b"
a
Beschuit' en
iiiakkerü,
te koop,
ie Chauffeurs
DE ZEEUW
TWEE BROEDERS
Uit de Pers.
Buitenland.
n
3LAOIIE
CROKAó
CRpKblAAN
Binnenland.
Uit tic Provincie.
Has
ver-
oots
TWEEDE BLAD.
>uwd Woonhuis.
.oopvarkens.
[e Woning
fl
mer
ilders.
istboda.
FEUILLETON.
ÏEVRAAGB
kruidenierswaren,
ft ter A Boekhan-
Middelburg.
OOP:
tamer en suite,
hmer met zolder,
voor- en achter
een 20 Centiaren,
Ttraatweg te Slnt-
imiddellijke uabij-
Durg.
i vaarden 1 Mei '25.
vorden verstrekt
Notaris STRTJVE
OOP:
ÏUCK Pz,, Veere.
[OOP:
oud 9 maanden
^ns, bij J. DE
stkapelle.
OOP:
jm wit en Patrijs
id met 2en prijs
I. LUITWIELER
St. Joosland.
ter- en Eieren»
|n onder no. 22
liddelburg.
OOP:
in goeden staat,
stam, voor werk-
troo.
1CK, Meliskerke.
It
agd. Br. met in
letter 0 aan het
[>lad te Goes.
te koop gevraagd,
Donderdagavond
Mo.
'SE, Middelburg,
igd
iER, Goes.
ekh. F. P. DHUIJ
CENBEEK, Goes,
kt
ark.
10 EK te Kapelle
lei of later
[Jen bij Mevrouw
-ktveld Kloetinge
VAN
VRIJDAG 27 MAART 1925. No. 15(X
Niet zonder weermacht
Er is in de vredesbeweging zooveel
dat aantrekt. Wie zou niet gaarne den
eeuwigen vrede zien komen 1 Wij moeten
dan ook alles doen wat wij kunnen oud de
volken voor de vredesgedachte te winnen.
Maar wij mogen niet meedoen met de kin
deren der revolutie, die in de dwaling
verkeeren, dat de eeuwige vrede door
hun actie dagen zal.
Zal het vrede zijn in onze dagen, dan
moeten wij terug tot de vreeze des Hee-
ren. Zoolang Israël in 's Heeren wegen
wandelde, was er vrede van rondom.
Doch niet zoodra was de afval ingetreden
of 'twas met den vrede gedaan. En dan
profeteerden de valsche profeten wel val-
schelijk van vrede en geen gevaar, en
hadden de profeten Gods de zware taak
om deze menschen in het aangezicht te
weerstaan en zich daarbij den haat van
hot volk op den hals te halen.
Zoo is het nu ook.
Die 'kinaeren der Revolutie van Libe
raal tot Bolsjewiek prediken de ont
wapening, opdat er eeuwig vrede zij
Maar zij loochenen het vraagstuk der
zonde; en vooral de laatstgenoemden
spotten, ja brieschen tegen het Christelijk
geloof. En nu is Gods Woord en de
historie daar, om te bewijzen dat de
zulken den vrede niet brengen zullen,
veeleer onvrede en krijg.
Van een volk, van een Europa dat
eenmaal Gods Woord ontvangen, doch
voor 'tmeerendeel verworpen heeft, ja
zelfs tot het oude heidendom al meer
terugzinkt, is de vredesactie van te vo
ren reeds veroordeeld.
Vele liberalen zijn 't hiermee niet eens,
maar zij veroordeelen toch ook, zij het
op andere gronden, het onware geroep om
ontwapening, uitgaande uit 't program der
S. D. A. P. en gesteund door de altijd
achter deze aankomende vrijzinnig-demo
craten.
Een hunner is dr A. v. d. Hoeven
te Zierikzee die zijn rede, uitgesproken,
op Woensdag 11 Febr. aldaar, ter gele
genheid van de plechtige uitreiking der
Mobilisatie-Herinnerings-Kruisen en Pro-
paganda-avond voor den Bijz. Vrijz. Land
storm bij de Mooij te Zierikzee in druk
gaf onder den titel „Geschiedenis van de
Mobilisatie te Zierikzee, Augustus 1914
Nov. 1918".
