I>K ZEEUW
TWEEDE BLAD.
TWEE BROEDERS.
Buitenland.
Binnenland.
FEUILLETON.
VAN
MAANDAG 23 MAART 1925. No. 14G.
Een jubilaris.
„Het Volle" geeft bij gelegenheid van
diens SOsten verjaardag een photo van
den Amsterdamschen wethouder den heer
De Miranda, en wijdt waardeerende woor
den aan zijn karakter en arbeid.
Het blad noemt hem „den meest aange
vallene van alle soc. dem. wethouders in
ons land". Wat wel mogelijk is; want de
heer De-Miranda durft, door de praktijk
geleerd, maatregelen verdedigen die den
toorn van zijn partijgenooten opwekken.
Wij wezen er indertijd op hoe hij aan de
Amsterdamsche gemeentewerklieden en
ambtenaren voor het nieerondeel zijn par
tijgenooten de waarheid durfde zeggen,
dat zij alles aan hun (eigen-) belang op-,
offeren.
Van lvem is -o.a. het striemende woord;
„Ziedaar de tegenstelling. Cultureele be
moeiing of loonpolitiek. Ontstaat er een
botsing tusschen beide, dan: weg cultu
reele politiek, leve de portemonnaie.
En verder, mooie congressen over me
dezeggenschap en socialisatie hebben ab
soluut geen waarde, wanneer de grond
gedachte daarvan is, een bevoorrechte po
sitie voor degenen die in deze bedrijven
zullen werken. Als de loonactie de draag
ster blijkt te zijn van de socialisatie-
gedachte, dan is er voor den sociaal
democraat alle bekoring af.
Wanneer de sociaal-democraat, verplicht
zou zijn aan al hun wcnschen tegemoet
te komen en hun' eischcn in te willigen,
dan zou liet ambtenarencorps binnen den
kortst mogelijken tijd de diensten en be
drijven hebben opgegeten."
En de wethouder somde daarbij voor
beelden op ontleend aan de gasfabrieken,
de tram, de monopolistische bedrijven,
„waar men het belang van het personeel
(wil) laten domineeren boven -de sociale
bemoeiingen".
„Men denke", zoo gaat hij voort, „aan
de vele gemeentelijke badhuizen, waar
van een regelmatige uitbreiding afstuit op
de hooge kosten van looncn en salarissen,
die zeker het dubbele bedragen van die
in particuliere inrichtingen.
Men denke verder aan den Centralen
Dienst voor de levensmiddelen en aan
den vischventcr, die in het gemeentelijk
bedrijf tol ambtenaar is gepromoveerd."
En hij hekelt het „verdwaasde" zeggen
der „voormalige vischventors, dat ophef
fing van het bedrijf hen niet zooveel deren
kon, daar de pensioenwatten hen in dat
geval wachtgeld verzekerden", en het drij
ven der verpleegsters in de gemeentelijke
ziekenhuizen omdat „het zoo mooi lijkt
te kunnen pronken met hooge salarissen"
doch .„met het anti-sociale gevolg, dat de
zieken in een milieu blijven, dat nauwe
lijks voor gezonde menschen geschikt is".
Sterker nog: hij sprak over een deel der
gemeente-arbeiders het harde oordeel uit:
„Gedurende den officieelcn werktijd con
serveert men zich zooveel mogelijk."
En hij voegde er de waarschuwing
aan toe
„Nog zijn de sue.-dem. raadsleden en
wethouders niet uitsluitend looncommis-
sarissen. Als goede sociaal-democraten
moeten wij zorgen, dat hel zoover ook
niet komen zal."
