Reamvd üienws.
Voor de Jeugd.
Het Vrouwen-hoekje.
er een pijnlijk conflict tusschen die beide
ontstaat.
Ook deze week ging weer niet zonder
rampen voorbij. Bijna dagelijks lazen
we er van. Aardbevingen in Armenië
met enkele duizenden slachtoffers, in San
Francisco met groote materieele schade,
stormen in Frankrijk en Italië, sneeuw
en koude in vele landen, enz.
Deze week is in ons land, en ook
m onze provincie, het verzet tegen
het verdrag met België nog toe
genomen. Tal van adressen zijn verzon
den en vergaderingen gehouden. Gisteren
is de openbare behandeling in de Tweede
Kamer begonnen en met groote spanning
worden de beraadslagingen ongetwijfeld
gevolgd.
Over de wegenbelasting is in
hoofdzaak beslist. Voor een enkele groep
van motorrijtuigen is de belasting wat
verlaagd, maar overigens ondergingen de
voorstellen van den minister weinig ver
andering. De eindstemming wordt Don
derdag gehouden.
Deze week zijn ook de algemeene
beschouwingen over verschillende hoofd
stukken der staatsbegrooting verschenen.
Een voorspel van het politieke tournooi
dat straks in de Tweede Kamer zal ge
houden worden.
In onze omgeving waren er ver
schillende Gemeenteraden, die reeds de
begrooting voor 1927 vaststelden. Zoo
wordt alweer voor de toekomst gezorgd.
Een enkele Raadsvergadering wij
denken aan die te Kattendijke verliep
nu juist niet op de gewone wijze. Het
geschil tusschen Raad en burgemeester
blijkt daar nog niet bijgelegd te zijn.
Nog een stukje ouderwetsche
s c h o o 1 s t r ij d zal er in Nieuw- en St.
Joosland gevoerd moeten worden, vóór
de Christelijke school, die men daar wil
oprichten, er staan zal. Afgezaagde praat
jes, die men al lang uitgediend achtte,
doen daar weer opgeld. Zoo worden de
geesten openbaar.
Gisteren werden op vier plaatsen in
onze provincie vergaderingen gehouden,
uitgaande van het Gh r. Nat. Vakver
bond. Door diverse sprekers is weer het
belang van do Ohi'. Vakorganisatie1 be
pleit- Moge er rijke vrucht op deze ac
tie gezien worden.
Ds Vcssers sprak hierop een slotwoord
en bracht speciaal dank aan dhr Varel,
die het voornaamste deel van het pro
gramma had gevuld. Na dankgebed ein
digde de wijdingsdienst met gemeenschap
pelijk zingen van Gez. 16:1 en 10.
Zooals gemeld werd het orgel geleverd
door dhr A. Standaart te Schiedam. Het
is rein-pneuuiatisch, heelt sprekend front
en bevat plm. 870 pijpen. Het is voorzien
van dubbel klavier en vrij pedaal. Het
bovenklavier staat in zwelkast. Aan het
orgel zijn 15 registers aangebracht voor
manuaal, 2 voor pedaal, automatische pe
daal omschakolaar en diverse koppelingen.
Het orgel is ingericht op electrische wind-
voorziening en bevat vaste en vrije com
binatieknoppen. Het front en het oxaal
is uitgevoerd in massief eiken.
Voorts dient nog vermelding, dat onder
aan de rechterzijde van het orgel namens
do Kerkvoogdij is aangebracht een zil
veren plaat, waarin gegraveerd: Legaat
Mevrouw M. W. Tak van Vollenhoven:
1925.
Kerk en jeugd.
Ziehier, hoe ik 't in m'n jeugd heb be
leefd, ik vertel het zonder eenige critiek;
een iegelijk denke er 't zijne van.
Eens per Zondag gingen wij, kinderen, naar
de kerk.
In den regel was dat de morgenbeurt.
En dan 's middags was er Zondagsschool.
Daai' waren er, die zeidenDie Zondags
school is niet voor de kinderen der gemeente:
die behooren thuis door hun eigen ouders
onderwezen te worden.
Onze dominee zeiGij spreekt recht.
■En zij zonden hun kinderen niet.
