Dinsdag 21 October 1SS4
ff© 1.8
S9e Jaargang
Stasi
Midddhurg|
nip zwarte Vaars)
'beMerswoning.
t Dobbelhuis
WONDERLIJK GELEID.
Rheumatiek
Kloosterbalsem
Hoestsiropen
voor Kinderen
ismeilaai.
ERIMIST:
UNT RUSTIG
•ER, K. Delft A 86-8]
ihrijving te kooJ
fbraak te koop)
Smidsknecht
mme Bakkersknecht]
nrooiers gevraagd,
Meid benoodigd,
Meid-Huishoudster,
BaileDiaüS.
»ne Juffrouw,
n enz. te zenden a
jUKEN HORST, Heri°r1
t, Sluis.
FEUILLETON.
verdrijft de pijn
Driiire» SS73 ct.
rijn Verheide, jm.
srnan, jd. B& j. t«
Jacobus Le Conté,
jack, jd. 22 j.
tje, d. v. Benjamin
ornelia de Leeuw;
cht van Sabben. en
'ik, 43 j., gehuwd
ina Verburg.
WEERBERICHT.
in den ochtend
edeeld door het
;uut "te Die Bilt.
tand 764.8 te Aku-,
te Kinn.
n avond va» 21
later mogelijk toe-
ot zuidelijke wind,
okken met tijdelijke
ijk enkele regenbui-
p witte strip. Geweii
ekerke. Aanwijzing verl
KOPPEJAN G.Jz. P
Duinweg, Zoutelandej
als u zich voorzie|
ËKKER bij
Middelburg.
in te leveren tot en mei
3. GEERTSE, Biggt|
/aar inlichtingen zijn
oegere Hof „Middelburg!
Noordstraatweg bij Midf
Inlichtingen ten kantori
C DE WOLFF, alda
Ifvaars te koop, rekj
1 met Mei KmecM
bij W. DEKKER Sz|
zondere omstandighedej
bij C. SLABBEKOOBS]
inge, Wolphaartsdijk.
d of met November
RIJN, Kruiningen.
REIJNIERSE, Schengf]
olfaartsdijk.
Knecht gevraagd,
OPPE, Buttinge, Grijp]
.MPERT, Gap inge.
ir Zuid-Beveland beroep8!
•v. predikant zoekt of
d November in dienst
;n
3r dan 85 jaar.
e zieh schriftelijk
inlichtingen aan te
jeplein 19, Haarlem.
in
ding.
im
Drukkers-Exploitanten
OOSTERBAAN LE COINTRE G0ES
Bureaux: Langs Vorststraat 6870, G«es
Tel.: Rsdaetie no. II; Administratie no. 58
Postrekening No. 36000.
Bijaantoor te Middelburg:
Firma F. P. DHUIJ, Burg. Tel. no. 259
2Zeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
A b o n n e m e n t s p r ij s
Per 3 maanden, franco per post, f3.
Losse nummersf0.05
Prijs der Advertentien:
1—4 regels f 1.20, elke regel meer 30 ct
Bij abonnement belangrijke korting.
istuur der Yereen. Pr°'
Tehuia voor ouden v
Sluis vraagt tegen
55, wegens huweliD
ardige,
de WerpleS'"9
9* j. Vol
salaris f BOO e?6 u J
ning (2 kamers in
isje).
welijk met Mei
i Meid beno®Ui9»> <rJ
WALLEN BURG,u' I
Middelburg.
Inhoud van het protocol (anti-oorlogs
verdrag) van Genève.
Mevrouw Mr C. Bakker-van Bosse en
de heeren gen.-maj. J. M. Benteijn, mi
ll. C. Dresselhuys, proj. jhr. dr W. J. M-
van Eysinga, prof. mr D. P. D. Fabius,
mr K. P. v. d. Mandele, prof. mr Pli.
