HEI SCHOUWVENSTER
Woensdag 26 Mei 1926
46e Jaargang
ff» 197
Buitenland.
Uitgevers-Mij Bosch te Baarn.
Drukkers-Exploitanten:
ODSTEBBAAN LE COINTRE GOES
Bureaux: Lange Vorststraat 6870, Goes
Tel.: Redactie no. 11; Administratie no. 58
Postrekening No. 36000.
Bijkantoor te Middelburg:
Firma F. P. DHUIJ, L. Burg. Tel. no. 259
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden, franco per post, f3.
Losse nummersf 0.05
Prijs der Advertentiën:
14 regels f 1.20, elke regel meer 30 ct.
Bij abonnement belangrijke korting.
HOE MEN DE KIEZERS VOORLICHT.
Extra-treinen op Zondag.
Het is bekend, dat de directie der Ne-
derlandsehe Spoorwegen in den laatsten
tijd weer bezig was om een druk reizi
gersverkeer op Zondag uit te lokken dooi
de aankondiging van extra-treinen legen
verlaagd tarief. Elke gelegenheid werd
daartoe aangegrepen. Als „de Betuwe
bloeide" maar die bloeit ook op an
dere dagen dan Zondag werden extra-
treinen naai- Tiel ingelegd. De directie
doet zulks natuurlijk om geld iri het laadje
te krijgen. Maar de Zondagsrust, om nog
niet van de Zondagsheiliging te spreken,
is van hoogere waarde dan het geld.
Zoo vat ook het Christelijk spoorweg
personeel het op. Het hoofdbestuur van
zijn bond stelde onlangs in de jaarver
gadering voor er bij- de Regeering op
aan te dringen, het verkeer op Zondag
te beperken en actie te voeren tegen
het streven om dat verkeer door goed-
koope reisgelegenheid te bevorderen.
De antirevolutionaire Kamerfractie
nepmt geen ander standpunt in. Op de
jaarvergadering van de Chr. spoormannen
was Dr Beumer als haar afgevaardigde
tegenwoordig en zeide naar aanleiding
van vermeld voorstel, dat de A.-R. Kamer
fractie op het standpunt staat, dat de
Overheid alles moet doen, wat zij kan,
om de Zondagsrust te bevorderen en al
les nalaten, wat die zou 'schaden.
De directie der Spoorwegen moet voor
het vervoer op Zondag zorgen, maar dat
houdt niet in de verplichting, om dit
vervoer uit te lokken. De directie kan
zich op het standpunt stellen, dat ver
voer op Zondag tegen lager tarief zoo
voordeelig is, de. A.-R. Kamerfractie ac
cepteert dit niet. De bevordering der Zon
dagsrust is haar meer waard dan het
financieel resultaat.
De heer Beumer zeide voorts: Het is
wel zeker, dat onder dit kabinet de Zon
dagswet niet wordt behandeld. We moe
ten ons dus bepalen, tot wat de Minis
ter van Waterstaat voor de Spoorwegen
kan doen. En al heeft de A.R. Kamer
fractie geen band met den Minister, ik
ben ervan overtuigd, dat hij de juiste
lijnen zal weten te vinden.
'tWas dan ook geheel in overeenstem
ming met deze gedragslijn onzer verte
genwoordigers in de Kamer, dat de heer
Duymaer van Twist, naar aanleiding van
de Bet'uwsche Zondagstreinen tot den Mi
nister van Waterstaat de schriftelijke
vraag richtte: Is de Minister bereid maat
regelen 'te nemen, waardoor het uitlokken
door de directie van de Nederlandsche
Spoorwegen van vermeerderd reizigers-
vervoer op Zondag voor den vervolge
wordt voorkomen?
Bij het spoorwegdebat, verleden week
in do Kamer, was het de A.R. afgevaar
digde, de heer Leenstra, die weer op
deze zaak terugkwam. Hij zeide:
Thans nu de Zondagsrust. Naar mijn
bescheiden meening moet er naar ge
streefd worden, den Zondagsdienst bij de
spoorwegen zooveel mogelijk te beperken.