Maardoch dat vernam ik veel later
pasals dan met 't huisbezoek naar een
en ander nader onderzoek werd gedaan, dan
bléék soms dit „nader onderricht" geheel ach
terwege te blijven, of hoogstens te bestaan
in het overhooren van 't „versje" voor school
of de „vragen" voor de „leering".
En daaromi zei dominee tot de Zondags-,
schoolonderwijzers: „Mannen broedersI een
goed werk doet gij; ga zoo dóór en naar ik
kan, wil ik u helpen 1"
Onze dominee nu was een man óók van-
de-daad.
Hij sprak er over in den kerkeraad.
Er werd heel wat over geboomd.
Gelijk bij ons te doen gebruikelijk js.
Maar eindelijk kregen we een resultaat
En weldra werd er van den kansel afge
kondigd, dat den eerstvolgenden Zondag te
beginnen en telkens den laatsten Zondag der
maand, er ook des middags „kerk" zou zijn,
doch dat déze godsdienstoefening vooral zou
worden ingericht voor de behoeften der kin
deren, waarom de ouders verzocht werden
zooveel mogelijk met hun kinderen aanwe
zig te zijn.
Natuurlijk, wij spraken van „kinderkerk".
Hoewel dominee dat woord opzettelijk ver
meed en er ook niet precies een „kinderkerk"
ran werd gemiakt.
Het ging alles als gewone „kerk".
Dominee .ouderlingen en diakenen kwamen
net als altijd uit de consistoriekamer en
zetten zich op de gewone plaatsen; de ker
keraad sloeg net als bij de volwassenen de
„groote" bijbels open.
't Orgel speelde voor óns vooruit net zoo
goed als voor de „groote menschen".
Dominee sprak den zegen over de ge
meente uit.
Natuurlijk de geméénte kwam immers
samen, onder leiding van den kerkeraad.
Er werd een hoofdstuk gelezen.
En dan gaf dominee zijn tekst op.
Haast altijd een geschiedenis of een deel
daarvan.
Maar wij, grooten, hadden er al gauw erg
in, dat dominee net als in de morgenbeurt,
ook voor óns zijn preek „in drieën" verdeel
de. En eerlijk gezegd, wij voélden ons, om
dat maar niet de „kindertjes" met een „ver
haaltje" naar huis werden gestuurd, maar
omdat alles zoo „echt" was.
Zoo zijn jongens nu eenmaal!
Maar als dan dominee aan de „preek"
kwam! O, wat had hij daar slag van! Je
zag Jozef en Mozes en David en Daniël levend
voor je staan en hij' hééft de Joden vóór Pi-
latus er zóó geschilderd, dat één in opperste
verontwaardiging uitriepWat was dat ge
meen 1"
Zóó heb ik een preek leeren volgen en
verstaan.
En nu aan. de lezers, elk voor zich, de
critiek]... i' i
(Uit de nalatenschap van wijlen P. Brouwer)
In het liol van den leeuw.
De 42-jarige zeeman E., afkomstig uit
Noorwegen, werd te Rotterdam door een
agent gearresteerd. Hij werd naar een
politiepost gebracht waar men hem fouil
leerde. In dienzelfden post was even to
voren een man ingesloten, die eveneens
gefouilleerd was. Diens portefeuille en
hetgeen hij verder hij zich had, waren
op een tafel gelegd. De zeeman wist
van deze voorwerpen de portefeuille to
stelen en bij zich te steken. Toen nu de
eerste arrestant vrijgelaten werd, miste
deze zijn portefeuille, welke men bij den
zeeman terugvond. Hij is daarom wegens
diefstal in arrest gehouden.
Knoeierij. In Keulen is op het
Centraalstation een belangrijke knoeierij
ontdekt met de uitgifte .van plaritskaarten,
waaraan zich twee lokSb-ambtenaren heb
ben schuldig gemaakt. Het juiste bedrag
van het verduisterde is nog niet bekend.
De daders zijn gearresteerd en hebben
bekend.
Vleèschver giftiging'. Na het
eten van zult zijn gisteren te Gotha een
aantal personen onder vergiftigingsver
schijnselen ziek geworden. Een bacterio
logisch onderzoek wees uit, dat para-
typhusbacillen in het vleesch aanwezig
waren.
