Dit it Fravh^t.
OË ZEE'tJW
TWEEDE BLAD.
Dit de Pers.
SnltenM.
MARV ST JOHN.
Het communistisch complot op Java.
FEUILLETON.
hebben geen middelen meer. Overzeesclie
markten en klanten zijn verloren gegaan.
Een aanvankelijke stijging van de kosten
van het leven. Belemmering van de in
dustrie bij, bet vechten om buitenland-
sche markten door verhoogde productie
kosten. Een verpletterende druk van plaat
selijke belastingen, die gelijkelijk op indi
viduen en de industrie neerkomt. D e
gevolgen van de staking zul
len op ieder man, iedere vrouw
en ieder kind in Engeland
drukken.
Het 10.000ste srihip te Antwerpen.
Onder groote belangstelling werd te
Antwerpen de aankomst van 't 10.000ste
schip in de haven tegemoet gezien. Onder
de reeders was er gedurende do laatste
dagen een zekere spanning merkbaar. Een
ieder wilde de eer voor zijn maatschappij
veroveren. Zoo werd ons Zaterdagmiddag
verteld, dat met het oog daarop een Ant-
werpsch reeder aan een schip order had
gegeven, enkele uren vroeger uit Rotter
dam te vertrekken en op de reede van
Vlissingen op bevelen te wachten.
De eenige schaduw, welke de gebeur
tenis vooruitwierp, was voor sommigen,
de mogelijkheid, dat het winnende schip
een Duitsch schip zou zijn. Die vrees
is ongegrond gebleken, want het winnende
stoomschip is de „Melita" van de Cana
dian Pacific.
Het was evenwel maar op het nippertje
af. Zondagmorgen zou een boot van den
havendienst zich bij Doel, dicht bij de
Nederlandsche grens, stationneeren om
daar uit te maken, welk het 10.000ste
schip was. Een der onder-havenkapiteins
zou aan boord geplaatst worden van het
stoomschip, om verder te controleeren
of het werkelijk het 10.000e zou blijven,
want het kon nog altijd gebeuren, dat
een ander stoomschip voorbij liep.
De Melita", het groote stoomschip van
de Canadian, kwam als gelukkige winnaar
te Doel aan, doch bet werd onmiddellijk
gevolgd door een Duitsche en een Deen-
sche boot. Toen de kapiteins dezer vaar
tuigen bemerkten, dat de „Melita" stopte
om een der havenkapiteins aan boord
te nemen, zetten zij er alles op om vóór
de „Melita" in Antwerpen te zijn. Zij
voeren de „Melita" voorbij, die daarbij
de achtervolging begon en na een korten
strijd overwon.
Bij de aankomst te Antwerpen werd de
kapitein vgn de „Melita" door het per
soneel van den havendienst opgewacht,
waarna'hij met den vertegenwoordiger der
reederij door burgemeester van Cauwe-
laert op het stadhuis werd ontvangen.
Gelijk men weet, zullen de eigenlijke
feestelijkheden eerst vanavond plaats vin
den. Ter vergelijking met vorige jaren, de
volgende statistiek
Jaar
Schepen
Tonnenmaat.
1913
7056
14.146.819
1919
4820
5.245.048
1920
7698
10.858.926
1921
8076
12.980.874
1922
8323
15.050.182
1923
9351
17.353.498
1924
9709
19.305.907
1925
9971
20.201.598
Voor 1926 rekent men op ongeveer
11.300 schepen, en een tonnenmaat van
221/2 millioen, schrijft de Maasbode.
Een generaal als chocolade-fabrikant.
Generaal H. F. Grenfell, een zoon van
wijlen veldmaarschalk Lord Grenfell, is
na 21 jaar militairen dienst te hebben
gedaan, chocolade-fabrikant geworden en
op het oogenblik bezig een reclame-veld
tocht te voeren voor een vreedzame over
winning. Hij wil het Engelsche publiek
overtuigen, dat Engelsche cacao, choco
lade en bonbons zoo goed zijn als de
buitenlandsche fabrikaten en bovendien
goedkooper. Sedert een paar maanden
werkt zijn nieuwe fabriek te Londen.
