DE ZEEUW TWEEDE BLAD. De lotgevallen van Jobn Fox. Uit de Provincie. Weclstszaken Finantieele Berichten. FEUILLETON. YAN ZATERDAG 1 MEI 1926, No. 178. Op ihet dorp. We waren in het laatst van de maand Februari in Amsterdam in verband met de Bondsvergadering. Met verschillende andere „dorps"-bewoners hebben we met verrassing en angst gezien, de „vlucht" die het verkeer daar heeft genomen; zoo dat men overdag met respect opziet tot den verkeersagent, van wien naar waar heid kan gezegd worden: „Veler rader werk staat stil, als zijn „gemanchette" arm het wil". En ook des avonds toen we geheel doortrokken van tabakslucht, wat frisseher avondlucht opdeden en ons er gerden aan de overigens veelszins schitte rende lichtreclames, die het stadsbeeld overal vernielen, namen we die verkeers- uitbreiding met verbijstering waar, toen we meer dan eenmaal, ternauwernood, het veege lijf redden, voor ongegeneerd suizende auto's- Waar moet dat toch naar toe, vraagden we ons in onze dorpsonnoozelheid af en de stadsman 'in andere gestalte zal dat ook wel bepeinzen- Zie me die steden eens aan nu en voor 10 jaar, kijk toch eens die uitbreidingsplannen en ge zoudt zeggen dat over 25 jaar de helft van ons volk in de 4 of 5 grootste steden! woont, een kwart in de kleinere steden en een kwart op bet land- En toch mag hieruit, noch uit het feit dat we stukjes schreven over de groeiende wereldstad, centrum van ontaarding op menig gebied, en tweemaal in Patripolis u ophielden, niet afgeleid worden dat Patri monium alleen die wereldstad op het oog heeft aangenomen dat ze dat heeft en de kleinere plaats en het dorp niet zo-u tellen. Integendeel! Het dorp heeft de oudste rechten; al zal ook een meelevend man in de stad in den regel niet meer terug willen naar het dorp, dat hij als jongen verliet, en al zullen len aanzien van Patrimonium's werk de groote stadsvragen hem. ver bijsteren; hem namelijk, die den nood der- steden ziet- Amsterdam was vóór 650 jaar een visschersdorp en een bekend Amsterdamsch journalist betwijfelde bij de herdenking van Amsterdam's geboorte dag ernstig of er in de stad naar verhou- king wel zooveel volksgeluk te vinden was als in dat arme dorp- En daar gaat het bij Patrimonium toch om, niet waar? Om waarachtig volksgeluk- En zeker, dan is er verschil óók tusschcn dorp en dorp- De „geestelijke ligging" zoowel als de aardrijkskundige, heeft grooten invloed- Je kunt geen staalkaarten laten komen van Patrimonium stof en daarvan 600 confectie-progr-ampakjes laten maken voor alle dorpen en stadjes in ons land- Dan zou je wonderlijke dingen zien als de dorpslui ze zouden aantrekken- De eene zou op zijn broekspijpen trappen, de an dere uit zijn jas bersten- Toch zal er, in welk stil dorp of lief provincie-stadje ge ook woont, nog heel wat van uw gading zijn in een oud jaarverslag, hetwelk een vriendelijke plattelander mij zond over dorps Werk- Snuffel er eens met me in. „We hadden dit jaar op het dorp ge-1 regeld om de 14 dagen onze ledenver gaderingen, waar we een sociaal onder werp behandelden. De gewone leden leid den dat in, doch we hebben veel hulp van onzen dominé en van den boven meester; (de ondermeester is onze pen ningmeester, die straks verslag zal doen-) Dezen winter hadden we vier vrou- w e n a v o n d e n, alléén voor onze vrou wen en dochters toegankelijk, wijl de „mannelijke" onderwerpen en de manne lijke tabaksslaverij én het kroost thuis, gezamenlijk vergaderen niet mogelijk maakten. Onderwerpen als: Met ons strij den, moeder de vrouw, vader moeder, kind, begaafdheid der vrouw, door predi kant en schoolhoofd behandeld en „Klaas Kater, boe de krant vol komt, onze Twee de Kamer", werden door bestuursleden ingeleid- De opkomst was uitstekend. Voor de schoolgaande jeugd on zer leden hadden we een gezellig avondje De meester vertelde een verhaal; een der broeders vertoonde lichtbeelden en on- dergeteebende vertelde op „kinderachtige" manier over „Patrimonium". Den a-s. zomer hopen we een dag met alle leden en hunne gezinnen uit te gaan- Het bestuur meent, dat waar het volk Israël zooveel feesten had, wij althans eens een dag moeten genieten met onze gezinnen- Van bet najaar zijn we er voor gaan sparen- Het geld wordt apart beheerd- De drie lees-clubs die we voor eenige jaren hebben gevormd, elk van 10 leden, hebben dit jaar goed gewerkt- Verleden jaar waren een paar slordige leden oorzaak dat het niet „rolde"- Maar die leden hebben we er uit gezet- Voor 10 cent in de week lezen we nu: Oude Paden, Reformatie, Spiegel, Kinderkrant, De Jonge Vrouw, School met den Bijbel, Houten Pomp, Dokter in Huis en De He raut- Een club van 5 leden leest de helft minder, voor 5 cent per week- We hebben dezen winter ook de stoute schoenen aangetrokken en zijn naar een bekwaam spreker getogen om te vragen of hij' eens een paar lezingen w_ou hou den over opvoedkunde- Dat is fijn geweest, geachte vergadering. De penningmeester moest er wel een gulden of wat bijleggen, maar we heb ben heel veel geleerd en ook hebben wat andere mensclien nu eens met „Patrimo nium" kennis gemaakt- De praatavonden waren niet druk be zocht, maar die er kwamen, vonden het eenvoudig bespreken van het blad en van allerlei levensvragen toch zeer nut tig en zij dringen aan op volhouden- Je kan dan gelijk zien, of ze het blad lezen, zeggen ze- De afigevaardigde op onze jonge- lingsvereeniging, bezocht haar 6 maal bij het behandelen der maatschappelijke on derwerpen- Hij klaagde over de moeilijk heid die hij had, nu en dan, bij de soms wat theoretische inleidingen der vrien den en zorgde voor de practische be lichting- Ons ziekenliuis-verplegingsfonds werkte ook heel goed dit jaar, we tellen 100 gezinnen, ook niet-leden, totaal 560 per sonen- Per lid betaalde men 2 cent. We keeren de kosten uit voor 8 weken ver pleging per jaar; bij gunstigen stand der kas over 10 weken. Kassaldo is f800 Twee personen werden in het ziekenhuis opgenomen- De uitkeeringssom was totaal 150 gulden- Onze afdeeling „land-verhuring" lieeff 7 palm in huur van een buitengewoon lid 'der afdeeling, 35 leden huren hier een deel van- Wij geven het voor "denzelf den prijs als we het zelf huren- De be talingen geschiedden geregeld, anders zou den ze de vrucht van hun land verliezen De opbrengst komt aardig in het huis gezin tegemoet bij de huurders- De loo- ncn zijn hier zeer laag; zooals do verga dering weet. We hebben een comité van 3 broe ders die dezen winter geld hebben inge zameld voor het werk der middernacht zending in onze groote steden- Dit mooie opofferende werk moeten wij steunen, want het zijn zonen en dochteren van ons eigen volk, die moeten worden be waard en gered. Onze bibliothecaris deelde mij mede dal hij dit jaar 50 nieuwe boeken aankocht en dat hij thans 900 nommers in zijn kast heeft- Leden en anderen, maakten veel gebruik van ontspanningsboeken, en sommigen ook van studiewerken- Van enkele takken van arbeid kreeg ik geen bericht, dus kan ik niets vertellen; doch geachte feestvergadering, u merkt w-el. dat we heel wat werk doen op ons dorp- En nog is er een groot deel van den akker, dat braak ligt- Wij moeten op het dorp het kwaad voor komen- In de stad probeeren ze de ziekte te genezen, maar ons werk is