Kerknieuws.
Oameiicfi! Kleims.
Werwjfs.
vraag: wat kost paardewerk? Gebleken is,
dat een paard in een Friesch landbouwbe
drijf kost aan voeding f335 per jaar.
(Volgens verschillende berekeningen is
voor de voeding van een paard noodig
de opbrengst van 1 H-A. grond)
Bij de voedingskosten komen volgens
de Friesch® enquete nog kosten van biet
personeel f73, verder diverse1 kosten
f 95.60, totaal f 603.60- Dleze kosten zijn
in Zeeland nog liooger, omdat de paarden
in Friesland van lichter ras zijln.
Volgens de enquete in Friesland werkt
een paard daar gemiddeld 124 dagen per
jaar.
Nu doet een tractor veel meer dan
vier paarden, bijl ploegen en eggen is de
verhouding voor den tractor veel gun
stiger. Maar als basis wil spr. aannemen:
4 paarden tegen één tractor.
Spr. berekent nu de kosten van "een
tractoi: benzine, olie1, afschrijving, repa
ratie, bediening, zijnde per dag f 14,90.
Werkt nu een tractor per jaar ook 124
dagen, dan zijn de kosten per jaar
f 1847.60, wat 606.40 goedkoop er is dan
vier paarden. Dian zijn er ook nog voor
dcelen van een tractor boven een paard,
die niet onder cijfers zijn te brengen.
Ten slotte kregen we een film van
de Fordson-demonstraties in de buurt van
Steenwijk gehouden. Evenals vorig
jaar 'in de Wilhelminapolder, zagen we
daar; ploegen, eggen, cultiveeren, maaien,
dorschen, pompen, boomennooien, enz.
door den tractor.
Vlissingen. Maandagavond had alhier
vanwege den Vlissingschen Oranjebond
een plechtige herdenking plaats van het
25-jarig huwelijksfeest van het Kon. echt
paar, welke samenkomst werd gehouden
in de Groote Kerk- Reeds lang voor hot
uur van aanvang was het ruime, schoone
kerkgebouw tot in alle hoeken gevuld
met een belangrijke schare-
De bijeenkomst werd geopend door Ds
W. A. B. ten Kate, Ned. Herv. pred. al
hier, die liet zingen Ps- 68:10, voorging
in gebed en vervolgens een bezielend
openingswoord sprak.
Ds van der Vliet, als feestredenaar, ving
zijn rede aan met er op te wijzen, dat
het zilveren huwelijksfeest van het Kon.
echtpaar beteek-enis heeft voor geheel ons
volk, en dit geldt temeer waar het zoo
nauw en teeder aan het Huis van Oranje
verbonden is- Gisteren juist was het 25
jaar geleden, dat onze vorstin in haar
bloeiende jeugd ten huwelijk ging. Zij
was op dien dag precies even oud als
haar moeder, Koningin, toen deze koning
Willem III huwde- Onder de vele feestge
schenken was ook het prachtige bril
janten Boek, de Bijbel en dat typeert liet
huwelijksleven van H. M. Wij weten, dat
zij den God der Vaad'ren eert en buigt
voor den Potentaat der Potentaten.
In beeldrijke taal schetste spreker liet
blijde, zonnige huwelijksfeest van H. M
en de plechtige inzegening in de Groote
of St. Jacobskerk te 's Gravenhage.
Ruim 8 jaar later verkeert Nederland
in spanning, omdat het meeleeft het hu
welijksleven van het Koninklijk echtpaar.
Als in de maand April de ééne dag na
de andere voortkruipt, vermeerdert do
spanning bij den dag. Tot op den 30en
April 1909 de blijmare weerklinkt, dal
een Prinsesje geboren is. Stad en dorp
waren in een ommezien in festijnkleed
gestoken- Het Oranjehoven is niet van
de lucht. In zeldzame spontaniteit viert
Nederland feest- De Prinses is voorspoe
dig gegroeid en de vorstelijke moedei:
bleek een echte moeder te wezen, die
verschillende Nederlandsche moeders een
beschamend voorbeeld gaf. En zoo heeft
God nu dit vorstelijk paar gekroond met
der jaren zilverkrans-
Spreker wees er op, dat in deze 25
jaar hun .tegenspoed en kruis niet zijn
onthouden; en dreven ook sombere wol
ken over, doch v^n liet intieme huwe
lijksleven, wie spreekt ervan?
