DE ZEEUW
TWEEDE SLA©.
Binnenland.
Uit Uk Pmiicie.
Zoeklichtjes.
Hmnmi Wm~m,
MARy ST JOHN.
FEUILLETON.
VAN
WOENSDAG 10 NOV. 1926, No. 44.
CJhr. Radio-verea niging.
Het „Chï. Tijdschrift voor Radio''
schrijft:
Het bestuur van onze vereeniging heeft
in samenwerking niet den Katholieken
Radio-omroep besloten, de aan beide ver-
©enigingen verleende zendvergunning zoo
spoedig mogelijk in exploitatie te bren
gen. Mede' daardoor zal ook de uitbouw
van onze programma's verwezenlijkt kun
nen worden. Het ligt in de bedoeling
om ook groote concerten te doen uitzen
den. taallessen en een kinderuurtje te ge
ven, enz., terwijl reeds nu pogingen wor
den gedaan om een cursus in paedago-
giek voor onderwijzers voor te bereiden.
Offertes voor het bouwen of verhuren
van een zender bereikten reeds het be
stuur.
Echtscheidingen in de
middeleeuwen
In dezen tijd, rijk aan echtelijke mis
verstanden en dientengevolge aan schei
dingen, is het wel eens interessant na te
gaan, zegt het Hiand ei 1 s bl., hoe men
in vroeger eeuwen oneenige echtgenooten
tracteerde. Want dat het verbreken van
den huwelijksband niet altijd zoo makke
lijk is gegaan hls tegenwoordig, is alge
meen bekend.
Uit overleveringen en oude beschrij
vingen weten wij, dat meniigim'alal drasti
sche maatregelen werden genomen, om de
echtelieden te dwingen, het juk samen
weer op te nemen.
Zoo vermelde, een oude Zwitsersche kro
niek, dat er in dei middeleeuwen een
groote toren stond aan den oever van
het. meer van Zürich. En in dien toren
werden echtparen, die van elkander schei
den wildenopgeslotenIn het ge
bouw, dat eigenlijk als wachttoren van de
vesting dienst deed, was, op gezag van
hooger hand, een kamer 'afgezonderd,
waarin de sclieidingslustigen ettelijke we
ken werden verbannen. En, heel slim1, had
men het kamertje zóó ingericht, dat ieder
spoor van comfort ontbrak. Niets had men
verzuimd om het ontevreden paar weer
tot elkaar te brengen. Er was maar één
stoel, één tafel, één bed beschikbaar;
ook van kleinere gebruiksvoorwerpen als
messen, vorken, lepels, glazen, borden,
handdoeken, werd slechts één exemplattr
verstrekt.
De Züi'icher rechters meenden, dat de
echtelieden, graag of niet, op deze wijze
werden gedwongen weer toenadering te
zoeken; want in dei kleine ruimte, slechts
van het allernoodzakelijkste voorzien, leer
den ze vanzelf toegeeflijkheid en hoffe
lijkheid jegens elkander.
Dezelfde kroniek, waarin het verhaal
van den echtscheidingstoren", zooals de
eigenaardige geVangenis "gedoopt was door
de bewoners uit den omtrek, beschreven
is, vermeldt, dat de draconische mlaatregel
bijna steeds de gewenschte gevolgen had;
'de gevangenen waren bet meestal, lang
vóór ze hun tijd hadden uitgezeten, weer
©ems geworden en keerden vol goeden
moed terug naar de echtelijke woning
Wanneer de voorgeschreven gevangen
schap tegen de verwachting in geen ver
betering in de verhouding tusschen man
en vrouw bracht, werd de scheiding on
middellijk, zonder verderen vorm van pro
ces, uitgesproken.
De torenkamer wals mlaar zelden in ge
bruik, want de meoste echtparen vonden
het denkbeeld: om in het publiek aan de
kaak gesteld te worden, zóó afschrikwek-
fcmd, dat zij liever hun kleine of groote
meeningsverschillen, ruzies en twisten aah
den huiselijken haard uitvochten, dan
dat zij de blamage van een verblijf in den
toren wildc-n ondergaan.
De wegenverbetering.
In dit voorjaar werden verschillende
voetpaden in „Velserbeek" te Velsern ver
bard met een afvalproduct van de hoog
ovens, het z.g. slakkenzand.
