OOSTERBAAN LE OOIKTRE - GOES
Gemengd Nieuws.
GEHEEL NAAR DE EISCHEN DES TIJDS INGERICHT.
GROOTE ZOOWEL ALS KLEINE ORDERS, WORDEN IN DEN KORTST
MOGELIJKEN TIJD, KEURIG UITGEVOERD
Rechtszaken
BOEK-,
PAPIERHANDEL
KUNST- EN HANDELSDRUKKERIJ
ADVERTENTIEBUREAU
BILLIJKE PRIJSBEREKENING
aantal op peil. Dan volgt Maastricht. Dan
Groningen en Tilburg. Dan Nijmegen, Am
sterdam en Leeuwarden. Dan volgt 's Her
togenbosch. Dan Haarlem. Dan Middel
burg en Assen. Deze allen vallen nog
beneden l o/0"; de overige er boven.
't Is waar, de oorzaak der vermindering
moet in eigen partij gezocht worden. Ont
stemdheid en dierbaarheid hebben het ons
gedaan.
Doch laat ons dan nu maar dadelijk ons
zetten om deze Invade invloeden in den
vervolge te ontgaan. Dit geschiedt door
bestudeering der verschillende vraagstuk
ken; en daartoe biedt „Nederland en
Oranje" een goede kans.
Adres van uitgave N.-Z. Voorburgwal
58/60, Amsterdam. Redactie dr Beumer
(het Kamerlid). Abonnementsprijs f 1.
De naam Calvinisme.
De namen Calvinisme en Calvinisten
zijn er niet om Calvijn te verheer
lijken, of zijn leer boven de Heilige Schrift
te stellen, maar om voor vriend en vijand
te belijden: wie wij1 zijn, en wat wij
willen.
Het Calvinisme blijft voor ons daarom
tegenover het Libertinism© van vroeger
en het liberalisme van deze eeuw, een
eerenaam; het is, naar Groen van Prin-
sterer's zeggen: de oorsprong en de waar
borg beiden, van onze godsdienstige,
staatkundige en burgerlijke vrijheden.
Offers en Feilen.
„Cijfers en Feiten" van Juli zijn in
menig opzicht een reflex op den verkie
zingsstrijd die achter ons ligt.
Er wordt de aandacht gevestigd o.a. op
profanie bij den tegenstander, .o.a. „Da
Bode" en „De Schilder", van Links, maar
ook bij dien van Rechts; op onjuiste en
onheusche propaganda, ook bij laatstbe-
doelden van de uiterste richting. En voorts
bevat het tijdschrift weer veel uitgelezen
stukken uit de eigen en uit de Chr.-
Hist. pers, die aan de Kiesverenigin
gen ter lezing blijven aanbevolen.
„Cijfers en Feiten" wordt, nu wij straks
een nieüw rechtsch kabinet krijgen, een
steeds meer onmisbare hand- en weg
wijzer.
Verborgen heerlijkheid.
In September van 't vorig jaar stond
op eenmaal een groot slank meisje voor
onze deur en vroeg om toegelaten en
als zUster aangenomen te worden. Br
.was geienerlei bericht omtrent haar komst;
ziji bracht g^ien papieren mee, geenerlei
aanbeveling, ook geen toestemming van
haar ouders.
D|at was iets ongewoons en ging tegen
allen regel in. Altijd ging een briefwissei-
ling aan de opname in het Diiaconess en-
huis vooraf. Steeds werden de voorge
schreven getuigschriften en verklaringen
omtrent levenswandel enz. te voren in
gezonden; dan werd de oproeping afge
wacht. Hier ontbrak dit alles: alleen Kathi
was er en smeekte te mogen blijven.
Nu was het juist in drie toevluchten
voor „dakloozen" kort na elkaar voorge
komen, dat bedriegsters zich hadden
weten in te dringen en de zusters met
mooie praatjes hadden weten in te pal
men; tenslotte waren zij er met het goed
van anderen vandoor gegaan. Zou dit
vreemde meisje ook van dit soort zijln?
O neen. Men behoefde Kathi slechts
in de heldere blauwe oogen te zien,
oogen die straalden van liefde en hemel
licht, en men wist het reeds: dit was echt
goud. Toen verhaalde zij ons haar g
schiedenis; een verhaal, eenvoudig en
oprecht, van verlangen en strijd tusschen
de liefde Gods en de wereld met haar ver
lokbenden glans. Ben heete strijd, g
volgd door de overwinning en als on
vermijdelijk gevolg vervreemding van de
naaste omgeving, die haar niet begreep.
