m puim l No 5 Dinsdag October 1925 40e Jaargang IN pan Werkpaarde II' In 's levens branding. DE ping FRISIA'S rOUT, ENZ. ee Kalffvaarzen, mende Bakkersknech id en een Handknec n Meid gevraagd, flinke Dagmeid i Meid gevraagd en Meid gevraagd, FEUILLETON. ÏRGEN OP ZOOni TE KOOR: jaar oud, een goe en op ijseren assen Ploegen, Eggealee en teste Melkkoe a conta diet, bij W. J. POL DE sief. no. 2, Wolfaartsdi TE KOOP.: >n Veerwagen, mogen 5000 K.G., geschi arden en tractor. Te l •ij J. SANDERSE, Stoo Scbore. TE KOOP: goed gebouwd voi erriepaard, bij A. S Jz., Zuidvliet, O.-Soubui TE KOOR: Merrie, 3 of 9 jaar ou eiwaarzen, bij JOH. D Domburg. TE KOOR: ekening, bij A. DE BUC rke. as ziekte voor direct J, bij J. J. BAKKER, Hoedekensker Hei een Handknecht die met paarden kan o een aankomende Me 500NE Czn., Lepelstra srke (W.) fei bij J. KLUIJFHOl rke. [ei een Meid of aank Meid gevraagd, bij DEKKER Lz., Steenhovi Koudekerke. lei aankomende Meid bij A. PATTENIER, [ei een Meid d. L. LOUWERSE, Grijpskerke, Weizi» lei jOUWERSE Jz., Gap"'? ond gevraagd WABEKE Cz, Oostw udijke. ns huwelijk met Mei ;en Dienstbode d, bij A. v. EENENAA Arnemuiden. v. D. MEULE, „Dainwij rg- andknecht en een igd, bij H. PEPER, Aagtekei Mei COPPOOLSE, Oostk ape Brukkers-ExpioiianteN OOSTEBBAAN LE COINTRE GOES Bureaux: Lange Vorststraaf 6870, Goes Tel.: Rettadtie no. 11; Administratie no.58 Postrekening No. 36000. Bijkantoor te Middelburg: Firma F. P. DHUIJ, L. Burg. Tel. nt. 259 -ÜL Tegen de onlwapeningsicus. Hoe de vrijzinnig-democraten over het vraagstuk der ontwapening denken, heeft men in dc verkiezingsdagen kunnen ver nemen. Het gebeurt echter wel eens meer dat, wanneer de verkiezingen achter den rug zijn en alle menschen weer mei: hun nor male nuchtere verstand te rade gaan, men klanken verneemt gansch tegengesteld Aan die men tijdens de verkiezingscam pagne ten beste gaf. En dat wel uit denzelfden politieken hoek. i Prof. Kranenburg, één der vrijzinnig- democratische kopstukken naar men zegt, heeft dezer dagen zijin handboek over „Nederiandsch Staatsrecht" uitgegeven. In dit handboek leest men ('t is „De Tijd", die er ons opmerkzaam op maakt) onder meer gulden woorden ook de volgende: „Waar die gevaren van buiten tot dus ver nog altijd dreigen in den vorm van gewapende aanvallen van andere georga niseerde groepen, zal elke Staat wel een departement van de organisatie van zijn weermacht moeten hebben." Een departement van landsverdediging, aldus zijin betoog, is even natuurlijk als «en departement van justitie! Later herhaalt hij het nog eens: „De fensie, justitie, buitenlandsche zaken, binnenlandsche zaken, financiën zijin dus door den bizonderen aard dier belangen als van zelf aangewezen departementen." Laat ons dankbaar zijin voor deze goe de, van uucliteren zin getuigende woor den. Uit partij-poltiiek oogpunt gezien is het misschien maar goed dat zij te laat wer den uitgesproken. Immers de vrijzinnig-democraten heb ben 't aan hun ontwapenings-propaganda te danken dat zijl met twee man ver sterkt "in de Tyveede Kamer zijn terugge keerd. Hadden de kiezers geweten hoe deze vooraanstaande man in "hun partij1 over de noodzakelijkheid der landsverdediging1, ook tegen den buitenlander, denkt, allicht had de vrijzinnig-democratische hond er schade van gehad. Ofschoon de waarheid in do politiek er wél hij zou gevaren hebben. Een late bekentenis. „Het Vaderland" schreef in haar nom- sner van Zaterdag: „Ieder weet, dat de Linkerzijde, zelfs al ware ze in de meerderheid, niet regee- ren kan." In het licht van deze bekentenis de ge beurtenissen uit de jongste verkiezings campagne nog eens in het geheugen te rugroepende, gevoelen wij zekere verwon dering over ons komen, dat de partijen van Links, ondanks dat zij wisten dat zij te