KWATTAy
Donderdag 18 Movember 1926
41e Jaargang
oorten.
AH-MASSES
Mo
E'S
)FFEE
i-en Winkelhuis
FEUU-göi"
MARy ST JOHN.
Buitenland.
N/OLLE-MELK-REÊP
Beier dan Goed; DEBESTg
Vraagt K WATTA -iSPECDLA AS
er-maaréén'
en weg,inden
aop'twaten
sportterrein,
■al een ware
napering en
izaam tevens.
"r
Pachten
KOOP
akhuls sn open Erf, V
f vaarzen,
n Groenten en Fruit,
2 Kalfvaarzen
en Fruit en Groenten
erste Knecht,
sje-aileen, v. g. g. v.
Voor Allen die Sukkelen
MIJnhardt's Laxeertabletten
eeds meer succes
et onze
noeten dus voor
lig zijn.
0 E S. Telef. I8C
Directeur-Hoofdredacteur:
R. ZUIDEMA.
aren, van November
326-1983:
20 WEILAND, aan den
rgschen weg onder
0.10 WEILAND, aan
omsweg, onder Vlis-
gebruik bij dhr. Jae.
aarden liggen ter ken
en kantore van J. A,
Groenmarkt te Middel-
inschrijvingsbilletten
iwacht vóór of op 25
26.
brek aan opvclger
itigd bekende zaak in
en Groenten, met
enierswaren. Het pand
gangenis in volkrijke
rneuzen, en voor alle
eschikt.
tter A. LITTOOIJ'S
euzen.
E KOOP:
Slov. en 5 Dec. P. MAL-
[inde, Serooskerke (W.)
ere bonte Pootaard-
len te koop,
an zuivere gewassen,
mud, en beslist zui-
nhsimor Pootaard-
'komstig uit de Hoek-
f4.50 per mud, liefst
aor 1 Dec. a.s.
bij A. C. VAN HOUDT,
'Tel. 44.
E KOOP:
ijk, welk een goed be- I
rt. Brieven vóór 25 Nov.
letter W Boekhandel
irg 16 Middelburg.
ekening. „Elzenoord",
er.
E KOOP:
este Kalfvaara,
ning, bij A. BIERENS,
oop gevraagd.
VADER, Oostkapelle.
Haart gevraagd
verkend gezin.
J. WISSE, Kapelle.
NKETBAKKER,
in, bekend met suiker-,
choeolade-en fantasie-
kt plaatsing tegen 1
a.e„ in gemengd be
daar waar gelegenheid
r de zaak over te nemen,
der no. 10 Bureau „De
Goes.
- H. C. VOORHOEVE,
adres Lange Kerkdam 12
aar, vraagt tegen 1 Dec.
Ires: Verhulststraat 22,
Bureau: Lange Vorstsfraat 70, Goes
Tel.: Redactie en Administratie no. 11
Postrekening No. 44455.
Bijkantoor te Middelburg:
Firma F. P. DHUIJ, L. Burg. Tel. no. 259
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden, franco per post, f 3.
Losse nummersf0.05
Prijs der Advertenfiën:
14 regels f 1.20, elke regel meer 30 ct.
Bij abonnement belangrijke korting.
V Om de grondslagen.
Op de onlangs gehouden algemeene ver.
gadoring van die. Nederl. Middernachtzen.
dingveTeeniging heeft Minister de Geer en
kele opmerkingen gemaakt over „Echt
scheiding en ons zedelijk bewustzijn", die
ernstige overweging verdienen.
Heit is, zooals dei1 Minister zeide, een
aangelegenheid, die in deze dagen allen
die het wel imeenen met de toekomst van
ons volk, niet met rust mogen laten.
„Grondslag van ons huwelijks- ein ge^
zinsrecht is dei levenslange monoga'm'ie.
