No S43 Maandag 19 Juli litSjff 4öe Jaargang en Flanel Cosl KWATTA,5'» MARV ST JOHN. J. D ONNER-MEIJLEB, GOES. •KA-OT Buitenland. Binnenland. WS. - FEUILLETON. worden, binnen enkele dagen naar maat geleverd. BILLIJKE PRIJZEN. VRAAGT STALEN. >ecer svogelpolitiek; ooit tweede de slape- ia een hygiëne en Br M. N schade aange- len Amerikaan- en® van Mexico Ion Hermosiilo onora. Er zyn Ferguson comen an den iidene sliep, an de reis- met een perso- reizigers toen do bank ge- Britsch-Columba nmiddag om 2 geregistreerd, luurde. De af- goschat, waar- Maska. gelegenheid de heer en besloten tot aldaar ten waarin tegelfj- installatie voor IUVV ;e Brussel vier gepleegd. Ier van de En- erleden, tenge- ben zijn auto tem tijd waren niet aan de oorbeeld werk eischte ram er k, dan proef- nu on- tiu-u maak- en verstaken ïenverdieping, daar geregeld. j uk. Het Ro v. Chr gelokt door in de zoodanig be ierende voor- Hun krijgs- halfnaakt en •id door den een uit drie oor te gaan. jnsche juk be- rnedering. De groote rva- r, gelogen tus- deze week af moeten ruimen hot wijde Frie- ietwat vreemd tevergeefs te keel door weg. sierd. Frankrijk Sliedrechtscho iog gemeld, dat baggerwcrk in t Noorden van ■s een granaat, oorlog in dat ontplofte, mei i d. Do nacht- Singapore (En- in botsing go- i dikhuid werd het oerwoud. >tief werd be- r, die he t. kamerlid in l te geven, een Belgische amor- verklaard, dat lerlid voor dat r sociaal-demo- vaderland een- ils nu België zijn be-urs te ertractement te paar is naar d uitgeleide ge- koningin van iles en andere mevr. Cham- in Spanje een er ar be i dl s- ilaan heeft een op grond van rde arbeidswet- ro Antonio No- trische centrale nisstraf en een 100 arbeiders verzetten tegen urigen arbeids- is, werd tij- gearresteerd, rel minder be- mdeld te Ales- arbeidsters te organiseeren iek veroordeeld tien maanden, happij der fas- bepaald, dat gingen en som mogen worden Drukkers-Exploitanten: O0STERBAAN LE COINTRE GOES Bureaux: Lange Vorststraat 68—70, Goes Tel.: Redactie no. 11; Administratie no. 58 Postrekening No. 36000. Bijkantoor te Middelburg: Firma F. P. DHUiJ, L. Burg. Tel. no. 259 Zeeuw VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG. Abonnementsprijs: Per 3 maanden, franco per post, f3.— Losse nummersf0.05 Prijs der Advertentiën: 14 regels f1.20, elke regel meer 30 ct. Bij abonnement belangrijke korting. Bjcrsntf OM DEN ZONDAG. Di' Nederbragt schrijft in „De Maat schappij: Te Genève is gevestigd liet Internatio naal Arbeidsbureau, deel uitmakende van het geheel der instellingen van den Volkenbond, staande onder leiding van den heer Albert Thomas, die de socia listische beginselen toegedaan is. Het Bureau was tot voor kort gehuisvest in een oud internaat, staande op 'n heuvel vrij ver van Genève. Er is thans echter een waardig gebouw voor gesticht, op een mooi terrein, schilderachtig aan het meer van Genève gelegen, slechts even buiten de stad. Toen de voltooiing van bet gebouw naderde, is het bureau overgehuisd. Op het oogenblik, dat de laatste hand aan liet arbeidspaleis werd gelegd, was het dus reeds in gebruik genomen. Maar de officieele opening toefde nog. Men stelde haai' vast op Zondag 6 Juni j.I., weike datum gekozen werd in verband met een tweetal Conferenties, die elkaar afwisselden en waarvan de eene de groote jaarlijksche internatio nale arbeidsconferentie was, met het Bureau samen de' Internationale Ar beidsorganisatie vormende. Maandag 7 Juni kon men in de Ge- neefsche bladen het relaas van de festi viteiten lezen: 'smorgens om 10 uur, in tegenwoordigheid o.a. van het fede rale Zwitsersche Gouvernement, in het „batiment électoral" (het lceizerspaleis, voor de volksstemmingen gebruikt), de officieele redevoeringen, niet minder dan 22; 's middags 4 uur de symboli sche opening