zamen toch niet regeeren konden, zoo hoog tegen de rechtsche partijen dorsten opbieden, en in haar uiterste elementen een hetze durfden ontketenen „tegen Go- lijn", welke alleen door die van 1905 „te gen Ivuyper" geëvenaard wordt. Dc Staaf als verzekeraar. In de j.l. Zaterdag gehouden jaarver gadering voor Verzekeringswetenschap zijn enkele adviezen aan de orde geko men, Een daarvan was van dr J. van Bruggen, welke aan zijn advies onder staande stellingen toevoegde: i) O HOOFDSTUK I. De naaste weg van Tusbury naar Dee ping was over de Grimset Heide- Het was echter een weg, die zelden werd ge nomen. De heide was uitgestrekt en ver laten zonder hoornen, zonder pad en onbevolkt, was zij gehuld in een dichten, dikken mist. Douglas Wyburn, die vermoeid huis waarts keerde van Tusbury, wenschte, dat men hem beter had geraden, en dat hij dep hoogen weg om den Grimset Heu vel heen, genomen had- Het ligt in den aard der jeugd, den afstand te willen bekorten. Douglas ver beeldde zich, dat het ternauwernood mo gelijk was, dat hij zou kunnen verdwalen- Recht den heuvel afgeklommen, rechtuit geloopen over de wijde vlakte, en recht uit afgedaald naar Deeping. Niets kon eenvoudiger zijn, en, aan gezien hij sterke spieren en sterke Jongen had, kon niets gemakkelijker wezen. Hij had echter niet bedacht, dat een zware mist in de vallei, een ondoordring bare mist op de heuvels was gerezen, en dus, zonder een oogenblik te aar zelen, bad hij het steile pad en den kor- VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG. Abonnementsprijs: Per 3 maanden, .franco per post, f3. Losse nummers f0.05 Prijs der Advertentie n: 1—4 regeiS fl.20, elke regel meer 30 cL Bij abonnement belangrijke korting. 1. De vraag naar de wenschélijkheidj van een optreden van den Staat als verzekeraar op 'terreinen, waar reeds par ticuliere ondernemingen werkzaam zijn, kan in het algemeen niet bevestigend) of ontkennend beantwoord worden, aan gezien bij de beantwoording de blik, die men heeft op de geschiedkundige, staat kundige, en sociale ontwikkeling van het volksleven beslist, terwijl bovendien de bijzondere aard van eiken bijzonderen verzekeringsvorm en de ontwikkeling van dezen in het land van overwegend be lang is. Bij het optreden van den Staat ter verzekering van uitgestelde lijfrente krachtens de Ouderdomswet 1919 dient men te onderscheiden tusschen de so ciale verzorging, die voor den overgangs tijd in de artikelen 21 tot en met 37 werd geregeld en de eigenlijke verzekering, wel ke op grond der artikelen 10 tot en met 21 geschiedt. Indien men dit onderscheid streng in het oog houdt, vallen de meeste van de gewoonlijk tegen de vrijwillige ouderdomsverzekering aangevoerde be zwaren weg. 3. De in ons land gevestigde levensver zekeringsmaatschappijen hebben de ver zekering van uitgestelde lijfrente nimmer tot een ontwikkeling van beteekenis ge bracht. Voor een bijzondere onderneming is deze verzekeringsvorm indien de premie binnen redelijke grenzen blijft bovendien een zeer riskant bedrijf, zoo dat een uitbouw van eenige beteekenis niet te verwachten valt. 4. Waar het een eminent belang voor den Staat is, dat groote groepen van het volk zelf de verzorging van den ouden dag ter hand nomen, was en is hierin de rechtsgrond gelegen, dat de Staat zelf tot het afsluiten dezer verzeke ring de gelegenheid openstelt en de uit betaling der rente garandeert. 5. De verzekering van ouderdomsrente door den Staat wordt in het algemeen in veel geringere mate gedrukt door de bezwaren, waarmede het particulier be drijf in deze heeft te kampen. 6. Het tarief der vrijwillige verzeker ring berust op veilig gekozen grondsla gen, zoodat oip redelijke gronden mag worden verwacht, dat hierbij door den Staat geen verliezen zullen worden ge leden. 