Kleintjes, prof. inr dr R. Kranenburg en
prof. mr C. van Vollenhoven deden het
volgende schrijven tot de Nederlandsche
pers uitgaan:
Wat eeuwenlang is bepleit en gehoopt,
heeft op 2 October van dit jaar uitdruk
king gevonden in een te Genève op de
jaarlijksche vergadering van den Volken-'
bond door nagenoeg vijftig landen aan
bevolen verdrag over nationale veiligheid,
ontwapening en arbitrage. Het is noodig
dat de Volken ook het Nederlandsche
de strekking en den inhoud van dit „pro
tocol van Genève" verstaan. Het protocol-
behoeft na de onderteekening onzer Re
geering nog de goedkeuring door Tweede
en Eerste Kamer, en de nadere bekrachti
ging door onze Regeering te zamen mèt
die van de overige Regeeringen; evenwel
kan het pas gaan werken, nadat een ont
wapeningsconferentie in het volgend jaar,
Juni 1925, de vereischte aanvullingsrege
lingen zal hebben tot stand gebracht.
Ziehier van het anti-oorlogsprotocol van
Genève de hoofdlijnen.
1. Vóór 1914 rekende ieder land zich
gerechtigd om aan elk ander land den
oorlog tc verklaren: hetzij om onrecht te
herstellen of te wreken, hetzij om onder
die mom zijn begeerten bot te vieren.
Vrijwel alle grondwetten, ook de Neder
landsche, laten dan ook oorlogsverklaring
toe zender beperking tot bepaalde geval
len. Het protocol van Genève nu keert
dezen toestand om; bepaalt dat geen en
kel land, in welk geval ook, een ander
land met oorlog mag bespringen; en ver
klaart den aanvallenden oorlog, als die
desondanks plaats heeft, tot'een misdaad,
die allo landen tegenover zich vindt. „Ons
doel was" zoo zeggen de toelichters
„den oorlog onmogelijk te maken, te
vernietigen, te dooden."
2. Aan deze afzwering van den aanvals
oorlog wordt vervolgens een krachtige
sanctie (waarborg) verbonden. Vóór 1914
moest een door oorlog overvallen land
maar zien, hoe het, al dan niet door
bondgenooten gesteund, zich zelf zou red
den. Het protocol van Genève schrijft voor,
dat, indien vaststaat dat een land inder
daad aangevallen is, dit land op de eco
nomische en militaire hulp van alle (ove
rige landen kan rekenen. De misdadige
aanvaller weet dus vooruit, aan welk ge
meenschappelijk verweer der Staten hij
zich blootstelt.
3. Vóór 1914 kon, als ,er een oorlog
uitbrak, elk land voor zich zelf beslissen
of het onzijdig wilde blijven (zoolang als
de oorlogvoerenden het met vrede lieten),
dan of het wilde meedoen. -Aan deze ge
legenheid tot onzijdigheid waarover
men nog altijd hoort spreken, alsof zij
voortbestond .heeft het grondverdrag
van den Volkenbond reeds sinds 192Ó
een eind gemaakt. Reeds sinds 1920 kan
Nederland niet meer kiezen: moet het
meedoen aan middelen tot economischs
bestrijding, moet het doortocht verleenen
aan vreemde troepen die den aanvaller
te lijf willen, en is het niet meer volko
men vrij op het punt van militairen bij
stand. Dit alles is echter in het Volken-
15).
Wouter verkeerde een oogenblik in
twijfel, wat hii doen zou.
ken gevoel van vrees en angst fluis
terde hem in, gezwind met de anderen
zich naar zijn klasse te begeven en zijn
plaats in te nemen, alsof er niets voor
gevallen was en hij aan het ongeluk
Part noch deel had. Bij het groote ge
drang en de plotselinge verwarring had
niemand den samenhang tusschen hem
en den getroffen knaap opgemerkt. Hij
Kn het best ontloopen! Het stilzwijgen
der onderwijzers bewees genoégzaam, dat
ei' in hunne welwillendheid minstens een
verkoeling .was gekomen. Hij behoorde
tot de arme knapen, wien men, ook als
Z1J zonder opzet iets misdaan hadden,
naar zrjn meening .gaarne de volle laag
§af. Heden zou het examen plaats vinden.
an werd er tevens allerlei loffelijks of
berispelijks mede op het tapijt gebracht
en de verdeeling der prijzen ook daar
van afhankelijk gemaakt, hoe het geheele
gedrag was geweest.
