daad die meer sprak
dan een stroom van woorden.
Want Keuchenius stond met de zwarte
kool geteekend.
Hij stond bij vriend en vijand bekend als
een Christusbelijder.
Keuchenius had niets van een Nic.o-
denflis-natuur.
Openlijk kwam hij er voor uit, dat hij
ook in het staatkundige leven zich door
Gods Woord wilde laten leiden.
Dat was zijn eere en zijn roem.
Een eenvoudig man was Keuchenius.
Ondanks zijn hooge positie, kon men hem
als hij op reis ging, in de derde klasse
vinden, om ook daar van zijn Heiland te
getuigen.
Maar als de eere van zijn Koning in het
gedrang kwam, dan stond hij fier als een
leeuw, cjie van .geen wijken wis£.
Welnu, deze Keuchenius, deze „dweper"
zoo men hem noemde, was Minister ge-
i worden.
En dat was den deftigen liberalen een
doorn in het oog.
Dat was toch al te bar, vond men.
Op zijn bekwaamheid wist men
niets af te dingen.
I Maar hij behoorde tot de „fijnen" en hij
I wilde het weten ook.
En dal kon men hem niet vergeven.
Hij mocht een bekwaam man zijn, die
met de Indische toestanden uitstekend
de hoogte was, men kon hem toch
niet achter de groene tafel dulden.
Stel u voor, hij ijverde voor de zen-
I din.g-
Hij schaamde- zich niet, de kerken op
Ie groote beteekenis van de uitbreiding
der zending te wijzen.
En toen een nieuwen gouverneur-gene
raal benoemd werd, toen had hij den euve
len moed, de kerken uit te noodigen, voor
dezen bewindsman te bidden.
Dat deed de deur dicht.
Dat kon het liberale Nederland niet
dulden.
Die man moest weg.
In de Tweede Kamer was men niet
"5 machte, hem te laten vallen, maar
wat nood, er was ook nog de Eerste
Kamer.
FEUILI.ETON.
,lm Uit hef Engelsch.
n
,,uus vmdt ge, dat ik Lettioe zóó goed
Behandel?" vroeg zij, en keerde toen te-
'"8 tot het voorwerp harer zorgen, dat
hare gedachten in beslag nam. Rosie
-as gestorven, haar lieve, kleine Rosie;
®aar dit kind moest, zij redden ter wille
vah Maurice.
L^tusschen waakte deze bij zijn stervend
II'uezen naoht zal de crisis komen", had
okter Morton tot hem gezegd„geef haar
'JO, als zij het nemen kan; maak haar
akker, als het noodig is, maar ik vrees,
t wij weinig kunnen doen".
vu S?' ^G'n meisie! ZÜ *a§ daar met
Pr h en dr0Se Dpp©n> en He-
ha° Gehoorzaam te nemen, wat men
ar gaf, maar zij was bijna te zwak
orn te praten.
te' t mijn lieveling haarvader?" vroeg
trilde""6 eW1S'' ön ^lare zware °°gleden
oen.
Jie
oog 1?v? vader", fluisterde zij en een
®aina fck* voe£de ZH er »Heve
H-ithJ1 dlaar laa-len", fluisterde Maurice.
lucht gaf aan haar gevoel, maar
En die aarzelde niet.
De begrooting van Koloniën kwam aan
de orde.
Op de begrooting zelf viel niets aan te
merken.
Maar men wilde tot eiken prijs den
minister treffen.
En daarom werd in de zitting van 30
Januari 1890, de begrooting, om rede-
nen buiten die begrooting gelegen, ver
worpen en Keuchenius tot aftreden ge
noopt.
Keuchenius viel.
Maar in zjjn val sleepte hij de
liberale meerderheid van de
Eerste Kamer mee.
In dezelfde Kamer, waar in 1890 Mi1
nister Keuchenius yrerd afgemaakt, staal
thans naast de sterke rechtsche meer
derheid de Vrijheidshond met zijn zes
leden, waarvan een slechts hij de gratia
van den heer Braat kon zitting nemen.
Een van de leuzen, waarmee straks
de socialisten ten strijde zullen trekken,
en waarmee ze zullen trachten de kiezers
achter zich te verzamelen, heeft betrek
king op de ontwapening.
Men stelt het voor zeer ten on
rechte alsof de „burgerlijke" partijen
en ï'net name de rechtsche partijen voor
standers zijn van den oorlog, alsof zij
aanhangers zijn van het militarisme, waar
tegenover dan door de sociaal-democraten
de ontwapening gepredilit wordt.