7. Het is gewenscht, dat - ter bevor dering van het welzijn van het geheele in ons land uitgeoefende levensverzekerings bedrijf een zoo loyaal" mogelijke hou ding van idte verschillende particuliere, maatschappijen tegen het bedrijf der vrij willige ouderdomsverzekering en omge keerd worde bevorderd. De stellingen van den lieer H. T. Ho ven waren: 1. Die arbeidsverzekering heeft een ver plichtend karakter en dient dit te behou den. Een centraal Staatsverzekeringsin- stituut kan daardoor niet geheel worden gemist. 2. Een groot deel van het Invaliditeits- fonds kan volgens de wettelijke voor schriften belegd worden ten bate der volksgezondheid, waaronder in den laat- sten tijd ook verstaan wordt de volks huisvesting. Daarbij wordt een beroep gedaan op de Staatsgarantie, hetgeen niet in overeenstemming is met de instelling van een afzonderlijk vermogensoomplex. 3. Mede in dit verband worde onder zocht voor welk bedrag de Staat en an- teren weg genomen, en eerst toen een vochtige, ondoordringbare wolk hem om ringde, had hij beseft, hoe ondoordacht hij had gehandeld, en zelfs toen had hij geen besef van angst of gevaar. Hij zou goed moeten oppassen, dat was alles, „wandelen met omzichtigheid", zoo als hij glimlachend tot zichzelf zeide, en goed stuur moeten houden op de wijde heide zonder pad- Maar goed stuur houden in een dich ten mist is niet zoo gemakkelijk- De meesten komen er onder die omstandig heden toe, om in kringen te loopen; en wij gehoorzamen aan de wet in kringen en bewegen ons in kringen en leven in kringen. Als Douglas Wyburn de gewone grens palen had kunnen zien, zou hij zijn weg recht over de heide hebben kunnen ne men, maar thans, nu de mist alles óp een meter afstands van hem uitwischte, gebeurde het onvermijdelijke en eer hij de heide half was overgestoken, was hij de richting, waarin hij gaan moest, ge heel kwijt. Een stap in de waterplas was de eerste aanwijzing, dat hij van den weg was af geweken. Hij trok zijn voet snel terug en ver anderde van richting. Hij was de heidè vroeger op den dag overgestoken en hij Wist zéker, dat hij toen geen waterplas had gezien, integendeel, hij had bij zich zelf de opmerking gemaakt hoe bijzonder droog de grond was. dere publiekrechtelijke lichamen garant zijn- 4. Het Ouderdomsfonds behoort op commercieelen grondslag beheerd te wor den. Jaarlijks wordt een balans opgemaakt en gepubliceerd, onder bijvoeging van overeenkomstige gegevens, als wettelijk voorgeschreven voor de particuliere ver zekeringsmaatschappijen. 5. De steun aan werkloozen behoort, buiten de arbeidsverzekering te blijven. 6. Do wijze, waarop de Staatsverze keringen, waaronder de Staatspensioen- fondsen, thans overeenkomstig de wette lijke voorschriften beheerd worden, is een bedreiging voor 's Lands financiën in de toekomst. 7. De Staat behoort de vrijwillige verze keringen over te laten aan liet particulier bedrijf en beperke zich bij den verderen uitbouw der verplichte verzekering tot liet hoog noodige. De conferentie te Locarno. Deze conferentie is gisteren geopend. Zooals men weet, nemen daaraan ook Duitsche vertegenwoordigers deel- Heer lijk zomerweer en de vele vlaggen, die Locarno een nog vroolijker karakter ge ven, weldten algemeen een soort van feest stemming bij de opening der conferentie, die naar de uitdrukking van den Duit- sc.ben rijkskanselier Luther, „aan Euro pa den waren vrede zal moeten geven". In de eerste zitting zijn grootere vor deringen gemaakt dan men algemeen ver wachtte. De gedelegeerden van alle 5 de naties besloten met algemeene stemmen, bet voorzitterschap aan Chamberlain op te dragen. De conferentie ging vervolgens over tot vaststelling van de agenda, waar na op verzoek der Duitsche gedelegeerden het ontwerp van het voorgestelde ver drag voor