Aldus wordt het niet alleen bedoeld door
ons Burgerlijk Wetboek, maar is het ook,
als vracht van een eeuwenoude chris
telijke. beschaving, sinds onheuglijke tijden
gemeengoed van de natie. Wanneer wij
dan ook meenden, dat iets vast geankerd
lag in onze volkszeden, en tegen subl
versieve theoriën bestand was, dan was
het tot betrekkelijk korten tijd geleden
wel onze huwelijksinstelling. Er waren ge.
vallen, waarin echtscheiding wettelijk toe
gelaten was, en waarin zij ook voor
kwam; maar dit waren hoogei uitzonde-
ringen. Hardop werd er dan liefst niet
over gesproken, en in intiemen kring
slechts met droefheid en medelijden.
Dit is nu geheel veranderd. Men is te
genwoordig op "groote schaal „gesepa
reerd". i
Er wordt over gesproken met hetzelfde
gemak als waarmee men over een ge
boorte, een sterfgeval of een bruiloft
spreekt.
Dit „gesepareerd"-zijn is een levens
staat als een andere. Straks sluit men
een nieuw huwelijk, dat trouwens meer
malen van de separatie het doel is ge
weest.
Er is een zeer diepe kloof ontstaan tus-
scben wat de wet bedoeld heeft en wat de
practijk, tengevolge van een lacune in de
wet, ervan heeft gemaakt.
Als dit nog een tijd' doorgaat en zich'
verergert, dan gaat ons heele huwelijks
recht, in één zijner meest essentieele be-
standdeelen, ondersteboven. En dat zal
in dit geval niet maar beteekenen, dat een
of andere sympathieke rechtsinstelling
verloren gaat, maar dat één der p ij -
Iers van onze samenleving be
zwijkt.
Sterker nog, dat wij in ons gezinsleven
zullen dalen tot een peil, hetwelk ligt
benéden dat van vele heidensche volken,
ja, zoo men den Zwitserschen hoogleeraar
Albert Hein gelooven mag, ook beneden
dat van de hoogere. diersoorten.
Deze hoogleeraar heeft reeds vóór ja
ren een studie geschreven onder het op
schrift: „Het seKueele leven van den
mensch van het standpunt der natuurlijke
ontwikkelingsgeschiedenis waarin hij op
merkelijke mededeelingen doet over den
monogamischen drang bij del hoogere dier
soorten, -en tot de. conclusie komt, dat alle
ffnenschelijke gedraging op dit gebied, wel
ke niet berust op levenslange monogamie,
„zonde is voor den rechterstoel der na
tuurlijke ontwikkeling". i
Eezei schrijver dient zich aan als een
overtuigd material i s t, maar schrij ft ia
zijn voorrede, dat „de. ongeloovige natuur
onderzoeker op dit gebied tot dezelfde
eischen kojmt als dei geloovige."
"Wij zijn, sedert deze studie verscheen,
op het gebied der echtscheidingen al
weer heel wat gevorderd. En het euvel
neemt dagelijks toe.
Er wordt vaak gezegd1, dat de tegenP
woorclige practijk haar ooi-sprong vindt
in de al te groote begrensdheid van de
Uit het Engelsch.
97.) o—
„Gij moet me later eens met uw smaak
bijstaan," antwoordde Mary vriendelijk;
want zij was blij, als zij zag, dat Janet ge
lukkig was, en zou die vreugde voor niets
willen verstoren. Wat Maurice betrof, hij
zag zijne vrouw verheugd aan hare
oogen waren zoo helder als die van een
kind, de knorrige toon was uit haar stem
verdwenen; als zij gelukkig was, zouden
zij er allen wel bij varen, dacht hij, en be
gon de verandering met minder smart te
beschouwen.
Na het ontbijt begaven zij zich naar de
pastorie. Deze was ongeveer een kwartier
van het hek verwijderd; het berkhof en de
tuin waren slechts door eene heg geschei
den; de kerk was van grijzen steen ge
bouwd, en zag er oud en eerwaardig uit;
zij werd schilderachtig bedekt door een
mantel van klimop. Maurice was verrukt
hoor het uitwendige, maar hij waarschuw
de Mary, dat het inwendige minder fraai
was.
