No 10
Dinsdag IS October 1926
4Ie Jaargang
imtsoianl
MARy ST JOHN.
FEUILLETON.
Het tractaat met België.
Directeur-Hoofdredacteur:
R. ZUIDEMA.
Bureau: Lange Vorststraat 70, Goes
Tel.: Redactie en Administratie no. 11
Postrekening No. 44455.
Bijkanfoor te Middelburg:
Firma F. P. DHUIJ, L. Burg. Tel. no. 259
De Zeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden, franco per post, f3.
Losse nummersf0.05
Prijs der Advertentiën:
14 regels f 1.20, elke regel meer 30 ct-
Bij abonnement belangrijke korting.
Verbroken samenwerking.
De kans, dat de op 11 November van
het vorige jaar verbroken samenwerking
van de rechtsche partijen spoedig zal
worden hersteld, schijnt op dit oogenblik
niet bijster groot.
Uit de rede door den heer Schokkingi
onlangs te Leiden gehouden, is wel ge
bleken, dat er van die zijde nog niet de
minste aandrang wordt gevoeld om het
rechtsche front te herstellen.
Had de heer Colijn te Leeuwarden ge
wezen op de waarlijk niet geringe vruch
ten fjje de coalitie voor ons land heeft
opgeleverd, en zich tot verdere politieke
samenwerking bereid verklaard wanneer
op redelijke wijze met onze inzichten
en verlangens rekening wordt gehouden,
de heer Schokking sprak zich in geheel
-anderen geest uit.
De Christelijk-Historischen, zoo zeide
hij, zijn niet zoozeer voor een spoedig
herstel en in geen geval ligt het op
onzen weg om in die richting te sturen.
Uit deze woorden van den leider der
Chr|.-Hist. Unie blijkt, dat men in die
kringen den tegenwoordigen toestand nog
zoo kwaad niet vindt.
Ën dit blijkt nog sterker uit wat hij
daaraan toevoegde, n.l. „dat we niet al
te veel in dezen toestand moeten' jube
len".
Dat zijn veelbeteekenende woorden
vooral in den mond van een zoo voorzich
tig man als Mr Schokking.
(Er wordt dus gejubeld over de ver
broken samenwerking, zóó zelfs, dat de
leider zich geroepen gevoelde te waar
schuwen, dit toch niet al te veel te
doen.
Het is duidelijk: de sfeer die noodig
is voor vernieuwde samenwerking is nog
niet aanwezig.
Is dat nu zoo erg?
De vraag kan gedaan, worden of het
nu zoo erg is, dat de rechterzijde uit
eengeslagen werd en dat er op een spoe
dige verandering van den politieken toe
stand weinig kans is.
En dan antwoorden wij volmondig van
partijstandpunt bezien: neen!
Een langdurige samenwerking, zooals
wij die gehad hebben, brengt ongetwijfeld
allerlei moeilijkheden met zich.
Wanneer verschillende partijen samen
een regeeringsmeerderlieid vormen, dan
kan hert program van een Kabinet hetwelk
op zulk een meerderheid steunt, niet zijn
-een weerslag op de wenschen van ééne
partij.
'Alle samenwerkende partijen zullen op
hun beurt van de directe verwezenlijking
van lievelingsdenkbeelden moeten afzien.
Op den duur kan dit een gevoel van
onbehaaglijkheid geven, terwijl mede van
verschillende kanten critiek wordt uitge
lokt, een critiek die vaak onbillijk is,
maar die daarom toch hare uitwerking
niet mist. i
Zoo gemakkelijk wordt vergeten, dat
b.v. de Antirevolutionaire partij; nog piet
eens een zevende gedeelte van het aan
tal Kamerzetels bezet houdt, en zoo komt
men er toe te eischen dat volgens do
A.-R. beginselen zal worden geregeerd.
En wanneer zulk een wensch dan niet
wordt vervuld en niet kan worden ver
vuld, dan ontziet men zich niet de A.-R.
partij in gebreke te stellen. -
In verband hiermede is groot het ge
vaar, dat het oude vuur een weinig wordt
gedoofd en dat zich verschijnselen van
inzinking voordoen.
74)
Uit het Bngelsch.
„Neen, ik heb gehoord, wat ge tegen
Dollie gezegd hebt; het spijt mij zeer, maar
ik kan niet komen. Wilt ge mij niet goe-
dennac'ht zeggen?" en zij stak hem haar
koude hand toe en zag hem bedaard en
treurig in het gelaat.