beter- J. DORPELING, Secr." De frissche geur van het vrije buiten leven -en de heldere klank van arbeids vreugd stijgt -op uit dit oude muffe pa pieren verslag van een dorp safdeeling van Patrimonium- Zeg mij, gro-ote-stads-bewoner, zit hier geen aanwijzing in voor uitbreidingsplan nen in uw stad? D-w.z. voor verbree ding van uw afdeeling staak? En mede- 8) o In dit schoone en vreedzame beroep werkzaam, leidden zij een lang en geluk kig' leven en de stilte en rust van hunne bloementuinen schenen in hun gemoed te zijn overgeplant. John Fox legde een werkzaamheid aan den dag, geheel in overeenstemming met zijn krachtige inborst, en het verdroot hem niet zijne broeikastramen open te zetten, zijne matten op te rollen en de bloemen over te planten iu den kouden grond, zoo dra zij verderen groei beloofden, en in de volgende maanden al haren rijkdom van kleuren ten toon te zullen spreiden. Het meertje scheen niet minder rijk aan genoegens voor hem te zijn. Mick Shay had hem zijn schuitje aangeboden zoo dik wijls hij dit mocht verlangen, en het was inderdaad een blijk van kiesche beleefd heid, dat eer zou hebben gedaan aan een man van fijnere beschaving en opvoeding dan Mick genoten had, dat John Fox, reeds daags nadat het aanbod was ge schied, toen hij naar het einde der weide kuierde, de boot vond liggen bij de trap pen van een kleine aanlegplaats en vast gemaakt aan een boom. Hier vond hij haar dagelijks gedurende den geheelen zomer weder, behalve wanneer Mick zelf voor haar weinige uren noodig had. John Fox was een hartstochtelijk liefhebber van vis- schen, zoowel met het net als met den hengel. Hij bezocht met de boot elke kreek en bocht van den schoonen plas; soms al leen, wanneer hij uren lag te lezen onder de schaduw van een over het water heen hangenden boom, van tijd tot tijd een blik werpende op den takel; soms met Mick, die een bijzondere bedrevenheid bezat in het werpen van zijn net over de groote snoeken die in de stralen der zon dartel den, of om hen met een strik te vangen; soms ook vergezelde hem de oude Gabriel om te roeien, maar deze vertelde aan Re- bekka, dat het voor een liefhebber van visschen, gelijk Mr Fox was, kluchtig was te zien dat hij soms vergat dat hij beet had, en een grooten visch aan zijn lijn te zien trekken, totdat hij hem bijkans den hengel uit de hand rukte: zoo afge trokken kon hij soms zijn. „Ja", zeide hij, „ik heb zelfs gezien, dat er soms twee of drie tegelijk op het aas toeschoten, zoodat zij met hunne neuzen tegen elkander stie ten, zonder dat hij het nog bemerkte". Later, door Gabriel opmerkzaam ge maakt, keek hij op en scheen met wanho- pigen ernst te willen visschen, stootte hem voort in de boot, liet hem dan naar dezen, dan naar genen kant roeien, totdat hij eindelijk zich begon te vervelen en hem, Gabriel, den hengel in de hand duwde en ging lezen. Op een van deze tochtjes echter, be- dorpsbewoner, hoe ziet uw verslag er uit? Zou het niet goed zijn, om over het stadsprobleem en het dorpsgeluk eens te confer-eeren met elkaar; stedeling en dorpsman? Zouden we samen iets kun nen doen om de oplossing van het eerste te vergemakkelijken en het peil van het andere te verhoog-en? Stad en land ten zegen! W. IIEIJNS. Stoomtram Hulst-Walsoorden. In de heden gehouden vergadering van aandeelhouders der Stoomtram Hulst- Walsoorden, werd het jaarverslag uitge bracht, waaruit bleek, dat de totale be- drijfsontvangsten bedroegen f 88.566,60 of f 12.746,15 minder dan in 1924. De opbrengst van het bieten- en post vervoer was lager, doch zoowel het per sonen- als gewone goederenvervoer gaf een betere