!V'o 357
Dinsdag 4 Augustus !@I5
9e Jaargang
Buitenland.
Ieêrbericht.
lELIERS en
IENSCHEN, die huil
Menstmeisje
luishoudster
tweede Meisje*
|s Jan, z. r. Jan
Willemina van
Christiaan Adri-
len Cornelia Cor-
Iter van Schaik,
tana van Weele,
Jan de Mnijnck
een kind van 't
van Fraaseen. on
de; 31, eon kind
|)bias Walhout en
awd: Aart v. d.
cn Janna Maas,
Boer, 28 j. jm.
Charlotte, Augus-
|9 j. te Rotterdam.
Iriaan, z. v. Ma
lcolm Traas22,
jrik Marinus Over-
lirland.
iDoggc, 61 j., m.
!<'d9, HubertuS
Cornelia Janse,
aria, d. v. Jacob
Verbeem; 17, Jo
talis Otte en Pieter-
z. v. Jan Johan-
phristina Lucasse,
Lokerse en Wil-
|Apolonia Antonia,
Josina Vermue.
l-anse, 83 j., wedn;
18, te Goes, Maria
jus van den Dries,
fopmels, 59 j.
Gehuwd: 2, Mat-
Anna van Schai-k,
j, jm. en Maria
|arinus Jan Geuze,
Louwerso en Ca-
wed. v. Marinus
ithonia, d. v. Jan
7, Maria, d. v.
|etj-e de Kok; 12,
Jager en Paulina
an Murro en Maria
i. v. Adriaan Leen-
lEIisabeth Goedege-
llla, d. v. Adriaan
|na Kramer; Ja-
z. v. Jacob van
J Vermue22, Wil-
Jan Moelker en
Jozina Apolionia,
Istoinde en Neeltje
|r. Cornelis Rijk en
jm, z. v. Abraham
Ydriana Hannewijk.
ISchoonaart, 48 j.,
isens22, Maarten
|de Guchte en Sara
lmina Pover, 70 j.,
|ijn, eerder wed. v.
Dries.
Drukkers-Exploilanten
qOSTERBAAN LE COHTRE
GOES
in den ochtend
Jeeld door het
it te De Bilt.
lid 770.2 te Brest,
fsund en Skagen,
[.vond van 4 Aug.
zuidelijk© Wind,
Waarschijnlijk re-
farmer.
eze week een extra
cadeau.
venstraat, hoek Markt,
liddelburg.
(provincie Zeeland wen-1
reiden, is „DE ZEEUW'
|n Dagblad voor adver-1
IDVERTENTIE-TARIEF
amilieomstandighedeij
irdige
stond of met Septeffll
KORSTANJE, 0ude|
es.
uwelijk der tegenwooi l
y C. P. VAN 1
Rijwielhandel, 0°sl
bil
;in gezin, man, vroufl|
ordt gevraagd
K H NIJGH A VAjl
Adv. Bureau, Den Ha*»!
1—A
Dr. HONDELlN»!
lijke, vi aagt
Bureaux: Lange Vorststraat 68—70, Goes
Tel.: Redactie no. 11; Administratie no. 58
Postrekening No. 36000.
Bijkantoor te Middelburg:
firma F. P. DHUIJ, L. Burg. Tel. no. 259
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden, franco per post, f3.—»
Losse nummersf0.05
Prijs der Advertentie n:
1—4 regels f 1.20, elke regel meer 30 cl
Bij abonnement belangrijke korting.
:je, voor lichte
jden en toezicht op 1
deze week een e* I
cadeau. ,,j
avenstraat, hoek Mat
Middelburg.
DE FIGUUR VAN COLIJN.
Een medewerker van de „Tel." geeft
in -dat blad de volgende karakterschets
van don mensch Coiijin.
Rondom do figuur van minister Co-lijm
,fe de woeling der politieke hartstochten
en bijna schijnt he-m hot lot beschoren
van Abraham Kuyper, die- tijdens zijn
leven de meest beminde en meest g-eliate
man van Nederland is genoemd. Iemand,
die zijn staatkundige loopbaan met nauw
gezette belangstelling heeft gevolgd, en
fels meent te verstaan va.n den geeste
lijken bodem, waaruit deze staatsman is
opgegroeid, moge beproeven, sine ira et
studio, in uw onzijdig dagblad eon por-
tret van deze persoonlijkheid te teekenan.