Uit het Engelsch.
92.) o—
Mary was alleen thuis, toen hij schelde,
want Janet was op de vrouwen-vereeniging
Zij' zat bij het vuur en deed haar best
haar aandacht hij een hoek te bepalen,
toen Grey werd aangediend.
Hij keek haar niet aan, toen zij elk
ander de hand gaven, maar hij merkte
op, hoe zij even later haar stoel achteruit
had geschoven, zoodat deze in donker
stond en hij haar gelaat niet kon zien;
en. toen het vuur helder opbrandde nam
eij een schermpje en hield dat tusschen
haar en de vlam.
Het viel niet te pntkennen, dat beide
Eeer zenuwachtig waren. Grey sprak over
zijne reis; vroeg naar Mrs St. John en
zeide, dat het hem speet, dat zij niet
thuis was; hij maakte eenige 'gewone op-
merkingen over 'het weer, .over den toe
stand der wegen en nam toen het boek
pp, waarin Mary had zitten lezen. Mary
antwoordde hem rustig, maar haar stem
klonk niet zoo helder als gewoonlijk; een
Eeker iets," eene hoofdbeweging iets
dat zich niet beschrijven liet herinnerde
haar aan Bertie. Nooit te voren, had zij
Het resultaat is echter niet geworden
wat men zich had voorgesteld; zeer waar
schijnlijk door den lossen ondergrond,
heeft het dek niet voldoende vastheid
gekregen.
Nu is echter de directie van de hoog
ovens overgegaan tot een nieuwe proef.
Op een nieuw aangelegden weg wordt
op een bed van puin, een laag grint,
vermengd met sproeiasfalt, gebracht. Dit
wordt gewalsd en daarna het slakkenzand
er op gebracht.
Men heeft.de stellige verwachting, dat
met dit procédé goede resultaten worden
verkregen, daarover een gedeelte van den
weg, dat reeds is afgewerkt, een zware
vrachtauto heeft gereden, zonder sporen
na te laten.
Slaagt deze proef, dan is het de be-
doeling, op de thans bestaande, reeds
verharde wegen, een bovendek van dit
slakkenzand aan te brengen.
Arbeiders naar het buitenland.
De Commissaris der Koningin in de
provincie Zuid-Holland heeft aan de bur
gemeesters in zijn provincie bericht, dat
den Minister van Binnenlandsche Zaken,
in overleg met zijn ambtgenoot van Ar
beid, „de wenschelijkheid is gebleken, om
werklooze Nederlandsche arbeiders, die
naar het buitenland willen vertrekken om
aldaar tijdelijk tot het verrichten van werk
te verblijven (zonder dat bij hen sprake
behoeft te zijn van het voornemen zich
aldaar blijvend te vestigen) daarin niet
te belemmerëh door weigering van het
voor de reis benoodigde bewijs van Neder
landerschap op grond, dat zij belasting
schuld hebben".
De kwestie der tollen.
Het ligt, blijkens de mededeeling van
den stand van werkzaamheden van de
verschillende staatscommissies in de bij
lage tot de memorie van antwoord in zake
de Staatsbegrooting, in het voornemen
van de Staatscommissie-Patijn om spoe
dig een rapport over de tollen op wegen
voor gewoon verkeer en bruggen aan den
Min. van Waterstaat uit te brengen.
De kerk en het "wereldleven
van onzen t ij cl.
Naar gemeld wordt, heeft de door den
kerkeraad der Ned. Herv. Gem. te Rot
terdam benoemde commissie tot het hou
den van lezingen op cultureel gebied voor
de volgende samenkomst in de Groote
Kerk op 9 Dec., 's avonds 8 uur a.s„ uit-
genoodigd oud-Minister II. Colijn. Deze
lieeft de uitnoodiging aanvaard en beslo
ten te spreken over „De Kerk en het
wereldleven van onzen tijd".
De commissie wil door deze keuze
blijk geven een breed standpunt in te
nemen, door ook bij haar apologetische
werkzaamheden het woord te geven voor
een zoo uitgebreiden kring van voorman
nen uit die Kerken, waartegenover zij in
vriendelijke relatie wil staan.
