no 8» Woensdag It Januari iti&5 S9e «laargang Biiteflland. VERVOLGD EM GEBED. HEBT U AL GEBLOOKERD? Blnneelaal FEUILLETON. IK BLOOKER ELKEN DfG! Voos* allen die sukkelen Brukkers-Exploitanie* 0OSTERBAAN LE COINTRE GOES Bureaux: Lange Vorsts'raat 6870, Gees Tel.: Redactie no. II; Administratie no. 58 Postrekening No. 36000. Bijkantoor te Middelburg: Firma F. P. DHUiJ.. L. Burg. Tel. no. 259 Ve Zeeuw VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG. Abennementsp rijs: Per 3 maanden, franco per post, f3. Losse nummersf9.05 Prijs der Atfvertentiën: 1—4 regels ft.20, elke regel meer 30 ct Bij abonnement belangrijke korting. HET JAAR 1924. Beginnen wij1 met Frankrijk, omdat dit de machtigste staat op het vasteland van Europa is. Die groote gebeurtenis was de val van Poinc-aré. Hij was do machtige, de ge weldige, die op 't toppunt van zijn roem stond. Gevreesd bij vriend en vijand. Hij had zelfs de bevoegdheid om wat bij: de wet behoorde geregeld te worden, des noods te regelen bij decreet. Haat en wraak waren de factoren, die hem beziel den; en achter hem stond zijn gehoor zame dienaar: de in naam oppermachtige president der republiek, Millerand. Duitschland sidderde ouder zijn ijzeren vuist. Doch zijn optreden dit werd door de meerderheid der natie nog juist in tijds ingezien was niet geschikt 't vertrouwen in een duurzamen vrede te sterken. De verkiezingen spraken het veto over den premier uit. Pjoiincaré viel en werd door Herriot vervangen. Doze, een sociaal-democraat, meer vredesgezind, weigerde echter met Millerand, schoon eveneens sociaal-democraat, althans van oorsprong, saam te werken, en deze laat ste, schoon na lang aarzelen en tegen stribbelen, gaf toe, trad af en trok zich in' de stilte van het particuliere leven terug. Doumergue volgde hem op. Droeg Mille rand een naam, die aan de Commune van '71 herinnert, Doumergue, draagt een naam, die teruggaat tot den strijd der Hugenoten; hij is, schoon eveneens in naam, protestant, en wekt het vermoeden van meerdere verzoeningsgezindheid je gens den overwonnene dan zijn voor ganger. Doch, ook nog slechts het ver moeden; want de werkelijkheid is nog anders. Wel heeft Herriot, de nieuwe premier, dadeljjk een meer verzoenende houding aangenomen. Het Ruhrgebied werd ge leidelijk voor een groot deel ontruimd. Da verbannenen mochten voor het meeren- deel terugkeeren. Verschillende scherpe maatregelen werden verzacht. Voor de vergoedingsquaestie werd een oplossing gevonden. Uit alles blijkt, dat Herriot een nieuwe periode heeft ingeluid. Die politiek van geweld moet worden vervangen door' die van internationale samenwerking en verzoening. M^ar hij heeft ook rekening te houden met de vrees der natie voor het Duitsc.he gevaar, en die omstandigheid bindt hem de handen. Vandaar zijn hou ding inzake de ontruiming of liever de niet-ontruiming van Keulen, welke houding de Diuitsche natie begrijpelijker-' wijs uitlegt als een terugvallen tot do oude 'nationalistische politiek. Men raag nog; altijd hopen, dat de Duit- sche kijk onjuist is. Het is' trouwens ver klaarbaar da,t hij bijl 'tomwenden van het roer, de grootst mogelijke voxzichtigheid en bescheidenheid in acht neemt, want het nationalisme; de revanche, de ver bittering en de beduchtheid sluimeren niet. Ook mag men niet uit het oog ver liezen, dat de uitslag, der Duitsche Rijksdagvcrkiezingen ook geen gerustheid bracht. Want wei was deze uitslag een klein succes voor de meer-verzoenings- gezinde elementen, toch zijn daardoor de kansen der Duitsch-nationalen om zich in do Duitsche regeering; een positie te verzekeren, niet verminderd. De Fransche sociaal democraten zijn meepeudeels van meening dat de Duitsche (socialistische) regeermg do Fransche vexgeedingpeischen door het plan-Dawes tot een minimum heeft neergaduikt E n aanklacht, die de neerdrukkende houding in z-ake de ontruiming van Keulen en het overige Ruhrgebied door de Fran- schen onrustbarend beheerscht. 