De generaal is in 1870 geboren en
in 1906 getrouwd met de oudste dochter
van graaf Rosse. In 1892 nam hij dienst
bij het leger. Hij heeft in Soedan en
Zuid-Afrika gevochten. In den Boeren
oorlog onderscheidde hij zich als aan
voerder van een rpgiment van Brabant's
Ruiterij.
Hij erkent, dat het beroep van choco
lade-fabrikant „een beetje verschilt van
het soldatenberoep", maar, zegt hij, op
beide is dezelfde leus van toepassing:
„Doe uw best en gij zult het winnen."
Staatspropaganda voor melk.
Op aansporing van het Beiersche mi
nisterie van landbouw is er in Beieren
een film vervaardigd ter propageering van
het melkgebruik onder de stedelijke en
landelijk© bevolking. Er wordt in Duitsch-
land te weinig melk gedronken men
houdt daar blijkbaar meer van bier ge
lijk de minister van landbouw bij een
toelichting van de film voor genoodig-
den verklaarde. Men drinkt er gemiddeld
1/4 liter melk per höofd en per dag, d.i.
slechts een derde deel van de hoeveel
heid, die b.v. in Zwitserland en Ame
rika wordt verbruikt. En zelfs van het ge
ringe kwantum wordt een deel nog uit De
nemarken >en Nederland betrokken, in
plaats van uit Duitschland.
De minister, die zijn Beieren kent, ge
loofde niet, dat men door de melk het
bier zou kunnein verdringen, maar men
zal reeds tevreden zijn, wanneer het be
langrijkste middel voor de volksvoeding
in de; Duitsche huishouding weer de
plaats inneeimt, die het vóór den oorlog
innam.
Men zieit op de, film aan de café
tafel ©en dikbuikig, amechtig heertje, dat
zonder bier niet leven kan, en een als
een athleet gespierden man in arbeidcrs-
kleeding, die in een glas melk een be
nijdenswaardige boeveelheid calorieën
naar binnen werkt en daarvoor sLechts
©en luttel bedrag heeft te betalen.
Korte berichten.
Zondagavond verschenen er tien fas
cisten op bet bureau van de Action
Franpaise te Parijs. Er ontstond een twist
en de fascisten sloegen ruiten in, waarop
menschen van de Action Fjancaise met
revolvers op de indringers schoten. Dezen
schoten terug. Een der fascisten werd
gewond. Er is een onderzoek geopend.
Naar Reuter uit Chicago meldt, heeft
de Koningin van Roemenië een verzoek
ontvangen van Koning Ferdinand om vóór
Kerstmis weer thuis, te zijn. Ingevolge
dezen wensch van den Koning zal de
Koningin het grootste deel van de reis
door bet Zuiden van de Vereen. Staten,
achterwege moeten laten.
„Schar dijn", een Zeeuwscb
volksvoedsel. Een Zeeumsch mede
werker schrijft aan het „Hbld.":
De „Schardijn" (Clupea sprattus) in Ne
derland, voor zoover mij bekend, niet an
ders bekend dan gerookt in den vorm van
de bekende bosjes „sprot", wordt in Zee
land veel in verschen toestand genuttigd.
Zeer na verwant met de haring (Clupa
harengus), heeft de schardijn daarmee ook
de gewoonte gemeen het grootste deel van
't jaar op vrij groote diepten door te bren
gen, en alleen op bepaalde tijden van liet
jaar (aan onze kusten October en Novem
ber, of nog later) in groote scholen te
trekken naar ondiepe gedeelten der zee,
of naar de kustwateren.