Altegaar goede woorden uit een eerlijk
hart geweld; doch die bij de betrokkenen
blijkbaar niet in goede aarde vielen, want,
naar wij destijds in onze, „Rotterdammer"
lazen, het hoofdblad „Het Volk" betuigde
zijn ontstemming over dit ontactisch op
treden. De voorzitter van het N. V. V., ds
heer 'Stenhuis, wilde geen gemeenschap
meer hebben met dezen kapitalistenknecht
en bedankte voor de commissie ter bestu
deering van het gemeenschappelijk over
leg, waarin hij met. zijn partijgenootzit
ting had. En „Ons Weekblad", het orgaan
van den modernen Nederlandschen Bond
van gemeentewerklieden, uitte zijn ver
bolgenheid aldus:
„Hoe het mogelijk is dat er van de hand
van De Miranda, van een soc.-dem. wet
houder, een brochure met zoo'n inhoud
verschijnt, vermogen wij niet te begrijpen-
Wanneer dergelijke geschriften uitgaan
van lieden van liet slag Colijn, Simon
Maas, Kortenhorst en dergelijke, dan kun
nen we ons dat voorstellen, maar van
De Miranda, wij snappen het nietWe
hebben van het Amsterdamsche voor
beeld het Amsterdamsche gemeente
bestuur marcheerde van de vier groote
steden steeds vooraan bij de verslechte
ring der arbeidsvoorwaarden voor ge-
meentepersoneel al genoeg plezier be
leefd, om nu zonder een woord van
krachtig protest allerlei praatjes van De
Miranda te aanvaarden."
Wij zijn van oordeel dat een wethou
der, {lie zoo durft optreden, dat hij er
den smaad van zijn eigen volkje voor wil
verdragen, recht heeft op waardeering ook
van niet-geestverwanten.
Onze tijd lijdt aan karakterschaarschtc,
en mag derhalve flinke karakters als de
zen Amsterdamsehen wethouder wel in
eere houden.
Geen synthese.
Indien de synthese-gedachte voor ver
wezenlijking vatbaar was, zouden wij
haar gaarne mee aanvaarden.
Doch zoolang de antithese nog werkt,
is de synthese onmogelijk.
De antithese (tegen stelling) is er van
't Paradijs af geweest, en zal ook in dit
ondermaansche niet verdwijnen. Omdat
dit helaas niet kan.
Er is nu eenmaal een scheidslijn tus
schen de menschen getrokken. Rechls
van die lijn sftaan zij die met Gods
Woord rekening houden in de wetgeving,
in het staatsrecht, op alle terreinen van
het leven, ook in de staatkunde; en
links allen die 't hiermee niet eens zijn.
Dit is zoo duidelijk dat 't geen nader
betoog behoeft.
Telkens wordt in 't leven die tweeërlei
kijk openbaar, waarbij de menschen in
twee groepen uiteengaan;- en in do Ka
mer komt 't telkens ook duidelijk uil. Ooi:
in do pérs.
- De heer Wibaut (soc.-dem.) gaf dez-ei
dagen in „De Nieuwe Tijd" een teekening
van het huwelijk zooals hij zich voorstel!
dat liet in den socialistischen keilstaal
zal belmoren te wezen.
Ook het huwelijk Mn'ijgt in zulke ge
meenschap een andere beteekenisHet
huwelijk zal daarom niet verboden zijp
en ook niet noodzakelijk van denzelfden
man, in elk voorstellen dat ook in eigen
domsverhoudingen, tegenovergesteld aan
die van (hans, de monogame vorm van
samenleven van één zelfden man en
één zelfde vrouw, die het kenmerk is, in
elk geval de veronderstelling, van ons
liegejnwoordig huwelijk, in zeer ruimte
mate zal voorkomen. Wat meer zegf, wij
verwachten dit zelfs. D.e vorm van sa
menleven tusschen man en vrouw zal dan
beheerscht worden door neiging, oorzaak
en temperament. Dq monogamische1)
vorm biedt zonder twijfel hare eigenaar
dige voordeelen. Zij biedt zekere kansen
op rustigheid en regelmaat, die dooï
velen wordt begeerd.
Bij welgeslaagde keuze, bij gebleken en
voortdurende overeenstemming tusschen
denzelfdën man en dezelfde vrouw, biedt
de monogame vorm van samenleven een
zekere vastheid voor bohoud van het
goede. Maar 'zoo de monogame vorm
van samenleven niet meer voortspruit uit
eigendomsverhoudingen, zal wat wij nu
huwelijk noemen, toch minder algemeen
zijn dan thans. Doch, hoe dit moge zijn,
de ongehuwde moeder en de gehuwde
moeder staan als moeder van oen volgend
geslacht voor de gemeenschap gelijk.
Die ongehuwde moeder zal de vrouw
zijn die wel één of meer kinderen be
geert, doch niet noodzakelijk van denz-e'lf-
clen man, in elk geval zonder daarvoox
steeds met dezen zelfden man of met
eenigen man te moeten sjamenwonen.
