Uit ie Pers. Getrouw tot FEUIL8 8) veroorzaakt, mlaar da soirée van de Bee- reai de Vries en öara bracht f124 25 in kas, waardoor het jaar met een nog .al groot voordeelig saldo ji.l. van f 114.03 eindigt, dat de uitzending 1926 ten goede zal komen. Een woord van dank aan bedde heeren en aan alle medewerkenden rrordt gebracht in het verslag. Verder werd f 18 ontvangen aan giften, f 28-40 van den heer Blaupot ten Cate als op brengst van veilingboekjes, f23 80 van opbrengst van zilverpapier en theelood, en f225 subsidie van de gemeente, of f25 per kind. Het aantal leden vermin derde door overlijden met 3, vertrek '5 en bedanken 12, terwijl 13 nieuwe leden toetraden. Het aantal persoonlijke leden bedraagt nu 26i en het aantal vereeni- gingsleden 8- Uit dit verslag blijkt maar al te duidelijk, dat zoo 'de vereeniging meer geld had er nog veel meer voor het zwakke kind gedaan zou kunnen worden. Kapelle. Dhr J. Adema te Goes zendt ons een schrijven, waarin kiji zulks ter aanvulling van het verslag weergeeft zijn bedoeling van de lezing over Plan tenziekten alhier in ons blad van Maan dag j.l. Het was Sprekers bedoeling; er op te ■wijzen, dat het grootste struikelblok, om te komen tot een goede sorteering en verpak king, is: bet hooge percentage door plan- tenparasieten beschadigde vruchten en dat van deze de ergste zijn: Fusicladium (schurft) en Carpoeapsa pf Cydia (worm stekigheid). Bestrijdingsmiddelen tegen Fusicladium zijn Bordeausche- en Caiifor- nische pap, echter geen grsenicumprepa- raten. Met deze laatste bestrijdt men daar entegen de wormstekigheid. In vele geval len kan men echter beide papsoorten met een ar se ni cu m-p r e p araat vermengen en zoodoende schurft en wormstekigheid ge lijktijdig bestrijden, waarbij men dan bo vendien nog allerlei andere vruchtenbe- schadigers treft, die, hoewel zij; de vruch ten vaak zeer oppervlakkig beschadigen, deze hierdoor toch ongeschikt maken voor eerste kwaliteit. Wintertentoonstellingen worden gehou den, omdat, er op de algemeene tentoon stellingen zooveel te. zien is en daardoor niet alles voldoende tot de menschen doordringt. Bovendien hebben de tuinbou wers gedurende den winter meer tijd en het tijdstip van bestrijding staat dan di rect voor de deur. Dergelijk© tentoonstel lingen kunnen door elke vereeniging of groep worden aangevraagd. Men moet al leen zorgen voor een lokaliteit en als vergoeding de verzendkosten van het ma teriaal betalen, de kosten hiervan bedra gen ongeveer f 7.—. Indien meerdere ver- eenigingen hiervan gebruik maken, betaalt ieder een evenredig deel. 'Het materiaal blijft voorloopig hier. San Marino. Onder 'het opschrift „Een ikleine, maar onaf hankelijke Staat in Europa", schrijft „De Ne derlander" In het Noorden van Italië, geheel' door Italiaansch land omsloten, ligt een. klein grond gebied van niet meer dan een 70 vierkante K.M., bergachtig, daardoor gemakkelijk te ver dedigen terrein. Dat is liet'fe grondgebied van de geheel onafhankelijke republiek San Ma rino, die ongetwijfeld tot de allerkleinste Sta ten van Europa behoort, en met Monaco, Lichtenstein, Andorra en vóór den oorlog het neutrale Moresnet zoo klein, is, dat zij ongetwijfeld door de openbare meening veelal wordt vergeten. Ten onrechte, eenerzijds, om dat San Marino een volledig souvereine Staat is, en anderzijds, omdat daar patriarchale verhoudingen heerschen, die nog steeds het woord van Bonaparte bevestigen, dat dit een model-republiek is. Kan het ook anders? Marino, later heilig verklaard, kwam meer dan vijftien honderd jaren geleden uit Dalmatië naar Rimini; ver volgd als aanhanger der Christelijke leer, trachtte hij bij de haven aldaar werk te vinden. Hij ontdekte de steensoorten van