Enkele weken geleden was zijl in het
Tehuis voor zendelingen in Liebenzell
'geweest. D|it was een tijd van rijken zegen
voor haar geworden; zij was er voor zich
'zelf tot klaarheid gekomen en tot het
.Vaste besluit den weg te volgen, die tot
Jezus leidt wat hiervan ook, de ge
volgen zouden zijn- De toestemming om
in de „Vredes-toevlUcht" te gaan werd
haar verleend. En nu hield zijl het niet
imeer uit in den familiekling te Berlijln,
hoe prettig en gezellig het daar ook was.
Nix wilde zij heen, eer er iets tusschen-
beide komen kon.
En zoo was zij op eenmaal hier ge
komen.
Als helpster werd Kathi in „Sonnen-
land" geplaatst. Zij moest er het grove
huiswerk doen. En alles deed ze ge
willig, tot het zwaarste toe; steeds vrien
delijk, altijd bescheiden en zonder iets
voor zichzelf te' eischen, dankbaar voor
talles wat zij ontving, zelfs voor de ver
maningen en terechtwijzingen, die haar
niet gespaard werden.
Want al deed ze haar best, het ging
niet. Ongeoefend als zij! was en misschien
van nature niet practisch aangelegd, ging
het werk, dat voor haar krachten te
zwaar was, baar niet vlug genoeg af.
Het hoofd van deze afdeeling verklaarde,
na een proeftijd van enkele voor Kathi
zware weken, dat ziji het meisje niet ge
bruiken kon. Van een aanstelling als
„proefzuster" kon geen sprake zijln. Kathi
zou „helpster" blijven en werd naar de
binderafdeeling verwezen.
En weer aanvaardde Kathi deze be
schikking, die haar hoop en verwachtin
gen zoo teleurstelde, gewillig en zonder
tegenstand. Als zij maar dienen, kon, op
welke wijze dan ook; en wanneer zij
slechts blijven mocht, hier, waar zij1 zich
thuis voelde. Met een glimlach betrok zij
het kleine dienstboden-vertrek, dat zij met
de doova Mary, die uit Hongkong kwam,
moest deelen. 'tWias of een stroom van
warme, heilige liefde van Kathi uitging
en Mary, de eenzame ziel, leefde op in
den zonneschijn der oprechte vriendschap,
die haar door Kathi werd betoond.
In de kindertoevlucht was Kathi on
middellijk thuis. Waar zij' zielen kon red
den, was zij op haar plaats. Hoe kon
zij praten met de moeders, hoe verhaalde
zlij den kinderen van Jezus en hoe Hij
hen allen liefhad. Zij werd het leven
wekkend element in dit kindertehuis en
het hoofd, zuster Agnes, was verheugd,
zulk een ijverige, toegewijde en begaafde
hulp in Kathi te hebben verkregen. Wan
neer des avonds de dienst in de kinder-
afdeeling was gedaan, bood Kathi elders
haar diensten aan en hielp in de keuken
pf waar hulp noodig was. Want helpen cn
dienen was haar lust.
Die advent kwam, de voorbereidingen
voor het Kerstfeest namen een aanvang.
Niettegenstaande Kathi een zware ver
koudheid onder de leden had, was zij
niet te bewegen binnen te blijven. Nicv
mand had er erg in, hoe ziek zij eigen
lijk was; totdat de geneesheer haar naar
het "Zuster-ziekenhuis zond.
Kathi had longontsteking en werd ern
stig ziek. Zij had hooge koortsen en leed
voel pijn, doch geen klacht kwam over
haar lippen. Met een vriendelijk lachje
dankte zij steeds voor het goede, dat zij
ontving en roemde zich gelukkig'. In bo-
venaardschen glans lichtten de groote
blauwe oogen. Het was een genot haar
kleine diensten te bewijzen, haar dank
baren blik te zien, haai' zachte woorden
van dank to hooren. Wat hadden wij
overwonnen, zij had haar leven niet lief
gehad tot in den dooid-
Eerst later vonden wjj! onder het wei
nige, dat zij naliet, eenige schrijfboeken
met eigengemaakte gedichten, die spra
ken van een zeldzamen aanleg en groote
diepte des gemoeds. D|e strijd, het lijden
en do zegepraal van haar leven spie
gelden zich. in deze gedichten af.
