ifo 865 Vrijdag SS Augustus 46e Jaargang
Menlaiii
KWATTA^
lifflstel
MAl?y ST JOHK.
VOLLE-MELK-REEP
Beter dan Goed: DE BESTE
FEUILLETON.
i iiMiiiii éi
Een juffrouw, die koek wou bestelle
Kwam expres per bus van Kapelle,'
Nu gaat ze, te vree
Weer met Wiliemstein mee:
In haar tasch heeft ze koek van
Van iüSeile.
Drukkers-Exploitanten:
OOSTEBBAAN LE COINTRE - GOES
Bureaux: Lange Vorststraat 68—70, Goes
Tel.: Redactie no. 11; Administratie no. 58
Postrekening No. 36000.
Bijkantoor te Middelburg:
Firma F. P. DHUIJ, L. Burg. Tel. no. 259
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden, franco per post, f3.—i
Losse nummersf0.05
Prijs der Advertentiën:
14 regels f1.20, elke regel meer 30 ct.
Bij abonnement belangrijke korting.
Het Buigaarsch-Joego-Slavisch conflict.
De Bulgaarsche regeering beeft aan de
joego Slavische grens groote troepen con;
tingenten geconcentreerd. Deze troepen nu
zouden de opdracht hebben,' om bij de
geringste poging tot grensoverschrijding!
van de zijde van Joego Slavië, het vuur
te openen.
De diplomatieke Vertegenwoordigers van
Servië, Roemenië en Griekenland over
handigden den Bulgaarschen minister van
buiteidandsiche zaken een collectieve nota
betreffende de comitadji's.
Dp nota eiiseht, dat aan, de bedrijvig
heid der Macedonische organisaties een
einde zal worden gemaakt, terwijl tevens
te 'kennen wordt gegeven, dat de nota
als een laatste waarschuwing moet wor
den beschouwd.
De Bulgaarsche regeering heeft intus-
schem zooals gemeld, grootere troepen-
afdeelingen maar het grensgebied gezonden
en den grenswachters bevel gegeven te
vuren op benden, die over de grens op
Servisch gebied trachten te trekken.
Er is een ministerraad bijeengeroepen.
Toen Mussolini honger had.
Onder dezen titel maakt de Journal des
Debats melding van een brief van Mus
solini aan een vriend, kort geleden met
goedvinden van Mussolini openhaar ge
maakt, waarin hij vertelt van den tijd,
nu bijna .24 jaar geleden, toen hij letter
lijk zonder cent in Zwitserland aan den'
kost trachtte te komen. Mussolini was
19 jaar, vol ontzaglijke ambities, en met
overvloed van energie. Zijn vader was
in Romagna in de gevangenis gezet omdat
hij bij de verkiezingen wat gewelddadig
opgetreden was om te beletten, dat „cleri-
calen" gekozen zouden worden. Belust
op avonturen, dronken van socialistische
ideologie, van politiek en van begeerte
tot daden, nam de jonge Mussolini den
trein naar Chiasso, trok den St. Gothard
over en Zwitserland in, waar een land
genoot hem werk beloofd had. Maar die
belofte werd niet gehouden en op een1
somberen Vrijdag in. September 1902 be
vond hij zich uitgeput en zonder cent te
Yverdon aan het meer van Neuchatel.
Van Yverdon trok lilj' naar Orbe, waar
een metselaarsbaas hem zware stee-
nen liet sjouwen gedurende 11 uur per
dag, maar hem na 3 dagen reeds weg
stuurde, omdat hij meende, dat Mussolini
te goed gekleed was. Mussolini zou hem
gaarne de hersens verbrijzeld hebben met
een van de zware steenen, maar bedwong
zich. Hij had echter hij liet werk zijn
schoenen versleten en kocht voor zijn
loon een paar nieuwe schoenen. Hij hield
nog net genoeg over om een kaartje naar
Lausanne te nemen. Op een Maandag
daar was het eenige metaal, dat hij nog
'op zak had een nikkelen medaille van
Karl Marx. Dien geheelen dag liep hij
rond, diep ontmoedigd. De muziek in een
park ontspant zijn geest wel wat, maar
bij is zoo uitgeput, dat hij op liet punt
staat aan voorbijkomende Engelschen wat
geld te vragen ooi onderkomen te hebben
voor den macht. Maar de woorden willen
hem niet over de lippen. Hij vlucht weg
en brengt den nacht door onder de Groote
Brug van Lausanne. Den volgenden dag
komt hij iemand ,uit zijn geboortestreek
e nomagna tegen,, aan wien hij zijn
wedervaren vertelt. Deze lacht hem uit.