„Wat bedoelt zij? Waarom kijkt zij zoo
ongewoon?" riep de arme jongen uit, toen
de deur weer gesloten-was en zij haar het
slot hoorden omdraaien. „Nog nooit te
voren heeft zij geweigerd met mij te spre
ken. Gij gaat mij toch ook niet verlaten,
Miss Maynard?" ging hij verwijtend voort,
toen Dollie stamelde: „Goedennacht."
„Neen, dat moogt ge niet doen; ik wil
niet, dat men mij aldus behandelt!" en
voordat Dollie geheel kon begrijpen, wat hij
wilde, had hij zonder plichtplegingen haar
arm door den zijnen getrokken en haar de
trap afgevoerd.
„Mr Bertie, ik moet weer naar mijne
moeder," riep Dollie, die werkelijk ver
schrikt was door zijn aanhouden; maar zij
was niet tegen zijn vasten wil opgewassen.
„Met vijf minuten kunt ge tot haar te-
rugkeeren," antwoordde hij, terwijl hij den
pook opnam en het vuur deed opvlammen,
En wanneer dan bovendien nog blijkt,
dat de „bondgenooten" soms weinig lust
gevoelen, om 'met de specifiek Antirevo
lutionaire wenschen rekening te houden,
dan is het te verstaan, dat de begeerte tot
uiting komt om maar liever op eigen
gelegenheid te opereeren.
Vandaar dat reeds meermalen de
wensch werd uitgesproken, dat de
A.-R. partij zich terug zou trekken in
hare tenten en van verdere samenwerking
afzien.
En te verklaren is ook, dat sommigen
die niet genoeg rekening hielden met de
politieke mogelijkheden, de A.-R. partij'
van ontrouw aan hare beginselen be
schuldigden, en zich afzonderlijk organi
seerden.
Daarom, uit partij o ogp unt bezien,
kan het verbreken van de samenwerking
niet anders dan worden toegejuicht.
Wij staan nu meer vrij.
We kunnen gemakkelijker onze beginse
len propageeren.
We worden niet verantwoordelijk ge
steld voor dingen waarvoor we niet ver
antwoordelijk behooren gesteld te worden;
we staan minder aan aanvallen bloot en
de kans op politieke winste is daardoor
grooter.
Houden we echter niet alleen en in
de eerste plaats rekening met het partij
belang, maar letten we ook op het
lands belang, dan komt de zaak naar
't ons voorkomt wel een weinig anders
te staan.
We hopen dit nader aan te toonen.
We hebben gisteren het oordeel van
„De Standaard" over het verdrag met
België medegedeeld.
Thans wijdt ook „De Nederlander" een
beschouwing aan dit vraagstuk, waaruit
wel niet met zooveel woorden blijkt, dat
de Chr.-Hist. Kamerleden voor het ver
drag zullen stemmen, maar dat toch te
denken geeft.
In het Chr.-Hist. orgaan „Nieuw Chris
telijk Leven" hadden de heeren Prof. J.
de Zwaan en Ds A. Keers een artikel
geschreven, waarin hunne' bezwaren wer
den geresumeerd en dat aldus eindigde:
„Tenzij deze schaduwen volkomen wer
den weggenomen, vertrouwen wij dan ook,
dat alle Christelijk-Historische Kamerle
den tegen dit verdrag zullen stemmen en
dat zij landsbelangen niet kunnen op
offeren aan het behoud van eenen Minis
ter van Buitenlandsche Zaken, hoe groot
ook zijn verdiensten mogen geweest zijn.
Ongetwijfeld zal ieder hunner in deze
historische Kamerzitting op zijn post zijn
en als man van beginsel zijn vollen plicht
doen." t i
.Over dit schrijven drukt „De Nederlan
der" zijn groot leedwezen uit.
Hier maken, zegt het blad, de schrij
vers twee zeer ernstige fouten. Ten eerste
ondernemen zij; het te onderstellen, dat,
bij de hoogst-belangrijke beslissing, voor
(welke de Tweede Kamer zich ziert ge
plaatst, de Kamerleden in het bizon
der Christelijk-Historische Kamerleden
zich niet zouden laten leiden door hetgeen
zij het hoogst achten voor 's lands belang;
maar „dat zij de landsbelangen zouden
opofferen aan het behoud van eenen Mi
nister van Buitenlandsche Zaken."
