Buitenland.
f ËÜtLLgTOW".
EE* DOORNIG PAD.
Binnenland.
tfo $69
Dinsdag 18 Augustus IW
LOE
/ervolg komt'
[mooiste wat )e
jeermes snijden I
ns, dat men tot
1 cent p. pakje)
izondergevaar
|ld en daaraan
[kunnen nemen,
leid heb, nog te
(IROII
■en aanbevolen
(komt, heb ik al
1(40 ets. p. pakje)
|veel krachtiger,
en gewrichten,
koud zijn, maar
net Kukfrol-
polpoeder, (ook
king, te zamen
1 zoodat men Li
gen nauwkeurig
verzorging der
lier advertentie als
op de enveloppe,
[totterdair
»Iw.
89e Jaargang
i
Drukkers-Exploitanten*:
0OSTERBAAN LE COINTRE GOES
Bureaux: Lange Vorststraat 68—70, Goes
Tel.: Redactie no. 11; Administratie no. 58
Postrekening No. 36000.
Bijkantoor te Middelburg:
Firma F. P. DHUIJ, L. Burg. Tel. no. 259
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
*DeZeeuw
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden, franco per post, f3.—i
Losse nummersf 0.05
P r i j s der A d v e r t e nI5 n
1—4 regels f 1.20, elke regel meer 30 ct
Bij abonnement belangrijke korting.
De schuldenregeiing.
Do onderhandelingen van Amerika mei
België omtrent 't bovenstaande vlotten
niet. Weer is er eon wending in de
Belgisch-Amerikaansche onderhandelingen
gekomen.
J}e Belgische gedelegeerden moeten
zich in beginsel bereid hebben verklaard,
om do Amerikaansche tegenvoorstellen
aan te nemen. Dtezo voorstellen komen
hierop neer, dat de Belgische schuld in
twee categoriën zal worden verdeeld, n.l.
een bedrag van 175 millioen dollar voor
schuld, door België tijdens den oorlog
gemaakt, en waarvoor oen veel geringere
rente zal worden vergoed dan voor het
tweede gedeelte ton beloope' van 300
millioen dollar, welk bedrag België voor
het herstel heeft geleend.
De betalingen zullen gedurende de eer-
sto 10 jaar zeer gering zijin, zoodat fei
telijk een moratorium (uitstel van beta
ling) zal worden verleend. Men neemt
aan, dat nog in den loop van deze
week een definitieve overeenkomst tot
stand zal komen.
Uit Washington wordt intusschen ge
meld, dat aan de kans, dat België voor
de regeling van zijn schuld gunstiger
voorwaarden zou verkrijgen dan Engeland
heelt bedongen afbreuk is gedaan door
het bericht, dat Frankrijk en Italië eerst
•willen wachten, of België wellicht gun
stiger voorwaarden zal krij'gen, om dan
diezelfde regeling voor zichzelf te ver
langen. Ook vreest men in de kringen
van het congres ervoor, dat indien België
gunstiger voorwaarden krijgt, ook Enge-
land op gelijke behandeling zal aandrin
gen.
Toch meent men, dat de Ver. Staten
aan België wel een gunstige regeling
voor zijn schulden toe zal staan. Mellon,
de Amerikaansche minister van financiën,
heeft daarop bij den president aange
drongen. Indien deze regeling wordt toe
gestaan, zal evenwel de regeering be
kend maken, dat Frankrijk en Italië niet
op een dergelijke behandeling kunnen
rekenen, daar er voor België alleen een
uitzondering wordt gemaakt.
De kroon van Zevenburgen.
Het Roemeensche ministerie wil de
kroon van den Zevenburgschen vorst
Stephan Rocskay (15571'606), die ook
een gedeelte van Hongarije onder zijn
heerschappij heeft gehad, koopen, om
haar als nationaal geschenk aan koning
Ferdinand van Roemenië te geven ter
gelegenheid van zijn 60sten verjaardag
op 24 dezer.
Re kroon bevindt zich in bet museum
te AVeenen en komt voor op de lijst,
van voorwerpen, welke Hongarije van
Oostenrijk terugverlangt. Er zijn met de
Oostenrijksche regeering onderhandelin
gen gaande, om "haar met het genoemde
doel aan de Roemeensche reeeering af
te staan
Het Budapester blad „Magyarorszag"
maakt naar aanleiding hiervan de opmer
king, dat een dergelijke transactie de
grootste verontwaardiging bij de gehoele
openbare meening in Hongarije zou ver
wekken. Die kroon behoort aan Hongarije
en mag in geen geval vervreemd worden.
