Ho 74
Maandag 28 December 1935
40e Jaargang
Schrale Lippen
PUROL bij Ruwe Huid, Gesprongen Handen,
Buitenland.
feuilleton,
In 'stevens branding»
Binnenland.
Drukkers-Exploitanten:
OOSTERBAAN LE C01NTRE GOES
Bureau*: Lange Vorststraat 6870, Goes
Tel.: Redactie no. 11; Administratie no. 58
Postrekening No. 36000.
Bijkantoor te Middelburg:
Firma F. P. DHUIJ, L. Burg. Tel. no. 259
55.) _o- j
„Ik geloof, dat ik wel genoeg ben, om
de volgende week met werken te begin
nen", was het opgewekte antwoord.
„Om te beginnen, met er naar uit te
zien, bedoelt ge?"
„U kunt het zoo inkleeden als u wilt.
U zijt al deze weken heel vriendelijk voor
mij geweest".
„Nu, nu, al deze weken! Het is geen
drie weken geleden sedert ik u haalde".
„Drie weken of zes weken, dat is het
zelfde. Ik zal uw vriendelijkheid nooit
vergeten. Maar het wordt hoog tijd, dat ik
mijn eigen brood ga verdienen".
„Uw moeder wil niets voor u doen, dat
staat vast".
„Dat had ik ook niet verwacht. Ik ben
dus niet teleurgesteld".
„Maar ik wel. Ik had gedacht, dat als
uw moeder u maar terugzag, alles weer
goed zou zijn".
„U kende mijn moeder niet", was het
kalme antwoord.
„Ik ken haar, in ieder geval, nu wel" en
de majoor verliet de kamer.
Den volgenden dag ging Douglas voor
net eerst op werk uit in het groote Lon
den. Hij had 't besluit genomen niet we
der naar Deeping terug te keeren. Als hij
het had kunnen doen, zou hij die plaats
gaarne uit zijn geheugen hebben gewischt.
Hij had met niemand daar briefwisseling
en bracht niemand op de hoogte van zijn
adres. Hij hoopte, dat hij mettertijd over al
het verdriet, dat hij daar had ondervon
den, zou heenkomen.
Nu en dan betrapte hij er zich op, dat
hij aan Floss Gresham dacht, en leefde hij
die uren van gemengde smart en genot,
die hij te Newlands had doorleefd, weder
over. Hij kon nooit aan haar denken, als
aan de vrouw van dien schurkachtigen
huichelaar David Sutcliffe. Zij was voor
hem altijd Floss Gresham. Zij was zijn
ideaal van alles wat schoon en liefelijk
was en hij koesterde dat ideaal en droom
de van Floss, zooals hij zich harer her
innerde in de eerste dagen hunner ken
nismaking, als zij de kamer placht binnen
te komen als een zomerkoeltje, en het ver
trek vulde met zonneschijn.
In het rumoer der Londensche straten
hoorde hij de muziek van haar stem, en
soms te midden der menschenmenigten
verbeeldde hij zich, dat hij even haar ge
laat zag even maar en dan was het
verdwenen. Onbewust was hij altijd op
den uitkijk naar haar. Londen was het
middelpunt van het land; iedereen kwam
af en toe naar Londen, en zij zou komen
onder de velen. Hij bracht deze gedachte
nooit onder woorden. Had men hem met
nomen- Zijn verklaringen luidden:
„Ik herinner mij nauwkeurig den nacht
van '16 op 17 Juli 1918- Ik sliep niet,
Tegen twaalf uur ging ik naar de binnen
plaats, daar ik onwel was en moest over
geven. Toen ik een poosje daar gestaan
had, hoorde ik 15 doffe schoten achter
ekander en daarna drie of vier afzon
derlijke schoten, die uit een revolver ge
lost schenen. Het moet 2 uur 's nachts
geweest zijn- De schoten -kwam uit het
huis Ipaüew en, naar den doffen toon
te oordeelen, uit een kelder. Uit angst
voor de posten liep ik snel naar mijn;
Ikameta teïua Twintig minuten later1
hoorde ik hoe de deuren 'der omheining:
van het huis Ipatiew geopend werden en
een auto bijna geruiscbloos wegreed' en
het straatje uitholde. Ik weet echter niet,
welke richting het .voertuig nam-
De roode gardist Michael Letemin, die
in de fabriek Syssert in het gouverne
ment Jekaterinenburg werkzaam was
en kleermaker van beroep, een gesloten
karakter en onbeschaafd man, had zich
voor den bewakingsdienst bij den tsaar
gemeld, die hem in zijn onwetendheid
zeer hoog toescheen. Hij verklaarde het
volgende: „Den 16en Juli had ik van 4
Itoft 8 uur des avonds wacht op den post 3
aan de deur van de binnenplaats. Ik her
inner mij, dat de ex-tsaar en zijn familie
van de gebruikelijke wandeling terugkeer
den, toen ik in dienst kwam- Iets bijzon
ders viel mij niet op." Op 17 Juli had
hij des morgens om 8 uur dienst. Bij het
voorbijgaan van het huis Popoff vernam
hij van „kameraad" Strekotin, dat in den
afgeloopen macht de tsaar, de tsarin, alle
keizerlijke kinderen, de dokter, de kok, de
dienaar en de kamenier waren gedood."
