IL
27
Buitenlui.
feuilleton.
MfiRV ST JOHN
tfo 268
Dinsdag 10 Augustus !ÜSS§
40e Jaargang
1889.
Drukkers-Exploitanten:
OOSTERBAAN LE COINTRE GQES
Bureaux: Lange Vorststraat 68—70, Goes
Te|.: Redactie no. 11; Administratie no. 58
Postrekening No. 36000.
Bijkantoor te Middelburg:
Firma F. P. DHUIJ, L. Burg. Tel. no. 259
De Zeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden, franco per post, f3.
Losse nummersf0.05
Prijs der Advertentiën:
14 regels f1.20, elke regel meer 30 ct.
Bij abonnement belangrijke korting.
DE BOTERWET.
Officieel luidt de gansche titel van deze
wet van 9 Juli 1900, die natuurlijk als
iedere wet enkele wijzigingen en aanvul
lingen onderging: Wet houdende bepalin
gen tot voorkoming van bedrog in den bo-
terhandel. In dien titel ligt de geheele op
zet van deze wet opgesloten. Het is inder
daad te betreuren, dat een volk, onder
welks voorname exportartikelen de boter
almee een eerste plaats inneemt, dat zelf
zooveel boter produceert en gebruikt, een
wet als deze noodig bad. Maar de geschie
denis bewaart de memorie van tal van fei
ten, welke het goed bestaan van deze wet
doorslaand wettigen. Daarom is deze wet
er één, die door het Nederlandsche volk
en de iona-fide-handelaren wel op- prijs
gesteld mag worden.
Overmits bet noodig is, wil men even-
tueele knoeierijen constateeren, dat een
norm gesteld wordt voor boter, margarine
en andere ersatz-boter,-. die mettertijd nog
uitgevonden kan worden, heeft deze wet
dezen norm gegeven. Onder boter wordt
verstaan het vetartikel, waarin geen an
dere vetbestanddeelen voorkomen dan die
van melk afkomstig zijn en is margarine
de op boter gelijkende waar, welke dienen
kan om haar te vervangen en welke vet
bestanddeelen bevat, die niet van melk af
komstig zijn. Bij Koninklijk Besluit van 28
October werd bepaald, dat het vetgehalte
van echte boter moet bedragen tachtig pro
cent. Minder is dus niet toegelaten. Het le
veren, voorhanden hebben, uitstallen,
rondbrengen en venten of vervoeren van
boter met minder vetgehalte is verboden.
We zouden dus kunnen zeggen, dat het
heele natuurbotergebied door deze bepa
ling wordt bestreken. Evenzoo gaat het
met de margarine. De omschrijving van
den eisch, waaraan deze moet voldoen,
zullen we onzen lezers sparen. In de des
betreffende definitie wordt gesproken van
het Reichert-Wollnygetal en van een ver-
zadigingscijfer der vluchtige vetzuren. Sa
menvattende wat daarvan gezegd wordt,
constateeren we, dat margarine slechts
weinig vluchtige vetzuren bevatten mag.
Datzelfde geldt ook van andere boter-rem-
placeerende aritkelen, welke nog uitgevon
den mochten worden. Genoeg reeds om te
doen zien, dat de wet hier gelukkig niet
van die beruchte mazen kent, waar door
heen gezwommen kan worden.
Opdat niet heimelijk geknoeid zal wor
den, zijn bepalingen getroffen omtrent de
plaatsen, waar boter en/of margarine
wordt bereid. Allereerst mag de bereiding
niet heimelijk geschieden, want ieder, die
van plan is deze te gaan maken, is ver
plicht daarvan kennis te geven aan den
Burgemeester zijner gemeente. Registratie
van deze aangiften geschiedt door den
minister van Binnenlandsche Zaken, wien
de uitvoering van deze wet werd opgedra
gen Ook wanneer tot wijziging van het be
drijf wordt overgegaan, moet daarvan
aangifte geschieden. De plaatsen, waar te
gelijk boter bereid en margarine gemaakt
wordt, moeten steeds van elkander ge
scheiden zijn, terwijl dan de boterbereid-
plaatsen onderworpen zijn aan een bij-
zcmder toezicht van de Rijkszuivelinspec-
Nog andere bepalingen zijn den berei-
uers van boter en margarine opgelegd,
welke we hier echter zullen laten rusten
a s van minder belang voor de kennis der
aigemeene eischen van de wet en de daar
aansluitende Kon. Besluiten.
