OE ZEEUW
PU ROL
TWEEDE BLAD.
VERVOLGD EN GERED.
Binnenland.
VAN
FEUILLETQM.
Ons tot leering.
Schrale Lippen
Ruwe Huid
gebruik ik altijd i
VRIJDAG 20 MAART 1925. No. 144.
Die inkomstenbelasting.
In het wetsontwerp van minister Co
lijn tot verlaging van do inkomstenbe
lasting komt een wensch tot zijn recht,
welke van ouds door de antirevolutio
naire partij is uitgesproken.
Het vooïstel beoogt, volgens de memo
rie van toelichting, den druk der in
komstenbelasting te verminderen door
verhooging van den kinder
aftrek.
Terwijl deze aftrek thans voor de in
komens beneden f1400 slechts f100 be
draagt, en voor hoogere inkomens ge
leidelijk stjjgt tot f200, zal volgens het
ingediende ontwerp do aftrek f300 per
kind bedragen.
Bovendien bedoelt dit voorstel aan de
gehuwden en de daarmee gelijk gestel
den een aftrok van f200 op hun belast
baar inkomen toe te staan.
Dat is een ingrijpende wijziging, waar
door de lagere inkomens belangrijk wor
den ontlast.
Voor gehuwden met drie kinderen zal
hierdoor de belastingplicht eerst begin
nen J>tJ een inkomen van f 1900. Alles
wat daar beneden valt is vrijgesteld.
Heeft iemand vijf kinderen, dan be
gint de belastingplicht eerst bij een in
komen van f 2500 en zijn er acht
kinderen, dan is zelfs een inkomen be
neden f 3400 vrijgesteld.
Menschen met groote gezinnen zullen
dit ontwerp met genoegen begroeten.
De sociaal-democraten zwijgen er van,
die critiseeren liever, en waar hun dit
onmogelijk is, wijl de feiten te duidelijk
spreken, daar zwijgen ze dan maar.
Hoogstens spotten zij er jnec, en ge
wagen smalend van „fokpremie".
Maar duizenden oordeelen anders, jui
chen wetsontwerp toe en blijven mi
nister Colijn dankbaar.
Men veroorlove ons echter één vraag.
Zullen al deze vrijstellingen niet te zeer
drukken op de gemeenten?
Nu reeds zijn er menschen die nog
altijd tot de welgestelden kunnen gere
kend worden, doch, blijkens hun boek
houding van inkomstenbelasting moeten
worden vrijgesteld. Die zijn ten gevolge
daarvan ook vrijgesteld van 't betalen van
schoolgeld, en ontvangen, zoo wij ons niet
vergissen, Ook van de gemeente een rïj-
wielplaatje.
Hun aantal wordt bij verlaging der
•Rijksinkomstenbelasting nog* grooter.
Kan *'t niet anders, en dan met het
zelfde resultaat?
Woorden en daden.
Terecht heeft prof. Diepenhorst in de
Eerste Kamer den heer Wibaut voorge
houden, dat hij den minister diens *fi-
nancieele politiek inzake de indirecte be
lastingen niet mag verwijten, terwijl hij
zelf als wethouder te Amsterdam ver-
bruiksheffingen op groote schaal heeft
ingevoerd.
Want wel kon de heer Wibaut tegen-
voeren dat verbruiksheffingen geen in
directe belastingen zijn, doch hier. tegen
over staat dan toch dat de financieeie
uitkomsten dezelfde zijn.'
Be heer Wibaut maakt winst met gas,
electriciteit en water, met telefoon en
tram, waarvoor hij aanmerkelijk meer dan
den kostenden prijs laat betalen.
Dus in den grond ook indirecte be
lastingen
Vroeger dacht de heer Wibaut er an
ders over, namelijk toen hij nog niet
zelf aan 't roer zat.
Toen noemde hij 't trekken van winst
uit gemeente-bedrijven verfoeilijkde heer
Vliegen vond 't zelfs de meest hatelijke
indirecte belasting.x)
Doch nu zit do lieer Wibaut zelf op
't kussen en er moet geld wezen. En
eeD andere weg is er niet. Bovendien
hebben zoowel de accijnzen van Colijn
en de verbruiksbelasting van Wibaut dit
voor, dat de betaler dit niet zoo voelt,
als wanneer hij 't gevorderde naar 't be
lastingkantoor moet brengen.