Strekotin had van 12 uur 's nachts tot
4 uur 's morgens dienst gedaan. Bij' de
aflossing 'had hij gezien,- hoe de gevange
nen van de eerste verdieping in de groote
kamer gevoerd werden. Jurrowski had
dadelijk daarop een beschikking voorge-
lezep. en gezegd: „Jullie leven heeft afge
daan!" De tsaar verstond het niet, en
vroeg, wat dit moest beteekenen, terwijl
de tsarin en een der dochters een' 'kruis
sloegen- Op dit oogenblik schoot Ju-
rowski op den tsaar en doodde hem ter
stond. Toen schoten -ook de Letten en
Medjenew. 'Strekotin gaf te kennen, dat
alle gevangenen gedood waren- De ka
menier der keizerin beschutt ezich met
een kussen, waarin vele kussens bleven'
steken.
De chauffeur Lj'ukhanow vertelde, dat
hij' !de lijken op' zijn vrachtauto naar het
bo-sch gebracht htaJd. Op 18, 19, 20 en 21,
Juli werden in vrachtauto's de bezittin
gen 'der keizerlijke familie weggebracht
Dit werk werd door twee jongelieden^
helper van Jurowski geleid. De auto's
reden onmiddellijk naar het station, want
de bolschewiki hadden, tengevolge van
dert opmarsch der Tsjecho-Slowaken, be
sloten de stad te ontruimen.
Philip Proskuriafcow die, eveneens met
het oog op de verwachte h-ooge bezol
diging, de bewaking van den tsaar op
zich had genomen, werd ook door den
onderzoekingsrechter gehoord. Hij was
kort na den moord belast geweest met
het schoonschuieren van den -met het
bloed bevlekten vloer en de muren der
moordkamer.
Omtrent de toedracht van den moord
had hij nog vernomen: Jurowski had op
16 Juli 's avonds gezegd, dat de keizer
lijke familie in den nacht moest wor
den doodgeschoten. Te middernacht wekte
Jurowski de keizerlijke familie elï beval
haar, zich te kleeden en naar de be
nedenverdieping te gaan. Zij gehoor
zaamde. "De tsaar, de tsarin', de tsjere-i
witsj. de vier dochters, de dokter, de
lakei, de kamenier en de kok daalden de
trappen af. Men voerde de gevangenen
naar de moordkamer- Allen stonden in
twee rijen opgesteld tegen de muren. Ju
rowski las hun zijn beschikking voor.
De tsaar verstond het niet en vroegi
„Wat?" Jurowski hief zijn geweer op
zeide :„Daar I"
Medjenew had den getuige verteld, dat
hij zelf twee- of driemaal op den tsaar
en de andere veroordeelden geschoten'
had. Den gefusileerden werden daarna
alle sieraden afgenomen; waarop kde lij
ken werden weggebracht.
Eén der posten, Analol Jakinow ge-
heeten, vertelde nog bij zijn verhoor, hoe
de tsaar op weg naar de moordkamer
zijn zoon droeg. Achter hen liepen Medje-
dew en de Letten- Toen de gevangenen
de kamér binnentraden, werden zij als
volgt opgesteld: In het midden de tsaar
rechts van hem zat op een stoel de tsa-
rewistj en rechts van hem stond de ka
merdienaar Botkin. Achter hem stonden
de keizerin, haar dochters en alle an
deren.