Werkloozenzorg in Middel
burg. Door den Middelbuxigschen Be-
stuurdersbond en den Chr. Besturenbond
werd gisteravond in het Schuttershof een
druk bezochte vergadering gehouden met
georganiseerde werkloozen en bestuurs
leden van vakvereenigingen (aangesloten
bij een der genoemde bonden, waa'rin
de heer J. Onderdijk wethouder van Mid
delburg sprak over „Werkloozenzorg in
Middelburg" in verband met de nieuwe
crisisreigelirug.
De heer J. Onderdijk zeide gaarne de
nieuw© regeling eens nader te willen toe
lichten. In 1922 maakte men geen regle
ment, omdat men geheel afhankelijk was
van ld© Rijksregeling, zoowel moreel als
wettelijk. In den loop van 1923 is de
rijksbijdrage opgehouden, alleen geeft het
rijk nog af en toei iets voor het uitvoeren
van werken in werkverschaffing. Het was
in den tijd1 toen 'ook hier het aaiita]
werkloozen verminderde, mlaar later is
het wéér gaan toenemen en 1926 spant
ten deze wel de kroon. Om dit nadei
aan te toonen, noemt spr. enkele cijfers
Zoo wijst hij er op, dat in Mei 1922
230 werkloozen waren ingeschreven, in
Mei 1923 157, 1924 99, 1925 203, 1926
308. Voor September zijn de cijfers fesp.
214, 180, 126, 203 en 323. Voor Novem
ber; 253, 147, 189, 279 en 432- Voor
eenige gelijkenis tusschen hen ontdekt;
een sterk verlangen, om naar hem te
vragen, om slechts zijn naam te hooren
uitspreken, maakte zich van haar meester.
Zou het verkeerd zijn? Zou het niet zelfs
vreemd zijn, als zij in het geheel niet naar
hem vroeg?
Mary was van nature buitengewoon een
voudig en kinderlijk. Zij had zoo weinig
gedachte van zichzelf, dat zij ©r gewoon
lijk niet over nadacht, hoe hetgeen zij
deed in de oogen van anderen zou schij
nen. Janet zou misschien verontwaardigd
zijn; maar zij zag ook overal iets in.
En zoo kwam het, dat haar volgende
woorden Grey zoodanig deden schrikken,
dat hij het boek door eene plotselinge
beweginjg op den grond liet vallen.
„Hoe gaat het uw broeder?" vroeg zij
zeer bedaard; „hoe maakt Bertie het?"
En liaar stem beefde in het geheel niet,
Grey werd rood en door en door warm.
'„Bertie!" stamelde hij; want hij ver
loor zijne tegenwoordigheid van geest;
„hij is niet heel wèl."
„Niet wel!" en thans beefde de hand,
die het schermpje vasthield een weinig.
Was Bertie, de krachtige, flinke Bertie
niet wel
„O, het is niets bijzonders,' antwoordde
Grev snel, want hij voelde, dat hij zich
versproken had. „Hij was wat uit zijn
doen, sliep slecht, toen hij bij mij was,
het geheele jaar 1922 2755, 1923 2007,
1924 1728, 1925 2871 en tot nu toe in
1926 3640.
Be toestand is dus wel critiek te noe
men, daarom! restte niets anders dan. een
regeling te treffen, waar te wachten is, dat
velé der betrokkenen in maalnden geen
werk zullen vinden. Het ergste is wel
het vele ontslag aan de Vitrite Works, het
bijna geregeld stop zetten der meelfabriek,
en de slapte bij de ijzergieterij1 en de
pianofabriek en ontslag bij den Hout
handel van Alberts.
Toen de orgeorganiseerden bij het burg1
armbestuur kwalmiem, werd hun toestand
moeilijk, want wilden zij alsnog lid eenei
organisatie worden, dian hield de uitkee
ring van het B- A. op en konden zij
uit de werkloozehkas nog niet trekken
Er is toen door heit steuncomité een tus-
schemnaatreigel toegepast door hen te
geven, wat zij van het B- A. kregen
en bovendien fl voor contributie van de
vakvereeniging. Van de f6 kan men ech
ter niet leven. Voor de kleermakers kwaimt
nog de moeilijkheid, dat hun organisa
tie niet meer bij de werkloesheidsverzeke.
ring was aangesloten om financieele re
denen.