maar toch steekt hij de hand ïn den
zak en geeft hem 10 stuiver. Mussolini
oj,. Uit het Engelsch.
Spoedig ging het beter. De beide jonge
r]6 i?n-i1'?a^en geiend aan de tegenwoor
digheid hunner gastvrouw. Grey zette zich
vonds tot voorlezen; hij had een volle,
•■e,Pe s^m- Soms werd het boek ter
en M o®? en wer<l er door hem en
s deid een levendige woordenstrijd
L e meisjes verbaasden zich over
1 geleerdheid, die hij zulke ge-
Mr-!n ?n aan den dag werd gelegd.
i k°n uitstekend spreken en had
,.j I "muitend geheugen. Grey had het
m aaW bij het rechte eind; hij was
on dan knap, en was niet altijd
Vanfvro:ukelijk in zijne betooigen. Hij was
vunrw ^sprekend en dacht eerst na,
Vo M sprak. Hij kon zich niet altijd
wiM naar ^'e grillen van het genie; en
van a 6i?rS* P11™- verwijderd hebben
dat 1.Uwvallen van het verleden, voor-
er v verwaardigde de schoonheid
er van te onderzoeken
acbHn mees^e menschen hadden groote
drift! Voor. ^reYrnaax ieder die geest-
al tn Was u'i§evallen, vond hem licht wat
zwaarmoedig en ernstig; hij wist dit
bedankt hem en, snelt er mee naar een
bakkerswinkel, koopt een brood, waarmee
hij, als met een schat, het bosch in
trekt, en dat hij daar met een wolven
honger verslindt. Hij had gedurende 26
uren niets gegeten.
Toen Mussolini in 1922 weder te Lau
sanne was als hoofd van de regeering van
Italië om er met 'Curzon en Poincaré
over het lot van Europa te beraadslagen,
toonde hij van het balkon van het groote
hotel, waar hij' afgestapt was, aan een
commissaris van politie de Groote Brug
van Lausanne en zeide: „Daar heb ik
onder geslapen". De commissaris ant
woordde filosofisch: „Mijnheer de Pre
sident, dat is het leven 1"
Dat is toch niet het leven van iedereen,
voegt de Debats er aan toe.
Toen de Sultan terugkwam.
In de meening dat Sultan Moelai Joes-
soef van Marokko, die gelijk hekend, een
bezoek aan Parijs heeft gebracht, en en
kele Fransche steden bezocht heeft, niet
vrijwillig was, gegaan, maar gevangen
werd gehouden en nimmer in zijn geboor
teland zou terugkeer en, had zich Woens
dag te Rabat een aantal Mooren verza
meld, als wel nooit een Marokkaanschen
heerscher opwachtte. Ze wilden er zicli
persoonlijk van overtuigen, dat het wel
degelijk hun eigen sultan was die naar
zijn paleis terugkeerde, en dat men geen
ander voor hem in de plaats had gesteld.
Bergbewoners van de Atlas, en van het
Rifgebied en afgezanten van alle stammen
uit de woestijn juichten hem toe. Het was
een volksmassa van een grootte en een
verscheidenheid als Marokko nooit bijeen
'had gezien. Inderdaad had het gerucht ge-
loopen en het was op de marktplaatsen
verbreid, dat de sultan in een val geloopen
was, dat de Franschen hem als gijzelaar
wilden vasthouden, ja zelfs dat ze hem
naar een onbewoond eiland wilden ver
bannen.
□e brief van Clemenceau.
