DE ZEEUW
TWEEDE BLAD.
Dit de Provincie.
In 'stevens branding.
9
Leestafel.
Gemengd Nieuws.
Ingezonden Stutten.
FEUILLETON,
VAN
WOENSDAG 14 OCTOBER 1925. No. 12.
Het feest van v. Melle
te Bres kens. Men schrijft ons
Wie 9 October j.l. met He boot van
Vlissingen te Breskens aankwam, zag bo
ven één der fabrieksschoorsteenen van
de N.V. Van Melle's Confectionery Works
de driekleur wapperen. Naderbij komende
zag hij ook de vlag van den kerktoren
wapperen en het dundoek in top van de
in de haven van Breskens liggende sche
pen. In Breskens was van de gemeentege
bouwen en van tal van particuliere wo
ningen de driekleur uitgestoken. Dit alles
ter eere van genoemde N. Vennootschap,
die haar 25 jarig bestaan vierde.
De directie recipieerde van 1 tot 2 uur.
Zij ,\verd ingehaald door een ©erewacht,
gevormd door hare twaalf vertegenwoor
digers. De drie lieeren Van Melle, di
recteuren, werden ontvangen door hunne
kinderen, die hun vaders en moeders
bloemen aanboden. Ter receptie ver
scheen allereerst de burgemeester, verge
zeld van de raadsleden. De burgemeester
schetste het groote belang, dat He fa
briek met circa 300 arbeiders en kantoor
personeel voor Breskens heeft. De bloei
der gemeente hangt van dit bedrijf af,
deze is er althans mede samengeweven
en de burgemeester kon zich niet voor
stellen, hoe een kleine plaats als Breskens
het weder zonder dit grootbedrijf zou kun
nen stellen. Hij besloot zijn rede met de
beste wenschen te uiten voor de directeu
ren en hunne familieleden en den bloei
der zaai.
Daarna voerde de gedelegeerde van de
Kamer van Koophandel het woord. Deze
wees, evenals He burgemeester, op: liet
groote belang der fabriek, doch meende,
dat dit belang ver uit ging huiten de gren
zen van Breskens. Vooral nu de Vennoot
schap ook een fabriek te Sluis geopend
had was nog meer dan vroeger geheel
West-Zeeuwsch-Vlaanderen belangheb
bend bij den bloei der fabriek, waarvan
hij voor de toekomst nog groote verwach
tingen koesterde. De Kamer van Koopi-
handel kwam uit den aard der zaak
veel met de directie in aanraking en kon
daarom verzekeren, dat de fabriek nog
bij lange na niet 'haar hoogtepunt bereikt
had.
Die oprichter der zaak, de heer I. van
Melle, bedankte ook namens zijn beide
broeders, mededirecteuren, voor de ge
sproken 'gelukwenschen. Daarna volgde
een groote stoet van belangstellenden
waaronder er velen van heinde en ver
gekomen waren. Een stroom van brieven,
kaartjes en telegrammen getuigde mede
van de groote belangstelling, terwijl een
70-tal bloemstukken, liet eene al fraaier
dan het andere, mede getuigden van
waardeering. Onder deze viel een bijzon
der mooie mand op, welke door de ge
meente Breskens was aangeboden.
In de hal was geplaatst een zuil, in
Gent vervaardigd, van Oararisch marmer,
draagster van een dito vaas, samen bijha
3 meter hoog, welke door een delegatie
uit het personeel werd aangeboden. Hier
naast was aangebracht een tegeltableau,
aangeboden door het Reizigerspersoneel
en vervaardigd door de firma Heystee te
Amsterdam. Het medaillon bevatte de
woorden
„Zoo de Heere het. Huis niet bouwt, te
vergeefs arbeiden de bouwlieden er aan."
Deze woorden waren geflankeerd door
de wapens van Breskens, Zeeland en de
Koningin, wat de vennootschap als Hof
leverancier mag voeren en haar handels
merk en tal van reipattributen.
Beide geschenken werden met toepas
selijke woorden door de directie dankbaar
aanvaard.
