I)E /EEUW
TWEEDE SLAPT
De lotgevallen van John Fox.
MsnlaiuL
Imtenlani
ïïlt tie ProvM.
TAN
DONDERDAG 6 MEI 1926. No. 182.
icsaasfa»'«Mu.'»ii>' j,is3%av&-z
Niet voor de Jongeren.
In op zichzelf billijke critiek over een
bepaalde zaak kan. heel gemakkelijk iets
onbillijks insluipen, als men het verleden
vergeet en niet waardeert hetgeen nog als
vrucht van toen, u als vanzelf in den
schoot valt.
Er is geen algemeencr klacht bijna, dan
over onze jeugd en over het niet vol
doende meedoen aan het werk van de
ouderen. Die jeugd wordt veelszins ge
vormd voor het volle leven, maar wat zien
we weinig van hen i n dat volle leven, zoo
wordt geklaagd.
Op kerkelijk terrein gaat het dan nog
zoo wat, op politiek terfein is het echter
maar zóó, zóó, doch op het gebied der
vakorganisaties is hol droevig en op het
alg. chr. soc. is het dan ten slotte héél
dun, zegt men.
„Waar zitten onze jonge menschen
toch?" zoo vragen velen.
Weet u waar ze zitten? Ze zitten....
bij de ouderen! Dat schijnt mij het nuch
tere feit toe. En de klachten over de jeugd,
organisaties, speciaal over de jongelings.
vereenigingen, zijn voor het grootste deel
niet gegrond. Neen, de kwestie is heel
gewoon: zoo do ouden zongen, piepen
(le jongen.
Ja, zeker, we hebben véél zegeningen
te hoeken, (ik mocht er reeds op wijzen),
maar wc moeten toch niet al te hoog
van den toren blazen.
Een buitenlandsch lioogleeraar schreef
eens dat in Nederland, naast den bijbel,
de groote werken van Dir A. Kuyper overal
in onze gezinnen werden gevonden; hebt
u toen niet geglimlacht en gezegd: was
dat maar waar!
We hebben in het politieke leven veel
verbeurde zegen, o ja, maar wat een
traagheid en valsch conservatisme ook.
Tot don winter van '1923 blijft hel op de
meeste plaatsen wel ruslig, hé? Prijzens
waardige uitzonderingen, die zijn er na-
tuurlijk.
Maar bijzonder op het sociale levens
terrein is er hij velen een geest des diepen
slaaps in gevaren. Behalve dat er „ge
mengd nieuws" en „varia" en „burgerlij
ke stand." en „advertentie"-„„speeialis-
ten" zijn, die de politieke hoofdartikelen
en driestarren nooit lezen is er in onze
dagbladpers een rubriek die nog veel er
ger lijdt onder de traagheid der abonné's.
Dat zijn de sociale berichten, de sociale
aankondigingen en verslagen.
Neem de proef eens op de som en
plaats een zelfde bericht met een sociaal
opschrift of met een anderen titel en ge
zult eens zien liocvelen in het eerste
geval er niets van lazen.
Als ge eens totaalcijfers ziet van hen
die voor Gods Woord willen buigen, en ge
plaatst die naast de totaalcijfers der di
verse chr. soc. organisaties van palroon,
middenstander, werkman en boer, slaat ge
de handen ineen! lO.OOOden verzuimen
zonder blikken of blozen hun sociale roe
ping, in verband met patroonsbond, alg.
soc. borfd of vakorganisatie, Velen zeggen
even gemakkelijk; ik bedank of ik sluit mij
niet aan; als dat zij tot een garen- en
bandkoopman zeggen: „niet noodig man!
Vraagt ge. dan nog: waar blijft het op
groeiend geslacht? Terwijl een andere D'-
bora nu ook en niet enkel van de oude
veteranen uit Ruben's stam, zou kunnen
zeggen; „de inbeeldingen des harten waren
groot. Zo hadden groote onderzoekingen
des harten. Waarom bleeft gij zitten tns«
schen de stallingen?" (Richteren 5:15 en
16).
Hoe het komt? Een afschuwelijk misver
stand is hier de oorzaak, denk ik. Men
onderschat den ernst van den strijd op
het sociale gebied en verstaat onder so
ciaal minder dan er door omvat wordt. We
mogen niet onderstelen dat men hier wel-
bewust zondigt. Tot velen drong hot nog
niet door, dat de strijd des geestes nu
het heftigst op het soc. terrein wordt
gestreden, gelijk ze vroeger op 'tstaatkun.