Het feit, dat in dezen tijd van 't jaar hier
ook veel mist is, heeft bij 'tvolk het ge
loof doen ontstaan, dat de schardijn zich
alleen bij mist vangen laat. Deze meening
is echter meermalen door ervaren vis-
schers tegengesproken. Volgens hen wordt
de schardijn even goed bij zonnig helder
weer, als bij mist gevangen. Toch is 't geen
wonder, dat het volk verband heeft ge
zocht tusschen mist en 't vangen van
schardijn. Ook dit jaar was er weer aan
leiding toe. Een paar dagen geleden hing
er 's morgens hier (W. Zeeuwscli-Vlaande-
ren) een dikke mist. 's Middags werd het
wat minder, maar den heelen dag bleef
het toch hangen. Men sprak over schar
dijn. En inderdaad, den volgenden dag
was ze er: een vrachtauto, geheel bezet,
met manden vol van de zilverblinkende
vischjes, aangevoerd uit Breskens. Acht
uur 's morgens kwam ze, en 's avonds
tegen koffiedrinken hing over ons plaatsje
een wolk van schardijngeur. 'kMaak me
sterk, dat dien dag negen-en-negentig pro
cent van de inwoners ze aten bij de
boterham. Want schardijn is hier een
volksvoedsel, en al is natuurlijk met de
algemeene prijsstijging ook deze visch wat
duurder geworden, toch koopt men altijd
voor een kwartje nog genoeg voor een
maaltijd van 5 a 6 personen. Dit te eer,
daar men er toch altijd wat voorzichtig
mee moet zijn. 'tls een zeer „machtig"
VAN
DINSDAG 16 NOVEMBER 1926, No. 40.
Eere wien eere toekomt.
Onder dit opschrift schrijft Mr Ver-'
kouteren in de Nederlander:
„Toen onlangs de gemeente Amster
dam bet 50-jarig bestaan van het Noord-
zee-kanaal herdacht, en in het Concert
gebouw een schitterend feestmaal was
gericht, heeft de Burgemeester, voordat
de maaltijd begon, gelegenheid gegeven
tot het tafelgebed. Hij schaamde zich zijne
overtuiging niet. Hij wist voor haar uit
te komen te midden van vele honderden.
Hij had den moed zijne gevoelens open
lijk te belijden en wij brengen hem daar
voor hulde. Karakter is veel zeldzamer
dan talent, maar staat dan ook veel hooger
en Amsterdam mag zich verheugen, in
het bezit van een Burgemeester, die de
beide gaven in zich vereenigt."
Communistische woelingen.
„Reeds lang, zegt „De Standaard",
heeft bet op Java gebroeid.
Ontoelaatbare communistische propa
ganda heeft dan ten slotte bewerkt, Sal
er weer eenige dooden moesten vallen
en dat waarschijnlijk nog meerderen er
bet leven bij zullen inboeten als gevolg
van te verwachten rechterlijke vonnis
sen. Men heeft het kunnen zien aankomen
en de Regeering bleek dan ook niet geheel
onvoorbereid te zijn.
Het is te hopen, dat er thans de schrik
wat onder gekomen is, want ook elders
dan in West-Java werkt de communisti
sche propaganda met groote kracht. O.a.
op Sumatra's Westkust.
Dat overigens Bantam en de Prean-
ger een gunstigen voedingsbodem op
leveren voor extremistische actie, is
van ouds bekend. Voor zooveel Bantam
betreft, een der minst gezegende deelen
van Java, hebben economische omstan
digheden bovendien wellicht ook eeniger-
mate bijgedragen tot de grootere vatbaar
heid der bevolking voor -revolutionaire
propaganda. De Regeering verklaarde den
toestand thans geheel meester te zijn en
we aanvaarden die geruststellende mede-"-
deeling gaarne.
Maar van veel gewicht is ook, dat zij
den toestand meester blijft.
Men heeft nu gezien tot welken graad
van verdwazing de revolutionaire propa
ganda voert; men is dus nadrukkelijk ge
waarschuwd voor wat nog komen kan.
En we vertrouwen, dat de Regeering
niet zal nalaten daaruit de conclusie te
trekken, die vlak voor de hand ligt."
Aneta meldde Zondag uit Batavia:
De nacht is overal zeer rustig ver-
loopen. In verband met geruchten van de
Pondok-Gedeihlanden, dat een groote ben
de onderweg was naar Meester Clornelis
©n Batavia, werd hun een militaire pa,
trouill© van veertig man onder bevel van
©en luitenant tegemoet gezonden. Het
lukte echter niet om aanraking met de
bende te krijgen, aangezien zij vermoede
lijk ©en anderen weg insloeg, een weg
naar Tandjong Priok, waar gisteravond
©111 half 10 vijftig in het wit gekleede
personen aankwamen, waarna zij zich
schuil hielden op ©en terrein achter de
Bataafsche. Na verschijning van de- politie
verspreidden zij zich langzaam. Tot dus
ver zijn geen ongeregeldheden gemeld.