Zoo ging het ook met een fraaie .pen
dule, aangeboden door Commissarissen
en tal van andere geschenken, waarvan
wij alleen nog melden het fraai uitgevoer
de portret van den directeur-oprichter,,
den heer I. van Melle, geschilderd door
Liza Ansingh.
Na het aanbieden der geschenken volg
de een samenkomst met het geheel© per
soneel in de zaal „Sumajo", welke fraai
versierd was. Hier voerde een drietal
leden van het personeel het woord, twee
er van die van de oprichting der zaak
af daaraan verbonden waren en dus ook
O
HOOFDSTUK III.
Douglas maakt kennis met
Floss.
Toen Douglas weder bijl kennis kwam
bemerkte hij, dat hij in bed lag, in een
groote, goed gemeubileerde kamer, die
hem herinnerde aan een vroegere pe
riode in zijn leven, en hem voor ©en
oogenblik Heed denken, dat hij wedef
een jongen was. Maar een scherpe steek
van pijn in zijn rechterschouder riep
hem spoedig tot de werkelijkheid terug.
De Hokter, die "hem vanaf een kleinen
afstand had zitten gadeslaan, kwam snel
naar hem toe. Hij was zeer bleek, en
klaarblijkelijk nog onder den indruk van
een sterke aandoening.
„Zoo, hoe voelt ge u nu?" vroeg hij',
met een uitdrukking van medegevoel in
jubileerden, schetsten op humoristische
wijze de ontiwkkeling der zaak, begonnen
m bekrompen ruimten met de primitieve
machines en thans ondergebracht in rui
me gebouwen met de meest moderne in
richting, waaruit de drops in meer dan
300 soorten en de biscuits in meer dan
40 soorten na^ar alle oorden der wereld
geëxporteerd worden.
De directie kreeg hier nog aangeboden
van het personeel en de vertegenwoor
digers een fraaie oorkonde, vervaardigd
door de Hof-Caligraphen de Gebrs. Gre-
nenhek te Amsterdam. De opdracht ver
meldt de namen der directeuren en com
missarissen. Het geheel is omgeven door
een fraai kader met versierde hoekvignet-
ten, terwijl de kaders onderbroken worden
door het wapen der gemeente Breskens,
het lokale; het wapen van Zeeland, het
provinciale; het Nederlandsche wapen,
liet nationale en het handelsmerk der
Vennootschap het internationale-
De hoofdrede werd gehouden door den
heer J. N. Voorhoeve uit Den Haag.
Deze bood een tableau aan, waarop afge
beeld een arbeider die met gevouwen
banden het gereedschap omvat. Hij1 bood
dit tableau aan in een mooie rede, waar
in allerlei toepasselijke 'bijbelteksten be
treffende den arbeid en den arbeider, het
loon en de verhouding tusschen patroon
en arbeiders gevlochten waren, Een „Dat
's Heeren zegen op IJ daal" werd daarop
den directeuren en hun familieleden toe
gezongen. De heer I. van Melle schetste
aan de hand van verschillende belangrijke
graphische voorstellingen hel verloop der
zaken en de "in beslag genomen opper
vlakte der fabrieken in verschillende tijd
vakken. Daarbij kwam uitv dat in de
eerste jaren door de Vennootschap' heel
weinig vorderingen waren gemaakt, doch
dat daarna een geregelden groei plaats
had tot 1914 en Hat tijdens den oorlog
een abnormale verg ro oting van den omzet
intrad.
Kort na het sluiten van den vrede
trad een geweldige vermindering in, doch1
sedert 1920 is de toeneming van den'
binnenlandschen omzet en den export in
vlug tempo gegaan- Het jubileumjaar 1925
gaat ver uit boven ajle vroegere jaren,
en geeft een 200-voudige omzet van de
gemiddelde eerste vijf jaren. Daar nog
hij lange na niet aan de vraag kon wor
den voldaan, worden eerstdaags weder
allerlei verbeterde machinerieën in ge
bruik genomen, waardoor de capaciteit
met een groot percentage opgevoerd kan
worden.
