no 8»
Woensdag It Januari iti&5
S9e «laargang
Biiteflland.
VERVOLGD EM GEBED.
HEBT U AL GEBLOOKERD?
Blnneelaal
FEUILLETON.
IK BLOOKER
ELKEN DfG!
Voos* allen die sukkelen
Brukkers-Exploitanie*
0OSTERBAAN LE COINTRE GOES
Bureaux: Lange Vorsts'raat 6870, Gees
Tel.: Redactie no. II; Administratie no. 58
Postrekening No. 36000.
Bijkantoor te Middelburg:
Firma F. P. DHUiJ.. L. Burg. Tel. no. 259
Ve Zeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abennementsp rijs:
Per 3 maanden, franco per post, f3.
Losse nummersf9.05
Prijs der Atfvertentiën:
1—4 regels ft.20, elke regel meer 30 ct
Bij abonnement belangrijke korting.
HET JAAR 1924.
Beginnen wij1 met Frankrijk, omdat dit
de machtigste staat op het vasteland van
Europa is.
Die groote gebeurtenis was de val van
Poinc-aré. Hij was do machtige, de ge
weldige, die op 't toppunt van zijn roem
stond. Gevreesd bij vriend en vijand. Hij
had zelfs de bevoegdheid om wat bij: de
wet behoorde geregeld te worden, des
noods te regelen bij decreet. Haat en
wraak waren de factoren, die hem beziel
den; en achter hem stond zijn gehoor
zame dienaar: de in naam oppermachtige
president der republiek, Millerand.
Duitschland sidderde ouder zijn ijzeren
vuist. Doch zijn optreden dit werd
door de meerderheid der natie nog juist
in tijds ingezien was niet geschikt 't
vertrouwen in een duurzamen vrede te
sterken. De verkiezingen spraken het veto
over den premier uit. Pjoiincaré viel en
werd door Herriot vervangen. Doze, een
sociaal-democraat, meer vredesgezind,
weigerde echter met Millerand, schoon
eveneens sociaal-democraat, althans van
oorsprong, saam te werken, en deze laat
ste, schoon na lang aarzelen en tegen
stribbelen, gaf toe, trad af en trok zich in'
de stilte van het particuliere leven terug.
Doumergue volgde hem op. Droeg Mille
rand een naam, die aan de Commune van
'71 herinnert, Doumergue, draagt een
naam, die teruggaat tot den strijd der
Hugenoten; hij is, schoon eveneens in
naam, protestant, en wekt het vermoeden
van meerdere verzoeningsgezindheid je
gens den overwonnene dan zijn voor
ganger. Doch, ook nog slechts het ver
moeden; want de werkelijkheid is nog
anders.
Wel heeft Herriot, de nieuwe premier,
dadeljjk een meer verzoenende houding
aangenomen. Het Ruhrgebied werd ge
leidelijk voor een groot deel ontruimd. Da
verbannenen mochten voor het meeren-
deel terugkeeren. Verschillende scherpe
maatregelen werden verzacht. Voor de
vergoedingsquaestie werd een oplossing
gevonden.
Uit alles blijkt, dat Herriot een nieuwe
periode heeft ingeluid. Die politiek van
geweld moet worden vervangen door'
die van internationale samenwerking en
verzoening. M^ar hij heeft ook rekening
te houden met de vrees der natie voor
het Duitsc.he gevaar, en die omstandigheid
bindt hem de handen. Vandaar zijn hou
ding inzake de ontruiming of liever
de niet-ontruiming van Keulen, welke
houding de Diuitsche natie begrijpelijker-'
wijs uitlegt als een terugvallen tot do
oude 'nationalistische politiek.
Men raag nog; altijd hopen, dat de Duit-
sche kijk onjuist is. Het is' trouwens ver
klaarbaar da,t hij bijl 'tomwenden van het
roer, de grootst mogelijke voxzichtigheid
en bescheidenheid in acht neemt, want
het nationalisme; de revanche, de ver
bittering en de beduchtheid sluimeren niet.