Bij Petir zijn vier communisten neer
gelegd. Te Pandeglang is alles rustig,
de dames, die naar Serang waren uitge
weken, keeren terug.
De. lijken van den heer Benjamins en
van den wedana van Menes zijn in stuk
ken gehakt gevonden. De heer Benjamins
werd uit het huis gesleurd, hij was een
stevige boy en verdedigde zich op de
meest heldhaftige manier, maar hij moest
voor de overmacht zwichten. Hij werd
vastgebonden en afgeslacht.
Batavia en Meester Clornelis vertoonen
i weer een zeer rustig stadsbeeld. Het ge-
j beurde- heeft den gewonen gang van het
leven van de groote massa van de be
volking totaal onberoerd gelaten.
Gisteren werd gemeld: Twee honderd
militairen zijn Zondag uit Weltevreden
naar Bantam vertrokken tot verlichting
van de patrouillediensten.
De vermiste assistent-wedana van La-
hoean is vermoord in een auto gevon
den, zijn vrouw is ongedeerd.
Te Laboetaïi hadden de troepen driemaal
aanraking met dei communisten, waarvan
er vijf werden gedood en enkele gewond
of gevangen genomen.
Op de wegen worden barricades aange
troffen. Talrijk© personen zijn gearres
teerd.
Uit giemarang wordt gemeld: Ruim vijf
tig communisten voorzien van blanke wa
penen poogden Zaterdagavond in de buurt
van Pomalang den assistent-wedana van
Oelocdjani te vennoorden. Doortastend
kranig optreden van den assistemresident
voorkwam echter alles. Met drie man
van de veldpolitie hield hij den troep
staande en dreigde allen te zullen neer
schieten. Vijftien communisten werden ge
arresteerd, de anderen ontvluchtten.
D© bendei stond onder leiding van een
dessa-ondexwijzer.
Er is een comité gevormd onder voor
zitterschap van den Gouverneur der pro
vincie West-Java, den heer Hillen, en
waarvan mr Trip, president van de Java-
sc-h© Bank, penningmeester is, om te col
lecteeren ten behoeve van den voortref-
felijken zwaren arbeid, die door politie,
militairen en ambtenaren verricht is.
Burgerwacht. In een interview met
het beistuur bracht Aneta het denkbeeld
van een burgerwacht ter sprake, maar
ontving tot antwoord, dat dit ongel
■wenscht geacht wordt. In Batavia en in
de omstreken heeft het bestuur den toe
stand absoluut in handen. Het is bijna, on
denkbaar, dat een beroep zal warden
gc-daan op liulp uit dei burgerij. Die stich
ting van een burgerwacht zou enkel groo-
terei onrust verwekken.
Brief onderschep t. Die resident
van Pekalongan onderschepte op 11 Nov.
een brief, in cijfercode, gericht aan de
communisten te Pekalongan. De ontcij
fering toonde aan, dat de brief een op
dracht inhield, ongeregeldheden te ver
wekken in den nacht van 12 op 13
Nov. Hierna zijn alle ambtenaren van het
B. B,. gewaarschuwd.
Be assistent-resident van Pemafang ver
nam, dat een bende van tientallen gewa.
penden voornemens was den assistent
wedane van Oeloedjani te vermoorden en
het pandhuis in te nemen. De hoofd
leiders zijn gearresteerd. Een onderzoek
bracht uit, dat de opdracht afkomstig
was uit Oheribon, waar de aanlegger ge
arresteerd werd. Die opdrachten werden
overgebracht door conducteurs van de
j gemarang-Gheribon-Stoomtram.
De Locomotief dringt aan op zoo'n
strenge, onvergetelijke, ongeprecedeerde,
exemplaire bestraffing van daders en lei
ders, dat die voorgoed in aller geheugen
gegrift zal zijn.