Jurowski zou gezegd hebben: „Nicolaas
Alexandrowistj, de uwen hebben gepoogd,
u te redden. Het is bun echter niet ge
lukt. Wij zijn gedwongen, u dood te schie
ten". Op dit ©ogenblik vielen er eenige
schoten. Het waren 'uitsluitend revolver
schoten'. Na de eerste schoten hoorde
men het steunen en jammeren van vrou
wen. De slachtoffers vielen de een na
den ander: eerst de tsaar, dan de tsare-
witsj. De kamenier poogde te vluchten
en hield een kussen voor haar gezicht
Zij alleen zou met een bajonet door
boord zijn
Vóór de deur van den corridor, die
naar de kamers der keizerlijke familie
voerde stond de kleine hond van den!
tsarewitsj en wachtte tevergeefs om bin
nengelaten te worden
Russisch-Turksch verdrag:
Rusland en Turkije hebben, terwijl' de
volkenbondsraad te Genève Mossóel aan
Irak toewees, den 17en dezer, te Parijs,
een neutraliteitsverdrag gesloten.
Hiermede is het mysterie van: Tewfik
Roedsji Bey's geheimzinnige reis naar
Parijs, waar deze Turksche diplomaat eem
dag verbleef, zonder dat men wist, wat
bij er deed, en zonder ook, dat hij met
een der Fransch© autoriteiten in verbin
ding poogde te treden, met één slag op
gelost. De Turk heeft dus in de Fran-f
sche hoofdstad eene samenkomst gehad
met Tschitscherin, die daarna zijn rond
reis door Europa beëindigd heeft en naar
Moskou is teruggekeerd.
Veel .resultaat heeft die reis overigens
niet gehad-
Mislukking in Berlijn; mislukking in
Londen, daar Chamberlain geen enkele
bereidwilligheid betoonde om met Rus
land besprekingen te voeren.
En toch was er 'bij Tschïtscherin's te
rugkeer in Moskou vuurwerk noodig; daar-
VERSCHIJNT ELKEN WERKBAG.
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden, franco per post, f3.
Losse nummersf0.05
Prijs der Advertentiën:
14 regels f 1.20, elke regel meer 30 ct.
Bij abonnement belangrijke korting.
om keert hij met het Russisch-Turksch
verdrag terug, waarvan Rusland hoofd
zakelijk dit voordeel heeft, dat het ween
een nieuw steunpunt krijgt voor zijn pro
paganda. i
Korte Berichte*.
In vele plaatsen in Frankrijk wor
den protestvergaderingen belegd tegen do
nieuwe belastingen. In verscheidene ste
den werden ten teeken van protest fa
brieken', winkels, enz. gesloten'.
De Saksische minister van Justitie
heeft 173 politieke gevangenen in' vrij
heid laten stellen.
Het bericht omtrent een wapenstil
stand van de Franschen met de Droe-
zen is van allen grond ontbloot.
DE HUID BEHOORT TEER TE ZIJN,
vrij van onzuiverheden, huidwormpjes en
puistjes en men moet kunnen zien, dat zij
met nauwgezetheid verzorgd wordt. Het
allerbeste doet men dit met behulp van
Keizer-Borax, dagelijks aan het wasch-
water toegevoegd.
Gegarandeerd zuivere Keizer-Borax
wordt nooit los, maar alleen en uit
sluitend in de bekende roode cartons met
handelsmerkknielende vrouwenfiguur,
geleverd door de firma Heinr. Mack,
Ulm a/D.
De Koninklijke Familie voor
Haar personeel.
Het was Woensdagavond voor' de werk-
lijeden ©n verder personeel in diens!
van H. M. de Koningin in de Hoog-
Soerensche bosschen een avond, Welke
zeker bij allen lang in aangename her
innering zal blijven. In de turnzaal' van
hotel „Eik en Dal" had' H. M. de Ko
ningin een fraaien kerstboom doen plaat
sen en daar Haai: personeel genoodigd.