Inbraak bij Rockefeller. Een
inbreker is het hu's binnengedrongen van
Percy A. Rockefeller, neef van John D.
Rockefeller. Hij ontsnapte met een groote
hoeveelheid juweelen, waarvan de waarde
nog niet is vastgesteld. Miss Winfrida,
een dochter van Rockefeller, verraste den
inbreker bij zijn werk, doch hij klom
uit het venster en bereikte langs een
ladder den grond.
Aardschokken in Australië.
Reuter seint uit Sydney: Verscheidene
hevige aardschokken werden waargeno
men door het seismologisch observato
rium. Volgens da deskundigen deden de
schokken zich voor 20 a 25 mijlen ten
Noorden van Sydney.
Moord met roof. Bij Swilengrad,
op Bulgaaxsch gebied, in de nabijheid
van de Grieksch-Turksch© grens, heeft een
rooversbemdei den Franschen ingenieur
Bermond, diens vrouw en zoon overvallen
en gedood1. De koetsier, die den wagen
bestuurde', waarin de familie gezeten was,
is zwaar gewond. Dei roovers plunderden
den wagen en verdwenen over de Griek-
sch© greins.
Het sluiten van huwelijken
op zee. In de laatste jaren hebben een
groot aantal Amerikanen de excentriciteit
uitgehaald, zich op zee, voor den ka
pitein als ambtenaar van den burgerlijken
stand, in den echt te verbinden. Met name
de kapitein van de „Leviathan", de vroe
gere „Vaterland", mocht zijn schip, in
den waren zin als een huwelijksbootje
betitelen. Dergelijke huwelijken op het
eerste gezicht „vielen" bij de Amerikanen
erg in den smaak, eerstens omdat ze
volgens hun begrip van het woord erg
romantisch leken en dan ook omdat fa
milie en vrienden ver weg waren, men
dus het huwelijksdiner kon ontberen en
de plechtigheid1 goedkoop uitkwam.
Intusschen het is met het sluiten van
huwelijken op zee afgeloopen. De kapi
teins der groote transatlantische schepen
hebben aanzegging gekregen, dat zij derge
lijke echtverbindingen niet meer mogen
sanctionneeren. De reden is, dat er in de
Vereenigde Staten geen gelijkvormige hu
welijkswetgeving bestaat. Iedere staat
heeft daaromtrent zijn eigen wette
lijke bepalingen. En nu vreest men dat de
echtverbindingen aati boord' tot allerlei
juridische moeilijkheden aanleiding zul
len geven, niet slechts voor wat de gel
digheid in da verschillende staten betreft,
maar en dat wellicht nog meer. in hoe
verre een dergelijk huwelijk op een schip
van de „Union" gesloten, in een bonds
staat weer ontbonden kan worden.
De dame in het zwar t. Londen
wordt op het oogenblik onveilig gemaakt
door een „dam© in het zwart", die met
wefcTgalooze snelheid haar slag slaat in
rijke huizen. Een week geleden heeft zij
een groote partij tafelzilver geroofd uit
hef huis van het Lagerhuislid kapitein
Ernest Evans. Gisteren is zij via de keu
ken doorgedrongen in het huis van lord
Doverdale, te Knightsbridge, waar zij;
uit de slaapkamers van lord en
lady Doverdale al wat aan juweelen
voor de hand lag bijeengaarde, om op
de brutaalste wijze het huis door de voor
deur weer te verlaten, alles in vijf mi
nuten tijds. Rechercheurs vermoeden dat
het deeelfde. vfouw is, die nog zes dief
stallen op haar geweten heeft .en naar
wie zij reeds eenigen tijd zoeken.
De grootst© zeediepte. Naai'
uit Tokio wordt gemeld heeft een Ja-
pansch opnemingsvaartuig de grootste jot
nu toe bekende diepte in den Stillen Oce
aan (of elders ter wereld) geconstateerd.
Die diepte bedraagt 9435 M. Die plek ligt
in da buurt van de Bonin-eilanden. De
Bonin-eilanden liggen ten zuiden van To
kio.
Beste jongens en meisjes.
Volgens afspraak ga ik thans geen
briefjes beantwoorden, maar geef ik nu
het vervolg van het verhaal.