Het personeel werden ten slotte versna
peringen aangeboden en ieder ontving een
geschenk. De fabriek heeft een vijftal
ruime en fraaie kantoorlokalen in een
apart gebouw ondergebracht, terwijl boven
een der groote fabrieksgebouwen een
ruime concertzaal is gebouwd, welke de
ruimte biedt voor 400 personen. Deze
zaal is uitsluitend ten dienste van het)
personeel en wordt van tijd tot tijd ge
bruikt voor concerten, bioscoopvoorstel
lingen enz- uitsluitend toegankelijk voor!
het personeel en de gezinsleden. Deze
zaal was fraai versierd en er waren in
aangebracht een paar model etalages,
waarin de artikelen geheel tot hun recht
kwamen. In deze zaal werd de dag be
sloten met een diner, waaronder gezellig
samenzijn nog vele goede woorden wer
den geuit-
De dag zal bij de Directie en het per
soneel lang in aangename herinnering blij
ven en vooral ook bij den vader der1
directeuren, die presidenbeammissaris is.
Deze had voor de receptie in intiemen
kring zijne kinderen woorden toegevoegd
getuigende van de groote liefde, die er
wederkeerig bestaat en waarbij tot uiting
kwam zijne warme belangstelling voor
het bedrijf, dat hjj mede heeft helpen!
besturen en waaraan het lot van velé
familieleden, verbonden is. Weinig plaat
sen van den omvang als Breskens zullen
ooit zulk een feest, getuigende van groote
medewerking van alle Haarbij betrokken
personen, kunnen vieren. Het was in één
woord schitterend.
(Moest wegens te kort aan plaatsruimte
enkele dagen wachten- ReH.)
Iets uit de practijk der Land- en Tuin-
bouwongevalienwet. De uitbetaling der
schadeloosstellingen.
Dhr Goslinga, voorzitter van den Raad
van Arbeid te Leiden, schrijft in de Soc.
Verzekei'ingsgids
Hoewel verschillende organen van be-
drijfsvereenigingen buitengewoon gebeten
zijn op schrijver dezes, omdat hij zoo nu
en dan de vrijheid neemt, de practische
zijn stem, die er zelden in gehoord werd.
„Ik weet het eigenlijk niet," ant
woordde Douglgs, met een stem, die droe
vig zwak was. „Mijn schouder doet mij
erg veel pijn."
„Ja, dat geloof ik graag. Dat kan
niet anders. Ge zijt ternauwernood aan
den dans ontsprongen. Als de kogel u
iets lager had getroffen, dan waart ge er
geweest."
„En waar is de kogel nu, in mij! of
uit mij?"
„Uit u, mijin jongen, en ge moogt u-
zelf gelukkig prijzen, dat dit zoo is. Hij
heeft een aardig reisje door uw inner-
lijken mensch gemaakt, eer hij weder te
voorschijn kwam. Maar gij zult volkomen
genezen, als ge u maar kalm houdt."
„Moet ik in bed blijven?"
„Liefst wel." En de oude dokter glim
lachte norsch.
„En de dieven?"
„Veilig achter slot en grendel, alle
bei. Dat gedeelte van de zaak heb ik
prachtig beredderd."
„U Hacht, dat ik u voor den gek
werking hunner Land- en Tuinbouwonge-
vallenwet critisch te bespreken, kan ik
toch geen vrijheid vinden met dit werk op
te houden.
Niet alleen dat de rechten en belangen
der landarbeiders vaak op treurige wijze
met voeten worden getreden en er echt
op „z'n janboerefluitjes" met hen wordt
omgesprongen, maar ook de omstandig
heid, dat in de Ziekte- en Ongevallenwet
van Minister Aalberse voorgesteld wprdt
dit „prachtstelsel" uit te breiden voor de
geheele ziekte- en ongevallenverzekering
in ons land, maakt het mij dubbel onmo
gelijk de bespreking van He werking dei-
eerstgenoemde wet te staken.
Thans eens iets over de wijze van uit
betaling der schadeloosstellingen of rente.
In de gewone Ongevallenwet geschiedt dit
door de posterijen. De getroffene kan daar
zijn geld halen, behoeft er niemand dank
je voor te zeggen en als hij maar zorgt
tijdig aan 't postkantoor te zijn wordt hij
niet weggestuurd, omdat er geen geld is.