Thans kamende tot de nieuwe regeling,
die volgende week in werking treedt,
wijst spr. er op, dat deze voor een groot
gedeelte eigen hulp van de arbeiders tot
grondslag hééft. Vooral krijgen de orga
nisaties er meer werk door. De onge
organiseerden k r ij g e n tot Mei
1927 gelegenheid, dus nog bijna
6 maanden, oml zich aan te slui-
t e n. Het is de eerste plicht der arbeiders,
vooTal nu, te zorgen verzekerd te zijn.
Het is hun plicht tegenover hun gezin.
Spr. ging nu de nieuwei regeling artikels-
gewijze na.
Art. 1, dat inhoudt dat voor steun
in aanmerking kamlen, dei uitgetrokkenen,
zij, die nog geen recht hebben op1 uitkee-
ring uit de kassen en de onverzekerden,
vroeg volgens spr. geen nadere toelich
ting.
Art. 2, dat voorschrijft dat ieder geval
op zichzelf moet worden beschouwd en
niemand aan deizei regeling eeniig recht
op ondersteuning kan ontleenen, werd
door spr. nog eens krachtig onderstreept.
Rekening wordt gehouden met eventueele
andere inkomsten en ook met de vraag
of de betrokken© al of niet volwaardig
arbeider is.
Art. 3, dat omschrijft wiei kostwinner
is, werd niet toegelicht, doch wel art.
4, dat voorschrijft dat men buiten zijn
wil alleenstaand persoon is geworden. Zoo
zou bijv. een inwonend kind, dat geen
steun kan krijgen, alleen kunnen gaan
wonen.
Het eerste deel van ajrt. 5 geeft voor
schriften over de verplichte inschrijving
bij de arbeidsbeurs, wat volgens spr. te
vens noodig is om bet gezinsinkomai
te kunnen nagaan. Het tweede deel zegt
dat iedere werklooze verplicht is aangebo
den werk, waarvoor hij lichamelijk ge
schikt is en waarvoor hem een gangbaar
loon wordt geboden, te aanvaarden.
Art 6 bevat voornamelijk het bedrag
van den steun zooals het door den raad
op 27 October is vastgesteld, maar verder
ook, dat men minstens 52 weken in de
stad moet wonen en aldaar niet-werkloos
zijn gekomen, zulks om te voorkomen,
dat personen van de buitengemeenten zich
hier vestigen iri de hoop, zoo steun te
krijgen.
De overige artikelen bevatten o.a. nog
bepalingen, dat van de inkomsten van
den steunaanvrager zelf twee derde en
van de leden van diens gezin de helft
in mindering wordt gebracht op zijn
steun, dat slechts een lid van het gezin
voor steun in aanmerking kan komen, dat
de steunbedragen worden vastgesteld door
de „Commissie voor Steonverleening" of
een uit haar midden aan te wijzen z.g.n.
„kleine commissie". Dat onverzekerden
en niet-rechthebhenden 6 wachtdagen
moeten doormaken, wat spr. billijk acht,
omdat ook werkloozen, die verzekerd zijn,
dit moeten doen. Ook wordt bepaald,
dat de steun met f 2 per week wordt
verminderd voor ben, die niet kunnen
aantoonen, dat zij de laatste twee jaren
minstens 78 dagen gewerkt hebben; dat
geen ondersteuning wordt verleend aan
werklooze arbeiders, die den ,65-jarigen'
leeftijd hebben bereikt.
Van meer beteekenis is art. 12, dat
en scheen de zaken over het algemeen wat
donker in te zien. Men kon het ook
niet anders verwachten. Hij moet den
tijd hebben, om het eenigszins te boven
te komen," ging Grey onsamenhangend
voort, want hij was geheel van zijn stuk
gebracht.
Mary deed alsof zij het laatste gedeelte
zijner woorden niet gehoord had; en toch
scheen elk woord, als in haar hart ge
grift. „Uit zijn doen, sliep slecht, zag
alles donker in. O, Bertie, Bertie I" Maar
zij liet haar smart niet merken.
„Is hij nog bij u?" vroeg zij bedaard.
„O, neen," antwoordde Grey; „hij if
gisteren naar Stoneyhurst vertrokken. Sir
Charles heeft hem getelegrafeerd. Ralph
is weer ziek; er is zelfs sprake van,
dat zij dezen zomer buitenslands zullen
gaan naar Davos of Erigadine."
