m is A. W SLICING HET ADRES alt rui turner bestaat uit twee bladen EERSTE BLAD. FEUILLETON." til 's tevens branding. Höest Uw kind? Bit de Pmiiioie. GOES HULST Drukkers-Exploitanten: OOSTBRBAAN LE COINTRE ROES Bureaux: Lange Vorststraat 6870, Goes Tel.: Radactie no. 11; Administratie no. 58 Postrekening No. 36008. Bijkantoor ie Middelburg: Firma F. P. DMUIJ, L. Burg. Tel. na. 259 fkZeeuw VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG. Abonnementsprijs: Per 3 maanden, franco per post, f3. Losse nummersf9.05 P r ij s der A d v e r t e n t i n: 14 regels f 1.20, elke regel meer 30 ct. Bij abonnement belangrijke korting. PAUL KRUGERHERDENKING K ruger als m o u s c h. Merkwaardig was ook Kruger's men- schenkennis. Mei' verfeit, dat hij eens in een godsdienstoefening voorging. Volgens een hoogleoraar in de theologie, liep hij daarbij door den geheelen Bijbel van Ge nesis tot Openbaring heen. Nu waren er een paar Hollanders, die graag oen gou vernementsbetrekking wilden hebben en men had hun aangeraden, de godsdienst oefening bij te wonen en de broeders gin gen vlak vooraan zitten en zongen met open monden de psalmen luide mede Kruger zag 't stil aan, maar na Jen tus- schenzang zei hi] zoo doodbedaard: „Als mijn menschen nu eens een paar Hollan ders willen zien, die om een gouverne mentsbetrekking verlegen zijn, moeten ze maar eens op de eerste bank kijken Kruger was verdraag; aam. Een Hollan der, die bij hem in dienst kwam, nad hem eerlijk te kennen gege- en, dat hij niet, ge- loovig was. Kruger had hem toch in dienst genomen en geztgd, dat hem dat voor hèm speet en toen hij den Hollan der aan zijn vrouw voorstelde, presen teerde hij hem alleen als een soort won- derdiertje en zei: „Vrouw, dit is nu die Hollander die zegt, dat hij niet aan God gelooft". Zijn verdaagzaamheid bracht hem er ook toe, om de synagoge te Johannes burg met een rede te openen. Van de stichting dier zelfde synagoge vertelt men het volgende: aan de Christelijke kerk had hij 2 stukken land afgestaan voor den houw en voor de synagoge maar één. Toen men nu bij hem kwam om zich hier over te beklagen, zei Lij: „Ja, maar die andere lui hebben 2 testamenten en jullie maar één. Zoo gauw jullie ook 2 hebben krijgen jullie ook 2 stukken." Zijn grootheid bereikt de President, als het conflict met Engeland nadert. Tot het uiterste tracht hij den oorlog tegen te houden, gesteund door president Steyn, maar als 't noodig is, gaat hij den oor log met 'n groot geloofsvertrouwen in. Een beslist geloofwaardig ooggetuige heeft hem gehoord na een der groote ne derlagen, God als het ware opvorderende om zijn beloften gestand te doen Maar toen toch de nederlaag kwam, bleef hij geloovig vertrouwend Kruger als trekker e u hoer. H'ij schoot niet mis. Zuid-Afrika is nog vol van herinnerin gen aan Kruger. De groote man, die daar geleefd heeft, vervult ook nog met zijn ge stalte de Boeren-Natie. Allereerst ziet men hem als een trek kerskind, die op ouden leeftijd nog gaarne verhalen uit dien tijd ophaalde, zich klei ne voorvallen en ongelukken herinnerde en familieleden herkende, die hij in dien tijd ontmoet had. Dan wordt hij de jonge Boer: veehou der, maar ook jager Hij vertelt in een gezelschap Hollanders, hoe hij aanlegde ■op een leeuw, 't Gezelschap wordt wat angstig en zegt: Maar, President, als u nu eens mis geschoten had? Nou wat zou dat? Dan had de leeuw u verscheurd! 