Het S 0 e r. Handelsblad ver
wacht zeer krachtige maatregelen tegen
herhaling van de samenzwering op groote
schaal. Het neerslaan van het verzet ging
gemakkelijk, doch het publiek heeft recht
op voorkoming van een gewapende ter
reur. 1
Het Bat. Nieuwsblad merkt op,
dat hier een aanslag gepleegd is, die
niet het minste verhand houdt met de
volksbeweging. Men had enkel te doen
met een troep huurlingen en misdadigers.
De Courant wijst er op, dat de
groote massa van de bevolking van West-
Java zich volkomen afzijdig gehouden
heeft. Van de 250,000 inheemschen in
Batavia hebben nog geen 500 meegedaan.
De stuntelige poging tot opstand vond
haar grond bovendien grootendeels bui
ten Batavia. Het aantal van de verzets
lieden buiten Batavia is op het oogenblik
niet te controleeren, maar uit de aanra
kingen, die de politie en militairen met
de benden daar hadden, blijkt, dat er
een paar honderd hier en daar opereeren.
De bevolking doet er evenmin mee.
De hoefijzercorrespondent van het
Handelsblad heeft een onderhoud
geliad met Mr Fock, oud-gouverneur-ge
neraal, waarvan hij het volgende verslag
geeft:
„Is er naar uw meening met eenige
waarschijnlijkheid een bijzondere oorzaak
voor het gebeurde aan te wijzen, bijv. de
Lebaran of de recente bestuurswisseling?"
„Neen, de zoogenaamde communis
ten werken altijd door en van tijd tot tijd
lukt het hun, een aantal licht te beïn
vloeden lieden zoo op te zweepen, dat
er een uitbarsting komt. Dat is al vroeger
voorgekomen en het zal nog wel meer
gebeuren."
„Was het, vóór uw vertrek, bekend,
dat er iets bijzonders broeide?"
Neen, men weet alleen, dat men
altijd op zijn hoede moet zijn."
„Maar ik heb berichten ontvangen uit
het begin van October, waaruit blijkt,
dat er toen reeds in Bantam een complot
werd gesmeed."
„Dat er in Bantam iets gaande was,
•wist men wel, maar er zijn toen ook
troepen heen gestuurd."
„Vindt u het niet verontrustend, dat
er op zooveel plaatsen, nagenoeg tegelijk,
iets kon gebeuren dat dit de autoriteiten
blijkelijk toch onvoldoende voorbereid
heeft gevonden
„Dat verhaast mij ook wel en wat
ik vooral verontrustend vind, is, dat de
kwaadwilligen zoo goed bewapend waren.
Op den wapeninvoer wordt zeer streng
gelet. Maar het is moeilijk om de heele
kust van Java te bewaken."
„Dus u gelooft, dat dergelijke dingen
niet geheel te voorkomen zijn?"
„Geheel niet. Maar voortdurende
waakzaamheid en een zeer krachtig optre
den tegen kwaadwilligen zullen veel kun
nen voorkomen. Overigens moet men al
tijd bedenken, dat men in zulke zaken
te doen heeft met het werk van een
betrekkelijk kleine groep. De groote massa
der bevolking weet er niets van en blijft
er geheel buiten."
De mijnwerkersstaking in Engeland.
Verwacht wordt, dat als de kolensta-
king geëindigd is, zich eene onmiddel
lijke en krachtige opleving zal doen ge
voelen in de bedrijven, die gedurende
het afgeloopen half jaar door de staking
in meerdere of mindere mate werden
gehandicapt.
De ijzer- en staalfabrieken in Zuid-
Wales zijn in liet bezit van omvangrijke
orders en vele duizenden menschen zullen
er werk vinden, als er weder brandstoffen
voor de hoogovens beschikbaar zijn. Een
groote firma te Newport heeft een contract
gesloten voor de levering van 22 ton bui
zen naar Sao Paulo ijj Zuid-Amerika. Dit
is slechts een voorbeeld.
De meeste fabrieken bezitten reeds zoo
veel orders, als zij maar ©enigszins kun
nen uitvoeren. Een Londensche firma
heeft een belangrijk contract gesloten voor
den aanleg van ondergrondsche spoor
wegen te Buenos Aires. Dit contract heeft
naar verklaard wordt, tot gevolg, dat En
gelsche arbeiders vele jaren lang werk
zullen hebben. De Birminghamsche ijzer
en staalindustrie heeft werken van allerlei
soort uit te voeren, in .het bijzonder den
bouw van spoorwegwagons. Te Sheffield
hebben de contracten voor allerlei staal-
fabrikaten zich gedurende de drie laatste
maanden gaandeweg opgehoopt.