Gelijk wij reeds meldden, heeft de Ame-
rikaansche senalor Borah in een geschre
ven verklaring zich alles behalve vrien
delijk over Clemenceau's brief aan presi
dent Goolidge uitgelaten, en deze „wreed
misleidend" en „bewust onrechtvaardig"
genoemd.
De brief van Clemenceau, aldus de let
terlijke tekst van Borah's verklaring, is
zoo wreed misleidend wat aangaat den
beweerden verkoop van Frankrijks onaf
hankelijkheid en is zoo bewust onrecht
vaardig wat betreft de Vereenigde Staten
en hun afzonderlijk vredes-verdrag, is bo
vendien zoo aandoenlijk door de vader
landsliefde, die er uit spreekt, dat ik er
liever geen commentaar op geef, al mogen
wij den ongegronden toorn en de kwaad
willige insinuaties niet zonder meer langs
ons heen laten gaan.
Liefde tot het vaderland bedekt menige
fout, maar als er iets gezegd moet worden
van een volk, dat de Franschen eens be
groetten als hun. onzelfzuchtige bevrijders,
moet toch minstens waarheid en de taal
der dankbaarheid worden gesproken.
Ons een verwijt te doen op grond van
ons afzonderlijk vredes-verdrag, is feitelijk
een compliment. Wij moesten een afzon
derlijk vredes-verdrag sluiten of in het ge
heel geen verdrag. Want geen rechtvaar
dige, vrijheidslievende natie kon partij
worden bij het verdrag van Versailles, dat
door zijn wraakzuchtige, destructieve
voorwaarden de ontwikkeling van Europa
vijftig jaar heeft vertraagd en dat nog
steeds aan Europa onmogelijke voorwaar
en was dientengevolge geneigd een zekere
stilzwijgendheid en terughoudendheid aan
den dag te leggen, die niet geheel natuur
lijk waren.
Bij deze gelegenheden zat Dollie zoo
stil als een muisje te kijken en durfde
zij geen mond open doen. Zij vond Mr
LyndhuTst buitengewoon knap ik zou
wel eens willen weten, hoeveel van Grey's
welsprekendheid werd ingegeven door den
aanblik van het blonde hoofdje, dat ge
bogen zat over een onbeduidend hand
werkje. Gewoonlijk wierp hij vluchtige
blikken in die richting. Soms ving Dollie
ze op, als ze opkeek, dan geraakte zij,
I zonder bet zelve te weten, van haar stuk;
zij kreeg een vaag gevoel, dat zij werd
gadegeslagen; maar zij was jong, en Grey
was zoo bedaard ende tijd was nog
niet gekomen 1
Eens op een middag gingen de meisjes
-alleen uit; voor deze ééne maal ontbrak
hun geleide. Bertie was in een bootje
op het kanaal gaan varen en werd .eerst
laat terug verwacht, en Grey had een
hevige pijn in het hoofd, waaraan hij in
den laatsten „tijd veel geleden had, en
was daarom door Charlotte naar de cana
pé in de huiskamer verwezen.
Hij zette zoo'n lang gezicht, toen hij
bemerkte, dat Mrs Reid zijn eenjg gezel
schap zoude uitmaken, dat het medelij
dend hart van Dollie bewogen werd en
den oplegt, waardoor de geheele wereld of
fers heeft te brengen en lijden moet.
Indien er een grondslag vóór annulee
ring der schulden bestaan zal, dan moet
dat zijn ter wille van de toekomst, maar
niet op grond van een mogelijke tekort
koming van de zijde der Vereenigde Sta
ten ter zake van aangelegenheden, welke
in het verleden liggen.
Indien men do schulden wenscht te an-
nuleeren, moet dat alle schulden en a 11 e
herstellingen omvatten, opdat de voordee-
len der annuleering voor de menschheid
en voor de "verheffing der massa in Euro
pa zijn, niet ten bate van de imperialisti
sche plannen, welke het leven der volken
vernielen, die in geen opzicht verantwoor
delijk voor dezen oorlog zijn.
Korte berichten.
