ϻE /EEUW
TWEEDE BLAD,
FEyiLLËTOST^"
Getrouw tot in den dood.
Buitenland.
Binnenland.
BH de Provincie.
Zeeuwsche Stemmen.
VAN
WOENSDAG 3 MAART 1926., No. 129.
Als ik U zeg, dat liet Apolheekwezon
veeltijds een beeld van strijd vertoond
heeft dan zullen do ingewijden dat aan
stonds beamen en de Goesenaren, zij zul
len, indachtig aan het onverkwikkelijke
tooneel dat zich zeer onlangs in dat we
reldje apart heeft afgespeeld, door mimiek
en gebaar mij bijvallen: En óf!
Te Goes ging het tusschen collega's wei
nig harmonisch toe, gelijk men weet, doch
de geschiedenis verhaalt ons ook van her
haalde wrijving tusschen geneeslieeren en
apothekers. Men kan heusch niet zeggen,
dat het tusschen die lieeren altijd pais en
vree was.
Slaat men de historie-bladen na, dan
kan men al snuffelende veel interessants
op dit gebied opdiepen, ook wel van be
lang voor do buitenstaanders. Daarom wil
ik or een en ander van vertellen.1)
Vóór het midden van de 14e eeuw was
de uitoefening van de pliarmacie geheel
met de geneeskunst vereenigd. De genees
lieeren leverden dus zeiven de medicijnen,
doch sedertdien voltrok zich meer en meer
een scheiding tusschen de beide vakken.
Merkwaardig en streelend voor ons
Zecuwsehe hart is, dat Middelburg be
hoort onder de eerste steden, welke offi
cieel een stadsapotheker gekend heeft. Op
21. Augustus 1460 werd ais zoodanig aan
gesteld Cocnraet van Huuswaerde. Doch
meen nu niet, dat het van dien tijd af een
goed geregeld vak was. Er was nog veel
vrijbuiterij op dit gebied. Eigenlijk was
eerst in het laatst der :16e eeuw een ern
stig streven merkbaar om een wetenschap
pelijke richting in te gaan en door algemee-
ne voorschriften het vak zelfstandig te ma
ken. Zoo geschiedde het, dat „de kruiden-
menger ofte apothecarius" al eenigszins
grensde „aan den stand der geleerden, al
was het ook aan de uiterste limiet, hij was
letterwijs in hun taal en de eenvoudige
burger trad niet mot dezelfde vrijmoedig
heid den winkel van een apotheker bin
nen als hij dat bij den bakker of kruide
nier deed".
Het moet velen van die letterwijzen wel
als een aanfluiting geklonken hebben, toen
zij door de overheid nog eenvoudig als
kramers beschouwd werden en in één
adem genoemd werden met bijv. „Spaens
fruytverkoopers", „Hennipegarenverkoo-
pors", „Kammakers" en zelfs „Peperkoek-
bakkers".
Wel stond do geleerdheid in die dagen
in het toeken dor verdrukking en verach
ting' en het was al een heelo vooruitgang,
toen later het gilde slechts de „Apothe
kers, Kruydeniers, Drogisten, Tabakver-
koopers en Banquotbakkers" noemde.
Eerst op het eind van de 18e eeuw werd
eenigermate do begeerde zelfstandigheid
veroverd.
Heel wat strijd was hieraan vooraf ge
gaan. Had men zich aan den eenen kant
los te maken van de verweverlcoopers, zui-
kerbakkers e. a., aan den anderen kant
was het een kamp op leven en dood tegen
de doktoren. Aan beide zijden werden de
ordonnanties vaak ontdoken. De genees
lieeren mochten geen medicijnen leveren,
doch 't is 'n feit, dat zij hieraan veelal niet
de hand hielden en „dat zij door het pro
fijt op de medicijnen de consulte dikwijls
(kwamen) toe te geven". Maar de apothe
kers, ook geen schuldelooze heeren, gingen
menigmaal uit visiteren en patiënten be
handelen, alsof zij medicus waren.
Tot diep in de 18e eeuw heeft dit vrij-
buiteren op eikaars gebied voortgeduurd.