Kt alles vloog den jongen door het
hoofd en schoof als het ware zijn voe-
le» reeefcop cto trede» der trap.
bondsverdrag zoo gebrekkig en onscherp
geregeld, dat men al de kwade kansen
loopt van in andermans oorlog te worden
betrokken, doch niet rekenen mag op den
stelligen sleun van anderen in geval van
nood. Het protocol van Genève ondervangt
die gebreken: doet naar onpartijdige en
zorgvuldige regels beslissen, wie aanval
ler is, zorgt dat de Raad van den
Volkenbond dit bekend maakt, - - orga
niseert het internationaal economisch ver
zet, laat geen twijfel aan d.e militaire
verplichting voor wie een strijdmacht
heeft. Men heeft gevraagd, welke waar
borg er is, dat de Staten zich aan deze
regels zullen houden; de waarborg ligt
eenerzijds in het feit, dat afzonderlijke in
ternationale organen de Volkenbonds
raad en adviseerende Volkenbondscom
missies voor eenheid van gedrag zullen
waken, anderzijds in het eigenbelang der
Staten zelf om de anti-oorlogmachinerie
niet te laten ontwrichten.
4. Bepaalde landen, dié zich onveilig
voelen, mogen weliswaar afzonderlijke de-
fensieverdragen sluiten met naburigs lan
den, doch tot deze afzonderlijke verdra
gen, die openbaar moeten zijn, mag ieder
and-er land dat lid is van den Volkenbond
'toetreden (zij kunnen dus geen gevaarlijke
onderonsjes worden), en zij kunnen eerst
uitwerking hebben nadat de Volkenbonds-
raad heeft bekend -gemaakt, dat er een
aanval begaan is en door wien. Het kun
nen nooit aanvalsverdragen worden.
5. Vliegen twee landen tegelijkertijd
elkaar in de haren (b.v. op den Balkan),
dan worden zij beide tot aanvaller ver
klaard; doch dan wérken tegen hun on-
derlingen strijd alleen de economische,
niet de militaire weermiddeletl der ove
rigen.
6. Voor het géval nu, dat een land in
derdaad onrecht lijdt van een ander land
of met een ander land in geschil is, wordt,
daar-men niet langer zijn recht mag zoe
ken door geweld van wapenen, een zorg
vuldig en vernuftig stel bepalingen in het
protocol gegeven voor beslechting van
alle mogelijke geschillen. Door deze voor
schriften, die een hoogst belangrijk ge
deelte van het nieuwe verdrag vormen,
gaat dus tusschen Staten gelden wat bin
nen de landsgrenzen geldt voor de bur
gers. Het Haagsche Hof van internationale
justitie krijgt een gewichtige taak hierbij,
waarvan tot dusver geen sprake was.
7. Dit welsluitend geheel van bepalingen
op veiligheid en arbitrage, zal ontwape
ning (belangrijke beperking van bewape
ning) mogelijk-maken, want kleine zoowel
als groote landen zoeken voortaan hun
bescherming in de eendrachtige samen
werking van allen. Omgekeerd zal het
neerdrukken van de strijdmachten der af
zonderlijke landen mogelijk maken, dat
hun gemeenschappelijke wapenmacht ter
bestrijding van een land, dat den vrede
breekt, niet overdreven groot behoeft te
zijn. De ontwapeningsconferentie van
Juni 1925 zal onder meer de getallen, de
werkwijze en de, controle dezer inter
nationale ontwapenipg regelen. Het mili
taire stelsel, sinds Napoleon ontzaglijk
verzwaard, wordt alsdan zeer verlicht;
zoo ook de geldelijke lasten van dat stel
sel, die geen hedendaagsch land meer
betalen kan.