J at we op ieder pakje margarine, op
ederen winkel of pakhuis, waar marga-
verkocht wordt, het woord Margarine
Uit het Engelsch.
-o
in meer of minder kapitale letters lezen,
heeft ook zijn oorzaak in deze wet. Immers
in artikel 7 wordt bepaald, dat het ver
boden is margarine te leveren, in voor
raad te hebben, te venten enz., indien niet
op alle verpakkingen, waarin de marga
rine verpakt is of de onverpakte marga
rine zelf de naam voorkomt in letters van
die afmetingen en zoodanig aangebracht
als bepaald werd in de Kon. Besl. van 24
Nov. 1909 en 5 Jan. 1912. Het spreekt
vanzelf, dat die woorden op een in het oog
vallende plaats moeten aangebracht wor
den, zoowel aan de winkels (boven de bui
tendeur en op de aan die deur grenzende
vensters) als op do marktkramen, zooals
dat ook vereischt wordt voor de bereid-
plaatsen van de margarine en de opslag
plaatsen daarvan, welke in gebruik zijn bij
de bereiders; omtrent de grootte dezer let
ters is niets naders bepaald.
Om nu een nauwkeurige controle te
kunnen doen geschieden, is wijders be
paald, dat in de bereidplaatsen van boter
en in de daarmee in verbinding staande
ruimten geen andere vetten mogen zijn
dan machine-olie of andere minerale oliën
of vetten, wagensmeer, ledervet, en in het
algemeen smeermiddelen en dergelijke be-
noodigdheden, niet uit minerale oliën of
vetten bestaande en door kleur, reuk of
smaak voor vervalsching van boter en ten
slotte boterkleursel, dat een geconcentreer
de oplossing is van kleurstof in olie. Een
uitzondering op deze bepaling wordt ge
maakt ten aanzien van de boerenbedrijven
waarin uitsluitend melk van eigen vee
wordt verwerkt. Daar mogen wel vetten
aanwezig zijn, maar slechts in beperkte
hoeveelheid en onder conditie, dat de be
trokken boer geen handel drijft in marga
rine.
Er zijn veel winkels, waar men èn bo
ter èn margarine koopen kan. Het gevaar
ligt voor de hand, dat een „verkeerde
greep" gedaan wordt en daarom wordt be
paald, dat het een van het ander geschei
den moet wezen door een duidelijk zicht
baar schot of in afzonderlijke gedeelten
van den winkel moeten worden bewaard.
Bij het woord Margarine op de verpak
king mag verder niets anders gevoegd
worden dan de naam of de initialen van
den bereider of verkooper en van de plaats
van herkomst en dan de in den handel al
gemeen gebruikelijke aanduidingen van de
kwaliteit der waar. Bij de verzending mag
daaraan op de buitenste verpakking alleen
toegevoegd worden het adres en de mer
ken, die naar handelsgebruik voor het ver
voer noodig zijn.
We zullen de verschillende verbodsbepa
lingen laten rusten, evenals de maatrege
len voor het opsporen der overtredingen
en de ^bevoegdheden der ambtenaren, die
belast zijn met het opsporen van overtre
dingen dezer wet. Nog twee punten uit
deze wet willen we slechts naar voren
brengen.
Allereerst, dat bij een Koninklijk Besluit
van 28 October 1909 de regelen werden
vastgesteld voor den invoer van boter uit
andere landen. Later werd dit besluit nog
gewijzigd. Het behoeft geen betoog, dat de
ze maatregelen van dien aard zijn, dat
daardoor, indien ze stipt in acht worden
genomen, de invoer van niet aan de
eischen der wet voldoende boter wordt be
let, terwijl voorgeschreven wordt hoe met
ondeugdelijke boter, die hier ingevoerd
zou worden, moet gehandeld worden.
In artikel 15 e. v. wordt geregeld, hoe
de monsterneming enz. door de ambtena
ren der zuivelinspectie zal worden ver
richt, welke noodig is voor de controle op
de goede naleving dezer wet, vandaar dat
ook in beslag genomen mogen worden alle
voorwerpen, waarvan vermoed wordt, dat
die boter, margarine enz. bevatten. Is een
maal een monster genomen, dan moet dat
op een voorgeschreven wijze verzonden
worden, n.l. in flesschen met glazen dek
sels, gummiringen en metalen deksels met
sc'hroefrand, welke in cartonnen verpak
king onder verzegelde kruisbanden ter on
derzoek opgezonden moeten worden. Van
de monsterneming wordt proces-verbaal
opgemaakt en het monster met dat verbaal
opgezonden aan den bevoegden ambtenaar
van het Openbaar Ministerie. Deze zendt
één der monsters aan het Rijkszuivelsta-
tion te Leiden, waar het door twee des
kundigen, onafhankelijk van elkander,
wordt onderzocht. Het tweede monster
blijft nog eenigen tijd bewaard, omdat de
belanghebbende na afkeuring van het eer
ste monster nog veertien dagen tijd heeft
om het tweede op eigen kosten te doen on
derzoeken. Blijkt, dat de bereider of ver
kooper door de monsterneming schade ge
leden heeft en wel ten onrechte, dan kan
hij schadeloosstelling eischen. Ook kan hij
eventueel de marktwaarde van de geno
men monsters vergoed krijgen.