wederzijdsche waarborgen', dat door de juristen tijdens hun samenkomst in September te Londen als basis voor de conferentie is uitgewerkt, artikelsge- wijze behandeld werd. Na afloop van de morgenzitting werd officiëel bekend gemaakt, dat de con ferentie tot yolledige overeenstemming over verschillende artikelen van het Rijn landpact is gekomen en deze aangenomen heeft, terwijl die artikelen, waarover nog meeningsverschil bestaat of waarvoor nog voorbehorttl is gemaakt, naar de juris ten zijn verwezen. De juridische deskundigen kwamen la ter op den dag bijeen, om de verschil lende opvattingen met elkaar in overeen stemming te brengen en teksten op te stellen, die aan de conferentie zullen worden voorgelegd. De correspondenten der bladen mel den, dat alle delegaties, met inbegrip van de Duitsche, hun zeer groote voldoening te kennen gaven over de snelheid, waar mede de conferentie het vraagstuk heeft aangevat en over de reeds bereikte vor deringen. Naar een EngelschTurkschen oorlog? Volgens bericht uit ConStantinopel is de Turksche ministerraad te Angora bijeenge roepen tot het aanhooren van een ver klaring van den minister van buitenland- Hij vervolgde al tastend zijn weg langs den rand van het water en geraakte ten slotte tot aan zijn knieën in den moe- rassigen grond. Hij trok zich met eenige ïnoeite er uit en stond toen stil om te overléggen, wat hem te doen stond. De mist toonde geen neiging om op te trekken, terwijl de lucht merkbaar kou der werd. „Hier boven op de heide te blijven tot het aanbreken van den da.g", zeide hij tot zichzelf, is onmogelijk- Ik zou lang voor den morgen doodgevroren zijn. Ik moet blijven doorloopen en voor het ove rige op goed geluk of op de Voorzienig heid hopen." Hij sloeg de tegenovergestelde richting in van den weg, dien hij was gekomen en liep voorzichtig voort, gedurende wat hem ruim een uur toescheen; toen bleef hij nogmaals stil staan om t'e overleggen- Het korte gras en de vochtige veen grond hadden plaats gemaakt voor losse leiaarde en steenen; daarenboven begon de grond steil naar beneden te gaan; maar in welke richting wist hij niet, en dit was het, wat zijn geest bezig hield- Als hij het smalle gedeelte der 'heide afdaalde, „de Snuit" zooals het genoemd werd, dan zou hij moeten omkeeren, want halverwege was er een rechte hel ling van minstens honderd voet- Aan den anderen kant, als hij in de buurt dor leigroeven was gekomen, was zijn voetpad ternauwernood minder ge vaarlijk, want er waren buiten gebruik sclie zaken, inzake de huidige positie van Mossoel. Volgens een telegram uit Athene zouden de Turken 75.000 man op de Mossoel-grens samengetrokken heb ben. Verdere troepenbewegingen vinden nog plaats. De Dardanellen en Smyrna worden in alle haast versterkt- Volgens de Atheensche bladen zou de Engelsche Middelland sche Zee-vloot order gekregen hebben, Constantinopel onmiddellijk te be zetten, wanneer do Turken Mossoel moch ten aanvallen. De strijd in Marokko. Terwijl de Frans che troepen in den Oostelijken sector een tweede offensief voorbereiden, dat den vijand zware slagen zal toebrengen, blijven de andere groepen niet werkeloos, zoo meldt een Fransch bericht, maar voeren met bijzonder suc ces aanvallen uit tegen den vijand, olie overal op het front moeheid toont- De Spaansche troepen hebben heden een gecombineerde operatie bij de Loek- kos uitgevoerd. Ze hebben Saf genomen en alle versterkingen terstond in brand gestoken. Aan Spaansche zijde zijn geen verliezen- De Fransche troepen zijn gisteren be gonnen met den aanval op het Sen- had jas-gebergte- Het offensief, dat bij hef krieken van den dag begon, ontwikkel-' de zich gunstig. De vijand biedt echter verbitterden tegenstand. Door een vrouw gered. Hongarije is ternauwernood aan een hoogst