Dinsdag 10 Februari 1925 S9e Jaargang Buitenland. m 111 Dit is het merk WYEERf FEUILLSTON. VERVOLGD EN GERED. OflMBllMi. Ve Zeeuw verdrag van handel en vriendschap, dat Japan met sovjet-Rusland sloot. Dit vei-- drag, verklaarde hij aan zijn vrienden, kan een geweldige verandering teweeg brengen in tie vooruitzichten der Wereld. Het gevaar, dat aïTeen ïfc oncrer cfe Euro- peesche heerschers precies een kwart eeuw geleden voorspelde, heeft thans vaster vorm aangenomen. Het is een ge beurtenis, waarvan de terugslag weldra merkbaar zal zijn in de betrekkingen 'tus- schen alle Europeesche staten, een feit, dat zoowtel Duitschland als do geallieer den tot nadenken zal stemmen. Frankrijk steunt de zwarte rassen, Rusland de gele, Amerika en Engeland de blanke. Waar zal Duitschland staan en Vaar behoort het te staan? De ex-keizer, vervolgt do „Diaily Tel." schijnt allesbehalve ingenomen te zijn met de wijze, waarop de Duitsche natio nalisten en militairistcn den geWezen kroonprins weer op den voorgrond bren gen. Klaarblijkelijk beschouwt hij' zichzelf nog als de eenig wettig rechthebbende) op den troon der Hohenzollern, in dien deze hersteld mocht worden, en koestert hij nog een zWakke, doch hard nekkige hoop, dat de Duitsche royalis ten hem op zekeren dag zullen terugroe pen. Storm aan de Engelsche kust. Tijdens den storm, die gisteren aan de Engelsche kust woedde, moest aan ver scheidene zeilschepen en stoomtrawlers assistentie worden verleend. Het zeil schip Eben Haëzer is gisteren nabij Lowe stoft op een zandbank geslagen en ge zonken; de opvarenden werden gered. Het stoomschip Newbigging, op weg mef een lading steenkolen naar Lissabon, is nabij Ramsgate aan den grond geraakt., doch later weer vrijgekomen. Het stoom schip Glenmaroone heeft in de lersche zee een roeibootje opgepikt, waarin drie jongens zaten, die met den stroom wa ren afgedreven. Een der jongens was reeds bewusteloos. Korte berichten. Te Béziers (Fr.) is, tengevolge van biand in een vroegere kazerne', eergiste ren ©en muur ingestort, waarbij! dertig mcnschcn onder hfet puin bedolven wer den. Tot dusver zijn er dertien lijken "uitgegraven. Vijftien monschen zijn ge kwetst Naar uit Buenos Ayres gemeld wordt, heerscht daar een ondr-agplijlk'O hitte. Twee menschen zijn er aan ge storven, anderen zijn er slecht aan toe. een Amerikaanschen curator wordt be heerd, aan de eigenaars terug te geven. D'e Fransche gezant te Washington heeft nogmaals verzekerd, dat Frankrijk een schikking wenscht te treffen over de afbetaling van zijn sclrald aan da Ver. Staten en elat het geenszins in de bedoe ling van dit land ligt, zijin schulden te ontkennen. Berichten uit Moskou melden dat in Zuid-Rusland strenge koude heerscht. Er ligt weer veel sneeuw. Daarentegen is het opmerkelijk warm in Midden- en Noord-Rusland. Het Nederlandsche schip Oostca- pelle heeft 22 overlevenden van het En gelsche schip Kilindine, dat aan 'de kust van Malabar is omgeslagen, te Bombay binnengebracht. 