Men versta Oolijin allereerst a.ls boer
uit de Haarlemmermeer. Zijn,
ouders, uit Brabant derwaarts getrokken,
belmoren tut dat eerbiedwaardig geslacht,
dat van den slijike-rigen bodem, dien men
de drooggelegde Haarlemmermeer noem
de, een dor meest bloeiende landbouw
streken va.n Nederland heeft gemaakt.
Wonderlijk© menging van taaie behoud
zucht «n g-e-h'ccütheid aan oude over
levering: de openbaarheid der zittingen
van het waterschapsbestuur kwam laat,
de medewerking -der p-ers wordt e-r niet
op prijs gesteld, de voorziening in sociale
nood en is -er achterlijk, er is geen stem
recht voor kleine grondbezitters, gaat en
ging daar samen met zeer moderne op
vattingen in het bedrijf. Het -eerst in
Nederland deed daar de stoommachine
in bet landbouwbedrijf haar intrede de
bemaling van de meer 'krijigt -evenveel
zorg ©n vindt ©ven groote geneigdheid
.tot het doen van belangrijke uitgaven,
als d© zorg voor het verkeerswezen er
gering is. Die Haarlemmermeer is kolo
nisatiegebied en zijn bewoners dra
gen er de kenmerken van: het zijn hanl
werkende-, voortvarende menschjen, ge
neigd om met alle feiten der werkelijkheid
rekening te houden, maar- afkeerig. van
.-bespiegelingen, die in het afgetrokken©
voeren, -en bevreesd vooir de grillige- ver
beeldingen of fijner© schake-eringen en
subtiliteiten in d© levenshouding. Geen
kunst of wijsbegeerte geeft daar dien die-
pereai levensinhoud, maar in ©en stelligen
godsdienst vindt het denken een onder
bouw, die een leven van eerlijken, noes
ten arbeid draagt, dat strijd, slagen en
zegeningen moedig, gelaten of dankbaar
aanvaardt.
Bieze menschen mogen zich in hun
godsdienstig leven deemoedig gevoelen,
zij zijn naar buiten de vrije, onafhankelijk©
-mensch. Op hun gebied zijn zij de onaf
hankelijke denkers en doeners, beslissend
e-u leiding gevend in een bedrijf met vele
wisselvalligheden, boven zich in econo-
mischen zin niemand erkennend, beneden
zich ©en personeel, welks levenswijze niet
veel verschilde van dat des meesters,
waarmee voor het belang van d© boer
derij werd samengewerkt, waarvoor aarts
vaderlijk gezorgd werd cn welks lagere
maatschappelijke stelling overigens als
van zelfsprekend aanvaard werd en ge
zien ais beschikking. In Oolijn's jeugd
bestond e-r de sociale kwestie niet of nau
welijks, zooals die zich nu vettoont in
het dicht bevolkte randgebied.
In dit midden moest wel een krachtige
geest, een sterke wil, een nuchter ver
stand, een werkzaam mensch de voe
dingsstoffen kunnen vinden om o-p te
groeien tot een reëel en nuchter zaken
man, ©en onbevreesde staatsman, die voor
alles met werkelijkheden ©n mogelijk
heden, die zichtbaar voor de- hand liggen
rekening wil houden: een zichzelf voe
lende en gelijk blijvende geest met ge
makkelijke levenshouding, allen stand te
gemoetkomend en toch zich heerseher en
leader wetend. Maar hier ontbrak ook
de jeugdgelegenhei-d om de diepe ellende
van een gezonken stadsproletariaat te
peai-cn, of de wijdverbreide ellende bitter
te doorproeven, zooals Troelstra die na
80 op Friesland's platteland zou omt-
war®"- Kuyper en T-alrua ontmoetten als
predikant de sociale nooden, de laatste
zag ze ook do-or zijn arbeid in de christe
lijke vakver-eeniging.
Oolijn's leven verliep anders. Want hij
werd en bet is de tweede factor, die
he-m helpt begrijpen militair. Geen
garnizoensdienst vervullend, langzaam op
klimmend luitenant, maar een Neder-
ïandsch krijgsman, in levensgevaar
niet zelden onder moeilijke omstandig
heden oprukkend en levend in spanning
en verwachting. Krijgsman, ook in dien
zin, dat hij geestelijk iets verstond van
„de militaire grootheid en dienst". Echt
aanvoerder, die er ook deze kenmerken
van bezit, die- de zielk'undigen aan de
groote legeraanvoerders toeschrijven, dat
hij buiten -den slag met een bijna vader
lijk© teederheid voor zijn mannen zorgt
®n hun genegenheid geniet.