8). _0_ 't Kon zijn, dat zij niet jong meer was- 't Kon zijn, dat zij scheel en leelijk was en rood haar had en sproeten en een platten neus, maar hij was vast over tuigd, dat zij 'n vrouwelijke vrouw was vriendelijk en sympathiek en goed. Toen hij tot 'deze overtuiging was ge- tomen, hield de muziek op. Het speet hem, want hij zou den ge heelen dag hebben kunnen luisteren, maar misschien zou zij morgen weder spelen, en als hij in staat was beneden te komen, zou hij haar natuurlijk zien. Hij' hoopte tlat ze mooi zou zijn. Het zou een teleur stelling zijn, te ontdekken, dat zij lee lijk was. Douglas sloot zijn oogen ein lag ©enigen tijd te denken. Vele beelden kwamen en gingen, ter wijl hij zijln geest toestond te "dwalen, waarheen hij wilde. Beelden van zijn thuis kwamen tot hem terug; beelden uit zijn schooljaren, het beeld zijner moeder, en flauwer dat van zijn vader streng, puriteinsch en in gesloten door bekrompen dogma's en lief- delooze geloofsbelijdenissen Hij vroeg zich ,af, wat zij zouden den ken, als zij wisten, dat hij gewoncl lag Wel neen, als ik misgeschoten had, dan was de kogel in den bek, in plaats van tusschen de oogen gekomen Neen, President, we bedoelen, als u hem niet geraakt had. O! dan gaat je geweer bij ongeluk af, maar dan schiet je niet mis. Kruger als President. De tijd van Kruger's presidentschap is zijn gróóte tijd. Hij leeft in een eenvou dig huis te Pretoria, met een groote ve- randah-stoep. Daar ontvangt hij 's mor gens reeds vroeg en er wordt koffie ge schonken. De eenige aanmerking die ooit van Afrikaansche zijde op Kruger ge hoord werd, was *deze: dat de koffie slecht was. De aardigste verhalen doen daar de ronde. Natuurlijk kan President niet op elke vraag, die hem daar gesteld wordt, antwoorden en moet hij wel eens bij zoo'n openbare audiëntie een uitvlucht zoeken. Zoo komt er eens een Johannisburger magnaat van Joodsche origine bij hem met een kwestie, die hij niet dadelijk kon of wilde behandelen. Hij zegt tegen den man: '„Jullie viert den Sabbath op Za terdag, maar 't moet op Zondag wezen: ik heb hier een boekje, dat het duidelijk aantoont", en hij poot den man met een goedkoop, blauw-geomslagd brouhuretje in een stoel op do verandah en gaat naar zijn andere bezoekers. In den Volksraad kon hij buitengewoon veel gedaan krijgen en men verhaalt, dat als hij door een of andere buitenlandsclie oorzaak genoodzaakt was,, vóór een zaak te spreken tegen eigen wil in, l ij tref fend het vóór bepleitte, maar het net zóó wist te doen, dat het voorstel verworpen werd. Hij bezat een groote en zeldzame re geerkunst. De wetten werden, voor ze bij den Volksraad werden ingediend, in het kleinere comité van bestuur gelezen. Nu had een dor hoogere ambtenaren een wetsvoorstel klaar gemaakt, dat hij ver moedde, er wel bij den Volksraad door te zullen krijgen, maar dat op een punt den President misschien minder sympathiek zou zijn. Hij las t wetsontwerp voor en Kruger scheen nauwelijks op te letten. Aan de kritieke passage toegekomen, wil de hij daar vlug overheen lezen, maar ineens sloeg de groote breede hand van den President neer op de knie van den lezêr en klinkt het: „Wat zeg je daar? Lees dat nog eens!" K r u eer als j a g e r. Hoeveel roofdieren Kruger geschoten heeft, is niet met zekeiheid te zeggen Hij zelf was den tel kwijt. Wel weet hij, dat het aantal olifanten tusschen de 30 en 40 bedroeg en vijf zeekoeien. Ook heeft hij met eigen hand vijf leeuwen neergelegd. Hij was altijd zoo voorzichtig' om niet alleen te gaan, en, als hij een groote