van het groote hek met één der drie sleutels (één voor de ar beiders, één voor de patroons, één voor de Gouvernementen) en daarna rond gang, thee en wat niet al meer; 's avonds 9 uur gala-avond in' den schouwburg. Wij, Hollanders, doen in Genève aan het internationale werk mee. Zelfs spe len we er onze rol niet al te slecht en zijn we er zeker niet ongezien. Niet alleen mannen van links vertegenwoordigen er ons land maar evenzeer mannen van rechts. En onder de rechtschen zijn er, die behooren tot de partijen in ons land, welke steeds gestreden hebben voor de Zondagsrust. Trouwens, wie strijdt daarvoor niet in ons land, hetzij om religieuse, hetzij om sociale redenen? Wat er op het stuk van den Zondag in Genève gebeurt moet ons dus wel interesseeren. Welnu, de zaak staat niet zoo, dat nu eens bij wijze van uitzondering een en kele plechtigheid op Zondag plaats vond. Neen, Zondagsarbeid is in Genève heel gewoon. Mag men den Geneefschen correspondent van het „Handelsblad" gelooven, dan hebben de vele Volken bondscommissies, die het heele jaar door in Genève vergaderen, en zelfs de Raad van den Bond, in den regel zoo'n haast om weer weg te komen, dat ook op Zon dag vergaderd wordt. Het erge zit niet hierin, dat eenige heeren op Zondag samenkomen om te praten, maar in den Zondagsarbeid, die daardoor gelegd wordt én op vele ambtenaren van den bond èn op vele journalisten èn op tele graafpersoneel èn op wien al niet. De Zondagsrust gaat in Genève te loor. Het ontbreekt er nog maar aan, dat de As semblee op Zondag gaat vergaderen. Naar gezegd wordt blijft dat slechts achterwege om de Geneefsche bevolking 16) Uit het Engelsch. O „Kom, kom, lui meisje; wij stoomen da haven binnen, en dat is zoo'n aardig gezicht en bovendien is het Zondag, wat een helderen, vroolijken morgen heb ben wij!" riep Mary opgewekt uit. Was het Zondagmorgen, en zou haar moeder werkelijk zonder haar naar de kerk gaaii? dacht Dollie met nieuwe ver bazing, terwijl zij de trap opklom en op het dek stond. Hoe wonderlijk en vreemd1 zag alles er uit. Zij stoomden naar een onbekend1 land, tusschen groote houten pieren en schepen van allerlei grootte door. Dollie vond alles even vreemd en schilderachtig; alles vervulde haar met veirukking. "Dd zijn zeker de dames, die ik ver wacht, riep een schelle stem, en een Mem persoontje met blauwe oogen, dat bezwaarlijk zoo jong kon zijn, als men aan nare kleeding zou denken, liep snel op ne verbaasde meisjes toe, terwijl zij hare leme. gehandschoende handjes uitstak. h "W.le is Miss St. John? Ik zou nflfvV- en zeig§en' Een,van u beiden Miss,^lss J°hn zijn en da andere s Maynard. Natuurlijk weet ge wie ik niet onaangenaam te zijn. Hoe dit echter zij, zeker is, dat de Zondag in Genève meer dan in gevaar is en dat er ook gevaar is voor hen, die vóór Zondagsrust zijn, maar in Genève zouden kunnen meenen, tot meedoen ge dwongen te zijn, staat vast. Is er aan dien Zondag dan zooveel ge legen? Ik meen van ja. Er is veel aan gelegen: lo. in gods dienstig opzicht, 2o. bezien uit het oog punt van het gezin, 3o. uit sociale over wegingen. Bepalen we ons tot die drie punten, over elk waarvan 'n enkel woord volge. Wat den godsdienst betreft, acht ik, dat deze dubbele regel gelden moet: èn dat ware godsdienst algemeen en duur zaam niet bestaanbaar is zonder ge meenschappelijke en geregelde gods dienstoefeningen, èn dat zoodanige godsdienstoefeningen op den duur scha de moeten lijden, als de Zondag niet ge respecteerd wordt. Om die reden moet alles geweerd worden wat inbreuk op den Zondag maakt en waardoor de sfeer van rust, welke de Zondag be hoeft, wordt geschaad. Het gezin heeft niet minder behoefte aan den wekelijkschen rustdag. Het ge zinsleven kan niet tot zijn recht komen als er niets dan drukke dagen