Zoodat wij maar zeggen willen dat zoo
wel de minister als de wethouder met
de door hen genomen maatregelen vol
komen in hun recht zijn.
1) Op het congres van gemeentebedrijven,
in 1910 te Soheveningen.
59)
Diezo weg is ons niet onbekend, al is
het ongeveer zeven jaar geleden, dat we
zagen, hoe Willem Beijers en zuster vau
Haperen hem fietsen, na hiet verbinden
door de laatstgenoemde, van den ge
wonden reus de Kat.
't Was tijdons dien korten fietstocht ge
weest, dat de jongelieden elkaar h'un ge
meenschappelijk geloof beleden en dat
tevens in hun hlarten de vonk van reine
liefde begon te gloeien.
En zie! ginds is reeds weer de schut
ting, waar Willem de fiets na den rit
overheen zette, zoo zonder inspanning,
met één hand; ©en krachttoer, "waarover
het jonge meisje zich zoo verwonderde,
't Komt ons alles- bekend voor.
JMaar thans zien we iets, wat we
hier vroeger niet zagen. Vlak bij de boschi-
Wachterswoming staat een nieuw huisje,
iets grooter dan 'tonde en in veel mo
derner stjjl.
IWe herinneren ons, dat de oude graaf
Tan S- in eau onderhoud met vader en.
zoon Begets tot den laatste zei: „Mocht
ge een huwoljjk aangaan, terwijl uw
Ouders oog loven, dan zal een tweede
Het vorige jaar is bij do verkiezingen
voor de Kamer in Frankrijk den kiezers
heel wat beloofd indien zij; maar de meer
derheid schonken aan radicalen en so
cialisten. Do kiezers hebben naar deze
lokstemmen geluisterd en aan een radico-
socialistische meerderheid het aanzijn ge
schonken. Een ministerie in dienzelfden
geest trad op; en nu ging men oplet
ten. Wanneer zullen de beloften worden
ingelost, do voorspellingen vervuld; de
voorspiegelingen verwezenlijkt?
Maar er is niets van gekomen. In
tegendeel de toestanden zijn nog erger
dan onder de voorgaande regeering. Do
franc, die destijds op 68,12 het pond
sterling stond, is thans dermate gezakt
dat men voor een pond sterling al 92
francs betalen moet.' Het brood kostte
1,20, thans 1,60 francs het kilo.
Dit laatste vooral is een dubbele ramp.
Zij betcekent niet alleen duurte, maar ook
onzekerheid van het economische leven.
Voor wie van staatsfondsen leven moe
ten, beteekent zij daling van inkomsten,
en voor den arbeider een uitbetaling in
een loon waarvan de koopkracht min
der is.
Zoo heeft men de Fransche natie ver
leden jaar bij den neus gehad.
Zal men straks ook onze Nederlandscho
kiezers alzoo beet nemen?
Men zal het wel beproeven; doch men
zal niet slagen.
Candidatenlij sten A.-R. Partij..
De vergadering der gedelegeerden van
de kieskringcentrales op Woensdag j.l.
te Utrecht gehouden, heeft de candidaten-
lijsten aldus vastgesteld:
Hoofdlijst: 1. H. Colijn, 2. V. H. Rut-
gors, 3. Th. Heemskerk, 4. J. J. 0.
van Dijk, 5. L. F. Duymaer van Twist, 6.
F. II. de Monté verLoren, 7, J. Schouten!,
8. E. ,T. Beumer, 9. H. Visscher, 10. J.
A. de Wiilde, 11, C. Smeonk, 12. A.
Zijlstra, 13. J. G. Scheurer, 14. Cl v.
d. Heuvel, 15. H. A. Leenstra, 16. Th.