»De kerk is van Linnen zeer vervallen,"
zeide hij; „een gedeelte van het houtwerk
ls ,'lalf vergaan, en in de banken in den
zuidvleugel is de worm." Toen Mary later
anes met den predikant bekeek, zag zij,
wettelijke redenen tot echtscheiding. Ik
laat dit 'in het midden. Maar hoe* men
ook denko over uitbreiding daarvan
eindeloos veel gevaarlijker dan deze is
ivat zich thans beizig is tei ontwikkelen.
Die huidige echtscheiding met onderling
goedvinden is de negatie van het hu
welijk. Wat deize zaak zoo intens beden
kelijk maakt, is, dat 't hier niet slechts
gaat om een welig opschieten van iets
abnormaals, mtor om heit omzetten
van de normen zelf.
Zondige uitwassen kunnen ons vaak
benauwen maar zoolang zij als zóódanig
gequalificeerd blijven, is er hoop opi red
ding en is het gestel der samenleving
niet aangetast.
Maar wanneer men voor huwelijk gaat
aanzien een verbintenis die even gemak,
kelijk tijdelijk als blijvend kan zijn, wan
neer men van menschen, die kort gele
den getrouwd zijn, hoort vragen, niet
als grap, maar in ernst: zijn zei nog niet
uit elkaar? dan wordt de toestand
veel ernstiger.
D'e aanranding der 'huwelijksinstellinig
in onze dagen is méér dan een volks
zonde; het is een inzinking van onze cul-
■tuurhet is de w e z e n 1 ij k e loswri k.
kring van één der Christel ij ke
grondslagen van ons volksle
ven."
Wij hebben hieraan geen woord toe te
voegen.
Het gaat in onze dagen niet om bijkom
stigheden, niet om dingen die liggen aan
dén omtrek, maar om de grondslagen.
En daarom kan het nooit genoeg wor.
den betreurd, dat het vorig jaar een
Kabinet naar huis weird gestuurd, dat
zich ten doel stelde handhaving en beves
tiging van de Christelijke grondslagen van
ons volksleven, om plaats te maken voor
eien Kabinet dat de principieele vraag,
stukken die het volksleven beroeren, zoo
veel mogelijk wenscht te laten rusten.
Een gevaarlijk geneesmiddel.
In het vervolg van zijn rede werd er
door Minister Da Geer op gewezen, dat
eir menschen zijn, die de tegenwoordige
echtscbeidingspractijken goedpraten, om.
dat er zooveel ongelukkige huwelijken
zijn.
Zij vergeten echter, aldus de Minister,
dat dit geneesmiddel erger is dan de
kwaal, omdat hierdoor ongelukkige huwe
lijken worden bevorderd.
Vóór de sluiting van heit huwelijk wordt
de keus onberadener en lichtzinniger,
wanneer men niet inteer bedenkt: het is
een stap voor het leven, maar Wanneer
men weet: het zal net zoo lang of kort
id uren als wij zelf willen; het is een
proef die gewaagd kan worden. Ernstig
zelfonderzoek is er niet meer noodig.
Men gaat naar het huwelijksaltaar als
naar een maand-pemsion, dat m'en opzegt
zoo men verkiest. Een waarborg voor
een gelukkig huwelijk biedt deze licht
^innigheid niet.
En in de tweede, plaats bevordert de
moderne opvatting het ongeluk gedu
rende het huwelijk. Hoe tal van huwe
lijken hebben niet hun bewolkten hemel
gekend, terwijl man en vrouw elkaar ten
slotte hebben leeren begrijpen 'en liefheb
ben met een hoogere en hechtere liefde
dan ben in dei bruidsdagen verbond, om
de eenvoudige reden, dat het „heilige
moeten" hen tezamen hield en tenslotte
ook ïnn riijk tezamen bracht.