jachttocht ondernam, gingen gewoonlijk twee of drie wagens met arme menschen mee, opdat zij zich aan het gescholen wild konden verzadigen. Zijn eersten leeuw schoot Paul toen hij een jongen van 14 jaar was. Eigenlijk telde hij toen in het gezelschap nog niet mee, daar hij nog te jong was. Maar Paul was mee uitgetrokken omdat de leeuw de ossen zijns vaders gevangen had Zes man togen te paard uit om den leeuw te zoeken, en de zevende was onze Paul. Drie aan drie werd gereden en eeu eind van elkander. Toen de leeuw gevonden in het huis van vreemden- Zou zijn moeder toegeven, en zachter jegens hem gestemd worden, of zou zij nog onvermurwbaar blijven en haar oogen laten verblinden en haar hart laten verharden door haar koude en stroeve begrippen van plicht? Zouden deze godsdienstige verschillen zooals zij genoemd werden, altijd een scheidsmuur van bitterheid tusschen hen moeten blijven? Hij haatte bijna den naam van gods dienst. Hij had er zooveel van gezien. Een liefdeloos, onbeminnelijk iets, dat Maar juist toen werd er een aarze lend tikje op zijn deur vernomen- „Binnen" zeide hij, zich verbaasd af vragend, wie hem zou komen opzoeken. De verpleegster kon het niet wezen, want die kwam altijd binnen zonder te kloppen. In het volgende oogenhlik haalde hij snel adem, en openden zijn oogen zich merkbaar wijder Was eensklaps de gepersonifeerde zo mer bij hem binnengetreden? De geur van rozen was in de lucht, en de zachte koelte van Juni scheen zijn voorhoofd te streelen. Het ruischen van liaar japon was als het ritselen van bladeren, en de bevalligheid liarer bewegingen als het wie gelen van riethalmen aan den oeverkant- „Neemt u mij mijn binnendringen niet kwalijk", zeide zij met zachte, muzikalo stenig „maar de verpleegster zeide, dat als zij niet binnen een uur terug was, ik was, stormde hij dadelijk op allen los. De drie man, bij wie Paul was. bonden de .paarden aan elkaar, draaiden ze om, met de koppen van den leeuw ;t-, omdat ze andersom geplaatst op de vlucht sloe gen. Ieder der drie mannen nam zijn plaats in. Alleen Kruger bleet' achter, maar zoo van den leeuw uitgerekend, na tuurlijk voor de koppen der paarden. Daar zat hij, het geweer in de hand. In eens nam de leeuw zijn sprong, naar Kruger dacht over de paarden heen. Pang zei Kruger's geweer. Hij schoot den leeuw in zijn sprong en trof hom doo- deli-jk, zoodat het groote dier bijna op hem viel. Dit gebeurde in 1839 bij de Tll.enos- ter-rivier in Oranje Vrijstaat. Zijn tweede leeuw schoot Krugei la- ler in de Magaliesbergen aan de Hex- rivior. Hij was toen net zijn oom Theu- ni.5 Kruger een troep elanden achtervol gende. Paul's paard v as moe, en uitge put, en bleef achter Stapvoets rijdende kwam hij een troop leeuwen tegen. Vlochten ging niet. Zijn paard was dood op. Koelbloedig maat i ij zijn geweer ge reed en toen het heest op twintig schre den afstands was, schoot Paul af en schoot i.em door deu kop in het lichaam, liet beest draaide zicli om, liep naar de andere leeuwen en viel dood neer. Eenige jaren later was Paul Kruger zijn maats met wie hij op jacht was, te vlug' af en velde toen twee koningsdieren. Zijn vijfde leeuw schoot hij in het Lij- denburgsche. Ook deze leeuw liad eenige van zijns vaders runderen geroofd en werd daarom gezocht. Ditmaal was Paul Kruger vergezeld van een zeer trouwen hond, die altoos met hem ging en de leeu wen in de bosschen opspoorde. Toen do rond een leeuw gevonden had, begon hij te blaffen, de leeuw aan 't brullen. Zoo