zijn, van den morgen tot den avond met werk bezet, weinig ruimte latende voor het samenleven. Zeker, ondanks alle werk kan men meestal ook in de week nog wel gelegenheid vinden om eenig contact met elkaar te hebben en eenigen invloed op elkaar te oefenen, maar even zeker is, dat het gezin den Zondag niet mis sen kan. En dan de sociale quaestie. Is er nog wel één weldenkend mensch, die niet erkent, dat de arbeider een wekelijkschen rustdag behoeft, als mensch, als gezinslid, als Christen? die niet inziet, dat die rustdag voor allen zooveel mogelijk gelijk moet zijn om tot zijn recht te komen? die zich niet be schuldigt van egoïsme als hij een ander zijn Zondag te eigen pleziere of nutte ontrooft? 1 Een onzer landgenooten, destijds te Genève aanwezig en door den heer Albert Thomas uitgenoodigd tot deel neming aan de bedoelde openingsplech tigheid, heeft, zooals het „Handelsblad" meldde, gemeend, de uitnoodiging niet te kunnen aannemen en de redenen daarvan schriftelijk te moeten mede- deelen. In dat schrijven wordt heel in 'tkort gereleveerd, dat de mensch een geregeld wederkeereinde rustdag behoeft, hetgeen vooral van belang is voor den werkman voor wiens lot zich het Arbeidsbureau in de eerste plaats interesseert. Die rustdag moet wekelijksch zijn en zoo veel mogelijk voor allen gelijk zijn en door allen gerespecteerd worden, opdat er een sfeer van werkelijke rust zij, opdat er ten volle van genieten kunnen en opdat de mogelijkheid gegeven zij van een ontwikkeld gezinsleven en een gemeenschappelijk geestesleven. De schrijver zegt, dat hij in dezen ge dachtegang wel in de eerste plaats het oog heeft op de christelijke eeredien sten, maar dat zijn idealen de grenzen van zijn eigen geloof overschrijden. Aangezien nu voor die plechtigheid, die veel onvrijwillig werk eischte van tal van personen, de Zondag gekozen was en zij gesteld was op een uur, ben. Ik ben Charlotte Morell, een aange trouwd nichtje van Mrs Reid," begon de kleine vrouw met een stortvloed van woorden, terwijl zij van ieder een hand Vasthield. „Zijt ge erg moe? Is de reis erg vervelend geweest? Zijt ge zeeziek ge weest? Maar neen, dat niet, ge ziet er zoo gezond uit als rozen. Nu moeten we 'Pierre naar de Douanen volgen; hebt ge iets aan te geven?"- en zonder ant woord af te wachten leidde de nieuwe kennis hen snel naar een soort van aff- dak, waar zij weldra in en levendig ge sprek was met een troepje luidruchtige mannen. Weldra kwam zij bij hen terug, en reikte hun blozend en glimlachend de tasschen toe. „Pierre is zoo dom! Ik heb tante wel gezqgd, dat ik mij veel beter zonder hem kon redden; dit oponthoud is zeer onaan genaam, vindt ge ook niet? maar nu is het voorbij. Goed bezien was het slechts een vorm; één man kijkt even vluchtig in het valies en reikt het u dan over met een „dank u, mevrouw". Wij zullen nu weldra! 'aan het hotel zijn en dan kunt ge wat uitrusten. Ik heb koffie en broodjes op uw kamer besteld, daar het nog lang geen tijd is voor de table d'hóte. Morgen zullen we den geheelen dag doorbrengen te Basseville, daar ik de zaken mijner tante nog niet half gedaan heb. Vindt ge dat ook erg vervelend? bevalt de re- waarop de Christenen van alle landen do gewoonte hebben zich naar hun godsdienstoefening te begeven, zou, zegt de schrijver, deelneming zijnerzijds on der al de vermelde gezichtspanten inge gaan zijn tegen zijn godsdienstige en sociale opvattingen. Bracht hij met zijn onthouding een offer, dan deed hij dat minder nog voor zich zelf dan voor an deren; anderei' Zondag is hem een hei lige zaak. Het ligt niet in mijn bedoeling, hier mededeeling te doen van den inhoud van het mij bekende zeer hoffelijke ant woord, dat de heer Thomas onzen land genoot deed toekomen, maar dat ik meen, te zeer als privé te moeten be