Reeds 5 jaren na 'de blijde geboorte
der Prinses schoot uit liet Europeesche
volkerenleven de draak van den milli-
oenenkrijg. Bang waren de zorgen, die
toen op Neerlands' volk en in liet bijzon
der op de Koningin gelegd werden. En
dan, als na jaren de spanning wijkt, flitst
in Nov. 1918 snel en plotseling uit het
donkere zwerk de dreigende revolutie over
Neerlands dreven, doch heerlijk blonk
foen de liefde voor onze Koningin-
In dreigend oorlog- en inflatiegevaar
gaf de koningin een koninklijk voorbeeld
en nu in de laatste maanden het leed
van een waterramp over onze landen zich
spoedde, gaf weer onze Koningin zich-
Mannen hielden het niet uit in dat ijs
koude water, doch zij was meermalen
de eerste, die het zoo gewilde brood gaf
aan hongerige achterblijvers- En die haar
niet kenden, bedankten de „juffrouw" voor
de vriendelijkheid! Zoo beeft zij en ook
Haar Gemaal weer meegeleefd in de pas-
voorbije droeve ramp-dagen door een deel
van ons volk geleden-
Vervolgens wees spreker op de laatste
proclamatie van de Koningin, waarin zij
Haar volk toesprak in koninklijken een
voud; een woord van dank voor de velen,
die met Hollandschen leeuwenmoed zich
in gevaar begaven, die geen verraderlijken
golfslag vreesden en geen koude ontzagen
om anderen te redden, om ellendigen le
verzorgen en verdrevenen te koesteren. En
dan de diepte van het woord; „kennende
de kracht die er van uitgaat zich gedra
gen te weten door gemenschappelijk ge-
ged"!
Ds Van der Vliet verzocht nu slaande te
zingen het vers, dat 25 jaren geleden bij
haar huwelijksinzegening door de bogen
weerklonken bad: „Vader, sla ben steeds
in liefde gade".
Spreker wees vervolgens op den Ko
ninklijken wensch, dat wij in gewijde stilte
danken zullen voor bet vorstelijk gezin.
Ook zij weten, dat steeds ernstiger de tij
den worden en er zijn gelukkig verschijn
selen welke er op wijzen, dat dit verstaan
wordt in al breeder kring.
Wat de komende jaren ons brengen zul
len weten wij niet. De tijd is een donkere
moeder, een zwartoogige vrouw, die my
steriën bergt, doch we vertrouwen op Gods
veilige hoede in de jaren die volgen voor
het vorstelijk gezin. Wij wenschen dat hun
echtverbintenis, welke nu verzilverd is,
eens omstraald moge worden met goud
glans. We kunnen er zelfs niet aan den
ken, dat deze band, die vorstin en volk te-
samen bindt, ook eens breken gaat. We
wenschen nog vele lange- jaren te bezitten
wat God ons gaf in zulk een vorstin. Hun
scheepke vare verder op veilig kompas,
't klieve de golven en God behoede 'tvoor
verzinken. Het klieve met zilveren voor
plecht de zeeën van den tijd en het koerse
aan op het gouden havenlicht. Wat er ge-
beure, het blijve Oranje boven! Vooral ook
in Zeeland, waar het immer,is Luctor et
Emergo. Vooral in Vlissingen, waar als
de geest van De Ruyter rondwaart!