Het is niet te ontkennen, dat rust op
Zondag een eisch is van 'de wet des
Heeren, en die rust moet zich zooveel
mogelijk uitstrekken tot het openbare ver
keer. De Overheid heeft in deze een taak
te vervullen, n.l. het verkeer op Zon
dag zooveel mogelijk beperken. Nu zou
men misschien kunnen zéggen, dat allen,
die zich op Zondag voor vervoer aan
melden, vervoerd dienen te worden, maar
het is in ieder geval een verkeerde maat
regel om speciale treinen met verlaagd
tarief in te leggen, waardoor het reizen
op Zondag wordt aangemoedigd. Ik acht
het dan ook niet overdreven van den
Minister te vragen en ik verwacht
een gunstig antwoord van hem dat
hij zijn bemoeienis in deze richting zal
aanwenden, dat het vervoer op Zondag
zooveel mogelijk wordt beperkt, althans
niet door bepaalde maatregelen wordt uit
gebreid en aangemoedigd. Er liggen nog
altijd vragen over deze zaak van den
heer Duymaer van Twist; het antwoord
daarop zal tevens ook een antwoord op
mijn opmerking kunnen zijn."
Nu hebben we een antirevolutionairen
Minister van Waterstaat, wat sinds 1905
niet meer het geval is geweest, in het
kabmet-Ruys de Beerenbrouck waren de
hoofden van dit departement roomsch-
kathohek en nu schijnt er alle kans,
dat in deze kwestie in de goede richting
iets tot stand zal komen. Althans Minis
ter Van der Vegte antwoordde op hoven-
vermelde opmerkingen van den heer Leen
stra
„Ten aanzien van de Zondagstreinen
sta ik, ik behoef het wel niet te zeg
gen, -op het standpunt van den heer Leen
stra. Het is mijn wensch om in die rich
ting werkzaam te zijn. De geachte afge
vaardigde heeft er aaii herinnerd, dat er
vragen liggen van den heer Duymaer van
Twist, die nog niet beantwoord zijn. Ik
meende dat antwoord te moeten uitstellen,
totdat ik in de een of andere richting
op een resultaat zou kunnen wijzen. De
zaak heeft dus mijn aandacht en ik hoop,
dat het niet lang zal duren, voor ik in
deze iets kan bereiken."
Zoo ziet men, hoe onbillijk ten vori-
gen jare de stembuscritiek der Staatkun
dig Gereformeerden is geweest, die ook
het loopen van extra-treinen op Zondag
maar eenvoudig op de schuldrekening dei-
antirevolutionairen schreven; althans pro
beerden met hun reclame daarop geba
seerd, de kiezers in orthodox-protestant-
sche streken van de A.R. partij weg te
lokken.
Dat spelletje gaat nog altijd voort. Op
denzelfden dag, waarop de heer Leenstra
te dezer zake op zijn post was, en ook
de heer Duymaer van Twist, die den
heer Leenstra verzocht had, waar hij toch
bij Spoorwegen spreken zou, de Zondags
treinen nogeens aan te roeren, op den-
zelfden dag, 20 Mei, waarop de antirevo
lutionaire Minister een toezegging ter zake
kon doen, verscheen ook „De Banier",
het orgaan der St. Geref. Partij. In dat
nummer werd tot tweemaal toe weer een
aanval in dezen zin op de A.R. partij
gedaan
1. over den A.R. Partijdag te Schiedam
op Hemelvaartsdag.
„Op Hemelvaartsdag een A.R. Partijdag.
Zijn daarvoor de feestdagen" wordt er met
veel vertoon gevraagd. „En dan op Hemel
vaartsdag een muziekuitvoering!" Daar
wordt wel een vraagteeken achter gezet,
omdat een Chr. harmoniegezelschap op
dezen partijdag zijn medewerking verleen
de. En deze vragen worden gericht aan
den heer Duymaer van Twist, die
met heel dezen partijdag, noch als orga
nisator, noch als spreker, eenige bemoeie
nis had.
2. door een aanval op een vraag en
antwoord in „A.R. Staatkunde" over het
voorwaardelijk afstaan van sportterreinen
door gemeenteraden. Uit dat antwoord
wordt door „De Banier" valschelijk ge
distilleerd, dat in A.R. kring „geen een
stemmigheid" zou bestaan over de vraag,
of onze jongens op den Dag des Heeren
naar de kerk behooren te gaan, of dat
ze „niet wat zullen gaan voetballen".
Maar nu moet op dit merkwaardige
toch de aandacht gevestigd. Op dezen
zelfden 20sten Mei, waarop de Staatk.
Geref. Banier op deze manier een A.R.
