$o S75 Dinsdag 25 Augustus 1M S9e Jaargang
Buitenland.
Blnsealaol
EEK DOORNIG PAD.
FEUILLETON.
*DeZeeuw
Niet de staat.
Het krachtig optreden van Borculo's
Burgerrader in do dagen van beproeving,
die zijn genieentenaren doormaken, heeft
aanspraak op rechtmatige bewondering-
Door met beleid op het juiste moment
in te grijpen en voor het aanwezig zijn
van uitmuntend toegeruste technische
hulp zorg te dragen, kon veel leed wor
den verkort en orde in den chaos ge
schapen-
Bij alle waardeering voor dezen arbeid
dient er echter op gewezen, dat reeds
terstond bij het beoordeelen van de wijze
der hulpverleening de heer De Muralt
van een onjuiste stelling uitging.
„De overheid moet liet doen, het Rijk
moet gansch den opbouw bekostigen",
was de leuze-
Wellicht sprak hier meer het goede
hart, dat de ellénde gaarne zoo spoedig
mogelijk zag weggenomen, dan de poli
tieke overtuiging van den Vrijheids-
bonder.
Heel wat juister is dan ook te achten
het uitgangspunt, dat zich de Regeering
koos: als er na do actie van particuliere
zijde nog iels te doen overig blijft, zal
liet Rijk daarvan de kosten moeten dra
gen.
Een stelling, die vooral de Anti-Revo
lutionair gaarne zal onderschrijven-
Het particulier initiatief voorop!
Maar wie terstond de Regeering aan
sprakelijk stelt, wie de gemeenschap jte
eerste en de laatste acht, verlamt de
volkskracht en doodt de energie onzer
natie.
De kreet „De staat moet het doen",!
van socialistische zijde steeds aange
heven, heeft reeds teveel onheil gesticht-
Niet voor den staat, maar voor ons
Nederlandsche volk is hier de taak weg
gelegd om, kon het zijn alleen en
uit eigen kracht, de vereischte hulp
te bieden.
A
minuten. De terdoodgebrachte mannen
hadden de grootste kalmte tentoonge
spreid, uitgezonderd dr Mansoer, die op
het schavot worstelde en schreeuwde-
De toestand in Syrië.
Aan de „Daily Mail" wordt uit Damas
cus gemeld, dat de verliezen, die de
Franschen tengevolge van den opdtand
der Drusen hebben geleden veel grooter
zijn dan in de officieele communique's
wordt gezegd- Volgens betrouwbare in
lichtingen zouden de verliezen ruim 2000
man, w-o. 23 officieren, beloopen, terwijl
11 veldkanonnen, 30 machinegeweren en
een groote hoeveelheid handgranaten en
geweerpatronen door de Drusen zijn buit
gemaakt- Ook .zijn er verscheidene vlieg
tuigen naar beneden geschoten- De hos
pitalen te Damascus en te Beiroet liggen
vol gewonden. De Drusen zetten den
guerilla-oorlog onvermoeid voort-
De Drusen beschieten de citadel van
Sueida met kanonnen, die door gevangen
genomen officieren van het Syrische le
gioen worden bediend, die gedwongen zijn
om voor de Drusen te vechten.
Te Damascus heerscht algemeen de
overtuiging, dat indien de Drusen een
aanval in de buurt van deze stad onder
nemen, dit een algemeenen opstand te
Damascus tengevolge zal hebben- Te Bei
roet zijn 5000 man versterkingen aan
gekomen, terwijl er in den loop van deze
week nog 7000 worden verwacht. De
spoorweg BeiroetDamascus vervoert
geen 'burgerlijke personen meer-
Korte berichten.
Het conflict in de textiel-industrie
van Oost-Bobemen, waarbij 50.000 arbei
ders betrokken zijn, is, dank zij de tus-
schenkomst van den minister van so
ciale voorzorg, bijgelegd- De uitsluitings-
én stakingsaankondigingen zijn ingetrok
ken.
Bij een volksche betooging te Gel-
senkirchen is Zondag een botsing met
communisten ontstaan, waarbij zeven
volkschen met messteken zijn gewond-
Van de communisten, zijn 30 ingerekend.