Spreker eindigde met den vurigen
wensch, dat hel altijd zal blijven: Oranje
boven! En zoo zien wij 't als zilver nu,
dicht bij ons, en als goudene zon in wijde
verten, maar we zien het, als heel het Ne
derlandsche volk, heel de vaderlandsche
erve, dit voor God almachtig blijft er
kennen:
Oranje boven, blijft de kreet
In nood en dood, in lief en leed;
Geen and're ga daar boven
■Dan waar wij God mee, loven!
Nadat nog door de ongeveer 2000 aan
wezigen gezamenlijk het Wilhelmus \yas
gezongen, eindigde de spreker met dank
zegging.
Wolphaartsdijk. Op uitnoodiging van do
Vereeniging van Oud-leerlingen van den
Landbouwwintercursus alhier trad Maan
dagavond in een vergadering dier ver
eeniging als spreker op dhr De Groene
van Wemeldinge, opzichter van het
kweek- en selectiebedrijf van den Wil
helminapolder met een voordracht over
„Aardappelziekten en Aardappelcultuur".
Op zeer aangename wijze behandelde Spr.
de uitgebreide stof waarbij- hij bijzonder
in 't licht stelde hoe moeilijk het is, om
zelfs door stamselectie, ge-zond pootgoed
te verkrijgen. 'Hij wees er op o.a., dat
door vroeg rooien nog de meest mogelijke
zekerheid wordt verkregen, waarom hij
zulks, naast een betere bewaring van liet
pootgoed, aan zijn gehoor, in het belang
van een betere opbrengst van den akker,
dringend aanbeval. Aan liet eind der ver
gadering was de voorzitter de tolk van
allen, toen hij den heer de Groene dank
bracht voor zijn interessante causerie en
de hoop uitsprak dat hij bereid zou zijn
ook in de toekomst op Wolphaartsdijk van
zijn rijke ervaringen op dat gebied mede-
deelingen te doen.
's-Gravenpolder. Maandagavond verga
derde de Groene Kruisvereeniging alhier
in bet Zondagssclioollokaal. Tegenwoordig
waren 16 leden. Uit het jaarverslag bleek
dat de vereeniging thans 166 leden telt en
van het materiaal geregeld gebruik wordt
gemaakt. Door 40 leden was in het afge-
loopen jaar gebruik gemaakt van verschil
lende artikelen. De inkomsten bedroegen
1336,51. Uitgaven f204.62. Het batig sal
do f 131.89. De begrooting werd vastge
steld tot een bedrag van f 370.64- met een
post onvoorzien van f 209.22. Het aftre
dende bestuurslid dhr G. Zuidweg werd
herkozen. Bij de bespreking over de arti
kelen werden eenige artikelen genoemd
die door liet bestuur zullen worden aan
geschaft. De bode, die wegens zijn leeftijd
ontslag bad gevraagd tegen 1 April a.s.,
werd bij monde van den voorz. ds Gerret-
sen dank gebracht namens de vereeniging
voor de vele werkzaamheden, die hij van
het o-ntstaan der Vereeniging vanaf 1908
voor de vereeniging heeft verricht. Hij
hoopt, dat hem nog vele jaren rust mogen
wachten, waarop dhr de Kraker dankt
voor de toegesproken woorden en wen
schen. Daarna sluiting.
Helnkenszand. Maandag kwam de Raad
der gemeente bijleen. D|e voorzitter liet;
een gedeelte leze-n der notulen van een
gemeenteraadsvergadering, gehouden o-p 7
Fe-br. 1901, onder voorzitterschap van
zijn voorganger, wijlen burgemeester Ba-
ïc-ndrecht. Hieruit blijkt, dat in die verga-
gadering de lieer van Iwaarden als g-e-
moenteraadsnd w-e-rd beëed'gd, nadat hij
op 24 Jan. 1901 .als zoodanig was ge
kozen in do vacature van wijlen den
hc-ier B. Vermandi. Die voorzitter zegt
wat toen door zij nvro-cgcren ambtsgenoot
werd gehoopt, thans vervuld is, en wel
over een tijdvak van 25 jaar. Dl» voorzit
ter feliciteert den jubilaris met liet zeld
zaam feit, dat bijl thans nog krachtig
en gezond, de gemeentebelangen behar
tigt. Hij hoo-pt dat Wet hem gegeven is, nog
lange jaren zijln kracht te- besteden aan de
belangen der gemeente- on dat hij ji-em
nog lang aan zijn zijde zal mogen zien.
