ifo 865 Vrijdag SS Augustus 46e Jaargang Menlaiii KWATTA^ lifflstel MAl?y ST JOHK. VOLLE-MELK-REEP Beter dan Goed: DE BESTE FEUILLETON. i iiMiiiii éi Een juffrouw, die koek wou bestelle Kwam expres per bus van Kapelle,' Nu gaat ze, te vree Weer met Wiliemstein mee: In haar tasch heeft ze koek van Van iüSeile. Drukkers-Exploitanten: OOSTEBBAAN LE COINTRE - GOES Bureaux: Lange Vorststraat 68—70, Goes Tel.: Redactie no. 11; Administratie no. 58 Postrekening No. 36000. Bijkantoor te Middelburg: Firma F. P. DHUIJ, L. Burg. Tel. no. 259 VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG. Abonnementsprijs: Per 3 maanden, franco per post, f3.—i Losse nummersf0.05 Prijs der Advertentiën: 14 regels f1.20, elke regel meer 30 ct. Bij abonnement belangrijke korting. Het Buigaarsch-Joego-Slavisch conflict. De Bulgaarsche regeering beeft aan de joego Slavische grens groote troepen con; tingenten geconcentreerd. Deze troepen nu zouden de opdracht hebben,' om bij de geringste poging tot grensoverschrijding! van de zijde van Joego Slavië, het vuur te openen. De diplomatieke Vertegenwoordigers van Servië, Roemenië en Griekenland over handigden den Bulgaarschen minister van buiteidandsiche zaken een collectieve nota betreffende de comitadji's. Dp nota eiiseht, dat aan, de bedrijvig heid der Macedonische organisaties een einde zal worden gemaakt, terwijl tevens te 'kennen wordt gegeven, dat de nota als een laatste waarschuwing moet wor den beschouwd. De Bulgaarsche regeering heeft intus- schem zooals gemeld, grootere troepen- afdeelingen maar het grensgebied gezonden en den grenswachters bevel gegeven te vuren op benden, die over de grens op Servisch gebied trachten te trekken. Er is een ministerraad bijeengeroepen. Toen Mussolini honger had. Onder dezen titel maakt de Journal des Debats melding van een brief van Mus solini aan een vriend, kort geleden met goedvinden van Mussolini openhaar ge maakt, waarin hij vertelt van den tijd, nu bijna .24 jaar geleden, toen hij letter lijk zonder cent in Zwitserland aan den' kost trachtte te komen. Mussolini was 19 jaar, vol ontzaglijke ambities, en met overvloed van energie. Zijn vader was in Romagna in de gevangenis gezet omdat hij bij de verkiezingen wat gewelddadig opgetreden was om te beletten, dat „cleri- calen" gekozen zouden worden. Belust op avonturen, dronken van socialistische ideologie, van politiek en van begeerte tot daden, nam de jonge Mussolini den trein naar Chiasso, trok den St. Gothard over en Zwitserland in, waar een land genoot hem werk beloofd had. Maar die belofte werd niet gehouden en op een1 somberen Vrijdag in. September 1902 be vond hij zich uitgeput en zonder cent te Yverdon aan het meer van Neuchatel. Van Yverdon trok lilj' naar Orbe, waar een metselaarsbaas hem zware stee- nen liet sjouwen gedurende 11 uur per dag, maar hem na 3 dagen reeds weg stuurde, omdat hij meende, dat Mussolini te goed gekleed was. Mussolini zou hem gaarne de hersens verbrijzeld hebben met een van de zware steenen, maar bedwong zich. Hij had echter hij liet werk zijn schoenen versleten en kocht voor zijn loon een paar nieuwe schoenen. Hij hield nog net genoeg over om een kaartje naar Lausanne te nemen. Op een Maandag daar was het eenige metaal, dat hij nog 'op zak had een nikkelen medaille van Karl Marx. Dien geheelen dag liep hij rond, diep ontmoedigd. De muziek in een park ontspant zijn geest wel wat, maar bij is zoo uitgeput, dat hij op liet punt staat aan voorbijkomende Engelschen wat geld te vragen ooi onderkomen te hebben voor den macht. Maar de woorden willen hem niet over de lippen. Hij vlucht weg en brengt den nacht door onder de Groote Brug van Lausanne. Den volgenden dag komt hij iemand ,uit zijn geboortestreek e nomagna tegen,, aan wien hij zijn wedervaren vertelt. Deze lacht hem uit. maar toch steekt hij de hand ïn den zak en geeft hem 10 stuiver. Mussolini oj,. Uit het Engelsch. Spoedig ging het beter. De beide jonge r]6 i?n-i1'?a^en geiend aan de tegenwoor digheid hunner gastvrouw. Grey zette