In een personderhoucl heeft Poincaré
verklaard, het plan te. hebben beide Ka
mers uiterlijk tegen 15 October weer bij
een te roepen. Als eerste punt zal dan
behandeld worden de kwestie van de rati
ficatie der schulden-accoorden en daarna
de begrooting.
De groote manoeuvres, die in Sept.
in het Westen gehouden zouden worden,
zijn door de Fransche regeering afgelast
-om bezuinigingsredenen,. De troepen, die
er .aan deel zouden nemen, zullen nu
schietioefeningen en exercities houden in
den omtrek van hun garnizoensplaatsen.
Tot nu toe is de Ges-olei, de be
kende tentoonstelling te Dusseld-orf door
meer dan vier millioen personen bezocht.
Drie bandieten z:ijn in een vliegtuig
over de Griekscli -Bulgaarsche grens ge
vlogen. Zij doodden acht personen, plun
derden véle huizen en vlogen mét hun
buit verder.
Do Britsche regeering zou voorne
mens zijn, de volgende week de mijnwer-
werkers en -eigenaren uit te noodigen tot
nieuwe onderhandelingen.
Blijkens de opgaven omtrent de
spoorwegongelukken welke zoo juist door
liet ministerie van verkeerswezen zijn ge
publiceerd, is er verleden jaar hij alle
treinongelukken in Engeland slechts 1
passagier gedood.
Voor het eerst sedert 1921 toont de
met tarwe bebouwde oppervlakte in En
geland en Wales een uitbreiding. De to
tale oppervlakte bedraagt 1.592.000 acres,
zijnde 92.000 meer dan verleden jaar.
Uit Brugge wordt vernomen, dat een
epidemie van mond- en klauwzeer groote
uitbreiding neemt in de omgeving van de
stad. Menigvuldige stallen zijn aangetast.
De plaag woedt ook in Veurne-Ambacht,
een streek waar de veeteelt zeer uitge
breid is.
„IJoe moet ik solliciteer en?"
Bij P. Noordhoff te Groningen is van
de hand van W'. van der Eist een handig
boekje verschenen „Hoe moet ik sollicitee-
ren".
nen—n—mi» i ii ihi——i
zij bedeesd aan Mary vroeg, of een van
hen beiden niet thuis zoude blijven om
hem wat voor te lezen.
„Maar de andere kan niet alleen uitgaan,
en Charlotte heeft het te druk, om met
ons mede te gaan", wierp Mary tegen;
„bovendien zou het zoo vreemd lijken, als
wij hieven", om welke rechtstreeksche
aanmerking Dollie eerst boos keek en
bloosde en toen het hoofd in den nek
werpend verklaarde, dat niets minder met
hare wenschen strookte, dan dezen schoo-
nen namiddag thuis te blijven dat zij
slechts vriendelijk wilde zijn en de christe
lijke barmhartigheid beoefenen; en dat
Mary een gans was, om zulke dingen
te zeggen inderdaad vreemd! en zij
ging boos heen.
Hare ontstemdheid ging echter spoedig
voorbij en zij brachten op hunne wijze
een aangenamen namiddag door, hem ver-
deelende tusschen de Béguinage, de Eglise
de Jérusalem en de Church of St. Jaques;
en toen wilde het noodlot, dat Dollie
het in haar hoofd kreeg, dat zij op den
terugweg naar de kathedraal moesten
'gaan. Zij hadden ongeveer drie uur ge
loopen en Mary was vermoeid, hoe- f
wel zij het voor niets ter wereld had wil
len bekennen, en het begon donker
te worden, en zij waren alleen, en het
was in strijd met de opvatting van wel
voeglijkheid, die men op het kasteel had
Het bevat een gnoot aantal gegevens
welke een sollicitant bij het vaak zeer pe
nibele werk van het' zoeken naar een
betrekking of naar een beter betaald ambt
kostbare en kostelijke diensten 'kunnen
bewijzen. Enkele voorheelden van brieven,
een lijstje; met de titulatuur en wenken
over het toilet geven een zeer nuttige
aanvulling van de meer essentieele pun
ten.