Tegen 5 uur wierden de kaarsjes ont
stoken en even later veïschenen do Ko
ningin, Prins Hendrik en Prinses Juliana,
allen hartelijk begroet Nadat H.. M. had'
gebeden sprak Zij een korte kerstredel
uit. Gezamenlijk wérden verder enkele
Kerstliederen gezongen, wiaarna allen wer
den onthaald op chocolade en krenten
brood. Ook de Koninklijke Familie nuttig
de van deze tractatie ,en onderhield zichl
met bijna alle aanwtezigen persoonlijk.
Ieder ontving verder een aardig Kerst
geschenk als een aandenken aan dezen]
avond. Tot "6 uur bleef de Koninklijke!
Familie te midden van haar personeel
Waarna de terugrit naar Het Loo werd
ondernomen.
Het Ne der lands ch- Belgisch
«erdrag. v
D'e bekende geograaf, de heer R. Schui
ling te Bieventer heeft te Olst een redei
gehouden, waarin hij ernstig protesteerde
tegen aanneming van het tractaat Ne-
deriand-België op economisch-geografi-
sche gronden. Hij vreest van voortdurendl
uitdiepen van ,de Schelde gevaar voor
dijk val in de calamiteuz© polders en
meent, dat het kanaal AntWerpen-Moerdijk
groote schade toebrengen zal aan den
handel van Rotterdam en dat het geen
enkel voordeel zal' opleveren voor Se pro-
klagen. In zijn hart bleef de hoop steeds
leven, en den moed liet hij nimmer zakken.
In het begin zat hij den geheelen Zon
dag te schrijven, maar na eenigen tijd
kwam hij tot de overtuiging, dat dit niet
vol te houden was; één rustdag op de ze
ven is een geestelijke, zoowel als eert licha
melijke noodzakelijkheid.
Toen kwam de vraag, wat hij met zijn
Zondagen zou doen. Hij had sedert jaren
geen kerk bezocht. Hij had zijn best ge
daan, alle godsdienstige vraagstukken uit
zijn hart te bannen. Toen zijn oom van
hem sprak als van een ongeloovige, had
hij die benaming echter zonder tegen
spraak aanvaard.
Op zekeren Zondagmorgen, toen het
geen weer was om te wandelen, en de mu
ren van zijn kamer hem verveelden, be
sloot hij eens een kerk in de buurt te be
zoeken, om, zooals hij bij zichzelf zeide, ta
luisteren naar het zingen van het koor.
Het zingen maakte veel indruk op hem,
en hij bleef voor de preek. Hij ging daarna
nog dikwijls, en de zaak, die hem 't meest
verbaasde was, dat wat hij vroeger ver
waarloosde en verworpen had, hem nu
steeds dierbaarder werd. Hij begon te be
grijpen, hoeveel hij gemist had en hoe
hooghartig hij geoordeeld had over de een
zijdige opvattingen zijner moeder, terwijl
hij zelf van allen godsdienst vervreemd
was.
i i (Wordt vervolgd.)
De crisis in Frankrijk.
Naar alle waarschijnlijkheid zal een
ieuwe regeeringscrisis uitbreken, wel
licht nog voor dit jaar ten einde zal
zijn. De financieele ontwerpen van Dou-
er hebben geen genade bij de kartel-
isten kunnen vinden, die ze met heel
einig welwillendheid hebben willen on-
erzoeken. De kartellisten schijnen op een
ieuw kabinet van hun groep aan te
sturen.
In den jongsten ministerraad moet het
heftiger zijn toegegaan dan ooit. Briand
poogde het conflict bij te leggen, doch
slaagde daarin niet. Het aangegrepen punt
in1 dezen strijd is het voorstel van Dou-
mer om de belasting op het zakencijfer
te verhoogen. Deze belasting brengt 5
milliard op, wat ongeveer 1 pet. is van
den omzet. Doumer wenscht deze belas
ting te verdubbelen om zoo 5 milliard
meer te vinden teneinde het huidjg tekort
van de begrooting te dekken.
De kaxtellisten hebben bijl de verkie
zingen beloofd deze belasting af te schaf
fen'. Waarschijnlijk zal daarover morgen
een beslissing wordengenomen. Briand
heeft aan zijn omgeving verklaard, dat
hij er genoeg van heeft, daar toch geen
vergelijk te vinden is. (Msb.)