dra de hond z'n baas zag, ging hij een weinig ter zijde van Jen leeuw staan. Deze wilde liem hu bestormen, doch toen viel de hond den leeuw van achteren aan, zoodat deze verhinderd werd op hem af Ie komen en slaagde Paul Kruger er in, het beest doodelijk te treffen. Dit was het vijfde exemplaar van den koning der dieren dat Kruger eigenhan dig en alleen doodde. In gezelschap van anderen heeft hij er wel meer geschoten. Op de b u f f e 1 j a c h t. Eens dat Kruger met zijn broer Nico- laas en zijn zwager Theunissen bij Vleeschkraal op een jachttocht was, hacl hij een alleraardigst avontuur. Zijn zwa ger had een buffelkoo gekwetst, en dit dier zocht nu schuilplaats in liet ruige doornbosch. Te paard kou Paul het beest niet volgen, dus gaf Lij zijn paard zijn broer in bewaring en volgde dén buffel te voel Plotseling' draaide het achtervolgde heest zich om, en stormde op Paul Kru ger aan. Hij wilde schieten, doch zijn i'uursteen-geweer weigerde. Toen moest hij om zich te redden om springen en kwam daarbij bet had veel geregend in een groote poel modderwater te recht. De buffel sprong er ook in Het geweer lag ook in 't water en was dus nergens dienstig toe. De buffel stootte naar Kruger, doch bleef met een van naar hoornen in den wal vasthaken Toen greep Kruger den anderen hoorn en trachtte den kop onder water te houden, doch hoe krachtig ook, de buffel had meerdere kracht, en omdat de hoornen naar u !t,oe moest gaan om u uw drankje te geven en naai' het vuur te zien. Ik vrees, dat ik zeer nalatig ben geweest, want zij is reeds meer dan een uur weg." „Het is toch al erg vriendelijk dat, u komt," stamelde hij, haar aandachtig gadeslaande, terwijl zij naar de tafel liep en zijn drankje begon af te meten- „Het doet me genoegen dat u zooveel beter zijt Kunt u uw hoofd optillen, om dit door te slikken?" „O ja, ik ben nu bijna heelemaal betera Het spijt mij vreeselijk, dat ik zooveel moeite en last heb gegeven." „Spreek als het u belieft niet op die, manier, U denkt toch niet, 'dat we LT niet gaarne huisvesting verleenen?" „O neen, integendeel; en ik zal nooit dankbaar genoeg kunnen zijn voor uw vriendelijkheid. Maar .niettemin, kan het niet anders dan lastig zijn, een zieke in huiste hebben, en nog wel een geheel vreemde." „Maar u Vergeet, dat al de verplichting aan onzen kant is. Het was bij de ver dediging van ons, dat u uw leven bijna verloren hebt. Maar zeg nu als het u belieft niets meer- Ik vrees, dat de zuster mij zal beknorren, als zij thuiskomt, dat ik u heb toegestaan, zooveel te praten." „Dan zal ik zwijgen ,als u slechts tegen mij wilt praten." „Neen, dat zal ik niet doen", antwoord de zij met een glimlach- „Ik ga uw vuur voorzien, en dan ga ik u verlaten. glibberig waren, zag' Kruger dat hij 't op zou moeten geven, zoodat hij met een sprong van den buffel achter een boschje zich in veiligheid stelde. De buffel ging daarop in tegenovergestelde richting van hem hasrs weegs. Wacht dan niet tot het pijn in de keel en op de borst krijgt. Bescherm de teere lon gen door het onmiddellijk Abdijsiroop in te geven, die een zware verkoudheid of erger bijtijds voorkomen kan. Akker's Abdijsi roop is een onschadelijk en toch krach tig werkend kruidenmiddcl dat U gerust moogt geven. Het helpt prachtig bi) bron chitis, influenza, kinkhoest of verkoudheid In flacons vanaf 230 gr. f 1.50 Middelburg. Ter bijwoning van de al- gemeene vergadering van den Bond van Nederlandsehe architecten, welke ditmaal te