Er is, nadat het huwelijk gesloten is,,
dat hij gelijk had. Het geheele gebouw had
een verwaarloosd aanzien. Wel was het
koor van gesneden eikenhout en waren
twee der ramen prachtig beschilderd;
maar de doopvonl was gebroken, de hoo-
ge banken zagen er vervallen uit en de
verkleurde fluweelen kussens op het altaar
deden Maurice en Mary verschrikte blik
ken wisselen.
Het kerkhof zag er aardig uit, maar
stond geheel onder het onkruid; in het
zonnigste hoekje, was de groote rood-stee-
uen zerk, waaronder Isabel, de weduwe
van Marmaduke Reid, met haar echtge
noot en hun zoon, Walter Henderson be
graven lagen. Het was een groote platte
steen, zonder eenige versiering ,maar er
stond een prachtige, Spaansche kastanje
bij, en het gras was gelijk en kort afge
maaid. Mary vond het een rustig hoekje;
zij maakte met Maurice plannen hoe zij er
hloemen bij zouden planten, en onder den
boom zou eene bank gezet worden, waar
Maurice in den zomer zijne preeken kon
maken.
„Dan zullen het waarlijk „overpeinzin
gen tusschen de graven" zijn," sprak hij
schertsend. Mr Ghampneys en zijne vrouw
hadden hen zeer vriendelijk ontvangen.
Maurice had hem wel eerder ontmoet en
menigmaal waren er brieven gewisseld.
Terwijl de beide predikanten zich in de
studeerkamer opgesloten hadden, liet Mrs
Ghampneys de dames het huis zien, of zat
een gebod van liefhebben, een plicht
om elkander te verstaan, die een mach
tig schild vormt tegen verwijdering en
zelfzucht, wat dan gewoonlijk op rekening
van het huwen geschoven wordt.
De moderne opvatting haalt dit schild
meedoogenloos omlaag en rukt daardoor
allo kans op toenadering uit. Iedere luim
van verkoeling wordt aangezien als een
hoogst eerbiedwaardig symptoom dat men
eigenlijk niet bij elkaar behoort en wordt
het sein om te gaan overwegen of men
niet liever scheiden zal.
Geen wonder, dat op die wijze de
kans op een herstelde toenadering redde
loos verspeeld wordt. De schaduwen, die
in de meeste huwelijken voorkomen en
die bestennl zijn om de verbintenis te
louterc-n en te verdiepen, werken aldus
als blijvende verstoorders van het huwe
lijksgeluk.
Langs deze twee wegen, zoowel
vóór als t ij d e n s het huwelijk werkt
de moderne opvatting ongelukkige huwe
lijken in de hand1. Hot kwaad, dat zij
verhelpen wil neemt door de toediening
van het medicijn een" stijgende lijn aan;
met het gevolg dat het medicijn dn steeds
meerdere gevallen moet worden toege.
diend en dat van onze oude huwelijksin
stelling niets dan de schijn overblijft."
Hier ds geen woord teveel gezegd.
Door dergelijke geneesmiddelen wordt
het kwaad bevorderd.
Het eenige afdoende jpiddel is: terug
gaan tot de goddelijke; ordinantiën.
In dic-n weg wordt ervaren, dat het
dienen van God een belofte heeft niet
alleen voor het toekomende, mUar ook
voor hef tegenwoordige leven.
En voorts past het hier te behartigen
den wenk door Mi' Heemskerk bij het be-
grootingsdeba.t - gegeven:
„Tegenover de machten der vernieling
dient van Christelijke zijde niet verdeeld
heid, maar saamhoorighedd gesteld."
met verstopping of moeilijken, tragen
■en onreigelmatigen Stoelgang zijn
onmisbaar. Werken vlug zonder kramp of
pijn. Bij Apothekers en Drogisten. Doos
60 ct.
