I© 84
Zaterdag 8 Januari
41e Jaargang
feuilleton".
MARY ST JOHN.
DEMONSTRATIE
VAN BOVEN
HET ADRES
A. WILKIN©
HENDRIKSE Co's
Buitenland.
MORIAAN-BAV
ook Uw merk zal zijn.
3ij Scheren
PUROL
3it nummer bestaat uit 2 bladen.
"eerste BLAD.
LEZING
REGHTcN EN PLICHTEN.
door den lieer G. 1VENS, technisch
leider der Fa. CAPi, over de nieuwste
Projectie- en Kino-apparaten en de
toepassing daarvan. Bovenzaal „St.
Joris", Balans, MIDDELBURG, op
Dinsdag 11 Jan. 1927,
's avonds te half negen.
Toegangskaarten worden gaarne
gratis verstrekt bij
Lange Noordstraat L 125, Middelburg.
GOES HULST
BANKIERS- EN EFFECTENKANTOOR
COUPONS EFFECTEN
VREEMD GELD
WISSELS DEPOSITO
REKENING COURANT
ASSURANTIËN
Rentevergoeding
BRAND- EN INBRAAKVRIJE
KL DISINRICHTING
Directeur-Hoofdredacteur:
R. ZUIDEMA.
Bureau: Lange Vorststraat 70, Goes
Tel.: Redactie en Administratie no. 11
Postrekening No. 44455.
Bijkantoor te Middelburg:
Pirma F. P. DHUIJ, L. Burg. Tel. no. 259
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden, franco per post, f3.
Losse nummersf0.05
Prijs der AdvertentiSn:
regels f1.20, elke regel meer 30 ei
Bij abonnement belangrijke korting.
i.
Wij mensclien, zijn zoo gaarne eenzijdig.
We komen er zoo gemakkelijk toe een of
andere zaak vanuit één bepaald oogpunt
te beschouwen en voor de keerzijde ons oog
jte sluiten.
Dit is ook menigmaal het geval, wanneer
wij spreken van onze rechten en plichten.
Sommige menschen spreken nooit van
de verplichtingen die zij hebben, maar wel,
en altijd weer van hunne rechten. En
anderen willen van rechten niet hooren, zij
hebben altijd den mond vol van p 1 i c h -
ten en dan denken ze bij voorkeur niet
aan zichzelf, maar aan anderen.
Toch is er tusschen beide begrippen een
merkwaardig verband, en het loont zeker
de moeite daarop de aandacht te vestigen.
Doordat zoo vaak en zoo sterk op een
der beide begrippen eenzijdig de nadruk
wordt gelegd, schijnt het soms alsof hier
een tegenstelling bestaat, terwijl bij nadere
beschouwing blijkt dat dit in werkelijkheid
niet het geval is.
Inzonderheid in het maatschappelijk le
ven doen deze woorden opgeld. Eenerzijds
wordt daarmede verdedigd het recht van
den arbeider om zich te organiseeren en
daardoor zijn positie te verbeteren en an
derzijds wordt daarmede' aan den werk
man dat recht ontzegd en getracht hem te
brengen of te houden in een toestand van
onderworpenheid en berusting.
Het is niet gemakkelijk de juiste grens
tusschen plichten en rechten aan te geven.
We kunnen niet zeggen waar de plicht ein
digt en het recht begint en omgekeerd.
Sommigen in onze kringen hebben be
zwaar om van rechten te spreken. Een
zondig mensch, zoo redeneeren zij, heeft
geen rechten.
En dat is tot op zekere hoogte juist,
maar en dat wordt uit het oog verloren
alleen wanneer wij ons plaatsen tegen
over onzen God.
Anders staat het echter ten opzichte van
de menschen. Dan kunnen we wel degelijk
van rechten spreken en dan mogen we
niet alleen maar dan moeten we ook
ons recht handhaven; dan is het onafwijs
bare plicht op te komen voor de rechten
ons geschonken.
Het recht is van groote beteekenis en
altijd weer moet het ons streven zijn op elk
gebied voor de handhaving van het recht
te waken.
Nu komt het menigmaal voor, niet al
leen in het leven van de volken, maar ook
in de maatschappelijke samenleving, dat
de handhaving van het recht moeite kost
en aanleiding geeft tot feilen strijd. Er zijn
dan ook menschen, vredelievende naturen,
die den vrede stellen boven het recht, die
liever van hunne rechten afstand doen,
dan den onderlingen vrede te verstoren.