Ook mag men niet uit het oog ver
liezen, dat de uitslag, der Duitsche
Rijksdagvcrkiezingen ook geen gerustheid
bracht. Want wei was deze uitslag een
klein succes voor de meer-verzoenings-
gezinde elementen, toch zijn daardoor de
kansen der Duitsch-nationalen om zich
in do Duitsche regeering; een positie te
verzekeren, niet verminderd.
De Fransche sociaal democraten zijn
meepeudeels van meening dat de Duitsche
(socialistische) regeermg do Fransche
vexgeedingpeischen door het plan-Dawes
tot een minimum heeft neergaduikt E n
aanklacht, die de neerdrukkende houding
in z-ake de ontruiming van Keulen en
het overige Ruhrgebied door de Fran-
schen onrustbarend beheerscht.
5) o
Willem begreep, dat de sympathie van
het publiek niet voor juffrouw Papegaai
was. Hij begreep ook, dat Keetjes kost-
jufliouw zich voor geld te koop gaf.
Misschien had hij nog meer vernomen,
indien niet de deur geopend ware ge
worden en Keetje hem had gewenkt bin
ten. te komeö.
Toen Willem in de gang stond, waar
een petroleumlampje een flauw licht ver
spreidde, zag hij niemand dan zijn zuster.
„Jongen", zei deze verwijtend, „wat
bezielt je toch! Je veroorzaakt me daar
een oploop voor de deur, waar in do
buurt over gekletst zal worden dagen en
weke» lang."
„Kan ik dat helpen?" gromde Willem
'erug. Waarom laat me die juffrouw
Yan )ou niet fcjnnen als ik fatsoenlijk
aanschel; en waarom liegt ze me voor,
dut jij niet thuis bent?"
„Heb je haar dan gesproken?"
-.Wel wis en drie; maar ze gooide de
deur voor mijn neus dicht, zeggende, dat
Dhitschland, dit alles ziende en aan
den lijve voelende', heeft derhalve wel
reden om de zachtmoedigheid van Her-
riots politiek te zijlnen aanzien met eenige
reserve te huldigen.
Nog een paar andere zijden va.n de
huidige Fransche staatkunde dienen in dit
verband gereleveerrd. Herriot heeft dc
•Diawes-conferentie te .Londen en de ont
ruiming van 't Roergebied aanvaard, doch
twee minder prijzenswaardige feiten staan
hier tegenover, namelijk: de erkenning
der Russische sovjet-republiek, zoo; gansch
in strijd met zijn hardvochtige actie legen
het communisme, en de .oorlogsverklaring
aan de (Rooansche) kerk. Dat hftji den
rechtschen invloed der kerk op het staat
kundig leven afwijst, daartegen va.lt niets
te zeggen, maar men heeft in de dagen
van Combes en Viviani de consequenties
er van gezien.
Zoowel de binnen- als de buitenland-
sche politiek van Frankrijk blijven der
halve de aandacht vragen. Omdat er zoo
veel aan vast zit en er zooi menige ori-
gewenschte gebeurtenis op volgen kan
Het zijn inderdaad de Diuitschers niei
alleen, die op hot oogenblik een gezicht
trekken, of zij het in Keulen hoeren
donderen.
Engeland schijnt 't nogal gemoedelijk op
te nemen dat nu Frankrijk do machtigste
staat op het vasteland geworden is. Dat
is te begrijpen. Het heeft nu zijln zin
Duitschland is klein gemaakt, dat nu
diens erfvijand groot zij;. En wie beter
dan deze is in staaat de sterke vriend-
schapsbanden aan te houden, waar toch
alle overige bondgenooten gebukt gaan
'onder den last van betrekkelijke gering
heid en binnenlandsche verdeeldheden.
Engeland zal zijln politiek van trouw,
onder Lloyd George begonnen, onder Mac
Donald versterkt, en nu onder Baldwin
bevestigd, nog wel wat voortzetten, ook
en meest ter eigen veiligheid- Mits natuur
lijk Frankrijk-, door misbruik van macht
Europa's staatkundig evenwicht niet in
gevaar brengt.