Ik heb anders en daar ben ik blij
om alweer heel wat briefjes gekregen,
en naar aanleiding daarvan moet ik nu
even een enkele opmerking maken:
Meerdere neefjes en nichtjes hebben een
schuilnaam gekozen en onderteekenen
daarmee hun briefjes, wat op zichzelf wel
goed is, maar er waren er bij die vergaten
hun eigen naam er bij te schrijven. Op die
manier kan ik het niet uit elkaar houden
althans niet zonder veel moeite, en daarom
zou ik graag zien dat jullie niet alleen den
schuilnaam maar ook je eigen naam er
onder zet.
De volgende week hoop ik weer een
raadsel op te geven en .als de antwoorden
daarop binnen zijn gaan we eens zien wie
voor een prijs in aanmerking komen. In
mijn volgend briefje hoop ik hieromtrent
nog wel wat naders te vertellen. Nu reeds
wil ik er echter de aandacht op vestigen,
dat dan ook degenen die eens per maand
de oplossingen inzenden, van de partij
moeten zijn.
Evenals de vorige week geef ik ook nu
weer voor de liefhebbers een paar raad
sels, waarvan de oplossing echter niet
verplicht is.
Hier volgen ze:
Mijn geheel bestaat uit 47 letter.
8, 9, 26, 11, 17, 40 is een bekende
naam.
Augustinus en Ambrosius waren 37, 28,
4, 34, 44, 2, 19, 23, 46, 15.
De 27, 3, 18, 27, 9, 8 werd te Witten
berg verbrand.
33, '14, 25, 8, 30, 27, 39, 7 is de ge
boorteplaats van een hervormer.
Tetzel was een zeer bekend 44, 42,
31, 18, 14, 37.
De 29, 16,10, 10, 12, 43, 47 werden vaak
vervolgd.
Een 38, 24, 36, 35, 22, 14, 45, 5. is
een kluizenaar.
Luther werd bewonderd om zijn grooten
1, 42, 20, 32.
i De 29, 6, 9, 13, 41, 42, 21, 15, 5 van
Saksen was een machtig beschermer.
II. Voor de kleineren:
Mijn geheel bestaat uit 23 letters.
11, 8, 9, 2, 12, 12, 5 was de moeder
van Jacob.
23, 20, 9, 17, 11, 5 was een hefdhaftige
vrouw in het O. T.
4, 5, 16, 14, 13, 15 een koningin uit
het O. T.
I, 6, 14, 13, 20, 11 een koningin, die
den Joden het leven redde.
II, 10, 7, 13. een vrouw 'die aren las.
21, 15, 23, 2, 22, 18 was een richter.
Het geheel is een regel van een 21, 2,
19, '5, 3, 21.
Nu jongelui, vele hartelijke groeten van
Tante Dollie.
Op verkeerde paden.
IV.
De electrische schel maakte een gewel
dig lawaai, toen Karei Huysman de deur
van de bakkerszaak van den heer Van
Leeuwen 'aan de Hoogstraat opende. Hij
was er sinds dien eersten keer met zijn
vader niet weer geweest en nu was hij al
leen, dus voelde hij zich wel wat verlegen.
De winkeljuffrouw kwam naar voren.
„Wel", vroeg zij terwijl zij Karei aan
zag, „wat is er van je dienst".
„Ik ben Karei Huysman, juffrouw",
antwoordde Karei, denkende dat dan alle
verder vragen overbodig zou zijn.
De juffrouw schoot in eien lach.
„Dat is heel best", zeide zij, maar toch
wilde ik wel gaarne weten, al ben je
ook Karei Huijsman, wat je komt koopen
brood of koekjes?
Nu begreep Karei het- Die juffrouw
wist er niets van dat hij. komen zou1.
Juist wilde hij weer antwoorden, toen
de deur achter in den winkel openging,
en da heer Van Leeuwen binnenkwam.
Hij zag er geheel anders uit dan dien
eersten keer. Nu droeg hij een lange
witte jas en op zijn hoofd een witte muts.
Blijkbaar kwam hij zoo uit de bakkerij;
want hij was heclemaal met meel besto
ven.
„Ah, ha", zeide hij, „daar is onze nieu
we bediende. Kom jij maar eens mee
mannetje, dan zal ik jei in de bakkerij
brengen."