Middelburg wordt gehouden kwamen de aan de vergadering deelnemende le den Donderdagavond aldaar aan en werd de eerste bijeenkomst gehouden na den maaltijd in het Grand Hotel, waarin de heer dr W. S. Unger, archivaris der ge meente Middelburg, een lezing met licht beelden hield over de architectuur aldaar. Vrijdagmorgen brachten de leden een be zoek aan het Stadhuis en werden zij rondgeleid door den heer Unger, die eerst huiten en later binnen verschillende me-i dedeelingen over dit bijzondere bouw werk deed- Des middags werd een bezoek gebracht aan de Abdijgebouwen, aan de Steenrotse en andere bouwkundige be zienswaardigheden der stad. Uit het jaarverslag van het Middel- burgsch Drankweercomité over het ver eenig ingsjaar 1924—1925 ontleenen wij, dat er in de eerste plaats aan wordt her innerd dat het comité werkzaam was in de richting van den reclaisseering'sarheid, aan de oprichting van een studieclub en later van een commissie van reclassering' en de groote medewerking op dit terrein ondervonden van den heer mr baron v- d. Feltz, substituut-officier van justitie. Waar herhaalde pogingen om te komen tot een consultatiebureau mislukten, mag het ook voor de drankbestrijders een nieuw perspectief zijn, diat nu dit comité is opgericht- Een voorstel, om een open lucht-bioscoop te houden, werd niet in vervulling gebracht, gezien de weinige, animeerend© inlichtingen van elders- Het resultaat van het adres om gedurende 5 jaar weer geen nieuwe'vergunningen meer toe te staan, is nog niet bekend. Heti voorstel van den Directeur van het Drank- weermuseum om op de tentoonstelling in het Schuttershof een stand te huren, was niet op te volgen- Met genoegen werd met Vlissingen besproken het houden van eene meeting. Dit ging niet door, maar in de plaats daarvan werden 12000 Blau we weekbladen verspreid. De verkochte 1000 bloempjes brachten f 109.73 op, en treurd wordt, dat niet zooals in andere plaatsen de padvinders aan den verkoop Een antwoord drong hem dadelijk naar de lippen, doch hij vond het beter te verzwijgen, en hield zijn mond gesloten. Hij keek naar haar zooveel liij kon,, terwijl zij het vuur van brandstof voor zag, den 'haard aanveegde en de tang en pook afstofte- Het warme vuur riep de kleur in haar wangen te voorschijn, en verlichtte liaar rijkdom van haar, op een wijze, die het, bruin als igoud deed schitteren. Eindelijk was haar taak afgeloopen, en zij kwam weder naast hem staan- „Nu, is er nog iets, dat ik voor u doen kan?" vroeg zij half onderdanig, half lachend- „Niets meer, dank u", antwoordde hij met een glimlach, „of het móest zijn,' dat u op uw woorden wilt terugkomen en nog wat met mij wilt blijven praten." „O praat daar als het u belieft niet van. Bedenk eens, hoe akelig wij het hebben gevonden ,dat u door ons zoo veel pijn hebt moeten lijden." „O, dat is niets", zeide hij heldhaftig. „Wij denken niet, dat het niets is", antwoordde zij. „Integendeel, ik heb oom nog nooit zoo van streek gezien over iets dat gebeurde." „Is de dokter uw oom?" vroeg hij gejaagd, „Ik noem hem oom" zeide zij; „in de werkelijkheid ben ik zijn pupil maar. Maar ik vergeet, dat ik mijzelf nog niet heb voorgesteld- Ik ben Floss Gresham." mede helpen- Ofschoon Vlissingen eerst niet veel van reclasseeringswerk wilde weten, werd het echter overtuigd en heeft Woensdagavond de heer mr baron v. d. Feltz ook daar een lezing gehouden- Ook op verdere samenwerking met Vlis singen zal worden aangestuurd, terwijl wellicht de