Kamerlid en het orgaan der Dr A. Kuy-
perstichling aldus valschelijk betichtte
op dezen zelfden 20sten Mei werd in de
Kamer door den spreker der A.R. Ka
merfractie gepleit voor „Regeeringsmaat-
regelen ter voorkoming van den extra
treinenloop op 'Zondag", gaf de A.R. Mi
nister de toezegging, dat hij in deze rich
ting werkzaam is.
'Maarde eerste afgevaardigde der
St. Geref. Partij was, als naar gewoonte,
niet in de Kamer aanwezig. En de tweede
zat er wel bij, maar achtte het blijkbaar
niet noodig om het antirevolutionair ver
zoek ook maar met een enkel woord
te steunen.
Hoe vinden nu de kiezers dezer Staatk.
Geref. afgevaardigden zulk een houding?
Hebben zij hun mannen daarvoor afge
vaardigd? Vinden zij het ook voldoende,
als er in pers en redevoeringen buiten
de Kamer maar goed wordt afgegeven op
de A.R. Partij en reclame gemaakt ook
met „Zondagsheiliging"?
Wij meenen recht te hebben tot zulke
vragen. De aanvallen in „De Ranier'"
van 20 Mei noopten ons alweer tot ver
weer. R. A. d. O.
DE GROOTSTE
DE ACTUEELSTE
DE GOEDKOOPSTE
CHR. WEEKILLUSTRATIE
Abonnementsprijs slechts f 1.25
per kwartaal.
Abonneert U i thans of vraagt
gratis proefnummer aan bij de
(Niet te ver mar ren met de
firma Bosch en Kenning)
Het kieswetontwerp-Tak.
In zake de voorgeschiedenis der behan
deling van het ontwerp kiesrechtuitbrei
ding van minister Tak in 1894 laat „Het
Vaderland" een onthulling of herinnering
los, die misschien ook onze oudere lezers
die de „wet-Tak" destijds hebben mee ge
maakt, interesseeren zal.
De liberale partij in de Kamer was toen
nog één en 't bestuur bestond uit de hee
ren v. d. Kaay, de Beaufort en v. Houten.
Laatstgenoemde was voorstander van
groote uitbreiding, de beide anderen wa
ren daar tegen. Toen de Beaufort dit aan'
v. Houten zeide, antwoordde deze dat hij
dan geloofde dat nu de tijd gekomen was
voor de liberale partij om uiteen te gaan.
Daarop vergaderde de liberale Kamer
fractie qm hare houding tegenover de
Kieswet-Tak te bepalen. Rapporteurs wa
ren v. Houten en de Beaufort, een voor
stander naar men meende en een tegen
stander, waarmee bij de aanwijzing reke
ning was gehouden. Toen de Beaufort zijn
rapport had voorgelezen, troostten de jon
gere Kamerleden zich met de gedachte: nu
komt onze man: mr v. Houten. Doch welk
een douche, ook hij bleek tegenstander te
zijn; en men herinnert zich nog wel de
fiolen van schimp, die over zijn hoofd los
kwamen, wegens zijn „verraad". Echter
ten onrechte. Hij was bewerkt. Hij was
voor de vraag gesteld of Taks Kieswet de
zekerheid gaf het eigenlijk proletariaat
van de stembus te weren en of hij niet als
minister zich in staat zou achten de ken-
teekenen van geschiktheid en maatschap-
pelijken welstand (door Taks ontwerp ne
gatief gesteld, dat wil zeggen: dat wie niet
bedeeld was welstand had) zoo te formu
leeren, dat de werkelijke proletariër, dien
van Houten nooit tot kiezer heeft willen
maken, absoluut was uitgesloten. En toen
was het pleit beslist: Van Houten was
van voor-, tegenstander van het ontwerp-
Tak geworden.
Het was het luiden der doodsklok over
de liberale partij.
Tot zoover in samenvatting de mededee-
lingen van den heer Roodhuizen. Wij voe
gen er alleen dit aan toe:
lo. De „kieswet-Tak" werd door de anti
revolutionaire pers verdedigd, de Stan
daard voorop. Het ontwerp was vrucht
van een compromis tusschen den ontwer
per en den lioofdredacteur van „De Stan
daard", die van kinds af warme vrienden
waren, en ondanks politieke beginselver-
schillen persoonlijke vrienden gebleven
zijn. Minister Tak zou in ruil voor den
steun der antirevolutionaire partij, bij
aanneming van zijn wetsvoorstel, een ont-
werp-Schoolwet indienen, waarin de ge
lijkstelling tusschen openbaar en bijzonder
lager onderwijs zou worden vastgelegd.