Eie secretaris, zijln co'legn-weth ouder,
en de raadsled-en sluiten zich bij de woor
den van den voorzitter aan.
Die- heer van Iwaarden dankt allen har
telijk voor de1 gelukwenschen. Hij zegt
aïl-e-n dank voor den steun dien zij! hem
kor teren of langeren tijd gedurende dit
25-jarig tijdvak hebben verleend en h'oo-pt,
zoolang hiji zitting hbeft, zijn krachten aan
liet algemeen welzijn der gemeente to
zullen geven. (M. Ot
EllewoutsdijK. D|e heer J. v. Doorn Lz.
sedert 1 Juli 1906 gemeenteveldwachter,
heeft als zoodanig stegen 1 Mei a.s.
ontslag uit zijln betrekking gevraagd. Ook
hoeft hij: tegen dien datum ontslag ge
vraagd uit. zijlne andere gemeentelijke be
trekkingen.
Dioor mevrouw Ruijs te 's Gra
venhage werd bijl de installatie van
haar zoon tot burgemeester dezer ge
meente een som gelds geschonken ten
einde die gezinnen die -eventueel in be
hoeftige omstandigheden verkeerden een
verrassing te bereiden. Dlzar echter tijdons
den zomer geen behoefte was, werd het
geld tijdelijk belegd. Thans werden zij
vorige week veTblijd met een welkome
verrassing in den vorm van krentenbrood,
katoen en dekens. Dlat een en ander zeer
op prijs gesteld werd, behoeft zeker geen
betoog.
Kapelle. Dioor het fanfare-korps „Ons
Genoegen" werd aan dhr M. Willeb-eer,
di-a voor 45-jarige dienst bij- de firma
Dl. J. v. d. Have- de- zilveren medaille
verbonden aan de orde van Oranje Nassau
was toegekend, een serenade- ge-bracht.
Elhr Schrie-r feliciteerde namens het korps
licm op hartelijlke wijze.
M o e i 1 ij' k h e d -e n Enkele weken
geleden reeds hebben we medegedeeld dat
de- benoodigde gelden waren toegezegd,
voor een breed rijwielpad van Vlissingen
binnenlangs de duinen naar Z-outelande
en dat wel spoedig met den aanleg zou
begonnen worden. D|e verschillende auto
riteiten moesten hiervoor nog-toestemming
geven, maar niemand twijfel-do er aan
of deze zou wel verkregen worden. Het
schijnt -echter dat het bestuur van 'den
Polder Walcheren ernstige bezwaren tegen
de-zen weg hoeft. Als argument hiervoor
wordt aangevoerd, dat de weg tot gevolg
zal hebben een drukker bezoek aan ein be
klimmen van de duinen, waarvan scha
de en zandverstuiving wordt gevreesd. Wij
geloovon dat deze bezwaren erg' over
dreven zijln. Wie een bezoek aan de dui
nen wil brengen, zal als regel geen ge
bruik van het nieuwe rijwielpad achter
do duinen maken, maar verkiest, wat nu
reeds gebeurt, een wandeling langs het
strand. (Volk.)
Waar of niet waar? Eenigen
lijd geleden schreven wij, dat de beido
Goesche S.-D. raadsleden liun partijgenoot
1». Evenhuis, eertijds hoofd eener Chr.
School te- Murmerwoude, maar als zoo
danig ontslagen, in Goe-s hadden willen
binnenhalen, als onderwijzer aan de Open
bare U.L.O-school. Die Goesche corres
pondent van „het Volk" erkende wel,
dat h: doelde Raadsleden den heer E- ge
stemd hadden, maar ontkende, dal dez-e
soc.-dcmocraat was.