zich vonds tot voorlezen; hij had een volle, •■e,Pe s^m- Soms werd het boek ter en M o®? en wer<l er door hem en s deid een levendige woordenstrijd L e meisjes verbaasden zich over 1 geleerdheid, die hij zulke ge- Mr-!n ?n aan den dag werd gelegd. i k°n uitstekend spreken en had ,.j I "muitend geheugen. Grey had het m aaW bij het rechte eind; hij was on dan knap, en was niet altijd Vanfvro:ukelijk in zijne betooigen. Hij was vunrw ^sprekend en dacht eerst na, Vo M sprak. Hij kon zich niet altijd wiM naar ^'e grillen van het genie; en van a 6i?rS* P11™- verwijderd hebben dat 1.Uwvallen van het verleden, voor- er v verwaardigde de schoonheid er van te onderzoeken acbHn mees^e menschen hadden groote drift! Voor. ^reYrnaax ieder die geest- al tn Was u'i§evallen, vond hem licht wat zwaarmoedig en ernstig; hij wist dit bedankt hem en, snelt er mee naar een bakkerswinkel, koopt een brood, waarmee hij, als met een schat, het bosch in trekt, en dat hij daar met een wolven honger verslindt. Hij had gedurende 26 uren niets gegeten. Toen Mussolini in 1922 weder te Lau sanne was als hoofd van de regeering van Italië om er met 'Curzon en Poincaré over het lot van Europa te beraadslagen, toonde hij van het balkon van het groote hotel, waar hij' afgestapt was, aan een commissaris van politie de Groote Brug van Lausanne en zeide: „Daar heb ik onder geslapen". De commissaris ant woordde filosofisch: „Mijnheer de Pre sident, dat is het leven 1" Dat is toch niet het leven van iedereen, voegt de Debats er aan toe. Toen de Sultan terugkwam. In de meening dat Sultan Moelai Joes- soef van Marokko, die gelijk hekend, een bezoek aan Parijs heeft gebracht, en en kele Fransche steden bezocht heeft, niet vrijwillig was, gegaan, maar gevangen werd gehouden en nimmer in zijn geboor teland zou terugkeer en, had zich Woens dag te Rabat een aantal Mooren verza meld, als wel nooit een Marokkaanschen heerscher opwachtte. Ze wilden er zicli persoonlijk van overtuigen, dat het wel degelijk hun eigen sultan was die naar zijn paleis terugkeerde, en dat men geen ander voor hem in de plaats had gesteld. Bergbewoners van de Atlas, en van het Rifgebied en afgezanten van alle stammen uit de woestijn juichten hem toe. Het was een volksmassa van een grootte en een verscheidenheid als Marokko nooit bijeen 'had gezien. Inderdaad had het gerucht ge- loopen en het was op de marktplaatsen verbreid, dat de sultan in een val geloopen was, dat de Franschen hem als gijzelaar wilden vasthouden, ja zelfs dat ze hem naar een onbewoond eiland wilden ver bannen. □e brief van Clemenceau. Gelijk wij reeds meldden, heeft de Ame- rikaansche senalor Borah in een geschre ven verklaring zich alles behalve vrien delijk over Clemenceau's brief aan presi dent Goolidge uitgelaten, en deze „wreed misleidend" en „bewust onrechtvaardig" genoemd. De brief van Clemenceau, aldus de let terlijke tekst van Borah's verklaring, is zoo wreed misleidend wat aangaat den beweerden verkoop van Frankrijks onaf hankelijkheid en is zoo bewust onrecht vaardig wat betreft de Vereenigde Staten en hun afzonderlijk vredes-verdrag, is bo vendien zoo aandoenlijk door de vader landsliefde, die er uit spreekt, dat ik er liever geen commentaar op geef, al mogen wij den ongegronden toorn en de kwaad willige insinuaties niet zonder meer langs ons heen laten gaan. Liefde tot het vaderland bedekt menige fout, maar als er iets gezegd moet worden van een volk, dat de Franschen eens be groetten als hun. onzelfzuchtige bevrijders, moet toch minstens waarheid en de taal der dankbaarheid worden gesproken. Ons een verwijt te doen op grond van ons afzonderlijk vredes-verdrag, is feitelijk een compliment. Wij moesten een afzon derlijk vredes-verdrag sluiten of in het ge heel geen verdrag. Want geen rechtvaar dige, vrijheidslievende natie kon partij worden bij het verdrag van Versailles, dat door zijn wraakzuchtige, destructieve voorwaarden de ontwikkeling van Europa vijftig jaar heeft vertraagd en dat nog steeds aan Europa onmogelijke voorwaar