uitkomst dan in 1924-. De bedrijfsonkosten liepen met f 5849,47 terug tot f 64.221,04, zoodat de bedrijfs- rekening sluit met een zeer bevredigend batig saldo van f24.345,56. De maatschappij heeft 3 locomotieven en 6 personen-, 2 post- en 23 goederenwa gens. Er werden 2130 gewone reizigers meer vervoerd dan in 1924- en de op brengst van het geheele personenvervoer was f 653,20 hooger dan in 1924. Ook het bagagevervoer gaf een betere opbrengst. Er werden ruim 19 millioen K.G. suiker bieten vervoerd tegen ruim 24 millioen K.G. in 1924, en gaf dit een mindere op brengst van f 8239,29; het vervoer van an dere goederen nam toe met 2721 ton en met f 2809,13 in vrachtopbrengst. Voor het postvervoer kon f 5000 worden gede clareerd. De winst- en verliesrekening geeft een winstsaldo aan van f 13.749,75. Voorge steld wordt hiervan f 11.887,55, vermeer derd met f 864-,37 onverdeeld dividend saldo 1924, te besteden om 7 pet. uit te keeren. Verder f 1140,30 te besteden voor dividendbelasting en ten slotte f 151,92 op nieuwe rekening-over te brengen. Zeeuwsch-Vlaamsche Tramweg- maatschappij. In het jaarverslag van de Zeeuwsch- Vlaamsche Tramwegmaatschappij, uitge bracht in de heden (Zaterdag) te Terneu- zen gehouden vergadering van aandeel houders, lezen wij, dat de toestand van den handel en de industrie in de door de Maatschappij bediende streek in het afge- loopen jaar vrijwel gelijk bleef aan dien van 1924. Voor den landbouw was het af- geloopen jaar minder gunstig. De natte weersgesteldheid was niet bevorderlijk voor de ontwikkeling, het rijpen en het oogsten. Ofschoon de uitzaai van suiker bieten dit jaar nogal wat minder was dan in het voorafgaande jaar, bleef het ten vervoer aangeboden kwantum slechts wei nig beneden dat vaii 1924. De totale be drijfsresultaten bedroegen dit jaar een be drag van f620.4-ll,04 of f26.175,78 meer dan in 1924. Naast een wat lager op brengst van het reizigers- en bietenver- voer staat een hoogere ontvangst uit het goederen- en postvervoer. Ter verkrijging van nauwkeuriger statistische gegevens zijn ditmaal voor het eerst de voor dienst ver voerde wagonladingen in de opbrengst- en in de kostencijfers opgenomen. Hierdoor en door de hoogere kosten aan onderhoud weg, zijn de totale bedrijfskosten nu f 26.745,59 méér dan in 1924 en bedragen thans f 515.275,28. De bedrijfsrekening sluit met een zeer bevredigend saldo van f 105.135,76; de kaspositie der maatschap pij is weder gunstiger dan een jaar te voren. Het onderhoud van lijnen, kunstwerken, gebouwen, enz. had geregeld plaats. Be sloten werd tot uitbreiding van het net met landbouw-raccordementen van Zaam- slag naar den Grooten Huissenspolder en van den Turkijenschendijk bij IJzendijke naar Stroopuit. Deze plannen zullen in 1926 tot uitvoering komen, indien de ver- eischte medewerking wordt verleend en de noodige vergunningen tijdig worden ver kregen. De aanleg van de lijn Hoofdplaat- Breskens werd verder voorbereid. Het nieuwe gebouw te Terneuzen kwam gereed en werd het kantoor 10 October en de wo ning 5 December in gebruik genomen. De maatschappij beschikt over 26 locomotie- eaic^nii nM'iniWKBBmwmvMeBMWBBMwawnataai ging Gabriel een misslag, die veroorzaakte dat Mr Fox hem gedurende geruimen tijd niet weer medenam. John Fox namelijk was op een schoonen, warmen namiddag weder als gewoonlijk in diep gepeins ver zonken, toen hij Gabriel, die in de boot was, eensklaps hoorde roepen: „Nicolaas Flamstead! Hoe, dat is de naam van den klokkenmaker!" John Fox ontwaakte plotseling uit zijn mijmering, wierp een doordringenden en verbaasden blik op Gabriel en zag dat