8. Bepaald is, dat de maatregelen te
gen den aanvallenden Staat niet mogen
uitloopen op zijn vernietiging of op het
inpalmen van zijn grondgebied. Dit. is al
dus gedaan om hebzucht buiten spel te
houden. Het is vergelijkbaar met het ver
bod van doodstraf of verminkende straf-
Maar met een kloek besluit keerde hii
zich om. i
Er mocht van komen wat ar wilde,
men mocht zoo slecht .mogelijk van hem
denken, hem straffen, achteruit zetten,
geheel uit de gunst bannen, hii wilde
een zuiver geweten bewaren! Haastig
drong hij door de menigte jongens heen,
die rondom den kleine stonden.
„Water moeten we hebben!" riep hij.
Er stond een pomp op het plein. Een
der leerlingen pompte zonder bedenken
zijn ihuts vol en bracht het water.
Dicht bij het oog was het touw met
v.olle vaart aangekomen. De plek was
tamelijk hoog gezwollen.
Wouter sprenkelde er 'Water op en
maakte ook het voorhoofd van den jon
gen nat. De bewustelooze knaap bewoog
zich, maar was nog niet in staat om op
te staan.
"Naar huis met hem!" riepen eenige
jongens.
Nu verscheen de hoofdonderwijzer met
een paar anderen, en vroeg naar de
oorzaak van al deze opschudding.
Niemand wist hem behoorlijk te woord
te staan, of te zeggen, hoe de knaap op
den grond was gekomen, totdat deze
eindelijk zelf verhaalde, dat hjj' door het
touw tegen h»t hoofd was gotroffen.
„Wie had het geworpen?" vroeg de
hoofdonderwijzer op strenge» too».
fen tegen misdadige burgers.
9. Aan gevaarlijke grenzen kunnen aan
weerszijden strooken worden gedemilita
riseerd. Do betrokken landen regelen dit,
en met hun instemming oefent de Volken-
bondsraad controle.
10. Indien onzeker is, wie aanviel, of
indien oorlogsgevaar dreigt maar nog niet
intrad, .beveelt de Volkenbondsraad, dat
het wapengeweld of de daden van be
dreiging worden opgeschort, en regelt hij
de bijzonderheden. Wie zulke bevelen
overtreedt, geldt als misdadig aanvaller
of verdragschender.
11. Zal geen enkel land gedwongen wor
den er een vloot of een leger van be
paalde sterkte op na te houden, het spreekt
nochtans vanzelf, dat, als de kleine lan
den de militaire verdediging ook van
hun eigen moederlandscli of overzeesch
gebied overlaten aan de samenwerking
der groote landen, de militaire macht der
laatsten grooter en dus gevaarlijker moet
zijn dan wanneer alle landen meedoen. Het
protocol gaat er van uit, dat een aan
gevallen land, in afwachting van de in
ternationale hulp, doet wat het kan om
den aanvaller te weren.
12. De landen verhinden zich, behalve
tot economische dwangmiddelen tegen den
aanvaller- (geldelijke en economische te
genwerking van dezen, naast steunen van
den bedreigde), tot eerlijken en feitelijken
hij stand met hun strijdmacht. De bepa
ling, dat zij daarbij rekening mogen hou
den met, hun aardrijkskundige ligging en
de bijzondere omstandigheden hunner be
wapening, mag niet opgevat worden als
een achterdeurtje voor de kleine landen
om zich aan hun militaire taak te ont
trekken; want gingen ook de groote Sta
ten dit achterdeurtje gebruiken, dan zou
men weer even ver zijn als in 1914.
13. Een moeilijkheid van het verdrag
zou kunnen bestaan voor die landen, die
meenen zelf gering gevaar op aanval te
loopen en derhalve door het verdrag wel
kans zouden krijgen anderen te moeten
steunen, doch weinig kans om gesteund
te worden (b.v. Nieuw-Zeeland). Tot die
veilige landen echter behooren Nederland
en Indië helaas niet en wij hier behoeven
ons over dit bezwaar niet het hoofd te
breken.