Ook aan dezen strijd kwam een einde, ge
lijk aan do vroeger bestaande gewoonte
om bij gebrek aan het op het recept ver
melde geneesmiddel, iets anders van de
zelfde kracht te geven, het zoogenaamde
gebruik van „quid pro quo",
O, die „jalousie de metier"! Die heeft
heusch niet alleen in de 20ste eeuw veel
krakeels veroorzaakt.
1) Veel van wat volgt is ontleend aan
een artikel van v. Pienbroek in de „Mede-
deelingen" van het Zeeuwsch Genootschap
der Wetenschappen, van 1919.
Schets uit de Russische revolutie.
35.) O'
Geruimen lijd bleven allen in de hut
zwijgen.
Ieder was met zijn eigen gedachten
bezig-
Plotseling viel in de verte een schot.
Een glasruit vloog rinkelend aan scher
ven. Onmiddellijk op de eerste losbran
ding volgde een geheel salvo-
Het bleek nu, hoe practisch de raad van
den heer Petrof was geweest, .het raam
van een doken te voorzien; want werkelijk
concentreerde zich daarop het bolsje
wistische vuur. Geen enkel ruitje bleef
heel- Het was echter een dwaze munitie
verspilling van den vijand, want alle ko
gels drukten den loshangenden deken'n
eind terug, om daarna er langs neer te
glijden, zonder kwaad te doen.
hanger dan een half uur duurde deze
beschieting voort-
„Me dunkt", zei de jager, „dat het nu
welletjes is geweest- Wat zegt u er van
mijnheer Petrof?"
„Ja, ik vind het ook; maar hoe kun
nen we een eind aan dit gevaarlijke spel
maken?"
„Ik heb er iets op gevonden", ant-
Hat spreekt vanzelf, dat ook de kwak
zalverij welig tierde tot schade van de
apothekers.
Uit een request, gericht aan Burgemees-
teren, Schepenen en Raden der stad Mid
delburg, blijkt, dat de leden van het „apo-
thecarsgilcle" „eenige jaren agter den an
deren groote praejudictie en schade heb
ben geleden door het inbreken van veel
vreemde landtloopers en quacksalvers, de
welke hunselven venteren groote doctoren
en bereyders van uitnemende medicamen
ten te wesen, waarmede sy pretenderen
alle langdurige en inaligineuse ziektens te
konnen genesen".
En om de maat vol te meten waren er
nog de chirurgijns, die het op de apothe
kers gemunt hadden. Zoo beklaagden zich
in 1693 de apothekers, dat zij zooveel na
deel ondervonden door het verzorgen van
de medicijnkisten voor de Oost-Indische
Compagnie door de chirurgijns. Dit was
een alleszins rechtmatige klacht, want het
leveren van medicijnen was inderdaad bij
resolutie vergund aan apothekers en doc
toren, „mot seclusie van alle andere per
sonen".
Het beproefde gilde, de pliarmacie,werd
dus wel „als eene prooye van alle kanten
geplukt en gedrukt". Ja zelfs bad men aan
eenige apothekers „soodanige ruyne ver-
oorsaakt, dat zij uit desperatie hebben
moeten opbreken en hun in andere steden
moeten transporteren, om vrouw en kin
deren te konnen mainteneren".
Met andere woorden, sommigen wisten
niet langer de oneerlijke concurrentie het
hoofd te bieden, konden het niet langer
bolwerken en moesten het veld ruimen.
Dal was nog wat anders dan het inci
dentje, hetwelk wij in ons kalme Goesjo
hebben beleefd, al openbaarde zich hier
ook diezelfde jalousie de métier, die van
ouds tot min-broedei'lijko practijken heeft
verleid.
Rest mij nog de mededeeling, dat al
lengs het vak omhoog ging: leenbrieven,
examens, enz. De afscheiding van de krui
deniers, drogisten, tabaksverkoopers en
suikerbakkers was natuurlijk ook een reu
zeslap in de richting van de vakverede-
ling.
Het eeuwenlang streven werd eindelijk
beloond, maar de kroon op het werk was
wel de gelijkstelling in wetenschappelijk
opzicht, in de 19e eeuw, toen de pharma-
ceutische studio naar de Universiteit werd
gebracht.
Als nu nog de laatste kwakzalver on
schadelijk gemaakt is, is het pleit ge
heel ten voordeele der officinale pliarma
cie beslecht.