Kerstmis-drukte te Berlijn.
Volgens het „Beri. Tagebl." zijn te
Berlijn dit jaar naar ruwe schatting meer
dan een hall millioen kerstboomen ver
kocht. Er was overigens een tekort aan
deze boomen, wat op een der verkoop
plaatsen aanleiding heeft gegeven tot in
cidenten. Op een gegeven oogenblik
stormden 300 personen het terrein op,
grepen naar de nog overgebleven boo
men en wilden zich zonder betaling ver
wijderen. Tengevolge van de dreigementen
der menigte zagen de controle-ambtena
ren zich gedwongen naar de wapenen
te grijpen en enkele salvo's te lossen.
De menschenmassa vluchtte met de boo
men in de richting van het station. On
middellijk werd nu de politie gealarmeerd,
die elkeen, die een boom droeg, contro
leerde, of hij betaald had.
Be posterijen beleefden weer groote da
gen. Dagelijks werden 100.000 pakketten
verwerkt.
Geen 10.000ste schip te Antwerpen.
De hoop der Antwerpenaren, dat de
havenbeweging dit jaar een dusdanig re
cord zou slaan, dat men de aankomst
van het 10.000ste zeeschip zou kunnen
vieren zal niet in vervulling gaan, meldt
de 'Msb.
Op 1 December kwam men nog 'onge
veer 980 schepen te kort en alles deedj
voorzien, dat Antwerpen het record-cijfer
zou halen. Maar December was minder
gunstig en de stormen der laatste da
gen hebben het cijfer der aankomsten
nog doen dalen.
Htef weer in het Buitenland.
Volgens een telegram uit Bern is de
temperatuur in de bergen weer tot om
't vriespunt gedaald. Er valt veel sneeuw.
Een telegram uit Syracuse aan de Ro-
meinsche bladen meldt, dat na de koude
der laatste dagen de temperatuur plotse
ling zoodanig gestegen is, dat de ther
mometer 71 graden wijst.
Te Berlijn is het tijdens de Kerstdagen
zeer stormachtig geweest. In de Fried-
ve Zeeuw
richstrasse werd ©en gróót reclamebord
van een huis gerukt. Het bord trof in zijn
val een postbediende, die zwaar gewond
naar het ziekenhuis moest worden 'ge
bracht.
Di België, in de valleien van Maas
en Schelde heeft men veel last van het
hooge water. Te Dendermonde waar de
Dender in de Schelde uitmondt, 'is het
centrum van de stad geheel ondergeloo-
pen. In sommige straten staat veertig
centimeter water. Elders in Vlaanderen
staan weer vele landerijen en nagenoeg
al de weiden aan de oevers van de
Schelde en haar bijrivieren geheel blank.
In het Walenland is op de Maas de
gewone scheepvaart tengevolge van den
sterken stroom gestaakt. D'e Lesse en
de Lomme zijn in ware bergstroomen
herschapen, het water van de Lesse stort
zich met donderend geweld in de Trou de
Belvaüx, waar zich in den zomer den
ingang bevindt van de grot van Han.
Een wijk van Jemelle is door de Lomme
overstroomd. Te Luik is het peil van'
de Maas meer dan twee meter gestegen.
Het aantal door den wind ontwortelde
of middendoor gebroken boomen is ontel
baar.
De rivieren in Transsylvanië (Roeme
nië) 7,ijn buiten haar oevers getreden.
De schade is groot. Er zijn talrijke slacht
offers. De spoorwegverbindingen zijn ver
broken'.
Omtrent de overstroomingen in 'An-
dalusie (Spanje) meldt een telegram uit
'Madrid nog:
D'e Guadalquivir is buiten haar oevers
getreden.
Te San Lucar en in dei andere steden
aan deze rivier zijn tengevolge van de
overstrooming enkele menschenlevens te
betreuren.
Ook uit Marokko worden overstroomin
gen gemeld.
De moord op de""Russische Tsarenfamilie.
Tot dusver was nog nooit de juiste
toedracht van den moord op de Russi
sche tsarenfamilie, die omstreeks Juli 1918
heeft plaats gehad, aan het licht geko
men. Wel doken af en to.e geruchten'
op, zelfs kwam er een sobere lezing van
de moordpartij, maar de sovjet-regeering
zweeg.