en was dientengevolge geneigd een zekere stilzwijgendheid en terughoudendheid aan den dag te leggen, die niet geheel natuur lijk waren. Bij deze gelegenheden zat Dollie zoo stil als een muisje te kijken en durfde zij geen mond open doen. Zij vond Mr LyndhuTst buitengewoon knap ik zou wel eens willen weten, hoeveel van Grey's welsprekendheid werd ingegeven door den aanblik van het blonde hoofdje, dat ge bogen zat over een onbeduidend hand werkje. Gewoonlijk wierp hij vluchtige blikken in die richting. Soms ving Dollie ze op, als ze opkeek, dan geraakte zij, I zonder bet zelve te weten, van haar stuk; zij kreeg een vaag gevoel, dat zij werd gadegeslagen; maar zij was jong, en Grey was zoo bedaard ende tijd was nog niet gekomen 1 Eens op een middag gingen de meisjes -alleen uit; voor deze ééne maal ontbrak hun geleide. Bertie was in een bootje op het kanaal gaan varen en werd .eerst laat terug verwacht, en Grey had een hevige pijn in het hoofd, waaraan hij in den laatsten „tijd veel geleden had, en was daarom door Charlotte naar de cana pé in de huiskamer verwezen. Hij zette zoo'n lang gezicht, toen hij bemerkte, dat Mrs Reid zijn eenjg gezel schap zoude uitmaken, dat het medelij dend hart van Dollie bewogen werd en den oplegt, waardoor de geheele wereld of fers heeft te brengen en lijden moet. Indien er een grondslag vóór annulee ring der schulden bestaan zal, dan moet dat zijn ter wille van de toekomst, maar niet op grond van een mogelijke tekort koming van de zijde der Vereenigde Sta ten ter zake van aangelegenheden, welke in het verleden liggen. Indien men do schulden wenscht te an- nuleeren, moet dat alle schulden en a 11 e herstellingen omvatten, opdat de voordee- len der annuleering voor de menschheid en voor de "verheffing der massa in Euro pa zijn, niet ten bate van de imperialisti sche plannen, welke het leven der volken vernielen, die in geen opzicht verantwoor delijk voor dezen oorlog zijn. Korte berichten. In een personderhoucl heeft Poincaré verklaard, het plan te. hebben beide Ka mers uiterlijk tegen 15 October weer bij een te roepen. Als eerste punt zal dan behandeld worden de kwestie van de rati ficatie der schulden-accoorden en daarna de begrooting. De groote manoeuvres, die in Sept. in het Westen gehouden zouden worden, zijn door de Fransche regeering afgelast -om bezuinigingsredenen,. De troepen, die er .aan deel zouden nemen, zullen nu schietioefeningen en exercities houden in den omtrek van hun garnizoensplaatsen. Tot nu toe is de Ges-olei, de be kende tentoonstelling te Dusseld-orf door meer dan vier millioen personen bezocht. Drie bandieten z:ijn in een vliegtuig over de Griekscli -Bulgaarsche grens ge vlogen. Zij doodden acht personen, plun derden véle huizen en vlogen mét hun buit verder. Do Britsche regeering zou voorne mens zijn, de volgende week de mijnwer- werkers en -eigenaren uit te noodigen tot nieuwe onderhandelingen. Blijkens de opgaven omtrent de spoorwegongelukken welke zoo juist door liet ministerie van verkeerswezen zijn ge publiceerd, is er verleden jaar hij alle treinongelukken in Engeland slechts 1 passagier gedood. Voor het eerst sedert 1921 toont de met tarwe bebouwde oppervlakte in En geland en Wales een uitbreiding. De to tale oppervlakte bedraagt 1.592.000 acres, zijnde 92.000 meer dan verleden jaar. Uit Brugge wordt vernomen, dat een epidemie van mond- en klauwzeer groote uitbreiding neemt in de omgeving van de stad. Menigvuldige stallen zijn aangetast. De plaag woedt ook in Veurne-Ambacht, een streek waar de veeteelt zeer uitge breid is. „IJoe moet ik solliciteer en?" Bij P. Noordhoff te Groningen is van de hand van W'. van der Eist een handig boekje verschenen „Hoe moet ik sollicitee- ren". nen—n—mi» i ii ihi——i zij bedeesd aan Mary vroeg, of een van hen beiden niet thuis zoude blijven om hem wat voor te lezen. „Maar de andere kan niet alleen uitgaan, en Charlotte heeft het te druk, om met ons mede te gaan", wierp Mary tegen; „bovendien zou het zoo vreemd lijken, als wij hieven", om welke