Wat Engelands binnenlandsche staat
kunde .aangaat, in 1924 kreeg 'het zijn
eerste labour-mimsterie, nadat de con
servatieve regeering van Baldwin gevallen
was, tengevolge van een motie in liet
Lagerhuis, die van de Arbeiderspartij was
uitgegaan en door de liberalen werd ge
kleund. Dun, door eigen kracht kon deze
partij niet regeeren; dit bleek al spoedig;
toen zij op eigen kracht was aangewezen.
Zoolang Mac Donald gematigd regeerde,
steunden zoo. Baldwin als Asquith hem
gaarne. Doch niet zoodra had hij zijn
scheepje in meer socialistiseh-gekleurd©
wateren gestuurd, of beiden onttrokken
zich, en hals over kop tuimelde het kabi
net van zijn hoogte. Evenals Poincaré
in Frankrijk verloor Mac Donald den
slag op een kleinigheid. Viel eerstgenoem
de door ©en echec bij de pensioenwetten,
deze struikelde over een onvoorzichtig
heid door de politiek te mengen in een
zaak van zuivere rechtspraak. Een hoogst
gevaarlijk, wijil revolutionair, standpunt,
hetwelk dan ook met een doodvonnis voor
den overtreder, in dit geval den minister
en zijn staf, eindigde.
Een kortstondig ministrieel leven dat de
uitspraak van den grooten arbeiders-
leider in Amerika, Samuel Gompers, te
binnen roept, dat „Labour" (spreek uit
Leehur, hetwelk Arbeider beteekent)
slechts een economische, geen politieke
leus kan zijn.
Men herinnert zich nog wel de ge
schiedenis: de bekende zaak Campbell.
Den rechter*wërd door een der leden van
het kabinet gelast een met name ge-
je niet thuis waart. Ik wist, dat ze loog,
want (ijk had gezien, dat je 't gordijn
voor, je raam dicht schoof."
„Nu, da's vreemd; da,ai' begrijp ik gieen
steek van. Daar moet ik haar over spre
ken ook; maar kom mee naar boven."
Op Keetjes kamertje gekomen keek Wil
lem. verwonderd rond.
Hoe anders zag er hier* alles uit dan
thuis. Stoelen met „vaste kussens" ston
den er en standers met bloempotten en
poppen er op en een tafeltje met por
tretten
„Wie is dat?"
Willem had het portret van een jonge
man van het étagerietafeltje genomen.
'tWas een knappe verschijning, met het
voorkomen van een heer en toch met iets,
wat Willem niet noemen kon, maar dat
hem niet aanstond.
„Die?" antwoordde Keetje. „Da's een
vriend van Frans Holz. Z'n vader is
hier notaris. Frans is me hier al een
paar keer op wezen zoeken en daar was
nij bij. Norden heet hij."
„Je mag wel met hem oppassen; 'tis
een valsch gezicht."
„Hè, wat ben jij toch een rare jongen.
Dacht je soms, dat ik me als een morgen
beschuitje door hem zou laten opeten?
noemden beschuldigde vrij te spreken;
hetgeen dan ook geschied is. Wat na
tuurlijk een groote fout is. Immers de
rechterlijke macht behoort van regeerings-
invloeden vrij te blijven. Er is voor de
burgers van een land geen grootere waar
borg voor de handhaving hunner wette
lijke rechten en vrijheden, dan dat daar
over geoordeeld wordt door zelfstandige,
van politieke en regeeringsinvloeden ge
heel onafhankelijke colleges of ambtenaren.
Voor den bondgenoot aan de overzijde
van het Kanaal moet het heengaan van
den groeten idealist, die in Engeland
de leiding der buitenlandsche taalkunde
had, een teleurstelling zijn geweest, te
meer nu deze is overgegaan op don zeer
nuchteren zakenman Chamberlain (spr.
uit Sjeemberleen), die in alles zijln meer
dere is.