2o. Hangende de beraadslagingen over
Taks ontwerp stierf het Tweede-Kamerlid
voor Goes de oud-minister mr Keuchenius
en werd hij vervangen door den oud-Afge
vaardigde van Goes, mr De Savornin Lob
man, die toen voor een korte wijle lid der
Eerste Kamer was. Nu waren de alg'e-
meene beschouwingen reeds afgeloopen,
en blijkbaar had de heer Lohman grond
wettige bezwaren tegen artikel 4 van het
ontwerp, en was het zijn doel te trachten
het ontwerp op dit punt te verbeteren. In
een magistrale rede zette de heer Lohman
zijn standpunt uiteen, nadat hij eerst zich
overtuigd had dat de voorzitter der Ka
mer, mr Gleichman, hem een weinig
ruimte van beweging zou laten, wanneer
hij eenigszins mocht schijnen terug te val
len in „algemeene beschouwingen".
Toen de heer Lohman nog maar een
paar woorden gesproken had, voelde men
dat het ontwerp een stoot kreeg. Tenminste
op de perstribune maakte de verslaggever
van een der groote liberale bladen de op
merking: „daar gaat.de wet naar
waarbij hij een leelijk woord sprak, het
welk wij niet afdrukken.
3o. Bij artikel 4 der wet kwam in be
handeling een amendement, bij welks aan
neming de wet scheen gered te zullen wor
den. Minister Tak had zich bereids bin
nenskamers met de formuleering er van
vereenigd. Het meerendeel der „bezwaar
den" uit de liberale partij had aan de op
stelling van het amendement meegewerkt,
ook schijnt de bewering niet ongegrond
dat men ook buiten de liberale fractie dit
amendement, voordat het werd ingediend,
heeft gekend. In ieder geval de heer de
Meijier, modern ex-predikant uit Wormer-
veer, afgevaardigde van het vooruitstre
vende kiesdistrict Zaandam, zou 't amen
dement indienen en verdedigen. Het
amendement werd aangenomen; en ieder
meende dat hiermee de modus vivendi
(schikking die het leven redt) gevonden
was. Immers de minister had er zich, bin
nenskamers althans, mee vereenigd. Doch
dit was mis gezien. Het schijnt dat de
meest vooruitstrevende liberalen, de groep
Kerdijk voorop, tot den minister zoodanige
verwijten hebben gericht dat hij tot stui
ting van hun ongenoegen overging tot het
vragen van schorsing der beraadslagin
gen. Gevolgen: Kamerontbinding; verster
king van de groepen der tegenstanders,
scheuring in de antirevolutionaire partij,
aftreding van het ministerie Van Tien
hoven-Tak, optreding van het ministerie
Röell-van Houten; een kieswet Van Hou
ten, die ongeveer een miljoen kiezers
maakte en niet veel (wat haar resultaat
aangaat) van de wet-Tak verschilde, die
ook zoo goed als algemeen stemrecht zou
hebben gebracht.
Het spoorwegongeluk te München.
De plaats van de spoorwegcatastrofe
biedt nog steeds een gruwelijken aanblik.
De twee achterste wagons van den stil-
staanden trein 820 zijn door de locomotief
van trein 814, die er met een vaart van
60 K.M. tegenop vloog, geheel ineenge-
drukt en door de geweldige botsing wer
den ook de beide eerste passagierswagons
van den rijdenden trein in elkaar gescho
ven.
De machinist van trein 814, die natuur
lijk geheel overstuur was, vertelde snik
kend, dat hij ten gevolge van de bocht het
traject niet had kunnen overzien. Beide
signalen hadden op veilig gestaan, zoodat
de trein met volle vaart door de bocht was
gereden. Zoodra de machinist weer vrij
uitzicht had, zag hij de lichten van den
stilstaanden trein. Vol ontzetting had hij
uit alle macht geremd, maar het was reeds
te laat geweest.