Veel had zij liefgehad, veel geleden,
maar heerlijk overwonnen. Verborgen
heerlijkheid! Wie had in het vreemde
meisje, dat voor onze deur stond en op
name vroeg, zooveel rijkdom, zulk een
volheid van genade vermoed? Een lich
tend spoor liet zijl achter, zij die ons
slechts korten tijd was toevertrouwd ge
worden. en wier waarde wij pas begrepen
en erkenden, toen zij ons verlaten had
en tot haren Heer was heengegaan.
Vertaald 'uit „lm Dienst des Königs",
1 Pniël.
Een zijde van de Vlaamsche quaestie.
In „Stok en Staf" schreef Ds A. G.
Wolf van Antwerpen het volgende:
„Er zitten aan de z.g. Vlaamsche kwes
tie, die in België cn gedeeltelijk ook in
Nederland wordt uitgebroed, zóóveel ver
schillende kanten, dat het moeilijk is, de
vraag te beantwoorden, wielke eigenlijk
de wezenlijke kant is- Er is in de eerste
plaats een algemeen cultureele zijde, in-
zoover de Vlaamsche beweging evenwij1-
dig loopt met het algemeen streven dei-
kleine volken in onze dagen, om zelf
standig te worden en zich te onttrekken
aan de cenlraliseerende macht van groote
steden en staten. Er is in de tweede
plaats een artistieke kant, omdat het
in Vlaanderen gaat om het behoud van de
rationalistische en sceptische gedachten.
Daarom achten wij het onzen plicht, onze
geestelijkheid en vooral de jonge priesters
te waarschuwen. Zij dienen er op te let
ten ,dat noch zij, noch anderen, de on
voorzichtigheid begaan, die boeken te le
zen of ter lezing te geven."
„Verzet u altijd, voor zoover dit van
u afhangt, tegen de verspreiding van de
Nederlandsche taal; het Vlaamsch, zooals
uw vaders het gesproken en geschreven
hebben, zal er niets bij verliezen, terwijl
het Hollandsch, zelfs geschreven door
geleerde en onberispelijke menschen, al
tijd de kiem der ketterij in zich draagt."
D|it lijkt mij bijzonder scherp gezien.
Een taal' is nooit neutraal maar op het
allernauwst vergroeid met de ideeën,
waarvan zij de draagster is. Taal betee-
kende tot hiertoe nog altijd Protestantsch
léven. D|aarom is de vrees niet ongegrond
en de gedachte niet denkbeeldig, dat de
Nederlandsche taal en letterkunde, moch
ten zij ingang vinden in Vlaanderen, een
nieuwe waardeering van het Protestan
tisme mee zouden brengen, een waardee
ring, die 'het Vlaamsche volk op den
duur zou kunnen losweeken van de oude
moederkerk.
Diat Rome dat aanvoelt, pleit voor de
scherpte van haar intuïtie; of zij echter
het gevaar zal kunnen lceeren is een an
dere vraag, waarop de komende jaren
waarschijnlijk het antwoord zullen ge
ven."
Verduistering. Te Moordrecht
is in den tuin van het postkantoor aan
gehouden G. v. d. Dj-, uit Gouda, die
TELEFOON No. 58
niet voor het behoud vaar dit leven ge
geven!
Hoe openbaarde zich thans de schoon
heid van haar innerlijk. Zich losmakend
van (do aarde en van zichzelf, was zij
tot leven en sterven bereid van één ver
langen vervuld: dat Gods wil aan haai- ge
schieden zou.
Haar jonge gehuwde zuster, die zelf
geneeskundige was, kwam óver en bracht
de laatste dagen aan Kathi's ziekbed
door. Zij zag het ho© do dood voor de
zieke geen verschrikking meer bezat, hoe
zij zich als een bruid voorbereidde voor
den dag barer bruiloft.
Zoo brachten wij .onvergetelijke Uren
in het ziekenvertrek door. Haar zuster
en ik waren steeds bij haar.