Verrassingen en Stakingen.
Frankrijk is het land der spoorwegonge
lukken, verrassingen, en stakingen.
h at de eerste aangaat, hadden wij er
dezer dagen drie in een week te melden,
en kenners beweren dat de schuld ligt
"'i de geringe controle en bij de l'icht-
7)
(Uit het Engelsch.)
o—
HOOFDSTUK IV.
Een dag vol droefheid.
ie vijf uur in den morgen waren nog
Vee' menschen bijeen, maar toch
(•(zamelde zich spoedig 'n troepje wark-
t en 611 vrouwen bij' het rijtuig. Die
oetsier had hard gereden, daar hij er
op rekende, den weg op dit uur vrij te
inden, en het was hem onmogelijk ge
cast zijp paard bijtijds in te houden.
n man, gekleed in de uniform van een
IjV^r^cgconducteur sprong oogenblikke-
d u viëe'ianie en was de eerste
Hagar en haar zuigeling van onder
l^i ^Tschrikte en steigerende ros op-
,i "Ed is een vrouw, met een kind op
arm", riep hij uit.
«m politieagent kwam haastig aan-
jPPen en liet het heldere schijnsel van
t?" ^taxein op Hagar's gelaat vallen.
-"■> conducteur Bad haar reeds va* de*
vaardigheid der hardrijders op auto's en
spoor.
Niet ten onrechte klaagde het reizend
en reizigerspubliek. Een der bladen somt
„een tragische balans" op vanin 18
dagen. 12 spoorwegongelukken met 33
dooden en 190 gewonden. Het lijkt wel,
zegt een ander, „een Riffijnscli offensief'.
Geen wonder ,dat de regeering ernstig
aan liet, onderzoeken gegaan is; althans
do minister van publieke werken is er
expres voor te Parijfe gebleven.
En wat de laatste aangaat, de staking
der bankbeambten beeft het aantal van
dat soort weer eens komen vermeerderen.
Die vertegenwoordigers der verschillende
stakingscomité's uit het geheele land heb
ben van de reeks feestdagen gebruik ge
maakt, om tc Angoulème een congres
te houden. De resultaten der besprekingen
zijn geweest, dat besloten werd, niet
alleen de staking zoowel te Parijis als in
het land vol te houden, doch haar een
belangrijke uitbreiding te geven.
De meeste ministers zijn op vacantie
maar behalve de minister van publieke
werken die wij zeiden het reeds
te Par ijls gebleven is wegens het groot
aantal spoorwegongelukken en ten einde
de enq'uetes persoonlijk te kunnen bij
wonen, blijft ook de minister van arbeid
zich beschikbaar houden voor het geval
het in de bankstaking tot toenaderingspo
gingen mocht komen.
De algemeen© indruk is echter, dat het
conflict verder van de oplossing af is
dan ooit.
Hef mijnbedrijf.
Ook Engeland beleeft een crisis, en wel
een in het mijnbedrijf en in het roodo
marxisme.
De revolutionair Cook (spreek uit Koek)
die secretaris van den mijnwerkersbond is
en leider der stakingsbeweging een
actie om een loonquaestie heeft de
regeering tot een wapenstilstand welen
te „bewegen", en beroemde zich hier
over in een opruiende rede, waaraan
de telegrammen in de dagbladen het vol
gende ontleenen:
„Br besef thans de macht, die wij
hebben, verklaarde hij. Voor den Donder
dagavond, waarop het compromis tot
tot stand kwam, besefte ik de macht
niet, welke een regeering kan dwingen,
haar standpunt te herzien en die dan ook
een leidend staatsman (Baldwin) daartoe
noopte, een achtbaar man, wiens groot
ste beteekenis voor de conservatieve partij
gelegen is in zijn oprechtheid. Hij poogde
nimmer diplomatieke tries te gebruiken,
om ons te misleiden. De groot© vakvei-
©enigingsleeuw heeft zijn eigen macht
loeren kennen. Die woorden van Kar!