Hij eindigt zijn onderhoudende lezing
met een warm protest tegen de valsche
ontwapeningsleus, waarvan de laatste
woorden luiden
Wij zijn geen militairistische natie, wij
zoeken geen oorlog, wij verafschuwen
hem.
Maar wij hebben ons leven en onze vrij
heid lief, dat is onze overheerschende
karaktereigenschap
Dus als het moet!
Dan zijn wij geen lafaards!
Zoolang de betere tijd voor ons
menschdom nog niet is aangebroken, zoo
lang de dageraad nog niet gloort van den
nieuwen dag, waarin de volken als broe
ders samenwonen en het ideale gebod:
„Hebt uw vijanden lief' voor hen nog een
ijdele klank is!
Zoo lang de kans op een nieuwen
Revanche-oorlog, waarin ons land noodge
drongen kan worden meegesleept, nog
als een dreigende wolk boven ons wereld
deel hangt
Zoo lang de groote mogendheden dus
niet vóórgaan in ontwapening, zoowel
moreel als materieel:
Zoo lang:
BJijve ons leger paraat en houden wij
ons kruit droog.
In dit verband zij herinnerd aan onder
staand woord van Dir H. Bavinck:
„Er kunnen voor een volk tijden aan
breken waarin geen andere weg dan de
oorlog overblijft. Als het in zijn bestaan
bedreigd of in zijn vrijheid van gods
dienst en geweten aangerand wordt, dan
is het bieden van weerstand tot op het
slagveld toe een goddelijk recht en een
heilige plicht. De Regeering, die in zulk
een geval hare onderdanen niet tot den
strijd opriep, zou het bewijs leveren dat
zij onbekwaam was voor de taak, welke
van Godswege haar toevertrouwd was."
4)
De eerste nacht, in die woning door
gebracht, waar mij een gemakkelijk leger
was bereid, ging voorbij onder hevige
angsten, daar ik vreesae, dat ik als de
serteur aangemerkt en ter dood veroor
deeld zou werden, om dan zoo plotse
ling te verschijnen .voor aen Rechter van
hemel en aarde.
Des morgens, voordat er iets gebruikt
werd, bogen man en vrouw de knieën
en dacht ik, dat ze Roomsch waren;
doch toen ze geen kruisje maakten, ont
gaf ik }>et mij. Daarop ging ae man in
hef gebed. Dat had ik nog nooit gehoord,
en toen er voor m ij gebeden werd en
gevraagd, dat mijne krankheid niet mocht
zijn tot den dood, maar als een middel,
cm mij als een arm zondaar aan de
voeten van den Heere Jezus te brengen,
neen, toen kon ik mij niet inhouden,
maar barstte in luide jammerklachten uit,
waarop Simon mij vraagde, wat mij
deerde. Hierop zeide ik, dat ik zelf niet
bidden kon; dat er nog nooit iemand
Onbedoeld gelijk gekregen.
Men schrijft aan Fr. Dibld.:
In Het Volk van 19 Maart staat een
artikel met opschrift: „Overzicht van het
Bedrijfsleven".
Dat overzicht is inderdaad belangrijk!
[Bedenk, 'fis uit „Het Volk"!
De schrijver begint met te herinneren
aan den toestand van voor een half jaar.
En daarvan zegt hij o.m.:
Frankrijk leed omder zijn
verward© staatsfinanciën,
een schommelende valuta die
nu en dan tot koortsachtige spekulaties
aanleiding gaf en een niet slui
tend budget met steeds wassende
tekorten.
Daarnaast een groeiend wantrouwen
in de waarde van het wettig betaal
middel, zoowel in. Frankrijk zelf als in
het buitenland. Het Fransche be
drijfsleven werd ten zeerste
bemoeilijkt door de koers
schommelingen van den frak.
Ondanks wanhopige pogingen, eerst van
de regeering-Ppincaré en later van het
kabinet-HerriiOf om het betaalmiddel te
stabiliseeren, gelukte het niet het natior
nale bedrijfsleven een vastere basis te
verschaffen.