Plaatselijke Propaganda-co<m- missies en de Drankvveercomité's zouden 'kunnen worden omgezet in een Pror- Centraal Comité. Ten slotte verwacht het bestuur veel van de samenwerking met den substituut-officier en wordt hetzelf de gehoopt met den kantonrechter e* den ambtenaar van het O. M. De dood van den heei; tmr v. d. Brandeler bracht i* een en ander eenige stagnatie Vlissingen. Nu het besluit van de* raad van Vlissingen om het aantal lede* van het Burgerlijk Armbestuur met ee* te vermeerderen door Ged. Staten is goedgekeurd en in de vacature-Lindeijef geen soc.-dem. werd gekozen, stellen B. en W. thans een vertegenwoordiger va* die partij te kiezen en dragen zij daarom* voor de heeren II. van Putten en P. Platteeuw. Nu herhaaldelijk veranderingen hebbe» plaats gehad in de benaming en de plaats der openbare scholen, achten B- en W. liet gewenscht een en ander in de ver ordening vast te leggen en te bepale*, dat school A gevestigd is aan de Coosj® Buskenstraat (westelijk gedeelte), B aa* de Groote Markt, (westelijk gedeelte); C- aan de Arsenaalstraat; D. aan de Groote Markt(Oostelijk gedeelte); F. aan de Hen drikstraat (bovengedeelte); H. I. en K. aan de Bouwen Ewoutstraat, resp- Weste lijk gedeelte, oostelijk gedeelte en overig gedeelte. En ten slotte de school vooi* U.L.O, in een gedeelte van liet gebouwen complex aan de Wagenaarstraat- Voor gesteld wordt aan den heer J. Butler^ op zijn verkoek eervol ontslag te ver leenen als hoofd van den Vervolgcursus voor jongens en als zoodanig to benoeme* de heer F. C. Wijsveld, onderwijzer aa* die cursus, die in tegenstelling met ver leden jaar de hoofdacte bezit,» en hei- bezwaar tegen zijne benoeming daardoor is opgeheven. Voor de- benoeming van een 'lid van de schoolcommissie in 'de vacature van' den heer W. P. Edelman, die op gehouden heeft lid te zijn, omdat hjj geen kinderen meer op de lagere school heeft, worden voorgedragen de heere* J. P. F. Mentink en Jac. Plouvier. Ten slotte wordt voorgesteld aan de* heer H. J. Voorloop op zijn verzoek eer vol ontslag te verleenen als lid der Com missie van Toezicht op het Nijverheids onderwijs. voor Manufacturen Dames» en Kindercenfecüie Tapijten - Gordijnen fëedden - Ledikanten en aanverwante artikelen is „En ik ben Douglas Wyburn", zeide hg met een droevige poging tot een glimlach. „O ja. dat weet ik", antwoordde zij, „uw naam is op 't oogenhlik op ieders lippen hier in Deeping". Hij keerde zijn gelaat tot haar (net een verbaasden en vragenden blik in zijn oogen. „U begrijpt, ging zij voort, als in ant woord op zijn blik, „dat een dergelijke zaak niet uit de couranten kon gehou den worden- Wij zijn al deze dagen letter lijk door berichtgevers overstroomd ge worden." „Hoe vervelend voor u." „O, dat hebben wij ons ïïiet erg aan getrokken. Onze eenige bezorgdheid was over u." ,,'tls een vreeselijke last voor u ge wéést- Het spijt mij, dat zij mij geraakt hebben. Ik haat het, anderen menschen last te geven- Maar gij zult nu spoedig van mij bevrijd zijn." „,Wi](t u (mij dezen middag nog wat ge zelschap houden?" „Neen, 'dat durf ik niet doen- De zuster zejgt, dat u nog een paar dag-en geheel rustig moet gehouden worden." 1 „Dan wilt u misschien later op den dag nog,eens voor mij spelen als u tijd hebt." „Ik heb u dus niet gehinderd?" „Integendeel, u heeft mij laten' genie ten. Mendelssohn, zooals u hem vertolkt, zal mij meer goed doen dan drankjes." (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1925 | | pagina 1