hij keek in het boek, dat in de boot was blij ven liggen, en daarin den naam gelezen had, die hem dezen uitroep had afgeperst. Een hooger rood verfde Mr Fox's wan gen, en een plechtige, ernstige uitdrukking lag op zijn gelaat, toen hij zijn hand op Gabriel's schouder legde, en zeide: „Ga briel, wat doet gij daar? Dat was de naam en dit is het boek van een vriend, die mij eens zeer dierbaar was. Gij weet niet hoe gij mij geschokt hebt door zoo onverwachts zijn naam te noemen. Beloof mij plechtig, dat gij, zoolang ik bij u blijf, nimmer zijn naam noemen zult, of in mijn boeken of papieren kijken". Gabriel sloeg haastig het boek dicht, stamelde duizend verontschuldigingen en was blijde de boot te kunnen verlaten, waar John Fox nog eenigèn tijd met wan- hopigen ernst bleef visschen, zonder een woord te spreken. Gabriel en Rebekka verloren zich in duizend gissingen aan gaande dit voorval, want ook zij waren ven, 17=personenrijtuigen en 217 goede ren-, truc-, post- en waterwagens. Verder zijn in het wagenpark opgeno men 10 trucwagens en 167 goederenwa gens, die eigendom zijn van particulieren. De invoering op 15 December 1924 van tien-retourskaarten tegen verlaagd ta rief heeft niet aan de verwachtingen be antwoord. Er werden 3768 gewone reizi gers meer vervoerd dan in 1924, de op brengst van het geheele personenvervoer was in totaal echter f 10280.57 lager. Ook het bagagevervoer gaf een wat lagere op brengst. De teruggang in het bietenvervoer werd ruimschoots gecompenseerd door de ver meerdering van het gewone vervoer. In 1924 werd 162 millioen K.G. suikerbieten vervoerd in 1925 bijna 158 millioen K.G.; waardoor de opbrengst met f 3094.56 ver minderde. Het vervoer van andere goe deren nam toe met ruim 45 millioen K.G. en met f35761.56 in geld. Inzake de rege ling der vergoeding voor het postvervoer werd overeenstemming bereikt. Met in begrip van de verhooging over 1924 kon in 1925 f 15358.43 voor dit vervoer wor den gedeclareerd. Gedurende 1925 kwa men zes persoonlijke ongelukken voor, waarvan 2 met doodelijken afloop. De winst- en verliesrekening wijst een winst saldo aan van f58030,53. Voorgesteld wordt van dit saldo f54000 te bestemmen voor de uitkeering van 41/2 procent dividend, f 3746.70 voor dividend belasting en f283.83 over te brengen op nieuwe rekening. V. P. Z. Bij besluit der Algemeene Vergadering, gehouden den 12en Febr. 1926 te Vlissingen is het Hoofd bestuur opgedragen een onderzoek in te stellen aangaande de oprichting van een voederbureau der V. P. Z. Het Bestuur heeft zich van deze taak thans gekweten en 'is er in geslaagd een overeenkomst te sluiten met de Veevoeder Fabriek Zee land te Goes, w,elke een goed samengesteld Pluimveevoeder in den handel zal bren gen. Er zal verkrijgbaar worden gesteld een hoendermeel onder den naam van „Zeeland's Hoendermeel, merk V.P.Z." en een opfokvoeder in drie soorten onder den naam van „Zeeland's Opfokvoeder, (I, II en III), merk V.P.Z. Waar deze voeders op advies van den heer B. van Asperen Vervenne, Rijks-Pluimvee-consu- lent te 's-Gravenhage zijn samengesteld en telkens vanwege de V.P.Z. op hoe danigheid en kwaliteit worden onderzocht aan het Rijkslandbouwproefstation voor Vee-onderzoek te Wageningen, zal de ver koop dezer voeders onder het merk der V. P. Z., wel ingang vinden. Wij' verwijzen verder naar de adverten tie in dit nr. Moderne woningen! Voor het Kantongerecht te Hulst zijn op de laatste strafzitting niet minder dan 24 overtre dingen van de Verordening regelende de Volkshuisvesting in de gemeente Koe wacht behandeld. Terecht stonden een aantal aannemers en bewoners