FEUILLETON
li) o—
Ik zeg het je, Mick, iemand die gedu
rende zijn geheele leven werkzaam ge
weest is en daarmede ophoudt, verkwijnt
Zijn bloed wordt dik en zwaar en hij gaat
er mee heen. Leid een bron in 'n moeras
en haar water wordt troebel en onbruik
baar. Wanneer is zij helder en nuttig?
Zoolang er stroom in is- Houd haar op.
en zij deu.gt nergens meer toe- Ik heb
gedurende mijn geheelo leven geloopcn,
en houd ik daarmede op, dan houd ik
geheel en al op. Neen, neen; noch Smiler
noch ik behoeven ons terug te trekken
zooals men dat noemt- Eerst trekken, en
dan terugtrekken- Met g-ecn van beiden is
het nog ver gekomen, dat daarvoor
reden zou bestaan- Ik blijf ^voerman, al
was het maar alleen om de minnebrieven
voor het jonge goedje over te brengen en
de nieuwsbladen voor de pachters te
halen.
Zoo koutten de drie vrienden eiken
avond of bij Tom Fletcher, of in den
tuin van Gabriël, onder het genot van
een pijpje cn een kruik bier uit „de
Kat en de Viool" even 'kalm en tevreden,
als de ondergaande zon, die hare schuïn-
sche stralen op hen wierp, toen er iets
bijzonders gebeurde, dat, als ware het
dig en nóg vroeger op theologisch gebied
werd uitgevochten. En „sociale'1' vragen,
daar verstaan velen niet anders onder
dan die vragen welke, met inkomsten en
uitgaven, arbeidsduur en loon, bedrijfsbe
heer en winst rechtstreeks verhand hou
den.
Maar de strijd des geestes in het dage-
lijkscli leven, op fabriek en kantoor, op
het land en in den, winkel stoort zich
weinig aan onze omschrijvingen, en „hier
is een volk dat zijn ziel versmaadt ten doof!
op de hoogten; Zebulon insgelijks Naftati
(Richteren 5:18).
Van de stammen, welker oudéren iri
dien overouden lijd mee streden, zijn de
jongeren niet thuis gebleven!" Zoo de
ouden zongen, piepten de jongen, niet
waar?
Speciaal de jongelingsvoreenigingen
moeten het ontgelden in veler critiek; doch
hebt ge al eens nagegaan hoevelen, die
nu op het sociale terrein vooraan staan, op
de J.V. zijn geschoold? Hier namen noe
men, zou ongepast zijn, gij doet dat zelf
wel, hé? Doch, het zal u frappeeren als ge
eens rondom u ziet.
Tevreden zijn kunnen we daarom wel
niet, maar als wij in onze gezinnen mot
orize zonen en dochteren deze zaken eer-
lijk kunnen bespreken en onze kinderen
niet kunnen zeggen van ons: doe naar
mijii woorden en niet naar mijn daden,
dan zullen de resultaten der jeugd-organi-
saties ook wel mee gaan vallen! 1
Op die vereenigingen is een afgevaar
digde van Patrimonium bij de sociale on
derwerpen een mooi ding, maarals ge
afgevaardigde zijt, moet ge „bij"' zijn, want
de jongens hebben je zoo „door", als je
er een punt aan draait. Maar vooral moet
uit héél uw doen daar, den vrienden
blijken, dat het u heilige ernst is met
uw sociale actie, en dat ge die voert
uit plichtsbesef om Christus wil! (ook
al moet ge helaas: natuurlijk met
schaamte belijden over zonde die u, in
zelf, onwaardig maakt ook tot dit werk),
want dan verdragen ze uw gebreken wel,
en kweekt ge zelfs, des ondanks, opvol
gers. W. hetjns.
„Tijd is geld."