5) o Willem begreep, dat de sympathie van het publiek niet voor juffrouw Papegaai was. Hij begreep ook, dat Keetjes kost- jufliouw zich voor geld te koop gaf. Misschien had hij nog meer vernomen, indien niet de deur geopend ware ge worden en Keetje hem had gewenkt bin ten. te komeö. Toen Willem in de gang stond, waar een petroleumlampje een flauw licht ver spreidde, zag hij niemand dan zijn zuster. „Jongen", zei deze verwijtend, „wat bezielt je toch! Je veroorzaakt me daar een oploop voor de deur, waar in do buurt over gekletst zal worden dagen en weke» lang." „Kan ik dat helpen?" gromde Willem 'erug. Waarom laat me die juffrouw Yan )ou niet fcjnnen als ik fatsoenlijk aanschel; en waarom liegt ze me voor, dut jij niet thuis bent?" „Heb je haar dan gesproken?" -.Wel wis en drie; maar ze gooide de deur voor mijn neus dicht, zeggende, dat Dhitschland, dit alles ziende en aan den lijve voelende', heeft derhalve wel reden om de zachtmoedigheid van Her- riots politiek te zijlnen aanzien met eenige reserve te huldigen. Nog een paar andere zijden va.n de huidige Fransche staatkunde dienen in dit verband gereleveerrd. Herriot heeft dc •Diawes-conferentie te .Londen en de ont ruiming van 't Roergebied aanvaard, doch twee minder prijzenswaardige feiten staan hier tegenover, namelijk: de erkenning der Russische sovjet-republiek, zoo; gansch in strijd met zijn hardvochtige actie legen het communisme, en de .oorlogsverklaring aan de (Rooansche) kerk. Dat hftji den rechtschen invloed der kerk op het staat kundig leven afwijst, daartegen va.lt niets te zeggen, maar men heeft in de dagen van Combes en Viviani de consequenties er van gezien. Zoowel de binnen- als de buitenland- sche politiek van Frankrijk blijven der halve de aandacht vragen. Omdat er zoo veel aan vast zit en er zooi menige ori- gewenschte gebeurtenis op volgen kan Het zijn inderdaad de Diuitschers niei alleen, die op hot oogenblik een gezicht trekken, of zij het in Keulen hoeren donderen. Engeland schijnt 't nogal gemoedelijk op te nemen dat nu Frankrijk do machtigste staat op het vasteland geworden is. Dat is te begrijpen. Het heeft nu zijln zin Duitschland is klein gemaakt, dat nu diens erfvijand groot zij;. En wie beter dan deze is in staaat de sterke vriend- schapsbanden aan te houden, waar toch alle overige bondgenooten gebukt gaan 'onder den last van betrekkelijke gering heid en binnenlandsche verdeeldheden. Engeland zal zijln politiek van trouw, onder Lloyd George begonnen, onder Mac Donald versterkt, en nu onder Baldwin bevestigd, nog wel wat voortzetten, ook en meest ter eigen veiligheid- Mits natuur lijk Frankrijk-, door misbruik van macht Europa's staatkundig evenwicht niet in gevaar brengt. Wat Engelands binnenlandsche staat kunde .aangaat, in 1924 kreeg 'het zijn eerste labour-mimsterie, nadat de con servatieve regeering van Baldwin gevallen was, tengevolge van een motie in liet Lagerhuis, die van de Arbeiderspartij was uitgegaan en door de liberalen werd ge kleund. Dun, door eigen kracht kon deze partij niet regeeren; dit bleek al spoedig; toen zij op eigen kracht was aangewezen. Zoolang Mac Donald gematigd regeerde, steunden zoo. Baldwin als Asquith hem gaarne. Doch niet zoodra had hij zijn scheepje in meer socialistiseh-gekleurd© wateren gestuurd, of beiden onttrokken zich, en hals over kop tuimelde het kabi net van zijn hoogte. Evenals Poincaré in Frankrijk verloor Mac Donald den slag op een kleinigheid. Viel eerstgenoem de door ©en echec bij de pensioenwetten, deze struikelde over een onvoorzichtig heid door de politiek te mengen in een zaak van zuivere rechtspraak. Een hoogst gevaarlijk, wijil revolutionair, standpunt, hetwelk dan ook met een doodvonnis voor den overtreder, in dit geval den minister en zijn staf, eindigde. Een kortstondig ministrieel leven dat de uitspraak van den