schouwen om er vrijelijk over te kun nen beschikken. Liever ontleen ik naar aanleiding ervan aan gedachtenwisselin- gen, die ik de laatste jaren over 't vraag stuk van den Zondag had, met name in het buitenland, een drietal leidende ge dachten, die, hetzij ieder op zichzelf, hetzij gecombineerd, in verschillende kringen overheerschen. Als Roomsch- Katholieke opvatting heeft men bij mij aangediend de zienswijze, dat de Zondag de bij uitstek aangewezen dag is om al lerlei feesten en plechtigheden te hou den. In sport- en andere kringen, die nog niet geheel van den godsdienst zich hebben vrijgemaakt, gaat men vaak minder ver, maar stelt men zich op het standpunt, dat, aangezien andere dagen geen voldoende gelegenheid voor ont spanning bieden, de Zondag daarvoor gebruikt mag worden: de gpdsdienst- oefening moet dan maar vroeg gesteld worden in de R.K. Kerk de mis zoodat zij aan sport en ontspanning niet in den weg komt te staan. In dit verhand haalt men dan als voorbeeld aan, dat in steden, waar de kerk om 9 uur begint de sportliefhebbers wel in de kerk komen, maar niet op plaatsen, waar ze om 10 begint, d.w.z. op 'n oogen blik, waarop de sport de menschen al begint op te eischen. En ten derde en ten laatste vermeld ik, wat men als de arbeidersopvatting zou kunnen kenschetsen: of het redelijk is, op Zondag eenig feest of eenige plechtigheid te doen plaats vinden, hangt alleen maar af van de vraag, of het aantal arbeiders, dat van een en ander zal kunnen profiteeren, al dan niet aanmerkelijk grooter is dan (t aan tal van hen, die ter wille van hef feest of de plechtigheid tot arbeiden gedwon gen worden. Voor geen enkel dier opvattingen kan, naar het mij voorkomt, dezerzijds iets gevoeld worden. Wat de zoogenaamde Roomsch-Katholieke opvatting betreft kan het zijn, dat ze in andere landen in Roomsche kringen opgeld doet, ik ge loof niet, dat ze hier te lande als zoodanig kan worden aangemerkt. De Roomsche opvatting moge, wat den Zondag aan gaat, ook in ons land minder streng zijn dan de Calvinistische, het kan niet a.angenomen worden, dat zij zoozeer zou loochenen wat volgens ons, Calvinisten, de eigenlijke beteekenis van den Zondag is n.l. die van een bijzonder aan den dienst van God gewijden dag, die, naast religieuse, ook groote sociale beteeke nis heeft. Is hij dat, in den hiervoren geschetsten zin, dan spreekt het vanzelf •dat hij niet door een godsdienstoefening r-esp. een mis op een vroeg och tenduur voor het overige van den dag vrijgemaakt kan worden voor feesten, voor 'geling u? Zeg het mij maar gerust."- En Miss Morell zweeg, misschien uit gebrek aan adem, en Mary maakte gretig van de gelegenheid gebruik, want gewoonlijk voerde zij, volgens het recht van de oud ste, het woord. Zij verzekerde Miss Morell, dat zij alles uitnemend geschikt vonden en zich stellig best zouden vermaken. „Dat is goed. Ik houd veel van men schen, die aangenaam in den omgang zijn en altijd de beste zijde der dingen zien. Gij verschilt zoo van -een paar gasten, die wij onlangs hadden; en Miss Morell brak uit in een vloed van verhalen over een of meer onbekende personen. De meisjes luisterden er niet aandachtig naar; zij wisselden vroolijke blikken, ter wijl hun argelooze gezellin tusschen hen voortstapte, allerlei ten beste gevend. Over het geheel genomen vonden ze haar nief onaardig, hoewl haar woordnrijkdom op den duur wel eens kon gaan vervelen. Zij had met al haar onbeduidendheid toch iets onschuldigs en goedhartigs. Charlotte Morell was een van die menschen, die er hartelijk voor bedanken oud' te warden en zich aan hun jeugd vastklemmen -met een kracht, die tegelijkertijd nutteloos en treurig is om aan te zien. E.e-ns was zij zeeir schoon, jong en -eenvroudig geweest, en nu was zij er op gesteld gesteld, die bekoorlijkheden