27
No SIS
Vrijdag A 2 Juni ÜI5
SHe Jaargang
BIQGELAAR'S
TABAK
35 cent
16
13
JÜAN
AË
No. 2
No. 0
AMERICAN BAY 9
H. COLIJN.
Tweede Kamerverkiezingen.
voor elke beurs.
Alles per half ons pakje.
Staten-Generaal.
Buitenland.
Binnenland.
Woensdag 1 Juli 1925.
Onze Gandldaten.
Warmte 1
Kouvatten
(Abdijsiroop
Pijnlijke, Branderige
Drukkers-Exploitanten
OOSTERBAAN LE COINTRE GOES
Bureaux: Lange Vorststraat 68—70, Goes
Tel.: Redactie no. 11; Administratie no. 58
Postrekening No. 36000.
Bijkantoor te Middelburg:
Firma F. P. DHUIJ, L. Burg. Tel. no. 259
veZeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden, franco per post, f3.—
Losse nummersf0.05
Prijs der Advertentie n:
14 regels f 1.20, elke regel meer 30 ct.
Bij abonnement belangrijke korting.
Pa v. d. Steur.
Nog ontvangen van N N f 1 en van N
0.6G Totaal mei 't vorige f 16.40, welk
bedrag wij heden aan zijn adres te Ma-
gelang (Java N. O. I.) verzonden.
houden wij van nu af muurvast in onze
gedachten. Dit is het nummer onzer anti
revolutionaire lijst. Als nummer 1 staat
op de lijst de naam
Het blokje vóór dien naam make men
Woensdag 1 Juli dicht met het roode
potlood dat in het stemhokje hangt.
Dus Mo 1 van lijst 27.
1. H. COLIJN te 's-Gravenhage.
2. V. H. RUTGERS te 's-Gravenhage.
3. TH. HEEMSKERK te 's-Gravenhage.
4. J. J. C. VAN DIJK te 's-Gravenhage.
5. L. F. DUYMAER VAN TWIST te
's-Gravenhage.
J. SCHOUTEN te Rotterdam.
7. E. J. BEUMER te Utrecht.
8. H. VISSCHER te Huis Ier Heide.
9. J. A. DE WILDE te 's-Gravenhage.
10. C. SMEENK te Arnhem.
11. A. ZIJLSTRA te Groningen.
12. J. G. SCHEURER te Ermelo.
13. H. BIJLEVELD te 's-Gravenhage.
14. C. v. d. HEUVEL te Nieuw-Vennep
(gem. Haarlemmermeer).
15. H. A. LEENSTRA te Heerenveen.
16. T. HEUKELS te Rotterdam.
17. A. COLIJN te Nieuwer-Amstet.
18. G. HOFSTEDE te Blokzijl.
19. H. AMELINK te Utrecht.
20. H. A. DAMBRINK te Utrecht.
ONTROUW IN POLITIEK BELIJDEN?
(Slot.)
Ook „Do Rotlerda miner" behandelt dit
onderwerp. Zij schrijft:
Groepen Christenen, die dicht bij ons
stenden, maar sinds korten tijd afscheid
den verwijten -de antirevolutionairen, dat
te fla:u wel ijk tegen den geest dezer eeuw
belijdenis werd afgelegd van hetgeen voot
tijd cm eeuwigheid beslissend is'. Ook in
sommige kringen, die ons trouw bleven,
beluistert men soms een stem van heim
wee naar vroeger dagen, toen we nog
klein in getal waren, maar het innerlijk
gemoedsleven zoo heerlijk werd ver
kwikt door de taai des geloofs, die den
belager de rchristelijke erve tegenstond.
Grif kan worden toegegeven, dat in
vroegere perioden, toen wijl nog niet tot
regeringsverantwoordelijkheid geroepen
waren, moer dan thans viel te. beluisteren
een toon van kloeken moed, die alle gees
telijke tyranniie en ongel oo fs pro pa ga nda
manmoedig tegenstond.
Do schrijver herinnert aan G r O' e n v.
Pr in ster er. Aan diens strijd tégen
Thorbccke, voor de vrijheid der kerk en
de uitbreiding der Clir. school.