Marx„Arbeiders der wereld, vereenigt u
gij hebt niets te verliezen dan uw ke
tenen en gij kunt de wereld dwingen 1"
zijn in daden omgezet."
Cook kondigde vervolgens aan, dat er
revoluties zullen komen. „Ik wil een revo
lutie hebben, zeide hij; welke zal be
schikken over een disciplinair leger en
een revolutie, die niet alleen disciplinair
zal zijn, doch ook georganiseerd met een
bepaald doel voor zich, een revolutie,
waarbij de mentaliteit van het volle vrif
zal zijn Van den vreeselijken vloek van
critiek en apathie.
De overwinning moet worden beves
tigd 1"
Hiermede zijn echter niet alle partijge-
nooten het eens.
Thomas (minister in het vorigelabour-
ministerie MacDionald) was de voornaam
ste spreker op een meeting van 10.000
spoorwegmannen te Chester en verklaarde
allesbehalve ingenomen te zijn met de z.g.
weg af op het trottoir gebracht en was
bij baar neergeknield om haar te onder
steunen.
Het volle licht viel op haar uitge
teerd en bleek gelaat en op de dunne
doorweekte kleeren, die aan hare leden
kleefden. Ér was geen toeken van leven
meer jn haar te hespeuren, hoewel hare
armen het kindje nog vast aan haar hart
gedrukt hielden. Maar het droevig ge
kreun van den kleine had voor goed
opgehouden.
„Allebei dood", sprak de politieagent.
„Dat moge God verhoeden!" riep de
conducteur uit, op wiens gelaat de hevig
ste onrust stond te lezen. „Hoor eens
hier, breng haar als de wind naar het
Sgasthuis; verlies geen seconde. Mijn
naam is Abboth; iedereen kent mij aan
het station Paddington. Ik ben juist met
den nachttrein aangekomen en mijin arme
moeder ligt op sterven. Gisterenavond,
toen ik van Birkenhead afreed, was zij
al stervende, en ik Jiaastte mij naar huis
om haar zoo mogelijk nog eenmaal weer
te zien. Maar zet nu dit arme schepsel
maar in de vigelante. „Ik zal wel eens
gauw naar haar komen zien."
Hij verzocht aan een vrouw, die juist
voorbijkwam, om naar haar dagwerk te
pracht-ovorwinning der mijnwerkers. Niets
is gevaarlijker yoor de toekomst van 't
land ,dan dat werkgevers en regeeringen
door kracht gedwongen worden, datgen©
toe te staan, wat zij niet uit verstandelijke
overweging willen toegeven.
Textielindustrie.
Ook in deze industrie valt groote be
roering waar te nemen.
l)e arbeiders in de textielindustrie van
Bohomen hebben een loonsverhooging ge-
eïscht van 20 percent. De patroons-bond
heeft dezen cisch met 212 tegen 120
stemmen verworpen. Den 29sten dezer
zal nu een uitsluiting ingaan, waarbij
47.000 arbeiders getroffen worden.
In Amerika schijnt men er niet anders
over te denken. Daar beeft namelijk de
voorzitter der Amerikaansche arbeiders
federatie, Green, volgens een bericht uit
Wisliington, aan Pierce, den leider van
den Bond van Amerikaansche wolfabri
kanten geschreven, dat hij bij het congres
zal protesteeren tegen een vermindering
van de loonen in de textielnijverheid en
een voorstel zal dóen, om de fabrikanten
niet langer te doen profiteeren van de
bijizondero voorrechten en winsten, die
zij door het tegenwoordige douanetarief
genieten.
Korte berichten.
Te Tsjaslaf in Bohemen is een mo
nument onthuld ter eere van maarschalk
Focli. Het is qpgericht door het infante-
rieregiment van liet Tsjecho-Slowaaksche
leger dat deelnam aan de gevechten in
de Argonne, en den naam van F och
draagt.
Op den karavaanweg Tusschen Egypte
en de Cyrenaika heeft een botsing plaats
gehad tusschen opstandige Arabieren en
een Ilaliaansche troepenafdeeling, die be
last was met het tegengaan van smok
kelarij. Een officier en een ambtenaar
zijn ernstig gewond.
Installatie Nat. Steuncomité.
