Mo 267
Donderdag 14 Augustus 19M
S8e Jaargang
Oe ballingen m Lucerna.
Buitenland.
Drukkers-Exploitanten
OOSTERBAAN LE COINTRE GOES
Bureaux: Lange Vorststraat 68—70, Goes
Tel.: Redactie no. 11; Administratie n». 58
Postrekening No. 36000.
iifkantoor te Middelburg:
Firma F. P. DHUIJ, L. Burg. Tel. no. 259
*De Zeeuw
rv+iur*m:,K-.-<bM»UfliMAmttaMHHM->«nc*VfaoK3eMW*Miaewx«c- **tvVavaiÊTW^fJi-«-9,
v. w* 'jj> im»cV4 n -V
AAN DEN ARBEID.
Het Koninklijk bezoek, dat thans weder
achter ons ligt, heeft ons veel te zeggen.
Het spreekt ons van liefde en trouw, van
verknochtheid aan het huis van Oranje.
Het heeft ons getoond welk een groote
plaats onze Koningin met haar gemaal en
dochter innemen in de harten der Zeeu
wen. Ook heeft liet ons doen zien hoe
onze Vorstin haar volk liefheeft; hoe zij
meeleeft in alle omstandigheden. Met de
blijden heeft zij zich verblijd; de treu
renden heeft zij getroost. Daar in Vlis-
singen en Arraemuiden zijn oogenblikken
beleefd, welke naar waarheid nimmer zul
len worden vergeten. Daar, te midden dei
droefheid, waar het gejubel verstomde en
slechts klonk het „Dat 's Hee'ren zegen
op U daal" als een innige bede, daar
waren liet aangrijpende, diep ontroerende
oogenblikken, zoozelfs, dat onze geliefde
Vorstin geen woorden kon vinden om te
Uiten, wat er in haar omging. Men zweeg,
maar in aller hart jubelde de liefde, daar
op het diepst gevoeld.
De tocht door Zeeland was inderdaad
•een jubeltocht; de Hosanna's hebben ge
klonken, ten sp|jt van enkelen, die er niet
mede instemden.
Waarom of ik dit alles nog eens in
de herinnering breng? Het is om u te
doen zien, dat daar niet alleen woorden,
maar ook daden zijn geweest. Daden van
liefde en trouw, die uit dankbaarheid
voor wat wij mochten ondervinden, moe
ten worden bestendigd. Wij kunnen dat
op allerlei manier doen, maar zeker ook
door onzen steun te geven aan de Regee
ring, die den troon onzer Vorstin be
schut.
De zomer is reeds aan 't afnemen; nog
een paar maanden en het najaar, die
schoone tijd voor het houden van ver
gaderingen breekt aan. Laten we dan
toonen, dat het ons ernst is geweest
met onze huldebetooging. Niet wachten
tot het voorjaar. In ieder Anti-Revolutio
nair moet een drang zijn om te. toonen,
dal hij wil zijn een der steunpilaren der
Regeering. De besturen der Anti-Rev.
Kiesvereenigingen hebben veel te doen.
Tijdig moeten zij een werkprogram op
maken voor den winter. De komende
verkiezingsstrijd zal zwaar zijn. Daarom
niet gewacht; uitstel kan zoo licht aan
leiding worden tot afstel. Reeds in het
najaar moet het fundament gelegd wor
den, waarop wij kunnen bouwen.
Zij ons aller parool dan ook: „Aan
den arbeid" en „spoedig". v. 't H.
De voorgestelde ZiekteweL
Er is al veel te doen geweest over de
op komst zijnde Ziektewet. Het is echter
nog niet algemeen bekend) wat de minis
ter nu eigenlijk wil. Daarom nemen wij
hieronder een duidelijke en bevattelijke
samenvatting over, welke wij vonden in
de Sociale Verzekeringsgids.
De minister wil de ziekteverzekering
nauw laten aansluiten bij de ongevallen
verzekering. ledereen dacht tot voor
©enige jaren, dat het met de ziektever
zekering denzelfden kant uit moest als
met de invaliditeitsverzekering, nl. kaar
ten, waarop voor ieder verzekerde geplakt
wordt, die dan ziektegeld kan krijgen, als
zijn kaart in orde is, net zoo als men
invaliditeitsrente kan krijgen of ouder
domsrente als men zijn rentekaart in
orde heeft, dat is met voldoende zegels
beplakt.