Nameloos fier heelt toen zijn stem
geklonken. Zoo toen Thorbecke staande
hield ,dat de openbare school niet gods
dienstloos was, tenzij men godsdienst op
vat in zoodanige bekrompen beteekenis,
dat hetgeen in een of ander boek onder
zekere formulieren 'begrepen is, alleen
godsdienst zou zijn. Toén vatte hij vuur
en trillend van emotie heet het: „Ja,
zoo bekrompen zijn wij. Wij hechten nog
aan zekere formulieren, wanneer men
daarin het eenvoudig en evangelisch ge
loof van den Christen terugvindt. In onzen
Catechismus luidt de eerste vraag niet:
hoe velerlei godsdiensten zijn er?
maai1: „welke is 'uw ©enige troost, beide
in het leven en in het sterven?" Wij
hechten nog aan de Heilige Schrift. Vol
gens haar heeft de tempel met handen
gemaakt, waar men aanbidt in geest en
in waarheid, tot opschrift niet slechts:
„Komt allen tot Mij, gij die vermoeid
on belast zijt en ik zal u rust geven",
maar ook: „niemand komt tot den Vader
dan door Mijl" Voor ons duister-
lingen als we zijn, is er één gods
dienst slechts, die niet „in een of ander
bock" maar in de Heilige Schrift, in den
Bijbel, in Het Boek, geopenbaard is."
Kwam het beginsel in het gedrang,
dan spaarde zijn hartstocht naar waarheid
ook. wie dicht bijl hem stonden niet. Tot
zijn vroegeren medestander Van der
Brugghcn, die als „bondgenoot van Thor
becke" een wet hielp doorvoeren, waar
onder ons volk jaren heeft gezucht, richt
te hij tot schreiens toe bewogen, het
woord: „Uwe volksschool neemt met het
Kruis, het Christendom weg. Uwe Chris
telijke leuze is een onzedelijk woorden-
.y->. -
H
spel, dat ontheiliging door heiligschennis
verbloemt."
Nog veel sterker prikkelt do harts
tocht om zijln Heiland in. de Staten-Gene-
raal te belijden Kouchenius.
Geen gelegenheid liet hij voorbijgaan
uit te komen voor hetgeen de eenige
troost in leven en sterven behoort te
wezen.
In 1866 voor het eerst in de Tweede
Kanjer zitting nemend interpelleert hij
aanstonds het (conservatief-liberale) mi
nisterie Mijér-Van Zuylen -Heemskerk
naar zijn plannen inzake de schoolwets
herziening en de hooge beteekenis van
het Christendom leidt hem tot deze ver
klaring:
„Wat is het Christendom? Naar mijne
en veler opvatting is het Christendom
eene bovennatuurlijke openbaring van
God, zich vastknoopende aan een lange,
lange reeks van voorafgaande openbarin
gen van gelijken aard en oorsprong. Het
is de wonderbare en ons verstand te
boven gaande vervulling van de gedachte
van ontferming en herstellende genade,
die de Heilige en Rechtvaardige gehad
oA uitgesproken heeft toen de eerste
mensch zich onderwonden had Hem on
gehoorzaam te zijn. Is dat ook uw Chris
tendom, duld dan dat Christendom op
de school. Is het dit niet, verg dan niet,
dat wij als Christendom aannemen wat
uns verboden wordt als Christendom te
erkennen."
Toen hij in 1879 weer uit Indië terug
keerde en voor Gorcum in de Tweede
Kamer zitting nam, bevatten de eerste
woorden, die hij in het parlement sprak
wederom een credo, dat aan beslistheid
niets te wenschen overlaat.
