m is
A. W SLICING
HET ADRES
alt rui turner bestaat uit twee bladen
EERSTE BLAD.
FEUILLETON."
til 's tevens branding.
Höest Uw kind?
Bit de Pmiiioie.
GOES HULST
Drukkers-Exploitanten:
OOSTBRBAAN LE COINTRE ROES
Bureaux: Lange Vorststraat 6870, Goes
Tel.: Radactie no. 11; Administratie no. 58
Postrekening No. 36008.
Bijkantoor ie Middelburg:
Firma F. P. DMUIJ, L. Burg. Tel. na. 259
fkZeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden, franco per post, f3.
Losse nummersf9.05
P r ij s der A d v e r t e n t i n:
14 regels f 1.20, elke regel meer 30 ct.
Bij abonnement belangrijke korting.
PAUL KRUGERHERDENKING
K ruger als m o u s c h.
Merkwaardig was ook Kruger's men-
schenkennis. Mei' verfeit, dat hij eens in
een godsdienstoefening voorging. Volgens
een hoogleoraar in de theologie, liep hij
daarbij door den geheelen Bijbel van Ge
nesis tot Openbaring heen. Nu waren er
een paar Hollanders, die graag oen gou
vernementsbetrekking wilden hebben en
men had hun aangeraden, de godsdienst
oefening bij te wonen en de broeders gin
gen vlak vooraan zitten en zongen met
open monden de psalmen luide mede
Kruger zag 't stil aan, maar na Jen tus-
schenzang zei hi] zoo doodbedaard: „Als
mijn menschen nu eens een paar Hollan
ders willen zien, die om een gouverne
mentsbetrekking verlegen zijn, moeten ze
maar eens op de eerste bank kijken
Kruger was verdraag; aam. Een Hollan
der, die bij hem in dienst kwam, nad hem
eerlijk te kennen gege- en, dat hij niet, ge-
loovig was. Kruger had hem toch in
dienst genomen en geztgd, dat hem dat
voor hèm speet en toen hij den Hollan
der aan zijn vrouw voorstelde, presen
teerde hij hem alleen als een soort won-
derdiertje en zei: „Vrouw, dit is nu die
Hollander die zegt, dat hij niet aan God
gelooft".
Zijn verdaagzaamheid bracht hem er
ook toe, om de synagoge te Johannes
burg met een rede te openen. Van de
stichting dier zelfde synagoge vertelt men
het volgende: aan de Christelijke kerk
had hij 2 stukken land afgestaan voor
den houw en voor de synagoge maar één.
Toen men nu bij hem kwam om zich hier
over te beklagen, zei Lij: „Ja, maar die
andere lui hebben 2 testamenten en jullie
maar één. Zoo gauw jullie ook 2 hebben
krijgen jullie ook 2 stukken."
Zijn grootheid bereikt de President, als
het conflict met Engeland nadert. Tot
het uiterste tracht hij den oorlog tegen
te houden, gesteund door president Steyn,
maar als 't noodig is, gaat hij den oor
log met 'n groot geloofsvertrouwen in.
Een beslist geloofwaardig ooggetuige
heeft hem gehoord na een der groote ne
derlagen, God als het ware opvorderende
om zijn beloften gestand te doen Maar
toen toch de nederlaag kwam, bleef hij
geloovig vertrouwend
Kruger als trekker e u hoer.
H'ij schoot niet mis.
Zuid-Afrika is nog vol van herinnerin
gen aan Kruger. De groote man, die daar
geleefd heeft, vervult ook nog met zijn ge
stalte de Boeren-Natie.
Allereerst ziet men hem als een trek
kerskind, die op ouden leeftijd nog gaarne
verhalen uit dien tijd ophaalde, zich klei
ne voorvallen en ongelukken herinnerde
en familieleden herkende, die hij in dien
tijd ontmoet had.
Dan wordt hij de jonge Boer: veehou
der, maar ook jager Hij vertelt in een
gezelschap Hollanders, hoe hij aanlegde
■op een leeuw, 't Gezelschap wordt wat
angstig en zegt:
Maar, President, als u nu eens mis
geschoten had?
Nou wat zou dat?
Dan had de leeuw u verscheurd!