Drukkers-Exploitanten
OOSTERBAAN LE C01NTRE GOES
Bureaux: Lange Vorstslraat 68—70, Goes
Tel,: Redactie no. 11; Administratie n». 58
Postrekening No. 36000.
Bijkantoor te Middelburg:
Firma F. P- DHUIJ, L. Burg. Tel. no. 259
Frankrijk en Engeland.
Caillaux, de Fransche minister, is te
Londen aangekomen om overleg te plegen
met Churchill inzake de schuldenquaestie.
Er bestaat groote belangstelling voor deze
besprekingen, waarbij een poging zal wor
den gedaan om het verschil te over
bruggen tusschen het laatste voorstel van
frankrijk tot betaling van 9 millioen pond
per jaar en Engeland's verzoek om 20
millioen. De Engelsche bladen uiten zich
op vriendsckappelijkcn toon, maar zeg
gen onomwonden, dat Engeland niet in
staat is, grootere opofferingen te doen
dan het reeds gedaan heeft, en leggen
den nadruk op de liooge belastingen en
de groote werkloosheid-
De Matin zegt, dat het onjuist is, dat
Caillaux geneigd zou zijn, Engeland een
'jaarlijksclie betaling van 15 millioen
Pond aan te bieden. Het laatste aanbod
van de Fransche deskundigen was 10
millioen jpond, en dat was het maximum.
Terechtgesteld.
De moordenaars van den sirdar ran
Egypte zijn Zondagmorgen te Caïro te
recht gesteld- De koning heeft de dood
straf tegen Abd el Tartah veranderd in
levenslangen dwangarbeid, omdat diens
bekentenis de moordenaars voor de recht
bank heeft gebracht.
Er vonden zeven terechtstellingen plaats
met telkens een tusschenpoos van 40
Op hel heele front in Marokko
heerscht een groote bedrijvigheid, die het
voorspel van belangrijke krijgsverrichtin
gen schijnt. Pétain heeft den nacht te
Rabat doorgebracht.
Te Boedapest zijn 60.000 mcnschen
ieder tot 10 goudkronen boete veroor
deeld, omdat zij bij de laatste verkiezin
gen iiun stemplicht hebben verzaakt.
De Epoca meldt, dat er èen uitge
breide communistische organisatie in Ita
lië is ontdekt. De gedane huiszoekingen
hebben geleid tot 34 arrestaties.
Naar uit Stuttgart wordt gemeld
verluidt van welingelichte parlementaire
zijde, dat, de oud-rijkskanselier dr Wirth
uit de centrumspartij is getreden.
Terwijl de zeeliedenstaking te Lon
den verloopt, breidt die in Australië zich
voortdurend uit. Te Sidney zijn 10 groote
Australische schepen en een schip van
de Zuid-Afrikaansche regeering stilgelegd.
Een deel van de post wordt met niet-
Australische schepen over Amerika naar
Engeland verstuurd.
Gisternamiddag om vijf uur werd
door den Franschen gezant te Berlijn
han den Duitschen minister van buiten-
landsche zaken het antwoord der Fran
sche regeering op (le jongste Duitsche
nota inzake de veiligheidskwestie over
handigd.
Oogslzegen.
Ziet der velden rijpe graan,
Thans in schoone garven slaan!
Die met vlijt bijeenvergaard,
En in rijen zijn geschaard!
Zonnekoest'ring, milde regen,
Brachten rijken zomerzegen;
Gaven een gevulde aar
In den zomer van dit jaar.
Wagens rijden, rijk belaan
Met het kostbaar rijpe graan,
Van den akker naar de schuur,
Tot het late avonduur.
't ls nu werken, slaven, zwoegen,
Tot des landmans groot genoegen;
'n Milde oogst van puike graan
Waarborgt hem zijn aardsch bestaan.
Wees, o landman, nu verblijd!
Rijk beloond toch werd uw vlijt,
Dooi' den zegen van den Heer,.
Hem alleen uw dank en eer!
Uit gena, naar uw verlangen,
Mocht gij uit Zijn Hand ontvangen
Vulling van den halm en aar;
Een gezegend graanoogstjaar.
(N. Prov. Gron.)