Overigens mogen wij verwachten, dat
Mac Donald (spr. uit Mek Donnuld) blij
toe zal zijln dat hem de zware taak van
de schouders viel. Zijln opvolger heeft nu
de quaeslie Egypte in het reine te bren
gen. Engeland' heeft in het eens zoo
machtige Land der Faraonen en der Fel'la-
hin welk een tegenstelling I jaren
lang een gemakkelijke voogdij' uitgeoefend.
Dloch de Elgyptenaxen worden „wij'zer".
Zij willen van onder die voogdijschap uit,
sterker nog: zij vorderen Soedan, op, dat
door 't water van hunNijl bespoeld wordt.
En nu is dit de moeilijkheid: Engeland
heeft Egypte, dat door Turkije oeconomisch
en moreel bijna lam geslagen was, weer op
gericht; en Eigypte heeft dit op zijn beurt
weer met Soedan gedaan. Nu Engeland
die beide tot ontwikkeling heeft gebracht,
wil Egypte weer zelfstandig worden, wat
zeggen wil: weer den weg der ellende op,
en op die wandeling ook zijn oude slacht-
offer mee nemen; hetgeen Engeland niet
toestaan mag.
Eigiypte, dat in den laatsten tijd door
moord (gouverneur Stack) en sluipmoord
zijn voogd tracht te intimideeren, zal
in de naaste toekomst dezen nog heel
wat te doen geven. Er zal voor Egypte
niets beters opzitten, dan dat het zich
weer maar, en dat voor goed, aan zijn
machtigen voogd onderwerpt.
Mlarx, de Duitsche Rijkskanselier, is
niet zoo gelukkig gpweest als zijln Engel-
sche tegenvoeter Baldwin, our een par
lementair ministerie aan het lroofd van
Staat to kunnen aanbieden. Hij nam nu
op zich een extra parlementair kabinet
te constvueeren. Bij1 het gebleken verzet
der Duitsch-nationalen, ilie hun mede
werking blijven onthouden, zoolang hun
geen bijzondere machtspositie 'in Pruisen
wordt gegund, en het (R.-K-) Centrum
van geen toenadering tot deze partij1 wil
weten. Het nieuwe kabinet wacht, derhalve
een moeilijke taak.
Hierbij komt nog de teleurstelling oyer
de ontvangst der nota van de mogend
heden Frankrijk, Engeland, België, Italië,
feu Japan, in zake hun besluit om do
Keulsche Zone niet te ontruimen. In do
nota worden de navolgende feiten vast
gesteld, die dit besluit wettigen:
Een groote Duitsche generale staf is
in het leven geroepen onder een anderen
vorm; vrijwilligers worden gereeruteerd
en in versneld tempo afgericht; de {Hor
logefabrieken zijn niet getransformeerd;
er is meer oorlogsmateriaal ontdekt dan
is toegestaan; de politie is niet gereorga
niseerd; er is geen voldoening' gegeven
,aan de geallieerden inzake wetgevende
cn bestuursmaatregelen.
Die geallieerden zullen later mededee-
len en bepalen, wat zij! van Duitschland
verwachten, opdat zijn verplichtingen o.p
militair gebied als getrouwelijk vervuld
Ik lreb overigens ook al heel weinig met
hem uit te staan. Hij is, zooals .ik zei,
êen paar keer hier geweest met Frans
Holz. D|e laatste maal had hij juist zijn
portret laten maken en liet er een achter,
met de vraag of ik het een plaatsje wou
geven. Nu, ik kon toch niet zoo grof zijn
en weigeren het."
Hm! Hoe heb je 'thier anders?"
„O, best. Dje juffrouw geeft me wat ik
nooidig heb en waarom zou ik dan niet
tevreden zijn?"
'tls toch een raar mensch. Waarom
wou ze me d'r niet inlaten en waarom
komt ze nou niet voor den dag?"