Nu wil de minister bij de ziekteverze
kering oen heel anderen kant uit. Even
als iemand, die een ongeval krijgt, alleen
maar 'behoeft aan te toonen, dat hij in
loondienst was en een ongeval kreeg,
ssauvtvsv-mtwM
FEUILLETON
16).
„Welkom, welkom, mijn geliefde kin
deren," zeide Arnaud, met vriendelijke
teederheid de arme zwervers in de ar
men nemende, en hun gangen met kussen
overdekkende. „De liefderijke God heeft
onze gebeden verhoord en onze vrees
beschaamd. Maar, maar", vervolgde hij,
en zijn tong weigerde uit te spreken wat
hij vragen wilde, want hij vreesde de
treurige waarheid te zullen vernemen, die
hun diepe ontroering reeds genoegzaam
aanduidde, „waar waar is?
u "1 _Tegrijp u' begrijp u," hernam
rierbe-rt, met tranen in de oogen; „hij'
is v eilig, hoewel niet in menschelijke be
waring; de Alpensneeuw verstrekt zijn
hchaaim tot rustplaats, zijn geest is in
den hemel! Zijn lijden heeft nu een einde,
en zijn graf, hoewel van ruwe steenen op-
gericht, is niet in het land der vreem-
delmgschap,_ maar in het gezicht zijner
eigene valleien, zelfs onder het bereik van
'het gelui zijner eigene sabbathsklok."
„Rudolph VinQon in een koud graf!"
riep Arnaud uit, een diepen zucht sla-
evenzoo wil de minister een ziekt.e-uit-
keering geven aan ieder, die in loondienst
is en ziek wordt. Maar hoe komt dan,
zult gij vragen, het noodige geld in de
fondsen om de kosten van die uitkee-
ringen te betalen? Want bij de invalidi
teitsverzekering komen de kosten in den
vonn van zegels ten laste van de werk
gevers en ten voordeele van het Invnlidi-
teitsfonds. Ieder jaar worden er aldus
meer dan f 80.000.000 opgebracht. Bij de
ziekteverzekering echter wil de minister
het noodige geld op een andere wijze
vinden. Hij zal het wel van de werkgevers
eischen, doch hij zal het niet eischen per
hoofd van iederen verzekerde, maar tel
kens voor zóóveel verzekerden te zamen
als één werkgever in zijn dienst heeft.
Bij de ongevallenverzekering heeft men
iets wat daarop gelijkt. Immers de werk
gever moet. een loonlijst aanhouden; hij
moet daarop invullen den naam van elk
zijner arbeiders en achter eiken naam
invullen het loon dat hij hun uitkeert.
Over het gezamenlijke loon wordt nu (en.
dit geschiedt door de Raden van Arbeid)
uitgerekend, hoeveel premie de werkgever
betalen moet voor de ongevallenverzeke
ring. Nu wil de Minister voor de ziekte-
Verzekering op dergelijke wijze te werk
gaan en voor alle arbeiders, die in den
loop van een jaar bij den werkgever in
dienst zijn geweest, in eenen keer de
premie berekenen. Daarbij meent de mi
nister, dat de loonlijsten, die reeds voor
de ongevallenverzekering aanwezig zijn
en netjes hijgehouden worden, dienst kun
nen doen; dan heeft de werkgever geen
afzonderlijk werk voor de ziekteverzeke
ring te doen. Echter meenen sommigen,
dat die loonlijsten voor de administratie
toch nog veel moeilijkheden kunnen op
leveren, doordat men voor een bepaalden
'arbeider de gegevens moet halen ujt al
lerlei loonlijsten. En, zou men nu zeggen,
dat deze moeilijkheden voor de ziekte
verzekering niet zoo omvangrijk zullen
zijn, dan moet dat ©enigermate worden
toegegeven, doch anderzijds wijst men er
op, dat de moeilijkheden uitermate groot
zullen zijn, als men de invaliditeitsver
zekering op dezelfde wijze zou inrichten.
Dan zou men, om den stand van de
verzekering van een bepaalden arbeider
na te gaan dikwijls in allerlei loonlijsten
moeten wroeten, hetgeen voor de admi
nistratie bijna ondoenlijk zou worden.
Daarom zou men bij de ziekteverzekering,
(als men de loonlijsten wil gebruiken, een
richting uitgaan, die voor de invaliditets-
verzekering geen dienst kan doen. En dan
krijgt men voor alle sociale verzekeringen
te zamen toch weer niet een zoo -groote
vereenvoudiging als men wenscht.