Geheel anders is het. in de Land- en Tuin-
houwongevallenwet. Daar bepaalt een re
glement hoe de uitbetalingen zullen ge
schieden. Dat reglement is aan de goed
keuring van den Minister onderworpen,
maar deze is zoo zeer de bedrijfsvereeni-
gingen ter wille geweest, dat hij zelfs
heeft goedgekeurd, dat de uitbetaling ge
schiedt door den werkgever aan een ge
troffene. i) In theorie misschien heel
mooi, maar in de practijk? Dat onder
vond een arme boerenknecht op een der
Z.-H. Eilanden, genaamd F. B., oud 42
jaar, die op 10 April j.l. door het op hol
slaan van paarden een ernstig ongeval
kreeg, zoo erg, dat hij enkele weken in
een ziekenhuis te Rotterdam moest wor
den verpleegd.
Genoemde arbeider had als loon in geld
f 15 per week, vrij wonen en eenige emo
lumenten, als aardappelen en het weiden
van geiten, geschat op totaal f 5 per week.
I-Iij meende dus recht te hebben op een
uitkeering van f 14 (70 pet. van f 20),
doch zijn vrouw ontving van den boer
slechts f 10,50 per week. De vertegen
woordiger van de bedrijfsvereeniging ter
plaatse namens en later door getroffene
zelf daarover aangesproken, liet hem
maar praten en waarschuwde hem die
zaak te laten rusten, anders zou hij wel
eens slecht weg kunnen komen met al zijn
klachten. Daar het ongeval langer dan 6
weken duurde en de bedrijfsvereeniging
merkte, dat B. het er niet bij liet zitten
(stel U voore met een uitkeering van
f 10,50), kreeg hij eindelijk op 3 Juni een
beslissing van bedoelde vereeniging, die
wij ter wille van de curiositeit, doch ook
om de innig droeve wijze van de behar
tiging van de rechten van een verzekerde,
die er uit spreekt, in extenso hier op
nemen:
„Mijnheer,
Blijkens de ons ten dienste staande ge
gevens, bedroeg het loon, dat door U
werd genoten in de week, voorafgaande
aan het ongeval:
f 15,15 in geld,
- 2,aan huishuur,
- 2,80 aan aardappelen,
- 0,20 aan weiden van geiten.
f 20,15 totaal.
In verband met het gestelde in art. 5
en 6 bedraagt de uitkeering met'ingang
van 10 April, gedurende de eerste zes
weken f20,15 a 70 pet. is f 14,11 per
week, en de rente met ingang van 29 Mei
eveneens f 14,11 per week bedraagt.
Gedurende den tijd dat het dienstver
band nog niet geëindigd is, heeft Uw
werkgever billijk aanspraak op terugbeta
ling van hetgeen door U in natura (aard
appelen, huishuur, enz.) van hem geno
ten werd en kan hij dus op de uitkeering
f 5 per week korten.
Blijkens mededeeling is op 1 Mei het
dienstverband geëindigd. Van dit tijdstip
af mag voor de verstrekking van aard
appelen en voor het weiden der geit niets
meer gekort worden, echter wel de huis
huur voor zoolang U nog de woning in
gebruik hebt.
Van dezen datum af ontvangt U dus
f 14,11 uitkeering met aftrek van f 2 voor
huishuur, dus f 12,11 per week.
Hoogachtend."
Een verwijzing naar de beroepscommis
sie ontbrak er natuurlijk aan. Op beroe
pen is ook deze bedrijfsvereeniging niet
gesteld.
Inmiddels was de man zooals uit de
„beslissing" blijkt, op 1 Mei ontslagen.
x) Volledigheidshalve worde vermeld, dat
niet alle bedr. ver. deze wijze van uitbeta
ling toepassen.
hield."
„Stil, jongen. Ik ben u een veront
schuldiging en mijln hartelijken dank
schuldig, maar hiertoe is het thans noch
de tijd, noch de plaats. 'Ik ben op
oogenblik uw dokter, en ge moet mij ge
hoorzamen. Kom, ga nu slapen, als ge
kunt. Houdt u in ieder geval rustig, en
denk er om, dat gij nog niet buiten ge
vaar zijt."
Gedurende de volgend© tien dagen zag
hij niemand dan de dokter en de ver-
pïeegster, ook verlangde hij niet iemand
te zien.