De leuze „geen man en ,geen cent"
mag echter geschild; zijn voor volksver
gaderingen, om een deel van de kiezers
in een goede stemming te brengen, in de
practijk doet men er niet veel mee.
Dit blijkt overal, waar de socialisten
aan het roer komen.
In Engeland was indertijd zelfs een van
de eerste daden van de socialistische
regeering, de indiening van een voorstel
tot den bouw van zeven nieuwe oorlogs
schepen.
Sommige roode afgevaardigden waren
daarover niet erg te spreken. Dat was
immers precies het tegenovergestelde van
de begeerde ontwapening.
De Minister-president, Mac Donald, liet
zich echter niet van zijn stuk brengen.
„Denkt men soms, zoo zeide hij, dat
de ontwapening nader kan worden ge
bracht, wanneer Engeland zijn oorlogs
schepen laat verroesten? Ik trek mijn
woorden van vroeger niet in, dat de
naties, die haar vertrouwen stellen in
de bewapening, ten slotte bedrogen zul
len uitkomen. Maar welk een zonder
linge opvatting van het pacifisme heb
ben diegenen, die lachen om de bewe
ring, dat het een verkeerde methode van
ontwapening is om de oorlogsschepen
uiteen te laten vallen. Dat is niet de
manier, om tot ontwapening te komen,
en zal ook nooit mijn manier worden."
Mac Donald bleef pacifist.
Maar hij dacht er niet aan, Engeland
en zijne Koloniën weerloos te maken en
de grenzen voor alle vijanden, die daar
van gebruik wilden maken open te zetten.
Ontwapening, goed.
Maar niet door Engeland ajleen.
Hij stond dus op precies hetzelfde stand
punt als onze regeering, een standpunt
dat door de A.-R. partij van harte gedeeld
toch voelde zij sterk en diep, en hij kon
niet verdragen, dat zij den troost zou der
ven van het bijzijn harer moeder.
Mary stond noode- op. Zij bleef en
kele minuten weg, maar kwam zonder-
Janet terug.
„Zij wil liet maat' niet begrijpen", zeide
zij met gefronste wenkbrauwen. Zij zingt
Lattice in slaap, zegt zij, en wil niet
eens even wachten om te luisteren. Ik
wenschte dal gij wildet gaan, Maurice; het
lijkt mij' zoo vreeselijk toe, dat zij het
niet zon weten!" en Mary boog zich
over Hatty heen en bevochtigde haar lip
pen, want zij kon niet meer slikken.
Maurice aarzelde, hij wilde niet gaarne
hec-ngaan en toch moest de moeder er
bij zijn. „Zeer goed, ik zal haar halen",
zeide hij ten laatste.
„Stil Maurice, zij slaapt", fluisterde Ja-
net zich naar de deur begevend, toen
zij zijn voetstap hoorde.
„Zijt ge gekomen om mij bij Hatty
te halen? Is zij erger? Wacht even."
„Neen, geen oögenblik!" zeide hij haar
arm vattend; want deze vreemde koppig
heid, zooals hij dacht, was hem te veel.
„Weel ge Janet, ons kind is stervende!
onze arme kleine Hatty; zij kan niet
meer slikken en gaat snel achteruit I"
Janet staarde hem half wezenloos aan
en wierp toen een blik op Lettice, die
rustig sliep. Maar haar man hield haar
stevig vast en zij liet zich half uit de
kamer trekken.
wordt, om rekening te houden met de
werkelijkheid.
Beperking van de bewapening is een
prachtig ideaal naar welks verwezenlijking
wij hebben te streven.
Het „vrede door recht" is ook ons
ideaal.
Maar een ideaal dat niet door een
zijdige bewapening zal worden bereikt.
Stel, dat Nederland en enkele andere
landen besloten de oorlogsschepen voor
oud-roest te verkoopen en de legers op
te doeken. i
Wat zou dan 'tgevolg zijn?
Om te beginnen, dat Moscou in be
weging kwam.
In minder dan geen tijd zouden in Indië
de Europeanen zijn uitgemoord en de
Indische bevolking aan een gruwelijke ty
rannic ten prooi vallen.
Maar daarbij zou 'tniet blijven.
Ook in Europa, ook in ons land, zou
den deze ongure elementen aan 'twerk
gaan om de macht in handen te krijgen.
Natuurlijk zou clan, evenals in 1914,
naar de wapenen worden gegrepen.
Maar dan zou het telaat zijn.