Terwijl de minister de aansluiting aan
de ongevallenverzekering wenscht voor
wat betreft de loonlijsten, waardoor men
komt tot een soort van collectieve ver
zekering, dat is te zeggen tot een verze
kering per onderneming en dus niet per
arbeider, wil hij, in een bepaald opzicht,
de samenwerking van de ongevallenver
zekering en de ziekteverzekering zeer in
nig maken. Al die kleine ongevallen, die
leiden tot eeriige dagen of hoogstens
eenige weken arbeidsongeschiktheid, wil
hij laten behandelen door de ziektever
zekering. Men zal dus een ongeval van
korten duur eenvoudig als een ziekte be
schouwen en het fonds van "de ziekte
verzekering en het ongevallenfonds vin
den dan later de noodige verrekeningen
plaats. Aldus wordt de moeilijke admini
stratie van de ongevallenverzekering zeer
verlicht. Sommigen nu zeggen, dat deze
vinding van den minister in het geheel
niets nieuws bevat. In Duitschland be
staat een dergelijke regeling al lang. En
kende, terwijl zijn lippen onder het spre
ken beefden. „Had de meedoogenlooze
vijand geen medelijden met zijn grijze lok
ken en doorploegd voorhoofd? Verwekte
de ernstige en hemelsche blik zijner oogen
geen zweem van medelijden in de steenen
harten der onderdrukkers Maar Gods wil
geschiede. Ziju weg en zijn wil zijn altijd
de beste. De Heere heeft gegeven, de
Heere heeft genomen, de naam des Hee-
ren zij geloofd! Wees getroost, wees ge
troost, mijn lieve kinderen!" zeide hij.
zich tot Alice wendende, wier geprangd
hart opnieuw opengereten werd; „droog
die tranen van kinderlijke smart. Ween
niet, hij is niet dood, maar slaapt. Ja
ween niet; hij is niet dood, maar leeft!
Gods weg schijnt ons dikwijls te zijn in
de zee, en zijn pad in diepe wateren, maar
wij Weten, dat al zijn daden getrouwheid
en liefde zijn; en waar wij die niet
kunnen begrijpen, laat ons daar gelooven
en aanbidden!"
„Ja," antwoordde Herbert, de woor
den van Arnaud aanvullende, „wij zijn
in de handen van een God der liefde,
die in elke beproeving een „voor u noo-
dig" nederschrijft, en die het zelf betuigd
heeft, dat Hij niet plaagt van harte."
„Dierbare jongeling," zeide Arnaud, „gij
de tegenstanders van den minister zeg
gen, dat zij evenzeer voor deze practische
ontlasting van de ongevallenverzekering
gevoelen, maar dat daarvoor het stelsel
van den minister niet noodig is en dat
deze vereenvoudiging evengoed bestaan
baar is iloor de arbeiders in plaats van
„collectief", zooals de minister wil, „in
dividueel" te verzekeren.
Als laatste groote karaktertrek van het
plan des ministers moet worden vermeld
hetgeen de minister wil met de dragers
van de sociale verzekering, met de in
stellingen, welke de sociale verzekering
zullen moeten uitvoeren.
Volgens de Ziektewet van minister Tal-
ma zou de ziekteverzekering, evenals
thans geschiedt met de invaliditeits- en
ouderdomsverzekering, worden uitgevoerd
door de Raden van Arbeid. Maar de mi
nister wil de ziekteverzekering liever toe
vertrouwen aan andere lichamen. Hij
meent, dat er lichamen gevormd kunnen
worden, waarin werkgevers en arbeiders
evenveel zullen te zeggen hebben en die
zich zullen vormen buiten den invloed
der Overheid om. Bij die lichamen zal
natuurlijk een bureau behooren met amb
tenaren, die de practische, dagelijksche
uitvoering moeten bewerken. Doch de
werkgevers- en arbeidersvertegenwoordi
gers zullen het bestuur vormen binnen de
grenzen van de wet. Zij, die zich niet bij
die instellingen willen verzekeren, kun
nen dan nog terecht bij de Raden van
Arbeid.
Men zal zich afvragen, wat het ver
schil .-is- tusschen deze vereenigingen en
de Raden van Arbeid. Bij de. laatste heeft
men ook evenveel vertegenwoordigers van
arbeiders als van werkgevers, doch tus
schen hen in is geplaatst een onpartijdig
voorzitter.