het nabij gelegen Titaan-gebergte, dat toebehoorde aan en adellijke dame. Felicita geheeten, die al spoedig, evenals een bréede schare mannen en vrouwen, tot zijn volgelingen in den Christe- lijken godsdienst behoorde. Deze volgelingen vereenigden zich tot een gemeenschap, en Marino was het daarvoor aangewezen hoofd, die in zijn functie door den bisschop van Ri mini al spoedig werd bevestigd. Zoo is, door de bescherming, die natuurlijkerwijze het Ti taan-gebergte bood, de onafhankelijk gemeen schap van Marino, die nog steeds zijn naam draagt, ontstaan. Zoo nu en dan kwamen de hoofden der familicn samen; hun bijeenkom sten heetten Arrengo. Deze volksvergadering bestaat nog steeds; zij wordt gevormd dooi de 1200 gezinshoofden, die San Marino met zijn 12.000 inwoners kent. Maar de Arrengo is als volksvergadering van weinig beteeke- nis meereigenlijk dient haar bijeenkomst eens per jaar. slechts om den Kapiteins-Regenten gelegenheid te geven de wenschen van de bevolking aan te hooren. Zelfs het recht van referendum oefent te Arrengo niet meer uit. De regeeringsvorm van San Marino heeft zich intusschen geenszins in autocratischen of gewild democratischen stijl ontwikkeld. Neen, die is envoudig gebleven gelijk hij tevoren was. Er is een algemeene raad van 60 leden, en ieder dezer 60 vertegenwoordigt een 20-tal familiën, met welke hij minder of meer nauw in verbinding staat. Deze algemeene raad is inderdaad souverein, zoowel op wetgevend als op uitvoerend gebied. Hij maakt wetten, wijzigt ze eh trekt ze inhij stelt de begrooting vast; hij benoemt functionarissen; hij heeft eventueel het recht van gratie. Alleen, omdat tenslotte een raad van 60 leden niet da gelijks als executive kan optreden, benoemt ■hij voor het tijdsverloop van een jjiar telken male twee z.n. Kapiteins-Regenten. Deze wor den gekozen uit de candidaten, die een twaalf tal leden van den raad, door het lot daartoe voorbrengen; de definitieve keuze van de Ka piteins-Regenten geschiedt in de kerk door kinderhand. De algemeene raad kent een keei- ner lichaam, dat wetten voorbereidt; er is ook nog een juridisch lichaam, dat instantie is in de rechterlijke aangelegenheden, maar al zitten de Kapiteins-Regenten den raad voor, al leggen zij zijn besluiten, ten uitvoer, souve rein zijn zij niet in het minst, en hun positie is een heel wat minder onafhankelijke dan die van de Stadhouders in de Republiek der Vereenigdo Nederlanden. Al reeds dadelijk, om dat van erfelijkheid van hun ambt geen spra ke kan zijn. San Marino toont ook daardoor zijn souve- reiniteit, wijl het eigen recht en eigen rechts wezen heeft. In het land heerscht zoowel civiel- als strafrechtelijk bijna onbeperkt het oude Romeinsche recht, zóó sterk zelfs, dat het hoofd der familie er alle de rechten uitoefent, die in den ouden tijd de Romein sche vader uitoefende, en dat b.v. een man van middelbaren leeftijd geen zitting in den raad kan nemen zoolang zijn vader leeft, zulks omdat hij naar de voorschriften van de San Mariueefsche wetten niet de volle beschik king over zijn burgerlijke rechten heeft. San Marino is ook een land van uitzondering, wijl daar het kerkelijk huwelijk voldoende is, het- gen er uiteraard toe leidt, dat b.v. militairen en diplomaten, die in Italië niet kunnen trou wen, omdat hun bruid niet over een voldoende bruidschat beschikt, daarheen gaan en een volkomen wettig huwelijk sluiten. Het rechts wezen in San Marino is, vooral voor een zoo kleinen Staat, vrij ingewikkeld? want het loopt over niet minder dan een zevental raderwer ken. Er is een rechter-bemiddelaar, die slechts over zeer kleine zaken beslist en dan nog alleen, wanneer slechts ééne der partijen, in gezetene van San Marino is. Er