8). _0_
't Kon zijn, dat zij niet jong meer was-
't Kon zijn, dat zij scheel en leelijk was
en rood haar had en sproeten en een
platten neus, maar hij was vast over
tuigd, dat zij 'n vrouwelijke vrouw was
vriendelijk en sympathiek en goed.
Toen hij tot 'deze overtuiging was ge-
tomen, hield de muziek op.
Het speet hem, want hij zou den ge
heelen dag hebben kunnen luisteren, maar
misschien zou zij morgen weder spelen,
en als hij in staat was beneden te komen,
zou hij haar natuurlijk zien. Hij' hoopte
tlat ze mooi zou zijn. Het zou een teleur
stelling zijn, te ontdekken, dat zij lee
lijk was.
Douglas sloot zijn oogen ein lag ©enigen
tijd te denken.
Vele beelden kwamen en gingen, ter
wijl hij zijln geest toestond te "dwalen,
waarheen hij wilde.
Beelden van zijn thuis kwamen tot hem
terug; beelden uit zijn schooljaren, het
beeld zijner moeder, en flauwer dat van
zijn vader streng, puriteinsch en in
gesloten door bekrompen dogma's en lief-
delooze geloofsbelijdenissen
Hij vroeg zich ,af, wat zij zouden den
ken, als zij wisten, dat hij gewoncl lag
Wel neen, als ik misgeschoten had,
dan was de kogel in den bek, in plaats
van tusschen de oogen gekomen
Neen, President, we bedoelen, als u
hem niet geraakt had.
O! dan gaat je geweer bij ongeluk af,
maar dan schiet je niet mis.
Kruger als President.
De tijd van Kruger's presidentschap is
zijn gróóte tijd. Hij leeft in een eenvou
dig huis te Pretoria, met een groote ve-
randah-stoep. Daar ontvangt hij 's mor
gens reeds vroeg en er wordt koffie ge
schonken. De eenige aanmerking die ooit
van Afrikaansche zijde op Kruger ge
hoord werd, was *deze: dat de koffie
slecht was.
De aardigste verhalen doen daar de
ronde. Natuurlijk kan President niet op
elke vraag, die hem daar gesteld wordt,
antwoorden en moet hij wel eens bij zoo'n
openbare audiëntie een uitvlucht zoeken.
Zoo komt er eens een Johannisburger
magnaat van Joodsche origine bij hem
met een kwestie, die hij niet dadelijk kon
of wilde behandelen. Hij zegt tegen den
man: '„Jullie viert den Sabbath op Za
terdag, maar 't moet op Zondag wezen:
ik heb hier een boekje, dat het duidelijk
aantoont", en hij poot den man met een
goedkoop, blauw-geomslagd brouhuretje
in een stoel op do verandah en gaat naar
zijn andere bezoekers.
In den Volksraad kon hij buitengewoon
veel gedaan krijgen en men verhaalt, dat
als hij door een of andere buitenlandsclie
oorzaak genoodzaakt was,, vóór een zaak
te spreken tegen eigen wil in, l ij tref
fend het vóór bepleitte, maar het net zóó
wist te doen, dat het voorstel verworpen
werd.
Hij bezat een groote en zeldzame re
geerkunst. De wetten werden, voor ze bij
den Volksraad werden ingediend, in het
kleinere comité van bestuur gelezen. Nu
had een dor hoogere ambtenaren een
wetsvoorstel klaar gemaakt, dat hij ver
moedde, er wel bij den Volksraad door te
zullen krijgen, maar dat op een punt den
President misschien minder sympathiek
zou zijn. Hij las t wetsontwerp voor en
Kruger scheen nauwelijks op te letten.
Aan de kritieke passage toegekomen, wil
de hij daar vlug overheen lezen, maar
ineens sloeg de groote breede hand van
den President neer op de knie van den
lezêr en klinkt het: „Wat zeg je daar?
Lees dat nog eens!"
K r u eer als j a g e r.
Hoeveel roofdieren Kruger geschoten
heeft, is niet met zekeiheid te zeggen Hij
zelf was den tel kwijt. Wel weet hij, dat
het aantal olifanten tusschen de 30 en 40
bedroeg en vijf zeekoeien. Ook heeft hij
met eigen hand vijf leeuwen neergelegd.