Edochzoolang „monsieur le profes-
seur" op de weekmarkten nog drommen
van menschen trekt en zijn fleschjes
met bijkans 100 pet. aqua dislillata grif
weet te slijten, is 't zoover nog niet. Zou
den wij dat oud-Hollandsche markttafe-
roel niet ongaarne en dus noode missen?
KEES VAN DER MEER.
De rechter-misiiadiger Jlirgens.
De communistische fractie heeft in don
Pruisischen Landdag een voorstel inge
diend, waarin de Pruisische regeering,
met het oog op de arrestatie van den rech
ter van instructie dr Jlirgens, wordt ver
zocht er hij de rijksregeering op aan te
dringen, dat alle processen van 't Staals-
gerechtshof tot bescherming der Repu
bliek, waaraan Jlirgens heeft medege
werkt, aan oen revisie onderworpen zou
den worden. Een groot aantal personen
immers zijn door toedoen van Jürgens, die
achteraf zelf een misdadiger van de ergste
soort blijkt te zijn, in liet tuchthuis go-
komen. De sociaal-democraat Leinert was
van meening, dat bet communistische
voorstel niet ver genoeg ging en stelde
voor het te Verwijzen naar de juridische
commissie. Aldus werd besloten.
Reeds gedurende den oorlog werd Jür
gens, die destijds kapitein-chef der spion-
nageafdoeling van het opperbevel was, van
tal van ernstige misdrijven, bedrog', vrij
heid sberooving, etc. beschuldigd.
Volgens de bladen is Jlirgens met zijn
vrouw naar Stargard overgebracht en in
liet huis van bewaring aldaar opgesloten.
Hindenburg te Leipzig.
Rijkspresident von Hindenburg is gis
teren te Leipzig aangekomen, waar hij een
bezoek aan de technische afdeeling van de
jaarbeurs en aan het rijksgerechtshof zal
woordde de kloeke Peter. „Daarginds, ia
den achterwand van mijn hut, kan ik
zonder moeite een plank wegnemen en
naar buiten komen. Wanneer ik dat nu
doe en ik sluip onopgemerkt weg, om
in een boog achter de bende van Wla-
dimir te komen, dan kan ik die lui in
den rug beschieten. U mijnheer Petrof,
moet mij daarbij een handje helpen, door
af en toe uit de hut een schot te lossen/
Het doet er niet toe, al schiet u mis.
't Is maai', om de aandacht der bols-
jewiki van mij af te leiden, begrijpt u?
Of, heeft de dokter tegen deze onder
neming gemoedsbezwaren
„Neen, Peter I" sprak dokter Brenzilof
ernstig. „God geeft ons het recht, ons
leven te verdedigen. Hadden we zoo
even dien Wladimir neergeschoten, weer
loos als ..hij was„ dan ware dat een
moord geweest. Nu men ons echter aan
valt, mogen wij ons verweren. Maar ik
ben bang, dat ge u in groot gevaar be
geeft."
„Dat valt wat mee, dokter. Ik kan
moeilijk aannemen, dat men mij zien en op
mij schieten zal. Overigens moet er iets
gedaan worden oni aan dat geknal met
scherpe patronen een eind te maken. Men
kan nooit weten, hoe raar een kogel
vliegt en bepaald veilig zijn wij dus nu
ook niet. Die kerels hebben maar op
den inval te komen, ons van achteren te
brengen. Ondanks da ongunstige weersge
steldheid, was een talrijke menigte reeds
vroeg op de been. De stad heeft een fees
telijk aanzien. Van alle openbare en tal
van particuliere gebouwen waait de vlag.
Bij het station was een eerecompagnie van
het te Leipzig in garnizoen liggende rijks-
weer-regiment opgesteld, terwijl tal van
vereenigingen en gilden zich met hun ba
nieren hadden opgesteld langs den weg,
dien de rijkspresident zou volgen. De me
nigte op liet stationsplein bracht den pre
sident, toen hij zich vertoonde, een geest
driftige hulde.
De Franschen in Syrië.
Uit Beiroet wordt gemeld, dat Damas-
kus geheel ingesloten is door prikkel
draad. De Fransche artillerie heeft Zon
dag een groep opstandelingen te Jalda
Jaïla beschoten. Tevens wordt gemeld, dat
opstandelingen den Hedzjas-spoorweg tus
schen Keswa- en Damaskus hebben opge
broken en een trein beschoten.