Ook heden nog lijdt Frankrijk onder hel
euvel van een niet sluitende begroeting':
In Frankrijk is men er nog niet ge
heel in geslaagd de moeilijkheden te
boven te komen. Wel zijn do koers
schommelingen van den frank binnen
zeer enge grenzen gebleven en hoopt
men nu met een sluitende begrooting
to kunnen werken, doch het wan
trouwen in het wettig betaal-
mid del is nog niet geheel ge
weken. Het Fransche bedrijfsleven
blijft dus nog zeer gevoelig voor aller
lei invloeden, die den koers kunnen
doen schommelen.
Biedenk, dit schrijft „Het Volk"!
Amerika maakt het beter, lees ma,ar:
Tegenover ©en tekort aan geld en
krediet, tegenover verwarde Staatsfinan
ciën, gedeprecieerde valuta's en gebrek
aan goudsaldi in Europa, vertoonden
de Vereenigde Staten van Noord-Ame
rika een bijna tegenovergesteld beeld.
De dollar boven goudpariteit,
een behoorlijke staatsbegroo-
ting, een optimistisch© toon
in het bedrijfsl even, een ruimte
van middelen cm aan credietbehoeften
tegemoet te komen en een overvloed
van goud, waarvoor men ternauwer
nood emplooi wist te vinden.
Engeland heeft ook reden tot meer op
timisme:
In Engeland heeft men nog wel met
groote werkloosheid te kampen, doch
ook daar heerscht een optimistischer
toon, wijl men den tijd ziet na
deren, w a a r oi p d e munteen
heid, het pond sterling, weer
zijn goudwaarde heeft be
reikt. Ongetwijfeld heeft zooiets op
de heele Engelsch-sprekende wereld een
groot moreel effekt.
Het doet ons genoegen, dit alles in
„Het Volk" te lezen. L
Eerst was het: „Een beetje inflatie is
niet zoo erg."
Toen werd h,et: „Het gevaar dreigde
niet zóó, als Golijh het belieft voor te
stellen."
Daarna heette het: „Ben sluitende be
grooting is noodig, maar te verkrijgen
in langzamer tempo als Golijn wil."
Wibaut sprak in de Eerste Kamer zijn
waard eering uit óver het werk van Ooiijln,
al ontbrak de critiek niet, toch vorderden
we daarmee.
De schrijver in „Het Volk" van 19
Maart toont, zij het dan ook onbedoeld
met voorbeelden aan (zie naar Frankrijk),
dat minister Goiijin op den ©enigst goeden
weg was, en een langzamer tempo tot
zeer groote schade had geleid.
Het doet ons genoegen dit te mogen
opmerken. Dat het komen zou, verwacht
ten we wel, maar zóó spoedig hadden
wc de rehabilitatie van Colijn niet durven
verwachten.
j -.
voor mij gebeden had, en. ik zulk een
slecht mensch was, dat mijn oordeel nu
nog wel zwaarder zijn zou.
Simon antwoordde daar niet op, doch
zeide: „Wij zullen Gods Woord lezen."
Toen las hij, en ik luisterde aandach
tig; het was Spreuken 8; ik at de woor
den als op, en toen hij aan het slol
gekemen was en dè.ze woorden las: „Die
Mij vindt, vindt het leven, maar
allen, die Mij haten, hebben den dood
lief", vraagde ik wie het was, die daar
sprak, en of ik Hem ook zou kunnen
vinden. Toen zeide de vriendelijke man,
met een gelaat, waarop de hemelsche
vreugde als te lezen was: „Dat is de
beminnelijke Ileere Jezus, die van den
Vader gezonden is, om te zoeken en
zalig te maken, wat verloren is."
Die woorden klonken mij als hemelsclio
muziek in de ooren, en toch wist ik niet
wat ze beteekenden. Ik vraagde wat dat
alles beduidde en zeide: „Dat ik ver-
doren ben ,dat weet ik; maar wie de
Vader en wie de Heere Jezus is, dat
weet ik niet".
Simon liet daarop volgen: „Nu, mijn
jongen! daar hopen wij later over te
spreken; nu roept mij mijn arbeid, en die
niet werkt, zal ook niet eten."
De kapitaaivlucht.