Hij lag doodstil, zich flauw bewust,
-dat hij zweefde op de grenzen tusschen
leven en dood. Hij was te zwak om
over iets te tobben of om zich te be
kommeren over hetgeen rondom hem
voorviel.
Het Irnis werd doodstil gehouden.
Bijna geen geluid verbrak de onna
tuurlijke stilte van den morgen tot den
avond, en de geluiden, die hiem van bui
tenaf bereikten, schenen verdoofd en ver
van hem weg.
Volgens de uitspraak van de bedrijfsver
eeniging had de werkgever dus tot 1 Mei
nog te veel uitbetaald (f 10,50 inplaats
van f9,11) en na 1 Mei te weinig (f 10,50
inplaats van f 12,11). Nu dat kon wel
verrekend worden met de laatste uitkee-
ringen. Want ook na het ontslag van B.
bleef de boer met het uitbetalen belast.
Geen zekerder middel immers dan dit
om hem aan de huur van zijn huis te
helpen en het te veel (sic) uitbetaalde in
te houden. Om de laatste „centen" moest
B.'s vrouw wel 4 maal terugkomen, z.g.
omdat de boer niet thuis was, terwijl liij
in de keuken haar stond uit te lachen.
B.'s zoontje, die ook bij denzelfden boor
diende, bracht eindelijk het geld mee,
maar ook tevens zijn ontslag. Een jongen
van zulke ouders was voor hom onbruik
baar.
Met opzijzetting van de bedoeling van
art. 6 der Land- en Tuinbouwongevallen-
wet is in dit geval voor de berekening van
de tijdelijke uitkeeringen niet als dagloon
aangenomen het loon, dat in de kalender-
week voorafgaande aan het ongeval ge
middeld per dag door een gelijksoortig
arbeider is verdiend. En voorts had den
werkgever in geen geval mogen worden
geschreven de emolumenten van de uit
keering m te houden Door dit te doen,
maakte deze boer zich schuldig aan ver
duistering.
In 't geheel heeft hij, aannemende dat
het werkelijke loon en dat van art. 6 el
kaar niet ontloopen, zijn gewonden
knecht zoor f 34,94 (in 9 weken) te kort
gedaan.
Zouden de arbeiders-bestuursleden van
de hooggeloofde bedrijfsvereenigingen
zulke dingen weten? Is het met hun goed
keuring, dat arme boerenknechts op zoo'n
wijze worden mishandeld? Wij kunnen
het niet gelooven. Maar als dit dan zoo
is, waarom zeggen zij dat dan ook niet
eens in 't openbaar en laten zij de hee
ren van de bedrijfsvereenigingen ruim
baan voor de progageering van dit „stel
sel" voor de geheele ziekte- en ongevallen
verzekering? Zij moeten toch begrijpen,
dat de werkgevers daar wel aan willen,
aan zoo'n wijze van uitbetaling en de
grooten onder hen zullen het ook wel be
ter doen dan deze boer. Maar wal komt
er terecht van de schadeloosstellingen in
de duizenden bedrijfjes en ten plattelan-
de? 't Bovenstaande is er een even juist
als treffend voorbeeld van.
1 patroon in den bunker, tengevolge waar
van op zee een stoker gedood en twee
anderen ernstig gewond zijn. Men gelooft
dat die ontploffing te wijten is aan sabo
tage, bedreven door stakende zeelui in
Zuid-Afrika. De Roman Star was op 9
Sept. uit Kaapstad vertrokken en men
had veel moeite gehad met het aanmon
steren van de bemanning door het drijven
van communistische elementen. Er wer
den Toen dreigementen geuit, dat men
„last" zou krijgen, als het schip in zeel
was- De boot is nu naar de Koning-
Georgc V-haven gebracht en de speurders
zijn nog aan boord.
Vergiftigd snoepgoed. In 'n
winkel te Hengelo is door een 10-jarigen'
knaap eenig snoepgoed gekocht. Na het
eten van een chocolade-sigaar werd do
knaap onwel- Een ontboden geneesheeB
constateerde vergiftiging- De Keurings
dienst van Waren te Enschedé is mei het
geval in kennis gesteld- Het ondeugdelijk'
snoepgoed zal in beslag worden genomen»
De toestand van den knaap is thans buiten
gevaar.
