Ï»E /EEUW TWEEDE BLAD, FEyiLLËTOST^" Getrouw tot in den dood. Buitenland. Binnenland. BH de Provincie. Zeeuwsche Stemmen. VAN WOENSDAG 3 MAART 1926., No. 129. Als ik U zeg, dat liet Apolheekwezon veeltijds een beeld van strijd vertoond heeft dan zullen do ingewijden dat aan stonds beamen en de Goesenaren, zij zul len, indachtig aan het onverkwikkelijke tooneel dat zich zeer onlangs in dat we reldje apart heeft afgespeeld, door mimiek en gebaar mij bijvallen: En óf! Te Goes ging het tusschen collega's wei nig harmonisch toe, gelijk men weet, doch de geschiedenis verhaalt ons ook van her haalde wrijving tusschen geneeslieeren en apothekers. Men kan heusch niet zeggen, dat het tusschen die lieeren altijd pais en vree was. Slaat men de historie-bladen na, dan kan men al snuffelende veel interessants op dit gebied opdiepen, ook wel van be lang voor do buitenstaanders. Daarom wil ik or een en ander van vertellen.1) Vóór het midden van de 14e eeuw was de uitoefening van de pliarmacie geheel met de geneeskunst vereenigd. De genees lieeren leverden dus zeiven de medicijnen, doch sedertdien voltrok zich meer en meer een scheiding tusschen de beide vakken. Merkwaardig en streelend voor ons Zecuwsehe hart is, dat Middelburg be hoort onder de eerste steden, welke offi cieel een stadsapotheker gekend heeft. Op 21. Augustus 1460 werd ais zoodanig aan gesteld Cocnraet van Huuswaerde. Doch meen nu niet, dat het van dien tijd af een goed geregeld vak was. Er was nog veel vrijbuiterij op dit gebied. Eigenlijk was eerst in het laatst der :16e eeuw een ern stig streven merkbaar om een wetenschap pelijke richting in te gaan en door algemee- ne voorschriften het vak zelfstandig te ma ken. Zoo geschiedde het, dat „de kruiden- menger ofte apothecarius" al eenigszins grensde „aan den stand der geleerden, al was het ook aan de uiterste limiet, hij was letterwijs in hun taal en de eenvoudige burger trad niet mot dezelfde vrijmoedig heid den winkel van een apotheker bin nen als hij dat bij den bakker of kruide nier deed". Het moet velen van die letterwijzen wel als een aanfluiting geklonken hebben, toen zij door de overheid nog eenvoudig als kramers beschouwd werden en in één adem genoemd werden met bijv. „Spaens fruytverkoopers", „Hennipegarenverkoo- pors", „Kammakers" en zelfs „Peperkoek- bakkers". Wel stond do geleerdheid in die dagen in het toeken dor verdrukking en verach ting' en het was al een heelo vooruitgang, toen later het gilde slechts de „Apothe kers, Kruydeniers, Drogisten, Tabakver- koopers en Banquotbakkers" noemde. Eerst op het eind van de 18e eeuw werd eenigermate do begeerde zelfstandigheid veroverd. Heel wat strijd was hieraan vooraf ge gaan. Had men zich aan den eenen kant los te maken van de verweverlcoopers, zui- kerbakkers e. a., aan den anderen kant was het een kamp op leven en dood tegen de doktoren. Aan beide zijden werden de ordonnanties vaak ontdoken. De genees lieeren mochten geen medicijnen leveren, doch 't is 'n feit, dat zij hieraan veelal niet de hand hielden en „dat zij door het pro fijt op de medicijnen de consulte dikwijls (kwamen) toe te geven". Maar de apothe kers, ook geen schuldelooze heeren, gingen menigmaal uit visiteren en patiënten be handelen, alsof zij medicus waren. Tot diep in de 18e eeuw heeft dit vrij- buiteren op eikaars gebied voortgeduurd. Ook aan dezen strijd kwam een einde, ge lijk aan do vroeger bestaande gewoonte om bij gebrek aan het op het recept ver melde geneesmiddel, iets anders van de zelfde kracht te geven, het zoogenaamde gebruik van „quid pro quo", O, die „jalousie de metier"! Die heeft heusch niet alleen in de 20ste eeuw veel krakeels veroorzaakt. 