is de commis saris van de wet, eigenlijk hoofdpersoon van het rechtswezen, die ook en dus niet de ambtenaar van het openbaar ministerie de zaken aanbrengt, vervolgt eri voor de aange wezen instantie in kleine zaken en worden daartoe bijgestaan door een jurist van bui- tenlandschen huize. Men ziet uit een en ander, dat de jury, anders in de Latijnsclie landen een veel voor komende instelling, in San Marino niet be kend is, de rechtspraak geschiedt er op zuiver juridischen grondslag, en aangezien San Ma rino niet de zekerheid heeft over voldoende juristen te beschikken, wordt daartoe de hulp van buitenlandsche, uiteraard Italiaansche ju risten ingeroepen. Om 'kracht bij te zetten aan de vonnissen, beschikt San Marino over een vry behoorlijke legermacht. Iedere man, in staat de wapenen te dragen, wordt bij1 de militie ingelijfd; een klein gedeelte behoort tot de eeregarde, die bij' plechtigheden dienst doet; een ander gedeelte tot het „staande leger", dat te hulp geroepen wordt, wanneer bijzondere omstandigheden dit noodig maken. Alles bij elkander heeft San Marino een leger macht van omtrent 1000 man, tegenover een bevolking van 12.000 inwoners een vrij groot aantal! Het meest merkwaardige evenwel is, dat deze kleine Staat volkomen onafhankelijk is gebleven al de eeuwen door. De Pausen heb ben wel het nabijgelegen gebied der herto gen van Urbino en Monefeltro voor den kerke- lijken Staat in bezit genomen, maar San Ma rino liet men onaangetast, en toen eenmaal daar door kerkelijke troepen een inval werd gedaan in den loop der achttiende eeuw, ge lastte de Paus den terugtocht. Bonaparte wil de, tijdens den eersten Italiaanschen veldtocht het gebied van San Marino vergrooten, maar de inwoners waren verstandige lieden en wei gerden. Bonaparte liet 'de kleine Republiek voortbestaan toen hij het overige Italië reor ganiseerde. Zij slaagde erin bij de gebeur tenissen van I860- en 1870 haar volkomen onzijdigheid te bewaren; in den ouden Itali aanschen Statenbond w^.s zij zoo min opge nomen als zij thans onderdeel van het tla- liaansch grondgebied vormt. Zij heeft haar instellingen gehandhaafd; nooit heeft zij noo dig gehad haar onafhankelijkheid met de wa penen in de hand te verdedigen, maar dat in meer rumoerige tijden dan wij tegenwoordig doormaken haar sterke ligging, a.h.w. boven op een berg, haar niet weinig van dienst is geweeest, behoeft nauwelijks te worden be twijfeld Dat echter kan niet worden weersproken: San Marino is een souvereine Staat. Kleine staat, maar niettemin souverein. Het recht van legatie behoort haar passief en gelief toe.; zij heeft consuls-generaal te Parijs en te Rome, en consuls in verschillende landen, ook in Nederland, waar de heer W. van de Wetering te Rotterdam zich een zeer actief en toegewijd vertegenwoordiger toont. Zij heeft tractaten op verschillend gebied gesloten met tal van landen, zoo met Groot-Brittannië, met Frankrijk, met Nederland en met anderen. Het meest natuurlijk met Italië. Trouwens, tus- schen Italië en San Marino bestaat een alge meen verdrag van beschermende vriendschap. Daarin is ook een artikel opgenomen, hetwelk bepaalt, dat San Marino deze beschermende vriendschap van den Koning van Italië aan vaardt, en daartegenover de verplichting op zich neemt om zoodanige vriendschap van geen ander land te aanvaarden. Men heeft het wel eens doen voorkomen alsof deze bepaling een soort van protectroraat op San Marino zou leggen, maar niets is minder juist. Nog daar gelaten, dat een protectoraat, hoe indirect ook, in een anderen vorm ryordt gekleed, zou als gevolg van eenig protectoraat aan San Marino geheel p£ gedeeltelijk zijn souvereiniteit naar buiten in elk geval zijn ontnomen. Men denke maar