Wij meenen in het bovenstaande wel het
voornaamste uit deze nuttige wet te hebben
medegedeeld, ofschoon natuurlijk meer
dan liet bovenstaande te vermelden was.
33)
«Dat is evenveel als Mr Denoon hem
mi en dan iaat hij hem in een
zijner huizen wonen. Men zegt, dat de
nste hulppredikers zooveel verdienen,
maar Maurice werkt voor twee. Ik weet
oio m er Yan hen aUen worden moet,
7H "Ij1111.?6 n:'e^ spoedig iets anders krijgt.
J gebruiken van het kapitaaltje van Ja
mt, en hebben maar enkele duizenden
eer over; en de kinderen worden groot,
en moeten een© opvoeding hebben", ging
in f. ?evl>ë voort, te zeer vervuld van
7ir>i 'Y^tgheid van haar onderwerp, om
n te herinneren tot wie zij sprak; toen
eiLn u r in de stilte van hare
wfT er weder te binnen bracht,
rd zij vuurrood,- en had lust van spijt
ea verveling te schreien.
ManrL Za| denken, dat ik haar vraag, om
zpirio t helpen en ons geld te geven",
smart Z-u' zi;)' overweldigd door hare
enTi^fn^h^l Dollie vertelde;
hLwT i °llle haar vriendelijk troostte,
zeer onnadenkendheid haar toch
Mrs Reid scheen niets verwonderd over -
de mededeeling harer jonge vriendin; zij
had alles reeds te voren van Janet ver
nomen.
„Ik geloof, dat het verkeerd is van
eiken man zijne "krachten te overschatten,
zooals Maurice doet", antwoordde zij ern
stig. „Ik heb hem 'dit in ronde woorden
gezegd, toen hij hier was; maar hij; nam
mijn raad niet goed op; zelfs voortreffe
lijke mannen als Maurice, kunnen eigen
zinnig zijn en soms ongelijk hebben";
maar Mrs Reid voegde er niet bij, dat zij
hulp had aangeboden, waarvan Janet niet
wist, en dat zij zeer ontstemd was ge
weest door de koele en eenigszins korte
weigering, die Maurice haar gaf.
„Welk recht hebben wij op haar geld?
hoe zoude ik zulke sommen uit hare
hand kunnen aannemen?" had hij gezegd
met eene 'heftigheid, die voor hem iets
ongewoons was, toen hij later het onder
houd aan zijn vrouw mededeelde. Wellicht
had de manier, waarop de gift werd aan
geboden zijn gevoel van onafhankelijkheid
gekwetst; maar hoe het ook zij, hij had
besloten, dat het eene onmogelijkheid was.
„En gij hebt haar aanbod afgeslagen!
Hebt ge dan uwe vrouw en kinderen ver
geten? O, Maurice, Maurice hoe kondt
ge zoo dwaas, zoo ondankbaar zijn?" En
Janet's bleek gelaat gloeide .en beefdé
van verontwaardiging; nooit te voren had
zij' zoo verwijtend tot hem gesproken.
Het gaat te hard met den franc!
De klacht in Frankrijk is thans niet,
dat. de franc, zakt, maar dat de franc te
snel stijgt, Er gaan werkelijk stemmen
op, dat het te hard gaat met den franc.
De klacht schijnt vooral te komen van de
zijde der industrie. De lage franc had
tot gevolg: goedkoope productie, veel ex
port, overvloed van werk, g;een werkloo-
zen. Nu zouden door de plotselinge stij:-
'sjng van den franc sommige industrieën
niet meer voort kunnen. Het kwaad der
werkloosheid zou dan ook in Frankrijk
uitbreken. Daarom wordt de waarschu
wing gehoord, dat de franc geleidelijk
en langzaam moet verbeteren. Het mag
vooral niet te hard gaan.
