166
Zaterdag if April 1Ü%6
Bank voor Zeeland
Nlemetjers
mmBt-rnimmm
EERSTE BLAD.
■Getrouw tot in den dood.
II ET ADRES
A. WILK9NG
Menlan!
40r Jaargang
Dit nummer bestaat uit 3 bladen.
FEUILLETON.
GOES.
Aan- en Verkoop van
Vreemd Bankpapier,
Bnitenlandsche Cheques, enz.
lerseke Kapel Ie, 's-Heerenhoek
wajapttflbwbmpenuirwiiwwi».» t
Drukkers-Exploitanten:
•OOSTESBAAN LE CQ1NTRE GOES.
Bureaux: Lange Vorststraat 6870, Goes
Tel.: Redactie no. 11; Administratie no. 58
Postrekening No. 36000.
Bijkantoor te Middelburg:
Firma F. P. DHU1J, L, Burg. Tel. no. 259
2Zeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden, franco per post, f8.
Losse nummers
f8.05
Prijs der Advertentiën:
regels f 1.20, elke regel meer 39 ct.
Bij abonnement belangrijke korting.
«H
POLITIEKE VOORUITZICHTEN.
Het kan niet ontkend worden, dat de
politieke hemel, die geruimen tijd tamelijk
donker scheen, de laatste weken in niet
geringe mate is verhelderd.
Do kans dat de rechtsche partijen, wel
ker samenwerking op 11 November van
het vorige jaar zoo plotseling eindigde, el
kaar weer terug zullen vinden, is heel wat
grooter geworden.
Niet alleen omdat de twistappel, die
toen de partijen verdeelde, intusschen is
weggenomen, maar ook omdat de onder
scheiding tusschen hoofdzaken en bij
zaken, waardoor het belang van een
krachtig Christelijk regeerbeleid uit het
oog werd verloren, weer is verhelderd.
Aanvankelijk had het den schijn alsof
de verbreking van de samenwerking op de
betrokken partijen weinig indruk maakte.
In sommige kringen werd zelfs gejuicht
alsof nu wonderveel voor het Protestan
tisme was bereikt en ook in den Katho
lieken kring waren er wel die het losrafe-
len van den coalitieband volstrekt niet be
treurden.
Maar zoo langzamerhand worden de
dingen toch weer in een ander licht gezien
en komt men tot de ontdekking, dat wat
men groot waande toch betrekkelijk klein
is en omgekeerd, 't Gaat met de coalitie
tot op zekere hoogte als met de gezond
heid, die 't meest gewaardeerd wordt,
wanneer men ze moet missen.
Het debat in de Eerste Kamer en niet j
minder de besprekingen in de algemeene jj
vergadering van de Chr. Hist. Unie zijn in f
dit opzicht leerzaam geweest.
Meermalen was reeds aangekondigd dat
op de te houden vergadering ondubbelzrin-
nig zou blijken, dat heel de Unie achter
den heer Snoeck Henkemans stond. Een
motie van goedkeuring was bereids inge-
diend en de bloemen lagen gereed om jj
daarmede den leider van 11 November te j
huldigen.
Maar het pakte een beetje anders uit
dan verwacht word.
Duidelijk en beslist verklaarde Dr de
Visser, dat het gezantschap nu evenmin
als in 1920 en 1915 een gewetenszaak was
en tegenover hen, die zich steeds op Mr
Lobman beroepen werd in het licht ge
steld dat het zeer onwaarschijnlijk moet
worden geacht dat na een verklaring als
van Mr Marcliant, de heer Lobman zich
voor het amendement zou hebben ver
klaard.
En hij voegde er aan toe, dat het de
mannen van de 1 i n k e r z ij d e waren die
reden haddon om te juichen, omdat ze nu
eindelijk hun doel hebben bereikt en zoo
wel de coalitie stukgeslagen als Colijn ver
wijderd is.
Dien prijs achtte Dr de Visser voor de
schrapping van den gezantschapspost te
duur betaald, omdat nu onze positief
Christelijke beginselen in het parlement
veel zwakker komen te staan.
Dat was een geheel ander geluid dan tot
.nu toe in de Chr. Hist. Unie werd beluis
terd. Hier werden de zaken gesteld in het
rechte licht.
En toen daarna eerst de heer de Gijse-
laar en vervolgens de heer Schokking zich
op hetzelfde standpunt plaatsten, toen
bleek het, dat het deze mannen waren
die als leiders werden erkend. Hun ad
vies werd gevolgd. En de motie die onge
twijfeld tot verscherping van de verhou
dingen aanleiding zou hebben gegeven,
werd ingetrokken.