De Minister van Binnenlandsche Zaken
heeft Maandagmiddag het Nat. Steun
comité ter leniging van den nood in de
geteisterde streken geïnstalleerd met een
rede, waarin hij erop wees, dat de ramp,
die verschiHende deelen van ons land
heeft geteisterd en zóó buitengewoon en
tegelijkertijd zoo massaal karakter draagt
dat terstond vrij .algemeen is begrepen
dat de natie haar als een gemeenschappe
lijk leed behoort te aanvaarden en dat
de gevolgen voor de rechtstreeks getrof
fenen door aller samenwerking behoort
te worden verzacht. Om de ingekomen
gelden op de moest juiste en billijke wijze
te besteden is eenheid van handelen noo-
dig. Dit heeft den Minister geleid tot vor
ming van een nationaal Steuncomité,
waarvan de taak, naar hij vorder op
merkte, veelzijdig zal zijn. Zij zal niet
slechts bestaan in een waardeering der
geleden verliezen en het stellen van rege
len, waarnaar deze worden vergoed, maar
tevens mpeten gericht zijn op bevorde
ring van een zoo economisch mogelijke
wijze van herstel, opdat aan de beschik
bare gelden het nuttigst denkbaar rende
ment worde verzekerd.
Denk om het kwartje.
Die opr. Haarl. Crt. vestigt er de aan
dacht op, dat volgens de Zegelwet een
recht van 25 cent betaald moet worden,
wanneer men een ontvangbewijs teekent
van een zending, die meer dan f 10
gaan, of zij op Hagar wilde passen en
nadat hij een oogenblik het rijtuig haul
nagestaard, dat in de richting van het
•gasthuis wegreed, begaf hij zich ijlings
op weg naar de woning, waar zijfn moe
der den ganschen nacht met den dood
had geworsteld, indien zij niet reeds ge
storven was. Diit was een zeer harde en
smartelijke gedachte gedurende de lange
uren van zijn reis, terwijl de trein, waar
op hij dienst haid, door de duisternis
snelde, hoewel het hem een slakkegang
toescheen. Dit was gedurende verschei
dene jaren zijn levenswijze geweest; den
oenen dag ging hij naar Birkenhead, en
den volgenden dag kwam hij terug, zoo
dat hij slechts om den anderen nacht
en om den anderen Zondag thuis was.
Het was een leven, dat hem wel beviel,
want hij hield van beweging en afwisse
ling. Nooit had het hem1 tegengestaan, be
halve nu zijne oude moeder, die hem
liever was dan eeriig wezen ter wereld,
op haai' uiterste lag en misschien reeds
was heengegaan zonder dat hijl haar laat-
sten liefdevollen glimlach en het laatst
vaarwel uit haar -dierbaren mond had
kunnen opvangen. i
Abbott sloeg een rustige, nette straat
in, die op dezen November-morgen wel
vervoer gekost heeft. liet zal misschien
niet dagelijks voorkomen, 'dat men een
zoo groote zending ontvangt, maar wan
neer liet gebeurt, gelooven wiji, dat slechts
zelden bij het teekenen van ontvangst
een zegel van fO.25 geplakt wordt, waar
op men zijn liandteekening stelt. En toch
is dit volgens de Zegelwet geboden en is
reeds een vervolging ingesteld.
Wanneer de /.ending franco verzonden
is en men dus het bedrag der vervoer
kosten niet weet, dient men zich daarvan
te vergewissen, want als onderteekenaar
van het ontvangbewijs is men voor de
verschuldigde rechten aansprakelijk.
Ziet, hoe lief zij elkander
(gehad!) hebben.
Men weet, dat liet in de S. Di. A. P.
„hommeles" is tusschen de kopstukken
van het Partijbestuur en van het N. V. V.
Dat het daarbij niet altijd even vrien
delijk toegaat, kan b.v. blijken uit het
volgend briefje, dat partijgenoot Stenhuis
aan „Het Volk" schrijft:
Op het stukje van Vliegen heb ik
slechts met een kort woord te antwoor
den.
In zijn artikel heeft hij mij beschul
digd van onrijpe gedachten en van
bazig optreden, in vertrouwelijke be
sprekingen, zonder eenig zweem van
bewijs.
Dat schijnt te mogen.