Hij was altijd zoo voorzichtig' om niet
alleen te gaan, en, als hij een groote
jachttocht ondernam, gingen gewoonlijk
twee of drie wagens met arme menschen
mee, opdat zij zich aan het gescholen wild
konden verzadigen.
Zijn eersten leeuw schoot Paul toen hij
een jongen van 14 jaar was. Eigenlijk
telde hij toen in het gezelschap nog niet
mee, daar hij nog te jong was. Maar Paul
was mee uitgetrokken omdat de leeuw
de ossen zijns vaders gevangen had Zes
man togen te paard uit om den leeuw
te zoeken, en de zevende was onze Paul.
Drie aan drie werd gereden en eeu eind
van elkander. Toen de leeuw gevonden
in het huis van vreemden-
Zou zijn moeder toegeven, en zachter
jegens hem gestemd worden, of zou zij
nog onvermurwbaar blijven en haar
oogen laten verblinden en haar hart laten
verharden door haar koude en stroeve
begrippen van plicht?
Zouden deze godsdienstige verschillen
zooals zij genoemd werden, altijd een
scheidsmuur van bitterheid tusschen hen
moeten blijven?
Hij haatte bijna den naam van gods
dienst. Hij had er zooveel van gezien.
Een liefdeloos, onbeminnelijk iets, dat
Maar juist toen werd er een aarze
lend tikje op zijn deur vernomen-
„Binnen" zeide hij, zich verbaasd af
vragend, wie hem zou komen opzoeken.
De verpleegster kon het niet wezen,
want die kwam altijd binnen zonder te
kloppen. In het volgende oogenhlik haalde
hij snel adem, en openden zijn oogen
zich merkbaar wijder
Was eensklaps de gepersonifeerde zo
mer bij hem binnengetreden? De geur
van rozen was in de lucht, en de zachte
koelte van Juni scheen zijn voorhoofd te
streelen. Het ruischen van liaar japon
was als het ritselen van bladeren, en de
bevalligheid liarer bewegingen als het wie
gelen van riethalmen aan den oeverkant-
„Neemt u mij mijn binnendringen niet
kwalijk", zeide zij met zachte, muzikalo
stenig „maar de verpleegster zeide, dat
als zij niet binnen een uur terug was, ik
was, stormde hij dadelijk op allen los.
De drie man, bij wie Paul was. bonden
de .paarden aan elkaar, draaiden ze om,
met de koppen van den leeuw ;t-, omdat
ze andersom geplaatst op de vlucht sloe
gen. Ieder der drie mannen nam zijn
plaats in. Alleen Kruger bleet' achter,
maar zoo van den leeuw uitgerekend, na
tuurlijk voor de koppen der paarden.
Daar zat hij, het geweer in de hand. In
eens nam de leeuw zijn sprong, naar
Kruger dacht over de paarden heen.
Pang zei Kruger's geweer. Hij schoot
den leeuw in zijn sprong en trof hom doo-
deli-jk, zoodat het groote dier bijna op hem
viel. Dit gebeurde in 1839 bij de Tll.enos-
ter-rivier in Oranje Vrijstaat.
Zijn tweede leeuw schoot Krugei la-
ler in de Magaliesbergen aan de Hex-
rivior. Hij was toen net zijn oom Theu-
ni.5 Kruger een troep elanden achtervol
gende. Paul's paard v as moe, en uitge
put, en bleef achter Stapvoets rijdende
kwam hij een troop leeuwen tegen.
Vlochten ging niet. Zijn paard was dood
op. Koelbloedig maat i ij zijn geweer ge
reed en toen het heest op twintig schre
den afstands was, schoot Paul af en
schoot i.em door deu kop in het lichaam,
liet beest draaide zicli om, liep naar de
andere leeuwen en viel dood neer.
Eenige jaren later was Paul Kruger
zijn maats met wie hij op jacht was, te
vlug' af en velde toen twee koningsdieren.
Zijn vijfde leeuw schoot hij in het Lij-
denburgsche. Ook deze leeuw liad eenige
van zijns vaders runderen geroofd en
werd daarom gezocht. Ditmaal was Paul
Kruger vergezeld van een zeer trouwen
hond, die altoos met hem ging en de leeu
wen in de bosschen opspoorde. Toen do
rond een leeuw gevonden had, begon hij
te blaffen, de leeuw aan 't brullen. Zoo
dra de hond z'n baas zag, ging hij een
weinig ter zijde van Jen leeuw staan.