rechtstreeksche aanmerking Dollie eerst boos keek en bloosde en toen het hoofd in den nek werpend verklaarde, dat niets minder met hare wenschen strookte, dan dezen schoo- nen namiddag thuis te blijven dat zij slechts vriendelijk wilde zijn en de christe lijke barmhartigheid beoefenen; en dat Mary een gans was, om zulke dingen te zeggen inderdaad vreemd! en zij ging boos heen. Hare ontstemdheid ging echter spoedig voorbij en zij brachten op hunne wijze een aangenamen namiddag door, hem ver- deelende tusschen de Béguinage, de Eglise de Jérusalem en de Church of St. Jaques; en toen wilde het noodlot, dat Dollie het in haar hoofd kreeg, dat zij op den terugweg naar de kathedraal moesten 'gaan. Zij hadden ongeveer drie uur ge loopen en Mary was vermoeid, hoe- f wel zij het voor niets ter wereld had wil len bekennen, en het begon donker te worden, en zij waren alleen, en het was in strijd met de opvatting van wel voeglijkheid, die men op het kasteel had Het bevat een gnoot aantal gegevens welke een sollicitant bij het vaak zeer pe nibele werk van het' zoeken naar een betrekking of naar een beter betaald ambt kostbare en kostelijke diensten 'kunnen bewijzen. Enkele voorheelden van brieven, een lijstje; met de titulatuur en wenken over het toilet geven een zeer nuttige aanvulling van de meer essentieele pun ten. Verhooging van Indische p e n s i o ei n e; li. Do -Noderl. regeering is bereid aan de billijke wenschen der oud-gedienden tege moet te komen. Minister Koningsberger 'heeft in zooverre zijn instemming m!et het voorstel betuigd dat alleen de leeftijds grens bezwaar maakte en -deze volgens Zijne Excellentie op hoogstens 50 jaar moet' worden gesteld. Nog liever zag déze bewindsman volledige gelijkstelling zon der leeftijdsgrens, doch de Indische re- geeiring verzet zich tegen dezen maatregel om redenen van principieelen aard en met het oog op niet te voorziene gevolgen. Tot zoover een bericht in de Rsb. De Tel. daarentegen meldt: Kort geleden heeft de Indische Regee ring een voorstel bij het Departement van Koloniën aanhangig gemaakt tot verhoo ging van de pensioenen der Indische oud- gepensionneerden. Telegrafisch is dit voor stel gedaan, doch daar deze aangelegen heid van vrij ingewikkelden aard is, wor den nadere schriftelijke bijzonderheden af gewacht. Eerst dan zal het overleg over dez,e aangelegenheid tusschen de Indische en de Nederlandsche regeeringen een aan vang kunnen nemen. Geiein kermis. Sedert eenige jaren is te Zwolle de kermis afgeschaft en telkens wordt ge tracht onder andere; benamingen het feest te doen herleven. Ditmaal had de heer Ooppejan uit Zaandam verzocht, een volksfeest te mogen organiseeren, waar voor hij f5000 in de gemeentekas wilde storten. Het verzoek werd door den raad afgewezen met 12 tegen 11 stemmen, f Rechts en 2 soc.-dem. leden stemden te gen. Proteststaking van brievenbe stellers te Amsterdam en Rotterdam. Aan de postbestellers, die zich op 1 Jan. 1.1. te Amsterdam en Rotterdam' we-, géns nict-inwilliging van hun salariswen. schen lieten verleiden tot deelneming aan een korte proteststaking, was door den Eirecteur-Generaal als straf één dag in houding van verlof opgelegd. D'e postale Oommissie van Beroep adviseerde in meerderheid om geen bestraffingen (inhou ding van verlof, boete; of extra-dienst) op te leggen, omdat deze niet pasten bij het gepleegde feit, doch om met een beris ping te volstaan. Naar „De Gemeenschap" meldt heeft de Minister zich vereenigd met voormeld advies. j D'e Bioscoopwet. Naar aanleiding van een gerucht, dat binnenkort de inwerkingtreding van de bioscoopwet zou kunnen worden tegemqet gezien, keieft de Telegr. van bevoegde zijde vernomen dat daaromtrent thans nog niets te- zeggen valt. De Regeering wacht n.l. nog af het advies van de Staafscom- missie-Ledeiboer inzake een tweetal alge meen® maatregelen van bestuur die in verband met de bioscoopwet moeten wor den afgekondigd. en Grey zou er waarschijnlijk op uitge stuurd" worden, om hen te zoeken; dit alles voerde zij op