Stakingen in Frankrijk.
Te Marseille staken de onderwijzers en
de onderwijzeressen. Zo vragen onmiddel
lijke tractementsverhooging'.
Ernstiger is de actie in liet Parijsclie
bouwvak, waar een algemeene vier- en
twintig uur staking is gehouden. De sta
kers hebben zich dien éénen dag niet rus
tig kunnen houden en behalve meetings
hebben er ook de noodige kloppartijen met
de politie plaats gehad. In liet geheel zijn
4:1 politieagenten gewond, waarvan 6 ern
stig. Van de stakers zijn ongeveer 100 per
sonen gewond.
De Duiischers veroveren Montmartre.
De 'Fransche bladen merken op, dat Pa
rijs momenteel overstroomd wordt door
Duitschers. In de cabarets van Montmar
tre spelen de orkesten weer Duitsche liede
ren en zelfs werd geconstateerd, dat eenige
Duitschers, blijkbaar in een goede stem
ming verkeerende, liet voor de Franschen
beleedigende lied „üeutschland, Deutsch-
land über alles" gezongen hebben. De
„Liberie" .schrijft, dat dit wel wat te ver
gaat en dat het Pact van Locarno thans
wol wat tc vrij geïnterpreteerd wordt.
Korte berichten.
Volgens den Journal-correspondent
te Madrid zouden de Spaansche souverei-
nen plan bobben, een luchtreis naar Zuid-
Amerika te ondernemen. Tien watervlieg
tuigen zouden in gereedheid worden ge
bracht, om liet koningspaar te vergezellen.
Primo de Rivera en eenige andere minis
ters zouden aan de reis deelnemen.
Te Audincourt (Frankrijk), zoo
wordt uit Monlbóliard bericht, heeft gis
teren een bloedige vechtpartij onder een
vijftig Georgische arbeiders plaats gehad.
Er zijn er vele gekwetst en van verschei
dene is de toestand hopeloos.
Zeei'oovers hebben bij ICongmoon
(China) een Ghineescli schip, dat een an
der op sleeptouw had, aangevallen. Het
Brtische oorlogsvaartuig Faulknor en een
sloep van liet oorlogsschip Mootli dwon
gen de zeeroovers hun prooi te laten va
ren.
r«rr—-mamammmtmmm ri 11
Vereenvoudiging Sociale Ver
zekering.
De lieer Atnelink, lid dér Eerste Ka-
mer, heeft tot den Minister van Arbeid
ile volgende vragen gericht
le. Is de Minister bereid mede te dee^
len, wat de reden is, dat in de door den
Minister in overleg met de Bezuinigings
commissie ingestelde commissie van des
kundigen, aan welke commissie opdracht
verstrekt is gegevens te verzamelen, die
zullen kunnen strekken om na te gaan
of, hetzij binnen het kader der tegenwoor
dige sociale verzekeringswetten, hetzij
door een wijziging daarvan, blijvende bin
nen do grenzen van een novelle, ver
eenvoudiging en daardoor bezuiniging in
de ilians geldende wijze van uitvoering
van de beginselen van die wetten verkre
gen kan worden, niemand is benoemd die
geacht kan worden rechtstreeks de ver
zekerden te vertegenwoordigen?
2e. Is do Minister bereid mede te dee-
len wat de reden is dat, daar wel iemand
benoemd is, die geacht kan worden de
werkgeversorganisaties te vertegenwoordi
gen, in deze commissie niemand is be-
gaan bestoken, hoe dan? Daar hangen
geen dekens en de kogels gaan dooi' het
hout als door een eierschaal".
'tWas waar, wat Peter zei.
Niemand bon er iets tegen inbrengen.
„Nu, moge God u op uw gevaarlijk
'pad behoeden", zei de dokter ten slotte,
„en doe dan wat gij1 door de omstandig
heden geboden acht."
De jager stak zijn zakken vol patronen
en werkte zich, na uit den achterwand
der hut een plank te hebben weggeno
men, naar buiten.
Hot was zeer donker. Wolken, zwanger
van sneeuw, onderschep Len hel. licht der
maan, zoodat de voorwerpen in de om
geving moeilijk te onderscheiden waren.