Heukels, 17. A. Colijn, 18. G. Hofstede,
19. H. Amelink, 20. H. A. Dambrink.
Bijlijst: 1. H. Colijn, 2. Dis M. van Grie
ken te Rotterdam; 3. Mr H. Rijieveld te
's Gravenhage; 4. J. Middelveld Jr. te
Ruiin.eitwold; 5. Mr. P. S. Gerbrandy
te Snoek6. Mr J. Terpstra tc 's Graven
hage; 7. Mr Dtr R. 'Koppe te Groningen j
8. K. Kruithof te Utrecht; 9. 0. Maria
te Halsteren; 10. G. Baas Kzn. te Am
sterdam; 11. Mr G. H. A. Grosheide to
Amsterdam; 12. Wi. Warnaar, te Sassen-
heim; 13. Dir J. Severijn te Dordrecht j
44. Ds C. v. d. Zaal te Deventer; 15.
K. Meirna te Sneek; 16. Mr G. A. Die
penhorst te Zeist; 17. P. van Nes te
Bodegraven; 18. Mr H. van Haeringen
te Rotterdam; 19. C. Roeterdink te Gors-
sel; 20, S. Brandsma te Middelburg.
Slechts voor enkele plaatsen op dezo
lijsten was het noodig de beslissing bij
stemming te zoeken. Er heerschte in het
algemeen een geest van' eenstemmigheid
(en broederzin, welke voor de actie bij
de stembus zeer veel beloven.
(Wij maken er het Centraal Comité' op
attent dat bovenstaande mededeeling gis
terenavond al in een liberaal blad sfond:
„Het Vaderland", en hedenmorgen in de
overige liberale en R.-K. ochtendbladen.
Wie van het Centraal Comité of van het
Comité van Gemachtigden of van de met
de overbrenging belaste typisten kan hier
een onbescheidenlieidje gepleegd heb
ben?)
Onze Strijdkas.
Het Bureau van het Centraal Comité
verzoekt ons in verband met het voor
enkele dagen onder bovenstaanden titel
geplaatste bericht, nog bet volgende
mede te deelen.
Uit sommige ingekomen verzoeken om
jachtopzienerswoning worden geboüwd."
Zou dan de familie Beijers tot twee ge
zinnen geworden zijn?
De jachtopziener peddelt bet oude huis
voorbij; en terwijl hij het passeert staakt
Wimpie, achter op de fiets, zijn spel met
de eenden en roept: „Opoe toe, opoe en
opa toe!"
„Strakjes, baasje! ESerst even naar
mama, hoor!"
Als de wielrijder voor het nieuwe huisje
afstapt, gaat de deur open en verschijnt
een jonge vrouw.
„Mama, mama, Wimpie eendjes aait;
•eendjes zoet; eendjes dood; mama eendjes
kusje geven!" kraait de kleine, zijn neusje
verbergend in het dons van één der
vogels.
„Nee, mama niet eendjes kusje geven,
mama Wimpie kusje geven", roept
lachend de vrouw. En op de fiets toe
loopend tilt ze deu kleine er uit en drukt
hem een zoen op de roode lipjes.
„Dat heb je vlug gedaan, Willem!"
zegt ze dan. „Maar goed ook, want we
krijgen straks bezoek. Raad eens van
wien."
„Maar, Mien, hoe kan ik dat raden?
Zeg het maar gauw!"
„Opperwachtmeester Le-rgman komt."
„Opperwachtmeester Ler?man?"
„Ja; de poet bracht een half uur gé-
leden een briefkaart van. her®. HfJ beeft
nadere inlichtingen blijkt, dat de bedoe
ling van de in bovenvermeld bericht
vervatte opwekking niet overal juist is
begrepen. Deze bedoeling was, dat de
giften niet slechts bij de penningmeesters
der plaatselijke kiesvereenigingen zou
den worden gestort, maar ook dat dezö
gelden voor de plaatselijke strijdkas be
stemd zijn. Er behoeft geen penning van
te worden afgedragen aan eenige cen
trale kas. Alleen wordt den plaatselijken
penningmeesters nogmaals verzocht den
laatsten van elke maand opgave van het
totaal bedrag der ingekomen gelden te
zenden aan het Bureau 0.0.Dir Kuyper
straat 5, Den Haag, opdat daar het vol
ledig resultaat over het geheele land
kan worden opgemaakt en als hot de
moeite waard is .gepubliceerd.
Of dit laatste geschieden zal hangt
dus van onze A. It. broeders en zusters
in den lande af.
Lezer en lezeres! Hebt gij uw gave
reeds gestort? Zoo niet, doe het dan nog
heden of uiterlijk morgenochtend!
Onder het motto: „Tegen de revolutie
het Evangelie 1925".