Als ik daartegenover illustreer, wat
liet verschil in politieke opvattingis
hoe dat verschil in een bepaalde, po
litieke aktie gebleken is, dan blaast
Vliegen als een woeste kater. Een der
gelijke aanstellerij laat mij volkomen
koud. De juistheid van mijn mededee-
lingen lioud ik natuurlijk staande.
Over deze wijze van uitvechten der
onderlinge geschillen zijn verschillende
partij'genooten lang niet geslicht en zoo
lezen we dan ook in hetzelfde no. van
„Het Volk", waarin Stenhuis over Vlie
gen spreekt als van een „woeste kater",
in een ingezonden stuk o.a.
„Wij" protesteeren tegen de wijze
waarop onze voormannen thans bezig
zijn te discussieeren. liet peil is bijna
gedaald tot het punt van de commu
nisten in „De Tribune", en wij mogen
eischen dat daaraan een einde komt..
De verkiezingsactie was prachtig
Daarop volgde „de rijke oogst", doch
onze voormannen kunnen dezen oogst
mei eens rustig laten binnenhalen; zijl
ontketenen een onweer, dat den lieelen
rijken oogst" en nog meer dan dat
dreigt te vernielen!
En Colijh lacht!
Inplaats dat onze leiders alle krach
ten verzamelen tegen het regime-Colijn
dat ons te wachten staat, meenen zij het
arbeidersbelang te dienen door tegen
elkaar te vechten en elkaar te bejege
nen alsop de vischmarkt
Daartegen protesteeren „wiji" en daar
aan dient onmiddellijk een einde te
komen.
Wij- verlangen iets anders! Iets be
ters en voor onze partij waardigers!
De Indische specialiteiten in
de Tweede Kame-r.
In een beschouwing over den uitslag)
der Tweede Kamerverkiezingen in „So
ciaal Leven en Streven", orgaan van den
Oemtralen Raad der Ned. Ind. Katholieke
Sociale Bondein, schrijft B. o.a.: Die heer
Feber is dan gevallen en met hem de
hesr Gerritsen een andere- oud-Indisch
man, -die den Vrijheidsbond vertegenwoor
digde. Heit, toch al niet groote getal Indië-
kenners, dat in de kamer zat is dus met
denker was, maar in den zomer, wanneer
'hij op hetzelfde vroege uur thuis kwam,
er zoo vreedzaam en schaduwrijk uitzag,
met hoornen, voor de meeste huizen en
bloemen aan alle vensters. Hij en zijne
moeder woonden liever hier in het sous-
teirain van een groot huis, dan op een
hoogeie verdieping in ,een nauwe drukke
straat. Het overige gedeelte van het huis
werd bewoond door een yerre bloed
verwante van hen, die een dameskleer
maakster was. Met een paar trapjes daal
de men van de straat af naar hun eigen
ingang, waar nog enkele roode bladeren
waren blijven hangen aan den wilden
wingerd, die den geheelen zomer hun
venster versierd en beschaduwd had. De
voorkamer was een ruime gezellige keu
ken, terwijl de achterkamer, waar zijn
moeder sliep, uitzag op een klein gras
perk, dat door hare aanhoudende zorg
groen en knap was gehouden. Zijn eigen
slaapkamertje bevond zich op de boven
ste verdieping, waar hij het in de mor
genuren zoo rustig had als maar ergens
in Londen mogelijk was; de weg daarheen
voerde door het gedeelte van hethuis.
dat door zijne nicht .bewoond werd. Hij
had zijn eigen, huissleutel, maai' bijiia
altijd vond hrjl zijn moeder op en zijn
twee solide, bezadigde maimen vermin
derd, terwijl in hun plaats is gekomen
de heer Cramer, ons allen uit den Volks
raad wel bekend, van wien bezadigdheid
en soliditeit, politieke wel te verstaan,
nu niet juist de kenmerkende eigenschap
pen vormen. Dat wij de niet-verkiezing
van don heer Feber betreuren, behoeven
wfij wel niet nader te betoogen. In dit
opzicht is ons kiezersvolk te kort ge
schoten en heeft het in de vertegenwoor
diging een manco doen buts taan, die hoe
eer hoe beter hersteld moet worden.