BZK houdt kies
Dinsdag a.s. begint weer een nieuwe Serie.
Dat was al niet zonder beteekenis. En
daarna hebben we gekregen het crisis-
debat in de Eerste Kamer, waarin de hee-
ren de Vos van Steenwijk namens de Chr.
Hist, fractie, de heer Anema namens de
A.-R. groep en de lieer Blomjous namens
de R.-K. leden herstel van de verbroken
samenwerking bepleitten.
Laatstgenoemde verklaarde het voor
geen tegenspraak vatbaar te achten, dat
geen groepeering onzer partijen denkbaar
is, waarvan de gemeenschappelijk basis
gewichtiger en redelijker is, dan de geza
menlijke wil om den christelijken grond
slag onder ons volksleven te behouden en
te bevestigen.
De heer de Vos van Steenwijk verklaar
de met heel zijn hart te hopen, dat de ver
broken samenwerking spoedig zal worden
hersteld.
Ik heb, zoo zeide liij, de rechtsche sa
menwerking steeds verdedigd, omdat ze,
rustend op onze gemeenschappelijke be
ginselen, geheel natuurlijk is en dan ook
tientallen van jaren tot grooten zegen was,
terwijl slechts van de doorwerking dier
beginselen voor land en volk beiden heil
is te verwachten.
Hoe zouden bovendien mannen, die ook
in bestuur en wetgeving rekening willen
houden met Gods ordinantiën, die God den
Heere als aller Koningen Koning' eeren
en den Christus der Schriften belijden,
ooit kunnen samengaan met anderen, die
geen lioogere macht dan die der rede er
kennen en aan de revolutie en hare begin
selen ruim baan willen laten?
En de heer Anema, na eerst een psycho
logische verklaring te hebben gegeven van
de vermindering van het verantwoorde
lijkheidsbesef binnen den kring van het
christelijk bondgenootschap, sprak zich
als volgt uit:
„"VVij moeten de geschiedenis van de po
litiek van de laatste halve eeuw eens op-
frisschen; wij moeten zien welke rijke
vrucht ons is overgeleverd door den strijd
van een vorig geslacht. Indien dit gebeurt
is er m. i. geen reden voor twijfel moge
lijk, of spontaan zal het plichtsbesef ons
nopen tot een nieuwe samenwerking, want
wat men er ook van moge hopen of den
ken, er is geen sprake van dat het chris
telijk bondgenootschap dood is".
Dat zijn alle bemoedigende verschijnse-
Schets uit de Russische revolutie.
'65.) (Slot.)
Naschrift.
Het verhaal van dokter Brenzilof, zijn
tijden efn marteldood, is door ons ont
leend aan ©en in 't Duitsch geschreven
tijdschrift uit Rusland, 'tweük uitgegeven
wordt ten voordeel© van het Christelijk
leven en de Evangelisatie in het Sov
jetland.
We hebben, zonder ons buiten de gren
zen der waarheid te begeven, de stof
uitgewerkt tot een verhaal.
De gegevens eindigen echter met de
tnedcdeeling, dat het stoffelijk overschot
van dokter Brenzilof én zijn vriend door
een kleine schaar van geloovigen van
de wipgalg gehaald en in het bosch
heigraven word, juist toen hevige sneeuw
buien de vervolging door de bolsjewiki
onmogelijk maakten.
Op de vraag, hoe het Sïgeloopen ié
Met Peti'ofj den .gewezen detective, en
koide vrouwen, die op het bevroren
DirectieBr. ADT. VAN BERCKEL, JOS YELTHIIIJSE.
Kentcor Groote Merkt 21. Telefoon 74 (2 lijnen).
Correspondentschappen
len, die hoop geven voor de toekomst en
die de belofte in zich houden dat de ramp
van 11 November niet onherstelbaar zal
zijn, maar dat we hier staan voor een tij
delijke inzinking.
Natuurlijk zal er eenigen tijd moeten
verloopen voor alles weer in orde is.
De hernieuwde samenwerking moet,
zooals Professor Anema terecht waar
schuwde, niet worden geforceerd.