Er zijn thans reeds vele ongehuwde vrou
wen, die op deze wijze kinderen zouden
begeeren. Er zijn ook vele gehuwde vrou
wen, die -aan het hebben van kinderen
zonder gehliwd te zijn de voorkeur zou
den hebben gegeven. Zoo zullen in de
onderstelde gemeenschap „ongehuwde
waarbij1 één man één vrouw heeft, met
wie hij gehuwd is.
HOOFDSTUK I-
1) o—
In het laatst der achttiende eeuw leefde
er in het stadje H. in Zuid-Holland in
een achterbuurt een arme weduwe; zijl
was overal bekend onder den naam van
„do sulfervrouw". Hoe ze aan dien naam
kwam? Men weet, dat er in die dagen-
nog geen lucifers waren, maar dat in
geen enkel huisgezin de zwavelstok ont
brak, die destijds nog veelal met het
oud-IiolLandsch woord „solferpriem" werd
aangeduid. En deze solferpriemen te ver
vaardigen en dan langs de huizen te
verkoopen, leverde haar oen schrale bete,
w-e-lke ze met haar éénig kind getrouw
doelde. Het waren benauwde dagen voor
do oude sloof, wanneer zo de henncp-
-stengels moest zwavelen, -en menig kuchje
en menig zuchtje werd er dan van haar
gehoord. Zo was arm maar eerlijk en
zeida w-eleens: „Liever dood dan een
duit schuld tc maken". Do arme ziel had
er niet hot minste besef van, wat er na
den dood volgde. Zij was als het veulen
van eon woudezel opgevoed en heeft
dien weg tot aan haar einde toe be
wandeld. Haar kind, haar Neeltjo, was
haar oogappel, baar afgod. En geen
wonder,' want het was -een beeldschoon
kind, -en bij verdere ontwikkeling kwam
zulks nc-g meer uit.„D|aarbij bezat ze ©en
uitnemende lieftalligheid, die haar voor
m-enigen jo-nfeling bekoorlijk maakte, zoo
dat zij al spo-edig vele bege-orige o-o^en
op haar gevestigd zag, hetwelk voor baar
moeder -een groote vreugde was, daar
li-et miemsch- niet begreep, dat haar kind
juist daardoor naar den -afgrond word
gevoerd.
Bet meisje mo-est al spoedig mee aan
den arbeid, hoewel haar moeder niet
wilde, dat ziji haar a,an het sulferbranden
hielp, omdat zij vreesde, dat dit haar
schoonheid zou doen verminderen. Aan
loeren werd niet gedacht; zij moest mede
haar kest verdienen en ging dan ook
-eiken morgen met een vracht zwavel
stokken de deur uit; -en wanneer ze dan
heenging, lag .hare -moeder over de- onder
deur, haar kind me-t welgevallen nasta
rende, totdat zij haar uit het oog verloor.
Dit gewaande geluk duurde echter niet
lang. Op twee en twintig jarigen leeftijd
openbaarden zich teeke-ncn, die de sulfer
vrouw deden vreezen, dat Neeltje moe
der stond te worden. De to-oneelen, -dia
to-en in dat schamel 'verblijf plaats had
den, laten zich niet beschrijven. Dia o-ude-
suliervrouw werd nu ,do beul van haar
moeders", moeders zonder samenwonen
den man, zeker meer voorkomen dan
thans."
De-ze opvatting' van het huwelijk wordt
ook in ons land doo-r duizenden gedeeld.
E;n dan zou men nog wanen dat de anti
these heeft uitgediend. Was liet maar
waar 1
Doch zoolang er onder de candidaut-
ministers -en candidaat-wetgevers nog
staatslieden gevonden worden van het
type-Wibaut, hoe braaf deze menschen,
uit -menschelijk oogpunt gezien, ook wezen
mogen, zoolang zullen wij om des be
ginsels wil niet zwijgen.
De wervelstorm in Amerika.
De berichten, welke over de ontzettende
ramp, die vooral het Zuidelijk deel van
Illinois, Missouri en Indiana teisterde,
blijven binnenkomen, bëvatten nog een
aantal nieuwe bijzonderheden over het
verloop on den omvang dezer verschrik
kelijke catastrofe. In totaal zijn zes mid
den-Westelijke staten d-oor de tornado ge
teisterd, welke van een -ongeëvenaarde he
vigheid was.