Ziet hier de typische lange Ke'uchenius-
zinsnede:
„Door do liefde en het vertrouwen
der anti-revolutionair© kiezers in het
hoofdkiesdistrict Gorincbcm, ben ik na
elfjarige afwezigheid, in 's lanSs ver
gaderzaal teruggekeerd; en nu of later
voor u optredende, roep ik mot nederige
bescheiden beid uw toegevende en ver-
schooncnde welwillendheid in, ook daar,
waar ik naar de verwachting der kiezers,
die mij afvaardigden en vasthoudende aan
de op mij gelegde verplichtingen het anti
revolutionaire beginsel in deze Kamer
tracht to verdedigen, hetwelk ook in zijn
politieken grond niets anders is, dan dat
Jezus Christus zonder machtsver-
deeling met, en zonder plaats-
beklceding door anderen, de Ko
ning is aller koningen, voor Wien een
maal alle koningen en natiën, maar dan
ook alle afgevaardigden, alle staatsdie
naren, alle lioogere en lagere leeraren de
knie zullen buigen; en dat de kleine
Nederlandsche staat, nog altijd groot even
wel door de hulpe van den God zijner
vaderen ©n door de eendracht zijner zo
nen, de hooge roeping: heeft om ook de
waarheid to brengen tot de in het hciden-
Graaf vann Zuylen was antirevolutio
nair, medestander van Groen in diens strijd
tegen Thorbecke, doch liet zich opnemen, in.
dit conservatieve, de vrije school vijandige
kabinet; evenals v. d. Brugghen ook een
oud-medestander van Groen zulks deed
in een liberaal kabinet, en Van Lynden ook
een van Groens oude vrienden, een libe
raal kabinet formeerde tot uitvoering der
tirannieke schoolwet van Kappeyne. Tegen
hem vooral ging Kouchenius' strijd. Red.
Zeeuw.
dom verzonken natiën der oude en der
nieuwe wereld, tof haar behoudenis, en
tot waarborg tevens van haven vrede cn
voorspoed, hare vrijheid en hare orde."
Zpo getuigde Kouchenius schier bij alle
gelegenheid. Stelt zijn voorbeeld ons in
gebreke
Tot zoover „De Rotterdammer".
Hel blad heeft de vraag gesteld, doch
laat do beantwoording aan anderen over.
Wij voer ons willen té dien aanzien!
onze- meening wel zeggen.
Wij merkten reeds op, dat wij dien
goeden o'uden tijd niet terug mogen en
ook niet w'llen vragen.
De tijd waarin Groen en Kouchenius
den zwaren stiij'd tegen het oppermachtig
Liberalisme en tegen de dissontieerende
vrienden voerden, was in zeker opzicht
oen goede tijd. De Anti-Revolutionaire
partij: was klein en won al meer en meer
terrein. Daarbij: was zij ia do oppositie,
én was zij in de gelegenheid veel critiek
'uit te brongen, haar beginselen uit te
spreiden en in het debat met den tegen
stander de krachten te meten en te slalen,
te ordenen en te vereenigen. De banden
der broederschap trokken. E|r was een
dracht en solidariteit. Ben gezamenlijk
optrekken van alle Christenen van welke
gezindheid ook.
Doch in andere opzichten was liet ook
een kwade tijd. De vrije school bloeide
wel, maar ten koste van zware gelde
lijke offers. Er was vrijheid om Ohr.
scholen op te richten, mits men alles
zelf betaalde. Er was gelijkheid, doch
dit was de ergste rechtsongelijkheid. Men
ondervond dat getuigen geen overtuigen
was.
Daarom plaatste do heer De Savornin
Lobman, de Goesche Afgevaardigde, van
den beginne zich ook op een ander stand-
print. Nimmer verloochende hij zijn Chr.
beginselen. Altijd plaatste hij zich aan
de zijde der verdrukten. Doch tegelijk
zocht hij den tegenstander te treffen in
diens rechtsgevoel. Hij zocht hem op
diens eigen terrein op, en trachtte op dat
terrein zeiven hem de oogen te
openen voor het goed recht van onzen
strijd. Zoo ifi de schoolquaestie, de quaes-
tie van den Leerawang, den Vaccine-
dwang, het Staats-socialisme en -mono-
polisme. Toch heeft nooit iemand hem
kunnen verwijten dat hij waar 't pas
gaf, het getuigen naliet. Hij juist is 't
geweest, wien in de Eerste Kamer door
Kappeyne van de Clop-pell o in 1891 werd
toegebeten: „Verknoei mot uwe Bijbel
teksten ons Staatsrecht niet
Tot aan het einde zijns levens heeft de
heer Lobman zich op dat standpunt ge
handhaafd. Nimmer zich het Evangelie
schamen, doch waar - mogelijk trachten
den tegenstander op diens eigen terrein
en op grond van diens eigen beginselen
te winnen voor zijn denkbeelden.