16 man zijn er verdron ken. Zondag zijn te Berlijn zes menschen door trams en autobussen overreden en zwaar gewond. Door den mist zijn gisteren te New York twee treinen, die vol arbeiders za ten, op elkaar gebotst. Twee personen zijn gedood en velen gewond. Op het vliegveld te Evere (België) is oen militair vliegtuig, waarin twee lui tenants zaten, van een hoogte van on geveer 100 M. neergevallen. Het vliegtuig was totaal verbrijzeld, dc inzittenden zijn ernstig gewond, maar niet dood. Een financieele combinatie heeft aan de Belgische regeering voorstellen gedaan tot het bouwen van een tunnel onder; de Schelde. De regeering overweegt de plannen. De goedaardige influenza-epidemie te Londen blijft toenemen. Te Willesden zijn alle lagere scholen gesloten, omdat er 900 kinderen influenza hebben. In het district Londen zijn er in het geheel 800 onderwijzers ziek. niiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiniiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiitiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiuiiii van de sinds 78 jaren als het beste middel tegen hoest en ver koudheid beproefde TABLETTEN In origineele doozen a 65 en 45 Cts. llllllltlllllllll)llllllllltltllllllHltlHlllllltlillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllM"ini '■kkk Drukkers-Exploifenlen; 0O9TEBBAAN LE COINTRE GOES Bureaux: Lange Vorsts'.raat 6870, Goes Tel.: Redactie no. <1; Administratie no. 58 Postrekening No. 36000. Bijkantoor ie Middelburg: Firma F. P. DHUIJ, L. Burg. Tel. no. 259 LANDSVERDEDIGING EN LANDS VERDEDIGERS. IV. (Slot.) In de laatste jaren zijn twfee vraag stukken naar voren gekomen, die niet in dit artikel genoemd zijn, en waarover toch iets dient gezegd te worden: het Anti- müitarisme en de Dienstweigering. Door militarisme wordt verstaan het streven om aan de militaire zaken te groot© offers te brengen. Aldus wijlen de oud-minister Generaal Staal. Nu hangt het geheel van persoonlijk in zicht af of men de op te leggen offers al dan niet te groot vindt. De een zal in een gegeven geval ze te groot, de ander te gering vinden. Zoo wordt dan de derde man in het oog van den een de militarist, van den ander het tegendeel daarvan. De socialist, die zich verzet tegen elk voorstel dat bedoelt 's lands weerbaar heid te verhoogen, noemt allen die niet met hem de ontwapeningsleus ten volle beamen, militaristen. Maar dan is het anti- militarisme ook een rekbaar begrip. Maar de oud-minister Van Houten noemt „militarisme" zoodra de weerbaarheid niet meer staat in dienst van het recht, magr naar verzwakking van ahdcre Staten. Indien deze omschrijving juist is, ?ijn de Anti-Revolutionairen anti-militarist- Want ook zij verwerpen elke poging om de weerbaarheid in dienst te stellen van nationaal egoïsme, dat verzwakking van andere Staten beoogt. Veroveringen, aanvalsoorlogen liggen niet in de bedoeling van eenigen Neder lander zelfs. Wij Nederlanders zijn af- keerig van wapengekletter. Nog leeft in de herinnering uit aantee- keningen of overleveringen van reeds lang ontslapen bloedverwanten voort het beeld van den snorrebaard, den jeneverneus, die den soldatenrok ontsierde door de huizen binnen te dringen en ze niet te verlaten zonder eerst door het gekletter van zjjn sabel den huisgenooten den schrik op het lijf gejaagd en zich van het spek aan den zolder of iets dergelijks meester gemaakt te hebben. Dat was nu een militarist. Die wilde lieerschen door uitwendig vertoon en arrogantie. Ruwheid, wi-eedheid en roofzucht spookten overal, waar dei'gelijke hoeren, als wolven te midden der schapen, over een rustig landsdeel werden losgelaten. En zoo ook wanneer de bemanning der oorlogsvloot als roofvogels ergens neer streek. De Soldateske deed in dezen voor de Kaapvaart niet onder; en omgekeerd de Kaapvaart voor de Soldateske niet. En 't is begrijpelijk dat tegen het militarisme van dergelijke creaturen het anti-milita- risme van onze groot- en overgrootvaders