14. De wederkeerige bijstand zal ook
verleend worden, als een der betrokken
landen wordt aangevallen door een land,
dat buiten den Volkenbond staat.
15. Indien een land, uit afkeer van el-
ken vorm van wapengeweld, zich geheel
ging ontwapenen en daardoor zijn, mili
taire medewerking onmogelijk maakte, zou
het zich nochtans van den internationalen
wapendwang niet kunnen losmaken. Want
het zou de internationale troepen moe
ten toe- en doorlaten; zo.u op zijn bodem
kunnen zien vechten; en zou geldelijk en
economisch bijdragen aan steun van lan
den, die zich wèl militair verweren.
Het protocol, welks hoofdzaken hier zijn
weergegeven,' heeft derhalve de strekking,
anarchie der Staten-maatschappij te ver
vangen door organisatie. De Volkenbonds-
vergadering vah 1924 te Genève heeft zich
beijverd een ware Vredesconferentie te
zijn!
Uit het Ruhrgebied.
Gisternacht te twaalf' uur is het beheer
van de Duitsche spoorwegen in het dis
trict Dortmund aan de Duitsche overheid
overgedragen. De spoorwegdirectie,, die
destijds naar Essen was verplaatst, ves
tigt haar zetel weder te Dortmund. Het
Franschc personeel is reeds naar Mainz
„Maar het kan toch niet vanzelf hier
heen gevologen zijn", zeide nij na een
'korte stilte. ,,Ik wil weten, wie het ge
daan heeft".
Geen enkele stem deed zich hooren.
Niemand had het gezien.
„Het is braaf van u", sprak de hoofd
onderwijzer nu tot Wouter, „dat gij u
zoo dadelijk het lot van den kleinen
jongen hebt aangetrokken. Hebt gij dan
ook niet gezien, op welke wijze het touw
werd weggeworpen, hetzij dan moedwil
lig of-niet?"
Nu richtte de Eenarm zich op.
„Ik heb het gedaan", bekende hjj, den
hoofdonderwijzer vrijmoedig aanziende.
„Gij? Biat zou ik waarlijk nooit van!
u gedacht hebben. Wij z.ullen die zaak
straks nader onderzoeken."
Hij gaf hem een wenk, dat hij naar
■zijn klas kon 'gaan, en droeg zorg, dat
de arme jongen naar huis gebracht werd.
„WAar blijft gij toch zoo lang?" vroeg
de onderwijzer zijner klasse hem op ge-
ir.elijken toon.
Stilzwijgend zette hij zich op zijn plaats.
De onderwijzer bleef hem intusschen
niet vriendelijk aanzien.
„Waarom zijt gij zoo lang weggebleven,
vraag ik
Wouter verhaalde nu koidelijt, wat er
gebeurd was.
„Het een» komt bij heit auctor»", aeicto
vertrokken, vanwaar liet weder op zijn
oude standplaatsen zal worden ingedeeld.
Met de militaire ontruiming van Dortmund
is ook reeds een begin gemaakt. Nog
slechts enkele groote gebouwen bevin
den zich in handen der Franschen. De
kleinere woningen, die voor de gezinnen
der Fransche officieren en soldaten wa
ren gerequireerd, zijn alle ontruimd, eveif-
als de hotels, die door Franschen wa
ren bezet. De bureaumeubelen, die er
zich bevonden, werden naar liet station
gebracht, om per spoor te worden ver
zonden.
Op het station ziet men ook vele Fran
sche vrouwen en kinderen, die zich voor
het vertrek hebben gereed gemaakt. De
bevolking neemt van een* en ander slechts
weinig notitie. De bezettingstroepen gaan
deels qaar Frankrijk terug, deels naar
liet Rijnland.
Opstandige beweging.