Treinongeluk. Even voor liel
slation Llandudno in Wales is een per
sonentrein met matige vaart op een goe
derenwagen geloopen die aan het ran
geeren was. De 'drie eerste wagens var!
den personentrein zijn liit de rails ge
worpen en 9 passagiers moesten met ver
wondingen naar een ziekenhuis vervoerd
worden. In den derden wagen zaten 40
schooljongens die naar huis gingen, van
wie er nog drie licht gewond werdeni
Knoeier ij en te W eltevreden
De magazijnmeester, onder-luitenant der
intendence, M. ,T. Koopnians, die verdacht
wordt van ;de knoeierijen, in het garni-
zoenskfeedingmagazijn te Weltevreden, ge
pleegd, volgde een royale levenswijze en
hield er een eigen auto op na. Zijn chefs1
waren hiervan onkundig, daar nimmler
hun aandacht hierop was gevestigd.
Nachtelijk gevecht. Gister
nacht is aan het politiebureau te Rot
terdam 'gekomen de heer G., directeur
van ©en naaml. vennootschap in Schiedam
die op den Coolsingel was mishandeld!
met zijn eigen wandelstok, en een bloe
dende wonde boven het rechteroog had
gekregen. Als dader noemde hij mr D.
W. C. van H., advocaat. G. is in het Zie
kenhuis verbonden. De politie heeft den
bebloeden wandelstok in beslag genomen»
Brandstichting. Te Silvolde is
Zondagavond de boerderij van den land-
houwer Te M. geheel afgebrand. In ver
band met dit feit is gisteren de twintig
jarige zoon van dien landbouwer ter zake
van brandstichting ^gearresteerd. De aan
gehoudene heeft volledig bekend.
Een mislukte vergadering-
Woensdagavond sprak te Leeuwarden
voor de vereen. „De Dageraad" de ex-
priester D. de Kok, over „Waarheid er!
ongeloof". Er was veel publiek. Nadat de
heer De Kok eenigen tijd gesproken had,
werd hij door een plotseling^ ongesteld
heid overvallen. Hij bleef zwijgend op
zijn aanteekeningen staren, en viel toen,
tot ontzetting van velen in de zaal, ach
terover. Men bracht hem uit de zaal,
waar hij een tijd lang bewusteloos lag.
Het publiek, waaronder ook veel niet-
geestverwanteh van 'den spreker, wachtte
een tijdje, maar ging, toen "de spreker niet
spoedig weer verscheen, de zaal ver
laten. Op het verlangen der teleurgesteld©
bezoekers werd de gestorte entree terug
betaald- Toen de heer De Kok weer bij
gekomen was, wilde hij weer spreken,
maar het publiek was toen reeds heen
gegaan, zoodat van dit zijn wensch moest
worden afgezien-
Sinaasappelen en nog wat-
De Roman Star, het stoomschip uit Zuid-
Afrika, dat 2 millioen sinaasappelen aan
boord heeft, is Zondagavond te Gravesend
aangekomen. Daar kwamen dadelijk een
hoofdinspecteur en andere ambtenaren
aan boord, om een onderzoek in te stel
len naar de ontploffing van een dynamiet-
Een goede bekende: De Olijftak onze kleine
Vertrooster, komt voor 1926 als Chr. Scheur
kalender weer een plaats vragen aan den
wand in de huiskamer. Het schild bevat een
lieve reproductie van de schilderij Jezus in
Gethsémané. Het blok bevat uitnemende bij
dragen, o.a .van de predikanten Lindhout en
Winckel, redacteuren; dr Gunning', Schuller,
Scharten, Zendeling' Hoekendijk te Bandoeng.