grooten arbeiders- leider in Amerika, Samuel Gompers, te binnen roept, dat „Labour" (spreek uit Leehur, hetwelk Arbeider beteekent) slechts een economische, geen politieke leus kan zijn. Men herinnert zich nog wel de ge schiedenis: de bekende zaak Campbell. Den rechter*wërd door een der leden van het kabinet gelast een met name ge- je niet thuis waart. Ik wist, dat ze loog, want (ijk had gezien, dat je 't gordijn voor, je raam dicht schoof." „Nu, da's vreemd; da,ai' begrijp ik gieen steek van. Daar moet ik haar over spre ken ook; maar kom mee naar boven." Op Keetjes kamertje gekomen keek Wil lem. verwonderd rond. Hoe anders zag er hier* alles uit dan thuis. Stoelen met „vaste kussens" ston den er en standers met bloempotten en poppen er op en een tafeltje met por tretten „Wie is dat?" Willem had het portret van een jonge man van het étagerietafeltje genomen. 'tWas een knappe verschijning, met het voorkomen van een heer en toch met iets, wat Willem niet noemen kon, maar dat hem niet aanstond. „Die?" antwoordde Keetje. „Da's een vriend van Frans Holz. Z'n vader is hier notaris. Frans is me hier al een paar keer op wezen zoeken en daar was nij bij. Norden heet hij." „Je mag wel met hem oppassen; 'tis een valsch gezicht." „Hè, wat ben jij toch een rare jongen. Dacht je soms, dat ik me als een morgen beschuitje door hem zou laten opeten? noemden beschuldigde vrij te spreken; hetgeen dan ook geschied is. Wat na tuurlijk een groote fout is. Immers de rechterlijke macht behoort van regeerings- invloeden vrij te blijven. Er is voor de burgers van een land geen grootere waar borg voor de handhaving hunner wette lijke rechten en vrijheden, dan dat daar over geoordeeld wordt door zelfstandige, van politieke en regeeringsinvloeden ge heel onafhankelijke colleges of ambtenaren. Voor den bondgenoot aan de overzijde van het Kanaal moet het heengaan van den groeten idealist, die in Engeland de leiding der buitenlandsche taalkunde had, een teleurstelling zijn geweest, te meer nu deze is overgegaan op don zeer nuchteren zakenman Chamberlain (spr. uit Sjeemberleen), die in alles zijln meer dere is. Overigens mogen wij verwachten, dat Mac Donald (spr. uit Mek Donnuld) blij toe zal zijln dat hem de zware taak van de schouders viel. Zijln opvolger heeft nu de quaeslie Egypte in het reine te bren gen. Engeland' heeft in het eens zoo machtige Land der Faraonen en der Fel'la- hin welk een tegenstelling I jaren lang een gemakkelijke voogdij' uitgeoefend. Dloch de Elgyptenaxen worden „wij'zer". Zij willen van onder die voogdijschap uit, sterker nog: zij vorderen Soedan, op, dat door 't water van hunNijl bespoeld wordt. En nu is dit de moeilijkheid: Engeland heeft Egypte, dat door Turkije oeconomisch en moreel bijna lam geslagen was, weer op gericht; en Eigypte heeft dit op zijn beurt weer met Soedan gedaan. Nu Engeland die beide tot ontwikkeling heeft gebracht, wil Egypte weer zelfstandig worden, wat zeggen wil: weer den weg der ellende op, en op die wandeling ook zijn oude slacht- offer mee nemen; hetgeen Engeland niet toestaan mag. Eigiypte, dat in den laatsten tijd door moord (gouverneur Stack) en sluipmoord zijn voogd tracht te intimideeren, zal in de naaste toekomst dezen nog heel wat te doen geven. Er zal voor Egypte niets beters opzitten, dan dat het zich weer maar, en dat voor goed, aan zijn machtigen voogd onderwerpt. Mlarx, de Duitsche Rijkskanselier, is niet zoo gelukkig gpweest als zijln Engel- sche tegenvoeter Baldwin, our een par lementair ministerie aan het lroofd van Staat to kunnen aanbieden. Hij nam nu op zich een extra parlementair kabinet te constvueeren. Bij1 het gebleken verzet der Duitsch-nationalen, ilie hun mede werking blijven onthouden, zoolang hun geen bijzondere machtspositie 'in Pruisen wordt gegund, en het (R.