„O, dat zal hem goed doen; het zal
Ralph zeer veel goed doen." Maar Grey
wist heel goed, dat zij Ralph niet bedoelde.
Toen veranderde zij van onderwerp, maar
niet al te plotseling, en begon over Dollie
en haar moeder te spreken, en hoe zij
hoopte, dat zij eens bij haar te Crome
zouden komen, als de dagen langer werden
en de lentebloemen bloeiden. En hoe het
kwam wist Grey nooit te vertellen, maar
terwijl zij verder praatten vertelde hij
er Marv alles van hoe hij van haar
vriendin was gaan houden, en hoe onver-
bepaalt, dat hoogstens gedurende 26
weken in één kalenderjaar ondersteuning
wordt verleend, wat voor transport-arbei
ders 13 weken is, terwijl kleerhiakers
tusschen 15 November en 15 Maart steun
erlangen. Zij, die 3 jaar achtereen telken'
jare ten volle gedurende die termijnen'
ondersteuning genoten, worden naar het
B. A. verwezen. De spreker stond bij dit
art. iets langer stil en wees er op, dat
26 weken niet zoolang is als het lijkt,
want men heeft toch eerst uit een werk-
loozenkas getrokken en af en toe vindt
men toch weer wel eens werk, al is het
maar lijdelijk. De regeling moet zich zoo
veel mogelijk bij den jjestaanden toe
stand aansluiten. Het geldt hier ook een'
groote verantwoordelijkheid voor de vak
vereenigingen.
Het yerdere van het reglement loopt
over de controle vanwege het bestuur en
de organisaties en over de redenen waar
om de steun kan ophouden. Aan 'het
einde van de mededeelingen over deze
regeling wees spr. er op, dat men toch
voor alles moet trachten werk te vin
den. (Applaus.)
De regeling kan z.i. met die van andere
gemeenten gerust vergeleken worden. Uit-
keeren van vol loon bij werkloosheid is
een utopie, er moet een prikkel blijven'
om aan het werk te gaan en men mioet
niet vergeten, dat al het geld voor den
steun moet komen uit de belastingen
waaraan ook de arbeidersklasse betaalt.
Spr. gaat nu na wat de werkloosheid-
bestrijding aan de gemeente kost. Dit
jaar is dit reeds f 23.500 voor werkver
schaffing, f 20.000 voor steun en f15000
Burgerlijk armbestuur is totaal f55.500,
,of een achtste van den H. -O. ad f 425.000
A|s men de uitkeeringen door het B. A.
aan behoeftigen ad 180.000 er nog bij1
telt, tvordt het één derde van den H.O.
Spr. zegt, dat er een grens is, wat
kan worden betaald, al heeft de werk
looze zeker recht op steun en ïs het
een gemeenschapsplicht de slachtoffert
der samenleving te lielpen. Maar waar de
ondersteuning alleen op de gemeenten
rust, betalen velen in de buitengemeenten
■er niets aan en wordt alleen gesteund,
waar de democratie ver genoeg is door
gedrongen. Maar ook de werkgevers moes
ten betalen en spr. wijst op de Vitrite
Works, die weer nul op het request gaf,
het is een schande, dat zulk een lichaam'
niets betaalt. Er worden 150 tot 200
personen ontslagen, en toch krijgen de
aandeelhouders vette dividenden, wel een'
bewijs, dat er toch iets niet. goed zit.
Er moet nu eindelijk toch èens een wet
komen, die de werkgevers verplicht, mede
te betalen aan de werkloosheidsverzeke
ring en daarnaast de gemeenschap. Nu
zendt men de arbeiders weg en heeft
men ze weer noodig, dan roept men ze
maar weer terug. Met de meelfabriek'
heeft men getracht tot een wachtgeldrege
ling te komen, waarvan volgende week, bij'
het stopzetten van de fabriek, <de in
voering te wachten staat, als de directie
teekent. Alle gehuwde werklieden, die ont
slagen worden krijgen dan f 15 per week
hiervan betaalt de directie dan f7.50 en
het rijk en de gemeente samen de andere'
helft. De rijksdienst heeft ex echter nog,
bezwaar tegen, dat vélen niet-gaorgani-
seerd zijn bij de Meelfabriek. Door be
middeling van het gemeentebestuur is
toegezegd op te wekken tot organisatie.
