Woensdag 29 December 1929
Parol liij Winterhanden en Wintervoeten.
30 ct.
Mo 70
41e Jaarsrang
ST JOHN.
Doos
Buitenland.
90, 60 en
Directeur-Hoofdredacteur:
R. ZUIDEMA.
Bureau: Lange Vorststraat 70, Goes
Tel.: Redactie en Administratie no. 11
Postrekening No. 44455.
Bijkantoor te Middelburg:
Firma F. P- DHUIJ, L. Burg. Tel. no. 259
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden, franco per post, f3.—
Losse nummersf0.09
Prijs der Advertentiên:
regels f 1.20, elke regel meer 30 ei
Bij abonnement belangrijke korting.
Geen overeenstemming.
Een abonné uit Middelburg, naar hij
zelf verklaart, lid van de Ned. Herv.
Kerk en tevens lid van de S. D. A. P.,
schrijft ons, dat het hem leed doet, dat
wij deze partij zoo verkeerd beoordeelen.
Hij wil toegeven, dat de S.D.A.P. in
de vorige eeuw een anti-godsdienstig ka
rakter droeg, maar dat is nu niet meer
het geval. De S.D.A.P. is thans z.i- een
der meest godsdienstige partijen, daar zij
de naastenliefde in practijk wil brengen en
de arbeiders, die toch ook menschen zijn,
een beter bestaan wil verschaffen.
Dit dit vriendelijk gesteld schrijven blijkt
dat men lid kan zijn van de S.D.A.P.
zonder met de beginselen van die partij
bekend te zijn of ook wel, maar dat kun
nen wij in dit geval niet aannemen, dat
men kan belmoren tot de Ned. Herv.
Kerk, zonder de belijdenis van die Kerk
te kennen.
Had onze lezer studie gemaakt van
de beginselen der partij, bij welke hij zich
aansloot, welke beginselen nog precies
/'dezelfde zijn als in de vorige eeuw, hij
zou al heel spoedig tot de ontdekking
zijn gekomen, dat zij een heslist anti
godsdienstig karakter draagt, dat zij zich
lijnrecht stelt tegenover den Christus der
Schriften en dat een belijdend Christen,
die vasthoudt aan Gods Woord zich on
mogelijk in de S.D.A.P. op zijn plaats
kan gevoelen.
Wij ontkennen niet, dat de S.D.A.P.
nooit iets goeds heeft gedaan. In navol
ging van wat van Christelijke zijde ver
richt werd, heeft zij meermalen den vin
ger gelegd op wondeplekken in ons maat
schappelijk leven en heeft zij ook meer
malen opbouwenden arbeid verricht. En
al vergeten wij niet den tegenstand, die
met name Minister Talma bij zijn sociale
wetgeving van Socialistische zijde heeft
ondervonden, wij erkennen toch gaarne,
dat zij meer dan eens aan het totstand
komen van maatschappelijke hervormin
gen heeft meegewerkt.
Maar dit verandert niets aan haar anti
christelijk karakter.
Als lid van de Ned. Herv. Kerk be
lijdt onze abonné te gelooven in God
den vader, den Almachtige, Schepper van
hemel en aarde, en in Jezus Christus Zij
nen eeniggeboren Zoos, onzen Heere.
F IVelnu, de S.D.A.P. verwerpt die
belijdenis.
t, erkent niet het gezag van den te
Bethlehem geboren Koning. Zij negeert
Hem, voorzoover ze Hem niet openlijk
hoont en bestrijdt, zij verwacht van Hem
mets, maar spreekt het openlijk uit, dat
net moderne proletariaat zichzelf kan en
zal verlossen en dat het aan dezen van
God geschonken Zaligmaker geen behoefte
heeft.
In het stelsel van de S.D.A.P. is geen
plaats voor God.
Woo §ezaS van Gods
Het verwerpt den. Christus.
Zoo is het beginsel.
En de practijk is met dit beginsel in
overeenstemming.
In zijn pas gehouden Kerstrede heeft
e heer Albarda met geen woord van
oen Christus gerept.