reageerde. Immers ook 'heden nog wekt het den weerzin op van hunne nazaten. Maar wat men nu militarisme scheldt, na melijk ons te wapenen en te oefenen tegen mogelijke poging van den nabuur om ons te annexeeren of ons nationaal eigen domsrecht te schenden, dat is vader- landsche plicht. Den grooten staten nxoge het verwijt treffen dat zlfj zich tot de tanden wape nen, uit zuivere machtswellust, de kleine Staten, en ook Nederland, wenschen niets andera dan in vrede mot allen te leven, en vragen slechts eerbiediging van hun nationalen eigendom, en vooral van hunne neutraliteit. In dit licht gezien juicht ook dc Anti- 31) o— „Kicperszoo riep nu wachtmeester Lergman den marechaussee to©, die met den tweeden arrestant was achtergeble ven, „geef dien vent maar hier; wij be waren hem wel; maar loop jij wat je loopen kunt om den dokter en breng ook een of onder ding miee om den gewonde te vervoeren. En houd als je wilt die kerels in 'toog, Beijers, terwijl ik mijn overhemd uittrek en bet stuk scheur om een noodverband te leggen!" Zoo snel hij kon repte de marech'ausséa zich heen, terwijl de jonge Beijers de twee gevangenen naast elkaar plaatste en de wachtmeester jas, vest en overhemd uit trok, het laatstgenoemde kleedingstuk in reepen scheurde en, naast Frederik neer knielend, een primitief verbandje begon te leggen, teneinde de bloeding te stuiten. „Wat bedoeldet ge toch, wachtmeester" vroeg Willem Beijers, „toen ge daareven van mijn. plaatsvervanger spraakt?" „Daar bedoelde ik mee", antwoordde Lergman, „dat het schot, waardoor deze jongeman getroffen is, voor jou bestemd was!" „Voor mij bestemd was?" „Wel, wis en drie. Ik snap alles aJ, vriend. Zoo! Zoo moeiten we den graaf nu maar laten liggen tot de dokter komt. Ik snap alles al. Kijk deze sinjeurs Revolutionaire partij de stichting van den Volkenbond toe, is zelfs eventueel voor toetreding tot dien Bond. Doch zij begrijpt tegelijk dat, zoo Nederland tot den Volken bond toetreedt, de eisch om gewapend te blijven te meer zal klemmen. Wel bestaat de mogelijkheid dat in de toekomst de geschillen niet licht meer tot oorlog, maar tot scheidsgericht zullen voeren. Doch ter andere zijde blijft 't gevaar bestaan dat de andere partij zich aan de uitspraak van 't scheidsgericht niet onderwerpt, en hiertoe met de wapenen in de vuist zial moeten worden gedwongen. Daarvoor zal ook Nederland kunnen worden aangewe zen. Alleen deze omstandigheid maakt reeds uitvoering van de ontwapenings-leus onmogelijk. Ook Nederland is verplicht mee te wer ken om den ooi*log uit de wereld te krij gen. En liet doe dit met zoo groote ener gie, als ware dit alleen reeds door z ij n krachtsinspanning te bereiken. Doch tevens blijve het voor alle Neder landers vaststaan, dat zoolang de zonde, die de onzalige moeder van den oorlog is, stand houdt, er aan den oorlog geen einde komen k a n. Wel tijdelijk, doch niet finaal. Dr Kuyper schreef het in 1914 zoo tref fend juist: De oorlog gaat om de vraag„wio onder u de meeste zal zijn", wat vlak tegen "het Evangelie indruischt en altoos een niet te verschoonen zonde is. De oor log gaat om winisfe in land, in goed of geld, waar het Evangelie de armen za lig spreekt en Gods wet roof en diefstal wraakt. Do oorlog gaat om gekrenkte eer, waar Jezus zijn discipelen de voeten wascht. Het is altoos het egoïsme der volken, dat het altruïsme onder de volken tegenhoudt. Geef ons 't Paradijs terug, en geen oorlog is meer denkbaar. Komt eens het Paradijs