Wij zouden de heeren Da Zwaan en
Keers willen vragen of zij zich zelf tot
zulk een verraad in staat achten. De
zoodat ieder' hoekje van de hall verlicht
was. „Waarom zijt ge vanavond bang voor
mij? gij waart dien avond, toen gij Hebe
waart en mij allerlei diensten bewezen
hebt, veel vriendelijker tegen mij"; en Ber
tie's oogen kregen eene zachte uitdruk
king. Dollie keek naar de donkere trap, en
aarzelde toen; misschien kon haar moe
der ook nog wel vijf minuten wachten.
„Spreek niet zoo luid; gij kunt niet we
ten of zij ook luistert."
„Wie? Mrs St. John?"
Dollie knikte toestemmend.
„Waarom is zij gekomen?" vroeg hij le
vendig. „Terstond toen ik haar stem hoor
de, wist ik, dat er iets niet in den haak
was; zij heeft niet voor niets deze lange
reis gemaakt. Ik heb,nog nooit te voren
gehoord, dat zij haar echtgenoot en 'hare
kinderen alleen gelaten heeft."
„Mr St. John is niet wel."
„Reden te meer voor haar om bij hem te
blyVen."
„Ja, maar zij wenschte Mary te spreken,
en haar het nieuws te brengen. Hoe! heeft
men het u nog niet verteld, Mr Bertie?" en
Dollie zag hem half verschrikt, half ver
legen aan. Hoe zou ze er af kunnen ko
men zijne vragen te beantwoorden?
„Gij vergeet, dat iedereen mij den ge-
heelen avond ontloopen heeft," antwoord
de hij boos. „Zie eens, Miss Maynard, gij
behoeft niet bang te zijn om het mij te ver
tellen; natuurlijk weet ik, dat er iets ge-
heeren zullen die vraag met verontwaar
diging ontkennend beantwoorden. Zeer be
grijpelijk! Maar waarom onderstellen zij
dan de mogelijkheid dat een der Chris
telijk-Historische Kamerleden tot zoo
danige laagheid in staat zou zijn.
De ellende van het staatkundig leven
is, dat beste brave mensehen hunne meest
geachte vrienden (zoodra deze Kamerlid
worden) tot menige laagheid in staat ach
ten, zelfs .tot het verraden van hun va
derland „om eenen Minister te behou
den". Laten Christelijk-historische man
nen toch nimmer aan deze dingen mede
doen! Als A., op zeker gewichtig oogen
blik, het landsbelang anders ziet of voelt
dan B., zoo geeft dit toch aan niemand
het recht bij A. of bij B. onzuivere mo
tieven te onderstellen. In menig gewichtig
oogenblik deed dit wantrouwen reeds zoo
veel kwaad. Moet nu weder hetzelfde
plaats hebben bij de beslissing over het
Belgisch Tractaat?
De tweede groote fout van de schrij
vers is, dat in hun woord slechts kan
worden gezien een druk op de vrijheid
van den volksvertegenwoordiger.
De beslissing over het ontwerp-tractaat
is zeer moeilijk. Voor hem, die alleen ziet
op de dingen, die vlak voor oogen zijn, is
twijfel uitgesloten. Het kanaal van Ant
werpen naar den Moerdijk kan wellicht
Nederland nadeel brengen; het Schelde-
régime kan, onder bepaalde omstandig
heden, groote kosten veroorzaken; de be
perking onzer bevoegdheden tegenover
schepen, die de Schelde bedaren, ook bij
gegronde vrees voor moedwil of voor ver
voer van oorlogstuig, zou aanleiding
kunnen geven tot feiten, met ons
belang of met onze souvereiniteit in strijd.
Dus is afstemmen noodzakelijk
Maar voor hem, die deze drie bezwaren
(vooral het laatstgenoemde) wèl ernstig
weegt; maar die toch ook iets anders ge
voelt die meent op te merken eene
sterkere ontwikkeling van het Vlaamsche
element in België en die oordeelt,
dat op dit oogenblik eene verwijdering
tussclien Nederlanders en Vlamingen even
schadelijk kan zijn, voor beider toekomst,
als dat toenadering tusschen deze twee
voor beider toekomst gunstig zou wer
ken voor hem is de beslissing niet
zoo gemakkelijk, voor hem bestaat
wèl twijfel.