En thans lezen we in het Volle van gis
teravond een bericht, o-ver dezen Eaan
vangende met: „Onze- partijgenoot B. Even-
huis" enz.
Wie had nu gelijk?
Fanatieke tegenstanders
der waterleiding. Toen Maandag in
dc raadsvergadering van Zaamslag de di
recteur van het Rijkswaterl-eidingsbureau,
de 'heer Carrière, -die daarvoor expres
uit den Haag wals overgekomen, verzocht
óm in de- vergadering toegelaten te- wor
den teneinde het verzoek van Re-t Z.-
Vlaamsche- Waterl-ei-dingcomité om als
nog to-e te treden, nog nader toe te
lichten, werd hij met 6 teg-en 5 stem
men verwezen naar de publieke tribune,
waar hij- de- behandeling, als toe-hoorder
zou kunnen bijwonen. Waarvoor hij zeer
begrijpe-I ij k bedankte
Het .voorstel van B- en W. tot aan
sluiting is met 7 te-gen 4 stemmen ver
worpen, zoodat die kwestie voor Zaamslag
ntu Wel als afgedaan kan worden be
schouwd. '(M. CtO
Eenbeschamendsc li r ij v e n.
Van een geheel onbekende vrouw uit een
plaatsje in Oldenburg (Duitscliland) ont
ving ds P. Nomes, hoofdredacteur van de
„Goede Tijding", een naar den vorm ge
brekkig, doch naar den inhoud veelzeg
gend schrijven. Daaruit publiceert hij bet
volgende stukje:
Daar ik gisteren bij toeval een blaadje
te lezen kreeg, getiteld ..De Goede Tij
ding", zoo zou ik vragen en als liet mo
gelijk is, mij dat blad te willen bezorgen.
Ik ben Hollanderin van geboorte en
woon bier in een plaats van 10000 zie
len. Hier is genoog Godsdienst, maar
wat voor godsdienst; ik ben overal heen
geweest om te luisteren, maar niets ge
vonden, wat ik zoek.
En nu kwam mij gisteren „De Goede
Tijding" in mijn handen, en toen zeg ik,
ja, dat is wat ik hebben moet, dat is
hei ware.
Ach Ds, als U eens wist wat liet is
week in en week uit, nooit in de gele
genheid iets te hooren over Gods
Woord; want ik kan het hier niet vin
den Ik heb ook nergens rust, ik
ben net als een mensch, die een zwaren
last te torsen heeft. Mocht de Heere
nog eens uitkomst geven, och dat ik van
Hem geleerd mocht hebben, wat ik voor
de eeuwigheid noodig heb.
Ik zou al de monschen in Holland wel
willen toeroepen: Zoekt het toch, terwijl
liet te vinden is. Want wat hebben die
menschen oen voorrecht: alle Zondagen
het Woord te kunnen hooren en mis
schien ook nog wel in de week.
Is dit geen beschamend schrijven voor
hen, die de middelen der genade bezitten,
maar die niet gebruiken?
Het lezen van den bijbel.
Een onzer vrienden, zoo lezen we in de
„Hongaarsche Heraut", sehrepf ons on
derstaande kleine geschiedenis van het
Hongaarsche platteland:
Te N., een klein dorpje in de buurt
van de rivier do Theiss, is een cursus
voor analphabeten geopend. Eens kwam
er een oud vrouwtje in het lokaal en
vroeg aan den leider van den cursus of
zij ook moest komen op die school met
dien raren en vreemden naam. „Het
moet niet", antwoordde de onderwijzer,
„maar wij willen u gaarne inschrijven
als u lust hebt om lezen te leeren". „Le
zen?" vroeg het verwonderde vrouwtje,
„kan ik dan keuscli ook lezen leeren,
en zou u aan mij '1 ook willen leeren,
mijnheer de onderwijzer?" „Natuurlijk,
tegen liet voorjaar kunt u al de letters
wel lezen". „Zou ik dan ook den Bijbel
kunnen lezenen ook de Psalmen?" vroeg
liet oudje met schitterende oogen. „Ja,
dan zou u alles kunnen lezen!" „God ze-
gene u dan, mijnheer de onderwijzer.