Hoe b.v. de Amerikaansche autokoning
Ford in zijn fabrieken deze waarheid in
practijk brengt, vertelt hij zelf, als hij
meedeelt, hoe er hij hein een motor voor
zijn „Ford" wordt gemaakt:
„Nu de gewone procedure. Laat ons
aannemen, dat een ertsboot Maandag om
8 uur voormiddags voor de River Rouge
fabriek aankomt. Zij heeft dan 48 uur
gereisd van de mijnen te Maccjuette. Tien
minuten, nadat de boot heeft aangelegd,
is een deel van,zijn lading naar de High
Line gebracht en maakt deel uit van de
vulling voor een hoogoven. Dinsdagmid
dag is liet erts ijzer, met ander ijzer ge
mengd in de gieterij-oven, en gegoten. Dan
volgen 58 bewerkingen, die 55 minuten
vorderen. Drie uur 's middags is de motor
af en geprobeerd, en vertrekt in een
vrachtwagen naar een der stetplaatsen om
in een auto te worden gezet. Nemen wij
aan, dat de motor de stelplaats zoo tijdig
bereikt, dat die Woensdagochtend plm.
8 uur op den transportband komt, dan
kan om 9 uur de nieuwe eigenaar in de
.auto op den weg zijn. Indien de auto
in plaats van naar een stelplaats te wor
den gezonden in Detroit zelf wordt ineen
gezet, dan kan de wagen Dinsdag vóór 5
uur in den namiddag worden afgeleverd."
„De cat."
Wij vonden het volgende inzake de
rechtspleging in Engeland
In het conservatieve Engeland bestaat
nog de middeleeuwsche gewoonte, om
misdadigers, waarvan uitgemaakt is, dat
zij geweld pleegden, behalve de toege
wezen jaren gevangenisstraf of dwang
arbeid een lichamelijke straf te laten on
dergaan. De reden hiervan js, dat zij „aan
den lijve" kunnen voelen, wat zij anderen
hebben aangedaan, en dat zij op deze
manier ontzag zullen krijgen voor de
strenge hand der justitie.
Men beweert dat iemand, die zulk een
van rechtswege opgelegde aframmeling
n ii i WI af'kme-A-wvt.W
een bom, tussc-hen hen viel, en den een
her-, den ander derwaarts joeg langs dui
zend wegen.
Wij zullen in een volgend hoofdstuk
zien wat het doel was hunner gangen.
VIERDE HOOFDSTUK.
Het gezicht van een musch
brengt een zonderlinge ge
schiedenis aan den da g.
Het was op een avond, ongeveer in
het midden van den z-omer dat Mr Fox
van een zijner uitgestrekte wandelingen
teruggekomen, haastig bij Torn Fletcher
binnentrad, waar deze met Mick reeds
verlangend naar zijn komst uitzag- John
Fox zag er vermo-eid, verhit en bestoven
uit- Zijn leuningstoel stond op de gewone
plaats voor hem gereed; Tom's nichtje
stond op en groette hem en liet het
gordijn vallen, om een zonnestraal te we
ren die juist op den stoel viel- Maar Mr
Fox, in plaats van te gaan zitten, liep
haastig het vertrek op cn neder, veegde
zij.n voorhoofd, waarop het zweet parelde,
af en zeide:
„Weet gij, vrienden, wat ik gezien heb?
Weet gij, wat er plaats heeft?
„Wat is er?" vroegen beiden, terwijl
zij opstonden-
„Wat?" Ik heb hedennamidd-ag rond
gewandeld in den omtrek van Dainsby
en toen ik de poort van het oude kasteel
bereikte, wat meent gij dat ik zag? Iets
dat ik gale of de dat nimmer gezien k«n
ontvangen beeft, het risico van een tweede
dosis nooit meer durft loopen.
Vroeger waren dergelijke lichamelijke
strafoefeningen aan de orde van den dag.
Het instrument, dat daarvoor gebruikt
werd, heette de „cat o'nine tails", een
handvat waaraan negen smalle koorden
waren bevestigd. De „cat", die heden
ten dage nog in gebruik is, bestaat uit
een -enkel koord, twee en een halven
centimeter dik, dat aan een houten hand
vat vastzit en eenigszins lijkt op een
stevige hondenzweep.
De geschiedenis van dit gruwelwerktuig
dateert uit do eerste jaren, toen de Brit-
sche vloot beteekenis begon te krijgen.
Het was de opvolger van de roede en
werd in die dagen gebruikt om de op
roerkraaiers in bedwang te houden.
