Woonhuis.
TWEEDE BLAD.
dddburg
ndsche Biggen,
irdappels,
rtij beste
en Fokstieren.
alfde Vaars.
Metsel- en
erszaak.
tlrooiers,
DE ZEEUW
FEmuETOH
Be dag van 's Eosings bezoek aan
Zuid-Beveland en Goes,
griffier van het
iedeken8teerket
van Dijkgeschot,
r 1924/25 zitting
isdag 24 Sep-
3 voorm. van 9]/i
rijd) te Kwaden-
bij M. Verbeek
12'/i tot 2 uur
kenskerke in 't
t aangaat, wordt
dat vóór of op
tens 2/j van het
t worden voldaan,
iffier voornoemd,
d. DRIES.
ig weer
ware, bij
markt, Middelburg)
EVRAAGD:
Noord weg,
Middelburg.
EVRAAGD:
etter Bureau
oes.
jtember op de
oes te koop a
K. DE BUCK.
OOR:
Klein Zeeduin",
EVRAAGD
goed beklante
üo. 8420 aan het
ad te Goes.
OOR:
ijzeren Ploeg.
d, Middelburg.
OOP:
en Kalfwaars,
en 5 October,
Grijpskerke.
LEERDAM,
-en St. Joosland
r?
>'A
VAN
MAANDAG 22 SEPT. 1924. No. 300
DE TARIEFWET.
Minister Colijn heeft de laatste dagen
een goede aanteekening gekregen van
twee uitnemende zakenmenschen, de kee-
ren S. A. Jlaas en E. Heldring. Beide
mannen hebben een goeden naam, eerst
genoemde in de industrieele wereld, laatst
genoemde in de voornaamste handelskrin
gen. Maas is voorzitter van het Verbond
van Nederlandsche Fabrikantenvereenigin-
gen. Heldring is voorzitter van de Kamer
van Koophandel te Amsterdam.
Beiden hebben zich verklaard voor het
ontwerp wijziging Tariefwet, oï althans
voor vermeerdering van den belastingdruk.
De h,eer Maas begon zijn lezing, te Lei
den, over de Tariefwet op uitnoodiging
van de Leidsche Vereeniging van In-
dustrieelen met deze merkwaardigs op
merking in verband met de algemeen©
beteekenis van het wetsvoorstel.
Al sinds lang ben ik van meening,
dat zelfs, al zou de regeering veel ener-
gieker ingrijpen, dan ze tot dusverre
deed, zelfs al zou op meer medewerking
der volksvertegenwoordiging kunnen
worden gerekend, dan deze tot dusverrs
gaf, dan nog zou door inkrimping der
staatsuitgaven de begrooting niet, tijdig
genoeg sluitend zijn te maken
om het alles overheerschend gevaar
voor aantasting van ons staatscrediet
onmiddellijk te keeren. Daarom is
hoe pijnlijk het ook is, hoe groot de
bezwaren ook zouden mogen wezen
een vermeerdering van inkomsten nood
zakelijk. En mij is voorloopig
daartoe geen middel bekend,
dat minder bezwaarlijk kan
worden aanvaard, dan de her
ziening van het tarief, t-lians
door de regeering voorge-
s t e l d. En al heeft dit wetsvoorstel,
zooals elke belastingwet zijn eigenaar
dige en zelfs belangrijke bezwaren, er
zijn van die omstandigheden waarin
voor een volk als voor een individu
geldt, dat het beste is het on -
v e r m ij d e 1 ij k e met waardig
heid en zwijgen te dragen.
En de heqr Heldring gaf in een vraag
gesprek het volgende als zijn meening te
kennen in verband met de vraag of de
Tariefwet noodzakelijk is:
Ik ben van meening, dat vóór alles de
begrooting sluitend gemaakt
moet worden en indien dit niet
spoedig door verdere bezuiniging ver
kregen kan worden, verdere tijdelijke
verhooging van belasting, hoe beden
kelijk ook, ingewilligd moet worden.