Zoo lang ik nog leef, zal ik voor u bid
den, want ik sta al dicht bij het graf,
dat voel ik, en hiermede maakt u mijn
laatste dagen gelukkig.
Na dien tijd heeft de cursus in het dorp
geen ijveriger bezoekster dan liet oude
vrouwtje, want zij wil tegen het voorjaar
zelf al uit den Bijbel lezen en de Psalmen
lezende zingen.
Velen kunnen van liaar leeren, vooral
diegenen, die al lang kunnen lezen, maar
niet uit liet „Boek des Levens" willen
lezen.
Godsdienstonderwijs op
school. Daar moeten de heeren toch
wel van van geschrokken zijn.
We bedoelen de lieeren van de Stads
evangelisatie te Zwolle.
Ze noodigden den bekenden Prof. Dr J.
A. Cramer, van Utrecht, uit om te spreken
over: „Jezus Christus en iiet hedendaag-
sche leven".
Dat is zeker een kostelijk en goed actu
eel onderwerp. In het belang van de Evan
gelisatie onder afgedwaalden en hen die
niets van de boodschap des heils tot nog
toe weten wilden, kon hier zeker een
schoon en aantrekkelijk woord gesproken
worden.
Maar de heeren, die de vergadering be
legden, hebben zich in den spreker leelijk
vergist. Ze hebben hem zeker niet goed ge
kend of gedacht dat de hoogleeraar na zijn
Haagschen tijd wat anders geworden
mocht zijn.
Eilacy, 't kwam zoo droevig uit.
De spreker van den avond begon te spre
ken over de vraag, hoe wij Jezus Chris
tus te beschouwen hebben. En daar haalde
hij al heel spoedig de Christelijke School
bij. Immers de onderwijzers daar durven
niets te zeggen, dat beteekent: ze durven
geen critisck geluid te laten hooren, geen
twijfelvragen uit te spreken of te gedoo-
gen. Als zij uit de Bijbelsche Geschiedenis
vertellen, moeten zij voor het Oude Testa
ment de Hebreeuwselie taal kennen en
voor het Nieuwe moeten ze met het
Grieksch op de hoogte zijn. En zoo moe
ten, aldus sprak de Utrechtsche hoogleer
aar, „de Christelijke onderwijzers praten
over dingen, waarvan zij geen lor weten".
Een antwoord aan een catechisant of
een schooljongen: „Je moet gelooven,
want liet slaat in den bijbel", komt volgens
den professor tegenwoordig niet meer te
pas.
En toch is er altijd nog de groote moei
lijkheid. Want, zoo zei Prof. Cramer: „wij
dominéés weten meer dan het groote pu
bliek, maar wij durven ons niet te uiten,
uit vrees voor niet-recktzinnig gehouden
te worden".
Zeker, als de zaak zóó staat als Prof.
Cramer hier zegt, is het heel ellendig ge
steld. Dan is 'tbij dezulken een recht „ge-
loovig" knoeien. En voor hen behoeven
we dan ook geen respect te hebben.
Maar de professor is blijbaar liever ge
steld op een rij twijfelvragen dan op een
eenvoudig en hartelijk gelooven van den
Bijbel, van een kinderlijk geloovig aan
vaarden van en gehoorzaam buigen voor
de H. Schrift als Gods Woord. Als er vra
gen rijzen, schijnen die altijd verstandelijk
beantwoord en bevredigd te moeten wor
den. Zulke vragen schijnen niet door een
stil en oprecht geloof tol zwijgen te mogen
worden gebracht. En aldus cshijnt er ook
steeds een deur voor het ongeloof le moe
ten opengehouden worden.
De redenaar blijkt gevoeld te bobben, dat
hij in den kring' die hem liet optreden, nog
al boud gesproken had. Hij eindigde met
den wensch, dat zijn hoorders niet le voel
zouden zijn geschrokken en niet le veel
zich geërgerd zouden hebben.