In dit standpunt is ongetwijfeld iets dat
aantrekt, maar toch zal ons, wanneer wij
nader op onze plichten de aandacht vesti
gen, blijken, dat daartegen ernstige beden
kingen rijzen.
Wat toch is de plicht die aan een iéder
mensch zonder onderscheid is opgelegd?
En dan zijn we het hierover eens, dat
een van de eerste en voornaamste plichten
ls kef dagelijksch brood te verdienen en
zooveel mogelijk in al de behoeften van het
Uit het Engelsch.
124,1 o
.Waarom had hij niet weg kunnen blij
ven en kwam hij juist om haar pleizier te
bederven? Niemand had hem noodig! en
toen voelde zij weer dat verraderlijk vocht.
Arme Grey! als hij het maar geweten had!
Den volgenden morgen ging het niet he
rn'. Grey was onmiskenbaar stijf en terug
getrokken in zijn gedrag jegens Dollie en
laar moeder; zelfs die arme Mrs Maynard
moest lijden onder zijn misnoegen.
>,Mr Lyndhurst, ik gevoel, dat wij u onze
verontschuldigingen moeten aanbieden
mor onze achteloosheid," sprak zij op
zacbten toon, toen zij elkander aan de ont-
otttafel ontmoetten. „Toen Susan ons ver-
j de, dat gij er geweest waart, vrees ik,
hebt°nS Ze8r verSeetaclltiS Sevonden
s;0 neen, volstrekt niet!" antwoordde
ie> stijf. „Ik bracht slechts de boeken,
e ik Miss Maynard beloofd had, en nam
ze op mijn terugweg weer mee naar Mudie.
tu op> da' §e mooier weer gehad hebt,
dan wq arme Londenaars."
oen begreep Mrs Maynard, dat deze
SBST
gezin te voorzien.
Dat is een taak die aan een ieder is op
gelegd, onverschillig in welken rang of
stand hij overigens ook geplaatst is.
In het zweet uws aanschijns, zoo luidt
het goddelijk bevel, zult gij brood eten.
In het zweet des aanschijns!
De arbeid zou dus gepaard gaan met
moeite en zorg; het bewerken van de aarde
en de voorziening in de dagelijksche be
hoeften zou groote inspanning kosten,
maar daarnaast stond dan ook de belofte
dat die moeizame arbeid den mensch
b r o o d zou geven.
Een van de eerste plichten van den
mensch, hij zij werkman of patroon, is dus,
om in de behoeften van zich en zijn gezin
te voorzien.
In theorie zijn we het hierover wel eens,
maar de practijk is met die theorie niet al
tijd in overeenstemming.
Wij prijzen den handelaar, die van alle
markten thuis is, die elke gelegenheid om
te verdienen aangrijpt en die er altijd op
uit is zijn afzetgebied te vergrooten, zoo
goedkoop mogelijk te koopen en zijne wa
ren voor den hoogsten prijs van de hand
te doen.
Niemand die het den koopman, den in
dustrieel, den boer of den tuinder kwalijk
neemt, wanneer hij al zijne gaven en
krachten aanwendt om alleen of in veree-
niging, zijn zaak vooruit te brengen en
zijne inkomsten op te voeren.
En omgekeerd, iemand die zich slap
aanstelt ondervindt van niemand sympa
thie en waardeering.
Dit geldt óók ten opzichte van den man,
die met de handen zijn brood moet ver
dienen.
Wanneer hij zich weet vrij te maken en
nacht en dag zwoegt en slaaft om zijne in
komsten te vermeerderen, dan is er nie
mand die daarop aanmerking maakt. Men
prijst hem als iemand die zijne roeping
verstaat en die waard is te worden voort
geholpen.
En terecht.
Het is voor den mensch een goddelijke
plicht om al zijne krachten in te spannen
en de hem geschonken gaven te ontwik
kelen.
Dit is een heel eenvoudige en voor de
hand liggende waarheid, maar een waar
heid die we terdege vast moeten houden,
omdat zij ook in ander opzicht van betee
kenis is.
Immers, die algemeene plicht geldt ook
voor den man die niet voor eigen reke
ning arbeidt, maar in loondienst zijn werk
achteloosheid een hevig vergrijp in zijn
oogen geweest was en dat slechts een ne
derige schuldbelijdenis die uit zijn geheu
gen zou kunnen wisschen.