Maar als de rechtsche partijen rekening
houden met wat zich in het buitenland af
speelt, als we oog hebben voor de rijke ze
geningen die God ons land en volk door
het christelijk bondgenootschap heeft wil
len schenken en als we niet vergeten hoe
de partijen die de menschelijke rede tot
richtsnoer nemen zonder ophouden pogen
de christelijke grondslagen van ons volks
leven te ondergraven, dan kan het wel niet
anders of aan alle kanten moet groeien het
verlangen om te herstellen wat bij den
Novemberstorm van 1925 zoo roekeloos
verbroken werd.
voor ^Manufacturen
Hfflaraaes- ®is Ktnsierciinicciic
Tapijten - {SarsïiijjHien
Bedden - Ledikanten en
aanverwante artikelen is
GOES
HULST
zen vindt algemeen rechtmatige waardee
ring.
Werken van barmhartigheid hebben zijn
groote sympathie, en met name aan den
arbeid van het Roode Kruis neemt hij
deel met groote toewijding.
Daarbij komt dat hij, overal waar de
eerste plaats aan zijne Echtgenoote als
draagster der Souvereiniteit uitschitteren
moet, zich bescheiden op den achtergrond
plaatst, zich houdt buiten de Staatszaken,
en de niet-gemakkelijke positie, voor hem
weggelegd al de jaren van zijn huwelijk,
op hoogst verstandige wijze heeft inge
nomen.
Om al deze redenen mag hij deelen in de
liefde en den lof die van het hart der
Natie naar het Koninklijk Paleis uitgaat.
Hij heeft een plaats veroverd in de har
ten van allen, die Oranje eeren, en het
heil zoeken van het Vorstenhuis.
Hij is niet alleen de Echtgenoot onzer
Koningin en de Vader onzer Prinses;
maar hij is ook de groote Vaderlander, die
zich met hart en ziel aan het Nederland-
sche volk verbonden weet.
Daarom verblijden ook wij Zeeuwen ons
vanwege het gespaarde leven van dezen
Vorstenzoon, die uit „het land waar de
bergen zijn" kwam tot deze lage landen
aan de zee, om zijn lot aan het hunne te
verbinden.
Ware het anders, ook dan nog zouden
wij als goede Christenen ons geroepen ge
voelen dezen Prins te eeren, omdat hij de
man is die het naast staat aan den troon
der Oranje's.
Maar nu is dit in dubbele mate 't geval.
En hopen en bidden wij van ganscher
harte dat onze God, die ons dezen vorst
schonk, hem nog vele jaren aan dit vijf
tigtal toevoege, hem omringe met Zijn ze
gen en zijn wandel onder ons tot in lengte
van dagen ten zegen stelle.
De Prins der Nederlanden, hij leve
hoog!
i ■ommbi n »i i i i wiiii f—»v
oepknüqbaar woor po okers var»
friescbe heerenbaoi en eecige andere soorten
Uraaat Uwen winkelier wel he:
"V
sneieuwveM werden achtergelaten, hebben
we geen antwoord kunnen vinden.
Wel zijn er min of meer waarschijnlijke
gissifigen.
Uit bet feit, dat nimmer geraamten
in het bosch der misdaad gevonden zijn,
wordt afgeleid, dat de ter dood overgege-
veneTi toch nog ontkomen zijn.
Wolven laten het gebeente achter; duS
kan de verdwijning der skeletten niet
op rekening dezer roofdieren worden ge
steld
Bij navraag heeft een houthakker, die
den vroegen morgen na bet achterlaten
der gebonden Christenen in het bosch
rondzwierf, sporen gevonden van een wa
gen en resten van touwen.
Eiit geeft grond aan de meening, dat
Christenen uit' de buurt der woning van
Michael op eenigen afstand de karavaan,
gecommandeerd door Presto, hebben ge
volgd, zonder gezien te worden, en na
den ófmarsch der bende hun kans waar
genomen en hun geloofsgenooten bevrijd
hebben. Dé touwresten zouden dan af
komstig zijn van het materiaal, waarmee
armen en bcenen der Christenen gebonden
waren geweest, en door de bevrijders
waren stukgesneden en op de sneeiuw*
achtergelaten
De Prins der Nederlanden.
A.s. Maandag 19 April hoopt de Prins
der Nederlanden, Z. K. H. Hendrik Wla-
dimir Albrecht Ernst,, Hertog van Meck
lenburg, geboren te Schwerin den 19 April
1876, zijn 50sten verjaardag te vieren.
De zon zijns levens zal dan hare mid
daghoogte bereikt hebben.
Wie vijf en twintig jaar geleden, den
haardeloozen 25-jarigen jongeman als
echtgenoot van H. M. de Koningin moch
ten begroeten en hem sinds dien tijd niet
meer zagen, zouden thans in den flink
gebouwden, zwaar gebaarden 50-jarigen
Echtgenoot en Vader 'dezen jubilaris niet
herkennen.