Onze Beeldengalerij.
Het Bureau 0.0. heeft ook nog een
8000 gedenkplaten over. En daarin schuilt
nu juist de winst. Wielke kiesvereeniging
heeft er nog niet mede gewerkt?
De n i e u wie belasting en.
Naar het „Hbld." ter oore kwam, heeft
Minister Colijn de Commissie van Rap
porteurs over de „Weeldebelasting" en
de daarmee samenhangende ontwerpen
met aandrang verzocht zoo mogelijk nog
voor het Paaschreces haar Voorloopig
Verslag te Willen uitbrengen'. Die Minister
zou gaarne deze ontwierpen evenals dat
over de Forensenbelasting nog vóór de
verkiezingen behandeld willen zien.
De Bakkersnachtarbeid1.
Het Wetsontwerp tot wijlziging der be
palingen der Arbeidswet 1919 betreffende
den arbeid in broodbakkerijen, vond, blij
kens het Voorloopig Verslag, slechts bij
weinig leden verdediging; verreweg de
meeste 'leden verklaarden daartegen ern
stige bezwaren tc hebben.
Zeer vele leden Waren ten zeersté
teleurgesteld over de indiening van dit
wetsontwerp, omdat de daarbij voorge
stelde wetswijzigingen een ernstige ver
slechtering van do arbeidstoestanden in
het bakkersbedrijf zouden teweegbren
gen. Sommige der hier aan het woord
zijnde leden konden niet aannemen, dat
de Minister den bakkersnachtarbeid op
nieuw een kans wil bieden en hoopten,
dat de Minister alsnog tot intrekking
van het wetsontwerp zou besluiten.
Tegenover deze leden stonden sommige
andere leden, die het op zichzelf ten
vollo billijkten, dat de Minister met een
wijziging van de bepalingen be treffende
den bakkersarbeid is gekomen, omdat
de geldende voorschriften niet aan de
eischen van do practijk voldoen en do
vrijheid van den patroon te zeer beknot
ten. Doch ook dezo leden hadden tegen
het wetsontwerp bezwaren. 'Zij betreur
den, dat de Minister van zijn aanvanke
lijke voornemen tot algeheele opheffing
van het patroonsverbod is teruggekomen
en waren van oordeel, dat het wetsont
werp daardoor zooveel gevaren en onbil
lijkheden met zich brengt, dat ook zij
aarzelden daaraan hun stem te geven.
Eenige leden betoogden de Wensclielijk-
heid, dat voor plattelandsbakkers de mo
gelijkheid zou Worden geopend om 9 uur
met aflevering van brood te beginnen.
Vele anderen konden zich met dit denk
beeld niet vereenigen.
De meeste lederi konden zich met het
voorgestelde ten aanzien van do beper
king van het verbod van patroonsarbeid,
hetgeen het karakter draagt van principi-
eele wijziging der thans geldende voor
schriften, niet vereenigen. Doch, zoo
vroegen deze leden, wordt deze vrijheid
inderdaad door de meerderheid der bak
kerspatroons verlangd?
Andere leden konden zich met deze
beschouwingen niet vereenigen. Zij acht
ten het Wel degelijk een groot belang*
dat den patroon in het bakkersbedrijf,
zoo goed als iedere andere patrooh,.
vrijheid wordt gegeven om te werken
wanneer hij wil. Zij betreurden daarom,
dat de Minister teruggekomen is op zijfn
aanvankelijk voornemen om het patroons
verbod geheel op te heffen.
verlof en wo"u daarvan ©en dagje nemen
om ons te bezoeken en nog eens een
kijkje te nemen in de omgeving."
„Dat vind ik 'allerleukst; en jij, Mien?
Je vond hem altijd zoo'n aardigen man
toen je graaf Froderik verpleegde."
„Ja, en wat hebben we om hem gé-
lachen op onze bruiloft! Het dort me echt
genoegen, hem te mogen ontvangen. Maak
nu maar rap die eenden aan kant, en
hoiu je nog ©en oogenblikje met Wimpie
bezig, dan ga ik een extra-middagmaal
klaar maken."
„Mooi! En dan ga ik het nieuws aan
de oude luidjes vertellen; gaat Wimpie
mee naai' opa en opoe?"