1) Veel van wat volgt is ontleend aan een artikel van v. Pienbroek in de „Mede- deelingen" van het Zeeuwsch Genootschap der Wetenschappen, van 1919. Schets uit de Russische revolutie. 35.) O' Geruimen lijd bleven allen in de hut zwijgen. Ieder was met zijn eigen gedachten bezig- Plotseling viel in de verte een schot. Een glasruit vloog rinkelend aan scher ven. Onmiddellijk op de eerste losbran ding volgde een geheel salvo- Het bleek nu, hoe practisch de raad van den heer Petrof was geweest, .het raam van een doken te voorzien; want werkelijk concentreerde zich daarop het bolsje wistische vuur. Geen enkel ruitje bleef heel- Het was echter een dwaze munitie verspilling van den vijand, want alle ko gels drukten den loshangenden deken'n eind terug, om daarna er langs neer te glijden, zonder kwaad te doen. hanger dan een half uur duurde deze beschieting voort- „Me dunkt", zei de jager, „dat het nu welletjes is geweest- Wat zegt u er van mijnheer Petrof?" „Ja, ik vind het ook; maar hoe kun nen we een eind aan dit gevaarlijke spel maken?" „Ik heb er iets op gevonden", ant- Hat spreekt vanzelf, dat ook de kwak zalverij welig tierde tot schade van de apothekers. Uit een request, gericht aan Burgemees- teren, Schepenen en Raden der stad Mid delburg, blijkt, dat de leden van het „apo- thecarsgilcle" „eenige jaren agter den an deren groote praejudictie en schade heb ben geleden door het inbreken van veel vreemde landtloopers en quacksalvers, de welke hunselven venteren groote doctoren en bereyders van uitnemende medicamen ten te wesen, waarmede sy pretenderen alle langdurige en inaligineuse ziektens te konnen genesen". En om de maat vol te meten waren er nog de chirurgijns, die het op de apothe kers gemunt hadden. Zoo beklaagden zich in 1693 de apothekers, dat zij zooveel na deel ondervonden door het verzorgen van de medicijnkisten voor de Oost-Indische Compagnie door de chirurgijns. Dit was een alleszins rechtmatige klacht, want het leveren van medicijnen was inderdaad bij resolutie vergund aan apothekers en doc toren, „mot seclusie van alle andere per sonen". Het beproefde gilde, de pliarmacie,werd dus wel „als eene prooye van alle kanten geplukt en gedrukt". Ja zelfs bad men aan eenige apothekers „soodanige ruyne ver- oorsaakt, dat zij uit desperatie hebben moeten opbreken en hun in andere steden moeten transporteren, om vrouw en kin deren te konnen mainteneren". Met andere woorden, sommigen wisten niet langer de oneerlijke concurrentie het hoofd te bieden, konden het niet langer bolwerken en moesten het veld ruimen. Dal was nog wat anders dan het inci dentje, hetwelk wij in ons kalme Goesjo hebben beleefd, al openbaarde zich hier ook diezelfde jalousie de métier, die van ouds tot min-broedei'lijko practijken heeft verleid. Rest mij nog de mededeeling, dat al lengs het vak omhoog ging: leenbrieven, examens, enz. De afscheiding van de krui deniers, drogisten, tabaksverkoopers en suikerbakkers was natuurlijk ook een reu zeslap in de richting van de vakverede- ling. Het eeuwenlang streven werd eindelijk beloond, maar de kroon op het werk was wel de gelijkstelling in wetenschappelijk opzicht, in de 19e eeuw, toen de pharma- ceutische studio naar de Universiteit werd gebracht. Als nu nog de laatste kwakzalver on schadelijk gemaakt is, is het pleit ge heel ten voordeele der officinale pliarma cie beslecht. Edochzoolang „monsieur le profes- seur" op