Deze wilde liem hu bestormen, doch toen
viel de hond den leeuw van achteren aan,
zoodat deze verhinderd werd op hem af
Ie komen en slaagde Paul Kruger er in,
het beest doodelijk te treffen.
Dit was het vijfde exemplaar van den
koning der dieren dat Kruger eigenhan
dig en alleen doodde. In gezelschap van
anderen heeft hij er wel meer geschoten.
Op de b u f f e 1 j a c h t.
Eens dat Kruger met zijn broer Nico-
laas en zijn zwager Theunissen bij
Vleeschkraal op een jachttocht was, hacl
hij een alleraardigst avontuur. Zijn zwa
ger had een buffelkoo gekwetst, en dit
dier zocht nu schuilplaats in liet ruige
doornbosch. Te paard kou Paul het beest
niet volgen, dus gaf Lij zijn paard zijn
broer in bewaring en volgde dén buffel
te voel
Plotseling' draaide het achtervolgde
heest zich om, en stormde op Paul Kru
ger aan. Hij wilde schieten, doch zijn
i'uursteen-geweer weigerde. Toen moest
hij om zich te redden om springen en
kwam daarbij bet had veel geregend
in een groote poel modderwater te
recht. De buffel sprong er ook in Het
geweer lag ook in 't water en was dus
nergens dienstig toe. De buffel stootte
naar Kruger, doch bleef met een van
naar hoornen in den wal vasthaken Toen
greep Kruger den anderen hoorn en
trachtte den kop onder water te houden,
doch hoe krachtig ook, de buffel had
meerdere kracht, en omdat de hoornen
naar u !t,oe moest gaan om u uw drankje
te geven en naai' het vuur te zien. Ik
vrees, dat ik zeer nalatig ben geweest,
want zij is reeds meer dan een uur weg."
„Het is toch al erg vriendelijk dat, u
komt," stamelde hij, haar aandachtig
gadeslaande, terwijl zij naar de tafel liep
en zijn drankje begon af te meten-
„Het doet me genoegen dat u zooveel
beter zijt Kunt u uw hoofd optillen, om
dit door te slikken?"
„O ja, ik ben nu bijna heelemaal betera
Het spijt mij vreeselijk, dat ik zooveel
moeite en last heb gegeven."
„Spreek als het u belieft niet op die,
manier, U denkt toch niet, 'dat we LT
niet gaarne huisvesting verleenen?"
„O neen, integendeel; en ik zal nooit
dankbaar genoeg kunnen zijn voor uw
vriendelijkheid. Maar .niettemin, kan het
niet anders dan lastig zijn, een zieke in
huiste hebben, en nog wel een geheel
vreemde."
„Maar u Vergeet, dat al de verplichting
aan onzen kant is. Het was bij de ver
dediging van ons, dat u uw leven bijna
verloren hebt. Maar zeg nu als het u
belieft niets meer- Ik vrees, dat de zuster
mij zal beknorren, als zij thuiskomt, dat
ik u heb toegestaan, zooveel te praten."
„Dan zal ik zwijgen ,als u slechts tegen
mij wilt praten."
„Neen, dat zal ik niet doen", antwoord
de zij met een glimlach- „Ik ga uw vuur
voorzien, en dan ga ik u verlaten.
glibberig waren, zag' Kruger dat hij 't op
zou moeten geven, zoodat hij met een
sprong van den buffel achter een boschje
zich in veiligheid stelde. De buffel ging
daarop in tegenovergestelde richting van
hem hasrs weegs.
Wacht dan niet tot het pijn in de keel en
op de borst krijgt. Bescherm de teere lon
gen door het onmiddellijk Abdijsiroop in
te geven, die een zware verkoudheid of erger
bijtijds voorkomen kan. Akker's Abdijsi
roop is een onschadelijk en toch krach
tig werkend kruidenmiddcl dat U gerust
moogt geven. Het helpt prachtig bi) bron
chitis, influenza, kinkhoest of verkoudheid
In flacons vanaf 230 gr. f 1.50
Middelburg. Ter bijwoning van de al-
gemeene vergadering van den Bond van
Nederlandsehe architecten, welke ditmaal
te Middelburg wordt gehouden kwamen
de aan de vergadering deelnemende le
den Donderdagavond aldaar aan en werd
de eerste bijeenkomst gehouden na den
maaltijd in het Grand Hotel, waarin de
heer dr W. S. Unger, archivaris der ge
meente Middelburg, een lezing met licht
beelden hield over de architectuur aldaar.