Gelijk gewoonlijk bij {lergelijke rampen,
braken talrijke branden uit, z-ooals men
weet. Wij meldden reeds het in de asch
leggen van tw.ee prachtige hotels to Palm
Beach in Florida on van talrijke nabij ge
legen villa's. Men schat, dat de schade,
door de vernieling van beide hotels ver
oorzaakt, ongeveer 12 millioen gulden be
draagt. Honderden hotelgasten verloren
hun juweelen, kleeclercu en andere be
zittingen.
Na O-ost-Missouri geteisterd te hebben,
woedde de tornado in Zuid-Illinois. Men
zag den wind als het ware naar de aarde
nederdalen, daar zijn verwoestingen aan
richten, zich weer verheffen en elders
weer neerkomen -om zijn vornielcndo
kracht opnieuw tc doen gelden. De groote
meerderheid der huizen, die vernield wer
den, waren van de lichte houtbalken-
oons-tructie, welke in. de meeste streken
van Amerika en Canada gebruikelijk is.
Houten daken werden door den wind op
genomen en honderden meters ver wegge
voerd. Heelo gezinnen werden in. eenigc
gevallen gedood. Bij de vernieling van de
school to De Soto' Merde-n, zooals men
weet, talrijke kinderen gedood on gewond-
Van do 250 zich in hot schoolgebouw be
vindende personen ontkwamen, er slechts
drie -ongedeerd.
Op sommige plaatsen was de „strook",
door don wervelwind -geteisterd, niet bree
der dan 1.00 meter- Vele zware telegraaf
palen knapten af als lucifershoutjes en
van menigen boomgaard bleef slechts een
omgewoeld stuk grond over. Meubelen,
auto's en allerlei huishoudelijke artikelen
werden overal door den wind verspreid
en hoornen, die aan' de-^woede van den
storm ontkomen waren, hingen vol met
beddelakens, dekens, gordijnen, enz., die
door den wind de lucht in waren gevoerd.
In Duquin (Illinois) werd de koepel van
het stadhuis .gelicht en tegen den grond
gesmakt .Ook do scholen werden daar
verwoest en bijna, elk gebouw werd ver
nield.
De tornado begon juist op het meest
ongunstige tijdstip van den dag, n.l. mid
den in den namiddag, op welken tijd de
scholen -met kinderen, -en,de kantoren,
fabrieken, werkplaatsen en winkels met-
personeel gevuld zijn, mot liet gevolg, dat
talrijke ongelukkigen, toen de cycloon de
huizen als kartonnen doozen in elkaar
drukte, onder de puinen bedolven werden.
De zakenwijk van De S-oto bleek bijna
geheel door brand vernield en bijna allé
huizen der stad waren weggevaagd- Een
ooggetuige zag ongeveer 40 auto's, die op
en -over elkaar geworpen waren door de
kracht van den wind.
De slachtoffers van de tornado worden
met besmettelijke ziekten bedreigd. In
Zuid-Illinois zijn op vele plaatsen do
stroomen -door lijken besmet. Medischs
deskundigen zijn uit Chicago naar ver
schillende plaatsen gezonden om do be
smetting tegen te gaan.
Thans wordt gemold, dat er minstens
850 dooden zijn. Het totaal zal nog gro-o-
ter blijken, wanneer de berichten uit de
afgod; zij kou het niet verkroppen, dat
haar kind haar die schande aandeed, -en
dagelijks vloeiden haar lippen over van
ver we-nschingen
Neeltje wérd moeder van twee zonen,
-e-ri meest helaas haar eigen loven er biji
inschieten. Radeloos -en als in wanhoop
stond de oude vrouw bij het lijk van
haar kind, terwijl zij zich belast zag met
de zorg van twee kinderen, die bij de
geboorte mèt de moeder de moedermelk
moesten derven. Het waren twee stevige
jongens, re-clite Ezau's.