gevaarlijk politiek spel ontkomen. Zóó gevaarlijk, dat, was het gelukt, ta melijk zeker Hongarije thans zou zuch ten onder de Sovjet-dictatuur met al zijn bloedige aankleve, met zijn schrijnend leed en bittere ellende. Hongarije is een groot deel der Neder landers lief geworden. En Christelijk Hongarije heeft een plaats gekregen in het hart van Christelijk Nederland. Het leed van Hongarije is zijn leed. Maar ook is de vreugde van Hongarije zijn vreugde. Het is zonderling gegaan met deze uit redding. God deed een vrouw zulk een merkwaardige rol spelen, dat die den verraders noodlottig is geworden. Tot recht verstand het volgende, ontleend aan een particuliere correspondentie uit Boe dapest in de Maasbode. De heer Weinberger, die tijdens do Hongaarsche commune nog geen belang rijke rol speelde, daar hij toentertijd pas 18 jaar was, heeft tot die Joodsche jon gelingen behoord, die, ondanks de nume rus claususwet, de universiteit te Boeda pest mochten bezoeken. Als jurist interes seerde hij zich zeer voor ,t communisme en wilde met de hulp van een vroege- ren volkscommissaris liet terrein voor de komende revolutie voorbereiden. De zaak werd ontdekt en Weinnberger kreeg 15 jaren tuchthuisstraf. De sovjet-regeering trok zich zijn lot aan en liet hem tegen geinterneerde Hongaarsche krijgsgevan genen uilwisselen. Te Moskou werd hij op de redactie van de „Prawda" te werk gesteld en latei- met de Hongaarsche propaganda belast. Na aankomst te Boedapest maakte hij het hof aan een Joodsch meisje. Hij ver trouwde haar zijn hartsgeheimen toe en zei, dat hij met een belangrijke opdracht naar Hongarije gekomen was. Overigens was hij een intieme vriend van Bela Kun. Hij was met een valsclien pas naar Hon- gcraakto groeven in alle richtingen, waar in men zeer gemakkelijk te pletter zou kunnen vallen, indien men ze van af de hoogte naderde. I Na zijn toestand ©enigen tijid te hebben overdacht, besloot hij opnieuw van rich ting te veranderen. En het was een geluk, dat hij dit deed want was hij blijven voortloopen, dan dan zou 'hij voorover in 'n ongebruikte groeve zijn gevallen. „Ik weet op geen stukken na, waar ik ben", zeide hij bij zichzelf, terwijl hij1 met de uiterste voorzichtigheid, voortliep. „In ieder geval ben ik aan het jifdalen. Zou ik weder in Tusbury terecht komen? Een half uur later was hij in staat de vraag ontkennend te beantwoorden. Hoe lager hij kwam, des te minder dicht was de mist. Hij was nog niet geheel zeker waar hij zich bevond, maar hij was overtuigd, dat hij in de richting van Deeping afdaalde. Plotseling bleef hij staan en ging een paar passen terug, bevend vpn hoofd tot voeten. Vlak voor hem was eien zwarte diepte. Hij voelde voorzichtig met zijn stok voor zich uit. Tom ging hij nog een paar passen achteruit. „Dit is dichter bij den rand, dan miji lief is", zeide hij, terwijl hij zijn tanden vast opeen sloof. „Nu moet ik -een kleinen omweg maken. Deze buiten gebruik gestelde groeven zijn al heel gevaarlijk voor reizigiers, die door garije gekomen, dien hij zich te Berlijn ten name van redacteur Adolf had laten uitreiken. Zijn geliefde liet hem alles nauwkeurig vertellen en ijlde onmiddellijk na,ar de politie, waar zij de zaak aangaf. Zij hield echter de connecties met Wein berger verder aan en vernam, dat Wein berger met den vroegeren volkscommis saris RakosiRa^stein en den secretaris van Bela Kun, Ladislaus Balogh, in een nauwe straat van de arbeiderswijk een samenkomst had. Haar eerste gang was naar de politie, waar zij hiervan mede- deeling deed en zoo werden de bolsche- wiki gearresteerd en het complot ontdekt. Zonder de hulp van dit Jodenmeisje, dat voor den communist angst had, zou de Boedapester politie moeilijk op het spoor der samenzwering zijn gekomen. Het zal graaf Bethlen