„Wimpie mee, opa en opoe toe. Wimpie
opa en opoe eendje geven!"
Willem Beijers, dé jachtopziener, plaatst
zijn fiets in ©en loodsje, waarin ook de
eenden een onderkomen vinden, en be-
begeeft zich dan in huis, om zich wat
op te knappen tegen de komst van den
opperwachtmeester, terwijl zijn vrouw
Wimpie meeneemt naar de keuken.
•A!s hij een half uur later klaar is, zien
we hem verschijnen in een mooie, groene
rood gebiesde uniform; een uitvinding
van graaf Leo, wiens militaire aard niet
dulden kan, dat zijn jachtopziener in bur-
gerkleeding loopt, 'tjioet gezegd, dat Beij
ers' forscbe figuur in hiet keurig zittende
pak op zijn gunstigst uitkomt.
Het Spoorwegpersoneel.
Blijkens een verslag in „Het Seinlicht",
het orgaan van den ProL Chr. Bond van
Spoor- en Tramwegpersoneel, is in do
Woensdag j.l. gehouden conferentie tus-
schen de Ned. Ver. St. Raphael, den B. A.
N. S. en den P. G. BI. de samenwerking
ten aanzien van den duurtetoeslag ver
broken. Het* bestuur der Ned. Ver. stond
op het standpunt, dat men thans van
tactiek moest veranderen en aan de Re
geering en Directie duidelijk moest wor
den gemaakt dat bij het niet inwilligen
van het verzoek om duurtetoeslag, tot
scherpere actie zou Worden overgegaan.
Met deze scherpere actie Werd klaarblij
kelijk bedoeld staking of lijdelijk verzet.
Die beide Chr. organisaties konden zich
daar niet mede vereenigen, hetgeen tot
de verbreking der samenwerking leidde.
Zij overwegen thans, welke middelen nog
in het Werk kunnen worden gesteld in
zake de verkrijging van den duurtetoe
slag.
Toegetreden.
Tot de Nationale Unie, waarvan de
heer v. d. Voort van Zijp als de toekom
stige leider w'ordt gedoodverfd, is o.a. toe
getreden Mevrouw Bakkiuga v. d. Brink,
gob. Ozinga, die naar dr v. Ravesteijh
in „De Tribune" vertelt kort geleden
nog lid en secretaresse was van dé
afd. Haarlem der communistische partij
in Nederland. Ook is er een bijl die pas
verklaard had dat liberalen en socialis
ten elkanders candidaten best, kurmoni
steunen.
Wij vermelden dit, niet om "iemand
iets onbehoorlijks te verwijten. Wij ge-
looven nog steeds aan mogelijkheid van
oprechte overgangen na bekomen, betere
inzichten. Het is alleen maar Wat opval
lend.
De Stemplicht.
Verschenen is de Memorie van Ant
woord op het voorloopig Verslag der
Tweede Kamer in zake het Wetsontwerp
voor de Wijziging van de Kieswet, van.
de Provinciale wet en van de Gemeente
wet.
De Minister kan niet toegeven, dat,
wanneer de sanctie op de naleving van.
den stemplicht vervalt, de trilogie „alge
meen kiesrecht, evenredige vertegenwoor
diging, stemplicht" wordt aangetast. Im
mers de stemplicht blijft bestaan. Van
vermeerdering van het aantal stembu-
reaux en openstelling op geschikte uren
van den dag, verwacht de Minister weinig
verbetering. Die gelegenheid om te stem
men is thans Werkelijk ruim genoeg'.
Bezwaar bestaat tegen de in het Voor
loopig Verslag voorgestelde regeling om
de boete, te betalen door hem, die zijn
stemplicht niet nakomt, automatisch te
doen geschieden door een verhooging
in den aanslag in de personeel© belasting1,
waartegen dan eventueel beroep kan wor
den aangeteekend. Een dergelijke regeling
strijdt, volgens de Regeering met da
eerste beginselen van het strafrecht. Hier
zou niet slechts omkeering van bewijs
kracht plaats hebben, maar zelfs veroor
deeling zonder verhoor van den beklaag
de. Verwezenlijking van het voorstel om
den nalatigen kiezer het kiesrecht af te
nemen, zou het doel voorbijstreven. Im
mers, zoo wordt gezegd, wat kan deni
onverschillige meer welkom zijn, dan
Voortaan van den last, die aan citeru
stemplicht verbonden is, te Worden ont
heven. Er is, vólgens den Minister, geen
voldoende aanwijzing tot instemming met
de aanbevolen aanvulling van de Kies
wet, ten gerieve van hen, die, in verband
met hun arbeid buiten hun woonplaats of
vertoeving op zee, hun stemplicht niet
kunnen vervullen.