De heer Oolijin is een smakelijk ver
teller, maar als hij van zijn krijgstochten
vertelt, is hij op zijn beet. D'e Amboinee»
die hem plotseling met een slag op den
grond werpt, zoodat een kogel, van ach
ter een boom afgeschoten over hem heen-
schiet, de operatie bij: nacht en weife
lend licht, waarbij Colijn zelf de narcose
geeft aan den zwaargewonde, die gelooft,
dat het wel beter zal worden, als de mees
ter zelf er bij is, het verrijst allemaal voor
uw oo-gen en gij voelt dat gij' te maken
hp-Lt met ©en man van het echte aan
voerders hart. Hier in den strijd kon hij
zijn leidersqualiteiten ontwikkelen en was
er voorbereiding vo-or dien tijd, dat hij
staatkundig leider zou zijn dier parlij, die
een leider aanhangt met haast kinder
lijk© trouw en genegenheid en tusschen
zich en hem een band gevoelt, inniger,
dan alleen uit politieke gemeenschap te
verklaren is. Hier ook kon hiji, die al
gehard was en gericht op de werkelijk
heid in zijla jeugd de hardheid op
doen, noodig voor hem, die in moeilijke
omstandigheden geroepen wordt tot re-
geeren. Steeds, als er, niet Uit wreedheid,
maar uit noodzakelijkheid hard moet ge
handeld worden, treedt de militair op.
Bismarck, waarlijk voor geen kleintje ver
vaard, zegt, dat hij bij de capitulatie van
Sedan het harde werk aan de militairen
overliet en zelf in de hoeve t© Dunchéry
met Napoleon z-o-o'n onschuldig gesprek
voerde als een luitenant met een meisje
op haar eerste bal. Die man, die als
Minister van Financiën later „het mes
van Colijn" hanteerde, had als militair
geloerd, voor geen krachtige maatregelen
terug te deinzen, en had zich vaker met
het kapmes een weg moeten banen door
de wildernis. E'n niet tevergeefs doorliep
hij een leerschool bij den grootsten aan
voerder uit de-zen tijd. En van hém kon
hjj zien, dat krachtig, snel en beslist op
treden een oud zeer kon wegruimen, dat
door opeenvolgende weifelende handelin
gen nog altijld was blijven zitten. D|e om
gang met -een krachtmcnsch als Van
HjeUtsz moet voor de vorming van Oolijin
wel van beslissende bet-eekenis zijn ge
weest.
Maar de militaire dienst wordt verlaten
en als adviseur voor de buitenbezittingen
komt Oolijin met een geheel niéuwe reeks
van vraagstukken in aanraking. Verrui
ming van horizont, verbreeding van be
langstelling, verdieping van economisch
inzicht is het gevolg. Is het wonder,
dat de zoon van ©en kolonisatiegebied met
belangstelling' zag, welk ©en rijke moge
lijkheden hier nog voor economische ex
pansie- bestonden en dat hij later graag
de exploitatie der buitenbezittingen be
vorderde?
Dian komt Oolijin in de Kamer. Leven
dig herinner ik mij de korte aanbeveling
en aanwijzing van Kuyper in „De Stan
daard". Sober, maar voldoende. Weldra
is hij Minister van Oorlog en nog zijn er
aardige verhalen in omloop van zijn re-
geerm-ethode. Een enkel woord: onzin,
op den rand van een nota gezet, maakt
©en zaak uit. Ben lager militair zoo
gaat bet verhaal was gestraft, was
in hoog-er beroep gekomen, had gelijk
gekregen. Daarna was hij, zooals in die
dagen in het leger te doen gebruikelijk
wa,s, „ge-zocht" en weldra gedegradeerd.
Maar onze vriend liet het er niet bij' zit
ten. De Minister van Oorlog vraagt rap
port. Het is onbevredigend, hiji voelt: er
wringt iets. Nader rapport. Weer niet in
orde. En nu komt de korte beschikking.