Toen bij de gedachlenwisseling de heer
II. Franken, directeur der Hervormde
Kweekschool te Zwolle, uit het gehoorde
de conclusie Irok dat hij (de heer Franken
zelf) dus een groote fout begaan had met
24 jaren lang godsdienstonderwijs te ge
ven, kwam Prof. Cramer wat terug van
zijn grove beschuldiging, dat de onderwij
zers spreken over dingen waar ze „geen
lor" van weten. Hij gaf toe misschien te
veel gegeneraliseerd te hebben en hij zei
overtuigd te zijn dat het godsdienstonder
wijs op de Kweekscholen veel beter is.
Maar even later deed hij toch weer kras
se uitspraken en zei: „Ik zou willen, dat
het geheele Bijbelsche onderricht aan den
kant werd gezet, maar de kinderen leerden
ill de sfeer van Christus".
Als we niet beter wisten zouden we zeg
gen: hoe naief. Hoe kan men kinderen
brengen in de sfeer van Christus, zonder
den Christus zelf te leeren kennen? En
hoe kan men hen Christus doen kennen
buiten den Bijbel om?
Neen, we herinneren ons nog dat deze
hoogleeraar eenmaal uitsprak, dat we van
geen enkel woord van Chirstus, zooals dat
in den Bijbel staat opgeteekend met zeker
heid kunnen zeggen dat het wetenschappe
lijk vast staal. Zoo heeft de II. Schrift bij
Prof. Cramer dus al heel weinig gezag.
Hij is blijkbaar de man, die vandaag op
Schriftuur en godgeleerdheid een lieel an
deren kijk heeft dan morgen. „De scheids
lijnen loopen lelkens anders", zegt hij.
„Zoo zijn do werken van Dr A. Kuyper ge
heel verouderd", oordeelt hij.
De basis, waarop de Utrechtsche hoog
leeraar staat, lijdt alzoo aan voortdurende
verschuiving. En ze komt ons heel wat
minder soliede en betrouwbaar voor dan
de grond waarop de eenvoudig Bijbelge-
loovige onderwijzer van de Christelijke
School staat! Ook al weten ze er dan ..geen
lor" van naar het gemeld professoraal
oordeel!
Daar zijn dingen, die den wijzen en ver-
standigen verborgen en den kfnderkens
geopenbaard zijn. (Rotterdammer.)
.Ongelukken. Onder het spelen
doo rkinderen met boog en pijl werd te
Venlo het 10-jarig zoontje van den chauf
feur B. zoodanig met een pijl in het oog
getroffen, dat onmiddellijke overbrenging
naar de oogenkliniek te Maastricht noodig
werd geacht. Er is weinig hoop dal de
jongen liet oog behouden zal.
Post be steller gearres
teerd. Zaterdagavond li-eeft de politie
gearresteerd den brievenbesteller P. M. van
het hoofdpostkantoor te Utrecht. Er be
stond reeds eenigen tijd verdenking tegen
hem, dat hij verschillende brieven met
geldswaarden niet afdroeg, doch ten eigen
bate achterhield. T-oen plotseling de hand
op hem werd gelegd, werd er een aantal
brieven op hem bevonden, waarvan er
een vijf gulden inhield- De oneerlijke be
steller is in bewaring genomen.
De inbraak te Kampen in '23.
Zooals men zich herinneren zal, werd in
den nacht van 25 op 26 November 1923
iii het correspondentschap van de Neth
Bank te Kampen ingebroken. Ontvreemd
werd ongeveer een bedrag van f 75.000
Gebleken is, dat een gedeelte van het
geld in meubels en luxe zaken werd om-
gezel een zeer belangrijk deel evenwel
is nooit terecht gekomen- Dezer dagen
nu vroeg een der in deze zaak gedetineer
den den officier van Justitie te spreken.