De senaat heeft inmiddels met 275
tegen 17 stemmen, het wetsontwerp inzake
de bijeenroeping van de nationale verga
dering aangenomen.
Nu de. beide kamers het hierover eens
zijn geworden verwacht men, dat de „Nar
tionale Vergadering", die vandaag te Ver
sailles bijeenkomt een vlot verloop zal
hebben.
Men verwacht, dat de regeering in deze
vereenigde zitting, der kamers een meer
derheid van 500 tegen 150 stemmen zal
behalen.
Het is in 42 jaren niet gebeurd, dat een
dergelijke nationale vergadering wordt ge
houden. Wel zijn de beide kamers vaak
te Versailles in vereenigde zitting bijeen
geweest, doch dit was steeds voor het ver
kiezen van den president van de republiek.
Een eigenlijke nationale vergadering, waar
van de besluiten grondwettelijke kracht
hebben, had niet plaats sinds de wijziging
van de constitutie van 1882.
Men hoopt te Versailles in één dag| ge
reed te komen en die dag zal voor velen
een feestdag' zijn. Reeds thans zijn de tafel
tjes in de restaurants alle besproken. Er
loopen veel extra-treinen. En in en om
het paleis belooft het druk te zijn. De
gTOote parlementszaal is te klein om de
ruim 850 leden te bevatten, die kunnen
komen. Daarom is een der groote recep-
„Stil, lieve! stil, Janet! kunt ge uw
echtgenoot niet vertrouwen?" antwoord
de hij teeder. „Kan ik zelfs ter wille van
mijne vrouw en kinderen doen, wat ik
voel, dat verkeerd is?"
„Waarom doet ge mij verwijtingen?!"'
zeide hij' later, nadat er een stilzwijgen
ontstaan was, dat zij1 niet den moed had
te verbreken. „Toen gij mij trouwdet, wist
gij, dat ik een arm man was, en dat
uw leven moeilijk zoude zijn. Hebt gij er
berouw over? Is het meer dan gij kunt
dragen, Janet? Als dat zoo is, kijk mij'
dan eens recht in de pogen en vertel
het mij, geliefde vrouw, en hoewel het
mijn hart zal breken, om het te hooren,
zal ik nochtans toestemmen, dat uwe
klacht billijk is." Maar toen hij haar
in zijne armen nam en zij hoorde, hoe
zijn stem stokte, kon zij hem niet spreken
over de bitterheid, die haar leven ver
galde. Had zij: niet reeds veel verdragen,
en wilde zij dit niet, zoo haar de kracht
gegeven werd, blijven doen, tot het einde
toe terwille van hem?
„Uw liefde zal mij altijd gelukkig maken.
Ik verlang niets voor mijzelve. Is Let
niet reeds genoeg, dat ik uw-vrouw ben?"
fluisterde zij, terwijl zij tegen bem aan
leunde, maar hem haar gezicht niet liet
zien. „Het is slechts voor uw welzijn en
voor dat der kinderen. Ik heb nooit aan
mijzelve gedacht". En in hare droefheid
tiezalen tot congreszaal ingericht en sinds
eenige dagen is men bezig, die zaal in
gereedheid te brengen. Om een indruk
te geven der enorme maatregelen, die ge
nomen worden, vermelden we, dat alléén
voor de pers, behalve een groot aantal
seintoestellen, 40 telefooncellen worden
bijgeplaatst.
Aanslag tegen pres. Pangalos verhinderd.
In e-cn hotel te Spetze waar de Griek-
sche president Pangalos vertoeft, heeft een
zekere Andanapoelos op den president wil
len schieten, toen deze aan tafel zat. Men
kon tijdig tusschenbeide komen. De man,
die schieten wilde, heeft bekend. Het is
een zeer overspannen persoon, die vroe
ger reeds een officier van de gendarmerie
gedood heeft en uit de gevangenis ont
vlucht was. Hij was- druivenkoopman ge
worden. Men mag aannemen, dat het hier
niet een samenzwering geldt, maar een
op zichzelf slaande daad van een ver
bijsterde.
Er hoerscht groote verontwaardiging in
het land, maar het is volstrekt kalm. Pan
galos heeft lal van telegrammen van sym
pathie ontvangen. Hij; zelf heeft aan den
minister-president geseind, dat de zaak
niets te beteekenen heeft'.
Een brief van Clemenceau aan Coolidge.