Bij de officiëele viering van het Kerst
eest van de S.D.A.P., waarbij de partij-
orzftter als feestredenaar optrad, was
geen plaats voor den Christus.
r 1aandacilt der hoorders werd ge-
To,?«t oP.de blijde boodschap, dat
zus Christus in de wereld is gekomen
^zondaren zalig te maken en al het
feuilleton
Uit het Engelsch.
117->
ziin^V1^5 k°e kunt se zoo dwaas
seficm neen' maal' werkelijk, de men-
rvf™ denkea> da* se trótsch zijt.»
'hoofd op ook!" 611 zij hief fier het
ia'iiua'1 de V1'0UW van een arm predi-
klont-tenkeons aan, lieveling!" zijn stem
brarimwant ondanks al zijne liefde
,1k I.™ :ar, hare fouten onder het oog.
stem vi ,ro*sch!'' herhaalde zij en haar
zii w °n^ zachteT) zooals altijd, wanneer
on finf1". m sPrak- „Ik ben er tratsch
hn'nfa 1 Uwe Vrouw ben; als ik Imijn
gekrr>r,Yia°f kouid' is het, omdat gij mij
niet o uw Uefde, omdat ik
onh Z°„U tWlllen mile,n raet de koningin
'dichtr-T. onj" en toen drukte zij zich
diedn r k'an> en Maurice ein-
tU -l11 ve™aning met een liefkoozing.
ovwst^!.UWf familie. te Grome Park werd
diner „J"?pe,t uitnood'gingen een
E Lea- i, Ha!1 en..de Priory en Qomlbe
I Clarlr, av°ndpartij met muziek op Üe
lage en middaSPartij ÖP örome C|ot-
ge en zelfe op St. Gorbert!
gebrokene te herstellen, maar op de
„wondere waarheid van het Socialisatie"
en ;0p het „wonder van het socialistisch
ideaal".
Wij zouden in dit verband kunnen
wijzen op tal van uitspraken van voor
aanstaande sociaal-democraten en op de
goddelooze opmerkingen van den heer
Kleerekoper in hetzelfde nummer van
„Het Volk", waarin het verslag vap Al-
barda's kerstrede voorkwam, maar liet
schijnt ons overbodige moeite.
Wanneer onze abonné, en anderen die,
van streek gebracht door de Soc. Dem.
propaganda, met hem van 't zelfde ge
voelen zijn, de m'oeite willen doen, de be
ginselen, waaruit de S.D.A.P. leeft te ver
gelijken met wat Gods Woord leert, dan
zal hij spoedig tot de overtuiging komen,
dat hij zich ten onrechte heeft geschaard
achter bet roode vaandel, dat er geen
overeenstemming is tusschen het Chris
tendom en de S. D. A. P.
Wjk HOLLAND'S 4 A CENTS - L
ÉcTTB E 5T--E, i lO: SI GAAR U.
De verliezen van Roemenië in den
wereldoorlog.
Volgens een statistiek van den direc
teur van het statistisch' bureau van liet
Roemeensche ministerie van oorlog betref
fende de Roemeensche verliezen in don
wereldoorlog van 1916 tot 1918 en in den
Hongaarschen veldtocht van 1919 tot
1921 had Roemienië in den wereldoorlog
93.895 dooden te betreuren en irr den
veldtocht tegen Hongarije 3442. Onder
deze gesneuvelden waren 1913 officieren.
Gewond werden in beide oorlogen samen
75.31.6 soldaten en 2344 officieren. Ge
vangen genomen werden 4134 officieren
en 216.902 soldaten, van wie na den
oorlog 3949 officieren en 142.562 sol
daten naar hun vaderland terugkeerden.
In krijgsgevangenschap stierven 169 of
ficieren en 70.491 ondergeschikten. Bij
deze verliezen dienen nog 51.525 ver
misten te worden bijgeteld.
J)e y. Si. en Mexico.
Volgens berichten uit New York is
nog geen toenadering tusschen de Ver.
Staten en Mexico tot stand gekomen in
het conflict over de Mexicaansche petro-
leumterreinen. Die Mexicaansche regeering
stelt zich cvp het standpunt, dat zij
alles heeft gedaan teneinde de aandacht
der belanghebbenden bij deze terreinen
te vestigen op de mogelijke gevolgen van
een verzet tegen de .nieuwe wetten. Da
Amerikaansche belanghebbenden hebben
voor het grootste gedeelte concessies aan
gevraagd voor de na 1917 verworven
terreinen, doch dit niet gedaan voor de
vroeger verworven terreinen en juist hier
om gaat de strijd, die voor 1 Januari
bijgelegd 'mloet zijn, wil men een ernstig
conflict vermijden.