dat ons in de eeuwig heid wacht, en alle oorlog zal een nacht- Imei-rie uit het verleden zijn geworden. Maar zoolang de zonde standhoudt, het egoïsme zijn fatale werking blijft doen, hebzucht het oog verblmdt, en naijver nog altoos den toon aangeeft, blijft het z'ielegif ook onder de volken doorwerken, kan de oorlog niet duurzaam uitblijven, en komt hij telkens weer de volken ver schrikken, als straf voor hun verkeerden geest, als medicijn ter stuiting van het kwaad, en als roepstem naar hooger exis tentie. En wat dé Dienstweigering aangaat, wanneer inderdaad blijkt dat hiermede zuiver gewetensbezwaren .gemoeid zijn, dan is de Overheid verplicht hiermede rekening te houden. Geen dwang aan de overtuiging! was van ouds een gezonde antirevolutionaire leus. De meening van ex-keizer Wilhelm. De diplomatieke medewerker van de „Daily Tel." verneemt, dat personen, die onlangs den ex-keizer te Doorn bezocht hebben, ten zeerste getroffen zijn door de onverflauwde belangstelling, welke de ge vallen monarch nog steeds voor inter nationale aangelegenheden aan den dag ■legt. Hij gaf blijk van buitengewone op gewondenheid op den dag, datde pers ■voor het eerst molding maakte van het eens aan. Ken je ze? Nee, hè? Nu, ik ook niet. En tocli kennen we allebei alle stroopers van uren uit den omtrek. Deze lui zijn geen stroopers. 'tZijn omgekochte sluipmoordenaars, die in opdracht hiad- u'en, jou uit den weg te ruimen. Hun schoten moesten je naar 't Ottergat lok ken. Dat hebben ze ook gedaan. Ma ar de vluchteling graaf Frederik van S-, is oip een of andere manier den schurken voor 't geweer gekomen en, meenende, dat gij het waart, hebben ze hem neer gelegd. Die verbazing van dien kerel daar, toen hij hoorde, dat ik je naam noemde en dus begreep, dat hij den vei'keerde getroffen moest hebben, deed mij in eens een licht opgaan. Ik zou mij al buiten gewoon sterk moeten vergissen, wanneer ik niet nog meer begreep. Maar daarover nu niet; dat komt allemaal later wel in orde." „En wie zou hen dan hebben omge kocht?" vroeg Willem ontroerd. „Dat zou ik je kunnen zeggen; maar ik zal den naam van den ellendeling verzwijgen, tot ik de bewijzen heb." Willem Beijers trad oip den wachtmees ter toe en boog zich tot hem over. „Frans Holz", fluisterde hij. „Gij zegt het en ik denk hiet." gaf de wachtmeester terug; „maar denk er om" hij legde den vinger op de lippen. „En nu zal ik, in afwachting van de komst der helpers, eens zien of dat twee tal mij een paar namen wil noemen. „Hoe heet jij?" Het Britsche s.s. Homestead is door den Amerikaanschen kustbewakingsdienst in de Amerikaansche wateren aangehou den en naar New York opgebracht. Het had 12000 kisten sterken drank aan boord. Zeshonderd „studenten" zijn op last van den Egyptischen minister van onder- wijls weggezonden van de scholen to Kaïro, daar zij een besluit hadden ge nomen de lessen wel te volgen, maar niet te werkexi. Borah, de voorzitter van de Senaats commissie voor de buitenlandscho aan gelegenheden in de Verecnigd© Staten, heeft voorgesteld om het in de Vereen. St. met beslag belegde eigendom van Duitschers ten bedrage van omstreeks een milliard dollar''hetwelk thans door De aangesproken©, die met vossenoogen naar den wachtmeester opzag, antwoord de niet dadelijk. Hij scheen zich af te vragen, of er nog mogelijkheid bestond te ontkomen. „Is u van plan, mij vast te houden?" vroeg hij. „Dat is nogal duidelijk, dunkt me; of dacht je soms, dat ik iemand zou laten