Wie in onze provincie het voorrecht
hadden het Koninklijk Echtpaar te zien,
dien zal deze gunstige verandering in die
jaren ondergaan zeker zijn opgevallen.
Prins Hendrik is een flinke verschijning
op wien de natie trotsch mag zijn.
Natuurlijk weten wij, Zeeuwen, die den
Prins slechts van verre kennen, niet hoe
het met het innerlijke van dezen Vorst ge
steld is. Maar wel weten wij, uit hetgeen
wij telkens omtrent zijn optreden verna
men, dat hij zijn nieuwe vaderland groote
genegenheid toedraagt, het Nederlandsche
volk in zijn lief en in zijn leed zijne vriend
schap toont; en 's lands welvaart waar hij
dit vermag weet te bevorderen.
Zijn optreden bij de ramp van de Ber
lin stal de harten. Zijne belangstelling
voor de verbetering van ons Reddingwe-
Eii' is nog iels, dat hoo<p geeft op de
verlossing der mishandelden.
Dadelijk na zijn bekeering beeft Presto
©en onderzoek ingesteld naar het lot van
zijn slachtoffers.
Hij beeft aanraking gezocht en gevon
den met. vrienden van den gesneuvelden
Michael.
Weliswaar is nooit bekend geworden,
wat hij van hen vernam, en hoe hij
daarna verder heeft gehandeld; maar de
blijde moed, waarmee hij zijn geloof be
leed, werd niet getemperd door een ge
wetenswroeging, die toch onvermijdelijk
zou zijn geweest, indien de vreeselijke
dood: van Peitrof en de twee vrouwen
op zijn ziel had gewogen.
Positieve gegevens zijn er evenwel, zoo
als gezegd, omtrent het lot der in de
sneeuw geworpen belijders niet.
Dat ze nooit weer verschenen zijn, is,
ook al zijn ze gered geworden, gemakke
lijk te verklaren.
Immers, zoo lang zo zoek waren, w'aren
ze veilig.
Teruggekeerd in bet leven in hun Oude
gedaante, stonden ze onmiddellijk weer
bloot aan de wraakzucht van de bolsje
wiki.
Het lijdt daarom geen twijfel, of de
Min. Vandervelde gemolesteerd.
De justitie te Brussel heeft zich bezig
gehouden met een incident, dat is voor
gevallen na afloop van een bijeenkomst,
georganiseerd door oud-strijders tegen de
eventueele invrijheidstelling van Borms,
die, zooals men weet, kort na den oorlog
ter dood werd veroordeeld.
De minister van Buitenlandsche Zaken,
Vandervelde, passeerde de omgeving van
de zaal waar de bijeenkomst was gehou
den. Een groep oud-strijders herkende
hem en jouwde hem uit. De minister
kreeg een slag met een wandelstok of een
trap tegen zijn been; gisteren was hij nog
eenigszins kreupel. De betoogers dwongen
verder den minister, met ontbloot hoofd te
luisteren naar het volkslied, dat door hen
werd aangeheven.
Nader wordt gemeld:
Minister Vandervelde is ernstiger ge
wond dan aanvankelijk gedacht werd. De
minister heeft een zwaren slag of een
schop gekregen en had gisteren nog veel
pijn. Hoewel hijzelf geen klacht indiende,
stelde het parket een onderzoek in. (Tel.)
Rusland dringend gebrek aan geld.
De economische crisis in Sovjet-Rusland
neemt onrustbarende afmetingen aan. De
regeering vreest een catastrophe voor den
oogst niet te kunnen vermijden. Talrijke
werkplaatsen en staatsmonopolies zijn ge
dwongen het bedrijf stil te zetten wegens
gebrek aan grondstoffen.
De raad van Volkscommissarissen heeft
aan de handelsdelegaties in het buitenland
voorgeschreven met ingang van 1 Mei
broeders en zusters, die hun redding be
werkstelligden, hébben ook gezoirgd, dat
van deze redding niets bekend werd. En.
aan den eisch van geheimhouding der
redding om der wille van het leven der
bevrijden, zal het ook stellig zijn toe
te schrijven, dat zoo weinig, of eigenlijk
niets, omtrent ben is bekend geworden.
W-el is er een bericht aangaande Joes-
sof. r
God heeft dezen man des bloeds op
schrikkelijke wijze reeds iri dit leven ge
richt.
Men meldt, dat hij in handen is1 gevallen
van opstandige boeren in de buurt van
Kieff.