Vrijdagmorgen brachten de leden een be
zoek aan het Stadhuis en werden zij
rondgeleid door den heer Unger, die eerst
huiten en later binnen verschillende me-i
dedeelingen over dit bijzondere bouw
werk deed- Des middags werd een bezoek
gebracht aan de Abdijgebouwen, aan de
Steenrotse en andere bouwkundige be
zienswaardigheden der stad.
Uit het jaarverslag van het Middel-
burgsch Drankweercomité over het ver
eenig ingsjaar 1924—1925 ontleenen wij,
dat er in de eerste plaats aan wordt her
innerd dat het comité werkzaam was in
de richting van den reclaisseering'sarheid,
aan de oprichting van een studieclub en
later van een commissie van reclassering'
en de groote medewerking op dit terrein
ondervonden van den heer mr baron v-
d. Feltz, substituut-officier van justitie.
Waar herhaalde pogingen om te komen
tot een consultatiebureau mislukten, mag
het ook voor de drankbestrijders een
nieuw perspectief zijn, diat nu dit comité
is opgericht- Een voorstel, om een open
lucht-bioscoop te houden, werd niet in
vervulling gebracht, gezien de weinige,
animeerend© inlichtingen van elders- Het
resultaat van het adres om gedurende 5
jaar weer geen nieuwe'vergunningen meer
toe te staan, is nog niet bekend. Heti
voorstel van den Directeur van het Drank-
weermuseum om op de tentoonstelling
in het Schuttershof een stand te huren,
was niet op te volgen- Met genoegen werd
met Vlissingen besproken het houden van
eene meeting. Dit ging niet door, maar
in de plaats daarvan werden 12000 Blau
we weekbladen verspreid. De verkochte
1000 bloempjes brachten f 109.73 op, en
treurd wordt, dat niet zooals in andere
plaatsen de padvinders aan den verkoop
Een antwoord drong hem dadelijk naar
de lippen, doch hij vond het beter te
verzwijgen, en hield zijn mond gesloten.
Hij keek naar haar zooveel liij kon,,
terwijl zij het vuur van brandstof voor
zag, den 'haard aanveegde en de tang
en pook afstofte-
Het warme vuur riep de kleur in haar
wangen te voorschijn, en verlichtte liaar
rijkdom van haar, op een wijze, die het,
bruin als igoud deed schitteren.
Eindelijk was haar taak afgeloopen, en
zij kwam weder naast hem staan-
„Nu, is er nog iets, dat ik voor u doen
kan?" vroeg zij half onderdanig, half
lachend-
„Niets meer, dank u", antwoordde hij
met een glimlach, „of het móest zijn,'
dat u op uw woorden wilt terugkomen
en nog wat met mij wilt blijven praten."
„O praat daar als het u belieft niet
van. Bedenk eens, hoe akelig wij het
hebben gevonden ,dat u door ons zoo
veel pijn hebt moeten lijden."
„O, dat is niets", zeide hij heldhaftig.
„Wij denken niet, dat het niets is",
antwoordde zij. „Integendeel, ik heb oom
nog nooit zoo van streek gezien over
iets dat gebeurde."
„Is de dokter uw oom?" vroeg hij
gejaagd,
„Ik noem hem oom" zeide zij; „in
de werkelijkheid ben ik zijn pupil maar.
Maar ik vergeet, dat ik mijzelf nog niet
heb voorgesteld- Ik ben Floss Gresham."
mede helpen- Ofschoon Vlissingen eerst
niet veel van reclasseeringswerk wilde
weten, werd het echter overtuigd en heeft
Woensdagavond de heer mr baron v. d.