intussclien wel vreemd te moede zijn geweest. De Hon gaarsche premier wilde tot eiken prijs de diplomatieke betrekkingen met So-jet- Rusland aanknoopen, daar Hongarije vol gens hem niets van het bolschewistisch gevaar had te duchten. De christelijke pers sloeg echter zoolang alarm, tot de regeering het' plan had opgegeven. Uit de verklaringen der gearresteerde communisten hebben wij nu vernomen, dat, toen de ministerpresident zijn opvat tingen omtrent de ongevaarlijkheid van Sovjet-Rusland voor Hongarije verkon digde, Moskou reeds met volle kracht in Hongarije werkte en een deel der sociaal democratische partij met geld „voerde". De hoofdleider van het jongste complot Mathias Rakosi, wiens werkelijke naam Rapstein is,heeft een heel verleden ach ter zich. Hij was volkscommissaris voor socialisatie en had tijdens dé Hongaar sche radenheerschappij tot devies: „Uit de sociale -roductie ontstaat de wel stand". Deze welstand bestond hierin, dat de proletariërs, evenals de „vervloekte bourgeois", maandenlang niets anders dan bedorven zuurkool en gerst te eten kl-egen; de sociale productie daarentegen bestond uit lijken. Massa-productie! Zijn werkzaamheid gedurende de commune blijkt uit het tegen hem uitgevaardigde arrestatie-bevel. Hij wordt wegens aan sporing tot moord, roof, valsche munte- rij, hoog- en landverraad gezocht. Te Moskou speelde Rakosi een belang rijke rol; hij had de leiding over een af- deeling van het ministerie van buiten landsche zaken. Bij zijn verhoor verklaar de Rakosi, dat hij welgesteld was ge weest, doeh zijn innerlijke overtuiging had hem bewogen, bolschewist te worden. Hij was zich ervan bewust, dat de galg hem thans niet bespaard zou blijven, maar hij was er zelf de schuld van: hij was te onvoorzichtig geweest. De „dritte im Bunde", de secretaris van Bela Kun, is een zoon van zeer welgestel de ouders. De eerzucht om in het poli tieke leven een rol te spelen heeft hem in het kamp der bolschewiki gebracht. Na de omwenteling werd hij tot een jaar ge vangenisstraf veroordeeld en, toen het jaar voorinwas, wist hij in Duitschland te komen, waar hij helper van den be- ruchten massamoordenaar Max Hölz werd. Later belandde hij ook te Moskou, als medewerker van de „Prawda". Interessant is de rol der vrouwen, in dienst van de samenzwering: bijna allen Jodinnen. Slechts twee christelijke ar beidsters bevinden zich onder haar; bei den „oude jongejuffrouwen" en gebrek- de duisternis worden overvallen." Tien minuten 'later w-as hij op den beganen weg, en dicht bij het heg,in dor groeve. Do mist trok plotseling op en hij zag, gedurende een pkar seconden, pre cies waar hij was. Voor hem wals een weg of liever een weinig gebruikt karrespoor dat naar Deeping leidde. Maar hij za:g nog iets meer Jan den weg. In die groeve was een licht, flauw, en zwak, doch onmiskenbaar eten licht. Douglas Wyburn was onmiddellijk op zijn hoed©. Wat kon dat beduiden? Vermoeid, hon gerig, en bijna doodaf als hij1 was, trok dat kleine flikkerende licht hem veel meer aan, dan de weg, die naar Deeping leidde. Hij wist, dat er in de groeve sedert jaren niet was gewerkt, dat de kanten met overhangende struiken waren be groeid, dat 'het mos welig tierde op de hoopen lei, die de opening versperden, dat het de moest verlaten plek was van den geheelen omtrek. Waarom dan het licht? wie kon daar zijn op zulk uur, en miet welk doel? Zijn nieuwsgierigheid kreeg de over hand. Het vooruitzicht van ©en avon tuur, hoe klein ook, prikkelde zijn ver beelding en sprak tot zijin zucht naar opwinding, en het was hem niet onaan genaam, temeer, omdat er niet veel op windends was, in het leven dat hij zich genoodzaakt 2ag te leiden. (Wordt vervolgd.) jL 'i •i

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1925 | | pagina 1