Het weer in 't Buitenland.
In heel het zuiden van Frankrijk
sneeuwt het. In Rousillon heeft het zelfs
zwaar gesneeuwd, wat iets ongewoons is
D'eze 'laatste wekte de meeste verba
zing; hoe kon Miss Brettingliam! al dis
gasten in haar kleine zitkamer bergen?
Jack Ducie zat dan ook op de trap. Hoe
zij, toen zij eens goed en wel op hunne
plaatsen zaten, er later weer uitkwamen
zonder iets van de popperige tafeltjes
met het kostbare porselein om te werpen,
bleef altijd een raadsel, zoowel voor Janet
als voor Mary.
Die thee, die zeer slap was, zelfs de
oudste bewoners van Grome hadden hot
theewater bij Miss Brettingliam nooit zien
koken werd geschonken in goedkoop
porseleinen kopjes zonder oor.
Dunne boterhammetjes en dunne sneed-
jes kruidkoek werden den gasten aangebo
den. Jack Duciei, die een onverbeterlijke
grappenmaker was, vroeig eens, naar hij
meende op fluisterenden toon, om een
vergrootglas, opdat hij de stukjes koek
beter zou kunnen zien; maar "hij had
te luid gesproken en Miss Brettinghaml
had deze beleediging nooit vergeven. Zij
noemde hein later altijd „dien slecht ge-
manierden, onaangenamen jongen, een on-
gelikten beer, lieve, onder ons, een onge-
likten beier!"
De diners op de Hall en de Priory
waren schitterend. Janet genoot er ontzet
tend van on -slechts twee omstandigheden
temperden haar genoegen eenigszins; ten
eerste moest zij Mary steeds laten voor
voor deze streek. Het verkeer ondervindt
er hinder van.
Uit geheel Spanje komen berichten over
zwaren sneeuwval en strenge koude. Het
spoorwegverkeer ondervindt veel vertra
ging; op enkele lijnen is het verkeer
gestaakt
Na enkele dagen van strenge vorst,
die veel schade heeft veroorzaakt aan de
sinaasappelboomgaarden, zijn thans lie
vige regenbuien boven Valencia, losge
broken.
De bedelaars, die in Spanje zoo tal
rijk zijn hebben bitter van de koude
te lijden gehad. Verscheidene hunner zijn
dood in portieken en onder bruggen ge
vonden. In de omgeving van Madrid zijn
vier menschen door de koude bevangen
en bevroren gevonden.
Gedurende de laatste dagen heeft in
het Engelsche Kanaal en op den At-
lantischen Oceaan een hevige storm ge
woed. Verscheidene ongevallen worden
meld.
Ford over het verkoopen op afbetaling.
De denkbeelden van Ford omtrent fa-
brieks-, loon- en productievraagstukken
zijn uitvoerig meegedeeld. Ford heeft
weer eens gewaarschuwd tegen het in
de Vereen. Staten zoo overdadig toege
paste koopen op' afbetaling. In een te
Detroit gepubliceerde verklaring voor
spelde Ford, dat 1927 een normaal zaken-
jaar zal zijn, mnar hij is ongerust, over
het koopen-opi-krediet-systeem', dat in de
auto-industrie wordt toegepast.
„Gedurende 1926 zoo onthulde Ford',
zijn van alle auto's, die op afbetaling
waren geleverd, 10 pet. moeten worden
teruggehaald, omdat de aflossingen niet
op tijd voldaan werden." Dit nui betee-
kent, volgens Ford, de ineenstorting vaM
het systeem1, 'twel'k berustte op de veron
derstelling, dat slechts voor één percent
van de geleverde auto's betalingSm'oeilijk-
heden optreden.
Bovendien bewijst de toestand, waarin
de teruggehaalde auto's verkeeren, dat de
koopers niet over de middelen beschikken
om ze behoorlijk te onderhouden.
„Er is meent Ford een punt,
waarbij krediet ophoudt nuttig te zijn,
doch schadelijk wordt."