van nieuw gebouwde woningen. Eerstgenoemden was ten last© gelegd, dat zij nieuwe woningen hadden ogericht waaraan veel, soms zelfs het allernood zakelijkste ontbrak, o.a. waren geen por talen of gangen, geen behoorlijke privaten, zelfs geen dakgoten aanwezig. De bouw plannen waren keurig in orde en werden dan ook door den gemeente-architect goed gekeurd, doch ter zitting bleek, dat het gemeentebestuur nadat de plannen waren goedgekeurd, zich niet meer met het bou wen had bemoeid, zoodat de aannemers bouwden alsof er geen bouwplannen be stonden. De burgemeester van Koewacht als getuige gehoord, moest toegeven, dat het toezicht alles te wenschen overliet, doch beriep zich op de 77-jarige gemeente architect die echter beweerde nimmer eenige instructie te hebben ontvangen. Verschillende verdachten voerden aan, dat nimmer op de naleving van de ver ordening was gelet, zelfs beweerden en kelen, dat de bewuste verordening niet ten gemeentehuize verkrijgbaar was. De Ambtenaar van O.M. betoogde, dat hij naar aanleiding van de zijde van de Gezondheidscommissie ingekomen klach ten ten opzichte van de in de laatste ja ren gebouwde woningen een onderzoek eenigszins bekend met de geschiedenis van den klokkenmaker, en zeer nieuwsgierig er meer van te vernemen, maar zij durf den toch hun gast geen enkele vraag doen. Hij bracht echter op een avond het ge sprek op dit onderwerp, zeide dat zij na tuurlijk meer wisten van de vroegere lot gevallen van zijn vriend; welke gelukkige dagen zij samen hadden doorgebracht in het nabijgelegen dorp, waar de klokken maker geboren was. Toen waagde Rebek ka het te vragen: „O waarde heer, kunt gij ons zeggen wat er van hem geworden is? Wat zouden sommigen hier in het dorp niet geven willen, dat te weten!" „Ik weet het, ik weet het, Mrs Thorpe", antwoordde John Fox, terwijl treurigheid zijn gelaat benevelde;" „menigeen en aan zienlijker personen dan gij, hebben hun best gedaan hem op te sporen, maar nie mand, geloof ik, is het gelukt zijn schreden verder te volgen dan tot aan de Kaap de Goede Hoop." De overige bijzonderheden welke in dit gesprek voorkwamen, zullen wij weldra in den loop van ons verhaal ontwikkelen; thans willen wij eerst nog een blik werpen op John Fox, en op Mick Shay en Tom Fletcher, met wien hij veel omging. DERDE HOOFDSTUK. John Fox verschijnt in een raadselachtig licht. Twee maanden waren er verloopen se- beeft laten instellen waarbjj bovenstaande tekortkomingen waren gebleken. Hij achtte hier ernstige nalatigheid zoowel van de zijde van verdachten als van het ge meentebestuur aanwezig, en was van oor deel, dat, waai' de woningtoestanden aan do grens toch reeds veel te wenschen overlaat, ten minset voorzooveel het nieuw gebouwde woningen betreft aan de bedoelde verordening streng de hand moet worden gehouden, te meer daar in ver band met de toename der bevolking en het. tekort aan woningen, van onbewoon baar verklaring weinig zal kunnen komen. Gezien de omstandigheden waaronder deze overtredingen waren begaan (de bouw der huizen was voor minder geld aangenomen dan volgens verdachten bij bouwen ingevolge bouwplan mogelijk was), requireerde de Ambt. O.M. ver oordeeling der aannemers ieder tot eene geldboete van f3 voor elke overtreding' en van dengene die de woning zonder goedkeuring hadden betrokken tot eene geldboete- van f 1 b. s. ld. h., terwijl hij het vertrouwen uitsprak, dat B. en W. voortaan de naleving der verordening met alle middelen zou bevorderen. De Kantonrechter, onmiddellijk uitspraak doende veroordeelde hen overeenkomstig den eisch. Die heerlijke „vrije" concurrentie. In