de weekmarkten nog drommen van menschen trekt en zijn fleschjes met bijkans 100 pet. aqua dislillata grif weet te slijten, is 't zoover nog niet. Zou den wij dat oud-Hollandsche markttafe- roel niet ongaarne en dus noode missen? KEES VAN DER MEER. De rechter-misiiadiger Jlirgens. De communistische fractie heeft in don Pruisischen Landdag een voorstel inge diend, waarin de Pruisische regeering, met het oog op de arrestatie van den rech ter van instructie dr Jlirgens, wordt ver zocht er hij de rijksregeering op aan te dringen, dat alle processen van 't Staals- gerechtshof tot bescherming der Repu bliek, waaraan Jlirgens heeft medege werkt, aan oen revisie onderworpen zou den worden. Een groot aantal personen immers zijn door toedoen van Jürgens, die achteraf zelf een misdadiger van de ergste soort blijkt te zijn, in liet tuchthuis go- komen. De sociaal-democraat Leinert was van meening, dat bet communistische voorstel niet ver genoeg ging en stelde voor het te Verwijzen naar de juridische commissie. Aldus werd besloten. Reeds gedurende den oorlog werd Jür gens, die destijds kapitein-chef der spion- nageafdoeling van het opperbevel was, van tal van ernstige misdrijven, bedrog', vrij heid sberooving, etc. beschuldigd. Volgens de bladen is Jlirgens met zijn vrouw naar Stargard overgebracht en in liet huis van bewaring aldaar opgesloten. Hindenburg te Leipzig. Rijkspresident von Hindenburg is gis teren te Leipzig aangekomen, waar hij een bezoek aan de technische afdeeling van de jaarbeurs en aan het rijksgerechtshof zal woordde de kloeke Peter. „Daarginds, ia den achterwand van mijn hut, kan ik zonder moeite een plank wegnemen en naar buiten komen. Wanneer ik dat nu doe en ik sluip onopgemerkt weg, om in een boog achter de bende van Wla- dimir te komen, dan kan ik die lui in den rug beschieten. U mijnheer Petrof, moet mij daarbij een handje helpen, door af en toe uit de hut een schot te lossen/ Het doet er niet toe, al schiet u mis. 't Is maai', om de aandacht der bols- jewiki van mij af te leiden, begrijpt u? Of, heeft de dokter tegen deze onder neming gemoedsbezwaren „Neen, Peter I" sprak dokter Brenzilof ernstig. „God geeft ons het recht, ons leven te verdedigen. Hadden we zoo even dien Wladimir neergeschoten, weer loos als ..hij was„ dan ware dat een moord geweest. Nu men ons echter aan valt, mogen wij ons verweren. Maar ik ben bang, dat ge u in groot gevaar be geeft." „Dat valt wat mee, dokter. Ik kan moeilijk aannemen, dat men mij zien en op mij schieten zal. Overigens moet er iets gedaan worden oni aan dat geknal met scherpe patronen een eind te maken. Men kan nooit weten, hoe raar een kogel vliegt en bepaald veilig zijn wij dus nu ook niet. Die kerels hebben maar op den inval te komen, ons van achteren te brengen. Ondanks da ongunstige weersge steldheid, was een talrijke menigte reeds vroeg op de been. De stad heeft een fees telijk aanzien. Van alle openbare en tal van particuliere gebouwen waait de vlag. Bij het station was een eerecompagnie van het te Leipzig in garnizoen liggende rijks- weer-regiment opgesteld, terwijl tal van vereenigingen en gilden zich met hun ba nieren hadden opgesteld langs den weg, dien de rijkspresident zou volgen. De me nigte op liet stationsplein bracht den pre sident, toen hij zich vertoonde, een geest driftige hulde. De Franschen in Syrië. Uit Beiroet wordt gemeld, dat Damas- kus geheel ingesloten is door prikkel draad. De Fransche artillerie heeft Zon dag een groep opstandelingen te Jalda Jaïla beschoten. Tevens wordt