Want, hoe zal men den brand blusschen,
afs eerst de brandspuiten zijn vernietigd?
Daarom is het geroep om eenzijdige!
ontwapening zoo dwaas en gevaarlijk
tevens.
'tMag voor een oogenblik eenigen in
druk maken als men naast elkaar stelt
aan de eene zijde de gruwelen van den
oorlog en daarnaast de heerlijkheid van
den vrede, wie nadenkt, beseft, dat door
eenzijdige ontwapening, de vrede aller
minst wordt bevorderd.
Of, denkt men soms
en Zenuwsterkend is de werking van
Mijnhardt's Zenuwtabietton
Glazen. Buisje 75 ct. Bij Apoth. en Drogisten
Amerika's bewapening.
Tn een rede verklaarde president öoio-
lidge o.a. dat hij de noodige aandacht
wijdde aan de kwestie dei' militaire pa
raatheid.
Maar de Amerikanen, zoo vervolgde hij,
zijn voorstanders van den vrede! Zij moe
ten zich niet enkel onthouden van mili
taire daden, zij moeten ook geen houding
aannemen, die uitgelegd zou kunnen wor
den als een uitdaging tot wedijver in be
wapening. Veeleer mo-eten zij alle po
gingen in het werk stellen, om zulk een
wedijver voor goed uit deze wereld te
deen verdwijnen.
De Ver. Staten verkeeren waarschijn
lijk in gunstiger financiëelen toestand dan
alle andere groote mogendheden. De re
geer i tig' heeft de staatsschuld tot bene
den negentien milliard dollars doen dalen,
zoodat twee milliard meer is afgelost
dan in het schulddelgingsplah was be
paald.
Het Duitsdie kabinet compleet.
De rijkspresident heeft op voorstel van
rijkskanselier Marx staatsminister Hergt,
Duitsch-nationaal lid van den rijksdag, tot
minister van justitie en plaatsvervangend
rijkskanselier, en landraad von Keudel,
Duitsch-nationaal lid van den rijksdag tot
rijksminister van binnenlandsche zaken
benoemd.
Toen zij Hatty zag, veranderde haar
stemming. „O, waarom hebt gij het mij
niet gozegd?" zeide zij, Mary verwijtend
aanziende, toen deze plaats voor haar
maakte. Daarna ging zij op onuitsprekelijk
tepideren toon voort: „Mijn kleine Hatty,
hier is mama!" maar helaas, zelfs geen
trilling der oogleden antwoordde haar.
„Zij sterft 1" fluisterde Mary en Maurice
knielde voor de tweede maal in één et
maal neer en beval Gode zijn kind. Elf
jaar geleden had hij Hatty als een zwak
kindje in de armen gehouden en haar
met het teeken des kruises gemerkt en
haar op plechtige wijze aan den Hemel-
schen Vader opgedragen. Nu was zij door
de smarten van dit moeilijk leven heen en
ontving zij de zegeningen des hemels; nu
was het lammetje gedragen in de armen
van den Goeden Herder en Maurice kon
ondanks zijn smart nog zeggen dat het wèl
was met het kind."
Wat Janet betrof, zij raakte het koude
voorhoofd even aan met lippen, die bijna
even kil en bleek waren. Het schemerde
haar, toen zij opstond en met moeite naai
de kamer van Lettice terugging.
Maurice kon bidden. Zijn ziel, die zelfs
in dezen vreeselijken strijd met vleesch en
bloed zegepraalde, kon zich nog buigen on
der de slagen, die haar schenen te verplet
teren; haar ziel was donker, bedekt door
een wolk van volslagen duisternis. Sloeg
God haar zóó vanwege hare zonden? Leed
haar onschuldige, teerbeminde echtgenoot
Zeeroovers.
Volgens een bericht uit Hongkong heb
ben Cihineesche zeeroovers, die als passa
giers voeren aan boord van het stoom
schip „Seangbee" op de reis plotseling
de bemanning aangevallen en daarna alle
hutten doorzocht. Zij dwongen een der
officieren het schip naar een door hen
gekozen haven te brengen, waar zij met
hun buit en vijf Ohineesche passagiers
als gijzelaars, ontsnapten.
Rusland bereidt zich ten oorlog.
De Russische commissaris voor oorlog
verklaarde, dat de oorlog voor Rusland
onvermijdelijk zal zijn als de Engelsche
imperialisten doorgaan met Polen en de
Baltische Staten te organiseeren voor een
aanval op Rusland. Daarvoor is het nood
zakelijk, dat energieke militaire maatrege
len genomen worden om geheel Rusland te
militariseeren.