Hoewel ik erken, dat de heer Colijn
bij zijn optreden als minister de ver
wachting gewekt heeft, dit doel louter
door bezuiniging te zullen bereiken, z i e
ik n i e t, da t h ij in e e n v e e 1 snel
ler tempo kan bezuinigen dan
hij doet, gegeven de riemen, waar
mede hij te roeien heeft en in aanmer
king nemende, dat het altijd veel moei
lijker" is op uitgaven te bekrimpen dan
'ze op te blazen en het eerste proces
noodzakelijk langzamer moet zijn dan
het. laatste. Komt hij er dus in 1925
niet door bezuiniging alléén, doch ook
alléén in dat' geval, dan is verdere tij
delijke vermeerdering van den belas
tingdruk toelaatbaar.
Beide sprekers stelden zich derhalve
op het standpunt dat de grootste ramp
zou zijn het niet sluiten van de begroo
ting; dat de eerste noodzakelijkheid is
het wegwerken van het tekort; dat dit
niet kan door bezuiniging alleen; dat
't dan gevonden moet worden door tijde
lijke vermeerdering van den belastingdruk,
zooals de heer Heldring de tariefherzie
ning noemt.
Althans zoo vatten wij zijn wenk tot
vermeerdering van den belastingdruk op.
En hoe zou dit beter kunnen geschieden
dan door de indirecte belastingen eenigs-
zins te verzwaren.
Vooral de heer Maas drukte zich zeer
positief uit. De valuta is volgens hem de
den 27 Mei 1862.
3).
.Daarop trad Z- M. het raadhuis binnen
waar een veertiental in 'twit gekleed©
meisjes met oranje écharpes hare op
wachting maakten. Bene uit haar, .de
jonge jufvrouw G- de Jongh bood Z.M.
eene ruiker aan met de volgende woor
den; „Sire! ook wij heeten U- M. hartelijk
„welkom en verzoeken U- M. onze kin
derlijke htalde te willen aannemen en
„toe te staan, dat wij Uw pad met bloe
den bestrooien." „Wel zeer gaarne,
lief kind!" gaf Z. M. ten antwoord, „maar
„zeg mij eens, van wie zijt gij een doch
tertje?" Even vrijmoedig deelde zij dit
den Vorst mede en verhaalde, dat haar
vader luitenant ter zee le kl. in Indië
was, terwijl de overige hare mandjes
ledigden om voor 'sKonings voeten hare
bloemen te spreiden. Op de hem eigenaar
dige wjjze onderhield Z-M. zich eenige
otogenblikken met die kleinen, had voor-
deze of gene een vraag, Voor andere een
handdruk over. Diaarop werd de gemeen
teraad Z- M- hoofdelijk voorgesteld en
grootste rampen omdat niet iedereen dat
zoo inziet, heeft hij een en ander nog
eens in den breede toegelicht.
Als waar is, dat volgens de ontwerp-
begrooting voor 1925 met de sinds Sep
tember 1924 vastgestelde versterking van
enkele middelen door bezuiniging de 91
millioen zouden zijn gevonden, behou
dens de circa dertien millioen, die van
de tariefwijziging wordt verwacht, is
daarmede een resultaat bereikt, dat van
ons afwendt een gevaar, dat hen, die
wisten en begrepen, sinds geruimen tijd
grimmig aangrijnsde. Maar daarvoor is
onafwij share voorwaarde dat ook die
laatste dertien millioen er ko
men. Zoo is de toestand. En
deze beheerscht mijns inziens
de beoordeeling van het thans
aanhangige ontwerp.