Een van ons vroeg of zij liever nog
IjIÜ ons blij'ven wou dan wel veria,ngde
om heen te gaan. Helder en beslist ant
woordde zij:
„Reide zou ik wenschen, ik weet niet
wat ik kiezen zal- Ik verlang er naar heen
ta gaan en bij Jezus te zijn. Dpch zee
gaarne had ik nog vruchten van mijn
arbeid gezien."
R|at was haar eenig verlangen, haar
©enig verdriet: dat haar leven geen vrucht
gebracht had. Zij wist het niet, wat wij
later vernamen.
In Oppeln liad zij jaren geleden, in
haar eerste liefde voor den Heiland, ge
arbeid onder de arme stadskinderen, de
harten der kinderen gewonnen, hen ge
leerd den Heiland te volgen. Nu zou
haar eenige zuster de vrucht van haar
leven en sterven zijn. Eer deze de „Vre
des-toevlucht" verliet, had zij haar leven
geheel den Heer overgegeven; binnen eén
jaar heeft zij daar, waar zij woont, een
schaar- om zich heen vereenigd, die er
slechts naar streeft trouw den Heiland te
volgen.
Terwijl wij zoo met Kathi spraken,
gmg de deur open en werd een klein
•kerstboompje met brandende kaarsen bij
haar binnengedragen, terwijl ©en klein
koor het lied zong:
Zaligheid, dit is zaligheid,
Als ©en arm, arm leven
Hem wordt toegewijd!
Als verheerlijkt lag Kathi daar, van
hemellicht en den glans der eeuwigheid
overtogen.
Enkel© uren later was zij bij den Heer.
Etoor het bloed van Christus had zijl
eigen taal en om de mogelijkheid, dat
deze taal zich onbelemmerd ontwikkelen
zal, vrij en jong, als sterke korenhalmen
op de open Vlaamsche velden. Maar er
is ook nog een andere zijde, die mis
schien wat meer verborgen ligt, maar
toch wezenlijke beteekenis heeft, n.l. de
religieuze. Het is heel merkwaardig, dat
de Vlaamsche beweging hier in België
over het algemeen geen steun vindt bij' de
hooge-Roomsche geestelijkheid, die haar
geheime 'gedachten eens verraden zag
worden, toen Cardinaal Mercier het be
ruchte woord sprak: „Wij Wialën, zijn
van een volk, geboren om te heerschen;
gij Vlamingen, van een volk, geboren om
te dienen."
Op een enkele uitzondering na, staat
de Roomsche kerk niet sympathiek te
genover de verjonging van Vlaanderen en
van haar kunst, vooral niet tegenover
het streven van velen om hechtere aan
sluiting to zoeken aan Nederland en do
Nederlandsche cultuur. Waarom niet?
Waarom bepleit de Roomsche geestelijk
heid liever een toenadering tot Frankrijk,
voor wiens wtereldschen en anti-kerke-
lijken geest zij overigens gaarne waar
schuwt, dan een samengaan met Neder
land, dat in zedelijke reinheid en volks
kracht Frankrijk ver overtreft? Hier is de
zijde, waarop ik doelde: de religieus©
rijde. Nederland is Protestant en de Ne
derlandsche taal is het voertuig van Pro-
testantsche gedachten. Wordt de cultu
reele relatie tusschen Vlaanderen en Ne
derland versterkt, en wordt de Nederland
sche beschaving en letterkunde binnen
gehaald, dan dreigt het gevaar, dat, met
den vorm dezer cultuur, ook het Protes
tantsch© wezen Vlaanderen binnendringt
en het volk beïnvloeden en veroveren
zal. In de letterkunde van een volk
klaagt of zingt de ziel van dat volk
zich uit en het is er de Roomsche
geestelijkheid om te doen, dat deze Pro
testantsch© zielezang niet al te dichtbij
gehoord zal worden op Vlaamschen bo
dem. In het bisschoppelijk tijdschrift
„Collationes Brugences" komt het volgen
de voor, gesproken door Monseigneur'
Waffelaert: „Het is van het allerhoogste
belang, dat men, met 'de taal, ook niet
terzelfdcrtijd de Nederlandsche letterkun
de aanvaardt en dat de Nederlandsche
boeken en geschriften niet verspreid en
gelezen worden. Iedereen wleet, dat zij
op geloofsgebied doortrokken zijn van
zich heeft schuldig gemaakt aan verduis
tering van een belangrijke som ten na
deel© van de Ooöp. Producenten Handel s-
vereeniging aldaar.