gemeld, dat opstandelingen den Hedzjas-spoorweg tus schen Keswa- en Damaskus hebben opge broken en een trein beschoten. Stakingen in Frankrijk. Te Marseille staken de onderwijzers en de onderwijzeressen. Zo vragen onmiddel lijke tractementsverhooging'. Ernstiger is de actie in liet Parijsclie bouwvak, waar een algemeene vier- en twintig uur staking is gehouden. De sta kers hebben zich dien éénen dag niet rus tig kunnen houden en behalve meetings hebben er ook de noodige kloppartijen met de politie plaats gehad. In liet geheel zijn 4:1 politieagenten gewond, waarvan 6 ern stig. Van de stakers zijn ongeveer 100 per sonen gewond. De Duiischers veroveren Montmartre. De 'Fransche bladen merken op, dat Pa rijs momenteel overstroomd wordt door Duitschers. In de cabarets van Montmar tre spelen de orkesten weer Duitsche liede ren en zelfs werd geconstateerd, dat eenige Duitschers, blijkbaar in een goede stem ming verkeerende, liet voor de Franschen beleedigende lied „üeutschland, Deutsch- land über alles" gezongen hebben. De „Liberie" .schrijft, dat dit wel wat te ver gaat en dat het Pact van Locarno thans wol wat tc vrij geïnterpreteerd wordt. Korte berichten. Volgens den Journal-correspondent te Madrid zouden de Spaansche souverei- nen plan bobben, een luchtreis naar Zuid- Amerika te ondernemen. Tien watervlieg tuigen zouden in gereedheid worden ge bracht, om liet koningspaar te vergezellen. Primo de Rivera en eenige andere minis ters zouden aan de reis deelnemen. Te Audincourt (Frankrijk), zoo wordt uit Monlbóliard bericht, heeft gis teren een bloedige vechtpartij onder een vijftig Georgische arbeiders plaats gehad. Er zijn er vele gekwetst en van verschei dene is de toestand hopeloos. Zeei'oovers hebben bij ICongmoon (China) een Ghineescli schip, dat een an der op sleeptouw had, aangevallen. Het Brtische oorlogsvaartuig Faulknor en een sloep van liet oorlogsschip Mootli dwon gen de zeeroovers hun prooi te laten va ren. r«rr—-mamammmtmmm ri 11 Vereenvoudiging Sociale Ver zekering. De lieer Atnelink, lid dér Eerste Ka- mer, heeft tot den Minister van Arbeid ile volgende vragen gericht le. Is de Minister bereid mede te dee^ len, wat de reden is, dat in de door den Minister in overleg met de Bezuinigings commissie ingestelde commissie van des kundigen, aan welke commissie opdracht verstrekt is gegevens te verzamelen, die zullen kunnen strekken om na te gaan of, hetzij binnen het kader der tegenwoor dige sociale verzekeringswetten, hetzij door een wijziging daarvan, blijvende bin nen do grenzen van een novelle, ver eenvoudiging en daardoor bezuiniging in de ilians geldende wijze van uitvoering van de beginselen van die wetten verkre gen kan worden, niemand is benoemd die geacht kan worden rechtstreeks de ver zekerden te vertegenwoordigen? 2e. Is do Minister bereid mede te dee- len wat de reden is dat, daar wel iemand benoemd is, die geacht kan worden de werkgeversorganisaties te vertegenwoordi gen, in deze commissie niemand is be- gaan bestoken, hoe dan? Daar hangen geen dekens en de kogels gaan dooi' het hout als door een eierschaal". 