Niemand heeft hem dan ook ooit van
ontrouw in politiek belijden beschuldigd,
of hem in gebreke gesteld.
Dat kon trouwens ook niet, 001 de
eenvoudige reden, dat Lohman geen Keu-
chenius, en Keuohenius geen Lobman
was, al waren zij tot aan Keuchenius'
dood warme vrienden.
Bovendien is de A.-R. partij: tot nog
toe geen tweeden Keuchenius rijk geweest
Deze staatsman is in menig opzicht een
man des lijdens geweest; van der jeugd
aan, op eiken leeftijd; en vooral op zijn
laatste krankbed. Een man klein en on
aanzienlijk van gestalte, doch die hoog uit
stak boven zijn tijdgenooten in godzalig
heid, in kloekheid van belijden, waarbij
hem zijn buitengewone Schriftkennis en
zijn ijzeren geheugen ongemeen te pas
kwamen.
Hij heeft gewoekerd met zijn vijf ta-
talenten, gelijk onze vooraanstaande man
nen in de Tweede Kamer dit nu nog doen
met hun vier, of drie, of twee.
Zonder de beteekenis van de anderen
ook maar ©enigszins te willen verklei
nen wijzen wij op dr Scheurer, mr Rut
gers, prof. Visscher en J. Schouten.
Zij en ook de anderen naarmate 'tnoo-
dig is en profijtelijk geacht kon worden,
grijpen de gelegenheid aan,om den eisch
der A.-R. beginselen, die immers in Gods
Woord gegrond zijn, voor te houden. Doch
men vergete niet dat de A.-R. partij nu
regeeringspartij is en er, veel meer dan
in de zeventiger jaren, vraagstukken aan
de orde komen die in de neutrale zóne
ligg.en, waarbij 't een misbruiken van de
Schrift: zou zijn, indien men haar hierbij
te pas bracht.
Ook van de regeer ings tafel zijn er her
haaldelijk tonen beluisterd, die het Chris
tenhart goed deden, omdat men hoorde
en voelde dat men ook op deze hooge
plaats zich den Eenigen Naam niet
schaamt. Wij herinneren alleen maar aan
min. Heemskerk in het Dageraad-debat
en aan minister de Visser bij de be-
behandeling van het ontwerp inzake ge
huwde onderwijzeressen in 't debat met
den heer Wibaut.
Bovendien niet hij die af en Ion eens
een vroom woord komt spreken 011 ove
rigens weinig aan de voorbereiding en
do openbare behandeling van wetsvoor
stellen deelneemt, maar hij die getrouwe
lijk aan die beide medewerkt, on waakt,
vooral roods bij de behandeling in de af-
deelingen, voor de handhaving der be
ginselen, ai klinken zijn woorden bij de
openbare behandeling minder subjectief
en minder geijkt dan die des anderen,
is beproefd.
Eerste Kamer.
ZooaJs wij gisteren reoJs meldden, kreeg
minister do Graaf f nadat hij de ver
schillende aangevoerde bezwaren had
weerlegd het wetsontwerp to1" wijziging
van het Indische regeeringsreglement er
door met. 27 tegen 10 stemmen (tegen de
soc. en vrijz.-democraten, die het den
laatsten tiid vrijwel altijd eens zijn).
Toen volgde do wijziging der kieswet,
etc. Mr Mondeis toonde zich tegenstander
van den stemplicht Hij moest er niets
van hebben.
Waarom is de stemplicht niet heele-
niaal afgeschaft, vroeg hij. Men zegt wel,
publiek recht is publieke plicht, maar
waarom geldt dit alleen voor den kiezer
cn niet voor de gekozenen, zooals do
Kamer- en Gemeenteraadsleden, die zich
straffeloos aan het bijwonen der ver
gaderingen, wat toch o rk uitoefening van
een publiek recht is, kunnen onttrekken?