Verder zet de Memorie van Antwoord
o.a. Uiteen, dat het niet aangaat, op een
oogenblik, dat slechts een gering aantal
weken de kiezers scheidt van de candi-
daatstelling, het debat over de invoering
van het stelsel d'IIondt te heropenen.
Ons tweed© bezoek aan de
Glind horst.
Wij zijn dan weer eens onverwacht
op de GUndhorst gaan kijken, voorname
lijk cm to zien,' of reeds beloften waren
ingelost en om de nieuwe pachters te
ontmoeten.
We troffen den directeur in opgewekte
stemming en druk bezig aan. Met gerecht-
'Alvorens de groene jagersmuts met de
veer op te zetten, s'luipt Beijers even
naai- de voorkamer. Diaar staan twee met
trijp bèkleede leuningstoelen, vier dito
gewon© stoelen, een 'eenvoudig buffet en
een klein orgel. Het geheel maakt een
vriendelijken, echt huiselijken indruk en
past volkomen blip den wandtekst boven
de deur: „Waar liefde woont, gebiedt
de Heere den zegen."
Het is echter niet daarnaar, dal do
jachtopziener kijkt. Op de teenen sluipt
hij naar een hoek der kamer en tilt voor
zichtig het kleed op van ae wieg, die
daar staat Een tweede zoon, Jan, slaapt
op het donzen bedje den slaap der on
schuld. „'tHad eigenlijk een meisje moe
ten zijn", meenden de ouders; doch ze
zijn gelukkig met hun tweeden schat.
Er blijft altijd wel wat te wemschen over;
doch als 'tniet. méér is dan in 't gezin
van Willem Beijersdan mag men
zingen' van de goedertierenheden, des Hee-
ren, die groot zijn.
„En nou ga jij mee naar opa en opoe",
zegt Willem, terwijl hij de keuken binnen
treedt en Wimpie van den grond neemt.
En Wimpie kraait; „opa toe, opoe toe";
want een bezoek aan de grootoudcis is
voor den kleinen wildzang een. dagelijksch
feestnummer.
„Denk er ooi, man, om elf uur is Lciqg-
man hier; 'tis nu bij tienen; maak het
en
vaardigden trots ver-telde hij, dat op de
Lagere Landbouwschool 't eerst© eind
examen had plaats gehad. De inspecteur
van het Landbouwonderwijs, de land-
bouweonsulent Ir van Vliet en de tuia-
bouwconsulent Rloemsma hebben het af
genomen ©n aan alle 13 leerlingen het
diploma uitgereikt. Inderdaad een aardig
succesje in de moeilijkheden ''der laatste
tijden.
Verder deelde hij mede, dat men bezig
is met den aanleg van een landbouw
proefstation en de modelkippe-nfokkerrj
onder leiding van den landbouwleeraar
Pilon.
De verandering van het meisjespavil-
jocn in een huishoudschool met inter
naat krijgt 1 April a.s. haar beslag. Men
heeft Mevr. Lion Cachet bereid gevonden,
de leiding op zich te nemen. Deze dame
bestuurde reeds geruimen lijd een op
voedkundige imichting. D® directeur be
schouwt deze dame als een groote aan-
winst.
Vermoedelijk zal men weldra ook den
schilderswinkel weer op dreef hebben,
omdat men een leeraar met verschillende
actes in dit vak gevonden heeft. Overigens
verkeerde bij ons bezoek de vakoplei
ding nog in denzelfden desolaten staat.
Van de nieuwe, pachters waren er reeds
vier aangekomen. D|e directeur heeft een.
instructie opgesteld, waarin de verpleging
in onderdeelen wordt geregeld en vooral
duidelijk gestipuleerd de uren welke van
onderwijs enz. vrij moeten blijven.