Verhooging van Indische
p e n s i o ei n e; li.
Do -Noderl. regeering is bereid aan de
billijke wenschen der oud-gedienden tege
moet te komen. Minister Koningsberger
'heeft in zooverre zijn instemming m!et het
voorstel betuigd dat alleen de leeftijds
grens bezwaar maakte en -deze volgens
Zijne Excellentie op hoogstens 50 jaar
moet' worden gesteld. Nog liever zag déze
bewindsman volledige gelijkstelling zon
der leeftijdsgrens, doch de Indische re-
geeiring verzet zich tegen dezen maatregel
om redenen van principieelen aard en met
het oog op niet te voorziene gevolgen.
Tot zoover een bericht in de Rsb. De
Tel. daarentegen meldt:
Kort geleden heeft de Indische Regee
ring een voorstel bij het Departement van
Koloniën aanhangig gemaakt tot verhoo
ging van de pensioenen der Indische oud-
gepensionneerden. Telegrafisch is dit voor
stel gedaan, doch daar deze aangelegen
heid van vrij ingewikkelden aard is, wor
den nadere schriftelijke bijzonderheden af
gewacht. Eerst dan zal het overleg over
dez,e aangelegenheid tusschen de Indische
en de Nederlandsche regeeringen een aan
vang kunnen nemen.
Geiein kermis.
Sedert eenige jaren is te Zwolle de
kermis afgeschaft en telkens wordt ge
tracht onder andere; benamingen het feest
te doen herleven. Ditmaal had de heer
Ooppejan uit Zaandam verzocht, een
volksfeest te mogen organiseeren, waar
voor hij f5000 in de gemeentekas wilde
storten. Het verzoek werd door den raad
afgewezen met 12 tegen 11 stemmen,
f Rechts en 2 soc.-dem. leden stemden te
gen.
Proteststaking van brievenbe
stellers te Amsterdam en
Rotterdam.
Aan de postbestellers, die zich op 1
Jan. 1.1. te Amsterdam en Rotterdam' we-,
géns nict-inwilliging van hun salariswen.
schen lieten verleiden tot deelneming aan
een korte proteststaking, was door den
Eirecteur-Generaal als straf één dag in
houding van verlof opgelegd. D'e postale
Oommissie van Beroep adviseerde in
meerderheid om geen bestraffingen (inhou
ding van verlof, boete; of extra-dienst) op
te leggen, omdat deze niet pasten bij het
gepleegde feit, doch om met een beris
ping te volstaan. Naar „De Gemeenschap"
meldt heeft de Minister zich vereenigd
met voormeld advies.
j D'e Bioscoopwet.
Naar aanleiding van een gerucht, dat
binnenkort de inwerkingtreding van de
bioscoopwet zou kunnen worden tegemqet
gezien, keieft de Telegr. van bevoegde
zijde vernomen dat daaromtrent thans nog
niets te- zeggen valt. De Regeering wacht
n.l. nog af het advies van de Staafscom-
missie-Ledeiboer inzake een tweetal alge
meen® maatregelen van bestuur die in
verband met de bioscoopwet moeten wor
den afgekondigd.
en Grey zou er waarschijnlijk op uitge
stuurd" worden, om hen te zoeken; dit
alles voerde zij op verstandige wijze aan,
maar Dollie hleef doof en wilde zich niet'
laten overtuigen.
Dan moest hij hen maar zoeken, als
hij er lust in hacl; het zou goed voor de
hoofdpijn zijn beter dan in die muffe
kamer te liggen, als Mary vervelend werd
moest zij maar alleen naar huis gaaii;
maar waarom een prettigen middag beder
ven door dezen plotselingen aanval van'
preutschheid?
„Gij zijt geknipt voor een oude vrijster,
Mary; ik ben er zeker van, dat gij er
er een zult worden", riep Dollie plagend
uit; zij dacht wel, dat Mary dit gezegde
niet prettig zou vinden.