In de scheep sbouwindustrie is de ach
terstand eveneens groot en de uitvoering
hiervan zal alleen reeds een drukke peri
ode brengen.
Joynson-Hicks, de Engelsche minister
van binnenlandsche zaken, heeft Zaterdag
in een rede te Barnstaple gezegd, dat
de staking in demijnen hetland
b ij k a n s ten gronde gericht had.
Zij had dit een verlies berokkend nog
grooter dan de oorlog in Zuid-Afrika,
een verlies, dat totnogtoe op ruim 400
millioen gesteld kan worden.
De Westminster Gazette, die een reeks
van artikelen begint, waarin verschillende
deskundigen op allerlei gebied de noodlot
tige gevolgen van het conflict zullen be
schrijven, vat deze als volgt samen:
Het rechtstreeksche verlies alleen be
draagt 160 millioen. De levensstandaard
van het volk zal voor jaren neergedrukt
worden. De staatsbelastingen zullen ver
hoogd worden. Groote vakvereenigingen
frissche buitenlucht laten genieten; zou
dat plan u niet aanstaan?" vroeg hij,
want hij zag hoe de teleurgestelde trek
van haar gelaat verdween.
„Ik vind het een prachtig plan," gaf
zij dankbaar ten antwoord.
„'Maurice, gij zijit zoo wijs en verstan
dig en kunt ©en zaak terstond vatten.
Ik zie, dat ik ongelijk had met ze hier
tie willen brengen; natuurlijk zou Mr Pratt
dat niet aangenaam vinden."
„Ik ben blij, dat ge weer tot bezinning
zijt gekomen," merkte Janet bits aan.
Als ge er niets op tegen hebt, Maurice, ga
ik naar bed, want ik ben moe van de
reis."
Janet zou meer naar waarheid gespro
ken hebben, als zij gezegd had: „Ik heb
genoeg van al dat gepraat". Haar hoofd
was vol eerzuchtige plannen; zij wenschte
met Mary te praten over het huis en
de meubels en haar toekomstige woning-;
eai den volgenden dag moesten het zil
ver en de juweelen bekeken worden, en
zij liad verwacht, dat zij nu de lijst
eens samen zouden nazien; maar niets
van dat alles. Werkelijk werd- er een van
de gewone besprekingen uit Lime Street
gehouden, waardoor al de nare ge
dachten, die zij zoo gaarne buiten wilde
sluiten, haar weer te binnen kwamen
Mary's jongens, en de moeders, en 'de
oude vrouw Hales, en Maurice, die in
ernst beloofde, dat de twee gemeenten
vereenigd zouden worden.
Het zou veel beter zijn, als zij zich
in de gemakkelijke kamer terugtrok, en
bij het vuur ging zittein lezen of peinzen.
Maurice wist best, waarom zijn vrouw
hen verliet. Hij stak haar kaars aan ea
wenscht© haai' een weinig ernstig goeden-
nacht.
„Ik ben bang, dat 'wij haar verveeld
hebben," sprak hij met een smartelijke
trilling in zijn stem, terwijl hij weer tegen
over Mary ging zitten. „Arm© lieve Janet,
hoe bezwaart Whitechapel haar! Ik ge
loof waarlijk, dat dezei tegenzin haar inge
schapen is en zij het niet helpen kan;"
want zijn liefde voor haar maakte, dat hij
steeds verontschuldigingen voor haar ge
drag vond. I ff Hl
Zij bleven nog een paai' uur de plannen
hespreken. Later zeide hij tegen zijn
vrouw, dat het een opfrissching voor Mary
was, als zij haar broeder geheel voor
zich had, en zij hem .al haai' gedachten
ikon bloot leggen; maar zelfs Maurice
wist niet, hoeveel de sympathie, die ër
tusschen hem en Mary bestond, er toe
bijdroeg om hem t© verzoenen met de on
volmaaktheden zijner vrouw.
1
(Wordt vervolgd.)