een flinke provinciestad besloten de barbiers om op Zondag hun zaak te sluiten- Een toe te juichen maatregel, nietwaar? Maar nu vergaten ze, dat het stelsel van „vrije" concurrentie nog be stond- Een ander vakman van elders hoort dit en is bereid w e l op Zondag te sche ren- In ieder geval wil hij eens probeeren of daarmede niet een broodje te verdienen is want er zijn toch altijd wel menschen, die zich op Zondag nog gaarne even laten scheren- Fluks plaatst hij de volgende adver tentie Heeren, die zich niet kunnen vereenigen met het besluit van Kapperspatroons en be dienden om des Zondags te sluiten, worden verzocht hun adres op te geven onder motto „Scheren" aan het Bureau enz-, met opgaaf of zij eventueel ge neigd zijn van kapper te veranderen, indien zich hier een zaak komt vestigen, die wel bereid is des Zondags te scheren- Dit zijn toch inderdaad alles behalve fraaie concurrentie-praktijken. Op deze wijze is bet mogelijk, dat een kleine onwillige minderheid en in dit geval slechts één persoon de over- groote meerderheid tyranniseert, die 0 zoo gaarne hun zaak op Zondag zou wil len sluiten- En nu ligt de conclusie voor de hand- Men begint te vreezen voor schade, voor verlies van klanten enhet eens genomen besluit wordt ingetrokken. De concurrentie dwingt- Patroons en bedienden zijn weer als te voren een halve Zondag in 'ttouw- Zondagsrust, ter kerk gaan, huiselijke gezelligheid, alles weg- We willen er dit alleen maar mee zeg gen: Daar zijn er heusch! nog, die wette lijke maatregelen inzake winkelsluiting enz. veroordeelen als „in strijd met hunne vrij he id sbegrippen" Heeft dit stukje pra'ctijk hun ook nog iets te zeggen? Neen, noemen we alles nu niet direct Staatssocialisme, maar zou overheids dwang" hier niet leiden tot ware vrij heid? vraagt Friesch Dagblad- Zeeuwsdie Hypotheekbank. Aan het jaarverslag van De Zeeuwsche Hypotheekbank te Middelburg over het 28ste boekjaar loopende van 1 Maart 1925 tot 28 Februari 1926 ontleenen wij, dat dit verslag alleszins gunstig kan worden genoemd. Er werden belangrijk meer pandbrieven geplaatst (f 4.374.700) dan in eenig jaar sinds de op richting der Bank der Bank en evenzoo wer den meer hypotheken gesloten en tot veel hooger bedrag (f 4.055.525) dan tot nog toe. Al is dit voor een groot deel te danken aan de geldruimte, die gedurende het ge- dert de aankomst van Mr Fox te Lenis- car. Hij had met groot genoegen gevischt en zijn bloemen zien ontluiken. Het bleek, dat hij een groot liefhebber was van wan delen en menigmaal ging hij uit, zwierf wijd en zijd in den omtrek rond en keerde eerst tegen den avond terug. De geheim zinnigheid die hem omringde, was nog door niets opgeklaard; de denkbeelden aangaande zijn rijkdom en zijn aanzien daarentegen waren vergroot. Hij ontving van tijd tot tijd brieven uit Londen, met groote cachetten voorzien en geadres seerd: „John Fox Esquire". 'tWas be kend, dat hij een vriend geweest was van den klokkemaker, wiens duistere geschie denis een levendige belangstelling in deze streek had opgewekt; maar niemand kon iets meer uit hem krijgen, dan hetgeen hij vrijwillig aan Gabriel en Rebekka verteld had. Hij had deftige manieren, die het diepst ontzag inboezemden aan de dorpe lingen, en dit te meer, omdat, sedert zijn komst, er geen ongeluk plaats greep, het welk Mick Shay niet in last had te ver lichten, en niemand ziek werd, dien de dokter niet moest ondersteunen, en zulks uit een bron, welke zij nooit noemden; maar niemand twijfelde er aan, of Mr Fox was de onbekende helper. (Wondt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1926 | | pagina 5