„O," zeide de winkeljuffrouw nu, „is
het een nieuw knechtje, ik meende dat hij
wat kwam koopen.
„Dat is waar ook," antwoordde mijn
heer van Leeuwen, „ik heb er heelemaial
niet aan gedacht, het u even te zeggen.
Karei, voegde hij er bij tot zijn nieuwe
knechtje, dat is juffrouw S.tijnman, mijn-
winkeljuffrouw. Als zij je roept om een
bestelling weg te brengen, dan moet je on
middellijk gaan.
-Ja mijnheer", antwoordde Karei.
D© juffrouw leek hem toch wel aardig.
Nu gingen zij naar da bakkerij. Hier had'
weer een voorstelling plaats. "Er waren
verschillende mannen en een paar jon
gens aan het werk, die allen tegelijkertijd
naar Karei zagen toen mijnheer Van Leeu
wen begon te spreken.
„Jongens,' 'zei hij, hier breng ik jullie
het nieuwe knechtje. Karei Huijsman heet
hij. Ik verwacht van jullie allen, dat je
ham zult helpen waar het noodig is,
dan zal hij gauw zijn werk weten en
voelt hij zich dus spoedig thuis. „Ka-
rel,"- die daar is Do Ridder. Hij is hier
meesterknecht, als ik er niet ben, moet
ja precies doen zooals hij zegt."
„Ja, mijnheer", antwoordde Karei weer.
Hij verlangde er erg naai', dat al die
vocrstellingcn nu maar afgeloopen zouden
zijn. Hij vond dat niets prettig. Gelukkig
ging nu iedereen weer aan zijn werk,
en Karei kreeg gelegenheid om eens rond
te zien.
Wat vond hij het hier aardig. De groote
troggen voor het deeg, de machines waar
van hij de bestemming niet kende, alles
wekte zijn bewondering. En dan die groote
oven, waar de meesterknecht bezig was
het laatste brood uit te halen.
„Ziezoo jongens", zei de meesterknecht,
„jullie kunt je wagens gaan laden; al het
brood is klaar.
„Dan moet jij maar eens bij Kees gaan
kijken, Karei," zei mijnheer Van Leeuwen,
„hij gaat volgende week weg, en dan
kom jij in zijn plaats.
Met deze woorden bracht mijnheer Van
Leeuwen Karei naar een jongen, enkele
jaren ouder dan Karei.
„Kees, zei hij tot dezen, „leer jij Karei
precies waar de klanten,, wonen en hoe je
het brood rondbrengt, je weet het, Karei
wordt je opvolger."
„Ja mijnheer," antwoordde de jongen.
Karei koek oplettend toe, terwijl Kees
van alle soorten brood wat in zijn wa
gentje deed. Hij had een kleinere wagen
dan de groote bakkers. De jongenskar
werd het ding genoemd.
Toen zijn wagen gevuld was, riep hij de
winkeljuffrouw, die zorgvuldig alles telde
en opschreef.
Eindelijk gingen de beide jongens er
op uit. Wat was alles vreemd voor Ka-
rel, hij was bang dat hij 't nooit zou
leeren. „O jawel," zei Kees, „dat dacht ik
eerst ook, maar later gaat het haast
vanzelf."
„Waarom ga jij weg," yroeig Karei nu.
„O, antwoordde Kees, ik ga naar een
grootere bakkerij, waar ik meer kan lee
ren."
Eindelijk was Kees bij z'n laatsten klant.
Karei was er blij om. Bijna overal had
men gevraagd: Is dat 'n nieuw knechtje?
„Ja, had Kees dan geantwoord, vol
gende week komt hij het brood brengen."
En Karei voelde zich maar niets op z'n
gemak als men zoo over hem sprak.
Nu waren zij op den terugweg.
„Maar het brood is nog riiet op," zei
Karei.
„Dat, hoeft ook niet," legde Kees uit.
„Als wij nu thuis koanen telt dei juf
frouw waf wij over hebben, en dan kan
zij precies uitrekenen hoeveel geld ik
'ontvangen heb."
„Maar daarstraks zei iemand' tegen je:
„ik zal het morgen wel betalen", dan
kom je toch geld tekort?"
„Weineen", antwoordde Kees weer. „Je
hebt toch wel gezien dat ik dat opschreef,
dan schrijft de juffrouw het over in het
groote boek en zoo komt alles in orde."