Ongeveer vijftig jaar geleden werd dil
werktuig voor het eerst in strafgevange
nissen gebruikt, maar het duurde bijna
twintig jaar, vóór de autoriteiten ten volle
beseften, welk een afschrik zelfs de las
tigste en gevaarlijkste gevangenen voor
.de „cat" hadden, T-o-en men deze ontdek
king gedaan had, kwam de „cat" hoe
langer hoe meer „in de mode", zoodat
de rechterlijke macht zich er tenslotte
mee bemoeien moest. Tegenwoordig mo
gen alleen de rechters iemand ver-oor-
deelen om een dracht slagen te ont
vangen.
Eerst na den wereldoorlo-g verloor do
„cat" acht van de negen geesels.
De straf mag echter niet zonder meer
toegepast worden, daar zij niet zonder
gevaar is. De veroordeelde moet zich
nitkleeden, een dokter onderzoekt hart
en longen, cn als de man gezond genoeg
geacht wordt om de marteling te door
staan, geeft de geneesheer snel een tee-
ken aan den opp'asser, die de armen van
hem, die de straf moet ondergaan, haas-
lig pp den rug vastbindt. De eerste slag
wordt toegediend in het bijzijn van den
dokter. Het aantal slagen, waartoe de
man veroordeeld is, kan zelden achter
elkaar „toegekend" worden. Na vijf of zes
slagen verliest do misdadiger meestal het
bewustzijn. Met water kan men hem tot
tien slagen op do been houden. Dan wordt
hij naar het hospitaal gebracht om to
genezen van deze „kuur"
-ifawnroitaHMMBeMMiwHiiMwiti i w—m -y «iw-rryina r~
Het conflict in Engeland.
Het secretariaat der I. T. F. heeft den
volgenden brief ontvangen van het En.
gelsehe Vakverbond: „Wij doen de Inter,
nationale Federatie van Transportarbei.
ders mededceling van den stand van za
ken in dit land en verzoeken haar ons
alle mogelijke hulp te verlcenon, financieel
en anderszins. In het bijzonder is onze
aandacht gericlit op den uitvoer van steen,
kool en. indien gij iets kunt doen om liet
bunkeren van kolen te beletten, zult ge
ons zeer wezenlijk en steun verleenen."
Gelijk bekend heeft de I. T. F. reeds
Maandag j.l. onmiddellijk nadat bekend
was, dat de algemecne staking zou uitbre
ken, de maatregelen getroffen waarom
in den brief van het Britsche vakverbond
wordt gevraagd.
Voorts werd in anlwoord op de telegrafi
sche aanvrage met betrekking tot de al of
niet toelaatbaarheid van export van visch
uit Nederland naar Engeland telegrafisch
antwoord ontvangen, dat deze ver
hinder d moet w o r d e n.
Verder werd bericht ontvangen, dat ge.
tracht zal worden Engelsche bladen op
hot vasteland te doen drukken, voorname
lijk in Frankrijk, maar waarschijnlijk ook
in andere landen. Het Engelsche vakver
bond verwacht, dat ook de organisaties
van de typografische arbeiders op1 het
vasteland; om het even tot welke rich-
ting zij behooren, zullen weigeren derge
lijke kranten te zetten of te drukken.
Be Kon. Luchtvaart-Mij. heeft bet in
deze dagen druk. Naar de heer Aler, assis-
tent-stationschef van Waalhaven, mee<
deelde, is het- extra-toestel gisterochtend
om 8 uur vertrokken met eenige passa
giers en 15 K-G- post. In normale tijden
is de post niet zwaarder dan 1/3 K-G- Uit
Engeland is er voor het passagiersvervoer
veel animo. Voor het toestel van gister
ochtend had men volgens den piloot wel
worden. Iets ergers dan wanneer de schim
van mijn broeder, uit zijn graf ware ver
rezen en mij verzocht had hem dadelijk
te volgen naai' 'de andere wereld- Hoe
durft cle schurk het wagen? Kent zijn
onbeschaamdheid dan geen grenzen meer?
Kan niets hem tevreden stellen dan de
geheele slooping van al wat oud en eer
biedwaardig is? Die kleine duivel van
een procureur heeft eindelijk de uiterste
grens van aanmatiging bereikt en zoo hij
niet spoedig wordt tegengehouden, zal het
te laat zijn".
Toen John Fox dit gezegd had, bleef hij
staan, en keek Mick Shay aan, zonder
hem de oorzaak van zijn opgewondenheid
te verklaren.
„Maar wat is er dan toch, Mr Fox?'
vroeg Mick- „Wat gebeurt er? Kunnen
wij u van dienst zijn? Waar moeten wij
heen gaan om u hulp te bieden?"