kuieren, die een moordaanslag of mis schien wel ieen moord heeft gepleegd? Neen, kameraad, hier helpt het opgeven van een valschen naam, waarover je practiseert, la, la, spi'eek me niet tegen man, ik lees je gedachten in je oogen hier helpt het opgeven van een valschen naam geen sikkepit. Je kunt het om mij anders gerust doen, hoor! Wij! lichten straks je doopceel wel en blijkt het dan, dat je ons wou voorliegen, dan komt de duw, dien je krijgt, nog wat harder aan. Als je daar niet om geeft, ik nog minder. Maar allo, zonder verder gezeur, je naam!" „Emiel Verschure." „Dat klinkt Belgisch. Ben je een Belg;?" „Jawel." „Hoe oud?" „Zevenden-dertig." „Waar geboren?" „Te Eecloo." „Van beroep?" „Kellner." „Wonende te „Antwerpen." Die wachtmeester richtte zijn verstan- Afschaffing' van den Zoimertijd. Ingediend is een wetsontwerp tot in trekking van de wet van 23 Maart 1918 (Zomertijd). De memorie van toelichting luidt: Het 'tijdvi-aagstuk heeft, sedert de we reldoorlog tot invoering; van den z.g.n. zomertijd noopte-, de regeering voor moei lijke beslissingen geplaatst. Eenerzij'ds doen de voorstanders van een vervroe ging van den Amsterdamschen tijd luid klinken, de sociale, financieel© en hygi ënische vcordeelen; andei'zijds vragen do pleitbezorgers van het platteland volle aandacht voor de schaduwzijden van den zomertijd. Teneinde het voor en tegen VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG. Abonnementsprijs: Per 3 maanden, franco per post, f3.— Losse nummers fOLOf Prijs der Advertentiën: 1—4 regels f 1.20, elke regel meer 30 et. Bij abonnement belangrijke korting. in een rustige atmosfeer aan een nauw gezet onderzoek te toetsen, heeft een .com missie do voor- en nadoelen aan de» zomertijd verbonden, nagegaan en aan do hand van do uitkomsten van haar onder zoek, over den wettelijkon tijd geadvi seerd. Deze commissie heeft, dank zij noesteB arbeid, het onderwerp schei'p belicht, maar gelijk trouwens to verwachten was, overeenstemming is niet bereikt. Advi seert de meerderheid tot behoud van den zomertijd, do grootst mogelijke min derheid kant zich scherp daartegen. Nochtans het meerderheidsstandpunt is gematigder dan de inhoud der wet van 23 Maart 1918- In stede van .vervroe ging van den Amsterdamschen tijd ge durende den zomer met een uur, beplei ten de leden hier aan liet woord, invoe ring van den Midden-Europeeschen tijd 'gedurende den zomer en hot uur va* Greenwich gedurende den winter. Boven dien zou, volgens hun voorstel do zomer tijd niet meer gelijk b.v. in 1924, mogen aanvangen eindo Maart, maar eerst den derden óf vierden Zaterdag van April. Al aanstonds zij opgemerkt, dat aldus vele van de financiëelo haten welke in het credit van den zomertijd plegen geïnd te worden, komen te vervallen. "Immers wordt do datum van aanvang van den zomertijd verlaat er;, gelijk in de rede; schijnt te liggen, het einde vervroegd, wordt bovendien het verschil met den Amsterdamschen tijd tot 40 minuten be kort, dan is de besparing 'aan kunstlicht aanmerkelijk geringer. Eindelijk is nog van belang de over weging, dat Nederland praclisch niet vrij is den aanvang en het einde van den zomertijd naar eigen goedvinden te be palen. Het kan alleen indien België, En geland en Frankrijk diezelfde tijdstippen aanvaarden. Dit alles in aanmerking' genomen, is de regeering te iade geworden om het min- derh eidsv eerstel der Tijde om missie te aanvaarden en dus weder terug! te kee- ren- tot den toestand vóórdat