Karei begreep er nog niet alles van,
maar hij nam zich voor erg zijn best
te doen, dan zou het misschien wel gaan.
HOOFDSTUK III.
In spanning waChtt© moeder Huijsman,
aan den avond van dien dag, de thuis
komst van ha&r jongen, 's Middags kwam
hij niet thuis, ook niet om te ©ten, want
men was overeengekomen, dat hij 's mid
dags in de bakkerij zijn maaltijd zou
gebruiken en dan 's avonds eerst voor
goed thuis komen.
Vader en moeder hadden 's middags,
toen het gezin om de tafel zat geschaard',
den eersten maaltijd waarbij Karei ont
brak, druk over heim gesproken. Vader
had verteld, dat hij Karei en een anderen
jongen er bij heel in de verte gezien
had met een kleinen broodwagen, maar
dat Karei hem niet had gezien.
,,'kBen toch zoo verlangend te hoo-
ren hoe het hem gegaan is vandaaig, had
moeder gezegd.
,,'kDenk wel van goed," had vader
geantwoord. „Karei kan zich nog al mak
kelijk schikken en dat zal hem nu wel te
pas komen."
't Kleinste meisje had gevraagd waar
Karei was.
„Naar werk", zei moeder, zooals ze ook
vaak antwoordde als de kleintjes naar
vader vroegen. Toen had het kleine ding
gezegd: „Vader naar werk, Karei naar
werk, zusje thuis."
En nu was het al bijna 6 uur. Nu zou
hij toch wel spoedig komen, dacht moe
der. Al een paar malen 'had1 zij aan de
deur gekeken of hij er nog niet aankwam,
maar nu was het reeds donker op straat
en kon zij niet ver meer zien.
Daar floot iemand een vroolijk wijsje
in d© straat. „Dat is Karei", zei moeder
en sprong op van haJar stoel.
Tegelijk ging de deur open en kwam
Karei binnen.
„Wel," vroeg moeder terstond, „hoe
is het gegaan, maar aan èijn opgeruimd
gezicht zag zij wel dat alles in orde was.
„O, moeder" begon Karei, nadat hij had
plaats genomen, ,,'t :s toch zoo fijn in
de bakkerij."
„Ja, ja" zei Moeder lachend, „dat zal
wel, maar vertel mij eens wat je vandaag
alzoo gedaan hebt."
Nu verteld© Karei geregeld' wat hij dien
dag had uitgevoerd. Eerst had hij 's mor
gens met Kees brood rond gebracht, en
toen had hij allerlei werkzaamheden in
de bakkerij verricht-
Krenten wasschen, meel afwegen, koek
jes inpakken, dat alles en nog veel meer
had hij moeten doen. „En moeder, het was
niets vervelend, want telkens riep de juf
frouw mij weer om wat weg te brengen.
,,'kBen blij, dat het je zoo goed' be
valt," zei moeder. „Doe nu maar goed je
best, dat mijnheer tevreden over je is."
„Mag ik nog wat naar buiten, moeder?"
vroeg Karei.
„Nu nog?" antwoordde moeder, ,,'t is
al heolemaal donker buiten."
Kooplui aan de deur.
Ik zal niet ontkennen, dat er in dezen
tijd, en zeker in den winter, veel
werkloosheid heerscht. Da's een droeve
kwaal en men moet er slachtoffer van zijn,
om dat in al zijn diepte te gevoelen, 'tls
dan ook ons aller plicht, om in den g e-
ordenden weg hulp te bieden aan de
slachtoffers der malaise.
Niet echter door maar luk-raak geld te
geven aan ieder, die zich aan onze deur,
hetzij mondeling, hetzij door middel van
een afschuwelijk vers gelieft voor te stel
len als werklooze. Daar wordt ontzaglijk
misbruik gemaakt van de liefdadigheid
onzer vrouwen, die meestal in dergelijke
gevallen te beslissen hebben, door een ze
ker slag van lieden, dat ik-weet-niet-waar
onder te rangschikken valt, maar zeker
niet onder de werkloozen in den eigen
lijken zin.