Als reizende beul der regeering te Mos
kou was hij er heen gezonden om en
kele ongehoorzamen te arresteeren; maar
hij had de kracht Van zijn tegenstanders
onderschat. Zijn troep stiet op goed geor
ganiseerd verzet, viel in een hinderlaag en
werd, na zware verliezen te hebben ge
leden, uit elkaar geslagen.
Hij zelf werd licht gewond' gegrepen.
En toen deden de boeren met hém,
wat eiens de Spanjaarden met een gevan
gen aanvoerder der Watergeuzen hebben
gedaan, en wat schier te gruwelijk is
om te vertellen.
slechts tegen contante betaling verkoopen
af te sluiten.
Den laatsten tijd werd, dat weet men,
een krachtige campagne gevoerd door
New Yorksche zakenlieden voor de erken
ning van de Sovjet-regeering. Deze cam
pagne, zoo' deelt thans de „New York He
rald" aan de hand van inlichtingen uit
goede bron mede, is, althans voor het
oogenblik, volkomen mislukt. President
Goolidge heeft over die kwestie lang en
breed met de gezanten Houghton en Gib
son de critici, zooals men zich herin
nert, van de Europeesche toestanden,
besproken, en besloten alle onderhande
lingen daarover te verdagen.
Een der voornaamste tegenstanders der
erkenning is de minister van Handel,
Hoovpr, die verlangt dat de Sovjets eerst
de oude schulden erkennen en aan de
Amerikaansche burgers de eigendommen
teruggeven, die tijdens de revolutie zijn
geconfiskeerd. Men gelooft dat het ook
Hoover geweest is, die den Amerikaan-
sclien banken heeft aangezegd, dat de re
geering het verstrekken van particuliere
leeningen aan de Sovjets niet zou goed
keuren.
Klachten uit het Rijnland.
Dezer dagen heeft de correspondent in
het Rijnland van de „Manch. Guard." een
paar brieven geschreven over de toestan
den in Rijnland, ontstaan tengevolge van
de ophooping van geallieerde troepen in
de twee thans nog bezette zones. Daarbij
wijst hij er op, dat, wanneer men meent
de bezetting te moeten handhaven niette
genstaande het voldoen door Duitschland
aan zijn verplichtingen (hetgeen volgens
art. 430 van het vredesverdrag een onmid
dellijke ontruiming ten gevolge moet heb
ben, met handhaving van de mogelijkheid
om bij nieuw ingebreke blijven van
Duitschland tot nieuwe bezettingsmaatre
gelen over te gaan) men dan toch in elk
geval, mede in verband met het gebeurde
te Locarno, behoorde te zorgen, dat die
bezetting zoo gering mogelijk, zoo onzicht
baar mogelijk en voor de bevolking gemak
kelijk te verduren was.
Dit nu, zoo constateert de correspon
dent, is niet het geval. De toestand, zooals
die nu is, moge betrekkelijk dragelijk zijn,
zoolang als de geallieerde en speciaal de
Fransche politiek gunstig is voor Duitsch
land; maar komt daarin verandering, dan
kunnen de gehandhaafde rechten, midde
len worden tot het uitoefenen van een
druk, zooals zij reeds vaak doen.
Bovendien hebben de Franschen, be
halve hun troepen, in 55 plaatsen gendar-
merieposten, terwijl er ook nog steeds per-
Er werd een zware paal' in den grond
geslagen; rondom dien paal werd licht
brandbaar materiaal en daarover kolen
gestrooid. D|e gevangene werd aan een
ketting van een paar meter lang aan
den paal geklonken, zoodat hij' kon rond
loopen, zonder den gloeienden bodem' ram
kolen te kunnen verlaten.
Als een razend beest, letterlijk dol ge-
Worden van pijn, tevergeefs met nagels
en tanden zïjln keten bewerkend; vrerd
hij van onderen op levend geroosterd, tot
hij in den gloed stortte en brullend stierf.
JoéSsof mocht dan geweest zijln wie hij!
wou, maar van zulk een afschuwelijke
marteling keert elk mensch, in wiens
ziel nog eenig gevoel overbleef, zich mét
verontwaardiging laf.
Niettemin kan men zeggen: hier is'
Gods vinger; de vinger van Hem, Die
leeft en soms op ontzettende wijze reeds
op deze aarde vonnis geeft.
En hiermee zijn we gekomen aan het
einde van ons verhaal.
Mogen we er, voor zO'Olver noodig, Uit
geleerd hebben, wat de revolutie betee-
kent en waar het om gaat, indien we
tegen de macht uit den afgrond ons
in slagorde stellen onder de banier van
bet Evangelie des Kruises