Die oude vrouw schikte zich in haar lot;
zoo goed en zoo kwaad als ze kon, bracht
ze de kinderen gro-ot, di-e, toen ze be
gonnen op te wassen, wel schoon van
aanzien waren, d-o-ch beiden den rechten
Ezaü's-aard openhaarden. Z,ij werden een
schrik voor de buren en een last voor
kunne stadgcnc-oten, en hot was wel te
verwonderen, dat zij geen kennis met de
justitie maakten, daar de een al bekwa
mer was dan tie ander, om allerlei on
gerechtigheden te bedrijven, zijnde het
hun éénige lust om kwaad te do-en.
Het was een verlossing, toen zo bei
den op zestienjarigen leeftijd als tam
boers bij het leger werden ingelijfd. Niet
minder was het voor do oude vrouw een
verlossing, toen ze de beide woudezels
kwijt was, hoewel ze het niet lang over
leefde. De sulfervrouw ging dan weg van
afgeloopen districten zijn binnengekomen.
Verscheidene „personen, die vermist wor
den, zijn, naar men gelooft, tusschen puin-
hoopen en in de rivieren geslingerd.
In sommige steden is bijna geen licht,
water en brandstof. Er zijn veldkeukens
ingericht en duizenden personen worden
door soldaten en op andere wijze gevoed.
Men schat, dat 55 millioen dollars noodig
is voor het ondersteuniugswerk.
De zakenmenschen van Chicago zullen
een half millioen bijeenbrengen en het
parlement van Illinois heeft ook een half
millioen beschikbaar gesteld.
Ga de kiezerslijst na.
Van heden, 23 Maart, af ligt op de
secretarie van elke gemeente voor een
ieder de kiezerslijst tor inzage, zooals
die thans door het gemeentebestuur op
nieuw is vastgesteld. Tot en met den
15en April is elkeen bevoegd, bij het
gemeentebestuur verbetering van de lijst
aan te vragen op grond dat hij zelf of
een ander in strijd met de wet daarop
voorkomt, niet voorkomt of niet behoor
lijk voorkomt.
Het is met hot oog op de Tweede
Kamerverkiezingen, welke dit jaar plaats
hebben, gewensclit, dat de kiezers en
kiezeressen en vooral zij1, die- meonen
voor het eerst in de termen te vallen
om het 'te worden, van deze gelegenheid
tot controle gebruik maken.
Men meene niet, dat dit overbodig werk
is. Bij do uitgebreidheid der lijst zijn
allerlei vergissingen mogelijk en menig
een, die te goedertrouw meende kiezer
te zijn, heeft toen het te laat was, ont
dekt dat zijn naam ten onrechte niet op
de lijst voorkwam. Is de kiezerslijst een
maal vastgesteld, dan is er aan de zaak
niets meer te veranderen. Wie er ten
onrechte op staat, kan stemmen; wie er
ten onrechte niet op staat, verliest voor
dit jaar zijn stemrecht.
Wie heeft nu het recht op de lijst
te staan, wie is kiezer?
Om het kiesrecht voor de Tweede Ka
mer te bezitten, is vereischt dat men op
1 Febr. 1925 Nederlander was en ten
minste gedurende de voorafgaande 18
maanden in het rijk of zijn koloniën
of bezittingen was gevestigd, terwijl men
vóór of op 15 Mei 1925 den 25-jarigen
leeftijd moet hebben bereikt.
Ieder kan dus zelf nagacan of liij op
de lijst moet voorkomen.
De overheid geeftnu ten volle tijd
en gelegenheid om na te gaan of er met
elk rekening is gehouden. Wie zijn tijd
iaat voorbijgaan, heeft later geen recht tot
klacht.
Men zorge dus nu dat onaangename
verrassingen zich in Juli niet kunnen
voordoen. Men controleere de kiezerslijst
en doe het spoedig!
D e Tweede K a m erve r-
k i e z i n g c n.
„Staat en Kerk" bevat de volgende!
candi-datenlijst van do Horv. Ger. Staats
partij:
1. ds C. A. Lingbeek té Reitsum; 2.
drs. J. J. W.oldendorp te Groningen; 3.
G. Nieuwenhuysen tc D|cn Haag; 4. G.
Buising, te Rotterdam; 5. ds L. C. W.
Ekering te Amsterdam; G. A. J. te Loo te
Delfstrahuizen7. Cr. J. Prins Jbz. te Olde-
brpek; 8. W|. A. Boers te Amsterdam;
9. B. Renooy te Dien Haag; 10. D-. B.
Mielion to D|en Haag.
Twee redevoeringen.