Daar nu de verzekering zal geschieden
per onderneming en men een onderneming
'ook wel bedrijf noemt, meent de Minister
de instellingen, die hij met de ziektever
zekering wil belasten bedrijfsvereenigingen
te mogen noemen. Nu weet men, dat in
vele kringen de wensch leeft naar be
drijfsorganisatie. Niet, dat ieder weet, wat
hij daarmee bedoelt. Er bestaan meestal
slechts vage begrippen daaromtrent, doch
men begrijpt, dat menigeen allicht zijn
ideaal van bedrijfsorganisatie bevorderd
ziet, indien hij kennis neemt van een plan,
dat aan bedrijfsvereenigingen een groote
taak opdraagt. Nu betoogde de heer Wit-
tert van Hoogland, in de Eerste Kamer,
dat de Jiedrijfsorganisatie, het ideaal van
vele arbeiders tegenwoordig, met deze be
drijfsvereenigingen niets te maken heeft
en dat deze instellingen eigenlijk zijn ver
eenigingen van werkgevers, die zich be
lasten met verzekering.
Daar het vooral te doen is om de uit
eenzetting van 's ministers plannen, laten
wij deze criliek verder rusten. Ieder moet
van het plan nu maar het zijne denken.
Enkele hoofdzaken er van kent men nu.
Wij wijzen tenslotte pp twee negatieve
kenmerken van het plan van d-en minister.
Vooreerst bevat het alleen de uitkeering
van geld ingeval van ziekte en dus niet
de behandeling door een geneeskundige.
Vervolgens brengt de Minister niet een
reorganisatie van de geheele sociale ver
zekering in al haar onderdeelen, ofschoon
hij over deze reorganisatie wel eens heeft
gesproken. Met belangstelling mag men
de ontwikkeling der dingen afwachten.
Co'ijti en Snowden.
Colijn is Minister van Financiën in
Nederland; Snowden Tervult hetzelfde
ambt in Engeland.
«ws«n«i^XB*K*ira«»n?*ïaBeeiitïaai*esxamïM»EeaeHBC2reMasoti:n3aanseintEiicB:ti'ii
hebt de eenige schuilplaats uitgekozen,
die u in een uur als dit rust verschaffen
kan; en gij zult in de onderwerping aan
den goddelijken wil het zachtste kussen
vinden, waarop gij uw hoofd kunt neder-
leggen. Ik weet te goed hoe zwaar het den
wederspannigen geest is, de rechtvaardig
heid te erkennen van Jehova's daden, om
de roede die slaat te kussen, en de
hand te aanbidden, die ons in het stof
nederlegt. Maar Hij, die zijn eigen Zoon
niet gespaard heeft, maar heeft Hem voor
ons allen overgegeven, hoe zal Hij ons
met Hem niet alle dingen schenken? Gii
zijt beroofd geworden van den vriende-
lijksten en beminnelijksten van alle aard-
sche vaders; maar herinner u de troost
rijke belofte van Hem, die zeide: Ik zal
u geen weezen laten; Ik kom weder
tot u."
„En onze hemelsche Vader heeft ons
reeds getoond, dat Hij niet traag is in
het vervullen zijner beloften. In onzen
uitersten nood heeft Hij zich aan ons
bekend gemaakt als den beschermer van
den vreemdeling en den steun der wee
zen, en ons de waarheid doen ondervin
den der verklaring van den psalmist:
Wanneer vader en moeder mij verlaten,
zal de Heere mij aannemen."
Golijn is Antirevolutionair; Snowden
is Sociaal-Democraat.
Colijn doet zijn best de begrooting
sluitend te maken; Snowden doet het
ook.
Golijn wordt deswege lastig gevallen.
Hij wordt gesmaad en gehoond.
Hij denkt alleen aan de veiligstelling
van den gulden, zoo smaalt men. Hij
heeft alleen oog voor de belangen van de
kapitalisten en denkt niet aan de behoef
ten van de arbeiders.
En als Colijn betoogt, dat het sluitend
maken van de begrooting en de beveili
ging van het nationale crediet, niet in de
laatste plaats een arbeidersbelang is, dan
wordt daaraan niet de minste aandacht
geschonken en tracht men zijn betoog te
overstemmen door het geroep: weg met
Colijn
Daarom kan het zaak zijn even naar
Snowden te luisteren, naar den man, die
eveneens een verantwoordelijke post be
kleedt, maar die, omdat hij Sociaal-De
mocraat is, over de belangen der arbei
dersklasse wel een andere opvatting zal
hebben.