In het onderhoud gaf bij een aanwijzing
die behelsde, dat een groot gedeelte van
het geld in den grond onder de gemeente
Maiden begraven was- Op last van de
politie heeft de Centrale Recherche een
onderzoek ingesteld. De gedetineerde werd
overgebracht per airestantenauto, waarin
een aantal rechercheurs benevens een in
specteur gezeten waren, naar de gemeente
Muiden. Met behulp van de meegenomen
werktuigen werd op de aangeduide plek
gegraven- Er werd echter niets gevonden.
Niet onwaarschijnlijk is, dat de bewuste
gevangene door deze mededeeling eenigo
afwisseling in zijn eentonig verblijf in de
gevangenis heeft willen brengen. (Tel.)
De straf van smokkelaars-
Een zekere Hans Fuhrmann, die een po-os
lang dranksmokkelschepen, die onder de
kust van New York ageerden, loodste,
maakte van zijn connecties misbruik en
deelde aan de verbodsautorileiten mee,
wat hij van de smokkelbende afwist- De
autoriteiten, deden daarop een aantal dei-
dranksmokkelaars arresteeren en beloon
den Fuhrmann voor zijn handlangers-
diensten met de goedbelaalde functie van
verbodsagent. Fuhrmann installeerde zich
daarop in het chique Aristo Hotel in de
44s-te Straat te New-York, waar hij een
weelderig leven leidde. Van zijn nieuwe
positie heeft hij echter niet lang pleizier
gehad. Zaterdag n.l. werd zijn met ko
gels doorboord lijk in zijn kamer gevonden
Vermoed wordt, dat hij het slachtoffer
is geworden van zijn vroegere vrienden,
de dranksmokkelaars, die hij zoo snood
verraden heeft. Do man, die het vonnis
aan Fuhrmann heeft voltrokken, is zoo
omzichtig te werk gegaan, dat. dc de-
tecliven niet het minste spoor kunnen
ontdekken.
Vergiftigd dooreen eenden-
ei. Te Stepney is een 24-jarig meisje
overleden tengevolge van een vergiftiging,
veroorzaakt door het eten van een een-
denei- Bij de lijkschouwing verklaarde do
arts, die den aard van de vergiftiging
had vastgesteld, dat de vergiftiging was
teweeg gebracht door een bacil, bekend
staande als „Aertrycke" die d-oor den
dop van liet ei was binnengedrongen en
de hitte, die bij het koken van het ei
was ontwikkeld, had doorstaan- Dit geval
van vergiftiging was, naar men meent,
het eerste van dien aard- In de Fransche
litteratuur waren meer gevallen van ver
giftiging bekend, waarin het eendenei een
rol speelt. Vermoed wordt, dat het ei ge
legd werd in een varkenskot, en dat liet
aldus geinfecteerd is met denzelfden ba
cil, die varkenspest veroorzaakt-
Inbraak metgeweldpleging.
Zaterdag ontdekte een voorbijganger, dat
de blinden van het woonhuis van den al-
leenwonen-den M. te De Elft op Wieringen
nog gesloten waren, terwijl een venster
ruit half openstond en de glasruit stuk
was. Hij keek naar binnen, en zag M.
bij de tafel in de woonkamer staan in
onderkleeding, terwijl een wonde aan lvet
hoofd zichtbaar was- M. vertelde dat hij
des nachts te ongeveer 12 uur, terwijl hij
te bed lag, was overvallen -door een per
soon, die hem om z'n geld vroeg. Toen
M. zeide, dat hij geen geld in huis had,
richtte tie inbreker een electrische zak
lantaarn o-p hem en viel hem aan- M.
verdedigde zich en in de worsteling bracht
de persoon hem een snede over het hoofd
toe, waarna M. zijn bewustzijn had ver-
loren. Aan den ontboden geneesheer ver
telde M. den dader te kennen, een jonge
man, die dooi' de politie gehaald werd-
De jongeman ontkende echter, hoewel M.
bleef volhouden, dat deze hem overvallen
had. De politie zet het onderzoek ver
der voort. (Hdbld.)