Clemenceau heeft het stilzwijgen ver
broken. De 85-jarige staatsman, die zich
heeft teruggetrokken in zijn Vendeesch
landgoed aan den oever van de zee, heeft
tot Amerika gesproken.
"Welke de uitwerking' zal zijn van zijn
fier en bitter woord aan de overzijde
van den Atlantischen Oceaan ligt nog in
het duister. In Frankrijk zelf is het
een donderslag bij helderen hemel geweest
in de kringen waar men hem vreest: in
het ministerie en in het parlement.
Clemenceau, wiens populariteit eerder
gegroeid dan verzwakt is, komt de publie
ke opinie wakker schudden.
Clemenceau heeft zeer juist uitgedrukt
wat in de Fransche publieke opinie om
gaat.
Nu zal het verzet tegen de overeenkom
sten met Engeland en Amerika zeker toe
nemen.
Trouwens, het eerste enthousiasme om
trent de Poincaré-plannen is aan het lu
wen.
Poincaré nam blijkbaar te veel hooi
op zijn vork en wilde, dat het par
lement nog vóór het recès de schulden
overeenkomsten met Amerika en Enge
land ratificeerde. Hiertegen komt Clemen
ceau nu op.
In zijn open brief aan Coolidge consta
teert Clemenceau, dat de meeningsver-
schillen tusschen Frankrijk, Engeland en
Amerika ten aanzien van de schulden
kwestie, ernstig de toekomst der bescha
ving bedreigen.
Gij; eischt van ons de betaling van een
schuld en gij weet dat onze kas leeg is.
In zulke gevallen teekent de schuldenaar
wissels, en dat is het ook wat gij van
ons vraagt.
Dan is het noodig', dat wij: beiderzijds
tegen bepaalden tijd aan een regeling der
geldkwestie kunnen gelooven. Het gaat
echter hier slechts om fictieve wisselbrie
ven om te geraken tot een hypotheek op
onze nationale goederen, zooals in Turkije.
Dat nu zullen wij nooit aanvaarden.
Frankrijk is niet te koop, zelfs niet voor
vrienden, en het zal onafhankelijk blijven.
Moest 't verdwijnen onder de slagen van
vijanden of van zijn samenspannende
vrienden, dan zou het toch zijn trotschen
naam be waf en.
en vernedering sprak Janet de waarheid
zij' begeerde het geld niet voor zich-
zelve, maar voor hem.
„Ik weet er alles van, mijn arme lieve
ling" antwoordde Maurice droevig, ter
wijl hij haar schoon gelaat streelde, als
ware het dat van een kind. Hoe kwam'
het toch, dat ziji elkander zóó lief had
den, en dat zij hem toch zoo dikwijls
geen troost kon schenken? Kwam het,
doordat hij in de lange jaren van
hunne vereeniging, haar eindelijk goed
had leeren kennen, en dat hij', in spijt
van hare vele deugden, toch de eerzucht
en wereldschgezindheid van haar karakter
had ontdekt? Zoude het ook kunnen zijn,
dat zijn scherpe blik in dat stilzwijgen, de
schijnbare onderwerpipg, de zachte bui
ging van haren wil voor den zijne
de geheime opstand, het verschil van
meening en het stomme protest van eene
werkzame, heerschzuchtige natuur had
ontdekt? Was zij voldaan? Zou hij haar
ooit kunnen voldoen, zoolang zij, é'éfl van
hart, maar met een verschillend doelwit
den oneffen levensweg bewandelden?
Somtijds, wanneer hij moe was, werd
hij: plotseling heimelijk bevreesd. Als hij
eens zwak werd en toegaf? Als zij (hem
eens verzocht in oojgenblikken, dat hij'
zeer gedrukt was, wanneer zijn lichaam
zwak en zijn geest dor en droog was, als
zij; hem dan eens aftrok van zijn werk, van'
sign*.1i
Heeft het niet ten volle zijn plicht ge
daan?
Ja, wij hebben alles in den maalstroom
geworpen: onze mannen en ons geld.
Gedurende drie jaren van doodstrijd,
terwijl ons bloed en ons geld door a]
onze poriën wegstroomde, hebben wij dit
Amerikaansche woord vernomen„Frank
rijk is het bolwerk der vrijheid". Komt
in onze dorpen de eindelooze lijst onzer
Dooden lezen en laten wij vergelijken
Zijn dat bankrekeningen, de levende
krachten van onze verloren jongeling-
schap
Gelijk Rusland te Brest-Litofsk heeft
Amerika met Duitschland een afzonder
lijken vrede gesloten, zonder zelfs met
zijn wapenmakkers het plan te bespreken:
den bloedvrede met den gemeenschappe-
lijken vijand.