Een Volkenbond vóór 2500 jaar.
Er is niets nieuws onder de zon, zei
reeds koning Salomo.
Zelfs de Volkenbond, welke ons zoo
bijzónder modern voorkomt, heeft al in
do grijze oudheid zijn voorganger gehad-
Prof. Dr Hubert Giles, hoogleeeraar in
liet Chineesch aan de Universiteit van
Cambridge, heeft eenigen tijd geleden ont
dekt, dat de Chineezen reeds in 546 voor
Chr. gepoogd hebben zooiets als een Vol
kenbond op te richten.
In dien tijd bestond China uit een zeer
groot aantal leenstaten. Ze waren in naam
wel afhankelijk van de in 1122 v. Ch.
door Wuwang gegrondveste Tsjan-dynas-
tie, maar inderdaad waren zij; langzamer
hand onafhankelijk geworden en gedurig
waren zij met elkander en met hun leen
heer in oorlog. Het waren in totaal on
geveer 10 groote en een bijna ontelbaar
aantal kleine staatjes.
Daar het geen dezer staten en staatjes
gelukte, ten slotte de grootste macht in
deze verzameling van groote en kleine
gaan en ten tweede wilde deze maar
geen sieraden dragen.
Hoewel eenigszins aarzelend had zij
er in toegestemd twee nieuwe japonnen
voor deze gelegenheden te laten maken;
en zelfs was zij er na veel redeneeren van
Janet toe overgegaan haar kleerenvoor-
raad wat aan te vullen.
De avondjaponnen, die zij zelve geko
zen had, waren van zwarte zijde met
kant. Niets kon stemmiger geweest zijn,
maar daar zij goed en naar de mode
gemaakt waren, moest Janet tevreden zijn.
„Gij zijt nu nog slechts in lichten rouw,
zoodat ge best een paarlen halssnoer of
zelfs diamanten kunt dragen," merkte Ja-
net op, toen zij zich naar hunne verschil
lende kaJmers begaven, om zich te klee-
den. Hoe groot waren dus haar teleurstel
ling en verontwaardiging, toen het rijtuig
reeds voorstond en Mary gekleed binnen
kwam in haar nieuwe zwarte japon, maar
zonder eenig ander versiersel dan enkele
witte bloemen met maidenhair vóór in
haar japon gestoken. Janet, die ook in
zwarte zijde was een geschenk van haar
schoonzuster met roode geraniums in
'het haar, stelde haar geheel in de scha
duw.
„Mary, waar zijn uwe juweelen? Gij
moet de paarlen of de diamanten aandoen;
laat mij ze voor u halen, gauw!"
„Gij moogt ze voor uzelve halen, Janet.
mogendheden te verkrijgen, deed Tsjang-
tsji uit het koninkrijk Sung het voorstal,
oen algemeene conferentie bijeen to roe
pen, om tot een duurzamen vrede te
konten, of zooals hij. het uitdrukte, de
bijeenkomst zou zijn een conferentie tot
het afschaffen van de soldaten.
In dien tijd waren juist de groote
staten, door de aanhoudende oorlogen,
bijna uitgeput, zoodat het voorstel van
Tsjangtsji in goede aarde viel.
De conferentie had in 546 v. Chr. te
Tsantsjien plaats. Uit de meeste staten
waren de koningen zelf gekomen. Anderen
stuurden ministers en Generaals
In zijn inleidende rede zeide Tsjangtsji:
„De oorlog is verderfelijk voor de volken,
zij is een insekt, dat de hulpbronnen
der staten opteert en de kleine volks
gemeenschappen totaal ruineert".
Heel veel zittingen werden er gehouden
en heel veel werd er gesproken.
Het gelukte Tsjangtsji ten slotte, vele
vredesverdragen te sluiten en een aan
tal grondstellingen voor een vredesbond
over geheel China vast te leggen.
Maar de eigenlijke bedoeling der confe
rentie werd niet verwezenlijkt. De be
sprekingen daarover verwaterden ten
slotte.
Korten tijd voor het uiteengaan der
conferentie schreef een criticus: „Deze
conferentie kan tot niets leiden. De oorlog
behoort tot de noodzakelijke instellingen'
van de wereldorde.