Onder het opschrift: „de kapitaals-
vlucht houdt aan", deelt het Fransche
blad de Quotidien mede, dat er weer
een industrieel uit Artres door den dou
ane-post te Macou bij Condé aan de Schel
de is aangehouden op het oogenblik, dat
hij een bedrag van 27.000 frank aan Fran
sche waarden naar België trachtte uit te
voeren. De Quotidien meldt, dat zij, die
de fraude plegen kapitaal over de grens
te brengen, slim te werk gaan en het den
douane-ambtenaren bijzonder moeilijk ma
ken. Een hooggeplaatste ambtenaar van
de douane-administratie heeft den cor
respondent gezegd, dat, wil men met
vrucht tegen de kapitaalsvlucht optreden,
men ljpt aantal douane-grensposten aan
merkelijk moet uitbreiden en de vliegende
brigades versterken en verdubbelen, op
dat zij bij dag en bij nacht kunnen cir-
culeeren.
De moordenaar van Grootvorst Michaël.
Bij Tiflis zijn op een vliegtocht twee
sovjetautoriteiten omgekomen. Een daar
van was Mjasnikof, hoofdcommissaris
voor Transkaukasië. In den eersten tijd'
van het bolsjewisme werden hem ver
scheidene opdrachten van verantwoorde
lijken, doch vaak ook van weerzinwekken-
den aard opgedragen. Tot deze opdrach
ten behoorde ook zoo meldt de Times-
correspondent te Riga het vermoorden
van den eenigen broeder van den Tsaar,
Grootvorst Michael.
Van den moord op grootvorst Michaël
heeft Mjasnikof indertijd zijn eigen lezing
gegeven. In 1918 kreeg hij, naar hij ver
telde, volmacht om naar believen met
den grootvorst te handelen. Mjasnikof
ging nu naar den grootvorst, wien hij'
vertelde ,dat hij met een aantal sterke
helpers de vlucht van den grootvorst
naar Siberië en vandaar naar Engeland
had geregeld. Hij kon zich dus aan het
gezelschap toevertrouwen. Michael's se
cretaris, Johnson, vertrouwde Mjasnikof
wel, doch de grootvorst was niet al te
gerust over de plannen. Daar hij echter
geen anderen uitweg zag stemde hij er
in toe Mjasnikof te volgen.
In twee auto's werden de grootvorst en
zijn secretaris in oostelijke richting ver
voerd. In een bosch stopten de auto's..
Mjasnikof schoot toen zelf den grootvorst
dood, terwijl zijn helpers den secretaris
vermoordden. Een hoop hout met pe
troleum begoten lag reeds gereed en de
lijken werden verbrand.
hui m
iwaiWHAmcr»
Treurige feiten.
Ontstellende dingen gebeuren eiken dag,
schrft de Arnst. Dag aan dag staat het
nieuwsblad vol van allerlei ongehoorde
gebeurtenissen.
Tegen een verdachte van moord werd
levenslang geëischt, en de rechtbank be
vestigde den eisch en zette hem om in
een vonnis. In hooger beroep
wordt de beklaagde vrijgespro
ken.
Drie of twee kinderen pogen hun
vader te vergiftigen; zij worden gegrepen,
vastgehouden, weer losgelaten, omdat
het middel niet straf genoeg was om de
poging te doen gelukken. Het vijfde en
'zesde Gebod krachteloos gemaakt.
In Den Bosch pleegt de moeder dood
slag aan haar kinderen en schoffeert de
vader zijn dochterHet zesde en zeven
de Gebod bestaat niet meer. Ontstellende
dingen, zóó, voor de vuist weg, van één
pagina van het dagblad gelezen.
Terwijl de man buitenshuis zijn werk
verrichtte en de vrouw met haar huis
werk bezig was, lag ik in stille over
denkingen; en toen zij dicht hij mijn leger
kwam, vraagde ik wie de Vader was;
zij zeide: „De Vader is God". En op
mijn vraag, wie de Heere Jezus was,
antwoordde ze: „Deze is de waarachtige
God en het eeuwige leven". Toen zeide
ik: „Zijn er dan twéé Goden?" „Neen,
inijn kind!" antwoordde ze, „er is maar
één God". En dan begreep ik er niets
van dan alleen dit, dat ik verloren was
en er voor mij nooit raad of redding
zcu te wachten zijn.