Korte berichten.
Het Russische hooggerechtshof heeft
geweigerd gratie te verleenen aan 7 jeug
dige arbeiders, die onlangs ter dood zijn
veroordeeld .wegens onzedelijke hande
lingen met een leerlinge van de arbei-
dershoogeschool.
Te Schattendorf in Oostenrijk is
het na afloop van een sociaal-democra
tische vergadering tot een v e c h t p a r-
tij tusschen sociaal-democratische arbei
ders en christelijk-sociale frontstrijders ge
komen, waarbij aan beide zijden van
vuurwapenen werd gebruik gemaakt. Br
vielen in het geheel ongeveer een 30-
tal schoten, met het gevolg, dat een
oorlogs-invalide en een 8-jarige jongen
gedood en 4 arbeiders en een 6-jarige
jongen ernstig gewond werden.
De communisten hebben Zondag
middag te Berlijn een protestbetoo-
g i n g tegen de nieuwe regeering gehou
den, waaraan naar schatting 6 a 8000
personen deelnamen.
President Qoolidge heeft dezer da
gen het record van het h a n d j e s-g e-
V e n, dat tot dusver op naam van Roo-
seve-ldt stond, geslagen door in 27 mi
nuten 1220 handen te schudden, het al
met de bijbehoorende glimlachjes en bui
gingen. Op het eind der receptie kon
de president niet ontkennen, dat hij over
vermoeid was, en dat die ceremonie hem
zwaarder viel dan eén vollèn dag hard
werken.
Te Londen en in talrijke steden van
de provincie zijn door de arbeiderspar
tij vergaderingen gehouden om te pro
testeeren tegen het zenden van
troepen naar O hi n a. De commu
nisten moeten hebben getracht propagan-
dabrochures onder de troepen te versprei
den, terwijl de havenarbeiders aange
spoord worden, geen medewerking aan de
troepen transporten te verleenen.
öaillaux" heeft een redevoering ge
houden, waarin hij op omniddellijkex s t a-
bilisatie van den franc aandrong
en nadrukkelijk .waarschuwde tegen het
denkbeeld, om den franc ten volle op de
waarde van voor den oorlog te brengen.
Frankrijk, dat 300 milliard binnenlandsche
schuld heeft, kan zich de luxe nieUveroor-
loven tot den gouden franc terug te kee-
ren.
Ook de Berlijnsche crimineele politie
heeft nu, naar -liet voorbeeld van andere
door haar schuld? Waren deze kinderen
de slachtoffers van de zonde harer moe
der? Zij onderzocht zich zonder het zelf te
weten. Hoe hard, hoe ontevreden, hoe bit
ter was zij geweest! hoe had zij zich tegen
het werk van haar man gekant, tegen het
werk van God! hoe jaloersch had zij voor
haai' voorrechten gewaakt! hoe hardnek
kig had zij geweigerd zichzelve of hare
kinderen ook maar in het minst op te of
feren!
Zij had God bestolen, en nu nam Hij
haar schat van haai' weg. De onmeedoo-
gende doodsengel nam ze één voor één uit
haar bevende armen. „Wat is dan mijn
schuld geweest?" scheen zij bijna overluid
te roepen, toen zij in het schemerdonker
weer stil hij het bed van Lettice ging zit
ten. „Ik heb te vurig bemind. Ik heb niets
voor mijzelve gevraagd, dan alleen hem
gezond en gelukkig te zien." En een stem
scheen haai' te antwoorden: „Gij hebt hen
liefgehad met de liefde eener heidensche
moeder; toewijding is verafgoding geweest;
gij hebt hun uw geheele hart gegeven en
hebt de armen van Christus den goring-
sten dienst misgund; nu is de ure der ver
gelding gekomen en gevoelt gij den toorn
van een jaloersch God."
Onderwijl had Maurice weenend, „niet
mijn wil: help mij dat te zeggen. Gij die uit
genade kastijdt, die zegent en vervloekt te
vens, zijn wij niet allen in Uwe hand ik
en de kinderen, die Gij mij gegeven hebt?"
En toen hij dit gebeden had, ging hij Janet
landen, zes vrouwen in dienst g e-
ri o im e n, nadat dezen een cursus van
meerdere maanden gevolgd hadden.
Lange diensttijden van het
Spoorwegpersoneel.
Te Utrecht is Zondag een drukbezocht
demonstratief congres gehouden door de
Ned. Vereeniging van spoor- en tramweg
personeel ter bespreking van de dienst- en
rusttijden.