'tWas waar, wat Peter zei. Niemand bon er iets tegen inbrengen. „Nu, moge God u op uw gevaarlijk 'pad behoeden", zei de dokter ten slotte, „en doe dan wat gij1 door de omstandig heden geboden acht." De jager stak zijn zakken vol patronen en werkte zich, na uit den achterwand der hut een plank te hebben weggeno men, naar buiten. Hot was zeer donker. Wolken, zwanger van sneeuw, onderschep Len hel. licht der maan, zoodat de voorwerpen in de om geving moeilijk te onderscheiden waren. Den jager hinderde dit echter veel min der... dan zijn tegenstanders. Hij kende het terrein nauwkeurig en bewoog zich dus even gemakkelijk, als wanneer liet licht ware geweest. Daarbij had hij de gerust stellende zekerheid, niet te zullen worden opgemerkt, en de belegeraars der lmt vol komen to verrassen. Links lag liet Berenbosch, waarin, naar Peter wist. een aantal volgelingen van Wladimir wachtte. Dat bosch moest hij vermijden. Hij ging dus rechts. Op kleinen afstand van de hut verhief zich een heu veltje; en was de jager daar om heen gedraaid, dan kwam hij aan een soort holle weg, die hem juist zou brengen noemd die geacht kan worden de arbei dersorganisaties te vertegenwoordigen? 3e. Is de Minister niet van oordeel, dat aanvulling der commissie, met een deskundige uit den kring der arbeiders organisaties, alsnog gewensclit is? 4e. Indien dooi' den Minister deze vraag bevestigend mocht worden be antwoord, wil de Minister dan alsnog tot de benoeming van een dorgehjken deskundige overgaan? A11 ij d z a k e 1 ij k. De „N. R. Cl." is een zakenkrant en blijft, dat zelfs in haar Kunstrubriek. Mevrouw Kley beeft deze week geju bileerd en Cor v. d. Lugt zei aan het slot van zijn geestige speecli tot de tachtig jarige: „Je komt nog in de Prins" is wel eens de uitdrukking als men iemand de honderd jaren toedenkt. „Do Prins", denkt de ,,N. R. Ct.", dat iseen konkurreerend blad, cn zij denkt daarbij natuurlijk aan haar eigen uitgave „De Wereldkroniek". En daarom laat de „N. R. Ct." Cor v. d. Lugt in haar verslag iets daarbij zeggen, dat liij niet gezegd heeft, en zoo lezen wij thans in de „N. R. Cl.'": „U komt in „De Prins", en in „De We reldkroniek". (Maasbode.) Don Haag betaalt s 1 e c li t. Naar „De Rsb." verneemt zijn aan liet derde kantoor der Directe Belastingen to Don Haag niet' minder dan 60.000 dwang bevelen uitgereikt; 22 deurwaarders zijn er voor noodig om (le menschen onder dit kantoor ressorteer.end, aan hun be lastingplicht te herinneren. N a a r E1 z a s-L o'th a r i n g e n- Dhr Runia schrijft in Friescli Dag blad Er bereikt me een schrijven met zeei betrouwbare inlichtingen over plaatsing van landarbeiders in Elzas-Lotharingen. Teneinde de kans niet te loopen mis verstand te wekken, merk ik. de lezers op, dat zo streng moeten onderscheiden iusschen Noord-Frankrijk en den Elzas. Hoewel deze provincie, met het sluiten van den vrede aan Frankrijk is gekomen, in taal. en zeden is de bevolking nog Dnitsch. En het past. dus voor den Hol- lander gemakkelijker aan bij de bevolking van 'den Elzas 'dan in Noord-Frankrijk Het godsdienstig leven is er meer en sterker ontwikkeld dan in Noord-Frankrijk Is liet in Noord-Frankrijk bijna overal gewoonte om ook op Zondag op liet land te werken; in Elzas doet men niet anders dan liet vee verzorgen- De boeren zjjn er meest, alle godsdienstige menschen (FL IC of Protestant.) Bovendien: Het bureau voor plaatsing van landarbeiders, uitgaande van het Ne- derlandsch Consulaat in Elzas, houdt ook rekening met de godsdienstige belangen der emigranten- De arbeiders worden zoo veel mogelijk geplaatst in dorpen waar een kerk van hun godsdienst aanwezig is- De trek naar de Elzas behoeft dus aan een energiek, jong arbeider niet. te worden ontraden. Er zijn in 1925 een aantal menschen geplaatst. 57 personen hebben hun con tract uitgediend. 