Feltz ook daar een lezing gehouden-
Ook op verdere samenwerking met Vlis
singen zal worden aangestuurd, terwijl
wellicht de Plaatselijke Propaganda-co<m-
missies en de Drankvveercomité's zouden
'kunnen worden omgezet in een Pror-
Centraal Comité. Ten slotte verwacht het
bestuur veel van de samenwerking met
den substituut-officier en wordt hetzelf
de gehoopt met den kantonrechter e*
den ambtenaar van het O. M. De dood van
den heei; tmr v. d. Brandeler bracht i*
een en ander eenige stagnatie
Vlissingen. Nu het besluit van de*
raad van Vlissingen om het aantal lede*
van het Burgerlijk Armbestuur met ee*
te vermeerderen door Ged. Staten is
goedgekeurd en in de vacature-Lindeijef
geen soc.-dem. werd gekozen, stellen B.
en W. thans een vertegenwoordiger va*
die partij te kiezen en dragen zij daarom*
voor de heeren II. van Putten en P.
Platteeuw.
Nu herhaaldelijk veranderingen hebbe»
plaats gehad in de benaming en de plaats
der openbare scholen, achten B- en W.
liet gewenscht een en ander in de ver
ordening vast te leggen en te bepale*,
dat school A gevestigd is aan de Coosj®
Buskenstraat (westelijk gedeelte), B aa*
de Groote Markt, (westelijk gedeelte); C-
aan de Arsenaalstraat; D. aan de Groote
Markt(Oostelijk gedeelte); F. aan de Hen
drikstraat (bovengedeelte); H. I. en K.
aan de Bouwen Ewoutstraat, resp- Weste
lijk gedeelte, oostelijk gedeelte en overig
gedeelte. En ten slotte de school vooi*
U.L.O, in een gedeelte van liet gebouwen
complex aan de Wagenaarstraat- Voor
gesteld wordt aan den heer J. Butler^
op zijn verkoek eervol ontslag te ver
leenen als hoofd van den Vervolgcursus
voor jongens en als zoodanig to benoeme*
de heer F. C. Wijsveld, onderwijzer aa*
die cursus, die in tegenstelling met ver
leden jaar de hoofdacte bezit,» en hei-
bezwaar tegen zijne benoeming daardoor
is opgeheven.
Voor de- benoeming van een 'lid
van de schoolcommissie in 'de vacature
van' den heer W. P. Edelman, die op
gehouden heeft lid te zijn, omdat hjj
geen kinderen meer op de lagere school
heeft, worden voorgedragen de heere*
J. P. F. Mentink en Jac. Plouvier.
Ten slotte wordt voorgesteld aan de*
heer H. J. Voorloop op zijn verzoek eer
vol ontslag te verleenen als lid der Com
missie van Toezicht op het Nijverheids
onderwijs.
voor Manufacturen
Dames» en Kindercenfecüie
Tapijten - Gordijnen
fëedden - Ledikanten en
aanverwante artikelen is
„En ik ben Douglas Wyburn", zeide hg
met een droevige poging tot een glimlach.
„O ja. dat weet ik", antwoordde zij,
„uw naam is op 't oogenhlik op ieders
lippen hier in Deeping".
Hij keerde zijn gelaat tot haar (net
een verbaasden en vragenden blik in zijn
oogen.
„U begrijpt, ging zij voort, als in ant
woord op zijn blik, „dat een dergelijke
zaak niet uit de couranten kon gehou
den worden- Wij zijn al deze dagen letter
lijk door berichtgevers overstroomd ge
worden."
„Hoe vervelend voor u."
„O, dat hebben wij ons ïïiet erg aan
getrokken. Onze eenige bezorgdheid was
over u."
,,'tls een vreeselijke last voor u ge
wéést- Het spijt mij, dat zij mij geraakt
hebben. Ik haat het, anderen menschen
last te geven- Maar gij zult nu spoedig
van mij bevrijd zijn."
„,Wi](t u (mij dezen middag nog wat ge
zelschap houden?"
„Neen, 'dat durf ik niet doen- De zuster
zejgt, dat u nog een paar dag-en geheel
rustig moet gehouden worden." 1
„Dan wilt u misschien later op den dag
nog,eens voor mij spelen als u tijd hebt."
„Ik heb u dus niet gehinderd?"
„Integendeel, u heeft mij laten' genie
ten. Mendelssohn, zooals u hem vertolkt,
zal mij meer goed doen dan drankjes."
(Wordt vervolgd.)