Ontroüw postambtenaar.
Dia k,an to or bediende 2e klasse der poste
rijen M. C. K-, is te Rotterdam aan
gehouden. Hij wordt er van verdacht op
adreskaarten van postpakketten reeds ge
bruikte. postzegels van een gulden te heb
ben geplakt, in plaats van ongebruikte,
waarvoor de afzenders hem het geld ter
hand stelden. In totaal zen hij zich op
deze wijze reeds f 200 hebben toegeëigend,
welk geld hij zou gebruikt hebben om
kastekorten aan te zuiveren.
Schutterij bestol,©n. D|e schut
terij van Gulpen, welke van het schutters
feest te Welkenraede (België) per .auto
terugkeerde, kroeg tusschen Timester en
Aubel defect aan do auto. D|e inzittenden
gingen naar Aubel om hulp. Bij terug
komst ontwaarden ze; dat de vogel met
de platen, de kap met medailles van het
vaandel, drie geweren en een sabel, ge
stolen waren. Die oudste vogel (alles is
zilver) dateert uit 1611, de nieuwe vogel,
een kunststuk, werd ©enige jaren geleden
door R. graaf d'AnsemboUrg ten ge-
schenke ontvangen.
Nog een revolutiekind. Dlez.e
week hebben wij molding gemaakt van
een eigenaardigen Russischen knaap van
15 jaar, een revolutiekind, dat te Lon
den buitengewone belangstelling onder
vindt. Omtrent een ander revolutie-kind
een meisje van 13 jaar wordt nu uit
Astrakan bericht. Djt meisje OlaUdia Klio-
rava is in genoemde stad aangehouden
en tot 5 jaar gevangenisstraf veroordeeld
wegens een werkzaam deelnemen aan
moorden en talrijke diefstallen te Sa
mara, waarbij van wapens gebruik werd
gemaakt.
Een zonderlinge arresta
tie. Een juffrouw, die ©enigen tijd ge
leden word bestolen door een individu,
met wien zij was uit geweest, meende
•dezer dagen in majoor Sheppard, toen
•deze 's avonds uit zijn club te Londen
kwam, den snoodaard te herkennen en
sprak hem daarom aan. Die majoor ver
klaarde onschuldig te zijln, doch bood aan
de juffrouw aan gezamenlijk even naar
het politiebureau te rijden ,om daar het
geval tot klaarheid te brengen. D'e politie
echter sloeg onmiddellijk onvoorwaardelijk
geloof aan hot verliaal van do juffrouw
en hield majoor Sheppard eenvoudig vast.
Dringende betuigingen, dat hij met het
heele geval niets uitstaande had, hielpen
niets. Op aanbiedingen, zich behoorlijk
te identrficeeren, werd geen acht gesla
gen. Hjij bood zijin papieren ter inzage
aan, doch die werden eenvoudig gene
geerd; hij verzocht met zijn club en zijn
huis te mogen telefoneeren, hetgeen werd
geweigerd; hij vroeg do politie of deze
mot zijn club wilde telefoneeren hetgeen
eveneens werd geweigerd. Do politie hield
hem, alsof het do gewoonste zaak der
wereld was, vast van 's avonds tien uur
tot een stuk in den volgendon dag, nam
hem zijn geld af en gaf hem, als eenig
soelaas, één keer oen glas water.
Dan volgenden dag kwam de vergis
sing aan hot licht en moest do politie
den majoor laten gaan.
Dieze vergissing is aanleiding1 geworden
tot oen openbaar gerechtelijk onderzoek
naar het gedrag van de politie-agenten,
die met de zorg voor majoor Sheppard
belast waren. Bij! dit onderzoek en dit
is het merkwaardig© van het geval, ver
klaarden de politie-agenten, niet dat zij
buiten hun boekje waren gegaan, doch
dat zij krachtens hun instructies en <1©
wet niet anders mochten handelen dan
zij hadden gedaan, en den majoor niet
in vrijheid mochten stellen; terwijl zij
zich niet herinnerden, dat Sheppard ver
zocht had om mot zijn club en huis te
mogen telefoneeren, al durfden zij dit dan
ook niet met een eed te bekrachtigen.