Maar wat baat het ons, of wij den be
lastingdruk bestendigen, ja zelfs verlagen,
als er toch devalorisatie komt? Want
men vergete niet: Voor 1925 zullen de
staatsuitgaven reeds circa 78 millioen la
ger geraamd moeten zijn dan voor 1924
willen inderdaad de 13 millioen uit het
tarief de sluitpost vormen. En die 13
millioen zullen dus beslissen
over het al of niet verkrijgen
van evenwicht in de begroo
ting. Worden zij gevonden, dan dreigt
van dien kant althans geen gevaar meer.
Worden ze niet gevonden dan blijft de
deur voor devalorisatie wagen
wijd open staan. Dat is ook een „open
deur-politiek". Maar door deze deur kan
geen welvaart, alleen maar ernstig onheil
binnenkomen.
Als men alle oppositie tegen het aan
hangige ontwerp serieus mag nemen, zou
mien zelfs geneigd zijn te gelooven dat
aanneming daarvan de drang naar flinke
bezuiniging in breede lagen des volks
zelf belangrijk zal versterken.
Practisch schijnt er geen an
der middel over te blijven om
het gat in de begrooting te.
stoppen, 'dan een productieve
herziening van het tarief. Er is
geen ander middel om te voorkomen, dat
een voortdurend tekort op onze staats-
begrooting het vertrouwen in onze sol
vabiliteit schokt. En welk nadeel deze
tariefwijziging ook moge brengen, geen
van die gevaren kan grooter zijn dan dat.
van devalorisatie.
Ten slotte beantwoordt de spreker nog
enkele bezwaren.
le. Er is gevaar voor protectionisme.
2e. Het leven zal duurder worden.
Wat het eerste bezwaar aangaat, merkt
hij op: Ik heb altijd gemeend, dat de
bezwaren tegen protectionisme, niet be
stonden in de omstandigheid, dat de po
sitie van de produceerende bedrijven er
door werd versterkt, maar dat die ver
sterking moest worden betaald met een
prijsstijging der productie en, als gevolg
daarvan een algemeene verhooging van
de lasten van levensonderhoud. Dat ech
ter een eventueele versterking van de
positie der Nederlandsche ondernemingen
op zichzelf een bezwaar zou zijn, kan ik
niet inzien. Het tarief wordt echter niet
herzien óm de industrie te helpen. Als
inderdaad een industrie er "tevens ster
ker door zou komen staan, zou dat een
bijkomstig verschijnsel zijn, en spr. vindt
allerminst reden zich daarover bezorgd
te maken. Hij hoopt zelfs van harte zulke
bijkomstigheden te mogen constateeren.
Misschien kan dat ook nog leiden tot]
vermindering van werkloosheid, wat niet
alleen groote moreele beteekenis zou heb
ben, maar ook weer directe bezuiniging
op overheidsuitgaven zou geven.
En opzichtens het tweede bezwaar:
Indien die bewering' juist is, heeft zo
eigenlijk als argument tegen dit ontwerp
alleen 'beteekenis, als bewezen wordt, dat
er een andel middel is om het budget
sluitend to maken, hetwelk dit nadeelig©
gevolg niet, of althans niet in gelijke ma
te heeft. De tijd der Indisch© overschotten
en dergelijke faveurtjes is voorbij! en het
zal nog' wel eenigen tijd duren, voordat
de staatsbedrijven het evenwicht der
staatsbegrooting verzekeren. Wij zijn dus
in dit geval aangewezen op belastingen.
Dat wil zeggen, dat de staat van het to
taal der inkomens van zijln burgers nog
meer tot zich moet nemen, dan hij nu
reeds doet, tenzij hij er in slaagt een {leel
van die belasting te laten betalen door
bëzigtigde HDl. daarna gedurende gerui
men trjid met de meeste belangstelling het
'archief; het bleek, dat van een en ander
meer dan een oppervlakkig overzigt werd
genomen, want bij de inzage van 'n brief
herinnerde Z- M. zich terstond, dal hij
elders (te Kampen) gelijken brief had ge
zien, die uit den aard der zaak ook
van gelijken .inhOud en Vorm moest zijn.