Astritb
Brusselsche bladen melden, als een
merkwaardig feit, dat, in de afgeloopen
week, verscheidene vaders die ten stad-
huize de geboorte van een dochtertje
kwamen aangeven, bij de ambtenaren van
den burgerlijken stand aandrongen op het
inschrijven van hun kind onder den naam
van Astrid (dit als hulde aan de nieuwe
kroonprinses) aan welk verzoek gevolg
werd gegeven. De naam Astrid is echter
voor de Vlamingen geen volstrekt onbe
kenden naam. Guido Gezeile spreekt in
zijn boekje „Van den Kleenen Hertog"
van Vrouwe Astride" en heden ten dage
nog is Astrid in West-Vlaanderen, namelijk
in 4® Yzerstreek, als meisjesnaam nog
gebezigd.
Vlaanderen telt niet mee.
Onder dit opschrift bevat De (Brus
selsche) Standaard een artikel, waaraan
wij het volgende ontleenen:
Daar is geweldig feest gevierd gedu-
met hen te praten in de gezellige voor
kamer.
De pastorie was schilderachtig gelegen;
de roode muren waren bijna geheel achter
klimop verscholen; vóór liet huis was een
groot grasveld met een moerbeiboom in
het midden en enkele bloembedden aan de
zijden. Het huis was groot, maar verkeerde
ook in treurig vervallen toestand; de bo-
ververdieping was niet gemeubileerd, en
in verscheiden kamers hing het papier van
den muur en kon men dus den kalen on
dergrond zien. Janet schudde haar hoofd,
maar Mary wierp haar een geruststellen
den blik toe, terwijl zij fluisterde, „gij kunt
immers allen hij mij komen, terwijl dit
voor de kinderen in gereedheid wordt ge
bracht"; en haar schoonzuster voelde zich
getroost.
„Wij hebben nu geen kinderen meer
thuis, en hét huis is veel te groot voor
ons," merkte Mr Champneys op, terwijl
zij haar doek dichter om zich trok, en
oven hoestte, toen zij langs de breede,
oude trap naar beneden gingen. Zij was
een magere vrouw met donkere oogen,
zachte steun -en manieren. Haar leven
was «enigszins treurig en eentonig voor
bij gegaan; jaren lang was haar wereld
besloten geweest tusschen de studeerka
mer van haar man ein de gezellige voor
kamer, mef de ouderwetsche meubels en
Indische schermen. De bovenkamers wa
ren voorzien van allerlei gemakken voor
(wriye-;
rende dit zomersche najaar! Daar is een
vorstelijke bruiloft geweest, een groot ko
ning werd gestandbeeld, herdacht en te
Antwerpen is het 10.000e schip aange
komen
Wanneer we de Antwerpsche plechtig
heden uitzonderen, want daaraan kleeft
geen tekort, moet het dadelijk opvallen,
hoe, voor de rest, alles is geschied, pre
cies of er in dit land geen Vlamingen be
stonden. Prinses Astrid is te Brussel
verwelkomd, begroet, befeesd in het,
Fransch. In het station waren alle wapen
schilden Fransch, alle liedjes Fransch,
Burgemeester Max sprak op het stadhuis
alleen Fransch. Alle verdere óntvangsten
in stad en paleis waren Fransch, Fransch,
almaar door Fransch! Wie zou durven
denken, dat de Vlamingen de meerderheid
der bevolking uitmaken in dit land!
Antwerpen was hoffelijk geweest en
het vertaalde, bij monde van zijn burge
meester, de Vlaamsche welkomstrede in
het Fransch. Maar Brussel is petit Paris
zelfs tegenpver vreemde gasten, die zelf
het Fransch slechts karig gebruiken. En
Vlaanderen kent men er niet.
Daarna zou men koning Leopold's
ruiterstandbeeld inhuldigen. Alles was op
een enkel kinderliedje na Fransch, rede
voeringen, hedankingen.
Het opschrift van het monument is
in het latijn gesteld. Reeds had men
deze methode beproefd op het monu
ment aan de voetballers. Is het de nieuwe
oplossing van de talenkwestie? Spreekt
het officiëele België, zooals eertijds de
officiëele Hongaarsche monarchie, voor
taan latijn? Men weet te Brussel inderdaad
niet, hoezeer Vlaanderen wordt gegriefd
door deze opeenstapeling van onrecht
vaardige bejegeningen.