Voorzitter was de heer P. Moltmaker,
die, nadat verscheidene sprekers staaltjes
hadden medegedeeld van lange diensttij
den waardoor volgens hen de veiligheid1
in gevaar zou worden gebracht, consta
teerde, dat alle klachten liepen over de
te lange diensttijden, de te intensieve
diensten en de niet juiste ind'eeling van
de diensten. Zrj, die klagen, vreezen voor
rancunemaatregelen. In den Personeelraad
zijn deze zaken besproken en binnenkort
zal een bestnrencongres daarover gehou
den worden.
Indien do tegenstand van de directie en
regeering blijft aanhouden, zullen wij, be
sloot spr., in de toekomst hebben te over
wegen of scherpere maatregelen tot uiting
moeten worden gebracht.
De ex-kroonprins te
W i e r i n g e n.
De ex-kroonprins van Duitschland, door
eenige heeren vergezeld, is gisteravond
te Wieringen aangekomen. Hij bracht
eerst een kort bezoek aan den hoefsmid
en reed'daarna naar de woning van den
burgemeester. Hij heeft het voornemen
twee dagen op het eiland te blijven'.
Ondersteuning en onderstand.
Volgens liét overzicht van den Gemeen
telijken Dienst voor Maatschappelijk Hulp
betoon ie 'sGravehhage is in 1926 totaal
aan werkloozenuitkeering en onderstand
f3.535.000 uitgekeerd, benevens f81.000
aan kolengeld.
Aan ongeorganiseerde en georganiseerde
werkloozen kwam resp. f 1.120.000 en
f 755.000 van eerstgenoemd bedrag ten'
goede, terwijl zij die tijdelijk onderstand
genoten daarvan f 1.408,000 ontvingen.
Particuliere Woningbouw.
Van de in 1926 te 'sGravenhage voor
gebruik gereed gekomen woningen in
totaal 6538 zijn 5079 gebouwd door
particulieren zonder steun, 1156 door par
ticulieren met steun en 301 door vereeni-
gingen. De vrije houw heeft derhalve ai
1926 meer dan drie vierde der geheele
woningproductie voor zijn tekening ge-
-nomen.
Op 31 December 1926 waren in uit
voering 4146 woningen, waaronder meer
dan vier vijfde deel tot den vrijen bouw
behoorde. Gemeente- en vereenigings-wo-
ningen waren op dien datum niet in aan
bouw.
De Ouderdomswet.
Bij Kon. Besluit is bepaald, dat voor
het sluiten van een verzekering binne*
één jaar na het eindigen eener andere ver
zekering op hetzelfde hoofd slechts pro
visie toekomt over het bedrag, waarmede
de nieuwe verzekering de oude overtreft.
De motie-Bulten.
Het Verbond van Ned. Werkgevers heeft
zich tot de Tweede Kamer gewend met
zoeken. Hij vond haar druk bezig. Lettice
was wakker geworden en kreunde nu on
rustig; Janet poogde haar tot bedaren te
brengen.
„Ik wilde, dat ik geduldig kon zijn,"
zuchtte zij, toen haar moeder haar liet
drinken en haar warme kussens omkeerde.
„Lieve mama, wat bezorg ik u toch een
last, en gij ziet er zoo vermoeid uit en uw
gelaat is zoo bleek! „Ga wat rusten."
„Straks, lieveling."
„Is Hatty beter, mama? Vader scheen
zeer ongerust over haar te zijn."
„Ja, lieveling, zij is beter," antwoordde
Janet bedaard en zag haar man aan. Mau
rice sloeg haar met een beklemd hart gade.
Van waar kreeg zij die zedelijke kracht?
waarom waren hare oogen zoo zwaar en
kon zij toch niet schreien? hoe kon zij zoo
natuurlijk spreken en handelen, terwijl zij
onder de kastanje een graf voor Rosie
groeven en Hatty haar laatsten slaap sliep
met haar bleeke handjes ofi haar boezem
gevouwen?
„Lieveling," zeide hij teeder, „wilt ge
mij niet toestaan iiwe plaats in te nemen,
en wat gaan rusten?"
„Ik kart niet rusten," zeide zij bijna
scherp, en een aschvale 'bleekheid trok
over haar gelaat. „Laat mij begaan, Mau
rice; gij zijt meer vermoeid dan ik en Mary
ook; zij keerde terug naar Lettice, en Mau
rice verliet met een zucht de kamer.
(Wordt vervolgd.)