Nu is één ding noodig. Nieuwe ge
zichtspunten over de zaak zijn bezwaar
lijk meer te openen. Elk Kamerlid heeft
zijn werktafel vol van geschriften over
het tractaat, en in zijn "hoofd dansen
kanaalgravers en Schelde-nymphen een
dolle wals. Noodig is de stilte, om
tenslotte in de stilte de beslissing te
nemen.
(Maar nu komen de heeren De Zwaan en
Keers, mannen van invloed in de Unie,
en heffen den vinger omhoog. Zij stellen
vast, dat het plicht is, voor het Christe-
lijk-historisch Kamerlid, tegen te stem
men, en zij; vertrouwen, dat alle Christe
lijk-historische Kamerleden, op hun post
zullen zijn, om dien plicht te vervullen.
Zoodanige actie (anderen kunnen het
voorbeeld van de heeren De Zwaan en
Keers volgen) kan in de ziel van een
Kamerlid verwarring stichten. Komt hij,
na ernstig beraad, tot de slotsom te moe
ten tegen stemmen, dan kan in zijn ziel
de vraag rijzen: of mogelijk partij-dwanig
invloed oefende op zijn besluit en het
tegen kan hem niet over de lippen.
Laat er toch ernst gemaakt worden
met de taak en de zorg van den volks
vertegenwoordiger Mochten partijgenoo-
beurd is iets met het geld en Mary."
Hij sprak de laatste woorden aarzelend
uit, en met eene eigenaardige zachtheid
in de stem; en toen vloog hem eensklaps
eene gedachte door het hoofd en zeide zeer
snel: „Nu begrijp ik alles, zij is de erfge
name van Mrs Reid!" en weer knikte Dol
lie toestemmend. Hoe knap had hij het ge
raden! 0, als zij nu maar ontsnappen kon!
„Het verwondert mij niets," ging hij na
eenige oogenblikken voort; maar Dollie
dacht, dat hij zeer bleek zag, alsof het
nieuws hem onwelkom was. „Iedereen kon
zien, hoeveel zij met Mary op had en hoe
geheel zij haar vertrouwde. Nu, dat had zij
mij zelve ook wel kunnen vertellen, dan
had ik haar kunnen gelukwenschen."
„Misschien wilde zij niet gelukgewenscht
worden," antwoordde Dollie. „Waarom
niet?" vroeg hij, haar Vlak aanziende. „Is
het dan geen felicitatie waard, als een
meisje, zoo arm als Mary, eigenares wordt
van zoo'n groote plaats als Crome? Ja, zij
had het mij moeten vertellen," ging hij
voort, terwijl hij het hoofd op de hand liet
rusten en treurig in het vuur bleef staren.
„Zij behoefde niet te denken, dat ik zoo'n
zelfzuchtig bedelaar was, dat ik niet blij
zou zijn geweest om harentwille"; toen
zuchtte hij en keek alles behalve verheugd.
„Gij hebt ook iets," ging Dollie voort,
daar zij nauwlijks wist wat te*zeggen; en
zij herhaalde snel de lijst legaten, zooals
haar moeder ze haar had medegedeeld.
ten nog op eenig punt nieuw licht kunnen
laten vallen; dat zij het dan niet nalaten!
Maar elke poging tot partij-drang elk
bewijs, zelfs elke schijn, van wantrouwen
steeds uit den booze blijve op
dit belangrijk oogenblik verre van onzen
kring!"
Ie Gemeenteraadsverkiezingen in België.
Bij de gemeenteraadsverkiezingen in het
geheele land is een aanmerkelijke terug,
gang ta constate eren in het stemmenaanta]
der socialisten ten gunste valn de liberalen
en de katholieken. De overwinningen der
anti-socialistische partijen is vooral merk-
baar in de industrieiele gebieden.
Zaterdagavond is het te Antwerpen
wel tot vrij ernstige onlusten gekomen
tusschen liberalen en socialisten- Er wer
den eenige personen gewond en er hadden
enkele arrestaties plaats- Een politieagent
werd vrij ernstig gekwetst-
De officieele resultaten zullen eerst van
daag bekend zijn.
Zijn het te Brussel de conservatieve
katholieken, welke de meeste winst' beha
len, te Antwerpen zijn de liberalen de
overwinnaars van den dag. Dank zij de
verovering van twee zetels op de Vlaam
sche frontpartij, zullen zij in den nieuwen
raad met 15 zetels even sterk zijn als de
katholieken, die evenals de socialisten,
welke 14 zetels hebben, hunne stellingen
behouden.