„Ja, loopt, vliegt, helpt beiden! Laat
zien, waar zijn mijn papieren?"
„Hier is pen en inkt, mijnheer", zei
Tom's nichtje, terwijl zij een tafeltje waar
op schrijfgereedschap stond, naderbij hem
schoof-
„Ik vergeet dat mijn papieren te huis
zijn", zeide Mr John Fox; „maar dat
doet er niet toe, dit kan ook wel dienen"-
Hierop scheen hij zich een oogenblik te
bedenken, en zeide toen tot de beide
verbaasde mannen:
„Zoudt gij willen gelooven.dat het oude
kasteel van Dainsby wordt afgebroken?
50 a 60 gegadigden moeten afwijzen.
Dioor het dagelijksch bestuur van het
G.N.V. is iu antwoord op het voorstel
van het N.A.&. om een gezamenlijke s'eun-
beweging voor de Engelsche arbeiders
op te zetten, aan het bestuur van het
N.A.S., het volgende medegedeeld:')
„Wij ontvingen Uw schrijven van 3
Mei j.l.
In antwoord daarop deelen wij U mede,
dat wij afwijzend staan tegenover Uw plan
om een gemeens ihappelijke steunbeweging
door de gezamenlijke vakcentralen voor do
Engelsche arbeiders op te zetten.
Het kan U bekend zijn dat een solida;
riteitsstaking zooals deze thans door de
Engelsche arbeidersbeweging wordt toege-
past, door ons principieel als strijdmiddel
wordt verworpen. Het neerleggen van den
arbeid bij werkgevers waarmede de arbei-
ders geen conflict hebben, achten wij een
ontoela atbare s trijdmeth ode.
Het wapen der solidariteitsstaking aan
te grijpen, speciaal in de vitale bedrijven
als het Spoorwegbedrijf, liet Transportwe
zen, de Electriciteitswerken, enz. waar
door het geheele economische leven kan
worden ontwricht en die, als zij enkele
dagen duurt het gansche maatschappelijke
leven moet ontredderen, achten wij in
strijd met onze beginselen. Indien dit wa
pen toch wordt gehanteerd, zal dit hem
■die het gebruikt het scherpst treffen; de
arbeidersklasse zal daarvan zelf de groot-
ste nadeelen ondervinden.
Een optreden als dat van de Typografen
werkzaam bij de Diaily Mail, heeft ook
allerminst onze instemming. Het goedkeu
ren van een dergelijk optreden zou toch
beteekenen, dat door de arbeidersklasse
do vrijheid van drukpers zou mogen wor.
den aangerand.
Consequent doorgevoerd zouden de ar.
beiders dan slechts kunnen toestaan dat
alleen datgene gedrukt werd, wat hun
welgevallig is. Wij kunnen ons voorsteilen,
dat u gezien de Russische praclijken --
voor een dergelijk optreden gevoelt en dat
u een optreden als bij de Daily Mail
met vreugde begroet, omdat het conse.
quent doorgevoerd, moet leiden tot uw
standpunt: de dictatuur van het proleta
riaat.
Indien hel conflict in Engeland beperkt
gebleven was tot de Mijnindustrie, had
men op de. sympathie der Christelijke ar.
beidersbeweging in ons land mogen re
kenen. D'e loonen zijn dusdanig, dat loons-
verlaging zeker onrechtvaardig moet wor
den geacht. Een reorganisatie van het
Engelsche mijnwezen is zeker noodzake
lijk. Dp mijnwerkers mogen verlangen dat
zij niet de dupe worden van de misstanden
die te dezen opzichte bestaan.
Wij herhalen, dat, indien men zich be
perkt had tot het mijnconflH, men op onze
sympathie had kunnen rekenen.
Nu men echter het wapen der solidari
teitsstaking is gaan hanteer- n, nu men als
middel in den strijd meent maatregelen te
mogen toepassen die ten doel hebben
opzettelijk het geheele economische leven
te desorganisecren, kunnen wij aan een
dergelijke beweging onzen steun niet ge.
ven, moeten wij integendeel een dergelijk
optreden veroordeelen."
Wij achten het wel van belang', dit schrij
ven. alsnog i 11 7 ij 11 geheel op te nemen,
waar er zoovelen zijn, die vragen, wat wij
nu eigenlijk van hel conflict in Engeland
denken moeten.