Ook had do heer Mondeis nog het be
zwaar, dat door do nieuwe regeling .een
zware taak op de schouders van de
burgemeesters - wordt gelegd, welk be-
zwaar door den burgemeester van Am
sterdam en andere senatoren volkomen
werd gedeeld. Dhr Die Vlugt wees op de
om mogelijkheid om in do groote steden
de wet na te komen. In een kleine plaats
wordt de weggebleven kiezer gestraft,
in een groote gemeente zal hij vrij uit
gaan.
Minister Ruys raadde aan, eens een
proef met dit ontwerp te nemen. Valt
deze niet goed uit, dan zal een wijzigings
voorstel wel niet uitblijven. De bedoeling
is, de wet spoedig af te kondigen en dus,
in werking te doen treden vóór de e.k.,
verkiezingen.
Het wetsontwerp, in stemming gebracht,
werd daarna aangenomen met 27 tegen 8
stemmen, die van de heeren de Veer
(A.R.). Arntz (R.K.), van Nagel van Amp-
sen (V.B.), van Wasscnaer van Catwijick
(C.H.), Mondeis (S.D.), Rink (V.B.), de
Vlugt (A.R.) en Smeenge (V.B.)i
of Stukgeloopen Voeten verzacht
en geneest men met PUROL.
De Minisfercrisis in België.
Aan verschillende bladen werd giste
ren het bericht geseind, dat de Katholiek-
socialistische regeering Poullet definitief
was samengesteld- Dit blijkt echter niet
waar te zijn.
Wel had hij van generaal Kersten offici
eel toezegging gekregen, dat deze de por
tefeuille van landsverdediging aanvaardde
en was hij op den goeden weg om minis
ter Carton te overreden de portefeuille
van koloniën te behouden, tot plotseling
na de druk bezochte vergadering van de
federatie van Katholieke kringen en ver-
eenigingen niet alleen de heer Carton,
doch ook graaf de Liedekercke, die reeds
de portefeuille van landbouw en openbare
werken had aanvaard, hem kwamen mee-
deelen, dat zij van hun kiesvereenigingen
niet in een Katholiek-socialistische regee-
ringscoaïitie mogen zetelen.
De voorzitter der federatie, staatsminis
ter mr Segers, verklaarde, dat voor de
Katholieken het samengaan met de socia
listen gelijk staat aan een zelfmoord- De
heer Mr Wauwerman, kamerlid voor Brus
sel, constateerde, dat de impopulairste
ministeries door de Katholieken zouden
beheerd worden. Bovendien zou de Katho
lieke jeugd door het tot stand komen van
bedoelde regeeringscoalitie ten zeerste in
haar vertrouwen worden geschokt, jo.m.
omdat zij uitsluitend den verkiezingsstrijd
tegen de socialisten heeft gevoerd-
Het resultaat was, dat met algemeene
stemmen min twee een motie werd aan
genomen, waarin wordt gezegd, dat de
federatie vjm Katholieke kringen en ver-
eenigingen van België hel tot stand ko
men van een Katholiek-socialistische re
geering verwerpt en dat zij een eventueel©
Katholiek-socialislische coalitie met allo
kracht zal bestrijden.
Korte berichten.
Het Brusselsche blad Le Soir heeft
het initiatief genomen tot het openen van
een inschrijving, waarvan de opbrengst
dienen moet 0111 tabak, toiletartikel
len en lekkernijen aan do tegen de
Rii'fijnen in het veld staande Fransche
troepen te zenden. Het blad teekent zelf
in voor duizend franK. Verwacht wordt,
dat dit initiatief in zekere kringen, vooral
in socialistische, tot scherpe kritiek aan
leiding zal geven.
De politie van Marseille heeft eert
dezer nachten huiszoeking gedaan in een
aantal hotels der stad- Zij bezocht er
1261 kamers, waar 1345 personen hun
identiteitsbewijzen hadden over te leg
gen. De huiszoeking eindigde met de ar
restatie van 62 gasten, die zich te ver
antwoorden zullen hebben wegens deser
tie, het niet opvolgen vau verbannings
decreten, enz.