verstandige wijze aan, maar Dollie hleef doof en wilde zich niet' laten overtuigen. Dan moest hij hen maar zoeken, als hij er lust in hacl; het zou goed voor de hoofdpijn zijn beter dan in die muffe kamer te liggen, als Mary vervelend werd moest zij maar alleen naar huis gaaii; maar waarom een prettigen middag beder ven door dezen plotselingen aanval van' preutschheid? „Gij zijt geknipt voor een oude vrijster, Mary; ik ben er zeker van, dat gij er er een zult worden", riep Dollie plagend uit; zij dacht wel, dat Mary dit gezegde niet prettig zou vinden. „Ik zal worden, wat de Voorzienigheid voor mij heeft weggelegd", antwoordde Mary kalm, maar hare kleur verhoogde eenigszins; misschien kwetste het gezegde haar, want zij zeide niets meer. Dollie kreeg haar zin arme Dollie 1 Wat had zij later hitter berouw over deze eigen zinnigheid De vesper was juist gedaan, toen zij de Kathedraal binnen gingen; de warme geur der wierook hing nog in de lucht. Dollie liep langzaam door en bleef vlak achter het koor staan, waar de zeven roode lampen voor het kleine altaar brandden, en toen ging zij zitten en verzonk in ge- De scheepsdrukte te Rotterdam. Te Rotterdam houdt de groote haven- drukte, als een gevolg van de Engelsche mijnweTketrsstaking nog steeds aan. De havenmeester deelde aan de Telegr. mede, dat er te veel schepen naar Rotterdam komen. Wij hebben op het oogenblik eigenlijk meer schepen in de haven dan wij kunnen plaatsen, zei hij. Dank zij het gunstig© weer was men in staat, 60 schepen meer te bergen dan waarvoor plaats is. De onrust in At,joh. Bij het innen van belastingen in Pe- soernbangan (Westkust van Atjeh) is het •bivak van den kapitein der Infanterie Behrens door kwaadwilligen beslopen. Drie hunner die het bivak binnengedron gen waren, werden neergelegd. Onzerzijds •is geneiuveld de le luitenant der Infanterie W. A. H. Molenaar. Licht geiwond werden drie Inlandschei fuseliers. De Eerste Kamerverkiezingen in Zuid-Ho 11 and. „De Vrijheid" meldt omtrent hetgeen aan de verkiezing voor de Eerste Kamer met betrekking tot de stem van den heer" Braat (Plattel. Bond, Links) en de lijst van den Vrijheidsbond is voorafgegaan het volgende De heer Braat is alleen gepolst of hij, indien de heer Koster no. 2 op de lijst stond, bereid zou zijn, dezen door zijrt stem een kans te geven op een Eerstel Kamerzetel. Daarbij werd door den per soon, die met den heer Braat gesproken heeft en die dit deed geheel op eigen gelegenheid 'de nadruk gelegd op del omstandigheid, dat de heer Koster niet behoort tot degenen, die politiek op den voorgrond waren getreden in den Vrij heidsbond en er dus voor den heer Braat Mie op dei „kopstukken" in den Vrijheids bond tamelijk gebeten bleek, hoegenaamd peins. Zij verbeeldde zich, dat zij in gods dienstige overpeinzingen verdiept was, totdat zij langzamerhand aan hare moe der begon te denken en daardoor heim wee kreeg. Zij dacht er pver na, hoe zq er uit zou zien en of zij zich eenzaam: zou gevoelen en of de kamers in Aber- crombie Road zeer klein en kaal zouden lijken, als zij terugkwam, toen plotseling het kraken eener stoel naast haar, haai verschrikte want zij had zich alleen in haar hoekje gewaand. Zij schrikte nog heviger, toen zij eensklaps werd aange sproken. De kapelletjes waren donker niemand kwam er langs, Mary was voor aan gebleven, waar de lampen brandden en nog meer menschen vertoefden. Arme kleine Dollie was zeer ontsteld bij het gezicht van den langen armoedig geklee- den man, die plotseling uit den grond scheen op te komen. „Vergeef mij, als ik u schrikken deed, mademoiselle", zeide een stem in zuiver, Fransch, „en 'ik mij verstoutte u aan tg spreken, maar ik ben in 'een kleine moeilijkheid geraakt." „Ik heb niets voor u geen cent ik heb mijne beurs vergeten; ga als 'tu blieft weg", zeide Dollie, die zich voelde als een konijn in het hol van een boa- constrictor verlangende weg te ko men, 'maar verlamd door den blik der brutale oogen. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1926 | | pagina 1