Als Simon van zijn werk terugkwam en
het avond was geworden, dan kwam hij
bij mij zitten en onderwees mij, op voor
mij zeer bevattelijke wijze, uit de Schrift;
en van achteren bezien, mag ik zeggen,
dat de Heilige Geest dat onderwijs ze
gende; Simon was voor mij de Philippus
tot wien de Heilige Geest zeide: „Voeg
u bij den wagen."
Ik kreeg te zien, hoe ik iu Adam ver
loren was; hoe ik met een rechtvaardig
God to doen had, die van Zijn recht niet
kon afstaan, en hee ik de tijdelijke en
eeuwige straffen verdiend had. Maar, o
eeuwig wonderIk kreeg óók te zien,
Dan wordt nog niet gelet op 't aantal be-
roovingen, afzondering, 't kwaad dat zich
zelf straft, en menigeen naakt en beroofd
de straat wordt opgeschopt, op de vree-
Selijke gevallen van kindermoord, enz.
Ontstellende dingen.
De Kamerverkiezingen.
De candidatenlijst van de Democrati
sche Partij zal in alle kieskringen de vol-
igende 20 namen bevatten:
1. Prof. mi- J. E. Heeres; 2. Wj. J. Kre-
winkel; 3. mevrouw mr A. Zeijdensdorff-
De Zeeuw; 4. Gerh. van Dijk; 5. J. N.
de Jong; 6. Th. B. V. Uil];; mevrouw W.
van 'den Pauwert; 8. dr R. de Waard; 9.
imevrouw A. Schwier-Rutters; 10. gen.
G. J. W. Koolemans Beynen; 11. K. Dil-
ling; 12. mevrouw H. van Bieme-Hijmans;
13. H. F. Tillema; 14. B. Israël; 15. A. I-
Witman; 16. mevrouw W. Willink-Altas;
17. C- Roggeveen; 18. H. S. Eriks; 19.
J. A. van Sijn; 20. A. van Gent.
Ten behoeve va n zenuw- en
zielszieken. Men verzoekt ons plaat
sing van het volgende:
De Centrale vereeniging ter behartiging
der maatschappelijke belangen van zenuw
en zielszieken heeft onlangs de kon. goed
keuring verkregen en zal nu met haar ar
beid aanvangen. Zij wenscht haar taak
zoo ruim mogelijk op te vatten en zal
niet alleen haar belangstelling uitstrekken
over de zieken in engeren zin, maar ook
over hen, wier gestoorde of defecte gees
testoestand maatschappelijke hulp ver-
eischt. Ten einde deze hulp voor de velen,
die haar van noode hebben, zoo bereik
baar mogelijk te maken, zijn er in meer
dere groote gemeenten Consultatie Bu
reaux opgericht onder leiding van zenuw
artsen. Voor liet maatschappelijke werk
worden aan ieder bureau een of meerdere
verpleegsters of sociale werksters ver
bonden en vóór 9 bu reaux is men daarin
reeds geslaagd. Van groot belang moet
worden genoemd, dat in de groote steden
de consultatiebureaux door de plaatse
lijke geneeskundige diensten worden er
kend en gesteund. Men mag dan ook ver
wachten, dat ieder bureau zijn sociaal-
geneeskundige taak op doelmatige wijze
zal vervullen, al kan zij geen materieelen
steun verleenen. De algemeene organi
satie gaat uit van een Centraal bureau,
gevestigd in het „Wilhelminahuis", Prin
sengracht 717, te Amsterdam. Het bureau,
dat in het bijzonder .de maatschappelijke
belangen van de zenuw- en zielszieken in
de provincie Zeeland behartigt, staat on
der leiding van den zenuwarts W. U.
Schuurman en is gevestigd te Middelburg,
Dam G 96', spreekuur des Woensdagsnm.
1—2 uur-
Veerdienst VeereKam
perland. Men schrijft aan de Midd.
Crt.:
Op 20 Maart 1.1. stond een elftal rei
zigers aan den veerdam te Kamperland,
te wachten op de boot, die blijkens de
officieel© dienstregeling om half vijf uit
Veere moest komen en om vijf uur te
rug moest varen. In angstige spanning
en genietend van de Maartsche koude ble
ven die reizigers daar tot eindelijk -half
zeven ©en bootje bij den steiger aanlegr
de. Als reden der vertraging werd door
den bedienenden knecht opgegeven, dat
de machine van de motorboot defect
was en dat hij had getracht die weer
op gang te krijgen. Dat was niet gelukt en
nu werd met een kleine, open roeiboo^
het elftal reizigers plus eenige fietsen
ingeladen.