22 daarvan zijn bij hun werkgever gebleven, en hebben dus het contract vernieuwd. Duur van het. con tract is 7 h S maanden. Van velen die tusschentijds vertrokken, bleek dat zeden' landbouwarbeid niet keilden. De boeren zijn over hot algemeen over Je arbeiders best tevreden- Een groot landheer vroeg een Hollandsche familie, groot gezin, met veel werkkrachten- Hij had daarvoor een woning niet 5 vertrekken beschikbaar Vanaf half Maart bestaat er wederom gelegenheid lot plaatsing van Nederland- sche arbeiders in den landbouw in de» Elzas. Wat het loon betreft, In het begin be draagt .dit 250 Ir. (plm. 24 gulden) pol maand, met kost en inwoning. Vrij inva- liditeils- ouderdoms- en ziekteverzeke ring- De kost is anders, doch niet minder dan in Holland- Des middags en des avonds meestal een warme maaltijd; er tusschenin een maaltijd van brood met koffie. Het middageten bestaat meestal uit soep, twee vleezen (d-w.z. vleesch' of spek of worst met aardappelen dik wijls met de schil gekookt, en groente). Voor goede melkers is het aanvatngsloon meestal 300 francs- waar hij wezen wilde: achter de bolsjewis tische bende. Juist toen hij het heuveltje bereikte, dreunde in de hut het eerste schot. Mooi zoo! De heer Petrof was dus overeenkomstig de afspraak in actie! Het scheen, dat zijn kogel in (twilde weg afgezonden, iemand getroffen had. Er ontstond althans bij1 den houtzoom, waarachter Wladimir en de zijnen ver borgen lagen, een verschrikt geschreeuw. Als Peter nu eens van deze conster natie gebruik maakte om zijn slag te slaan'? Ilij was nog wel niet precies in den rug der bende, maar wat hinderde dat? 'tKwam maar op het effect aan- Denken en doen volgden gewoonlijk bij den zoon der steppe snel op elkaar; ook thans weer- Hij liet zich op één knie zakken en bracht de kolf van zijn zwiaren wolven- dooder aan den wang. Op dit (Oogenblik viel uit de luit weer een schot- Twee schoten van Peter daverden ter stond daarna. Het geweldige lawaai bij de bolsjewiki wettigde het vermoeden, dat weer iemand geraakt moest zijn- Zeker was de schrik dei' bende groot; want men brulde er van alles tegen elkaar in. Loopend zoo hard hij kon, begaf de jager zich ongeveer honderd rfteter ver- reder arbeider, die voor plaatsing in de Elzas wensclit in aanmerking te ko men, vervoege zich bij den Burgemeester zijner gemeente. Dinsdag 9 Maart a.s. bezoekt de Commissaris der Koningin de gemeenten Wissekerke, Colijnsplaat, Kats en Korl- gone. Middelburg. Maandag hield de afd. Mid delburg van Burger Pro Rege haar jaar vergadering in de Bogardzaal. De voorz. dhr v. d. Kuip opende deze vergadering op de gebruikelijke wijze, boette allen welkom cn sprak zijn teleurstelling uit, dat niet meer dan een 40-tal aan onze uitnoodiging hebben gehoor gegeven. De secretaris dhr Gevaat bracht zijn jaarver slag uit, waaruit bleek, dat het bestuur met liefde en ijver zijn werkzaamheden voortzette., terwijl liet ledental vrijwel ge lijk was gebleven- De penningmoes tere sse mej. Vertregt bracht financieel verslag uit. dat gunstig was. Dhr Schout namens de recrutencomm-, en dhr v. Sluijs na mens do hospitaalcomm. deelden een en ander mede van hun arbeid- Dhr van Dijk bracht de gelukwenschen over van Militair Pro Rege, terwijl dhr Schout een stukje voorlas getiteld Kerstnacht 1812. Deze avond, die hoewel het bezoek gering was prachtig geslaagd is, werd afgewisseld door zang en muziek van mevr. D. V. Mej- V. en dhr v. K.. waarvoor zij een dankbaar applaus genoten. 