do invoe ring van zomertijd door de wet werd gelast. Belasting op radio. Gemeld! Wordt, dat de regeering de radio-bedrijven belastingplichtig denkt te maken. Zij zou bedragen willen heffen van maatschappijen en personen, die zich bezighouden met het uitzenden van mu ziek, enz. De zaak is sedert korten tijd in studie bij1 het hoofdbestuur der posterijen. Voor de 'heffing zou het Engelsche sy steem worden gevolgd, hetwelk hierop neerkomt, dat van elke radio-installatie of radio-onderdeel, dat in den lande wordt verkocht, een bepaalde courtage aan den staat w'ordt afgedragen. Het m j 11 io e n voor dp Olympi sche Spelen. Het Hoofdbestuur van don Christelijke» Koi'fbalbond in Nederland, gehoord het voornemen der Regeering tot het verlee- nen van een subsidie van maximaal een millioen gulden, ten behoeve van de Olympische Spelen 1928; gelet op 'tfeit, dat deze spelen leiden tot menschver- goding, ontheiliging van den dag des Ileeren, bespotting van dien eed en ver wildering der zeden; overwegende, dat de nadoelen van voornoemde spelen met betrekking tot de bevordering der lichamelijke oefening meerdere zijn da» digen blik op Verschure; een blik, waar onder de arrestant zich merkbaar on rustig gevoelde. Daarna naar Willem omziende, zei hij „weer een lichtstraal, amice! Zie je 'm niet? Ik wel. Maar we gaan verder. In welk café ben je .keLlner en in welke straat, Verschure?" „CaJé „Alhambra," in de rue de Gand". Wachtmeester Lergman wenkte den tweeden arrestant. „Heb de goedheid een beetje te draaien, vrind! Zóó, zóó helpt ons de maan bij de kennismaking. Kijk me nu maar 's an." Een jongensachtig gezicht, zonder den vcssentrek van het gelaat van Verschure; ■vol angst en wanhoop, ving Jilet heldere maanlicht op; en de schuw© oogen Mel den geen twee seconden den toets van die des wachtmeesters uit. „Jij heet?" „Henri Baptist© de Beaulieu." „Goeie hielp, dat moet je me straks maar eens voorspellen. Dat onthoud ik niet. Maar 't klinkt me nogal voornaam. Oud?" „Twintig jaar." „Twintig jaar, en dan al in een'moord aanslag betrokken I „Maar ik en ben het niet. .die geschoten heeft, monsieur. Wezenlijk niet.- 'k En zou het niet hebben kunnen doen. Ware ik niet geprest geworden, 'ken hadde niet meegedaan." „Nu, dat zal het onderzoek uitwazen. Waar geboren?" „Te Bruxelles; te Brussel." „Van beroep?" „Student." „Student? Dia's geen beroep. Enfin, de Beau^.de Beaui „De Beaulieu, monsieur", vulde de ar restant aan. „Nu, de Beaulieu, ik ben niet verplicht je ©en goeden raad te geven; als ik je er evenwel een geven mag, lieg dan niet. Geen woord, hoor je!" „,'kEn zal xiiet liegen, monsieur!"' „Houd je daaraan! D|e proef op de som: op wiens last ben je Mer?" „Van monsieur Francois Holz." „Daar heb je't! Ik had het al ge roken. En je opdracht luidde natuurlijk, Eeijers naar het Ottergat te lokken en dood te schieten, niet waar?" „üui, jawel monsieur; maar geloof me, 'ken hadde 'tnooit gedaan." „Ik geloof je; en de rechtbank zal je cok wel gelooven. Met dat al zit je er lcelijk tusschen, en ben ik bang, dat je boeken wel schimmelen zullen, vóór je ze weer kunt openslaan. Wel, Verschure, je gaat zeker wel aecoord met de ver klaring van je kameraad, hè? Heeft Frans Holz je omgekocht, om den jongen jacht opziener Beijers dood te scMeten?" Verschure zag in, dat hij met liegen zijn zaak nog slechts erger maken kou. Hij knikte daarom. (Wordt vervolgd)-

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1925 | | pagina 1