Wij ontvingen „Tot 's lands behoud",
en „Drieërlei weerbaarheid", cle eerste
de begrootingsrede van Min. Colijn in do
Eerste Kamer en "de tweede do in die
zelfde Kamer gehouden begrootingsrede
van Prov. Mr P. A. Diepenhorst. Deze uit
nemende lectuur, waarop wij zeer do aan
dacht vestigen, wordt uitgegeven door
de N.V. Dagblad en drukkerij „De Stan
daard" te Amsterdam.
Invoer van paarden in
D u i t s c h 1 a n d.
Vernomen - wordt, dat de invoer van
paarden in Duitschland binnen enkele da
gen weder zonder speciale vergunning
zal zijn toegestaan. Bij invoer zal het
autonome tarief van invoerrechten wor
den toegepast, hetwelk bedraagt voor
allo vle-esch, o-nhewee-nd, en was weldra
vergeten. Haar leven was vol ellende,,
haar sterven niet minder.
Hoe doelloos, zouden we zeggen, was
het leven van deze vrouw, en niet minder
dat, van haar kind. Wat al duisters is
-ér in de handelingen Gods. Waarvoor,
zouden we vragen, hebben die menschen
op aarde geleefdHet was nochtans in
Gods -eeuwigen raad bepaald, en hoewel
wij slechts zien wat voor ooge-n is, zoo-
gaat de Heere echter Zijn eigenen weg
en blijkt het, dat Zijne wegen niet zijn
als ónz-o wegen en Zijne gedachten niet
als ónze gedachten. 1
HOOFDSTUK II-
Zoo gingen dan de beide broeders, die
iets hiz-onders hadden, dat zelden voor
komt, do wijlde wereld in. Ze waren,
zooals wij weten, tweelingen, en ge
leken o-p -elkander als twee droppels
water. Zo hadden beiden schoiome, 'wel
gevormde gelaatstrekken, zwart, krullend
haar en een paar donkerbruine oogen, -die
woest in de oogkassen rolden en een-e
minder aangename uitdrukking aan h-un
'gelaat gaven. Die-ze buitengewone gelijk
heid wekte zelfs ieders bewondering, en
te-en zij zich aan de keuring moesten on
derwerpen, trok dit zóó de aandacht, dat
zij tegelijk gekeurd werden, en de -officier
van gezondheid mo-est constateeren, dat
paarden van een waarde beneden 1000
Alk. 90 Mk. per stuk; voor paarden van
10002500 Mk. 180 Mk. en voor paarden
hoven 2500 Mk. 360 Mk. Aan exporteurs
wordt in overweging gegeven niet tot
verzending over te gaan alvorens zich
te hebben overtuigd, dat het betreffende
Duitsche grensstation reeds gemachtigd is
een invoer zonder speciale vergunning
toe te laten.
Zeeuwscho week te Rotterdam.
Van 19 tot 28 Maart is in „Ons Huis" te
Rotterdam een Zeeuwscho week georga
niseerd.
Het bestaat eerstens uit een interes
sante tentoonstelling, waar men Zeeland
vertegenwoordigd vindt op het gebied
van ldeèderdracht en lijfsieraden, waar
onder ook oude, kantwerk en kantklos
sen, volksvermaken, gaaischieten, hout
snijwerk, Zeeuwsche schilder- en grafi
sche kunst, oesterteelt en ansjovisvangst,
landbouw, bedijkingen, enz. Ook werden
er een drietal avonden gegeven om door
voordracht en muziek, film en tobneel,
het Zeeuwsche leven uit te beelden.
Zaterdagavond is in do Groote Dloele-
zaal, welke geheel bezet was, een gezel
schap van een twintig Zuid-B-evelanders
onder leiding van den heer G. Houte
kamer uit Kloelinge opgetreden, met een
goed gekozen program van 'Zeeuwsche
volksliedekens. Ook boerendansen werden
met begeleiding van 'den vedelaar uit
gevoerd. Een en ander had veel sfifcees.
Ook een film, opgenomen van oude volks
gebruiken, werd vertoond.
E (fn a anbod van Henry
Dj e t e r d i n g.
In een tafelrede, op eon bijeenkomst
in de Industrieele Club te Amsterdam
heeft sir Henry Dpterding het voorstel
gedaan gedurende drie jaar drie groepen
van 24 jongelui met 12 leeraren een
vacantiereis naar Indië te laten maken.