te be houden; maar n<u was de schoonheid vergaan en de eenvoud gekunsteld. sport of voor wat het ook zij. En dan kan hij evenmin tot een rekensom her leid worden, zooals die, welke ik de ar beidersopvatting noemde. Wel zal de Zon dag in onze samenleving nimmer geheel vrij gemaakt kunnen worden van arbeid, maar met volkomen uitschakeling van de rekensom over de cijferverhouding tus schen hen die zullen moeten arbeiden, en' hen die van den arbeid zullen kunnen profiteeren, zal het er daarbij alleen om gaan, dat de arbeid verricht moet wor den, die tot het ook op Zondag strikt noodzakelijke te rekenen is. De regel gelde dat het ons vooral ga om den Zondag der anderen, die ons een onaantastbare heilige zaak moet zijn. Telefoon 130. De Rijksmiddelen. Deze brachten in Juni van dit jaar 4 miljoen meer óp dan in Juni van het vorige. Toen was de opbrengst 38 mil joen, thans 42 miljoen. Tot dit accres hebben in de eerste plaats bijgedragen de directe belastingen. De grondbelasting bracht ruim 1 miljoen, het personeel 7 ton, de inkomstenbelasting! ruim 4 ton meer op. De vermogensbelasting bleef stationair, en de dividend- en tantième belasting liep weer 7 ton naar beneden. Ook de accijnzen, die op 't geslacht uit gezonderd, liepen flink omhoog. De suiker 4 ton, het gedistilleerd ruim anderhalve ton, de tabak 6 ton, de overige met' klei nere bedragen. Zout ging: een ietsje voor uit, geslacht bleef ongeveer stationair. De invoerrechten brachten een miljoen en de successierechten zes ton, loodsrechten een ton, de domeinen zelfs meer dan een ton meer op. Gok de belasting; op de speel kaarten steeg. Maar de rijwielbelasting, zegelrechten, registratierechten, en sta tistiekrechten liepen terug. De overige, altegaar kleine, middelen bleven ongeveer gelijk. Het zes twaalfden der raming; was 229 miljoen, de opbrengst in het afgeloopen jaar was f 247,649,561/2 en was bijna 20 miljoen hooger Alan de opbrengst in het gelijknamige tijdvak van 1925. De totaal opbrengst ten bate van het Leenipgfonds beliep nagenoeg 9 miljoen, en in het afgeloopen half jaar 54 miljoen. De tijdsomstandigheden in aanmerking genomen was de uitkomst vrij redelijk. Een goed besluit. Het dagelijksch bestuur van Zaandam heeft besloten geen circussen meer op de kermissen, enz. toe te laten. Het is tot dit besluit gekomen door de mededeelingen van het Jack-Londeu- Verbond. In een geschrift van dit Verbond is destijds uitgelegd geworden aan welke gruwelen de arme dieren zijn blootgesteld, eer zijl zoover gedresseerd zijn, dat in het publiek kan worden opgetreden. Goed1 zoo, burgemeester Ter Laan! Mogen nu alle gemeenten dit goede voorbeeld volgen! Zij had nog een aardig figuurtje1, terwijl andere vrouwen op veertigjarigen leeftijd1 dikwijls óf mager óf gezet worden; en nog had zijnog haid zij schitterende, blau we oogen en kuiltjes in de wangen; hoe waren die altijd1 bewonderd geworden! En nu lachte Miss Morell nog steeds veel, werkte nog imm-eo; met haar oogen en stale haar klein persoontje nog altijd in'jeug dige versieringen en wonderlijke japonnen, die slecht pasten bij haar magere, bleeke wangen. „Als zij maar een zwart zijden japon droeg en een klein kanten mutsje, want haar haar was zoo dun, zou zij er wer kelijk nog zeer lief uitzien," zeide Dorllie 's avonds, toen zij alleen waren, 'tot haar vriendin. Miss 'Morell had zich aan de table d'hóte in een opvallend toilet ver toond.Haar kleine handen schitterden van robijnen, paarlen en diamanten. De gulden gloed was uit het haar verdwenen, dat er nu bij het gaslicht kleiurloos uit zeg. Wanneer Charlotte, zooals zij voort durend deeid, naar Fransch gebruik, haar handen druk bewoog, schenen de edelge steenten met een geheimzinnigen gloed te schitteren; haar kleine polsen waren door zware