Volgens mededeelingen van oogge
tuigen zijn ook de reddingsmaatregelen
van de directie der spoorwegen absoluut
onvoldoende geweest. De eerste hulptrein,
die bovendien nog niet voldoende was uit
gerust, arriveerde eerst een uur na het
ongeluk. Er bleken daarin toen niet eens
genoeg lantarens aanwezig te zijn om het
terrein van de ramp eenigszins te verlich
ten. Ook waren er niet genoeg draagbaren
meegekomen, om de zwaar gewonden te
transporteeren. Eerst na geruimen tijd ar
riveerde een tweede hulptrein, die zuur
stofapparaten voor het opensnijden dei-
wagons met steekvlammen aanbracht,
maar toen was er weer geen personeel, dat
met deze apparaten kon omgaan. Al dezen
tijd hadden de ongelukkige passagiers in
de samengeknepen wagons vastgekneld ge
zeten. Gistermiddag was men met het red
dingswerk zoo ver gevorderd, dat men alle
dooden en gewonden uit de wagonruïnes
te voorschijn had gehaald. Naar men
thans heeft kunnen vaststellen bedraagt
het aantal slachtoffers van de ramp 33,
dat der gekwetsten 80, waaronder zeer
vele ernstig gewonden.
In de ziekenhuizen zijn een groot aantal
doktoren den geheelen dag bezig geweest,
er moesten vele moeilijke operaties worden
verricht, daar de kwetsuren over het alge
meen uiterst gecompliceerd zijn. In de
operatiezalen hadden meermalen vijf ope
raties tegelijk plaats. Bij vele gewonden
heeft men armen en beenen moeten ampu-
teeren, anderen liggen er met ingedrukte
borstkas e. a. inwendige kwetsuren. Men
vreest, dat velen dezer ongelukkigen hun
verwondingen niet te boven zullen komen.
Heel München is natuurlijk diep onder
den indruk van de catastrofe. Alle open
bare gebouwen vlaggen halfstok en alle
publieke vermakelijkheden zijn gesloten.
De strijd in Marokko.
Het gerucht, dat Abd el Krim bericht
naar den gouverneur-generaal Steeg heeft
gezonden, om zijn onderwerping aan te
bieden, verspreidde zich als een loopend
vuurtje te Parijs.
Niettemin was deze onderwerping voor
de officieele kringen niet zoo opzienba
rend. In de laatste dagen had men reeds
tal van verschijnselen waargenomen, die
er op wezen, dat Abd el Krim zijn weer
stand zou moeten opgeven.
In officieele kringen werd het nieuws
van den brief aan den gouverneur-gene
raal bevestigd. Men verzekerde daar, dat
men niet van plan is, Abd el Krim een
schijn-manoeuvre te laten uitvoeren en dat
Abd el Krim, zoo hij, gelijk hij in zijn brief
zegt, hoopt op de edelmoedigheid van de
Fransche en de Spaansche regeering, de
daad bij het woord moet voegen en zich
inderdaad overgeven.
Met de zoo snelle en haast onverbidde
lijke ineenstorting van Abd el Krim's
macht, zooals die zich in de laatste dagen
voltrokken heeft, voor oogen, vraagt men
zich met zekere verwondering af, wat den
Riff-leider wel bezield mag hebben bij zijn
hardnekkige houding en zijn weigering
om op de toch vérgaande concessies, hem
door Frankrijk en Spanje aangeboden, in
te gaan. Mogelijk hebben de Riffs er toen
op gerekend de onderhandelingen zoo lang
te kunnen rekken totdat het heele seizoen
aan de Fransch-Spaansche soldaten een
voortzetting van de campagne onmogelijk
zou maken. Zij blijken zich in hun bere
keningen dan wel zeer vergist te hebben.
In den gisteren gehouden Franschen
ministerraad hebben Briand en Painlevé
gewezen op de buitengewoon gunstige ont
wikkeling van den toestand in Marokko.
De onderwerping der stammen geschiedt
zoo vlot, dat men het einde der operaties
binnenkort tegemoet kan zien. Naar ge
loofd wordt, is Abd el Krim naar het
Noorden vertrokken.
De ministerraad was van oordeel, dat
Krim's schrijven aan den resident-gene
raal Steeg gezonden, te vaag is en te wei
nig gezaghebbend en daarbij te weinig
waarborgen biedt.
Een staken dezer operaties onder de
huidige omstandigheden zou het effect
daarvan benadeelen en lioogerë kosten
veroorzaken.
Vulkaan-uitbarsting in Japan.