Dj© nieuwe pachters zijn Bilker (Hol-
we-rt), Haarsma (Reetgumenvolde), Ver
meulen (Nieuwvliet in Zeeuwsch-Vlaande-
ren) en Lyzinga (Rinsumageest). Drie
hebben we er gesproken en in hun huis
bezocht. Volgens hun zeggen, trok hen
en vooral hun vrouwen, het opvoedings
werk aan. De Rinsumageester was een
welgesteld boertje', die zijn goed verkocht,
om zich aan da nieuwe taak te wijden.
Eien erkende eerlijk, dat vooral het.
boertje-worden hem had aangetrokken.'
Zijn heele leven was hij, arbeider geweest,
hij wou nu ook wel eens graag eigen baas
zijn. Alle vier bezaten oen grootere of
kleinere geldsom (een had liet geld van
familie geleend) om zich liet noodige vee
aan te schaffen. Do menschen zagen er
netjes en degelijk uit. Over hun land
bouwkundige kennis viel uit den aard
der zaak nog nieit te oordeelen. Drie
hadden h'un pleegkinderen al bij zich.
DjC1 meeste pachters hebben zeil' zeer
kleine gezinnen. In de gezinnen was alles
weer kraakzindelijk.
Een nieuwe pachter, die een prachtig
stel kippen had meegebracht, had blijk
baar het hart van zijn oudsten pleeg
zoon, die ook kiplievend in hooge mat©
was, geheel veroverd en. omgekeerd, want
ze waren aan het hok-timmeren dat heit
een lust was en. de oogen van het tweetal
schitterden van instemming, toen wij ver
onderstelden, dat ze met hun Barnevel
ders een aardig duitje zouden verdienen.
Die pleegzoon had nog een. paar zusjes en
broertjes bij zich en er ging een hoera
op onder de kindenen, toen de directeur
hun vertelde, dat broertje Piet tijdelijk
bij boer Krelis, daar ook nog zou komen.
Zie je, dat vinden wij nu zoo bijzonder
leuk van de Glindborst, dat zooveel
mogelijk de kinderen van hetzel&fe gezin
'bij elkaar blijven. Al kunnen vader of
moeder om welke reden dan ook hun
kinderen niet houden, het heele verwaar
loosde groepje krijgt een anderen vader
en moeder en zoo wordt de kinderband,
welke voor bet verdere leven zulke groote
gevolgen kan hebben, gehandhaafd.
Bij' de beoordeeling van het coëducatie-
stelsel moet men wel in het oog houden,
dat zooveel mogelijk kinderen van het
zelfde gezin bij elkaar worden gehouden
en dus de gezins-coëducati© wordt toe
gepast. Natuurlijk kan dit lang niet altijd,
maar, nu de gezinnen kleiner zullen blij
ven en men geen gezinnen met 18 kin-
déren meer zal samenstellen (hoogstens
8 pleegkinderen) wordt de kans van ge-
dus bij de oude menschen niet te lang",
zegt „Mien".
Grootvader rookt, als zoon en klein
zoon binnenkomen, zijn pijpje, de krant
lezend, die de post vanmorgen heeft ge
bracht; en grootmoeder zit tegenover hem
te breien aan een kous voor Wimpie,
wiens beenbekleedsels in minder dan, geen
tijd knieloos plegen te zijn. Ze doet dat
bijna geheel op het gevoel. Haar zwak
gezicht is er de laatste jaren nog erg
op achteruitgegaan. Maar overigens is zij
evenmin als haai' echtgenoot veel ver
anderd: al verzekert zij herhaaldelijk, „den
ouden dag" duidelijk te bespeuren.
We missen in dezen kring Keetje- Vroe
gen we, waar zïj zich bevindt, dan zou
den de oude luidjes ons met zekeren trots
vertellen, dat ze onderwijzeres is aan de
Christelijke School te S.t. Het studiefonds-
je, haar door den ouden graaf toegekend,
heeft ze 'besteed om de acte te halen en
reeds twee jaar staat ze voor de klas.
Een aankomend meisje helpt de oude
vrouw Beijers in de huishouding.
In een oogenblik zit Wimpie op groot
vaders knie en dan begint de dagelijksche
wisseling van vragen en antwoorden, de
jacht, het gezin en de gebeurtenissen uit
de omgeving betreffende.
(Slot volgt