Die verzameling van oudheden wekte Z-
M- belangstelling in hooigje mate op.
Inmiddels bad de ©erewacht, schutterij,
boiogschutterijen en typografische ver
eeniging zich op de markt geschaard en
"was de 2e luit. bij de dienstdoende schut
terij Z- D. v. d. Bilt La Motthe Z- M. als
ordonnans toegevoegd. Na dit vertoef be
steeg Z- M. het rijtuig om de voorgenomen
toUrnéo te maken op welko de eerewacht
met een sectie voor en eene achter de
koets Z- M- vergezelde. Het eerste bezoek
gold de gereformeerde kerk, waar de
weezen geschaard stonden en verlof be
kwamen om Z. M- ©en kort lied toe te
zingen. Met welwillendheid nam Z- IM'.
een afdruk van hetzelve aan, dat hem
door de twee kleinsten op een versierd
zilver blad werd aangeboden en luisterde
aandachtig naar die kinderlijke tonen on
der het zingen der navolgende regelen:
Wees welkom, Vorst, der kind'ren mond
Juicht uit een blij gemoed,.
ret buitenland. Eu nu onderscheidt
een invoerbelasting zich van elke andere
belasting gunstig in dit opzicht, dat zij
de grootst mogelijke kans biedt op be
taling' door het buitenland. Toevallige om
standigheden, waaronder wij op het oogen
blik leven, maken die gunstige kans op
het oogen blik zelfs abnormaal groot.
Maar wij zijn het er toch zeker over
eens dat een invoerrecht, door den bui
tenlander betaald, het artikel niet
duurder maakt. En alleen daarom
reeds is het onjuist om te beweren,
dat elke verhooging van invoerrechten
de strekking heeft de prijzen der goederen
te verhoogen.
Of nu een invoerrecht door het buiten
land dan wel door het binnenland zal
worden betaald, hangt, zooals o.a. door
Prof. Treub in de Economisch Statistische
Berichten is betoogd, van allerlei facto
ren, vaak inponderabilia, af en algemeene
regels of wetten zijn daarvoor niet le
geven. M$iar wel dient erop gewezen
dat er "thans omstandigheden bestaan, die
zeer gunstig zijn voor de kans, dat het
buitenland die rechten zal betalen, ten
gevolge 'van het feit, dat buitenlandsche
producenten, die hun artikelen willen
exporteeren, hier, zelfs na aanneming
van het aanhangige ontwerp, meestal veel
lagere tolbarrères vinden, dan hun arti
kelen bij invoer in andere landen moeten
overwinnen.
Wij zouden veel meer uit deze rede
kunnen overnemen, doch reeds dit wei
nige is genoegzaam om den nuchteren
zin te prijzen die dezen liberalen oeco-
noom bezielt bij zijn beoordeeling van dit
wetsontwerp.
Veer meer dan bij zijn politieke vrien
den die hem over zijn uitspraken heb
ben tegengestaan, is bij hem die nuchter
heid aanwezig, welke noodig is bij des-
zelfs beoordeeling.
Want'in plaats van de redenen te toet
sen, waarom de heer Maas in plaats van
met zijn eigen geestverwanten, ditmaal
met den. minister meegaat, roepen zij hem
het schier tot een scheldwoord gewor
den „protectionist!" na.
En zoo is, niettegenstaande .zijn pro
test en positieve ontkenning, de heer
Maas geteekend.
En zoo zijn ook zij geteekend die met
de Antirevolutionaire partij in beginsel
voor vrijhandel zijn, en het bestaande
Tarief, immers niet vanwege een cleri-
cale regeering ons toegekomen, zoodanig
wensclien te verbeteren, dat het fiscale
karakter er van meer tot zijn recht komt,
terwijl 't slechts met twee procent ver
hoogd wordt. En daarbij 't voordeel biedt
dat 't een vermoedelijke verhooging van
opbrengst ten gevolge heeft, die het
Staatsbudget zoodanig verhoogt, dat de
begrooting voor 1925 sluitend wordt, en
het gevaar voor depreciatie .(waardever
mindering) van onzen gulden wordt be
zworen.