Den jager hinderde dit echter veel min
der... dan zijn tegenstanders. Hij kende het
terrein nauwkeurig en bewoog zich dus
even gemakkelijk, als wanneer liet licht
ware geweest. Daarbij had hij de gerust
stellende zekerheid, niet te zullen worden
opgemerkt, en de belegeraars der lmt vol
komen to verrassen.
Links lag liet Berenbosch, waarin, naar
Peter wist. een aantal volgelingen van
Wladimir wachtte. Dat bosch moest hij
vermijden. Hij ging dus rechts. Op kleinen
afstand van de hut verhief zich een heu
veltje; en was de jager daar om heen
gedraaid, dan kwam hij aan een soort
holle weg, die hem juist zou brengen
noemd die geacht kan worden de arbei
dersorganisaties te vertegenwoordigen?
3e. Is de Minister niet van oordeel,
dat aanvulling der commissie, met een
deskundige uit den kring der arbeiders
organisaties, alsnog gewensclit is?
4e. Indien dooi' den Minister deze
vraag bevestigend mocht worden be
antwoord, wil de Minister dan alsnog
tot de benoeming van een dorgehjken
deskundige overgaan?
A11 ij d z a k e 1 ij k.
De „N. R. Cl." is een zakenkrant en
blijft, dat zelfs in haar Kunstrubriek.
Mevrouw Kley beeft deze week geju
bileerd en Cor v. d. Lugt zei aan het slot
van zijn geestige speecli tot de tachtig
jarige: „Je komt nog in de Prins" is wel
eens de uitdrukking als men iemand de
honderd jaren toedenkt.
„Do Prins", denkt de ,,N. R. Ct.", dat
iseen konkurreerend blad, cn zij denkt
daarbij natuurlijk aan haar eigen uitgave
„De Wereldkroniek".
En daarom laat de „N. R. Ct." Cor
v. d. Lugt in haar verslag iets daarbij
zeggen, dat liij niet gezegd heeft, en zoo
lezen wij thans in de „N. R. Cl.'": „U
komt in „De Prins", en in „De We
reldkroniek". (Maasbode.)
Don Haag betaalt s 1 e c li t.
Naar „De Rsb." verneemt zijn aan liet
derde kantoor der Directe Belastingen to
Don Haag niet' minder dan 60.000 dwang
bevelen uitgereikt; 22 deurwaarders zijn
er voor noodig om (le menschen onder
dit kantoor ressorteer.end, aan hun be
lastingplicht te herinneren.
N a a r E1 z a s-L o'th a r i n g e n-
Dhr Runia schrijft in Friescli Dag
blad
Er bereikt me een schrijven met zeei
betrouwbare inlichtingen over plaatsing
van landarbeiders in Elzas-Lotharingen.
Teneinde de kans niet te loopen mis
verstand te wekken, merk ik. de lezers
op, dat zo streng moeten onderscheiden
iusschen Noord-Frankrijk en den Elzas.
Hoewel deze provincie, met het sluiten
van den vrede aan Frankrijk is gekomen,
in taal. en zeden is de bevolking nog
Dnitsch. En het past. dus voor den Hol-
lander gemakkelijker aan bij de bevolking
van 'den Elzas 'dan in Noord-Frankrijk
Het godsdienstig leven is er meer en
sterker ontwikkeld dan in Noord-Frankrijk
Is liet in Noord-Frankrijk bijna overal
gewoonte om ook op Zondag op liet land
te werken; in Elzas doet men niet anders
dan liet vee verzorgen- De boeren zjjn
er meest, alle godsdienstige menschen (FL
IC of Protestant.)
Bovendien: Het bureau voor plaatsing
van landarbeiders, uitgaande van het Ne-
derlandsch Consulaat in Elzas, houdt ook
rekening met de godsdienstige belangen
der emigranten- De arbeiders worden zoo
veel mogelijk geplaatst in dorpen waar
een kerk van hun godsdienst aanwezig
is- De trek naar de Elzas behoeft dus
aan een energiek, jong arbeider niet. te
worden ontraden.