Herleving vain den Meisjeshandel in
Oost-Europa.
De hoofdcommissaris van politie te
Boedapest heeft zich tot de Roemeensche
politie-autoriteiten gewend, roet het ver
zoek ook harerzijds nauwkeurig toe te
zien .op alleen of in groepen reizende
meisjes, die de grens overschrijden, daar
tengevolge van de economische crisis in
Hongarije en de ontoereikende werkge
legenheid de handel in meisjes hand over
hand is toegenomen.
De meisjeshandelaars houden den on
ervaren meisjes de meest verlokkende
positie-aanbiedingen voor, betalen de reis
en beloven haar een mooie plaats als
opvoedsters, kamermeisjes, enz.
De Hongaarsche politiechef merkt in
zijn schrijven op; dat de tot dusver naar
Roemenië gelokte Hongaarsche meisjes
haast zonder uitzondering in den poel
van zedelijke ellende verzinken, en dat
op dit oogenblik alleen in Boekarest aan
9000 Plongaarsche meisjes een dergelijk
lot is beschoren.
.De mijnwerkersstakinlgi in Engeland.
Volgens een lid van de bemkldelings-
coimmissie van hef vakvereenigingscongres
zou de stemming onder de mijnwerkers
tegen de vredesvoorstellen der regeering
uitvallen. Hij voeigdei er echter aim toe,
dat de stemming niets aan den toestand
zal veranderen, daar de mijnwerkers het
werk hervatten en deze beweging steeds
toeneemt.
Van de ongeveer 80.000 stakers in
Schotland hebben er bijna! 70-000 hun
stem. uitgebracht en van dit aantal heb
ben er slechts 12.500 de voorstellen der
regeering aangenomen. Het resultaat was
in Glasgow een waira verrassing.
een zieke. Van uit een groot venster
kon men tusschen het groen door een
klein stukje van den rooden steen zien.
Op dit oogenblik waren da boomen kalal
en zag men hem geheel. Janet schrikte
en zeide: „het spijt mij, dat dit venster op
hef kerkhof uitziet, anders zou het zeker
mijn lievelingsplaatsje worden."
„Het is liet mijne ook altijd geweest",
gaf Mr Champneys vriendelijk ten ant
woord. „Ach, gij zijt nog jong, en kijkt
gaarne op iets vroolijkst" en zij zag met
zichtbare belangstelling naar het schoone
gelaat van Janet.
„In het voorjaar, als de hoornen groen
worden, 2iet ge niets dan de kerk en
de boomen. Ik heb Zondags dikwijls voor
dat venster naar het zingen zitten luis
teren dan zeide ik tot mijn man,
dat ik ook naar de kerk geweest ben."
.Tanet en Mary waren 'beide zeer in
genomen met Mrs Champneys; maar van
den predikant hadden zij een minder gun-
Istigen indruk gekregen. Hij was een ern
stig, oud man met droge manieren; zeer
I geleerd en precies, maar onpractisch, als
jj men wat met hem te maken had.
Op kluizenaarswijze had hij zijn leven
doorgebracht; hij werkte niet in zijn ge
meente, maar was gewoonlijk in zijn stu
deerkamer verdiept in oude folianten. On
danks zijn voldoend inkomen waren zijn
f geldzaken toch altijd in de war; door
kortzichtigheid en gebrek aan belangstel-
Ook de stakers in Zuid-Wales hebben
de voorstellen, en met nog grooter meer.
dorheid; verworpen; tegenover 122.000 te.
genstelmlmers stonden slechts 41.000 voor.
stemmters, een verhouding dus van 3
tot 1.
In Lancashire em Cheshire is door de
districtsafgevahrdigden gestemd, die even,
eens met 676 tegen 625 de voorstellen
vbrworpetn hebben.
Het aantal mijnwerkers dat aan den
arbeid is gegaan steeg tot 357.000. Een
vermeerdering dus van 8439.