aan Danzig, dat vrije stad is, maar naar buiten wordt vertegenwoordigd door Polen en dientengevolge aan Polen in eigen gebied bij zondere voorrechten moet toestaan. Nog niet zoo heel lang geleden behoorde Montenegro, 't land van de Zwarte Bergen, tot een der kleinste landen van Europa. De intriges van Servië, dat naar uitbreiding van macht en grondgebied snakte, zijn er oorzaak van geweest, dat deze onafhankelijkheid althans tijdelijk heeft opgehouden te be staan. In Montenegro heerschten patriarchale toestanden, die wel culmineerden in de recht spraak, nog door Koning Nicolaas I onder de Echaduwen van den grooten boom te Cettinje uitgeoefend. Montenegro was en is een won derschoon land, schoon in zijn eenzaamheid, zijn somberheid, zijn klaarblijkelijke hardheid. San Marino heeft geen bijzondere natuurlijke schoonheid, maar de hoofdstad, die eigenlijk geheel het gebied omvat, is een zeer aan trekkelijke plaats, die over fraaie gebouwen beschikt. Daar is het Gouvernementsgebouw met een prachtige raadszaal, waarin een voor stelling van den heiligen Marinusdaar is de Kathedraal, die nog voor vele plechtig heden dienst doet; daar is de toegangspoort van San Francesco, geheel in den ouden stijl opgetrokken, evenzeer als de omringende wal len; daar is de bibliotheek, het archief, dat stukken zelfs van de vijfde en zesde eeuw inhoudt; daar zijn de woningen van de Ita liaansche vertegenwoordigers. Om San Marino heen liggen verspreid kleine plaatsjes, die eigenlijk voorsteden zijn, en waar bekende veemarkten gevestigd zijn. Trouwens, San Ma rino is landbouwend land bij uitnemendheid, dat nevens zijn uitstekend steenhouwersmate riaal landbouwproducten uitvoert om in zijn onderhond te voorzien. Kortom, een klein maar gelukkig en wel varend land, dat men waren er slechts sporqn, die er nog niet zijn zou kunnen doorrijden zonder te bemerken, dat men van Staat en grondgebied heeft verwisseld. Maar boven alles een rustig, welvarend, niet door politieke hebzucht verontrust land! Het nieuwe wetboek van strafvordering. De Nederlander geeft een duidelijk over zicht vhn dit nieuwe wetboek, dat 1 Jan. j.l. is ingevoerd. Volgens het oude Wet boek was gedurende den eersten tijd van het onderzoek, de z.g. instructie, de ver dachte geheel en al rechteloos. Zoo kon hij geen advocaat raadplegen en moest zonder voorafgaande bijstand de verhoe ren op het politiebureau en hij den Rech- ter-commissaris ondergaan- Wilde de verdachte getuigen te zijner verdediging doen hooren, dan was dit nief toegestaan. Hij mocht alleen de namen op geven- De advocaat kan nu den verdachte op het politie-bureau en tijdens diens voor loopige hechtenis opzoeken om hem bij te staan. Ook kan de advocaat in het alge meen de verhooren van den verdachte en eveneens die van getuigen en des kundigen door den R e eh te r - Co m m i s sari bijwonen- De wet geeft evenwel die be voegdheid niet voor verhooren op het politiebureau. Hiertegenover staat weer dat de verdachte aldaar, zooals trouwens ook voor Rechter-Gommissaris en Rechtbank niet tot antwoorden verplicht is- De verdachte heeft voorts het recht tot inzage van de processtukken, waardoor hij dus in tegenstelling met vroeger, zich nauwkeurig op de hoogte kan stellen. Deze regel lijdt alleen uitzondering als het belang van het onderzoek zulks naar de meening van Rechter-Commissaris of Officier van Justitie vordert- In dat geval heeft de verdachte echter recht van hoo- ger beroep- Het nieuwe Wetboek is hem nog oy andere wijze tegemoet gekomen- Hij kan namelijk uit de voorloopige hechtenis worden ontslagen onder nader vast te stellen voorwaarden en al of niet onder- zekerheidstelling. Blijkt het achteraf, dat voor de voorloopige