3 nieuwe leden traden toe. Goes. Maandagmorgen kwam men tot de ontdekking dat er 12 nieuwe pas- ingezette ruiten aan Jen voorkant van de voormalige strafgevangenis waren stukgeschoten. De ruiten zaten vol kogel gaatjes. De zaak is in handen van de politie gegeven- (Volle.) Gisteren werd alhier in 't Slot Oostende een vergadering gehouden van leden der afdeeling Zuid-Beveland der V.P.Z. Uit. liet dooi' don directeur der oierveiling uitgebracht rapport over 1925 bleek, dat geveild zijn 970812 eieren, waarvoor aan de leden is uitbetaald I' 021.24.771/2. De aanvoer was iels minder dan in 1924, doch is over de maanden Januari en Februari 1926 aanmerkelijk lio-ogei' dan over dezelfde maanden in vorige jaren. Naar aanleiding van hel. rapport dei' Veilingscommissie 0111 over (0 gaan tot bot verknopen per gewicht inplaats van per stuk ontspon zich oen vrij -belangrijke discussie. Waar de totale aanvoer altijd in één partij wordt vcr- kocht, zoodat dus ieder evenveel wordt uitbetaald, cn de ondervinding leert, dat liet gewicht van eieren zeer veel ver schilt, wn.s men hot vrijwel pens, dat verandering niet alleen gewensriil, maar beslist noodzakelijk was. Besloten werd om met, begin April de eieren niet meer uit te betalen per sink, maar bij gewicht. Kip- en eendei oren, die Ihans dooreen werden verkocht, zullen voortaan afzonderlijk worden geveild, lie opkomst, der leden was op deze verga dering, vermoedelijk naar aanleiding van het rapport, der Veilingscommissie, zeer goed. Vlissingen. De melkprijs is gebracht van 14 op 12 cent. per liter. Arnemuiden. De Coöperatieve Boeren leenbank alhier hield op Maandag t Mrt j.l. hare gewone algemeene ledenvergade ring. Aan de in die vergadering vast gestelde rekening en verantwoording over liet boekjaar 1925 ontleenen we liet vol gende: Het. getal leden vermeerderde van 34 tot 39. Het aantal uitgegeven spaar boekjes bedraagt 60 en het aantal loo- pende rekeningen 23. Aan spaargelden werd ontvangen een bedrag van f 43808.04. terwijl in loopendo rekening werd ontv. f 83038.54. Aan spaar gelden werd terugbetaald f47618.20 en in loopende rekening f31890.04. Op 31 December was de bank schuldig: aan Spaarders f 35110.86, aan Rekening; Couranthèuders f 14004.21. Op 31 December had de bank een te goed aan uitstaande Voorsch- f4650. In rek. courant verstrekte gelden f 6725.47 Deposito bij de Centrale bank f33657.75, Waarde-papieren f2000, Saldo in kas f 1703.10V2. der en vuurde toen driemaal achtereen. De mannen van Wladimir konden er nu nauwelijks meer aan twijfelen, of ze waren in een hinderlaag gekomen- Het was duidelijk te merken, dat onder hen een algemeene schrik was ontstaan. Niet alleen riepen allen tegen elkaar in, zooals dat onder critieke omstandigheden altijd gebeurt, wanneer in een troop orde en tucht ontbreken' en ieder baas wil zij'n; maar ook hield het vuren. op. Het gelier verwijderde zich hoe langer zoo ver der en was eindelijk nog slechts flauw te hooreir. „Wat lafbekken!" mompelde de jager, „om zoo gauw het vokl tei ruimen! Roml ik ga eens zien of ze werkelijk allemaal vertrokken zijn en wat sporen ze hebben achtergelaten." Voorzichtig sluipende bereikte Reter de plaats, waar naar zijn meening de troep! van Wladimir zich moest liebbcn bevon den. Het was te donker om veel te kunnen onderscheiden; maar toch scheen het Pe ter toe, alsof een monschelijk lichaam op den besneeuwden grond lag uitgestrekt. Hij begaf er zich heen on vond inderdaad iemand liggen, die geen toeken van leven meer gaf. In (de omgeving van 't hoofd was de sneeuwi rood of woggedooid. Die handen van (den gevallene waren ijskoud en met geronnen bloed bedekt. (Wordt vervolgd-).

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1926 | | pagina 5