Uit het Engelsch.
»95.) o
„Er zijn er onder hen, die nog nooit
van hun leven een groen veld of een
liaag gezien hebben, en zij weten niet
iwat cricket is; zij kunnen alleen spelen
met vuile kaarten. En dan de moeders,
Maurice 0, ik heb altijd zoo'n mede
lijden met de moeders. Zij moeten was-
schen en naaien en knorren van den mor
gen tot den avond altijd werken en
nooit klaar zijn vermoeide, slecht
doorvoede lichamen en booze tongen, ar
me menschen! Kon er voor hen ook
niet iets gedaan worden, Maurice? Kon ik
re niet eens hierheen brengen, twee of
Örie tegelijk, een van de optrekjes voor
hen in gereedheid laten brengen en hun
twee of drie dagen rust en goed voedsel
geven, mét een heerlijk uitzicht op groe
ne velden en frissche bloemen?" En Mary
Was geheel opgewonden.
„Zacht wat, mijn wilde zuster," ant
woordde haar broeder glimlachend en
Bichtbaar voldaan; maar zijn vrouw viel
hem misnoegd in de rede:
„Maar Maurice, hoe kunt ge nu naar
zulken onzin luisteren? Mary, ik verbaas
mij over u; wilt ge allerlei ziekten en
ondeugden en vuiligheid naar deze schoo
ns plaats halen, om uw huis en de nieuwe
gemeente van Maurice te besmetten?
Denkt ge, dat fatsoenlijke dienstboden zou
den omgaan met Polly Tyler en Mrs. Wat
huis? Het zou zedelijk bederf in huis
brengen zelfs al zoudt ge aan het gevaar
van lichamelijke besmetting ontkomen";
©n Janet wierp het hoofd in den nek
nooit te voren was haar gevoel van recht
ten betamelijkheid zóó zeer beleedigd. Mary
keek geheel verslage®; zij zagen Maurice
aan.
„Denk aan onze kinderen aan Mary
en haar positie," riep Janet uit.
„Denk aan onze armen en aan onze
middelen om goed te doen," bracht Mary
bedroefd in het midden.
Maurice zag de 'beide vrouwen met
liefdevollen blik aan en streelde toen de
hand zijner vrouw, als war© zij een zijner
jongste kinderen geweest. „Wees niet
boos, Janet,' 'was alles, wat hij tot haar
zeide: „gij kunt mij gerust vertrouwen,
en toen wendde hij zich tot zijn zuster,
terwijl er een groote teederheid uit zijn
oogen straalde. „Dat was een vriendelijke
gedachte, lieve, en het leek geheel op
Tante Mai'y; maar ge herinnert u de
woorden van onzen geliefden ouden hei
lige, St. Francis de Salis, „haast u lang
zaam"; „denk zooveel gij wilt, maar laat
uw© gedachten langzaam rijpen, evenals
de perziken aan een muur op het zui
den; onrijp© vruchten vallen niet in den
smaak, onrijpe gedachten leiden tot onvol
komen daden."
„O, Maurice!" en toen voegde zij er o-p
fceleurgestelden toon aan toe: „Et tu,
Brute! Valt gij mij ook af?" „Neen, neen,"
antwoordde hij ernstig, „ik zal u hel
pen, zooveel in mijn vermogen is; wij
zullen samen werken, Mary, als ik hier
ooit kom; wij zullen deze gemeente aan
mijn vorige verbinden en voor beide wer.
ken."
„Maar Janet heeft gelijk," ging hij na
©enig nadenken voort; „gij moet uw huis
niet vol maken met alle arme moeders
uit Whitechapel; wij kunnen de dingen
niet letterlijk opnemen, en nu niet „uit
gaan op de wegen en heggen, en ze dwin
gen in te komen"; wij moeten thans
op andere wijze onzen maaltijd aanrichten.
Ik weet iets beters, als uwe middelen
het toelaten en gij nog wilt.
Zoudt ge niet gaarne ergens een huisje
huren, het eenvoudig meubileeren en er
een vertrouwbare vrouw in laten wonen
zooals de oude vrouw Hales en
dan uw moeders uitnoodigen, twee of
drie tegelijk, en lien een week van de