Snowden was verzeild geraakt in een
kring van bankiers.
Hij zat aan een diner en hield daarbij
een toespraak,- waaraan het yolgende ont
leend is
Wij zijn overtuigd, dat er geen klasse
is in de gemeenschap, die meer zou
lijden en spoediger zou lijden ten
gevolge van een verzwakking van het
nationale crediet, dan de groote
arbeidersklasse van de gemeen
schap, welke wij in het bijzonder ver
tegenwoordigen.
Zooals ik reeds in mijn begrootings-
rede heb gezegd, heb ik steeds de vitale
noodzakelijkheid voor oogen gehouden
om niets te doen wat het nationale cre
diet uit zijn evenwicht zou kunnen
brengen, maar integendeel heb ik ge
loofd met al mijn voorstellen iets te
doen, waardoor het nationale crediet
zou verbeterd en versterkt worden."
Niet sluitende begrootingen leiden vol
gens Snowden onvermijdelijk tot een
verzwakking van het nationale crediet.
En door een verzwakking van dat cre
diet wordt het eerst en het spoedigst de
arbeidersklasse getroffen.
Zoo oordeelt Snowden.
En dat is óók de opvatting van Colijn.
Het maken van de toepassing laten we
gaarne aan de lezers over. (N. L. C.)
Vertraging op de Londensche conferentie?
Voor de eerste maal in de Engelsche
geschiedenis heeft in de historische ka
binetskamer in Dlowningstreet no 10 te
Londen gisteren een belangrijke confe
rentie plaats gevonden, waarbij geen en
kele Engelsche minister tegenwoordig
was. Zij, die er aan deelnamen waren de
hoofden van de Fransche, Belgische en
Duitsche delegaties en het vraagstuk, dat
behandeld werd, w'as de militaire ontrui
ming van het Roergebied, waarover bliik-
baar de onderhandelingen niet opschie
ten.
De conferentie heeft juist een maand
geduurd. Hoewel men opschiet met het
eind-protocol, blijven er toch nog enkele
vraagstukken te regelen. Zoo is bijvoor
beeld het vraagstuk der amnestie en het
herstel in hun ambt van de verbannen
Duitsche ambtenaren nog steeds in be
handeling bij de juristen der Fransche,
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden, franco per post, f3.—
Losse nummersflt.Oi
Prijs der Advcrtentiën:
14 regels f 1.20, elke jcegel meer 30 et
Bij abonnement belangrijke korting.
mwnraiswnvr-«rvixtv-mabu m vkmh» vw •ovnslu irr uw
Belgische en Duitsche regeeringen. Al
deze aangelegenheden en formaliteiten,
zouden echter Weinig tijd in beslag ne
men, indien men maar tot overeenstem
ming was gekomen omtrent de militaire
ontruiming van het Roergebied. En hier
hapert het juist.
Zooals het thans staat kan de confe
rentie nog 12 uur, maar ook nog 12
dagen duren.
Die Fransche delegatie handhaaft haar
zienswijze, dat de Roerontruiming niet
kan plaats hebben tenzij binnen een jaar
na een vast te stellen datum. De Duit-
schers wenschen de troepen te zien te
rugtrekken binnen een maand, zoodat de
onderhandelingen blijkbaar op het doode
punt zijn geraakt. Gemeld wordt, dat de
Duitsche gedelegeerden tot een onmiddel
lijk onderhoud bij Mac D'onald genoodigd
zijn.
Overstroomingsramp in China.
Ernstige overstroomingen, die het ver
lies van een groot aantal menschenlevens
veroorzaakten, woeden in China. Talrijke
steden en duizenden dorpen, alsmede uit
strekte terreinen staan onder water. De
stad Tientsin, die door het water be
dreigd werd, werd gered door het in der
haast opwerpen van een dijk. Het ïs on
mogelijk het totaal-cijfer der verdronke
nen vast te stellen, maar volgens som
mige schattingen zou het niet beneden
de 50.000 zijn, terwijl het aantal der
door de ramp getroffenen verscheidene
millioenen mpet bedragen.
De onzedelijkheid in de parken.