De oorlog is een gave van den hem'el
en die gave kan maar zoo niet ter zijde
worden geschoven.
Er zijn nu eenmaal vijf elementen. IJzei'
behoort daartoe, en ijzer is het kenmierk
van den oorlog".
Mussiolini en de vrijgezellen.
IMussolini heeft in don Kabinetsraad
afgerekend met de jongezellen, die het
huwelijk schuwen'. Indien ik hen, zoo
zeide de Duce, zou kunnen dwingen te
huwen, zou ik het doen. Men kan den
onpatriotischen, egoïstischen jonggezellen
echter een drankje ingeven in den vorm!
van belastingen, waardoor zij tot de over
tuiging zullen komen, dat het veel ver
standiger 'is een levensgezellin te kiezen,
dan een vrijgezel te blijven. De landen,
die uit traagheid, egoïsme of liefde tot het
doloe far niente de gezonde ontwikkeling
van het volkswezen verwaarloozen, zijn op
genade of ongenade overgeleverd aan hun
sterke huren, die zorgen voor den groei
hunper natie. Mussolini zeide voorts -dat
niemand die seen twee iojige burgers aan
den staat liectt geschonken, aanspraak zal
mogen maken op steun van den staat. Wie
door nieuw-malthusianisme de ontplooiing
van het gezin tegenwerkt, acht de premier
een verrader van den staat. Deze zal
echter zooveel lasten op de schouders van
jonggezellen laden, dat zij het huwelijk
als een uitkomst zullen beschouwen.
Wat kost de Duitsche Rijksdag?
Parlementen zijn dure instellingen en
Duitschland, dat gebukt gaat onder ge
weldige financieele zorgen, houdt er niet
minder dan negentien op na.
"Negentien parlementen! In Berlijn al
leen zetelen Rijksdag en Pruisischen Land
dag. D'e leden daarvan praten, praten... En
reizen op staatskosten door het geheele
Rijk, eerste klasse. En tractemeryten, ver-
Ik wenschte, dat gij ze wildet dragen."
„Lieve, eene predikantsvrouwe!" merkte
Maurice aan op bestraffenden toon, en
toen ging hij vriendelijker voort, „zij ziet
er bijna te schitterend uit. Wat staan die
bloemen u goed, Janet!"
„Het doet er niet toe wat ik draag", ant
woordde zijne vrouw ongeduldig, want zij
was boos over de koppigheid harer schoon
zuster. „Zeg gij het haar eens, Maurice;
het is al te gek, dat zij hare juweelen niet
draagt."
„Ik vrees, dat het niets helpen zal", ant
woordde Maurice na een blik op het gelaat
zijner zuster. „Mary, wat ziet ge er bleek
en vermoeid uit! Brotherton is vandaag
te veel voor u geweest."
„Ik wilde, dat wij daar vanavond heen
gingen", antwoordde zij lusteloos. „Plaag
mij niet met de diamanten, Janet. Ilc denk
nooit juweelen te dragen." Zij sprak een
S weinig knorrig en Maurice verwonderde er
zich over. Het trof hem niet slechts dien
avond, maar ook de volgenden op de Pri
ory en Combe Lea, dat Mary niet geheel
zichzelve was, dat zij anders was dan ge
woonlijk niet half zoo vroolijk en opge
wekt, als op den koudsten en natsten dag,
wanneer zij samen door den modderigen
weg naar Brotherton waadden; en toch,
toen hij dit later tegen Janet zeide, lachte
zij hem vriendelijk uit over zijn verbeel
ding, hoewel zij van de gelegenheid ge-
goedingen. De leden schrijven bundels pa
pier vol, laten stenografen zwoegen, ver
gaderen in het klein en in het groot,
maken een heirleger van ambtenaren noo-
dig.
En naar verhouding praten, praten nog
weer duizend en meer Duitsche afgevaar
digden in Dresden, Hamburg, Munchen,
Dessau, Karlsruhe, Bronswijk, Bremen,
Darmstadt, Lubeck, Schwerin, Neustrelitz,
Oldenburg, Weimar, Buckeburg, Aroisen
en Stuttgart
Wij willen ons echter slechts tot den
Duitschen Rijksdag dn Berlijn beperken.
Volgens de begrooting voor 1927 krijgt
de Rijksdag een subsidie van 6,7 mdllioen.