H. van Kol. f
Omtrent het auto-ongeval, dat den heer
Van Kol overkomen is en zjjn dood ten
gevolge had, ..verneemt de Voorwaarts de
volgende bijzonderheden:
Door het missen van de treeplank kwam
Van Kol te vallen- Het scheen alsof hij
zich niet ernstig bezeerd had en hij maak
te zich dan ook niet bezorgd over de
pijn, die hij gevoelde. Erg ldeinzeerig is
Van Kol nooit geweest. Al spoedig echter
bleek een rib ernstig gekneusd en moest
de patiënt naar Luik vervoerd worden,
opdat een Röntgen-foto van hem zou.
kunnen worden gemaakt. Deze foto mis
lukte, zoodat de reis ten tweeden male
moest worden ondernomen. Inmiddels ver
ergerde de toestand en aan de doctoren
bleek al spoedig, dat een der aderen van
het lichaam door een splinter van de
gekneusde rib was getroffen. Daardoor
was een inwendige bloeding ontslaan, die
den patiënt langzaam uitputte- en onver
biddelijk ten doode opschreef. Zaterdag
middag is dan ook het einde gekomen,
dat reeds enkele dagen kon worden tege
moet gezien.
B e 1 g is c h-Vlaamsch activisten-
relletje.
Toen de Belgische handboogschutters;
deelnemers aan den Landen wedstrijd Hol
landBielgië door de Roosendaialsohe
sportbroeders .aa,n het station werden af
gehaald, werd door een der begeleidende
muziekcorpsen ter verwelkoming het Bel
gische volkslied do Rrabaïqjonne gespeeld.
Benige honderden Vlaamsche activisten
die juist ook waren aangekomen en op
het Stationsplein vertoefden, hieven daar
tegen hun strijdlied „Do Vlaamsche
Leeuw" aan, wat nogal beroering ver
wekte onder de omstanders, en niet min
der onder de Belgische handboogschutters!
Men hield zich echter kalm en toen
vervolgens door het andere muziekkorps
het Wien Neerlandsch Bloed werd gespeeld
ontblootten allen, ook de activisten, liet
hoofd. Na afloop zangen dezen het Wil
helmus van Nassauen, waarna zij één
driewerf „Lang leve groot Nederland"
aanhieven. Hiermee was het incidentje
dank zjij de kalmte, waarmee een en
ander werd opgenomen, afgeloopen en
ging ieder zijins weegs.
Ontmoeting van Vlamingen-
Voor de derde maal hadden de Vlaam
sche nationalisten een begroetingsdag in
gericht, waarop zij de strijdgenooten uit-
noodigen die verbannen zijn om hun
Vlaamsche overtuiging en die hier te
lande verblijf houden. Ditmaal was de
begroeting te Roosendaal- Een indruk
wekkende stoet trok door de stad, met
de Vlaamsche vlaggen vooraan, naar een
vergaderlokaal. De bijeenkomst werd ge
leid door mevr. Gillis (Antwerpen), die,
nadat het Wilhelmus was gezongen, voor
lezing deed van een telegram van heil-
wenschen van het Algemeen Nederlandsch
Verbond- Tal van aanwezigen hebben het
woord gevoerd. Er is ook een collecte ge
houden voor Borculo- Tenslotte overhan
digde mej. Rosa de Guchtenaere namens
het Vlaamsche Vrouwenfront aan alle uit
gewekenen een zakje in de Vlaamsche
kleuren, gevuld met aarde van den Groe-
ningerkouter, waar de Vlamingen in 1302
de vrijheid hebben veroverd.
Allerlei.
Die opbrengst van den verkoop van de
Binmabloem heeft dit jaar f95.281.553
bedragen (1924 f91.270.49).
De stormramp.
Het Rotterdamsche Comité „Storm
ramp 1925" verantwoordt in de bladen
van gisterav. 'n bedrag van f 195.549.713,
als ontvangen bij de Rotterdamsch© Dag
bladen en hij: het Comité zelf.
Zoo spoedig mogelijk zal worden
begonnen met den opbouw van de ver
woeste. woningen te Zeeland en Langeri-
boom, onder leiding' van den Bosscben
architect den heer Danser. De teekenin-
gen enz. zullen worden gereed gemaakt
terwijit de heer Danser voorlichting zal
geven omtrent het herstel, opdat dit zoo
spoedig mogelijk zal kunnen plaats -vin-
Jen. Diaama zal nader overleg worden ge
pleegd omtrent het geheel opnieuw op^
trekken van woningen. Die slachtoffers,
die thans in noodwoningen zitten, heb
ben te kennen gegeven, dat zij daar wen-
schen te blijven totdat zij een nieuwe
woning hebben.