Als de man niet in zijn rang voor d©n
zooveelsten hersteld ais, gaat de kolonel
met pensioen. Hij bereidt een legerorga-
nisatie voor en nog steeds; is de overtui
ging bij velen aanwezig ook bij Min.
Colijn zelf, geloof ik dat zijn regeling
do snelle mobilisatie van 1914 mogelijk
heeft gemaakt, waardoor ons land me©
uit den oorlog bleef.
M-aar dan komt de derde groote levens-
factor, d© heer Oolijin wordt directeur
der „Bataafsche Pelroleum-Maatschappiji"
en aldus opgenomen in de leiding' van
een der grootste ondernemingen. Er is
veel misverstand rondom die benoeming
geweest. Sommigen, velen, hebben will-en
doen verstaan, dat de- onderneming den
politieleen invloed van den heer Colijn
beg'eierdè. Ik meen bijlna zeker te weten,
dat dit onjuist is. In de leidende kringen
der „Koninklijke" werd het betreurd, dat
de zaak in de politiek werd betrokken.
Men begeerde daar, zooals elke onder
neming, een regeeringsbehandeling, die
behoorlijk zaken-doen mogelijk maakte en
vooral de deelneming van b'uitenlandsch
kapitaal niet bemoeilijkte, noch het tref
fen van meer duurzame overeenkomsten
verhinderde. Maar op bijzondere begun
stiging en bevoorrechting was men niet
uit en men begeerde in rustige stilt© door
te wexk-en. Men wilde OolijU als 'knap
werker, kenner van de Oost, organisator
en bestuurder, niet als politicus.
Er heeft in die dagen van den aanval
op „petroleUm-Colijln" ©en smartelijke ver
bittering in de leringen der „Koninklijke"
geiheerscht. Men had het gevoel van ee«
„ondankbaar vaderland". Hoe? Men had
een bloeiende nijverheid gesticht, waar
vroeger niets was. Men had duizenden
werk, goed betaald werk ge-gevon. Men
hacl het kapitaal der Nederlandsche be
leggers aanmerke-lijlk vergroot, jpn in ver
mogens-, successie- en inkomstenbelas
ting had de- gemeenschap daar rijkelijk
de vruchten van geplukt. Dm leidende
mannen waren zelf vermogend geworden,
't Is waar, maar gingen zij niet steeds
offervaardig vooraan bijl het tot stand
brengen van workdn van algemeen nut,
bij' het steunen van wetenschap, of wel
dadigheid
Voor oud-Minister Oolijin waren dit leer
zame jaren. Het snelle zakendoen was iets
zoo gansch anders als het leven op een
departement, de verhouding, waarin men
stond tol, zijla ambtenaren en beambten
anders. Hij trof den tijd van snelle stij
ging de-r aandeelen, claims, groote divi
denden. Die jalocrsche verbeelding heeft
fer een aantal mi-llioenen van getoovercl,
die nimmer aanwezig waren. Reeds Kuy
per had er op gewezen, dat het voor een
■leidend staatsman zoo gewenscht was,
geldelijk onafhankelijk, zonder zorgen te'
leven en er wel eens even op gezinspeeld
dat hij zelf niet altijd zonder bekommer
nis was geweest. Misschien heeft zich
het verwerven van een fortuin dan ook
niet aan Colijn voorgedaan als een die
nen van den mammon pf een streven
naar bezit als zoodanig, maar als ©en
middel, om allereerst, als hiji zich aan de
publieke zaak ging wijden, voor het eigen
gezin te zo-rgen, en verder, zich onaf
hankelijk te maken, zoodat hij nooit, om
bijkomstige redenen van geldelijken a.ard
zelfs vermoed zou kunnen worden aan
zetel of portefeuille t-e kleven.
Ik durf -deze dingen openlijk te be
handelen, omdat men tegen onze Ne^
derlandsch-e overleveringen in deze
particuliere aangelegenheid herhaaldelijk
tot een punt van bespreking heeft ge
maakt. of niet een oogenblik de glans
en de macht van zijn nieuwe plaats voor
de oog-en vau den sterken man geschitterd
beeftLonden m-o-est voor hem een
moeilijk© lijd zijn. Daar moest hij samen
werken met één der meest geniale zak©n-
leiders van Nederland, met iemand, wiens
do-ordringende- intuïtie en stoute concep
ties bijna wonderen verricht hadden, maar
die ook in zijn laten wij zacht zeggen
spontaniteit -soms geremd en geleid
moest worden, wat te zwaarder moest,
vullen bij hem, die- zich alleenheerscher
voelde door zijn successen.