hechtenis geen reden bestond, dan kan hem een geldelijk© schadevergoeding worden toegekend- Dif is een belangrijke verbetering, die eenigs- zins de gevolgen van onverdiende be jegening tracht weg te nemen. Ook op de terechtzitting heeft de be klaagde thans meer bevoegdheden dan vroeger. Hij en zijn advocaat kunnen rechtstreeks de getuigen ondervragen; vroeger geschiedde de ondervraging door tusschenkomst van den president- Het nieuwe Wetboek -beslist een vroe ger betwist punt, n.l. de toelaatbaar heid der politi e-b e w a r i n g. Onder het oude stelsel bestond hieromtrent geen regeling- Toch moest de politie dagelijks handelend optreden, wat tot gevolg had, dat zij in de practijk den verdachte een voudig op het politie-bureau vasthield. Steeds evenwel is door velen de wettig heid van deze handelwijze in twijfel ge trokken. Bepaald is nu dat deze vasthou ding op het bureau voor niet langer dan 6 jiur mag plaats hebben, een termijn die b.v.'hij dronkenschap van den gearresteerde zonder twijfel te korl zal zijn- Als verlenging noodig is, moet deze geschieden met goedvinden van den Officier van Justitie- Het kan zijn dat de maatregel van de polilie-bewaring niet afdoende is- In dal geval is er reden voor het z.g. rechterlijk bevel tot handhaving der openbare orde Dit bevel wordt afgegeven door den Rech ter-Commissaris en is ten hoogste 5 dagen van kracht. Deze ambtenaar kan tot uitvaardiging overgaan bij ontdekking op heeterdaad van sommige strafbare fei ten, b-v. schandaalcolportage, veroorza ken van volksoploopen, e-a. In het nieuwe Wetboek is aan de op sporingsambtenaren een bevoegdheid ge geven, die zij vroeger niet hadden, n.l. hel recht om den verdachte staande te hou den, b-v. tot het vragen van naam en woonplaats- Zag vroeger een politie-agent iemand, die hem verdacht voorkwam, dan had hij geen recht hem voor dat doel staande te houden. In de praktijk was dit echter voor de politie een te groote be lemmering, omdat zij zoodoende nooit iemand, die van een voor jaren geploegd misdrijf werd verdacht en toevallig op straat werd gezien, op staanden voet ter legimitatie zou kunnen medenernen- De politie maakte echter niet veel omslag en handelde alsof zij het volste recht had- Haar bevoegdheid is nu in de wet erkend. Arresteeren is evenwel slechts mogelijk ter zake van een strafbaar feit, waarvoor voorloopige hechtenis is toegestaan- In geval van ontdekking op heeterdaad, hetzij van een misdrijf, hetzij van een overtre ding, is ieder ook dus een particulier tot arrestatie bevoegd. Vroeger was met het yóór de dagvaar ding ter terechtzitting plaats hebbend on derzoek de Officier belast- Ook soms de Rechter-commissaris, maar alleen op vor dering van den officier of op bevel van den Officier of op bevel van de Recht bank- Thans is vervallen de mogelijkheid dat de Rechtbank het bevel totinstructie geeft. De wetgever besloot tot deze wijzi ging, uit overweging, dat. de Rechtbank zich niet met de voor haar bijkomstige taak der vervolging heeft in te laten, maar zich uitsluitend tot haar eigenlijke functie moet bepalen- De vraag, of iemand al dan niet moet worden vervolgd, berust dus nu alleen bij den Officier- Ministers-bezoldiging, Wij lezen in Het Centrum: Bij "Koninklijk besluit van 13 Jan- 1926 is de bezoldiging der Ministers met f 1000 P£r jaar verhoogd. Er zullen er zijn, die deze mededeeling meesmuilend begroeien- Wij aarzelen niet te zeggen, dat wij haar toejuichen- Wij hebben respect voor den moed der Mi nisters, die dit besluit voor hun verant woording hebben willen nemen- Zij kon den het iets gemakkelijker doen, omdat op den dag, waarop zij hiertoe besloten, de kans groot was, dat zij er p e r s o o n- 1 ij k geen voordeel van