Tengevolge van een eruptie van den vul
kaan Tokaclii heeft een vloedgolf Japan
geteisterd. Duizend personen worden ver
mist. Twee honderd personen zijn ver
dronken.
De uitbarsting van den vulkaan Tokachi
op het eiland Hokhaido, welke vulkaan tot
nu toe als gedoofd werd beschouwd, ging
gepaard met een gerommel, dat op een af
stand van 32 K.M. nog duidelijk hoorbaar
was.
Behalve de personen, die bij den vloed-,
golf om het leven kwamen, zijn nog andere
slachtoffers te betreuren. Zoo werden in
een zwavelmijn talrijke arbeiders door de
met de uitbarsting gepaard gaande aard
beving bedolven.
Een honderdtal lijken zijn teruggevon
den. Een twintigtal menschen zijn ernstig
gewond, 200 zijn licht gekwetst, ten ge
volge van de aardbeving te Hokkaido.
Drie geweldige uitbarstingen volgden
elkander op. Bij de eerste vloeide van den
berg een lavastroom neer, die het water
der rivier volkomen ophield en deze buiten
haar oevers treden deed. De derde schok
slingerde, van de helling van den berg,
rotsblokken die de bedding eener andere
rivier verstopten, aldus de overstrooming
nog uitbreidend, zoodat verscheidene dor
pen onder water liepen.
De Engelsche mijnwerkersstaking.
Er is geen wijziging in den stand van
het kolenconflict. De vertegenwoordigers
der mijnwerkers en der mijneigenaars zijn
uiteengegaan.
Naar vernomen wordt zijn de kolen-
voorraden bij behoorlijke distributie en in
krimping van de spoorweg- en andere
diensten voor 2 maanden voldoende. De
regeering steunt er niet op, dat belang
rijke hoeveelheden uit het buitenland zul
len worden aangevoerd. De Britsché ko-
lenexporteurs stellen wel pogingen in het
werk, opi uit het buitenland kolen in te
voeren.
Verwacht wordt, dat in het parlement,
wanneer dit weer bijeenkomt, heftige de-
Ratten in verband met het conflict in de
mijnindustrie zullen plaats hebben.
Immigratie en emigratie in Canarda.
Die Canadian Gazette meldt dat de immi
gratie in Canada; in de eerstel drie maan
den van dit jaar 16.720 menschen uit
Engeland, het vaste land en de Vereenigde
Staten omvatte of 5928 (54.9 pet.) meer
dab in hetzelfde tijdvak van het' vorige
jaar. Hierbij kwamen nog 13.692 Cana-
deezen (tegen 6458) die na een verblijf
van een jaar of langer uit da Vereenigde
Staten terugkeerden. Eenigszins verontrus
tend is intusschen de toenemende uittocht
van Canadeezen naar de Vereenigde Sta.
ten. Er verhuisden van hen in de eerste
drie maanden van dit jaar 22.204 naar
de Vereenigde Staten, zoodat de immi
gratie van vreemdelingen en reïmlmigra.
tie van Canadeezen in een veel minder
gunstig licht komt.
Korte berichten.
Te Londen was het Maandag 72 gra
den in de schaduw, maar aan de Engel
sche Oostkust was het koudl en wisselde
de temperatuur, tan gevolge van den gu-
ren noordenwind, tusschen 50 en 55 gra
den.
Uit Washington wordt gemeld,, dat
Mexicaansche bandieten 2 Amerikanen,
een mijnbezitter en een zijner medewer
kers gevangen genomen en naar het ge
bergte ontvoerd hebben. Zij verlangen een
losprijs van 6000 dollar. De regeering
heeft troepen afgezonden om de Amerika
nen te bevrijden en de bandieten te achter
volgen.
De zoon van generaal Pangalos, den
president der Grieksche republiek» die zich
met een meisje uit Belgrado had verloofd,
zeer tegen den zin zijns vaders, is van de
lijst der marine-officieren geschrapt, om
dat hij, na eerst op Kreta geïnterneerd te
zijn geweest, zich heimelijk naar Belgrado
heeft begeven.
Oók een ziekenhuiskwestie.
Wegens de benoeming van Dr J. Broek-
meijer tot directeur-geneesheer van het
ziekenhuis te Dordrecht buiten de aan
beveling van regenten om hebben de vijf
sociaal-democratische en liberale regen
ten hun ontslag ingediend, alleen de twee
A.-R. regenten bleven in functie. De be-