De opbouw van Borculo. De
opruiming gaat geregeld door en steeds
komen er meer noodwoningen te Borculo'.
Die schoolgebouwen, er zijn er vier, wor
den ook weer ingericht voor de leerlingen,
zoodat deze week met het onderwijs kan
worden begonnen. De godsdienstoefenin
gen der Ned. Herv. Gemeente vinden in
een hotel plaats. Die predikant is zoo
lang te Apeldoorn gevestigd. Het kerk
gebouw der Ned. Herv. Gem. dat .zoo
goed als geheel verwoest is, zal denkelijk
als herinnering aan de stormramp als
ruïne van Borculo blijven staan.
Die burgemeester van Borculo heeft de
verschillende (pl.m. 20) taxatiecomnnssiën
boëedigd. De burgemeester hield een toe
spraak en wees op het moeilijke werk,
dat de leden wachtte. In het bijzonder
zegde hij dank aan de leden van buiten
de gemeente, onder anderen de heeren
mr Maas Geesteranus, substituut-officier
van de rechtbank te Amsterdam en den
heer Ir Bosch ridder van Rosenthal uit
Lochem. Die beer Maas Geesteranus is de
algemeen© voorzitter van alle commis
sies. Hierop las de burgemeester de eeds
formulieren voor. Ook deze plechtigheid
te midden van de verwoeste stad maakte
diepen indruk.
D|a ooievaars en de storm-
rajmp. Men schrijft aan da N. R. Crt:
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
A b o n n e m e n t s~p r ij s
Per 3 maanden, franco pér post, f3.—
Losse nummersf0.05
Prijs der Advertentiën:
1—4 regels fl.20, elke regel meer 30 ct.
Bij abonnement belangrijke korting.
„In de week vóór den cycloon telde ik
op een stuk land bij.' het Sneeker meer
onder Terhorno (Fr.) 30 ooievaars, die
zich gereed maakten voor het vertrek.
Desgevraagd deelde men mij mede, dat dit
vertrek gewoonlijk niet vóór begin Sept.
op zijn vroegst ultimo: Aug. plaats vond.
Toen wij op onze vacantiereis later weer
in de buurt kwamen, werd ons verteld,
dat het aantal nog boven de 50 was
gestegen, en dat het vertrek één of twee
dagen vóór hembekende natuurverschijnsel
geschiedde. Het was voor den stadsbe
woner een éénig gezicht, een buiten
kansje, hetwelk andere jaren in de va-
cantie-maand niet voorkomt."
Voorts meldt men uit Utrecht:
„Op 8 Aug. 1.1. 's morgens omstreeks
11 uur landerijen inspecteerend, heb ik
zes ooiewaars in kennelijke agitatie zien
cirkelen, hoog bowen de Lek even weste
lijk van de spoorlijn UtrechtDien Rosch.
Tot een opzichter, die mij! vergezelde,
maakte ik de opmerking: ,,'t Is of ze gaan]
trekken; maar dat is toch nog te vroeg",
't Dichtst bij'zijhda nest, li/2 uur stroom
opwaarts, is, als ik er 's middags langs
geregeld leeg. Maar dit zegt weinig daar
het broedsel vlug is; ©n ik meen dat ik
eergisteren nog een ooievaar kort daarbij
heb zien opgaan. D|us mogelijk zwerft
die familie nog in haar rayon." v
Walt voor den watersnood
in 1809 word bijeengebracht.
Jiaar aanleiding van een herinnering aan
de offcrvaardighoid van ons volk bijl den
watersnood in 1825 schrijft de heer M-
Rijke in dei „Nieuwe Crt.":
„Treffender nog is wat geschied is in
1809. Vóór mij ligt da Koninklijke Cou
rant van Mnandag den 27sten van Lente
maand van 1809, inhoudende onder meer
het vervolg van de opgave van: „het ge
collecteerde voor do noodlijdenden dóór
den watersnood, zoo bij inschrijving in
de registers, als hetgeen in de kisten is
gevonden en met open schalen ingeza
meld, waaronder begrepen de gelden van
den bededag." Volgt ©en lijst van steden,
dorpen, "heerlijkheden, baljuwage's, rigtei'
en schout-ambten van de .Koninklijk© Mi
litaire Schooi te Hondtholredijk.