zouden hebben. Toen voor eenige jaren de bezoldiging der Ministers met f3000 verlaagd werd, een verlaging die procentsgewijs groo- ter was dan die der andere hoogere ambtenaren,behoorde daar geen moed toe; hoogstens zin voor opoffering, in de hoop, dat deze een kahneerende uit werking op anderen zou hebben- Een zin voor opoffering, waarvan het Kabinet-Ruys de Beerenhrouck reeds eer blijk had gegeven- Toen in 1922 alle salarissen werden verhoogd, maakte daar- te daarop alleen de bezoldiging der Mi nisters een uitzondering, hoewel de be trokken Commissie ook voor hen een verhooging met f 4000 had voorgesteld. Het geheele advies der Commissie werd door het Kabinet overgenomen, behalve dit eene punt- Maar toen in 1924 de salarissen weer verlaagd moesten worden, wenschten de Ministers een bemoedigend voorbeeld te geven, door op hun eigen, in 1922 niet verhoogd, salaris een hooger percentage van vermindering toe te passen, dan voor de andere hooge ambtenaren van hun wèl verhoogd salaris afgetrokken werd- Men kan dit gebaar schoon vinden, maar het was verkeerd- En het beoogd effect 'bleef uit: geen enkele ambtenaar was er minder ontevreden door! In vergelijking met bijna alle andere landen is ten onzent de bezoldiging der Ministers laag- Bovendien hebben ze el ders de beschikking -over een ambtswo ning met personeel, auto, enz- Bij ons moet iemand, die Minister wordt en niet bereids in Den Haag woont, be ginnen met een huis te koopen, en het in te richten. De Rekenkamer maakte zelfs bezwaar, wanneer Ministers voor het gebruik van een taxi declareeren. Een Minister in het Kabinet-Cort van der Linden, die in 's Lands belang eenigen tijd een auto tot zijne beschikking had gehad (in den mobilisatietijd!) heeft dit uit eigen zak moeten terugbetalen- Een lage bezoldiging van de Ministers is het tegendeel van democratisch. Het maakt, dat de keuze van geschikte personen uitteraard in een klein land toch al beperkt, nog moeilijker wordt- Er zijn er in ons land geweest, die om het Ministersambt te aanvaarden, een bedrag aan inkomsten moesten prijsgeven, dat grooter was dan dat, hetwelk zij als Minister aan bezoldiging gingen ontvan gen. Rekent men daarbij met de mogelijk heid, dat de ambtsvervulling slechts kort kan duren, dan voelt men, hoe moeilijk het kan vallen, om de geschikte personen te vinden, die bovendien bereid zijn, om dit hoogst eervolle, maar zeer zware en niet bij uitstek aangename ambt te aan vaarden. Er zijn steeds liefhebbers ge noeg,' maar ongelukkigerwijze zijn dat in den regel juist die personen, welke men bij voorkeur niet tot dit ambt wenscht te roepen. Dit alles is zeker niet in 's Lands be lang. Daarom verdient het waardeering, dat het Kabinet den moed heeft gehad, om hierin, zij het in zeer bescheiden; mate, althans eenigszins te voorzien. - Weer een moord te Rotter dam. Voor de tweede maal in enkele we ken is de Linker Maasoever te Rotterdam opgeschrikt door een drama. Thans is een vrouw, die de woning van haar echtgenoot was ontvlucht, het slachtoffer geworden. Gistermorgen te ongeveer tien uur kwam een bejaarde man op het politie bureau aan de Nassaukade, hetwelk hij van te voren had opgebeld, aangifte doen, dat er een moord was gebeurd in het pand 126 aan de Rosestraat. Toen hij te half tien op het rijwielpad van de Rosestraat liep, zag hij, hoe aan de overzijde een vrouw in nachtgewaad in een portaal verscheen en terzelfder tijd in elkaar zeeg. Hij snelde naar den over kant, in de meening, dat de vrouw plotse ling onwel was geworden en trad het por taal binnen, waar de vrouw op den dor pel lag, tegen den muur, Veronderstellend, met een toevallijdster te doen ,t« kebben wilde hij haar optillen, maar terzelfder tijd viel