Volgens een bericht uil Bagdad heeft
de Mesopotamische knmeelruiterpolitie in
de woestijn op een afstand van 300 mijl
van Bagdad de rooverbende gesnapt, die
zich schuldig had gemaakt aan een over
val van een reisgezelschap, waarbij de
vrouw van den Franschen consul werd
gedood- Do daders zijn ter dood veroor
deeld. Het gestolen goed is voor het groot
ste gedeelte weer terecht gekomen.
WAT DE NIEREN DOEN.
De nieren vereischen steeds onze volle
aandacht. Zoo lang zij gezond en krachtig
zijn, dragen deze organen zorg voor de
zuiverheid van het bloed en verwijderen
zij urinezuur en andere schadelijke on
zuiverheden uit het lichaam. De nieren
behoeden ons zoodoende voor talrijke pijn
lijke en onaangename kwalen.
Doch wat gebeurt, als de nieren traag
'werken en zich vergiften in hef bloed op-
hoopen? Het urinezuur kan zich dan in
zulke hoeveelheden afzetten, dat het
scherpe kristallen vormt, die rheumatiek
veroorzaken, of wel kan een onvoldoende
hoeveelheid water aan het bloed onttrok
ken worden, waardoor waterzucht ont
staat. Ook andere kwalen kunnen optre
den, zooals urine-stoornissen, blaaszwak-
te, nierzand en -steen, ischias, spit, hoofd
pijn, duizeligheid en zenuwachtigheid.
Welke verschijnselen zich ook voor
doen, gij kunt niet gezond worden, voor
dat uw nieren weder gezond zijn. Laat
Foster's Rugpijn Nieren Pillen u bijstaan.
Zij werken rechtstreeks op de oorzaken
van nw kw-aal, reinigen de nieren en wek-i
ken deze op, doch zij werken niet op de
lever, maag of ingewanden. Vrouwen zoo-
wel als mannen kunnen op Foster's Rug
pijn Nieren Pillen vertrouwen.
Let op de verpakking in glazen flacons
met geel etiket (alom verkrijgbaar), waar
door gij zeker zijt geen' verlegen buiten-
landsch goed te ontvangen. Prijs f 1.75
per flacon. (37)
Ministerieel bezoek aan de
Waddeneilanden.
De minister van binnenlandsche zaken
en landbouw heeft oen bezoek gebracht
aan de staatsbebosschingon en ontginnin
gen op de eilanden Texel, Vlieland en Ter
schelling. Maandagmorgen werd de tocht
reeds vroegtijdig begonnen; allereerst zijn
toen de uitgestrekte bosschen op de z.g.
Westermient en de aangrenzende duinen
bezocht. De lagere, meer vruchtbare plek
ken in de duinen zijn in rentegevend gras
land herschapen en maken deze ontgin
ningen "bovendien mooi en afwisselend-
Des middags werd het uitgestrekte staats-
natuurmonument de Muy met omgeving
bezocht, bekend niet alleen om zijn typi
sche flora, maar -eveneens om zijn ver
scheidenheid en rijkdom van vogels-
Des namiddags werd de tocht naar Vlie
land aanvaard. Het vlet van postschipper
Buis en daarna een typische Vlielandsche
kapwagen bracht het gezelschap naar Vlie
land, waar de minister, evenals eerst op
Texel en op Terschelling, groote belang
stelling aan den dag legde voor het cul
tuurwerk, inzonderheid voor de bebos-
sching, maar ook voor de uitgestrekte ter
reinen, die het staatsboschbedrijf daar
ongerept bewaart.
Dinsdagmorgen werd overgestoken naar
Terschelling; de minister maakte een tocht
over dit karakteristieke eiland en bezich
tigde de bebosschingswerkzaamheden-
Uit Braat's politieke keuken.
Onder dit kopje lezen wij in „Het Va
derland". Wij voegen er slechts deze op
merking aan toeEr zal wel niemand van