Iedereen gaf, geld of enkele dagen trak
tement. Het montant bedroeg f834.000-
In 1825 zal het bedrag wellicht grooter
zijn geweest, maar hoe groot dit ook moge
geweest zijn, het ingezamelde montant
van '1809 spreekt meer tot het gemoed.
In 1825 was het Vereenigd Koninkrijk
eien bloeiende .staat, die de ijverzucht
van Bngeiand opwekte; do geliefde vorst
had den stenn der Heilige Alliantie; aan
oorlogvoeren werd niet meer gedacht en
men kon dus veilig offeren voor den
stiijd tegen de natuurelementen.
In 1809 daarentegen stond het land
aan den rand van den afgrond, zoowel
in politieken als in economischen zin.
Hetzelfde bovenvermelde nummer van
de Koninklijke Courant bevat het invoe-
ringsbeisluit van „de Code Napoléon in-
gerigt voor bet Koninkrijk Holland", de
juridisch© voorhoede van de inlijving.
Dpor het continentale stelsel en door
Engeland's beslag op de Koloniën was
de handel verlamd en had de algemeene
verarming hare intrede jjedaan in het
eenmaal zoo welvarend land.
Eln toch, toen in lentemaand de dijken
waren doorgebroken, offerde geheel het
volk als in de rijke dagen van weleer.
Het groote gevoel van saamhoorigheid
in "den nood had zich niet verloochend."
den ouden Lister de hand, en zeide hun
vaarwel voor het geval, dat zij hen nooit
weer zou zien; indien zij Hagar niet ont
moetten, zouden zij tegen etenstijd terug-
beieren.
Het was weder even grauwi en mistig
als den vorigen dag. De lucht was voch
tig en kil, en terwijl de drie pelgrims
met moeilijke en langzame schreden
voortstapten, scheen de koude hen in
©en mantel van ijs te hullen. Die oude
Lister was heel stil; alleen vraagde hij
nu en dan angstig aan zijn gids, of hij
niet een lange jonge vrouw met een
kindje o:p den arm zag, die rondkeek
alsof zij iemand zocht. lederen keer, wan
neer de kreupele jongen „neon" ant
woordde zuchtte hij diep en ging voor
©en paar minuten zoo snel voort, dat
de knaap hem met zij|n krukken haast
niet bij kon houden. Diotj© draafde met
kleine stapjes naast hen, geduldig en
stil als de meeste kinderen, die aan kou
en gebrek gewend zijn en niet weten, dat
het leven ook iets beters te jjeven heeft
Maar zelfs Diotj e schreide pui en dan
zachtjes 'en vraagde, of niemand haar
een klein eindje dragen kon. Doch hoe
•kon een oude blind© man of een jongen
op krukken zich met het kind belasten?
(Wordt vervolgd.)
(Uit het Engelsch.)
1 o
HOOFDSTUK VI.
De bezwaren van Juffr. Clack.
Juffrouw Clack wa;s erg van streek en
zat er zeer mede in, dat zij ©en man in
uis moest hebben. Die oude Lister had
pacht doorgebracht op Don's oude
zeewieren matras, in het koetshuisi onder
are zitkamer, en Dot had zij bij! zich in
ra genomen. Maar nu Don den blinden
an aan zorg pac[ opgedragen, ter-
W' hij. op zijn dagelijlksch werk uitging,
lst zij niet, wat zij! met dezen aan
hangen moest. Het is waar, hij was oud
n blindmaar hij was haai even vreemd,
J1 j1! was bijna even bang voor hem,
ajs°f Dion één der verscheurende, wilde
lercn lit den Zoölogischen tuin had
eegebracht om het in haar rustig huisje
0 herbergen. Zij wist niets van mannen
«ii hunne gewoonten.