„Het spijt mij zeer," stamelde zij en keek
toen naar haar dochter. Maar Dollie sloeg
er geen acht op; zij ratelde tegen Mary
door over de gebeurtenissen van den vori-
gen avond. Wat waren de Ducie's toch
aardige menschen. Mr Jack was zeer gees
tig en aardig, vond Mary dat ook niet?
Het zou haar niet verwonderen, als Ma-
bel dien morgen een briefje zond. Kapitein
Thompson en Luitenant Parkington keer
den 's avonds niet naar Ganterton terug
en zij spraken er over 's middags nog een
spel tennis te spelen.
„Mary, als wij met ontbijten klaar zijn,
zouden wij Brown Peter wel eens kunnen
gaan zien," merkte Grey plotseling op, toen
de tennispartij lang en breed besproken
was. Hij had flink gegeten, maar bijna
niet gesproken en dan nog alleen tot Mrs
Maynard. Misschien hadden de vriende
lijkheid der weduwe en een smeekende
blik der oogen hem ontwapend; want hij
was iets zachter gestemd, wanneer hij tot
haar sprak
„Goed," antwoordde Mary opgewekt.
„Gaat ge mee, Dollie?" Maar Dollie be
dankte. Toen de paarden bekeken waren
en Mary zich op weg had begeven naar
Brotherton, bracht Grey een lang bezoek
verricht, die a 1 zijn tijd, zijn g e h e e 1 e
leven, a 1 de arbeidskracht waarover hij
beschikt, aanwendt in dienst van den
werkgever.
In een volgend artikel gaan wij hierop
nader in.
Hei Vlissingsehe geval.
„Het Vaderland" is een van de vele
bladen, die een beschouwing wijden aan
de posten die door Vlissingsehe school
besturen ten onrechte pp de rekening
voor de gemeentelijke vergoeding werden
gebracht.
Het blad doet het niet zonder humor
als liet betoogt, dat een chocoladeketel
van de vrouw van een onderwijzer met
eenigen goeden wil wel onder de uitgaven
ter verzekering van den goeden gang van
het onderwijs kan worden gerangscliikl,
omdat zulk een voorwerp een goeden
invloed kan jiebben op het humeur van
den onderwijzer. En het doet het ook
met zekere objectiviteit, als opgemerkt
wordt, dat uit het gebeurde niet een
wapen tegen het Christelijk onderwijs mag
worden gesmeed, omdat hot een feit is,
dat meer dan ééne bijzondere school over
tuigend blijk gaf van don erristigen wil
om vrijwillig op de kosten van instand
houding te bezuinigen.
De hoofdfout schuilt, naar „Het Vader
land" meent, in Artt. 55 van de Wet
op het L. met zijn caoutchouc-uit,-
drukking: „andere uitgaven ter verzeke
ring van den goeden gang van het onder
wijs".
Gezien het feit, dat ons volk er ten
opzichte van de Staatsruif eigenaardige
denkbeelden op na houdt, meent het blad
dat deze bepaling niet is te Jiandhaven.
Men moet de kat niet op het spek
binden.
Daarom moet alinea ,,o' van Art. 55
met welks verdwijning noch de pacifi
catie noch de financiëele gelijkstelling ge
weld wordt aangedaan, worden geschrapt.
Tegen dit voorstel van „Het Vaderland"
hebben wij niet het minste bezwaar, mits
daarvoor in de plaats gesteld wordt een
duidelijke omschrijving van de uitgaven
die in rekening gebracht mogen worden.
Er is van de bestaande bepaling hope
loos misbruik gemaakt.
Tal van gemeentebesturen zijn voort
durend in de weer om met dit artikel
in de hand, de bijzondere scholen te
treffen en den goeden gang van het onder
wijs aan die scholen te schaden.
Hier wordt aanmerking gemaakt op
de berekening van advertentienosten. El
ders tracht men op de kosten van het
oproepen en bezoeken van sollicitanten
te beknibbelen. Weer andere gemeente
besturen weigeren de assurantiekosten
der schoolgebouwen in rekening te
brengen.
Zoo is er voortdurend wrijving en strijd.
voor KlamufaeSiss-sm
Bashes- en ÉUsssSercare-Jectite
Tapijten - Gordijnen
Bertstei» - Ledikanten sb
aazsversfarste artikelen ie
in de pastorie en kwam eerst tegen twaalf
uur terug.
Aan de koffie was er genoeg stof tot
praten. Het briefje voor Dollie was geko
men en kapitein Thompson had het ge
bracht; hij was verder het grootste deel
van den morgen met haar door het park
blijven slenteren.