Talloos is het aantal van hen, die met
allerlei kleine koopwaar als zeep, potloo-
den, schuurpapier e. d. langs de huizen
venten, deur aan deur aanbellen en dan
trachten met een verhaal over de ellende
en moeite van hun gezin, iets te verkoo-
pen.
Tien, twintigmaal per week moet de
huisvrouw haar eigen werk in den steek
laten om dan aan de deur heele verhalen
over gebrek en ellende aan te hooren.
Al gauw wordt dan het vrouwenhart ge
roerd en uit de huishoudportemonnaie
•komt een kleinigheid te voorschijn om al
thans die ongelukkigen iets te helpen, 't
Stukje zeep ,of 't velletje schuurpapier
komt in 't huishouden toch wel te pas. 't Is
op zoo'n manier wel een beetje duurder,
maar enfin.
Ik wil 'tmaar ronduit zeggen: deze me
thode is absoluut verkeerd. Laten onze
huismoeders nu toch eens eindelijk ver
standig worden.
Deze methode is alleen dan te verdedi
gen, als liet menschen geldt, van wie ge
persoonlijk weet, dat ze de waarheid
spreken, doordat ge ze kent, omdat ze in
uw omgeving wonen, en die op geen an
dere wijze hun brood kunnen verdienen.
Maar zoodra die negotie ontaardt en
dat doet ze al heel gauw als er niets ge
kocht wordt in bedelarij, zijn zulke ge
vallen een aanklacht tegen diaconieën en
armbesturen.
Burgemeesters, politieagenten en veld
wachters hebben m. i. hier een taak. Maar
al te vaak wordt bedelarij ongehinderd
toegelaten.
Een volgenden keer schrijf ik nog wel
eens wat hierover.
Eenige recepten.
Appelbeignets. 250 gr. bloem, 300
gr. reuzel of boter, 3% dl. bier, 6 goudrei-
nelten, 2 lepels slaolie of boterolie, een
weinig zout.
Bereiding. De bloem zeven in een kom,
daarin een kuil maken, waarin het bier
wordt gegoten, bloem en bier vermengen,
zout toevoegen, het beslag flink kloppen.
De appelen boren, schillen en aan schij
ven snijden.
Schijf voor schijf in het beslag wentelen
en bakken in de kokende boter of reuzel.
Men kan ook half boter, half reuzel ne
men en slaolie toevoegen aan het vet om
de beignets wat knappend te krijgen. De
beignets moeten op een vergiet uitdruipen
en worden op den schotel met poedersui
ker bestrooid.
Jam van peren. Op 1 K.G. peren,
die geschild zijn en van klokhuizen ont
daan, gebruikt men 1 pond suiker. De
peren opzetten met wat water en laten ko
ken, tot men ze geheel tot moes kan wrij
ven, daarna suiker er bijvoegen en de jam
tot de vereischte dikte laten koken. Op de
gewone wijze bewaren in potjes, afgesloten
met perkamentpapier of deksel.
Eenige wenken.
Eieren pellen. Een ei pelt beter af
wanneer men ze na het koken even in koud
water dompelt.
Krullend haar. Koude thee met
suiker is een goed middel om sluik haar
langen tijd te laten krullen bevochtig de
haren met een spons en zet daarna de tan
getjes er in.
Zwart fluweel. Als zwart fluweel
dof is geworden, kan men het weer als
nieuw krijgen door het af te wrijven met
een in petroleum gedrenkten lap. Goed
borstelen en dan te luchten hangen.
Wees voorzichtig met benzine.
Wanneer ge vlekken uit uw jas of japon
haalt met benzine, doe dat dan niet in een
gesloten kamer of ergens, waar een vlam
is. Het is voorgekomen, dat iemand een
jas had schoongemaakt met benzine en dia
toen in een gesloten kamer hing om te dro
gen. Hij kwam een tijdje later terug en
stak een sigaar aan. Intusschen was de
benzinedamp de kamer doorgetrokken, de
brandende lucifer stak dien damp aan, een
ontploffing volgde en de man werd ge
dood.
Wist ge, dat vette doeken, b.v. doeken
waar fietsen mee zijn schoongemaakt, van
zelf kunnen ontbranden? Werp ze nooit
als een prop ergens neer, maar hang ze
uitgespreid aan een spijker op of bewaar
ze in een blikken trommel.