Om zeven uur kwamen de passagiers
verkleumd te Veere aan. Zij misten de
auto naar Middelburg en ook den trein
vandaar naar Holland en waren genood
zaakt meerdere kosten te maken voor
vervoer naar Middelburg. Ik weet niet,
of de provincie hier kan aangesproken
worden tot vergoeding der kosten, maar
wenschelijk zou het zijn. Had het bedie
nend personeel dadelijk gebruik gemaakt
van de groote boot met aanhangmoior,
dan zou er weinig vertrag'ng geweest zijn
en waren de passagiers niet op onnoodige
kosten gejaagd.
Goes. Het huis van arrest of
de strafgevangenis te Goes. Wie
had kunnen denken bij het bouwen der
gevangenis in 1800'65, dat dit gebouw
waarop men 50 jaar lang gewacht had,
nu na een gebruik van 60 jaar zou
dat er nog ©en middel was om die straf
fen te ontgaan en wrederom tot genade
te koinen. Er waren reeds meer dan
zes weken verloop en, dal Simon mij
eiken avond in de waarheden onderwezen
en reeds meermalen van den Heere Jezus
tot mij gesproken hau, toen, ik kan het
niet anders uitdrukken, er een lichtstraal
in mijn hart en op den Ileere Jezus viel,
zoouat ik Hem in 't oog kreeg als den
Middelaar en Z-o-enborg, en ik was niet
tot zwijgen te brengen,om nog méér van
Hem te weten. Mijn leermeester sprak
met zooveel liefde van Hem en ik werd
zóó jaloersch, dat ik uitriep: „Och! dat
ik Hem vinden mocht."
De nacht maakte een einde aan ons
gesprok, doch ik bleef wakende, terwijl
ik gedurig de handen omhoog stak, alsof
ik Hem op die wijze vinden mocht, in
wien ik zóóveel begeerlijks zag, dat ik
er mijn leven voor zon hebben willen
geven.
Als ik aan de toekomst dacht, dat ik
deze lieve menschen zeu moeten verlaten
en als een deserteur behandeld worden,
dan brak mij soms het zweet uit van
angst; „doch als ik Jezus maar tot mijn
deel mócht hebben", dacht ik, „al moest
ik dan door den kogel sterven, dan was
RADIO-AMATEURS leest
iO' r,
Weekblad voor Amateurs en Luisteraars.
Schitterend luisterprogramma,
prachtige technische artikelen.
Prijs per >/2 j- f4.per J/i j- f7.50.
Vraagt gratis proefnummer aan de Adm.
ENGERS FABER, Amsterdam.
Agent voor het aanwerven van abonnè's gevr.
veranderen van bestemming. Bij het slui
ten van dit gebouw als gevangenis, vroeg
men: hoe kwam de regeering er toe een
huis van arrest te Goes te laten bouwen?
Voor de Fransche overheersching bezat
iedere gemeente haar eigen rechtspraak
(de vierschaar). In de steden waren Bal
juw, Burgemeesters en Schepenen de
rechters: op het land was het een
hoog-Baljuw, Schout, en Schepenen.
Voor meer belangrijke rechtszaken
ging men naar het hof te Middelburg;
voor zeer belangrijke rechtzaken ging
men naar het hof van Holland in Den
Haag. Ook Goes had zijn vierschaar met
zijn breedgetabbaarde rechters, welke el-
ken Maandagmorgen in de mooie vier
schaarzaal (ons nog wel bekend, thans
als de raadszaal) vergaderden.
Wie kent de prachtige schilderijen niet
van Martin Joseph Gecraarts? Wie ver
laat deze zaal zonder dat het plafond in
druk op den bezoeker gemaakt heeft?