-K-) Centrum van geen toenadering tot deze partij1 wil weten. Het nieuwe kabinet wacht, derhalve een moeilijke taak. Hierbij komt nog de teleurstelling oyer de ontvangst der nota van de mogend heden Frankrijk, Engeland, België, Italië, feu Japan, in zake hun besluit om do Keulsche Zone niet te ontruimen. In do nota worden de navolgende feiten vast gesteld, die dit besluit wettigen: Een groote Duitsche generale staf is in het leven geroepen onder een anderen vorm; vrijwilligers worden gereeruteerd en in versneld tempo afgericht; de {Hor logefabrieken zijn niet getransformeerd; er is meer oorlogsmateriaal ontdekt dan is toegestaan; de politie is niet gereorga niseerd; er is geen voldoening' gegeven ,aan de geallieerden inzake wetgevende cn bestuursmaatregelen. Die geallieerden zullen later mededee- len en bepalen, wat zij! van Duitschland verwachten, opdat zijn verplichtingen o.p militair gebied als getrouwelijk vervuld Ik lreb overigens ook al heel weinig met hem uit te staan. Hij is, zooals .ik zei, êen paar keer hier geweest met Frans Holz. D|e laatste maal had hij juist zijn portret laten maken en liet er een achter, met de vraag of ik het een plaatsje wou geven. Nu, ik kon toch niet zoo grof zijn en weigeren het." Hm! Hoe heb je 'thier anders?" „O, best. Dje juffrouw geeft me wat ik nooidig heb en waarom zou ik dan niet tevreden zijn?" 'tls toch een raar mensch. Waarom wou ze me d'r niet inlaten en waarom komt ze nou niet voor den dag?" „Wou je ze 's zien? Dat kan wel; ik kan wel 's bellen. Dan kan ik haar tevens een verklaring vragen voor haar gekke manier van doen." i „Wacht even!" riep Willem uit. zijn zuster bij den arm terughoudende. „Ken, komen er in dit huis 's nachts hoeren?" „Hééren? Hoe kom je daar bij?" „De menschen op straat zeiden het." „Wat menschen?" „Die daar straks om mij heen stonden." „Ze zijn gekWat zouen hier in vredes naam 's nachts heeren doen?" [Willem kende zijln zuster. Hij wist, toen hij1 haar diep in de oogen BLOOKEREN IS AFGELEID VAN BLOOKER EN BETEE KENT MINSTENS ÉÉNMAAL PER DAG EEN KOP DRINKEN. DE FIJNE CACAOSMAAK ZAL U WEL BEVALLEN Jomnen worden beschouwd. [Ben harde boodschap, te meer, dewijl een deel zelfs der Duitscli.e. pers de ge allieerden gelijk geeft. Duitschland heeft inderdaad niet voldaan aan de voor waarden va.n het verdrag van Genève. Heden beginnen de debatten in den ■Rijksdag. Men zal er derhalve wel meer van hooren. met moeilijken en onrégelmatigen stoel gang zijn Mijnhardt's Laxeertabletten on misbaar. Zij werken vlug en radicaal en veroorzaken niet do minste kramp. Doos 60 ct. Bij apoth. en drogisten. Te voorbarig geweest? Het vermoeden dat de justitie te Ber lijn wel wat overijld te werk is gegaan met de arrestatie van de gebroeders Bar- mat, bevestigt zich meer en meer. Zoo zegt de Voss. Ztg., dat het onderzoek naar de waarde- der onderpanden door het Barraat-Konzern ter beschikking van de Pruisische staatsbank gesteld voor de dekking der kredieten, nog steeds voort duurt en de Montagmorgen deelt mede, dat de beëedigde 'taxateur der Berlijnsche K. v. K. de waarde der ondernemingen van het Konzern op 95 millioen rijks- mark heeft geschat, zoodat de kredieten van de Staatsbank, groot 13 millioen, volkomen gedekt zijn. Gister is Lichten- stein, de directeur van de Merkur-Bank, weer op vrije voeten gesteld. De gebroe ders Barmat zijn echter nog in verzekerde bewaring en de Lokal Anz. heeft ge hoord, dat de justitie er niet aan denkt, hen vrij te laten. De Voss. Ztg. meldt, dat geen d.er broeders nog is verhoord en maakt daar de justitie een verwijt van. Korte Berichten. St. Petersburg wórdt opnieuw geteis terd door hoogwa.ter. Het water staat 8 voet hoven winlerpeil. Alle fabriekster reinen in den omtrek van do stad staan onder water. De spoorwegdienst is in de war en de bevolking van de lage stads wijken is naar de hooger gelegen punten gevlucht. Het linie-schip Monarch heeft Ports mouth verlaten, om overeenkomstig het keek, dat ze de waarheid