Evenals in enkele groote Nederlandscho
steden, heeft men thans ook in Bir
mingham naast de mannelijke een vrou
welijke zedenpolitie ingevoerd, vooral om
toezicht te houden in de vele parken
aldaar. Er waren namelijk talrijke klach
ten ingekomen over zekere misdragin
gen, welke in die parken voorvielen en,
daar de zondaars de uniform der man
nelijke politieagenten maar al te goed
kennen, werd besloten, een vijftal vrou
welijke politiebeambten in hurgerkleeding
ter bewaking van de openbare zaden
aan te stellen. Men verwacht van dezen
maatregel goede resultaten in den strijd
tegen de onzedelijkheid.
Mijnwerkersstaking in België.
Te Buaregnon, Jemappes, Guesmes en'
andere plaatsen van het kolenbekken van
de Borinage zijn gisteren onverwacht
20.000 van de 36.000 mijnwerkers ia
staking gegaan als protest tegen de voor
gestelde loonsverlaging. Een referendum
onder de mijnwerkers zal moeten uitma
ken, af de staking al dan niet zal wor
den doorgezet.
De toestand in Bulgarije.
Volgens bericht uit Belgrado heeft de
laatste dagen een gedachtenwisseling
plaats gehad tusschen de regeerïnge»
van Griekenland, Joego-Slavië en Roe
menië, in verband met den toestand in
Bulgarije. Die drie regeeringen hebben
het noodig geoordeeld de aandacht der
groote geallieerde mogendheden te vesti
gen op de schending van de clausules
van het verdrag van Neuilly door de re
geering van Sofia, welke den laatsten
tijd 4000 vrijwilligers heeft gemobiliseerd.
Volgens de bladen te Belgrado is de toe
stand in Bulgarije nog steeds zeer ernstig.
De onlusten te Varna, Philippopolis en
Stara Zagora krijgen meer en meer het
karakter van een burgeroorlog. D'e be
richten uit Bulgarije zelf spreken elkaar
tegen en het blijkt nipt, of de gemelde
troebelen van plaatselijken aard zijn, dan
wel deel uitmaken van een algemeene re-
volutionnaire beweging.
Nu verhaalde Herbert van stuk tot stuk
de wondervolle leiding eener wijze Voor
zienigheid, die hun in het bitterste uur
van zorg en kommer een vriend en be
schermer beschikte, die hen veilig door
alle gevaren geleid had, welke zij zon
der zijn hulp onmogelijk hadden kunnen
overwinnen.
Die kleine vergadering luisterde met ge
spannen aandacht naar het verhaal; en
zij dankten uit het diepst hunner zielen
Hem, wiens hand zoo zichtbaar zich ge
openbaard had.
Arnaud verhaalde op zijn beurt de ge
varen en wreedheden, die hij en zijn mede
ballingen op hun alpentocht hadden on
dervonden, toen zij liever alles hadden
willen verduren, dan zich te onderwerpen
en hun lijden af te wenden, door voor de
altaren hunner onderdrukkers te knielen.
Vele in het leven gebleven lotgenooten
waren twee dagen geleden Zwitserland
dieper ingetrokken; terwijl hij enjhet klei
ne overblijfsel, dat te Genève gebleven
was, zich hier nog ophielden, in de hoop
teeni'ge tijding van hun geliefde vrienden
te ontvangen.
Hij was begeerig zoo mogelijk reeds den
volgenden morgen zijn reis voort te zet
ten, in de verwachting; van in de Pro
testantsche valleien van Bern een veilig
verblijf voor den winter te vinden; of zoo
jiiet, om eer de ruwheden des winters
zich erger deden gevoelen, naar het her
togdom Brandenburg, of ©enig' ander ge
deelte van Duitschland te gaan, waar een
veilig toevluchtsoord voor de vervolgde
Protestanten geopend was.
Buitendien wenschte hij niet gaarne den
afstand te vergrooten, die hem van zijn
vaderlandsche valleien scheidde; immers
reeds sluimerden in den boezem van de
den moedigen man de kiemen van de
onderneming, <üe hij eenmaal geroepen
zou worden op touw te zetten en heer
lijk te voleinden. Toen allen het verhaal
huns lijdens geëindigd hadden, en zij nog
efeens gezamenlijk hun dankzeggingen aan
den hemelschen Vader gebracht hadden,
ging de klein© vergadering uiteen, ten
einde hun logementen op te zoeken. Ook
wenschten zij hun twee jonge vrienden
eenige verkwikkingen te verschaffen, na
de vermoeienissen van den voorgaanden
nacht. Daarenboven moest ieder hunner
zich gereed maken, om op het bestemde
uur den volgenden morgen geheel reis
vaardig te zijn tot het voortzetten van
den tocht.
(Wordt vervolgd).