De regeling duurt voorloopig maar tot
31 December en zijn er dan nog niet ge
noeg aangesloten, dan is het de, vraag,
of het rijk er mede voort zal gaan. De
betrokkenen dienen zich nog deze week
te organiseeren, daar zij anders werkloos
zijn geworden en niet meer worden aan
genomen. Spr. wijst er dan op, dat bij
het maken van buizen de daarbij wer
kende arbeiders, ofschoon zij zich nog
nooit met cementwerk hadden bezig ge
houden, getoond hebben wat te kunnen
presteeren. Verder wordt bij aanbeste
dingen steeds als voorwaarde gesteld, dat
Middelburgsche arbeiders voor moeten
gaan. De werkverschaffing kan echter
maar ten deele in de behoefte aan werk!
voorzien en dan nog slechts met 6 week-
sche ploegen. Voor het voorjaar wordt
getracht mpt steun van het rijk grootere
werken te doen uitvoeren. Spr verklaart
zich gaarne 'tereid zoo gewenscht nog
meer inlichtingen te geven, maar hoopte
in het beknopte overzicht duidelijk te
biddelijk Dollie geweest was; en nog vele
dingen, die hij gedacht had nooit aan
iemand te zullen zeggen, maar die hem
onwillekeurig werden ontlokt door eene
gevoelige snaar, die hij in de stem van
Mary hoorde trillen.
Mary verborg hem niet hoeveel belang
zij in zijne vertrouwelijke mededeeling stel
de. Zij legde het schermpje neer, zoodat
hij nu haar gelaat kon zien; hare oogen
stonden treurig, maar zeer vriendelijk.
„Ik dank u, dat gij mij dit verteld hebt,"
zeide zij, toen hij zweeg. „Lieve Dollie!
hoe kondt gij anders doen, dan van haar
houden; wat is gij lief en onschuldig.
Nu moet ge mij hierover verder blijven
vertellen, Grey, juist alsof ik uw eigen
zuster was." Toen Ibeefden haar lip
pen even, want had zij niet gehoopt zijn
zuster te zullen worden? „En als zij te
Crome komt, moet. gij ook komen en
alles no,g eens over doen, en ik zal u
helpen, en wij zullen u allen helpen. Stil
daar is Janet, nu kunnen wij: hierover
niet meer spreken." En toen de jonge
man haar dankbaar aankeek, stak zij; hem
zwijgend haar hand toe, en ging: toen
haar schoonzuster tegemoet.
HOOFDSTUK XXVII.
Crome Park.
Het was bij het schemerlicht van een
winternamiddag in December, dat Mary
Het openbaar onderwijs is overal aan'
het aftakelen.
Door De Standaard werd dezer
dagen uitgerekend dat in 1921 het aantal
leerlingen der openbare scholen dat der
bijzondere scholen met 81.700 overtrof,
welk cijfer in 1923 was gedaald tot 7106.
Vermoedelijk zijn nu de rollen omgekeerd
en hebben de bijzondere scholen' pl.m.
100.000 leerlingen méér dan de open
bare.
Geen wonder, dat de voorstanders van
de openbare school zich gaan' roeren.
Zoo las ik in een der bladen dat de
afdeeling van „Volksonderwijs" te
Oostburg die zes jaren heeft ge
slapen, nu weer in actie is ge
komen, en binnenkort zelfs een open
bare vergadering zal houden om de be
langen der openbare school te bepleiten'.
Ik wijs hierop, omdat er heel wat voor
standers van bijzonder onderwijs zijn, die'
meenen, dat zij nu wel eens eenige jaren
kunnen gaan slapen.
Laten we echter oppassen.
Onze scholen hebben niet alleen recht
op onze warme belangstelling, maar ze
hebben er ook behoefte aan'.
Daarom: weg met de slaapmutsen.
OPMERKER.
zijn geweest. (Applaus).
Na een dankwoord van den voorzitter
volgde sluiting.