De laatste dagen hebben in Portugal
in verband met revolutionnaire propa
ganda, arrestaties plaats gehad. Onder de
gearresteerden bevinden zich Jao de Rosa,
directeur van de eoimnercieele associa
ties, te Lissabon alsmede een aantal van
de meest vooraanstaande kooplieden. Zij
worden allen beschuldigd van opruiing,
na de poging der associaties, om alle
markten, winkels en warenhuizen in Por
tugal te doen sluiten als protest tegen de
'nieuwe belasting.
Gendarmes openden liet vuur op de op
roerlingen, toen de stakende kooplieden
in gevecht kwamen met winkeliers, die de
beweging niet steunden. De belasting, die
onlangs ingevoerd word op gebottelde wij
pen en parfum was aanleiding tót dit
verzet.
De unie van economische belangen,
waarin de kooplieden eii fabrikanten ge
organiseerd zijn, heeft een commissie ge
vormd, die thans niet alle andere onte
vreden elementen in geheel Portugal voe
ling houdt.
Rijksdag-ontbinding.
De eindelooze parlementaire crisis iu
E'uitschland is gisteravond daardoor opge
lost, dat de rijkspresident den rijksdag
ontbonden heeft. Dit lichaam zal zelfs
niet meer bij, elkaar komen om de voor
lezing van 'Zijn vonnis aan te hooren.
De dag van de nieuwe verkiezingen is ook
nog niet vastgesteld. Het meest wordt
de datum van 30 November genoemd.
De laatste acte van het drama heeft
zich als volgt afgespeeld. De kanselier
richtte gisteravond twee brieven aan de
Duitsch-nationalen en aan de democra
tische partij. In den eersten verzocht hij,
den nationalen, zich eventueel, met drie,
in plaats van met vier ministerzetels,
tevreden te stellen, daar hij op het be
houd van Kanitz gesteld was. In den
tweeden brief deed hij een beroep op
de vaderlandsliefde, die de 'democraten
verondersteld worden te koesteren en ver
zocht hij hun de uitbreiding naar rechts
mogelijk te maken. Mocht dat onmogelijk
zijn dan verzocht hij om welwillende neu
traliteit.
De democraten hebben verscheidene
de onderwijzer. „Uw .verzuimen vreem
de dingen vervullen uw hoofd nu ook
nog dit".
Verscheidene modescholieren sprongen
'voor zijn onschuld in de,bres. Zij hadden
gezien, dat hij het touw had weggeslin
gerd naai' een kant, waar zich niemand
bevond. Zoo hij zich niet zelf als den
schuldige had aangegeven, zouden zij het
onmogelijk geacht Rebben, dat hij bet
was.
Hun voorspraak ontstemde den onder
wijzer slechts nog te meer. Hij beval dat
niemand meer een woord over de zaak
zou spreken.
Met spanning werd de hoofdonderwijzer
afgewacht, die het vertrek verlaten had
zoodra hem het rumoer op het plein was
ter oore gekomen.
Toen hij weder binnentrad, gaf hij to
kennen, dat de geheele klasse na afloop
van de les nog wegens het on'deirzoek
een er zaak moest blijven zitten, waarna,
hij het examen deed aanvangen.
Onaer hen, die het meest hun hand
opstaken, ten toeken, dat zij de vraag
konden beantwoorden, was ook de Een-
arm. Dioc'h het viel niet te miskennen^
dat hij niet meer zoo welbeslagen ten
ijs kwam: ais in vroegere klassen. Bleven
er antwoorden uit, dan kon hij ze' niet
altijd dadelijk opgeven, zooals vroeger.
Aijn oiaderwjjzer had het ook in de lager»
WüjntsardVss Tinijmsirnsoji 75c
IWSjnhariit's ®s»r»4sirQ«p GOc
Anga*ssroop (bij Kinkhoest) f 1.75
Bij Apothekers en Drogisten.
uren lang over een antwoord gedelibe
reerd. De onverzoenlijke vleugel der de
mocraten behaalde echter de overhand
en de kanselier werd daarvan in kennis
gesteld. Deze berichtte daarop den minis
terraad, welke tot de slotsom kwam, dat
rijksdagontbinding het eenige was, wat
nu nog (.verblijft.