Een verblijdend feit, hetwelk in dien
hoek slechts met een „protectie protec
tie" beantwoord wordt.
Net als altijd I zou de Franschinan
zeggen.
Die nare politiek!
THOOLSCHE BRIEVEN.
Waarde vriend,
Ei' is geruimen tijd voorbij gegaan se
dert gij de laatste maal eenig teeken
mijnerzijds hebt ontvangen; in dien Lijd
is er op het oude eiland heel veel ge
beurd. Daar hebben veranderingen plaats
gehad, die alleen het overwegen in
een brief waard zijn. Ons 'geliefd staats
hoofd met haren echtgenoot en hare
dochter bezochten Tholen in dien tijd
Daarover is ook wel een briof te sckrijL
ven en ik ben wel van plan om later
nog eens op dit 'koninklijk bezoek terug
to komen. Wat in de laatste weken velen
op Tholen .hoeft beziggehouden is wel
de benoeming van drie burgemeesters.
Niet minder dan drie van de zeven ge
meenten waren sedert maanden zonder
burgemeester. En nu zijn er drie be
noemd door de koningin. Dleze drie bur
gemeesters 'hebben de voorgeschreven
eeden afgelegd in handen van Harer
Majesteit s vertegenwoordiger in Zeeland
en zijn nu geïnstalleerd, zooals ze tegen
woordig' met een deftig, vreemd woord
zeggen. Dat woord be teekent, dat de
En roept IT toe: goed Zceuvvscb, goedrond
■'sLands Vader, wees gegroet!
Dier weezen bee klinkt met h'un zang,
Uit onbeklemde borst:
Bewaar, o God, den Koning lang!
Geef heil, den dier'bren Vorst!
Z.M. werd vervolgens door den tijdelijken
voorzitter van den kerkeraad, den heer
dr Piccardt die zich met het gansche
college te dier plaatse bevond, met eene
korte toespraak ontvangen die minzaam
door Z. M. beantwoord werd, waarna
1I.D. het geheele gebouw benevens de
gedenksteenen van F. Naerebout en J.
Valcke in oogenschouw nam; menige vraag
werd gedaan en over het antwoord steeds
de meeste tevredenheid te kennen ge
geven. Bij het verlaten der Kerk door
het koor werd andermaal door de Weezen
een kort lied gezongen, waarna Z- M.
op de meest hartelijke wijze afscheid
nam en te voet aan de op slechts kor
ten afstand van daar gelegen R. C. kerk
een bezoek bragt. Wegens ziekte van den
pastoor werd de gebruikelijke formaliteit
der ontvangst waargenomen door den ka
pelaan, den heer Karsten, die den koning
met eene korte toespraak welkom heette.
Eerst voor het prachtig altaar geleid viel
Z. M. blik op de beide groote schilder
stukken van den te Goes geboren schil
der J. Wulfaert, thans te Gent woonach-
hoeren op h'un plaats zijn aangekómen
en werkelijk hun ambt ais burgemeester
hebben aanvaard.
Ziw'n bnrgeineestersvacature wil, op 'n
dorp vooral, altijd wat zeggen. De eene
familie wil 'tgTaag zoo hebben, de an
dere vriendenkring heeft een goeden can-
didaat op 'toog; voor de ©one candidaat
wordt met lijsten geloopen om handtoeke-
ningen; do andere candidaat wordt op
geschilderd en verguld; 'nderde candidaat
wordt terdege zwart gemaakt. Dlag in dag
Uit, vooral als een vacature wat lang
van duur is, zijn menigten van gesprek
ken gewijd aan de vraag, wie toch wel
burgemeester zal worden. Overmoedige
candidaten bestellen al vast de „geklee-
do" jas; anderen zitten in stilte zich
reeds voor te bereiden op hun eerste
„rede" in den Raad.