Ilij zelf zal de helft der kosten dragen.
Opheffing Raad van Arbeid
te Go u d a.
Met ingang van 1 April zijn de ge
meenten, ressorteerende onder den Raad
van Arbeid te Gouda, verdeeld over het
gebied der Raden te Utrecht, Leiden,
Rotterdam en Diordrecht. Voor zoover
hun niet ontslag wordt verleend, gaan
alle ambtenaren en beambten, werkzaam
bij den Raad van Arbeid te 'Gouda, met
ingang van 1 April over naar den Raad
van Arbeid te Utrecht. Alle bezittingen
vorderingen -en Tasten van den Raad
van Arbeid te Gouda, gaan over op
dien te Utrecht.
Di e K o n i n k 1 ij k e f am i 1 i e.
Het Zwitsersch Tel. Agentschap seint
uit Siders, dat H. M. de Koningin en
Prins Hendrik Vrijdagavond uit die plaats
zijn vertrokken om via Bazel naar Ne
derland terug te keeren.
Do Koningin en Prins Hendrik arriveer
den Zaterdagmorgen op hun terugreis
van Zwitserland naar Holland, te Brussel.
De Belgische Koning, de Koningin en
Prins Leopold bevonden zich aan het
Noorderstation, om II. M. en den Prins
te begroeten en 'hadden een langdurig
onderhoud met hen. De Nederlandscho
gezant te Brussel en diens echtgenooto
kwam tevens hun opwachting bij H. M.
maken. Vervolgens vertrokken Koningin
en Prins^ naar Nederland.
Zaterdagmiddag zijn zo met den Pa-
rijschen sneltrein van 4.15 uur van hun
verblijf in Zwitserland in de residentie
teruggekeerd. Het Koninklijk echtpaar
werd op het perron verwelkomd dooi
prinses Juliana, De vorstelijke familie,
die in een open auto plaats nam, werd
bij het wegrijden door een talrijk© me
nigte hartelijk toegejuicht.
R ij k s t e 1 f o o n a a n s 1 u i t i n g e n.
Met ingang van 1 Juli a.s. wordt hel
recht van f 25 per jaar teruggebracht
tot f 12.50 voor allo doorverbindingen
(locale en interlocale) ten behoeve van
politie, brandweer, doktoren, ziekenhui
zen, waterschappen, enz., waarbij1 het al
gemeen belang in veel sterkere mate be
trokken is dan het ^particuliere belang
van den doorverbondene. Vo-or alle ove
rige doorverbindingen is het volle recht
verschuldigd.
ze o-v-er het ga-nsche lichaam- volkomen
op -elkander ge-leken, maar dat Gijs o-p zijn
borst -e-en m-o-edervlek had, ter grootte
van een dubbeltje, die bij Bart niet ge
vonden w-er-cl.
Deze sterke gelijkenis was ni-et zelden
oorzaak, dat er verwarring ontstond, ter
wijl zij ha,ar niet zelden dienstbaar maak
ten, om -de -e-en of andere grap uit te
halen, -die -echter ni-et altijd even on
schuldig w,as. L
W-anne-er zij in lateren leeftjj-d van
hunne -ontmoetingen verhaalden, dan kwa
men die zaken oo-k weieens te berde. Zoo
herinnert de schrijver van dit verhaal
zich, -dat Gijs hem mededeelde hoe ze
in -e-en stad in Frankrijk bet middagmaal
-wenscliten te houden, terwijl hun geld
ni-et toereikend was, om voor beid-en een
maaltijd te do,en aanrichten. Gijs ging
in -e-en koffiehuis -en zette zich aan tafel.
Te-en hij goed verzadigd was, kwam -er
een jongen in de zaai, die ze-ide, dat hiji
door een officier buiten werd geroepen
Hij stond op, liet zijn shako achter -en
vcrwijd-exd© zich een oiogenblik, waarna
Bart blootshoofds binnenkwam en zich
aan tafel zette. B-eid-en aten totdat zijl
'verzadigd waren, zonder dat de hospes
het bodrog bemerkte; all-een zei-de hij, dat
die tamboer -een. buitengewoon groote
maag scheen te hebben.
(Wordt vervolgd.)