Er zijn in 1925 een aantal menschen
geplaatst. 57 personen hebben hun con
tract uitgediend. 22 daarvan zijn bij hun
werkgever gebleven, en hebben dus het
contract vernieuwd. Duur van het. con
tract is 7 h S maanden. Van velen die
tusschentijds vertrokken, bleek dat zeden'
landbouwarbeid niet keilden. De boeren
zijn over hot algemeen over Je arbeiders
best tevreden- Een groot landheer vroeg
een Hollandsche familie, groot gezin, met
veel werkkrachten- Hij had daarvoor een
woning niet 5 vertrekken beschikbaar
Vanaf half Maart bestaat er wederom
gelegenheid lot plaatsing van Nederland-
sche arbeiders in den landbouw in de»
Elzas.
Wat het loon betreft, In het begin be
draagt .dit 250 Ir. (plm. 24 gulden) pol
maand, met kost en inwoning. Vrij inva-
liditeils- ouderdoms- en ziekteverzeke
ring-
De kost is anders, doch niet minder
dan in Holland- Des middags en des
avonds meestal een warme maaltijd; er
tusschenin een maaltijd van brood met
koffie. Het middageten bestaat meestal
uit soep, twee vleezen (d-w.z. vleesch'
of spek of worst met aardappelen dik
wijls met de schil gekookt, en groente).
Voor goede melkers is het aanvatngsloon
meestal 300 francs-
waar hij wezen wilde: achter de bolsjewis
tische bende.
Juist toen hij het heuveltje bereikte,
dreunde in de hut het eerste schot.
Mooi zoo! De heer Petrof was dus
overeenkomstig de afspraak in actie!
Het scheen, dat zijn kogel in (twilde
weg afgezonden, iemand getroffen had.
Er ontstond althans bij1 den houtzoom,
waarachter Wladimir en de zijnen ver
borgen lagen, een verschrikt geschreeuw.
Als Peter nu eens van deze conster
natie gebruik maakte om zijn slag te
slaan'? Ilij was nog wel niet precies in
den rug der bende, maar wat hinderde
dat? 'tKwam maar op het effect aan-
Denken en doen volgden gewoonlijk bij
den zoon der steppe snel op elkaar; ook
thans weer-
Hij liet zich op één knie zakken en
bracht de kolf van zijn zwiaren wolven-
dooder aan den wang.
Op dit (Oogenblik viel uit de luit weer
een schot-
Twee schoten van Peter daverden ter
stond daarna.
Het geweldige lawaai bij de bolsjewiki
wettigde het vermoeden, dat weer iemand
geraakt moest zijn- Zeker was de schrik
dei' bende groot; want men brulde er van
alles tegen elkaar in.
Loopend zoo hard hij kon, begaf de
jager zich ongeveer honderd rfteter ver-
reder arbeider, die voor plaatsing in
de Elzas wensclit in aanmerking te ko
men, vervoege zich bij den Burgemeester
zijner gemeente.
Dinsdag 9 Maart a.s. bezoekt de
Commissaris der Koningin de gemeenten
Wissekerke, Colijnsplaat, Kats en Korl-
gone.
Middelburg. Maandag hield de afd. Mid
delburg van Burger Pro Rege haar jaar
vergadering in de Bogardzaal. De voorz.
dhr v. d. Kuip opende deze vergadering
op de gebruikelijke wijze, boette allen
welkom cn sprak zijn teleurstelling uit,
dat niet meer dan een 40-tal aan onze
uitnoodiging hebben gehoor gegeven. De
secretaris dhr Gevaat bracht zijn jaarver
slag uit, waaruit bleek, dat het bestuur
met liefde en ijver zijn werkzaamheden
voortzette., terwijl liet ledental vrijwel ge
lijk was gebleven- De penningmoes tere sse
mej. Vertregt bracht financieel verslag
uit. dat gunstig was. Dhr Schout namens
de recrutencomm-, en dhr v. Sluijs na
mens do hospitaalcomm. deelden een en
ander mede van hun arbeid- Dhr van Dijk
bracht de gelukwenschen over van Militair
Pro Rege, terwijl dhr Schout een stukje
voorlas getiteld Kerstnacht 1812. Deze
avond, die hoewel het bezoek gering was
prachtig geslaagd is, werd afgewisseld
door zang en muziek van mevr. D. V.
Mej- V. en dhr v. K.. waarvoor zij een
dankbaar applaus genoten. 3 nieuwe leden
traden toe.
Goes. Maandagmorgen kwam men tot
de ontdekking dat er 12 nieuwe pas-
ingezette ruiten aan Jen voorkant van
de voormalige strafgevangenis waren
stukgeschoten. De ruiten zaten vol kogel
gaatjes. De zaak is in handen van de
politie gegeven- (Volle.)