Men onderhandelt op het oogenblik tus
schen de gealliëerde mogendheden om den
geldvrede.
Op enkele uitzonderingen na brengen
alle Fransche bladen hulde aan Clemen
ceau in verband met zijn schrijven aan
Coolidge.
Deze laatste zal het natuurlijk voor
kennisgeving aannemen. Clemenceau is
voor hem natuurlijk niet meer dan een
particulier persoon. Dat wist Clemenceau
ook wel, vóór hij begon' te schrijven.
Maar zijn doel was blijkbaar de openbare
meening in Frankrijk en in Amerika te
beïnvloeden.
Een fabriek in een tuin.
Men heeft zich afgevraagd welk doel het
syndicaat, dat Wembley heeft gekocht, zal
geven aan de groote gebouwen van de
Rijkstentoonstelling. Het syndicaat heeft
het enorme terrein met de kolossale gebou
wen verkregen voor een prijs, die nog niet
het tiende deel is van den kostprijs. Ge
ruchten wilden aanvankelijk, dat het ter
rein een woondistrict zou worden; maar de
eerste gezaghebbende mededeeling doet nu
weten, dat althans een deel voor nijverheid
zal worden bestemd. Het vooruitzicht
schijnt te zijn, dat Wembley zal worden
overgenomen door de groote Amerik. mo
tortrust, General Motors Limited, die al-
lerwege in de wereld, en niet het minst in
Europa, automobielen van velerlei waarde
en maaksel aan de markt brengt. Het heet,
dat General Motors Ltd. terrein en com
plex gebouwen van de voormalige tentoon
stelling zal gebruiken om er fabrieken en
tuindorpen te vestigen. De onderhandelin
gen voor den koop van de twee enorme be
tonnen gebouwen, eens de Paleizen van
Techniek en van Industrie, zijn zoo goed
als beëindigd. De twee gebouwen zijn bij
zonder geschikt voor inrichting tot fabrie
ken; zij hebben spoorwegen en water-, gas-
en electriciteitsvoorziening op ruime
schaal.
Korte berichten.
Te Stockum bij Dusseldorp hebben
een 200 communisten een inval gedaan
in een tuin, waar een strijkje speelde. Zij
sloegen en schoten er lustig' op los en
kwetsten een groot aantal bezoekers, o.w.
8 zwaar gewond zijn. Politie uit Dussel
dorp heeft ten slotte den tuin omsingeld
en de roode broeders gevangen genomen.
De meesten zijn later, na vaststelling van
hun identiteit, weer losgelaten.
Rijkspresident von Hindenburg zal
15 Augustus naar Pommeren vertrekken,
om de bruiloft van zijn kleinzoon bij te
wonen. Daarna zal hij: nog| voor een dag
te Berlijn terugkeeren, en dan: zijn va-
cantie in Beieren doorbrengen.
de plaats, die de Voorzienigheid hem had
aangewezen, indien zij1 hem hunne ar
moede eens zou verwijten en hem wijzen
op de behoeften der arme kinderen, die
zij ter wereld had gebracht, en hij naar
haar zoude luisteren, hij', die zijn her
derlijk ambt steeds zoo hoog hoven zijn
ander werk gesteld had', die altijd gewei
gerd had te luisteren naar zijn geliefde!
vrouw, tenzij hare stem overeen kwant
met die van zijn eigen geweten?
Deze vrees vervulde hem nu, toen zij
haar vermoeid .hoofd op het kussen had
gelegd, en getroost door zijn teederheid
was ingeslapen; hij' had haar eenigen tijd
aangestaard, en de rechte lijnen, den ver
moeiden trek om den mond en de rim
pels gadegeslagen, die zich op het zachte,
blanke voorhoofd begonnen te vertoonen'.
„Mijn Janet, mijn arme Janet! als ik u'
slechts rust kon schenken en gelukkig!
maken!" fluisterde hij, terwijl hij met de
hand het schijnsel der lamp bedekte en
zijn oogen vochtig werden; en toen giüg
hij heen, zooals hij altijd deed, wanneer
zijn hart bezwaard was terwille van haar
en zichzelven en stortte zijn liefhebben
de, gewonde ziel uit in vurige smeekingen1,
totdat hfrj; voelde, dat zijn gebed was
verhoord en iets van den ouden vrede
weer tot hem was teruggekeerd.
I i -I
(Wordt vervolgd.)