De achterzijtjes trekken aan door hun vrien-
doljjken inhoud: Verhalen, versjes, gedichten,
o.a. van da Costa en ten Kate. Het premie-
boek (Olijftak-serie no. 2) heet „Zielenadel in
den kerker. De geschiedenis van een godde-
loozen Japanees Tokish Ishii, door hemzelf
beschreven in de strafgevangenis te Tokio, met
een voorwoord van Ds A. Winckel". Ofschoon
wij niet voor bekeeringsgesohiedenissen zij'n,
mag van deze gelden, zooals in het prospectus
staatde merkwaardigste der ons bekendeEen
misdadiger, een moordenaar, een onkundig
menschenkind, wordt door Gods Geest gegre
pen, en komt tot het Licht, waarvan hij' in
zijn brieven getuigenis aflegt. Reeds om dit
premieboek alleen verdient deze „vertrooster"
aanbeveling.
Uitgever is de Uitgeversmaatschappij ;,D©
Olijftak" te Franeker.
Na da eerste paar dagen was hiji zich
ternauwernood bewust van pijn hij
had slechts ©en gevoel alsof hij in een
eindelooze ruimte steeds 'dieper, altijd
dieper wegzonk, en hij had geen kracht
zichzelf tegen te houden, geen verlan
gen zelfs, zich weder tot den vasten
grond op te werken.
Nu en dan, op ongeregelde tusschen-
poozen, voelde hij op een vage-, onzekere
wijze, dat hij nog in het land der leven
den was. Maar waar hij was, vfist. hij
niet; en hij was volkomen den tel kwijt
van uren en dagen, en hij gaf zich niet
de moeite den dag van den nacht te
onderscheiden.
Toen kwam er een keer teil goede en
hij begon sterker te worden.
Dit bleek, in sommige opzichten, de
moeilijkste tijd van alles te zijn. Toen
de krachten terug kwamen, voeld;e hij
eerst goed, hoe zwak hij was geworden.
Hij werd zich weder bewust van pijn;
'het gevoel of geen gevoel van onuit
sprekelijke vrede en rust verliet hem.
Hij werd rusteloos en prikkelbaar.
(Buiten verantwoordelijkheid der Redactie.)
Mijnheer de Redacteur I
In onze gemeente, die bijna geheel uit
Ned. Hervormden bestaat, is nu sinds ander
half jaar geen predikant meer. De oorzaak
schijnt te zijn, het niet aangesloten zijn bij den
Raad van Beheer. Naar men zegt, vergt dit
zulke groote financiëele offers, dat deze voor
Schore niet te dragen zijn. Intusschen zit de
gemeente zonder predikant en is er nog steeds
geen uitzioht ,dat hierin spoedig verandering
komen zal, natuurlijk tot groote schade van
het godsdienstig leven. Iedereen kan begrijpen,
dat een consulent niet alles kan naloopen en
regelen, zooals een predikant dit op zijn eigen
gemeente kan doen. Schorenaren, is hier nu
niets aan te doen? Er is de laatste jaren
toch al zooveel gebeurd. Een nieuwe kerk,
een nieuw orgel, en nu we dit alles hebben
zonder predikant. Kan dit nu zoo door blij
ven gaan
Kerkvoogden en Notabelen wordt ook dooi
u alles gedaan wat gedaan kan worden, om
aan dezen toestand een einde te maken Wee3
dan eens zoo goed om op dit stukje te ant
woorden, dat zal misschien veel ophelderen
wat tot heden voor velen duister is.
Een lid der Ned. Herv. Kerk
te Schore.
Met de terugkeerende krachten werd
zijn geest steeds werkzamer. Hij begon
de uiten te tellen, en den wijzer gade
te sLaan van de pendule op den schoor
steen tegenover hem, terwijl die lang
zaam telkens en telkens zijn ommegang
deed.
Toen begon hij de verpleegster te
ondervragen.
„Hoe lang ben ik hier geweest?"
vroeg hij!.
„Precies een week."
„Dan moet ik heel wat geslapen heb
ben, denk ik".
„TJ zijt niet den geheelen tijd bij1 ken
nis geweest."
„Neen, dat moet wel. Ik veronderstel,
dat ik nu beter word?"
„O ja, u gaat prachtig vooruit. Da
dokter zegt, dat u over een week zult
kunnen opzitten."
„Bedoelt u, dat ik nog ©en, geheele week
in bed zal moeten liggen.''
„Waarom niet? Lijkt u dat zoo lang?"
(Wordt vervolgd.)