„Wou je ze 's zien? Dat kan wel; ik
kan wel 's bellen. Dan kan ik haar tevens
een verklaring vragen voor haar gekke
manier van doen." i
„Wacht even!" riep Willem uit. zijn
zuster bij den arm terughoudende. „Ken,
komen er in dit huis 's nachts hoeren?"
„Hééren? Hoe kom je daar bij?"
„De menschen op straat zeiden het."
„Wat menschen?"
„Die daar straks om mij heen stonden."
„Ze zijn gekWat zouen hier in vredes
naam 's nachts heeren doen?"
[Willem kende zijln zuster.
Hij wist, toen hij1 haar diep in de oogen
BLOOKEREN IS AFGELEID
VAN BLOOKER EN BETEE
KENT MINSTENS ÉÉNMAAL
PER DAG EEN KOP
DRINKEN.
DE FIJNE CACAOSMAAK
ZAL U WEL BEVALLEN
Jomnen worden beschouwd.
[Ben harde boodschap, te meer, dewijl
een deel zelfs der Duitscli.e. pers de ge
allieerden gelijk geeft. Duitschland heeft
inderdaad niet voldaan aan de voor
waarden va.n het verdrag van Genève.
Heden beginnen de debatten in den
■Rijksdag. Men zal er derhalve wel meer
van hooren.
met moeilijken en onrégelmatigen stoel
gang zijn Mijnhardt's Laxeertabletten on
misbaar. Zij werken vlug en radicaal en
veroorzaken niet do minste kramp. Doos
60 ct. Bij apoth. en drogisten.
Te voorbarig geweest?
Het vermoeden dat de justitie te Ber
lijn wel wat overijld te werk is gegaan
met de arrestatie van de gebroeders Bar-
mat, bevestigt zich meer en meer. Zoo
zegt de Voss. Ztg., dat het onderzoek
naar de waarde- der onderpanden door
het Barraat-Konzern ter beschikking van
de Pruisische staatsbank gesteld voor de
dekking der kredieten, nog steeds voort
duurt en de Montagmorgen deelt mede,
dat de beëedigde 'taxateur der Berlijnsche
K. v. K. de waarde der ondernemingen
van het Konzern op 95 millioen rijks-
mark heeft geschat, zoodat de kredieten
van de Staatsbank, groot 13 millioen,
volkomen gedekt zijn. Gister is Lichten-
stein, de directeur van de Merkur-Bank,
weer op vrije voeten gesteld. De gebroe
ders Barmat zijn echter nog in verzekerde
bewaring en de Lokal Anz. heeft ge
hoord, dat de justitie er niet aan denkt,
hen vrij te laten. De Voss. Ztg. meldt,
dat geen d.er broeders nog is verhoord
en maakt daar de justitie een verwijt van.
Korte Berichten.
St. Petersburg wórdt opnieuw geteis
terd door hoogwa.ter. Het water staat 8
voet hoven winlerpeil. Alle fabriekster
reinen in den omtrek van do stad staan
onder water. De spoorwegdienst is in de
war en de bevolking van de lage stads
wijken is naar de hooger gelegen punten
gevlucht.
Het linie-schip Monarch heeft Ports
mouth verlaten, om overeenkomstig het
keek, dat ze de waarheid sprak en vroeg
daarom op dit punt niet verder.
„Nu", zei hij, „bel nu je rare juffer
eens."
Juist toen Keetje op het punt stond,
te 'schellen, rammelde de voordeur.
Willem, die in de onmiddellijke nabij
heid van 'traam zat, loerde door een
kiertje van hot gordijn naar huiten, ver
wachtende, juffrouw Papegaai te zien.
Hij zag echter niet de juffrouw, maar
een meneer, die zich met de jaskraag
hoog opgeslagen de straat op spoedde.
Van 's mans gezicht kon Willem niets
zien; maar het viel hem op, dat de heer
een eigenaardig model lichten hoied droeg.
„Kee", vroeg hij, „zijn hier heeren
In den kost?"
jMet een blik, waarin tegelijk verwonde
ring en boosheid te lezen was, zag het
meisje haar broer aan.