De kansen worden overwogen, door
kroeghouders, van welken candidaat 't
meeste te verwachten is. De een wil een
„beginselvast" burgemeester, zonder dat
nader aangeduid is wat onder dat „be
ginselvast" verstaan wordt, de ander Wil
geen dweper. Kortom do verlangens loo-
pen zoo wijd uiteen, dat de Regeering on
mogelijk aan de verlangens kan voldoen
en dan ook veelal haar eigen weg gaat.
Zal ik iets zeggen over de installaties
van de drie nieuwe burgemeesters, dan
word ik bij dit voornemen herinnerd aan
den inhoud van Genesis 9 laatste ge
deelte. Daar lezen wij over Noach's wijn
gaard en Cham's tong.
Ja, die tong is wol het lichaamsdeel
dat ons leven stuurt, de tong beslist
of wij eronder gaan, dan wel of wij er
bovenop komen en blijven. De tong kan
geen mensch temmen, zegt Jacobus en
de apostel gebruikt het beeld van een
zeer klein roer dat groote schepen be
stuurt. D'e tong is een vuur, vol van
doodelijk venijn, een ontembaar kwaad.
Treedt de tent van Noach binnen. Daar
ligt Noach. Dronken.van den wijn zijns
wijngaards.
Hoeveel menschen zijn niet dronken
van hun werk, hun daden, hun beginsel
vastheid, hun geestelijke hoogmoed, hun
levensresultaten. O, wanneer God van
Zijn daden 'zooveel ophef maakte als de
menschen met hun tong van liunne da
den, wat zou blijken hoe nietig en gering
menschen zijn.
Noach plantte een wijngaard; Noach
had voldoening van zijn tuinmanswerk,
Noach ging er in op en Noach werd
dronken.
Daar komt Cham. Hij aanschouwt
zijns vaders dronkenschap. Hij bedekt
dien niet. O neen, hij zal 't zijn broeders
eens zeggen: Diaar hebt gij nu onzen
vader, die ons altijd zoo strak hield;
daar is hij nu met zijn mooie praatjes;
kijk eens hier, hij is dronken van zijn
wijngaard; nu zïen Wij eens Wat we
er aan hebben naar vader te luisteren.
Toen ik las van de intrede in Poort
vliet van den nieuwen burgemeester, heb
ik gedacht aan Cham; ik heb mijzelven
afgevraagd: Leeft Cham nog? Zijn er nog
dronken Noach's?
De oud-burgemeester van Poortvliet, die
daar nog woont en blijkbaar volgens eigen
aandrang voor enkele jaren ontslag heeft
gevraagd als zoodanig, heeft ook .getoond
bij die gelegenheid zich aan Noach en
aan Cham niet te hebben gespiegeld. Deze
man heeft het noodig gevonden een rede
te 'houden en in die rede geestig te moe
ten zijn. Na eerst te hebben gevraagd wat
de gemeente aan dat telkens veranderen
heeft (waaraan hij door zijn eigen ont
slagname zelf heeft meegewerkt en waar
door hij dus het recht mist anderen daar
van een verwijt te maken) hemelt hij hoog
op het werk van zijn schoonvader en
hemzelf. Het ging toen niet slecht. Wei
neen, de taal van den wijngaard valt daar
in ,te beluisteren. De wijngaardman die
't zoo best met ziclizelven vinden kan.
En als Noach is uitgesproken, komt
Cham aan het woord. 'In een weerzin
wekkend en onjuist 'betoog worden her
dacht de beide burgemeesters die opira-
den na dezen redenaar zelf. Twee bur
gemeesters, die rekening wenschten te
houden met de Christelijke levensbeginse
len en wier daden eens op den keper,
schenen te moeten wQrden beschouwd.