Niet anders dan dankbaar mogen we
zijn voor het feit, dat de laatste dagen
dingen aan den dag komen met betrekking'
tot den moord op de tsarenfamilie. Din
gen', die naties als Frankrijk, als Polen!
en Duitschland, die met Sovjet-Rusland
schijnbaar in innig verband leven, aanlei
ding zouden kunnen zijn, zich nog eens
te beraden op den vriendschapsband met'
Rusland. Wij doelen hier op een boek,
dat onder den titel: „De weg des doods
van den tsaar" verschenen is. Het is
het rapport, waartoe de onderzoekingen
naar den moord op den tsaar in Rusland
geleid hebben- Wij geven daaruit de vol
gende bijzonderheden weer.
In het huis Popoff, waarin een deel!
der wachtposten geherbergd was, had
den de bolschewiki de eerste verdieping
voor zich ingenomen- In het sousterrain
woonden menschen, die met de bewaking
niets te maken hadden, o.a. een heer,
Victor Buivid geheeten. Deze werd op
10 Augustus 1918 door den chef der
Jekaterinaburger politie in verhoor ge
ronde woorden gevraagd, of hij Floss
gaarne terug zou zien, dan zou hij geant
woord hebben, dat hij zich geen grooter
verdriet zou kunnen voorstellen, dan Floss
terug te moeten zien als de vrouw van
David Sutcliffe.
Zoo droomde hij van Floss, zooals zij
vroeger was, de ideale Floss, het bruin-
oogig meisje, dat nooit oud zou worden,
wier schoonheid zou weerstand bieden
aan den vernielenden tand van den tijd.
Op deze wijze kwamen en gingen twee
jaren, en toen gebeurde er iets.
HOOFDSTUK XXIII.
Ontgoocheld.
Douglas verdiende een schamel en on
zeker stuk brood met zijn pen.
Tot nu toe was het hem nog niet ge
lukt een vaste betrekking aan een dagblad
te krijgen. Hij schreef artikels voor wel
een dozijn bladen en tijdschriften, en een
paar maal had hij een opdracht ontvan
gen over een bepaald onderwerp te schrij
ven. Maar zulk werk was weer onzeker,
en het gebeurde dikwijls, dat hij zich in
groote verlegenheid bevond.
Nu en dan bracht hij een Zondag door
bij den majoor, maar in den laatsten tijd
had hij den indruk ontvangen, dat hij min
der welkom was dan vroeger.
Het geval was, dat de majoor hem hoe
langer hoe minder kon vergeven, dat hij
maar niet over zijn gemoedsbezwaren was
heengestapt en kalm predikant was ge
worden; dan zou hij zijn moeder niet tot
zulk een uiterste hebben gedreven op het
punt van godsdienst, zooals hij dat noem
de, en zou deze haar fortuin niet wegge
gooid hebben. Daar de majoor hier telkens
en telkens weder op terugkwam, bezocht
Douglas hem hoe langer hoe minder.
Hij gevoelde dat de oude man geen sym
pathie voelde voor zijn strijd en teleur
stellingen. Telkens een beleefd ingekleed
„eigen schuld" als antwoord op zijn ver
halen te ontvangen, was niet bepaald aan
genaam.
Niettemin liet hij den moed niet zak
ken. Hij begreep, dat hij den leertijd door
maakte, die hem later goed te stade zou
komen.
Hij vond den Zondag in Londen, den
treurigsten dag van alle. Hij kon het niet
betalen in de voorsteden te wonen. lederen
dag met de spoor naar de City te komen,
was een weelde, die hij zich misschien in
later tijden eens zou kunnen veroorloven,
voor het oogenblik moest hij dichter bij
zijn werk zijn. Hij bewoonde dus voor het
tegenwoordige armoedige kamers, waar
heen de zon slechts zelden haar weg vond
maar hij werd opgevoed, en dit was een
deel van het leergeld.
In een kleine zijstraat vond hij kamers,
die netjes waren en een huisjuffrouw, die
eerlijk was. Hier werkte hij, en leed hij
soms honger, maar niemand hoorde hem