De rijkspresident heeft daarop de vol
gende verordening uitgevaardigd:
In verband met de parlementaire moei
lijkheden is handhaving van de tegen
woordige rijksregeering onmogelijk; het is
eveneens onmogelijk een nieuwe regeering
te vormen op den grondslag der tot dus
verre gevolgde binnen- en buitenlandsche
politiek. Op grond van artikel 25 der
rijksgrondwet ontbind ik derhalve den
rijksdag.
Korte berichten.
Men meldt, dat de voorloopige be
grooting van de stad New York sluit op
een cijfer van uitgaven ad 400 millioen
dollar voor het jaar 1925. Dit is het hoog;
ste cijfer in de geschiedenis der stad voor
gekomen.
Een bericht uit Athene meldt, dat er
bij een brand in een bioscoop aldaar pa
niek ontstond. Er werden circa vijftig per
sonen, waaronder een aantal vrouwen en
kinderen, gedood of gewond.
Een bezoekster van den Niagara-
waterval sprong ten aanschouwe van an
dere toeristen in den watervloed. Zij was
natuurlijk onmiddellijk verzwolgen.
Naar uit New York gemeld wordt,
zal de Zeppelin Z. R. III in dienst wor
den gesteld voor een geregelden passa
giers- en postdienst van New York op.
Havanna en Panama.
Zaterdag zijn in het geheel 32 leden
van liet. Engelsche parlement wegens het
ontbreken van tegencandidaten gekozen
verklaard en wel: 16 conservatieven, 6
liberalen, 9 leden van de arbeiderspartij
en één fersch nationalist.
'Winkelsluiting op Zondag-
De gemeenteraad van Wageningen heeft
met 8 tegen 6 stemmen besloten te be
palen, dat de winkels des Zondags niet
voor des middags 12 uur geopend tnogen
zijn. Aangehomen werd met '8 tegen 6
stemmen een voorstel, waarbij' wordt be
paald, dat melkbezorging op Zondag al
leen mag geschieden 'van 15 Mei tot 15
Sept. en tot des voormiddags TO uur.
De boter uitvoer naar Duits ch-
land.
Welken reusachtigen invloed de stabili
satie van de mark op den invoer van
Nederlandsche producten naar Duitschland
gehad heeft, blijkt wel heel duidelijk uit
de statistiek van den boterinvoer van
Nederland naar Duitschland. Van Januari
tot September 1923 bedroeg de boter
invoer uit Npderland ca. 440,000 K.G.,
die toen een waarde van f770,000 verte
klassen on'der zijn leiding gehad; der
halve kende hij. hem, om zoo te zeggen,
door en door, en was het voor hem des
te gr ie vender teleurstelling, dat hij. zich
niet meer zoo Een volle op hein verlaten
kon.
Die uitreiking der prijzen aan de beste
scholieren had gewoonlijk dadelijk na af
loop van het examen plaats.
Doch neden werden de fraaie boeken
die in hun vergulde bandjes 'het jonge
volkje zoo verlokkend in de oevgen staken
voorloopig nog achterwege gehouden.
Toen de klok luidde en do les aïge-
loopen was, kwam het onderzoek aan
de beurt.
Wouter moest vertellen, hoe hij er
toe gekomen was, om zijn kleinen mede
scholier met het touw te werpen.
Zijn mededeel ingen waren in het oog
van den hoofdonderwijzer meer veront
schuldigingen d,an wel vertrouwbare op
gaven.
Die overige leerlingen stonden echter
den Eenarm des te trouwer ter zijde. Ook
de onderwijzer der klasse deed het in
zooverre, dat hij verklaarde, de waar
heidsliefde van den knaap niet in twijfel
te trekken.
Met een ernstige berisping kwam hij
eindelijk vrij.
(Woedt r«rrotg^