(aj was opgevoed in een klein wees
ais op h©t land, waar zestien wees-
eis jes in volslagen afzondering werden
g' wtgebracht, en waar zij; nooit eenig
man te zien kregen dan den ouden predi
kant, die Zondags voor haar en voor
de overige gemeenteleden in het dorps
kerkje optrad. Nooit had zij haar vader
gekend en had noch broeder noch echt
genoot gehad. Berst was zij naaister ge
weest en had voornamelijk kleeren voor
dienstboden gemaakt. Maar daar haar
gezicht begon af te nemen, was zijl be
gonnen met het koopen van oude fclee-
deren, voornamelijk dameskleederen, die
zij, na ze wat hersteld en opgefrischt te
hebben, weer kon verkoopen aan haren
uitgebreiden kring van kennissen onder
de d ienstboden en de vrouwen van werk
lieden uit hare buurt. Al hare levens
ervaring had zich dus tot de vrouwe
lijke zijde van het menschdom bepaald.
Juffrouw Clack was een bedaard, klein
'beschroomd persoontje, dat altijd bijna
fluisterend sprak, alsof al, wat zij zeide,
half en half een geheim' was. Zelfs in
haar eigen huis scheen zijl zich zooi klein
mogelijk te maken om zoo min mogelijk
plaats te beslaan en nu was: Tiet wel de
ergste beproeving, die haar konover
komen, dat zij daar een man in moest
dulden, die op lang© boenen voor haar
klein haardje zat, op luiden diepen toon
sprak en zijne boenen uitstrekte, zoodat
hij haar den w-eg naar bet vuur ver
sperde. Zij zeide bij zich zelve, dat zij
veel liever een hevige ziekt© zou gehad
hebben.
,,'tls een kruis, een zwaai' kruis",
mompelde zij tusschen de tanden, terwijl
zij in den versten hoek van haar kamer
tje stond toe te kijlken, hoe de oude Lister
zat te tobben met het ontbijit, dat zij voor
hem had klaar gezet. Dptje had al ont
beten, gezeten op -den schoot van juf
frouw Clack, dicht bij heit vuur, en
speelde nu kiekeboe tusschen de aan
gekleed© posten van het bed, waarin zij
als een roos had liggen slapen, terwijl
(het kleine vrouwtje naast haar den hee-
len nacht had wakker gelegen, uit vrees
van haar te storen, wanneer zijl zich
maar verroerde. Maar het zware kruis
was de oude Lister, en niet het kind.
„Juffrouw!" riep hij plotseling, zoo
plotseling, dat haar hart begon 'te klop
pen en hare handen beefden, „juffrouw!
ik moet dadelijk naar Kensington-park.
Mijln dochter Hagar zal mij daar stellig
zoeken."
„Goed, man, goed", antwoordde zij op
zenuwachtige®, toon.
„Ik moet van u de moeite vergen, mij
daarheen te brengen", ging hij voort.
„Ik?" riep zij verschrikt, „ik"?
Zij kon zich niet herinneren, dat zij'
ooit naast een man had gel o open; en er
nu een bij de hand te leiden of bij den
arm te nemen, scheen haar onmogelijk.
D© oude Lister was opgestaan, terwijl
Hij sprak, en tastte in zijn blindheid,
hulpeloos door do kamer. Meer nog dan
straks deed hij haar denken aan een
gevangen wild beest. Maar daar er nie
mand was, om hem terecht te wijzen,
kwam zij hem sidderend te hulp.
„Lieve menschen!" fluisterde zij, „dit
is een kruis."
Toch was het iets belangwekkends, zulk
een nieuwen vreemden dienst aan een
man te moeten bewijzen, dat zij het niet
geheel en al onaangenaam vond, hoewel
z(ij van agitatie trilde. Dion was voor
den ganschen dag uitgegaan, dus moest
z|ij hem wel zelve helpen. Maar nadat
zij hem zijn ouden hoed had gebracht
en zijn kalen versleten jas had aangedaan
en zijn wandelstok voor hem had opge
zocht, scheen het haar minder onmogelijk,
hem de smalle trap af te leiden en
door den stal op straat te brengen, waar
zij wed een jongen dacht aan te treffen,
die hem voor ©en stuiver naar het park
zou willen voeren, en terug, als zijn
dochter 'er soms niet was.
Er was 'n kreupele jongen, die op kruk
ken ging en wat graag voor een kleine
fooi, die hem betaald werd, als hij terug
kwam, den ouden man onder zijn hoede,
nam. Juffrouw Clack kuste Dotje, drukte