haar hoofd, hetwelk op haar borst lag, achterover en er vertoonde zich voor zijn ontzette oogen een gapende wonde in den hals, waaruit een golf van bloed gutste Beseffend, dat hier een misdaad was gebeurd, legde hij de vrouw weer neer en liep naar het Handelsterrem, om de poli tie te waarschuwen, de vrouw, die ster vende was, toevertrouwend aan de hoede van twee vrouwen, die inmiddels naderbij gekomen waren. Het lijk werd daarna on middellijk door de politie in beslag geno men en naar het ziekenhuis overgebracht, waar gistermiddag de sectie zou worden verricht. Naar uit het door de politie ingestelde onderzoek is gebleken, heeft de vrouw eeuige dagen geleden de woning van haar echtgenoot, den metaalbewerker O. aan het Piet Heinsplein verlaten. Het echtpaar leefde steeds in onmin, de vrouw werd mishandeld en de politie van Delfshaven heeft herhaaldelijk in huis moeten optre den. De vrouw trok bij een broer van haar, een zekeren M., in, die in het gemelde pand woont, op de eerste verdieping ach ter. Daar sliep ook de vrouw. Zondag is de man haar nog komen opzoeken er was o. m. kwestie over de kinderen, die de man bij zich had gehouden, en toen moet hij gedreigd hebben, de vrouw te zul len dooden. Gistermorgen heeft men een persoon, wiens signalement met den man overeenkomt (hij was rossig) herhaalde lijk voor de deur heen en weer zien loo- pen. Eerst is M. uitgegaan, om werk te zoeken en kort daarna zijn vrouw. Ver moedelijk is de man daarop naar boven geloopen en heeft hij de vrouw, die nog te bed lag, met een mes den hals afgesneden. Een woordenwisseling schijnt er niet plaats gevonden te hebben, de buren heb ben althans niets gehoord en moesten door de twee genoemde vrouwen gewaar schuwd worden. Deze vrouwen, die in de nabijheid van het pand stonden te pra ten, hebben den man weg zien loopen en de vrouw in haar nachtgewaad gezien, maar meenend, dat hij hulp ging halen, hem nog nagekeken en toen pas naar de vrouw toegingen, waar inmiddels de bur ger, waarvan reeds gesproken is, zich over haar had heengebogen. De man is in de richting van de Rosepoortstraat verdwe- neh. Het onderzoek in de woning heeft uit gemaakt, dat de vrouw uit het bed is ge klommen, naar de keuken is geloopen bloedsporen wijzen het uit en vervol gens de trap is afgeloopen, waarna in het portaal haar heur krachten begaven en ze stervend ineenzakte. De vermoedelijke dader, haar echtge noot, is voortvluchtig. Gistermorgen was hij niet in zijn woning te vinden en op zijn werk in één der groote metaalbedrij ven te Rotterdam is hij niet verschenen. Men veronderstelt, dat hij zal trachten, naar het buitenland te vluchten, waar het gezin vroeger heeft gewoond. Men tast nog in het onzekere, met welk soort mes de misdaad is bedreven. De dader heeft niets achtergelaten. Het slachtoffer is der- lig jaar oud. Een goudsmid opgelicht. De goudsmid T. G. te Rotterdam is de du pe geworden van een brutalen oplichter. Een als heer gekleed persoon vervoegde zich hij hem om horloges. Een tweetal gouden horloges en bijpassende kettingen werden uitgezocht, waarna de nieuwe klant verzocht deze bij hem thuis te wil len bezorgen. Hierbij gaf hij een naam en een adres op de Nieuwe Markt op. Op vastgestelden tijd begaf de juwelier zich naar het opgegeven adres. Juist kwam de man, die bij hem in den winkel was ge weest, de trap af. Nadat de horloges en de kwitantie hem waren overhandigd, ging hij weer naar boven onder mededee ling, dat hij direct het geld beneden zou brengen. Toen na een poosje nog niemand was gekomen, belde de heer G., waarop de bewoners (ditmaal de werkelijke) van de tweede etage te voorschijn kwamen. Op de vraag van den goudsmid of zij iemand in huis hadden, die gouden