Alsof dat noodig ware. Alsof het inhalen
van den nieuwen burgemeester daarmede
iets te maken had. Alsof men in drie en
dertig woorden de bijna vijfjarige be
stuursperiode hekelend kan bespreken
tig, het eene voorstellende „de Heilige
Maagd, troosteres der bedrukten", het
andere: „Jezus gesterkt door den Engel"
welke H.D„ bewondering wekten. Van
daar begaf zich Z. M. naar de in aan
bouw zijnde gevangenis, voor welke eene
kolossale met wapenschilden prijkende
eerepoort was opgerigt; onder geleide
van den heer Hannink, directeur der
werkzaamheden, betrad Z, M. den bree-
den gang en vroeg naar verschillende
bijzonderheden, voornamelijk betreffende
de luchtverversching en andere aange
wende maatregelen om de gezondheid te
bewaren en na voldaan te zijn, reed HU.
verder over de ophaalbrug voorbij de
daar treurend staande meekrap- en ga-
rancine-fa.bi'ieken, kwam langs de be
graafplaats de 's Heer Hendrikskinderen
barrière binnen en vervolgde zijnen weg
door de Nieuwstraat, langs de Reesten-
markt en Vlasmarkt naar het stadhuis
terug, om van'het aangeboden déjeuner
gebruik te maken.
Niettegenstaande de regen al digter en
digter viel, scheen op elk punt de menigte
die Z. M. volgde nog aan te groeijen
voornamelijk door de nog steeds toestroo-
mende landbewoners, gelukkig zonder
eenige stoornis der goede orde. Geen
wonder dat hier en daar een boom of
boschjc in den Weg stond en onder
zonder onrecht te doen. Alsof men door
zóó geestig te zijn niet domheden zeids.
Gelukkig dat de nieuwe burgemeester
zich er van onthield op deze ongepaste
woorden te antwoorden.
Poortvliet heeft gemeend feest te moe
ten vieren. Is veelal in eenige gemeente
omtrent een nieuw benoemden burgemees
ter niet veel bekend, hier lagen banden,
die reeds jaren oud zijn.
Bovendien heeft hier wellicht eens
sterk tot feesten uitgedreven de gedachte:
Nu hebben we een burgemeester uit ons
eigen dorp. Wij voor ons blijven van inee-
ning, dat feestbetoon op zoo'n dag van
installatie 't beste kan achterwege blij
ven. Een stille bede om bijstand van Om
hoog beduidt voor den nieuwen bur
gemeester meer dan luidruchtigheid en
optochten.
In Tholen en Scherpenisse ging de in
stallatie niet gepaard met 'n luisterrijke
ontvangst. En wanneer men na den voor-
gaanden zin te hebben neergeschreven,
mij opmerkt, dat dit sober onthaal bliik-
baar door mij ook al niet goed gevonden
wordt, dan antwoord ik inderdaad be
zwaren te hebben tegen een wijze van
doen als in Tholen en Scherpenisse ge
schiedde. Niet zachtjes, doch bijna grof
duidelijk heeft men den nieuw aangeko
men burgemeesters te verstaan gegeven,
dat zij maar matig welkom zijn; ia zelfs
in Scherpenisse ging men zoover dat men
toonde iedere gedachte over ons staats
recht ten dezen te durven miskennen.
Geen toon werd vernomen hierover dat
de Landsregeering de beschikking had ge
nomen en do wettige hooge overheid de
lagere overheid stelde op haar plaats.
Niets van dat alles. Daar neemt men een
afwachtende houding aan! Zuiver de taal
van het revolutionaire gemoed! D'aar
werd ook niet namens de burgerij tot
den nieuwen burgemeester gesproken,
doch namens het (vrijzinnige) meeren-
deel. Het meerendeel, dat er daar niet isl
Do begroeting van de burgemeesters
door de Raden van Tholen en Scherpe
nisse, zij het ook dat de ontvangend©
wethouder menig goed Woord sprak in
eerstgenoemde plaats, was niet hartelijk
en ook niet beleefd. De begroeting deed
gevoel voor teere vormen nijn.