„Ik zal worden, wat de Voorzienigheid
voor mij heeft weggelegd", antwoordde
Mary kalm, maar hare kleur verhoogde
eenigszins; misschien kwetste het gezegde
haar, want zij zeide niets meer. Dollie
kreeg haar zin arme Dollie 1 Wat had
zij later hitter berouw over deze eigen
zinnigheid
De vesper was juist gedaan, toen zij de
Kathedraal binnen gingen; de warme geur
der wierook hing nog in de lucht. Dollie
liep langzaam door en bleef vlak achter
het koor staan, waar de zeven roode
lampen voor het kleine altaar brandden, en
toen ging zij zitten en verzonk in ge-
De scheepsdrukte te
Rotterdam.
Te Rotterdam houdt de groote haven-
drukte, als een gevolg van de Engelsche
mijnweTketrsstaking nog steeds aan. De
havenmeester deelde aan de Telegr. mede,
dat er te veel schepen naar Rotterdam
komen. Wij hebben op het oogenblik
eigenlijk meer schepen in de haven dan
wij kunnen plaatsen, zei hij. Dank zij
het gunstig© weer was men in staat,
60 schepen meer te bergen dan waarvoor
plaats is.
De onrust in At,joh.
Bij het innen van belastingen in Pe-
soernbangan (Westkust van Atjeh) is het
•bivak van den kapitein der Infanterie
Behrens door kwaadwilligen beslopen.
Drie hunner die het bivak binnengedron
gen waren, werden neergelegd. Onzerzijds
•is geneiuveld de le luitenant der Infanterie
W. A. H. Molenaar. Licht geiwond werden
drie Inlandschei fuseliers.
De Eerste Kamerverkiezingen
in Zuid-Ho 11 and.
„De Vrijheid" meldt omtrent hetgeen
aan de verkiezing voor de Eerste Kamer
met betrekking tot de stem van den heer"
Braat (Plattel. Bond, Links) en de lijst
van den Vrijheidsbond is voorafgegaan het
volgende
De heer Braat is alleen gepolst of hij,
indien de heer Koster no. 2 op de lijst
stond, bereid zou zijn, dezen door zijrt
stem een kans te geven op een Eerstel
Kamerzetel. Daarbij werd door den per
soon, die met den heer Braat gesproken
heeft en die dit deed geheel op eigen
gelegenheid 'de nadruk gelegd op del
omstandigheid, dat de heer Koster niet
behoort tot degenen, die politiek op den
voorgrond waren getreden in den Vrij
heidsbond en er dus voor den heer Braat
Mie op dei „kopstukken" in den Vrijheids
bond tamelijk gebeten bleek, hoegenaamd
peins. Zij verbeeldde zich, dat zij in gods
dienstige overpeinzingen verdiept was,
totdat zij langzamerhand aan hare moe
der begon te denken en daardoor heim
wee kreeg. Zij dacht er pver na, hoe zq
er uit zou zien en of zij zich eenzaam:
zou gevoelen en of de kamers in Aber-
crombie Road zeer klein en kaal zouden
lijken, als zij terugkwam, toen plotseling
het kraken eener stoel naast haar, haai
verschrikte want zij had zich alleen
in haar hoekje gewaand. Zij schrikte nog
heviger, toen zij eensklaps werd aange
sproken. De kapelletjes waren donker
niemand kwam er langs, Mary was voor
aan gebleven, waar de lampen brandden
en nog meer menschen vertoefden. Arme
kleine Dollie was zeer ontsteld bij het
gezicht van den langen armoedig geklee-
den man, die plotseling uit den grond
scheen op te komen.
„Vergeef mij, als ik u schrikken deed,
mademoiselle", zeide een stem in zuiver,
Fransch, „en 'ik mij verstoutte u aan tg
spreken, maar ik ben in 'een kleine
moeilijkheid geraakt."
„Ik heb niets voor u geen cent
ik heb mijne beurs vergeten; ga als 'tu
blieft weg", zeide Dollie, die zich voelde
als een konijn in het hol van een boa-
constrictor verlangende weg te ko
men, 'maar verlamd door den blik der
brutale oogen. (Wordt vervolgd.)