Sir Patrick Hasting", die optrad als
Sheppard's raadsman, Jeverde natuurlijk
scherpe critiek op het gebeurde en op de
gewoonte bij do politie in gebruik en
pleitte krachtig voor wijziging van de
desbetreffende wet.
Henry Ford loort dansen.
Henry Ford ,di© dezer dagen 62 jaar
oud wordt, leert dansen. Hij heeft daar
toe een gedeelte van zijn lal)oratorium
to Dearborn laten vertimmeren tot zijn
persoonlijke danszaal en uit Nieuw-Enge-
land een dansmeester laten komen om
hem de óuderwctsche .quadrilles en
andere dansen 'uit de vorige eeuw te loe
ren. Ford haat do moderne dansen als
tango en one-step waaraan naar zijn
meening gratie ontbreekt en wil zijn volk
.weer hot goede voorbeeld geven met te
rug te lceeren tot de dansen van smaal:.
Waar een 62-jarige al leut in kan hebben!
Roemeense he petroleUm-
bron in brand. Uit Boekarest wordt
gemeld, dat in de omgeving van Moeeni
ëen petroleumbron van een Roemeensch-
Amerikaansch© maatschappij in brand ge
vlogen is. Moeeni is gedeeltelijk verbrand.
De ondragelijke hitte maakt het yrijwel
onmogelijk om de bron te naderen, waar
bij het gevaar dreigt, dat de brand naai
de naburige bronnen overslaat. De maat
schappij liceft den minister van oorlog
gevraagd een batterij artillerie te zen
den om de andere bronnen te vernielen.
Het verzoek is ingewilligd en de bat
terij is reeds onderweg. Die scliade wordt
momenteel geschat op 10 millioion lei.
Merkwaard ig spoorwteg-
ongeluk. Enkele dagen geleden is de
sneltrein uit Bazel bij het Oost-station
van Parijs in botsing gëlcomen met een
rangeer-locomoticf. Na het onderzoek zijn
do volgende feiten bekend geworden. Bij'
het station reed de sneltrein met een
vaart van 115 K.M., de regulateur sloot
niet, de rem werkte niet, tegenstoom
om te .remmen bleef zonder resultaat,
zelfs de Westinghouse-rem deed geen
dienst. Had de botsing met de rangeer-
lokomotief niet plaatsgehad, dan zou
de sneltrein, die pp een verkeerd spoor
reed, gebotst zijln tegen een stootblok, en
de wachtkamers voor het publiek hebben
vermorzeld. Het aantal dooden zou in de
honderden hebben beloopen en de ramp
zou de grootste geweest zijn in do ge
schiedenis der Fransche spoorwegen.
Mishandeling van een
jachtopziener. Het gerechtshof te
Arnhem heeft uitspraak - gedaan in de
strafzaak tegen J. H. E., 23 jaar en II. K.,
26 jaar, beiden landbouwer, wonende te
Tubbergen, door de rechtbank te Almelo
veroordeeld: de eerste, wegens poging tot
zware mishandeling van een jachtopzie
ner tot twee jaar gevangenisstraf; en de
tweede, wegens medeplichtigheid tot één
jaar en zes maanden gevangenisstraf.
Ten aanzien van den eersten beklaagde
werd het vonnis bevestigd, onder aftrek
der ^preventieve hechtenis. Ten aanzien
van den tweeden beklaagde werd het
vonnis vernietigd. Hij werd vrijgesproken,
met last 'tot invrijheidstelling.
Omkooping van een agent-
In de zaak tegen den politieman C. van
R. te Veenendaal, welke zaak veertien da
gen geleden door het Gerechtshof te Arn
hem werd behandeld, is thans door het
Hof uitspraak gedaan. Aan beklaagde was
ten laste gelegd, dat hij zich door het
aannemen van een paar sigaren zou heb
ben laten omkoopen, om geen proces-ver
baal óp te maken, wegens overtreding
van een gemeentelijke verordening, n-1-
voetballen op straat- De rechtbank te
Arnhem had beklaagde vrijgesproken,
waarvan de officier van justitie in appèl
kwam, en de procureur-generaal bij de
behandeling der zaak in hooger beroep
één maand gevangenisstraf eischte. Het
Hof heeft met vernietiging van het von
nis der rechtbank beklaagde ook vrij
gesproken-