sprak en vroeg daarom op dit punt niet verder. „Nu", zei hij, „bel nu je rare juffer eens." Juist toen Keetje op het punt stond, te 'schellen, rammelde de voordeur. Willem, die in de onmiddellijke nabij heid van 'traam zat, loerde door een kiertje van hot gordijn naar huiten, ver wachtende, juffrouw Papegaai te zien. Hij zag echter niet de juffrouw, maar een meneer, die zich met de jaskraag hoog opgeslagen de straat op spoedde. Van 's mans gezicht kon Willem niets zien; maar het viel hem op, dat de heer een eigenaardig model lichten hoied droeg. „Kee", vroeg hij, „zijn hier heeren In den kost?" jMet een blik, waarin tegelijk verwonde ring en boosheid te lezen was, zag het meisje haar broer aan. „Jongen, wat bezielt je toch? Da's nou al lie tweede keer in vijf minuten, dat je naar heeren vraagt. Hoe komi je daar toch bij?" „Nou maar, zeg nou's, zijn hier heeren in den kost?" „Welnee; hier woont geen mensch op kamers, dan ik.'1 „Zoo; da's vreemd; daar gaat juist een tractaat van Washington in den Atlan tisch en Oceaan tot zinken te worden ge bracht. Het zal naar den kelder gaan als schietschijf van het artillerie- en torpedo- vuur der vloot inden Atlantischen Oceaan. Bij den Duitschen Rijksdag is de begrooting voor de uitvoering van het vredesverdrag ingediend. Zij sluit op een bedrag van 1,033,186,667 (1 milliard 33 millioen 186 duizend 667) rijksmark. Het aantal 'werkloozen in Engeland is in de week van 29 Djecember met meer dan 100.000 toegenomen. De aanvallen van gewapende Rus sische benden, Welke gedurende de feest dagen verminderd waren, zijn thans op nieuw langs de Oostelijke grens van. Po len hervat. In het district Brawno heeft een sterke bende van 50 man, gewapend niet machinegeweren en handgranaten, een aanval gedaan op het clorp Zahora. Een aanzienlijke boeveelheid vee werd door de roovers meegenomen. In het district Ostrag heeft een bende de ge meentekas geplunderd in het dorp No- maljsa. D,e Paus bezat reeds een radio toestel, De Marconi-maatschappiji heeft hem thans een nieuw ontvangtoestel voor draaglooze telegrafie en telefonie met loudspaeker aangeboden. Het toestel is in een der vertrekken van het Vaticaan ge ïnstalleerd1. Uw [humeur wordt vergald, als gij last hebt van aambeien. Foster's Zalf geeft vanaf de eerste aanwending verlichting en heelt uw kwaal. Inderdaad een pro baat geneesmiddel. Per doos f 1,75, per tube fl.—(6) Het. r ij. wielmeik 1925 en de werkloozen. Door den heer Hiemstra zijn aan den Minister van Financiën de volgende vra gen gesteld: 1. Is het den Minister bekend, dat aan arbeiders, aan wie een gratis rijwielmerk voor 1924 is uitgereikt, thans een zoo danig merk voor 1925 wordt geweigerd, op grond dat zij werkloos zijn en op hen derhalve niet van toepassing is de he meneer de deur uit." „Yin je dat zooi vreemd? Kan de juf frouw niet evengoed vrienden of familie leden op bezoek krijgen als een ander?" 5,Diat ka.n wel, ja; als ze die bezoekers tenminste vriendelijker ontvangt dan mij zooeven. Nou, bel 'r nou maar 's." Keetje greep de tafelschel, opende de deur en liet het metaal rinkelen. Geen antwoord kwam van beneden. Een hernieuwd schellen, luid en lang, bleef eveneens vruchteloos- „Dlaar begrijp ik niets van", zei Keetje, „als het mensch maar niet ziek gewor den is. Je kunt niet weten. Blijf jij' hier even wachten, zeg; ik ga d'r opzoeken". Zoo sprekende spoedde het meisje zich naar beneden. Willem haalde p'ijlp en doos uit den zak en begon te stoppen. Vervolgens wierp hij een blik in de op de tafel lig gende, met meisjesachtige netheid gekafte boeken; maar dat was niets voer hem. Algebra, meetkunde, algemeen© geschie denis, neen; dat las geen mensch voor tijdverdrijf 1 Willem opende wéér een spleetje van 't gordijn en tuurde naar huiten, met de oogien de voorbijgangers volgend in de stille straat. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1925 | | pagina 1