Sc hip gezonken. Zaterdagnacht
is in de Noord het met 82 ton aard
appelen geladen tjalkschip „De Twee Ge
broeders" uit Stavenisse aangevaren en'
gezonken. Schipper Dane, die zich met
zijn vrouw en vijf kinderen reeds ter
ruste had begeven, voelde plotseling eert
schok, De motorboot „Tijdstroom", was,
door de duisternis misleid, op de tjalk
geloopen. Schipper Dane, die haastig aan'
dek kwam, bemerkte aanstonds, dat zijn'
schip niet 'meer drijvende te houden was
en had nog juist den tijd, zijn vrouw
en kinderen te redden.
Schoondijke. Alhier kwam een voertuig
met de tram in botsing. Toen de uit
Schoondijke vertrokken tram den overweg
Statendijk naderde, reed in dezelfde rich
ting een ledige bietenwagen, getrokken
door 2 paarden, bestuurd door een 16-
jarigen jongen. Op dat tijdstip kwam uit
de tegenovergestelde richting een auto
bus, waarvoor de jongen met den wagen
naar de zijde der tramrails uitweek. Nu
schijnt, hetzij door minder gemakkelijk
bestuurbaar zijn van den wagen met kor
ten dissel, of door het schrikken der
paarden van de stoomfluit der locomo
tief de wagen te dicht bij de rails ge
komen te zijn, althans de wagen' werd
door de locomotief getroffen en gedeelte
lijk vernield. De paarden sloegen op hoï
en sleurden den geleider aan' de teugels
een eindweegs voort. Deze werd licht
gewond. (Tern. Crt.)
Z ij n vader vermoord. In de
Belgische gemeente Calmpthout, dicht bij
de Nederlandsche grens, heeft een 20-
jarige jongen zijn vader, die zich door
gaans aan drankmisbruik schuldig maakte,
in eeu twist met bijlslagen gedood. De
jongen is gearresteerd en ter beschikking
van de justitie te Antwerpen gesteld.
Hef „D. v. N.-Br." verneemt dé vol
gende bijzonderheden over dit vreeselijk
drama
Zekere Alois van Hoydonck, die, zoo
men zegt niet onverdiend doorging voor
een onverbeterlijk dronkaard, kwam deer
lijk beschonken thuis, in de Achterbroeck-
straat. Zijn vrouw en' zijn twintigjarige
zoon moesten zich enkele min of meer
scherpe opmerkingen hebben gepermiteerd
over 's mans droevige kwaal, waarop Van
Iloydonk woedend met de vuist op tafel
beukte, zijn zoon toeschreeuwend dat hij
alleen de baas was en dat, wat hij deed
maar voor lief moest worden genomen.
De jonge van Hoydonk ontstak bij die
woorden in een ware razernij. Hij greep
een bijltje, dat vlak bij de band lag, en
kloofde er vaders schedel mee. Terwijl de
vrouw radeloos de straat op liep, zonk het
voor het eerst haar nieuw tehuis zag.
Na een kleine aarzeling had Mr St. John
haar plan goedgekeurd. De kinderen waren
met vele vermaningen onder de hoede
van Biddy achtergelaten. Hij en zijn vrouw
keken verscheidene malen om, teneinde
een laatsten blik te werpen op de vijf
hoofdjes, die voor het venster in „va
ders studeerkamer" stonden. Lettice was
gelukkig gemaakt door een extra kus en
een paar afscheidswoorden van haar moe
der. „Denk er aan, ik vertrouw u, Lettice;
wees verstandig en zorg in mijne plaats
voor uwe zusjes."
Het was nog vroeg, toen zij aan. het
kleine dorpsstation aankwamen. Een oude
barouchette met een paar mooie vossen
wachtte hen. Toen Janet zich achterover
in de kussens liet vallen, keek zij met
wanhoop naar de ietwat verkleurde be
kleeding.
„Gij zult alles wel niet in zeer goe
den staat vinden", sprak zij zich tot Mary
richtend. „Toen ik hier den vorigen keer
was, merkte ik op, dat de rijtuigen opge
maakt moeten worden. Gij moet denken,
het is reeds zoo lang: geleden, sedert
Mrs Reid op Crome woonde. Een gedeelte
van de meubels ziet er ook treurig uit. Gij
zult overvloed van werk vinden gedurende
de eerste maanden."
(Wordt vervolgd-).