Gisteren werd alhier in 't Slot
Oostende een vergadering gehouden van
leden der afdeeling Zuid-Beveland der
V.P.Z. Uit. liet dooi' don directeur der
oierveiling uitgebracht rapport over 1925
bleek, dat geveild zijn 970812 eieren,
waarvoor aan de leden is uitbetaald
I' 021.24.771/2. De aanvoer was iels minder
dan in 1924, doch is over de maanden
Januari en Februari 1926 aanmerkelijk
lio-ogei' dan over dezelfde maanden in
vorige jaren. Naar aanleiding van hel.
rapport dei' Veilingscommissie 0111 over
(0 gaan tot bot verknopen per gewicht
inplaats van per stuk ontspon zich oen
vrij -belangrijke discussie. Waar de totale
aanvoer altijd in één partij wordt vcr-
kocht, zoodat dus ieder evenveel wordt
uitbetaald, cn de ondervinding leert, dat
liet gewicht van eieren zeer veel ver
schilt, wn.s men hot vrijwel pens, dat
verandering niet alleen gewensriil, maar
beslist noodzakelijk was.
Besloten werd om met, begin April de
eieren niet meer uit te betalen per sink,
maar bij gewicht. Kip- en eendei oren, die
Ihans dooreen werden verkocht, zullen
voortaan afzonderlijk worden geveild, lie
opkomst, der leden was op deze verga
dering, vermoedelijk naar aanleiding van
het rapport, der Veilingscommissie, zeer
goed.
Vlissingen. De melkprijs is gebracht
van 14 op 12 cent. per liter.
Arnemuiden. De Coöperatieve Boeren
leenbank alhier hield op Maandag t Mrt
j.l. hare gewone algemeene ledenvergade
ring. Aan de in die vergadering vast
gestelde rekening en verantwoording over
liet boekjaar 1925 ontleenen we liet vol
gende: Het. getal leden vermeerderde van
34 tot 39. Het aantal uitgegeven spaar
boekjes bedraagt 60 en het aantal loo-
pende rekeningen 23.
Aan spaargelden werd ontvangen een
bedrag van f 43808.04. terwijl in loopendo
rekening werd ontv. f 83038.54. Aan spaar
gelden werd terugbetaald f47618.20 en
in loopende rekening f31890.04.
Op 31 December was de bank schuldig:
aan Spaarders f 35110.86, aan Rekening;
Couranthèuders f 14004.21.
Op 31 December had de bank een te
goed aan uitstaande Voorsch- f4650. In
rek. courant verstrekte gelden f 6725.47
Deposito bij de Centrale bank f33657.75,
Waarde-papieren f2000, Saldo in kas
f 1703.10V2.
der en vuurde toen driemaal achtereen.
De mannen van Wladimir konden er
nu nauwelijks meer aan twijfelen, of ze
waren in een hinderlaag gekomen-
Het was duidelijk te merken, dat onder
hen een algemeene schrik was ontstaan.
Niet alleen riepen allen tegen elkaar in,
zooals dat onder critieke omstandigheden
altijd gebeurt, wanneer in een troop orde
en tucht ontbreken' en ieder baas wil
zij'n; maar ook hield het vuren. op. Het
gelier verwijderde zich hoe langer zoo ver
der en was eindelijk nog slechts flauw te
hooreir.
„Wat lafbekken!" mompelde de jager,
„om zoo gauw het vokl tei ruimen! Roml
ik ga eens zien of ze werkelijk allemaal
vertrokken zijn en wat sporen ze hebben
achtergelaten."
Voorzichtig sluipende bereikte Reter de
plaats, waar naar zijn meening de troep!
van Wladimir zich moest liebbcn bevon
den. Het was te donker om veel te kunnen
onderscheiden; maar toch scheen het Pe
ter toe, alsof een monschelijk lichaam op
den besneeuwden grond lag uitgestrekt.
Hij begaf er zich heen on vond inderdaad
iemand liggen, die geen toeken van leven
meer gaf. In (de omgeving van 't hoofd
was de sneeuwi rood of woggedooid. Die
handen van (den gevallene waren ijskoud
en met geronnen bloed bedekt.
(Wordt vervolgd-).