Schetsje uit I n d i
Een klein schetsje van de aankomst
eener mailbooot uit Indië:
Indië houdt even zijn adem 'in als
de mail komt. E11 wij allen voelen die
hoorbare stilte.
Doch de mail brengt ook kennissen en
vrienden en onbekende menschen, die
voor bet eerst voet aan wal zullen zetten.
Voor bet eerst zullen bezwijken onder de
afmattende warmte van een eclit-Indische
morgen op Priok. De meesten hebben wel
familie, vrienden of een oppervlakkigen
kennis, die hen komt afhalen, hen weg
wijs maakt. Maar er zijn er, die gansch
alleen aan de railing staan als de boot
gemeerd ligt. Die om zich de drukte zien,
het gelach hooren, van het elkaar ver
welkomen, maar die zelf geen enkel vrien
delijk woord te hooren krijgen.
Zeker, ze wisten dat hun aankomst
Zoudt gij willen gelooven dat die schurk
achtige zaakbederver, Screw Pepper, de
onbeschaamdheid gehad heeft de voor
malige woonplaats der Flamsteads ten
verkoop te doemen en dat niet in haar
'geheel-, -ongeschonden, met hare landerijen,
maar perceelsgewijze, 0111 afgebroken te
worden door ellendige metselaars en tim
merlieden, .en veranderd in een hoop be
stoven balken, planken en steenen, naar
do vier windstreken te worden vervoerd
ten einde er stroohulten cn varkenskot
ten van te bouwen?"
„Dainsby's oud kasteel afgebroken!" rie
pen Mick en Tom beide tegelijk- „Onmo
gelijk; even goed zou men kunnen zeg
gen, dat de kerk werd afgebroken."
„Maar ik verzeker n, dat het bij geen
zeggen zal blijven, dat men op het punt
is er aan te beginnen! Het is bepaald en
reeds aangekondigd. Ik heb het met beide
oog-en gezien- Wij moeten ons haasten
of de slooping neemt een aanvang."
Dit zeggende kreeg J-ohn Fox een groot
aanplakbiljet uit zijn zak en het hun voor
houdende, konden zij de met groote let
ters gedrukte woorden lezenOud kasteel
van Dainsby, Perceelen, bouwmaterialen,
enz- Toen zij het ©en oogenblik hadden
bekeken, ging de oude heer, nu wat tot
bedaren gekomen, zitten, en Tom en Mick,
die ook weder hunne plaatsen op de oude
bank hadden ingenomen, ernstig aanzien
de, ging hij voort op een toon, die veel
verschilde van dien waarop hij zoo even
zoo zijn zou, toen ze uit Holland ver
trokken, maar als het er is, dat trooste
loos aankomen, dan doet het toch pijn.
Alles_ lijkt je dan vijandig toe. En nu heb
ik niet het o-og op lien, die als man
en vrouw naar dit land vertrekken, zij,
niet waar, staan vol plannen te kijken
naar het land, dat. hun tweede vader
land moet worden, hoezeer zij er zich ook
in het begin tegen zullen verzetten, omdat
alles teveel verschilt van het oude, be
kende en vertrouwde van thuis.
Doch zij die alléén' komen
Het is zo-o triest.
Een paar weken geleden hoorde ik ver
tellen dat er een dame was, die zelf
zoo duldeloos geleden had onder zoo'n
aankomen hier (zo kwam als onderwijze
res uit), dat ze immer naar Priok ging
en keek wie alleen waren, om zooveel
mogelijk hen te helpen.
Sentimenteel, nietwaar? Mogelijk voor
uw Hollandsche ooren te weinig be-
heerscht, te gek, Maar hoe lief in wezen.
Och, schrijf gij, die ons verlangen
niet kunt begrijpen, omdat ge immer in
het u bekende land verbleef bet maar toe
aan geborneerdheid, zooals elk Indisch-
gast volgens velen uwer krijgt. Wij mogen
u dat niet kwalijk nemen, want gij kent
ook niet het gevoel van uitgestooten te
zijn. zooals die daar alleen aankomen,
moeten voelen.
'nMooi staaltje van naastenliefde.
Vlissingen. De passagiers, die Dinsdag
per mailboot „Prinses Juliana" van de
Zeeland, te Folkestone aankwamen zijn
per autobus naar Londen doorgereisd. Met
de Zeeland-booten worden voorloopig
geen aan bederf onderhevige goederen
vervoerd.