Daarover wilde ik u ditmaal eens
schrijven.
Beste groeten
je Thoolsche vriend.
Kamer van Koophandel en Fabrieken te
Middelburg.
In de Vrijdagavond ten stódhuize te Mid
delburg gehouden vergadering, was onder de
mededeelingen een bericht, van Ged. Staten
van Noord-Brabant, dat de Provinciale Sta
ten geen aanleiding vonden om voor het
doorgaand verkeer van Zuid-Beveland naar
Tholen het weggeld buiten werking te stollen.
Aan de orde kwam de vaststelling van
de begrooting der Kamer voor 1925. Do
heer Jeronimus vroeg of ook ongeorganiseerde
drukkers in de gelegenheid worden gesteld
drukwerk voor de Kamer te leveren. De voor
zitter zegt, dat alle drukkers het bureau
even lief zijn. Do begrooting werd ongewijzigd
vastgesteld.
i Tariefwet.
Alsnu kwam het voorstel aan de orde om
aan do Tweede Kamer te verzoeken aan het
ontwerp-Tariefwet hare goedkeuring te ont
houden.
Dhr v. d. Berg kan er niet mede instemmen,-
dat de Kamer zioh steeds het cachet van Vrij
handelaars geeft, daarom zal hij tegen dit voor
stel stemmen. Het kan zeer wenschelijk zijn,
dat de staat een industrie in bescherming
neemt. Spr. wil het ontwerp aangenomen zien,
ook al heeft het een beschermend karakter,
het is noodig in 's lands belang.
Dhr Jeronimus meent, dat het ontwerp het
karakter van technische herziening verre te
builen gaat, het is protectionistisch, oï zijn
invoerrechten tot 50 pCt. toe genoemd. Ook id
het ontwerp op sommige punten onlogisch.
Zoo zijn bijv. spoorwegwagens onbelast, maar
vrachtauto's wel belast. Men verdedigt het
ontwerp omdat het meer geld in de sohatkist
zal brengen, maar dit doel zal niet met zeker
heid bereikt worden. Een gevolg zal wel zijn
weer hooger looneischen en zeker zal het ont
werp niet medewerken aan de veiligstelling
van den gulden, eerder zal het tegendeel wor
den bereikt. De wet kan alleen voordeel zijn
voor de fabrikanten, die artikelen maken uit
sluitend voor gebruik in het land. Als men
de vraag stelt of de wet in het belang zal
den voet geraaide.
Het programma volgende Werd nu Z.
M. een déjeuner aangeboden, aangericht
in de wel beperkte doch met smaak ver
sierde zaal; het bestond uit 45 cou
verts, bestemd voor Z.M. en H.Di ge
volg, het dagelijksch bestuur en den ge
meenteraad, het lid der eerste 'kamer van
de staten generaal, de leden van gede
puteerde en provinciale staten in Zuid-
Eeveland, den president, officier en grif
fier der arronclissements regtbank, kan-
tonregter en griffier, g!emeente-öntvang)er,
ontvanger der registratie, controleur en
ontvanger der directe belastingen, post
directeur, presidenten der hervormde en
afgescheiden kerkeraden, aartsdeken van
Zeeland, school-opziener, presidenten der
plaatselijke school en geneeskundige coari-
missien, president van het aim bestuur,
de luit. ter zee le kl. Pilaar, de com
mandant der schutterij1, benevens de
kommandant en" onder-kommandant der
©erewacht. Alvorens van het dejeuner ge
bruik werd gemaakt, defileerden de eere
wacht en schutterij voor Z- M- die niet
tegenstaande den regen, zulks van het
bordes af aanschouwde en H.D. tevre
denheid betuigde, de fiksche houding en
góede orde der schutterij schijnt zeer Z-M.
'aandacht te hebben getrokken.
(Wordt vervolgd).
WA
M