Dollie, die zich dien morgen wat ver
veeld had, was vrij vriendelijk tegen hem
geweest en had zelfs een bloem voor zijn
knoopsgat geplukt. Toen zij na de koffie
beneden kwam, gereed om te gaan spelen,
kwam Grey haar in rijgewaad voorbij. Hij
sloeg een zijdelingschen blik op haar en
besteeg toen Brown Peter.
„Ik hoop, dat ge prettig zult spelen; wij
rijden naar Canterton," zei hij koel. Dollie
boog even ten antwoord natuurlijk zou
zij prettig spelen. En toch, wat duurde die
middag lang! Zij dacht er een paar maal
over of hij thee zou drinken op de Hall.
Diana zou hem die dan in rijgewaad in
schenken; zij zou naar hem toekomen met
haar lang kleed over den arm geslagen
en hem met haar groote ernstige oogen
aanzien. „Is het onze beurt? O, wat is het
warm! en men kan niet spelen met de zon
in het gezicht. Ik geloof, dat ik moe ben,
kapitein Thompson. Wilt gij met Miss Du-
cie spelen? dan ga ik wat in de waranda
zitten;" en Dollie zette zich op het trapje
en plukte de roos, die hij haar juist gege-
De beroepen zijn niet van de luebt.
Er is onzekerheid over heel de linie.
En dc schoolbesturen, hoe zuinig ook,
loopen telkens de kans, dat ze voor on
aangename verrassingen komen te staan.
Het is wenschelijk, dat daaraan een
einde wordt gemaakt, natuurlijk niet door
de laatste alinea van Art. 55 zonder
meer te schrappen, wat in strijd zou zijn
met de financiëele gelijkstelling, maar
door deze alinea te vervangen door een
duidelijke bepaling waardoor zoowel de
benadeeling van bijzondere scholen als
onaangename gevallen als zich te Vlis-
singen voordeden voorkomen worden.
BEESTENMARKT 8 SOES
Directeur J. LAPOBT
SPAAR4 pCt.
A.vd BIGGEILAAR cCROOSEMDA^F
Veeziekten.
Volgens te Berlijn uit Reykjavik ontvan
gen; berichten heerscht op IJsland onder
de schapen, rotkreupel. De ziekte heeft
groote verwoestingen onder de kudden
van het land aangericht. De voorzorgs
maatregelen der autoriteiten beperken
zich tot het bestrijden van mond- en
klauwzeer. Ook in Noorwegen heeft men
de maatregelen tegen mond'- en klauwt
zeer verscherpt en den invoer uit Dene
marken van worst uit rundvleesch ver
boden. i
Verplichte feest- en rustdagen in Rusland.
De Sovjet-regeering heeft bepaald, dat
voortaan de volgende data als verplichte
feest- en rustdagen zullen gelden: 1 Janu
ari Nieuwjaar; 22 Januari herinnerings,
dag aan Lenin en aan den 9en Januari
1905; 12- Maart dag van de omverwerping
der monarchie in Rusland; 18 Maart Pa-
rijsche commune; 1 Mei dag der Inter,
nationale; 7 November dag der proleta.
rische revolutie.
LondenNew-York.
De nieuwe draadlooze telefonische ver
binding tusschen Londen en New-York is
gistermiddag precies om kwart voor twee
geopend, toen de beambten te New-York en
te Londen de eerste woorden wisselden.
Men heeft de eerste gesprekken van den
draadloos-telefonischen dienst Londen
New-York ook in ons land goed kunnen
volgen.
Naar het voorbeeld van een Engelsche
spotprent, had de Amerikaansche speaker
een glas water op tafel gezet, terwijl zijn
Engelsche collega een champagne-flesch
in de hand liad genomen. Precies zooals de
spotprent het had voorgesteld, deed de En
gelsche speaker, nadat de dienst officieel
geopend was, de champagneflesch ont
kurken. De plof, die daardoor ontstond,
ven had uit elkander en dacht er over hoe
knap Mr Lyndhurst er te paard had uit
gezien.