horloges had medegenomen, antwoordden zij ontken nend. Daarop rende hij naar boven en be gon als een razende op de deur der eerste etage te trommelen, met het gevolg, dat het paneel uit de deur vloog. Binnengeko men zag hij dat de kamer leeg was en het raam openstond, dat uitkwam in. het zij straatje van de Vogelenzang. Vermoedelijk heeft de oplichter, 'die in het bezit was van een sleutel der woning op de eerste verdieping, gebruik gemaakt van den naam, die op het naambordje van het bo venhuis voorkomt en heeft zich uit het raam op straat laten zakken. Gevolg van het vergade- r e n. Maandagavond kreeg de communist Gorter, te Lemmer, na afloop van een ver gadering, waar een anarchist sprak, thuis ongenoegen in verband met deze vergade ring. Gorter wond zich daarbij zoo op, dat hij zijn broer en zijn schoonmoeder met een mes aanviel. Dinsdagmorgen is hij door de politie naar Leeuwarden overge bracht. Valse li e aangifte. De 26-ja- rige B. te Nijmegen deed bij de politie al daar aangifte, dat hij op straat van f 110 was beroofd door een onbekende, die hem peper in de oogen had gestrooid. De man was geheel met peper bestrooid, waarvan zijn oogen vrij waren, die hij verklaarde te hebben uitgewasschen. De politie stelde op de plaats, waar de berooving zou heb ben plaats gehad, een onderzoek in, doch daar de sneeuw er ongerept lag, twijfelde zij aan de waarheid van het verhaal. B. verklaarde eindelijk, dat liij een valsche aangifte had gedaan, om op dio wijze op gemaakt geld te verantwoorden. Brukkers-Exp O0STHRBAAN LE Bureasec: Langs Vorst: Tel.: Redactie no. 11; A Postrekening Bijkantoor te 1 Firma F. P. DHU1J, L Ui Het hoogste gebouw Me» weet, dat te gebouw zal verrijzen, worden dan een der wereldstad aan den H komt te staan aan do de l"22ste en J 23ste den naam The Christ: Er komen in het dernemingen: een hot een kerk, een bank, het gebouw ook niet gerookt mogen wc ten worden beschikb de administratie van s Leele opzet bedoelt, en erkentelijkheid te z: indertijd Konkie's zoc ziekte was hersteld, medicus 'en zendelin ■Meer in Centraal Afr vader het torenhuis, daktuinen op, één eet tegelijk kunnen "herbc kosten worden gera dollar, zonder de te rekenen. Br zal in bet gebo het reeds niet gei «n natuurlijk ook geer den gedronken Zelfs den worden geweerc Hevige Naar de lz west ia Petersburg abnormaa meter wijst een temp clen onder het vries gelijke lage temporat niet voorgekomen, schon zijn doodgevn tramverkeer ondergaa In do Oekraine heb stoiwon gewoed, wc ernstig belemmerd w Korte b< Rij een ontploff brisk te 'Warschau gewond, van wip 9 Een telegram i in h«t Noorden van J woeden, zoo hevig is voorgekomen- De t verbindingen 53jn v zijn ingesneeuwd. Algemeen wore eerste regeeringsdaa Duitsche kabinet Lu treding van Duitschl bood 'te verzoeken- De Zwitserse!) in antwoord op een a scbe exporteurs inza koste» van levensom Zwitserland deze ko va» Europa belioore: De algemeene v sersche horlogefabril hrieken te sluiten- Aan de klassie] mei bonden is een gebracht, doordat d< toe overgegaan zijn, keidraad af te sluit De Afrikaanse! rondreis maakten in bezochten, zijn gist: vertrokken. Sefcets uit de Ri „Heeft u een lai Dta dokter greep lamp, stak haar aa heer Petrof. „Hen oogenblik", ©ogenblik de lamp juist, zooals uw vr< bon toen haar het snij bet drama wel Wilt u hier staan g ïte detective trok zak en spande dit lot oen rug van dt ürofc hij met een bla oro de plaats, waa het touwtje hield, „Ziezoo", zei hil Aandachtig besch bet bruine papier. <?ew onverstaanbaai ■na* stukje van lie in aan voeg, tussc den muur, stak I werp. Met zijn zak het ar spoedig uitge zei bij, rl

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1926 | | pagina 6