Dit plafond stelt voor midden in de zaal
het alziend oog met zijn vèrschietende
stralen, omvat door eene zich met kop
en staart aaneenvoegende slang. Het zin
nebeeld der eeuwigheid. In den hoek
naast den schoorsteen, de bedrijven der
menschheid, voorgesteld in de wet en een
olijftak. 'Aan de andere zijde de gerechtig
heid voorgesteld in een weegschaal en
een bloot zwaard. Daartegenover de beloor
ning, voorgesteld in een krans met olijf
takken ten (een witte lelie. In den laatsten
hoek, deistrai' voorgesteld in een geesel-
roede, een zweep, en een doornentak, zijn-
die de roede der Justitie. Het geheel geeft
te kennenDat het alziend oog de daden
der menschen naar gerechtigheid wetegt,
de goede beloonende, en de kwade be
straffende. Deze plaatselijke gerechten ver
vielen in den Franschen tijd. Men kreeg
hiervoor in enkele steden in de plaats
de arrondissements-rechtbanken. Ook
Goes kreeg zulk een rechtbank met een
rechtsgebied voor Zuid- 'en Noord-Beye-
land en een gedeelte van ^eeuwsch-
Vlaandefen. De steden welke aangewezen
werden voor arrondissements-rechtbanken
werden verplicht voor rechtsgebouwen,
enfef.'te zorgen; men meende dat er overal
gebouwen genoeg aanwezig waren. Later
zou hét rijk in al de behoeften voorzien
men vergat, door plaatsen bijeen te voe
gen die een eilandengroep vormden
dat dit groote moeilijkheden met zich
brachtvooral in den winter. Dit bleek
spoedig bij de zittingen der rechtbank
te Goes. Deze hield ook zooveel mogelijk
de gevangenen te Goes in bewaring. Goes
had toch zijn oude gevangenkamers nog!
Deze bestonden destijds uit een tweetal
kamers op den grooten stadhui storen, elke
kamer gaf plaats voor tien personen
een der kamers wordt nog altijd in zijn
ouden vorm bewaard; hierin verbleef de
bekende Jan Katoen, die met krijt op de
Ganzepoort schreef bij zijn vlucht:
„Die wil stelen en niet wil hangen
Ga naar Goes en laat.zich vangen
Want de Heeren van ter Goes
Zijn zoo zacht als appelmoes."
De andere kamer, sinds verbouwd,
noemde het publiek Bakenskamer. Ver
moedelijk is deze naam ontleend aan den
eersten bewoner. Op de zolder van het
raadhuis had njen twee kamers voor gij-
zeiaars, de dubbele hut genaamd, deze
hieven bestemd voor dezelfde straf. Ver
der bestond nog het donkere gat, nog he
iden in gebruik, en nog- had men de twee
lokalen in de politiewacht, de spekkamers,
zoo men die toen noemde. Men liet nu.
een derde kamer in den grooten stadhuis
toren inrichten voor vrouwelijke gevange
nen. Bleken al deze kamers de bevol
king bij tijden niet te kunnen bevatten,
dan bracht men de mannelijke gevange
nen in het Gasthuis en de vrouwelijke ge-
't mij toch goed." Maar ik miste Hem
en wist niet of ik Hem ooit zou vinden.
Hoewel ik er ecntei onbewust van was,
toch had de lieve Heiland mij voor Zijn
rekening genomen, en de golven en de
baren, die over mijn hoofd stonden te
komen, zou Hij mij alle ten goede doen
medewerken.
Door de moederlijke zorg van de vrouw
des huizes herstelde ik weldra van mijn
krankheid en had mijn vo<et weder
tot mijn dienst, zoodat, hoe zwaar het
mij ook viel, ik aanstalten moest gaan
maken om te vertrekken en weder tot
mijn korps terug te keereh.
Wat ik echter toen nog niet zag, is mij
van achteren klaar en duidelijk geworden.
Ik was in de woning van S mon van
Oori. een ander mensch en, door de
krachtdadige en onwederstaanbare wer
king van den Heiligen Geest, een arm
zondaar geworden aan de voeten van
den Ileere Jezus. En hoewel ik Hem nog
niet mocht omhelzen als mijn Heere
en mijn God, zoo was mijn hart noch
tans vervuld van liefde tot en vond
ik zooveel dierbaars en beminnelijks in
Hem, dat de keuze bij mij beslist was,
om Hem te volgen, al was het door
smaad en schande. (Wordt vervolgd.)