„Jongen, wat bezielt je toch? Da's nou
al lie tweede keer in vijf minuten, dat
je naar heeren vraagt. Hoe komi je daar
toch bij?"
„Nou maar, zeg nou's, zijn hier heeren
in den kost?"
„Welnee; hier woont geen mensch op
kamers, dan ik.'1
„Zoo; da's vreemd; daar gaat juist een
tractaat van Washington in den Atlan
tisch en Oceaan tot zinken te worden ge
bracht. Het zal naar den kelder gaan als
schietschijf van het artillerie- en torpedo-
vuur der vloot inden Atlantischen Oceaan.
Bij den Duitschen Rijksdag is de
begrooting voor de uitvoering van het
vredesverdrag ingediend. Zij sluit op een
bedrag van 1,033,186,667 (1 milliard 33
millioen 186 duizend 667) rijksmark.
Het aantal 'werkloozen in Engeland
is in de week van 29 Djecember met meer
dan 100.000 toegenomen.
De aanvallen van gewapende Rus
sische benden, Welke gedurende de feest
dagen verminderd waren, zijn thans op
nieuw langs de Oostelijke grens van. Po
len hervat. In het district Brawno heeft
een sterke bende van 50 man, gewapend
niet machinegeweren en handgranaten,
een aanval gedaan op het clorp Zahora.
Een aanzienlijke boeveelheid vee werd
door de roovers meegenomen. In het
district Ostrag heeft een bende de ge
meentekas geplunderd in het dorp No-
maljsa.
D,e Paus bezat reeds een radio
toestel, De Marconi-maatschappiji heeft
hem thans een nieuw ontvangtoestel voor
draaglooze telegrafie en telefonie met
loudspaeker aangeboden. Het toestel is in
een der vertrekken van het Vaticaan ge
ïnstalleerd1.
Uw [humeur wordt vergald, als gij last
hebt van aambeien. Foster's Zalf geeft
vanaf de eerste aanwending verlichting
en heelt uw kwaal. Inderdaad een pro
baat geneesmiddel. Per doos f 1,75,
per tube fl.—(6)
Het. r ij. wielmeik 1925 en de
werkloozen.
Door den heer Hiemstra zijn aan den
Minister van Financiën de volgende vra
gen gesteld:
1. Is het den Minister bekend, dat aan
arbeiders, aan wie een gratis rijwielmerk
voor 1924 is uitgereikt, thans een zoo
danig merk voor 1925 wordt geweigerd,
op grond dat zij werkloos zijn en op hen
derhalve niet van toepassing is de he
meneer de deur uit."
„Yin je dat zooi vreemd? Kan de juf
frouw niet evengoed vrienden of familie
leden op bezoek krijgen als een ander?"
5,Diat ka.n wel, ja; als ze die bezoekers
tenminste vriendelijker ontvangt dan mij
zooeven. Nou, bel 'r nou maar 's."
Keetje greep de tafelschel, opende de
deur en liet het metaal rinkelen.
Geen antwoord kwam van beneden.
Een hernieuwd schellen, luid en lang,
bleef eveneens vruchteloos-
„Dlaar begrijp ik niets van", zei Keetje,
„als het mensch maar niet ziek gewor
den is. Je kunt niet weten. Blijf jij' hier
even wachten, zeg; ik ga d'r opzoeken".
Zoo sprekende spoedde het meisje zich
naar beneden.
Willem haalde p'ijlp en doos uit den
zak en begon te stoppen. Vervolgens
wierp hij een blik in de op de tafel lig
gende, met meisjesachtige netheid gekafte
boeken; maar dat was niets voer hem.
Algebra, meetkunde, algemeen© geschie
denis, neen; dat las geen mensch voor
tijdverdrijf 1 Willem opende wéér een
spleetje van 't gordijn en tuurde naar
huiten, met de oogien de voorbijgangers
volgend in de stille straat.
(Wordt vervolgd.)