Daarvan ontvangen de afgevaardigden, die
per maand 618 mark verdienen (er zijn
er 493), rond 8,6 miillioen. De treinabon
nementen kosten 1.3 millioen. Voor een
uitbreiding van het gebouw daar het
Hooge Huis voor zooveel praters te klein
geworden is, zijn 50.000 mark uitge
trokken. Een geheel nieuw gebouw moet
in 1928 gereed zijn. Daarin komen nieuwe
zalen, werkkamers voor de afgevaardig
den, die nu nog met drie en meer in één
hokje samen zitten, kamers voor fractie
vergaderingen, enz.
En desondanks kan uien in vele Duit
sche bladen lezen, dat het parlementa
risme niet deugt en de Rijksdag een treu
rige „Schwatzbude" is. (Hbld.)
De immigratie-wetten in de V. Si.
Het jaarverslag van den Amerikaan-
schen minister van arbeid is dit jaar
in zooverre leerzaam, dat er allerduide
lijkst uit valt op te maken, dat de wetten
en reglementen betreffende de immigratie
nog steeds buitengewoon streng worden
toegepast.
Uit bedoeld rapport blijkt namelijk o.a.,
dat in 1926 meer dan 10.000 vreemde
lingen, die in het gebied der Ver. Sta
ten leefden, doch wier legitimatie papieren
door de autoriteiten onvoldoende werden
geacht, onverbiddelijk werden uitgewezen.
De berichten uit Washington voegen hier
aan toe, dat dit nog 1400 meer is dan
in 1925. Dit cijfer is intusschen nog
verre van het totaal aantal vreemdelingen
wien gedurende hetzelfde jaar de toegang
tot de Ver. Staten werd ontzegd. Het
rapport van Davis stelt het cijfer derge
nen, die naar Amerika gekomen, "het niet
verder brachten dan het quarantaine
station op Ellis Island, op 20.550.
Geen „eerste steenen" meer.
In het jongste „Foglio d'Ordini" vaïï de
fascistische partij in Italië wordt er de
aandacht op gevestigd, dat het uit moet
zijn anet de ceremonies der eerste steen
leggingen, althans, wat de daaraan ge
woonlijk verbonden feestelijkheden be
treft. Vooral bij de eerste steenlegging
van openbare gehouwen wordt er veel te
veel gefeest en georeerd. De eerste steen
trekt zooveel belangstelling en er wordt
dermate de aandacht aan gewijd1, dat de
andere steenen dikwijls een tijdlang, vaak
dagen achtereen, heelemaal vergeten wor
den. Eenmaal begonnen, moet een werk
niet onderbroken worden.
Korte berichten.
Er zijn berichten ontvangen uit de
staten Mississippi, Arkansas, Tennes
see over groote schade en veel lij-
bruik maakte om Mary heimelijk te be
straffen over haar gemis aan belangstel
ling.
„Gij zijt zoo goed voor de armen en voor
ons aHen zoo lief," beklaagde zij zich, „en
toch zoudt ge u aan al uwe gezelschaps-
plichten willen onttrekken. Den geheelen
morgen zijt ge te Brotherton, en den ge
heelen middag in de hutten en scholen te
Crome en gij laat het aan mij over uwe
bezoekers te ontvangen. Terwijl ik met hen
praat, hoor ik u soms binnen komen en
zacht door de vestibule sluipen om' hen
niet te zien."
„Het waren slechts de Rolf Egertons en
Mabel Ducie en ik was zoo moe en nat,"
antwoordde Mary bloozend. Zij hoopte, dat
Janet het niet gehoord had, maar Mrs St.
John ontging niets.
„Als het een van uwe bijzondere vrien
den geweest was die eenvoudige, on
handige Miss Ducie b.v., of Diana Venda-
le, zoudt ge niet over vermoeidheid ge
klaagd hebben," antwoordde haar schoon
zuster op koelen toon. „Gij moest niet zoo
uitsluitend zijn en zoo uwe sympathieën
en antipathieën hebben. De Rolf Egertons
zijn maar parvenus en wat druk, maar de
meisjes zijn goedhartig en Mabel Ducie is
een vroolijk, aardig ding."
(WoitH vwvoigftA