Wervelstorm in de Vereenigide Staten.
Een telegram uit New York meldt, dat
de .Oostelijke Staten geteisterd zijn door
een wervelstorm van een snelheid van
70 mijl per uur, welke aanzienlijke schade
aan de scheepvaart berokkende, de daken'
van de woningen aan de kust afrukte,
mijnen deed onderloopen, het verkeer ïnf
de war stuurde en de telegrafische com
municaties, zoowel van de landlijnen ala
van de zeekabels, verbrak. Wel het ern
stigst is het gevaar in Oost-Pennsylvania,
en in West-Virginia, waar alle rivieren
buiten haar oevers zijn getreden, spoor-
en andere bruggen zijn weggeslagen. In
New-Jersey heeft de wind de muren van
een schouwburg in aanbouw tegen den
grond geworpen.
Tengevolge vpn een hevig onweer, "dat
zich boven New-York ontlast heeft, zijü
tien lieden gedood en vijf gewond.
De voorbode?
Voor het eerst sedert langen tijd ia
het aantal vacante betrekkingen bij de
arbeidsbeurzen te Parijs aanmerkelijk ge
daald, waarin men de voorbode van een
economische crisis vreest te zien. Naar
verluidt, moet ook het aantal bestellingen;
in de industrie afnemen, wat reeds ten
gevolge heeft gehad, dat door vrijwillige
overeenkomsten tusschen werkgevers en
arbeiders de arbeidstijd in sommige be
drijven verkort is. Men begint er op aart
te dringen, dat de regeering scherper toe
zicht zal oefenen op dc buitenlanders',
die in Frankrijk werkzaam zijn.
Korie berichten.
Volgens, een bericht uit Sofia is
een nieuw communistisch complot ont
dekt, waarbij ruim 150 personen te Sofia
en ruim 800 persionen in de provincie
betrokken moeten zijn. Een poot aantal
verdachte personen onder wie de leider
der communisten Pawloff, is in hechtenis
genomen. Pawloff moet reeds bekend
hebben.
Pe Engelsohe minister van mijn
wezen zal Donderdag een delegatie vart
mijneigenaars uit Wales ontvangen naar
aanleiding van een verzoek om het uit
voerverbod voor kolen op. te heffen. To
Cardiff is men van oordeel, dat de uitvoer
waarschijnlijk weer spoedig wordt toe
gestaan.
De Belgische oud-minister Francqui
gaat verscheidene maanden rust nemert
ling was de pastorie in dezen verwaar
loosden toestand geraakt zóó zelfs, dat
het voor zulk een oud huis niet zonder!
gevaar was; behalve in de kamers, die hij
met zijn vrouw bewoonde, was er in het
geheele huis bijna geen heele vloer te
vinden.
Maurice floot zacht voor zich heen,
toen hij de kamers bekeek, waar zijn
kleine meisjes zouden moeten slapen. „Mr
Champneys wil, dat ik in het begin van
Februari zijn plaats zal innemen en hij en'
zijne vrouw zullen niet vóór het laatste
oogenblik vertrekken; zelfs als Mr De-
noon er in toestemt mij dan te laten
gaan, hoe zullen wij deze verdieping dan
zoo 'spoedig, voor de kinderen gereed
krijgen?"
Maar Mary lachte om zijn wanhopig
gelaat.
„Gij moet allen bij mij komen", zeide
zij; „Janet en ik hebben het reeds af
gesproken. Er is zooveel te doen, dat
gij blij moogt zijn, als ge er in Juni
in kunt en toen gingen ze allen samen
de kerk bezien.
Mr Champneys en zijn toekomstige
plaatsvervanger hadden zooveel te spre
ken, dat liet de heide vrouwen begon te
vervelen, om steeds op en neer te loopen
en Mary sjelde dus ten laatste voor, dat
zij langzaam terug zouden gaan, en dat
Maurice hen zou volgen.
(Wordt vervolgd.)