De beteekenis der groote onderneming'
voor -onze welvaart, de noodzakelijkheid
eener goede boekhouding, ook voor den
Staat, de wensche-lijkheid van kapitaals
vorming kon hem in dit zakcnmiliöu dui
delijk worden. Hier leerde hij misschien
ook de psyche- van den groot-kapitalist
verstaan. Of werkelijk onze directe be
lastingen economisch onduldbaar waren
is de vraag, maar Colijn leerde hier aan
voelen, dat er ook menschelijke grenzen
zijn -en het psychisch duidbare over
schreden was. Hiji mag het eens zijn met
■den bankier, die zoide: „Hoe- hooger ze
n'-u de directe belastingen gaan maken,
hoe minder ze zullen gaan opbrengen."
Had hg als Minister van Oorlog gezien,
hoe ons land militair tusschen de mo
gendheden lag, hier zag hij, tastte- hij
als met de- handen, hoe wij in het groote
economisch© wereldbestel zijn ingescha
keld. Het heeft mij steeds verwonderd,
dat de heer Oolijin in Londen geen zeer
overtuigd vrijhandelaar is geworden.
Maar Kuyper ging sterven. En aan zijn
ziekbed kwamen twe© vrienden: Iden-
burg en Clolijn. W-o-nd-er. Die groote leider
had over zijn Kamerleden geheerscht, ze
geringeloord, z-e dc buien van zijn kwaad
h'umeur en de vriendelijkheden van zijn
b-ekorendheid laten ondervinden, ze in
de partij afhankelijk v,an hem gehouden,
en nn het einde kwam, zocht hij er
twee-, die het meest onafhankelijk tegen
over hem gestaan hadden en die „omdat
zij hun positie en carrière niet aan hem
verschuldigd waren, den ouden man nog
wel -eens op een ander pad kon-den bren
gen." Clolijn nam op zi-ch leider te zijn.
Dat Werd hiji, krachtens het levensbebin-
s-e-1, dat ik in de vierde plaats noem,
maar -dat als eerste en alles doordrin
gende in zijn eigen bewustzijn staat: zijn
jgo-ds dienstige overtuiging.
Om de leiding.
'De twist om de politieke leiding in
de S.D'.A.P. is nog1 niet bij-gelegd.
LWel zegt het spreekwoord: wat niet
is, kan komen; doch de kans hierop is
er nog niet beter op geworden.
Daartoe heeft Stenhuis te stevig positie
genomen; en daartoe hebben ook al te
velen tegen zijn plannen geopponeerd.
-Wibaut, „de machtige" stelde zich te
genover hem den „geweldige" met de
schampere opmerking dat hij meer be
hoefte had aan een juistsprolcer dan aan
een luidspreker. Dr Van dei- Waerden,
de geleerde, smaalde minder, doch greep
hem te steviger aan met de waarschuwing
dat „de S.D'.A.P. en zij alleen is de leid
ster «naar de maatschappij vernieuwing",
omdat zij „als politieke partij universeeler
(is) dan de vakbeweging en haar streven
veel verder (reikt)".
En Vliegen, de invloedrijke, voegde er in
een twee- of drietal schier onwoerleg,-
bare vertoogen als zijn gevoelen aan toe
dat liet „vanzelf spreekt dat op politiek
terrein het eerste woord aan de S.D'.A.P.
is", en dat het streven van het N.V.V.
wel niet. op machtsverplaatsing-, maar
(toch) op machtsvernieling wat nog
erger is! zal üitloopen.
Uit het antwoord, dat de heer Sten-
huis zijnen opponenten voorlegt, blijkt
dat liet kwaad want dit mag' het
wel beeten bij hem vast b-eslo-ten is.
Zijn toon is scherp en beslist. Aan liet
adres van dr v. d. Waarden smaalde hij,
dat deze de socialistische- maatschappe
lijke theorieën verlaagde tot „een goede
voedertheorie" door het belang der con
sumenten (gemeenschap) te verheffen bo
ven dat van de producenten (arbeiders),
en aan het adres van den heer Vliegen
handhaaft hij zijn meening: „het ideaal
is niet bereikbaar langs den parlemen
tairen weg; Kamerrede-vo-eringen kunnen
geen uitkomst bieden; om tegenstanders
te overtuigen helpt dc beste speech niet;
een sterke, vo-or niets terugschrikkende
massabeweging zal hen moeten bekee-
ren". Daartoe zijn noodig „revolte-erende
bewegingen", dc „scherpste- vo-rmen van
klassenstrijd".