Het verlies der socialisten te Seraing is
nojg grooter dan de eerste berichten lie
ten vermoeden en bedraagt acht zetels,
waarvan zeven aan de communisten. Te
Doornik gaat de meerderheid over van de
socialisten en liberalen naar de katho
lieken. 1
In- het Henegouwsche centrumgebied
winnen de katholieken 33 zetels en verlie
zen er 6; de liberalen winnen 7 en verlie
zen 20; de socialisten winnen 8 en varlie
zen 22. In het geheel blijkt de socialisti
sche -meerderheid in 14 belangrijke plaat
sen verloren te zijn gegaan.
De kleinste republiek van Europa.
D© kleinste republiek van Europal is
Andorra, een landje in de Pyreneeën,
dat half onder het protectoraat van Frank,
rijk, half onder dat van den gpaanschen
bisschop van Urge! stalat- Het telt slechts
6000 inwoners en ier heerschen nog toe.
standen van veel vroegeren tijd, wat
niet beteekent, dat de menschen het er
zooveel slechter om hebben.
Do president van dit Stalatje heeft on
langs een interview toegestaan aan een
Engeisch journalist', en deze vertelt er van,
dat deze regent een landbouwer is, bij
wien het zeer eenvoudig toegaalt en die
'voor de vervulling van zijn ambt slechts
feien allersoberst inkomen geniet- Hij toon
de zich daarover echter geenszins onte
vreden en van nieuwigheden bleek hij
niet bepaald een voorstander te zijn- Het
geheel was, naar de persman meedeelde
,zeer primitief, ook het verkeer in deze
republiek-
De staking in de Engelsche mijnen.
Voor de eerste maal sinds het begin van
de staking zijn er in Yorkshire! twee
mijnen heropend en in Wjales een anthra-
cietmijn. Dit is nieuws van beteekenis. Die
afscheiding van Leicester waar de mijn
werkers weer aan het werk zijn, in hef
laatst van de vorige week was reeds
Bertie werd wat vroolijker toen hij de ge
ringe som hoorde, die hem ten deel was
gevallen.
„Tusschen de drie en vifer duizend elk;
dat zal ons honderd pond 's jaars geven,"
zeide hij met eenige levendigheid; toen
dacht hij weer na, schudde zijn hoofd en
zuchtte; maar hij zou geen twee honderd
's jaars hebben en zij zou immers eigena
res van 'Crome zijn.
„Wat doet gij daar met u beiden!" sprak
eene zachte stem boven aan de donkere
trap. „Miss Maynard, uwe moeder zoekt
u; zij is juist in mijne kamer geweest. Ik
zeide haar, dat ik wel wist, waar u te vin
den. Is dat Bertie? Wat een heerlijk vuur!
mag ik mijne handen even warmen?" en
Mrs St. John trad op hen toe; zij zag er
bevallig en waardig uit en men kon geen
spoor meer zien van hare tranen.
Bertie wendde geen poging aan om haar
tegen te houden. Hij zuchtte, toen Mrs St.
John langzaam op de eikenhouten bank
ging zitten en hare blanke handen voor
het vuur uitspreidde. Zij lette niet op de
onrust van den jongen man, die haar met
ongure blikken aanzag. Wat wilde zij van
hem? Welk onheil zou zij in dit nachtelijk
uur stichten? Want arme Bertie gevoelde
instinktmatig, dat deze bevallige vrouw
met haar schoon gelaat en diepe stem, de
slechte genius van zijn leven was.
Weldra wendde Mrs St. John zich tot
hem en sprak met 'n glimlach op de lippen:
kien gebeurtenis van belahg. Maar hef
nieuws uit Yorkshire en uit Wales, waar
de grootste tegenstand' werd geboden, is
zoo mogelijk nog belangrijker, vooral om
dat de secretaris van de mijnwerkersfede
ratie Cook nog gisteren een oproep heeft!
gericht tot de stakers om standvastig te
blijven. Hij hoopte n.l. de spoorwegwer
kers en de dokwerkers ertoe te krijgen
geen kolen meer te verwerken. De Mid
lands zijn de grootste districten van steen
kool voor Engeland zelf; in het noorden
zijn echter de grootste districten voor
den export van de steenkolen en de mijn
werkers daar zullen waarschijnlijk de laat-
sten zijn om aan het werk te gaan.