armbanden als 'tware in boeien beklonken. Charlotte had bepaald een hartstocht voor juweelen; een gqed deel van ha'ar klein inkomen werd besteed, om dze schat te vergrooten. Tevergeefs praatte Mrs Reid er tegen en beknorde Het kwaad van de circussen móet met wortel en tak worden uitgeroeid. Laten de gemeentebesturen nu ook eens gaan zinnen op maatregelen ter bestrijding van nqg een ander kwaad, namelijk dat der bioscopen. Wat dezer dagen in ons blad stond van de ontzettende martelingen, welke de men schen moeten ondergaan, die als film moe ten dienen, bijvoorbeeld: een vrouw, die door een leeuw vervolgd wordt. Welke zenuwspannende momenten hebben de slachtoffers moeten doormaken, eerdat dergelijke tooneelen voor het voetlicht kunnen gebracht worden. De Romeinsche spelen zijn er niets bij. „Een muur van geheimzinnigheid". Men meldt uit New-York: De secretaris van de schatkist Mellon en de financier Pierpont Morgan zijn he den naar Europa vertrokken. Hun reis is met een ondoordringbaren muur van geheimzinnigheid omgeven. Er is reden om aan te nemen, dat dezei twee financiers, van de grootste der we reld, zullen deelnemen aan de besprekin gen, welke, naar verluidt, in Frankrijk worden gehouden tusschen Norman, gou verneur van de bank van Enigeland, Strong, gouverneur van de federal, re serve bank te New-York, Moreau, gouver neur van de bank van Frankrijk en Schacht, directeur van de Duitsche rijks bank. Korte berichten. Het Nederlandsch-Beljgisch tractaat is met 96 tegen 1 stem en 9 onthoudingen door de Belgische Kamer van Afgevaardig den aangenomen. Volgens den uitslag der verkiezingen in Rusland is het aantal communistische stemmen belangrijk achteruit gegaan. In de sleden, waarin de communisten in 1925 70 pet. van het totale aantal stem men op zich vereenigden, bereikten zij dit jaar slechts 45 pet., terwijl in de dor pen het aantal op de communisten uitge brachte stemmen tot 20 pet. is gedaald. De Fransche Kamer heeft met 298 gen 243 stemmen haar vertrouwen aan de regeering geweigerd biji het overgaan tot de artikelsgewijze bespreking van het wetsontwerp over het financieel herstel. De felste bestrijder was Herriot, een der ministers zelve in het kabinet-Briand. Het heele debat was een duel tusschen deze twee geweest. Caillaux, minister van fi nanciën, en voorsteller en verdediger van het wetsvoorstel, stelde ten slotte de kwes tie van vertrouwen met bovengenoemden uitslag'. H. K. H. Prinses Juliana. De Prinses is Zaterdag te Emmerik aangekomen, waar zij; verwelkomd werd zij er haar over. Charlotte was van na ture een vlinder, en moest haar vleu gels beschilderen. „Het is onbegrijpelijk," zeide Dollie, „hoe een verstandig mensch het met haar kan uithouden." Maar later moest zij toch bekennen, dat zij hier te streng in haar oordeel was geweest. Ondanks haar opschik, en hoewel zij niet kon zwijgen en daardoor, zonder het te willen, dikwijls kwaad stichtte, was Charlotte toch op hare wijze eien goed zieltje. Eens had zij bemind, zooals trouwens de meeste vrouwen eens in hun leven doen, en was haar minnaar trouw geble ven, lang nai dat zij hem verloren had'. „Hij was in garnizoen te Balaklava en was de knapste, dapperste en beste offi cier van het geheele Rritsche leger", placht Charlotte te zeggen, en als zij dit kleine voorval uit haar leven ver haalde, vulden zich haar oogen met tra nen. Al hare vriendinnen wisten er van. Van tijd tot tijd, als zij een nieuwe toe hoorder kon vinden, vertelde Charlotte <Je geheele geschiedenis opnieuw, terwijl zij zacht schreide. De smart over het verlies was in het begin zeer, zeer hevig geweest, maar het leeid geen twijfel, dat Miss Mo rell een groot genot vond in de mededee ling van haar verdriet. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1926 | | pagina 1