Het spreekt vanzelf, dat op dit stand
punt de leiding in den strijd voor de
socialistische maatschappij van de partij
in het Parlement moet overgaan op de
massa daarbuiten. Het zwaartepunt van
den strijd moet overgeplaatst worrlen bui
ten het Parlement. D© vakbeweging kan
dan ook volgons hem den politieleen strijd
niet aan de partij (S.D'.A.P.) overlaten,
„Wij kunnen het vertrouwen, dat socialis
tische pari -menfalcden, wethouders en mi
nisters in diplomatiek en politiek gehas
pel het socialisme wel tot stand zullen
brengen wanneer de kiezers slechts rood
zullen stemmen, niet dcelen." „Wij zijn
niet, voor wat het proletariaat betreft,
bereid dit aan te radon van de invoering
eener bepaalde hervorming af te zien,
als de parlementaire meerderheid haar
niet wil."
/Zoo zal va.n nU af in de S.D'.A.P.
het dilemma moeten uitgevochten wor
den: „Politieke partij of vakbeweging."
Een Uitkomst die te verwachten was.
Had niet reeds in 1918 „pgn." Heijkoop
zijn verstand over boord gegooid. En
had niet reeds in datzelfde jaar mr Troel
stra naar den staatste'ugel gegrepen; en
herhaalde hij nog kort geleden niet dat
het „veel te langzaam ging"; en had
niet reeds vroeger Stenhuis zelf den arbei
ders voorgesteld „een sfeer van onrust
en zenuwachtigheid te scheppen"; en is
in verband daarmede de agitatie van
Schaper, en anderen tegen Colijn en zijn
collega's en hun nog niet eens bekende-
politieke program, niet verklaarbaar?
De heer ter Laan en de waarheid.
De mannen van „Het Volk" echte
met-spek-schieters zullen voortaan met
de mannon van „Het Kuyperhuis" reke
ning moeten houden.
Het Kamerlid K. ter Laan had in zijn
rede in de anti-Colijn-meeting van 24
Juli zich aan een drietal onjuistheden
schuldig gemaakt. Dit heeft R. A. den O.
in ons blad aangetoond; en „Het Volk"
heeft zich tot K. ter Laan gewend, om
te vernemen hoe het zat.
Wij hebben het verweer van den he-er
Ter Laan gelezen, doch ge-loove-n niet dat
de heer Den Ouden er genoegen mee zal
nemen. Daartoe leek het te weinig op een
verweer, te ve-e-1 op een zelfbeschuldiging.
Men herinnert zich de door den heer
Tjer Laan gedebiteerde onwaarheden:
lo. Colijn deed de oorloigsbegrooting
voor 1914 van 30 tot 50 miljoen stijgen.
R. A. d. O. toont met de cijfers aan
dat in 191.3 sinds 1910 de begroetingen
van oorlog en marine saam van 44
tot 49 miljoen gestegen was.
Do heer Ter Laan schrijft nu in „Het
Volk", dat de uitgaven voor Oorlog in
1913 van 30 miljoen waren geklommen
op 33 miljoen en „als de zaken zich
normaal ontwikkeld hadden en. de leg-er-
wet, zooals Colijn die zich gedacht
had, was uitgevoerd, dan waren die uit
gaven zeer zeker tot 50 miljoen naar
de muntwaarde van dien tijd gestegen".
Wij zeggen niet dat de heer Ter Laan
een leugenaar is, maar wij- vertrouwen
wel, dat zelfs zijn beste vriend zal moe
ten zeggen: Neen Kornelis, zoo praat je
toch je onjuistheid niet goed. .Te hebt
in Den Haag gezegd: van 30 op 50 mil
joen geklommen; cn dat is heel wat
anders dan wat je nu beweert.
Over de twee volgende onjuistheden,
morgen.
De bank-Holiday.
De vacantiedag, die gisteren in geheel
Engeland werd gevierd, is over het alge
meen door mooi weer begunstigd. Alle
badplaatsen waren overvol, doordien hon
derden treinen bezoekers uit Londen aan
brachten, doch aan den anderen kant
kwamen ook duizenden bezoekers naar
Londen om de tentoonstelling to Wembley
en andere attracties in de hoofdstad te
zien.