Hansweerf. Met de scheepswerf Zee
land waar vóór den oorlog geregeld werk
was, is liet in en na de oorlogsjaren ge
regeld sukkelen geweest, en de werf ging
dan ook in de laatste jaren meermalen in
andere handen over.
Nadat het nu weer een tijdje goed is
gegaan, schijnt het bedrijf weer stopgezet
te worden. Reeds enkele weken geleden
was er Zaterdags geen geld om de arbei
ders te betalen, maar toch kwamen deze
's Maandags weer terug. In den loop van
die week kwam de boodschap, dat er
Zaterdags weer geen geld zou zijn, en dat
het maar beter zou zijn, het werk stil te
leggen, wat dan ook is gebeurd.
De arbeiders zitten dus niet alleen zon
der werk, maar bovendien nog te wachten
op het loon, dat zjj nog te goed Jiebben.
(Volk.)
Kapelle. Op de veiling alhier werden
gisterenmiddag de eerste aardbeien ge
veild, die verkocht werden voor f 2.80
per K.G. en geleverd waren door den
kweeker C. Zegers, soort „Dutch Evern".
Domburg. Onder voorzitterschap vandr
Vaandrager werd Dinsdagavond eene ver
gadering gehouden van de vereeniging
Het. Groene Kruis, die door een 40-tal
leden werd bijgewoond. De rekening ovet
1925 werd goedgekeurd onder dankbe
tuiging aan den penningmeester. De be
grooting over 1926 werd vastgesteld. Er
moest worden voorzien in de vacatures
ontstaan wegens periodieke aftreding van
de lieeren G. van de Putte en H. Min-
derhoud. Laatstgenoemde verzocht, niet
meer voor eene herbenoeming in aan
merking te komen. Voorgesteld wordt nu
niet in deze vacature te voorzien daar
bet bestuur thans uit 8 leden bestaat
en een oneven aantal beter is. Met bijna
algemeene stemmen wordt daarna de heer
van de Putte herbenoemd. De voorzitter
dankt dhr Minderhoud voor hetgeen hij
als bestuurslid voor de Vereeniging heeft
gedaan. Dhr Minderhoud verklaart zich
gaarne bereid ,zoo noodig de Vereeniging
behulpzaam te zijn. Daarna werd het jaar
verslag uitgebracht en goedgekeurd. Bij
het verslag van de Verplegingsartikelen
komt ook ter sprake de weinige ruimte
die in het gebouwtje van de Vereeniging
is, speciaal voor -opbergen van tenten
en ziekenwagens. Het bestuur stelt nu
voor om te trachten van de gemeente
nog een strookje grond van 3.20 M. breed-
sprak: f I
„Ik zeide dan, dat ik in den -omtrek
van Dainsby ronddwaalde en nooit leverde
de streek een schooner gezicht op- Boo-
men en weiden, alles was zoo groen,
zoo frisch, zoo welfg! De hoogere lan
den waren als bezaaid met bloemen van
allerlei kleur; het gras der weide was
nooit zoo lang en zo-o malsch- Overal
zongen de vogels, overal waren de akker
lieden vroolijk bezig- Eensklaps hoorde
ik een pauw schreeuwen, die op een groe
ten olm zat dicht bij de pastorie, en dat
deed mij als door tooverij, aan liet oude
kasteel denken. 0, -dacht ik, hoe lief en
hoe schoon was het daar eens; hoe treu
rig moet- het er nu zijn! Hoe dikwijls heb
ik daar de pauwen in de dichte boomen
booren schreeuwen, en nu staat het ledig
en verlaten! Als ik er nu heen ging, zou
ik er, geloof ik, weinig meer booren dan
het getjilp van musschen twistende om
haren roof; weinig meer zien dan het
hooi barer nesten, uitstekende tusschen
de spleten en van onder de goten. Ik
zou er niets zien dan onkruid, vervallen
prieeltjes, dichtgegroeide paden, daar waar
alles zoo behoorlijk en gelukkig placht
te zijn!
Een onbeschrijfelijke zwaarmoedigheid
overviel mij.
Ilc wilde er heen gaan; ik wilde zien
welk tooneel het aanbood- Maar wat ont
dekte mjjn oog op eenigen afstand?
(Wordt vervolgd.)