Na verloop van een paar dagen wist
Mary niet hoe zij 'het had. Zij begreep het
gedrag har er gasten niet; sedert Grey ge
komen was, scheen er een ontstemde snaar
in haar huis te trillen; niets ging er meer
goed. In de eerste plaats was Dollie zoo
vervelend; haar gedrag was van dien aard,
dat het eiken minnaar mishaagd zou heb
ben. Zij scheen zich in het geheel niet om
het bestaan van Grey te bekommeren. Als
hij tot haar sprak, wat zelden gebeurde, en
dan nog steeds over de meest algemeene
onderwerpen, antwoordde zij hem op koe
len, korten toon; als hij 's avonds de bla
den van baar muziekboek omsloeg, be
dankte zij hem bijna niet; zijn lievelings
liederen zong zij niet; als bij baar stoel
naderde, zocht zij gewoonlijk een voor
wendsel om weg te gaan. Zij was nog nooit
zoo luimig en vervelend geweest! En dan
had zij zoo'n bespottelijke voorliefde voor
de Ducie's opgevat 's morgens, 's mid
dags en 's-avonds vloog zij naar de Glade;
zij en Mabel moesten duetten instudeeren.
Mabel zou baar leeren op porselein te
schilderen; zij bad beloofd Mrs Ducie met
baar tapisseriewerk te zullen helpen; zij
moesten een vierde hebben om te tennis
sen nooit gebrek aan verontschuldigin
gen Mary protesteerde er tegen, maar het
was duidelijk hoorbaar. Naar men zegt,
beeft de Amerikaansche speaker, die zelfs
de champagne moet hebben booren brui
sen, van schrik bet glaasje water omge
smeten.
Oe toestand te Hankow.
Reuter verneemt dat in officieele krin
gen te Londen geen enkel bericht is ont
vangen, waaruit blijkt, dat de toestand to
Hankow gisteren erger was dan eergiste
ren. De toestand is echter ernstig en een
vonk zou bet kruit tot ontploffing kunnen
brengen.
Uit Hankow wordt gemeld, dat gisteren
258 Engelsche vrouwen en kinderen em
ook enkele mannen naar Shanghai zijn
vertrokken.
De Engelsche concessie is geheel iK
de macht der nationalisten. De bank
zaken zijn geheel stopgezet in weerwiL
van de verzekeringen der nationalisten
dat zij de orde zouden handhaven. Men
wacht met spanning den verderen "loop,
dpr gebeurtenissen af.
De niet-officiëele Britsche inwoners to
Peking gaven uiting aan hun verbazing,
over de klaarblijkelijke kalrntp, waarmede
de autoriteiten en het publiek in Groot-
Britannië den toestand te Hankow op
vatten. Het feit, dat honderden Brische
onderdanen, die op vreedzame wijze in
het land verblijf houden en er wettig
handel drijven, worden blootgesteld aan
beleedigingen en vernederingen en uit hun
buizen worden verjaagd, waarbij zij zoo
goed als alles in den steek laten tegen
over de woeste menigte, wordt als een
zeer ernstige slag voor het Britsche pres
tige in heel Azië beschouwd.
géén Pjjn en naschrijnen of stukgaan
der huid, indien men vóór het inzeepen
de baardoppervlakte inwrijft met
Doos 30, Tube 80 ct.
haatte niets.
Ook Grey was onbegrijpelijk. Hij was
niet meer zóó koel, maar toch hield hij.
zich ernstig en bedaard. Hij sloeg Dol
lie voortdurend gade, maar bewees haar
geen bijzondere oplettendheden; hij bood
nooit aan haar naar de Glade te brengen;
wat hem betrof, had zij volkomen vrijheid
van handelen; maar Mary en liaar moeder
maakten tegenwerpingen.
Zijne ritjes echter herhaalden zich da
gelijks. Sir George was zeer met hem
ingenomen en vroeg hem altijd op de
Hall te komen. Eens at' hij er; een ander
keer bleef hij koffiedrinken. Het werd
een zaak, die van zelf sprak, dat hij
's middags Sir George en Diana ontmoet
te en hen dan vergezelde.
Als Dollie uit liet dorp kwam zag zij
de drie dikwijls langzaam huiswaarts koe
ren. Wat scheen de zon mooi op Diana's
bruin haar! Grey leunde soms tot haar
over, terwijl hij druk praatte en den hals
van Brown Peter streelde. Wat scheen
zij hem opgewekt te antwoorden. Dollie
liet dan haar hoofd hangen ón werd een
weinig bleek, terwijl zij het hek voor
bijging. Maar aan tafel was zij' altijd zeer
vroolijk. Geen wonder, dat Mary niet wist
hoe zij het had; en na verloop van eeni
gen tijd riep zij ze beiden ter verantwoor
ding.
(Wonit vervolgd»!