De verschillende sportwedstrijden wer
den door een talrijke menigte bijgewoond.
Bij de wedstrijden te Lympne viel de
bekende vlieger Allati Cobliam met zijn.
vliegtuig, doch hij en zijn mechanicien
kwamen er ongedeerd af.
In het Noorden van Engeland zijn ver
schillende fabriekssteden in Lancashire
thans zoo goed als uitgestorven, daar de
bewoners hun jaarlijksche vacantieweek
aan de zee doorbrengen. In 14 groote
steden van Lancashire is voor deze va-
cantiedagen ruim 900.000 gespaard,
welk bedrag in wekelij-ksche termijnen
werd opgehaald. Te New Romney kam
peeren 400 jongens op het buitengoed
van den hertog van York, den tweeden
zoon van den koning. "v
Een complot tegen Coolidge?
Die correspondent van de „Daily Ex
press" te New-York meldt, dat de re
cherche- te Tampa (Florida) e-en zekeren
Norman Klein heeft gearresteerd, die vol
gens zijn -uitlatingen met het plan rond
Mep, president Coolidge te vermoorden.
Klein zo'u nu onthullingen gedaan heb-,
hen oyer het. bestaan te Tamoa, yan een
anarchisten-bende, die overeengekomen
zou zijn, Ford, Edison, Rockefeller en
and-ere- vooraanstaande persoonlijkheden
Uit d-en weg te- ruimen, "7
De strijd in Marokko. - i
Primo de Rivera heeft te Tetoean twee
gedelegeerden van Abd el Krim ontvan
gen. Generaal Primo de Rivera deelde
hun de voorwaarden mede, welke tus
schen Frankrijk en Spanje zijn overeen
gekomen, waarop de Riffs vrede zullen
kunnen sluiten. Die gedelegeerden keer
den daarop naar Tang-er terug.
Korte berichten.
VanmoTgen om half tien, elfden ver
jaardag van den Duitsche-n inval in Bel
gië, hebben in Brussel al de klokken
der kerken geluid om de in den oorlog
gesneuvelde Belgen te gedenken.
De -onderwijzer Scopes, die in het
proces in Dayton v-eroordeeld is, is door
vermogende vrienden in staat gesteld ge
durende viei jaren aan de Harvard-uni-
vsrsitp.it in Cambridge (Mass.) in de bio
logie te studeeren.
In heit district Mittelsbach (Oosten'-'
rijk) h-ebben opnieuw hevige stormen ge-
Woed met zware slagregens, waardoor
ernstige schade aangebracht is'. Verschei
den© dorpen zijn geheel verwoest, de
oogst is vernield en een aantal -personen
zijn geiwond, waaronder verscheidene- nog
al ernstig. t.r
Te Dtetroit hebben zware regens eem
ernstige overstrooming aangericht. Er i«
veel materieel© schade en de overstroo
ming was van zoo- dreigenden aard, dat
alle vijf gro-ote automobielfabrieken te
Detroit -er d-oor werden genoodzaakt, het
werk sto-p te zetten. Dlaaronder was ook
de Ford-maatscliappij. De schade wordt
geraamd op 4 milliu-e-n dollar en er zijn.
twee dood-en.
Gisterochtend heeft groothertogin
Charlotte van Luxemburg het leven ge
schonken aan een prinses, het vierde kind
uit haar huwelijk met prins Felix de
Bourbon.
Te San Giovanni di Reggio Cala
bria (It.) zijn bij een relletje tegen den
gemeente-secretaris, waarbij de karabi-
niers moesten ingrijpen, vier betoogers.
gedood. Bij relletjes te- Sangemini bij Terni'
zijn eenige fascisten gewond. Er zij-n ver
scheidene lieden aangehouden.
Naar aanleiding van de toekenning
van het officierskruis van de Leopolds
orde aan Stijn Stre-Uvels heeft hat natio
nalistische Kamerlid Buyl den Belgische*
minister van wetenschappen en kunsten,
gevraagd of hem het Oorlogsdagboek van.
Stijn StreUvels bekend was (dat in Buyl's
oogen een pro-Duitsche strekking heeft)
toen hij hem voordroeg voor die onder
scheiding. t