Hot Eerste Kamerlid van KoH
Door een autoschok in Provence heeft
het oud-Eerste Kamerlid de heer van
Kol een kwetsuur opgeloopen, die hem
nog wekenlang verplicht tot absolute rust
terwijl hem alle correspondentie is ver
boden.
Audiënties.
Die gewone audiëntie van den Minister
van Oorlog zal op Donderdag 20 Aug.
1925 niet plaats hebben.
Te Borculo.
Duizenden en nog eens duizenden be
zochten Zaterdag en Zondag het ver
woeste stadje. Een voor deze streek onge
kend groote politiemacht is op de been
gebracht, om er voor te zorgen, dat het
verkeer in deze omgeving geen stagnatie
ondervindt. Van heinde en ver komen
auto's en autobussen, volgepropt met
menschen, om de gevolgen van de ramp
te zien.
Men bemerkt dal de Borculo'ers, nu
zij eenmaal weten te worden geholpen
door do landgenooten, zelf de handen uit
de mouwen steken. Zij zijn goedsmoèds
en waren gisteravond nog laat in de
weer om de fragmenten hunner huizen
ietwat waterdicht te maken. Glazenma
kers herstelden ook al veel en voortdu,-
worden dakpannen aangebracht, voor de
niet ingestorte daken.
Wie met een auto door Borculo wil
rijden, betaalt daarvoor aan de collectee
ronde meisjes ©en gulden. Er kan nu ook
gemakkelijker dan in de afgeloopen week
tegen diefstallen worden gewaakt. Door
dichtspijkeren van ramen en deuropenin
gen kreeg men iets meer veiligheid.
De collecten, in het stadje gehouden;
brengen veel op. Het aanzien van de
bouwvallen prikkelt de milddadigheid. De
kerkruïnes trekken het meest de belang
stelling. In die van de Hervormde Kerk
heft men entreegeld en het loopt er storm,
ook al moet men door een nauw poortje
bjrmentreden en dan over puïnhoopen
en balken in het middenschip geraken.
Natuurlijk moeten nog cfiitzaglijke hoe
veelheden puin en balken worden weg
geruimd wil men aan ordelijken herbouw
kunnen beginnen, maar, naar verzekerd
wordt, zaf het bouwplan energiek worden
aangepakt.
Verwondering baart het ook, welke
reusachtige hoeveelheden bier en andere
dranken worden aangevoerd om zooveel
duizenden bezoekers van het verongelukte
stadje den dorst te lesschen. Die brouwerij-
wagens zijd telkens meer dan gewoon
bevracht. Prachtig voor de opbrengst van
den accijns op het bier! Maar al heb
ben misschien enkelen het daarmee goed,
n.l. de caféhouders, de andere nering
doenden lijden nog groote schade. Vele
winkeliers kunnen hun zaken nog niet
openen en moeten daarvoor gunstiger om
standigheden afwachten. Men is het er
wel algemeen over eens hier, dat de scha
de voor de middenstanders wel het
zwaarst zal zijd te dragen, omdat zij
een bijna niet te berekenen verlies lijden
in hun winkelzaken.
ontbijt gereed, zoolang zij in staat was
om zich te bewegen. Maar dezen morgen
was alles donker, toen hij) voorzichtig
den sleutel omdraaide en onhoorbaar de
ganig ingang met den behoedzamen tred
van iemand, die vreest een slapende
wakker te maken. Toen hij do deur sloot,
verscheen zijn nicht op den drempel van
die kamer zijner móeder en zag hem met
rood beschreide oogen aan: „Het loopt,
juist af", fluisterde zij. "Over een paar
minuten zoudt ge telaat gekomen zijn. Zij
heeft onophoudelijk naar u gevraagd."
Abbott knielde neder' en kuste het
bleeke gelaat zijner moeder.
„Moeder", zeide hij, „gaat u mij nu
alleen laten?"
„Ja, alleen, mijn jongen", fluisterde
zij, „maar toch niet alleen, omdat God
met u is; dat weet ge immers?"
„Zeker", antwoordde hij, zeker! Is Hij'
niet ons jpven lang met ons geweest?
Maar het zal zoo eenzaam zijln, moeder;
nooit uw lief gezicht meer je zien, nooit
uw lieve stem meer te hooren. Wijl zijn
zoo gelukkig samen geweest, moeder."
f f Wordt vervolgd.)
Si
'i
I M
i