Hef aantal mijnwerkers dat aan den
arbeid is in de kolenmijnen van de Mid
lands en Lankanshire bedraagt 142.726,
zijnde een vermeerdering met 2818- In de
andc-rei bekkens werkten er 74311, zoo
dat bet totaal 217037 bedraagt-
Kórte berichten.
De gewezen minister van oorlog
'generaal von Heeringen, die in den we
reldoorlog bevelhebber van een legercorps
is geweest, is Zaterdag te Berlijn alan
hartzwakte overleden. Hij is 76 jaar ge
worden.
Uit Stockholm wordt geseind, dat de
koningen van Noorwegen, van Denemar
ken en van Zweden zullen tegenwoordig
zijn bij heit burgerlijk huwelijk van kroon
prins Leopold van België met prinses As-
trid van Zwedein, dat te Stockholm, zooals
gemeld, begin November zal voltrokken
worden.
Te Algiers heeft een geweldige ont
ploffing een vuurwerkfabriek vernield. Er
zijn drie dooden en zes gewonden.
Een telegram uit Bordeaux meldt:
Een hevige brand ia uitgebroken in de en
trepots. Het vuur nam snel groote uitbrei
ding.
In het plaatsje Schoenecken in den
Eiffel zijn 8 gevallen van typhus gecon
stateerd.
Draadloos wordt uit Haïfa gemeld,
dat er een hevige strijd in Syrië plaats
vindt- Slechts in allerijl -toegesnelde ver
sterkingen konden de hoofdstad Soeëda!
voor vermeestering door Soltan el AtraSj
redden-
Vastgesteld is, dat de geheele nacht
ploeg, omvattende vier Europeanen en
144 inboorlingen omgekomen is tengevol
ge van de ontploffing in een kolenmijn
te Dunde© op 8 Oct-
Te Essen is een valschemunters-
bendet ontdekt, die voornamelijk 2-Mark-
stukjes fabriceerde en in verbazend groote
hoeveelheden verspreidde. In verbanidl
hiermede zijn vier arrestaties gedaan.
- Uit alle deelen van Duitschland' ko
men berichten, dat de vooruitzichten van
den wijnoogst van dit jaar nog slechter
zijn geworden dan ze al waren. Mén ver
wacht algemeen een magere oogst, al zoui
dan ook in enkele districten, zooals in
WurfembeTg, het product van goede kwal
liteit zijn.
In een druk bezochte vergadering
uit handelskringen te Londen is besloten
te» protesteeren tegen het adverteeren op)
poststukken op welke wijze dan ook- Af
schrift van het protest zal aan Baldwin
en den minister van posterijen gezonden
worden.
De wandelpier, aan hef strand te
Dover, die ïeeds in 1893 aangelegd is,
„Dus heeft die kleine Miss Maynard u
het nieuws verteld?"
„Welk nieuws?" vroeg Bertie kortaf,
want hij wilde haar niet begrijpen. „Om
trent het buitenkansje van Mary," ant
woordde zij opgewekt. „Ik zou wel eens
willen weten, waarom Mrs Reid zulk eeue
voorwaarde aan haar testament heeft ver
bonden. Wat hebt gij gedaan, Bertie, dat
die arme vrouw zulk eene slechte gedachte
van u moest hebben?"
„Welke voorwaarde? Ik begrijp u niet,"
vroeg hij; maar een vreemd gevoel deed
hem een oogenblik ontstellen. Wat meent
ge?" Hoe haatte hij haar glimlach!
„Ik dacht, dat gij zeidet, dat Miss May
nard u het nieuws verteld had," antwoord
de Mrs St. John, met ware of voorgewende
verwondering. „Lieve deugd, hoe verve
lend! En ik ben nu niet juist de rechte
persoon, om het u te vertellen. Oude men
schen bedenken soms wonderlijke dingen,
maar dat zij zulken onzin zou bedacht
hebben! Nu, als gij het dan weten wilt"
want Bertie's grijze oogen schenen haar
te doorboren „er was ééne voorwaarde
gemaakt een dwaze en onnoodige, zoo
als gij zult toestemmen, en zeer benau
wend voor het zedigheidsgevoel van die
arme Mary dat zij Crome niet kan er
ven, zonder vooraf te belooven, dat zij
nooit zal trouwen met zekeren Mr Cuth-
bert Lyndhurst." (Wordt vervolgd.)
i —i i I I 'i I I i i i I i I 1
