Mo 267 Donderdag 14 Augustus 19M S8e Jaargang Oe ballingen m Lucerna. Buitenland. Drukkers-Exploitanten OOSTERBAAN LE COINTRE GOES Bureaux: Lange Vorststraat 68—70, Goes Tel.: Redactie no. 11; Administratie n». 58 Postrekening No. 36000. iifkantoor te Middelburg: Firma F. P. DHUIJ, L. Burg. Tel. no. 259 *De Zeeuw rv+iur*m:,K-.-<bM»UfliMAmttaMHHM->«nc*VfaoK3eMW*Miaewx«c- **tvVavaiÊTW^fJi-«-9, v. w* 'jj> im»cV4 n -V AAN DEN ARBEID. Het Koninklijk bezoek, dat thans weder achter ons ligt, heeft ons veel te zeggen. Het spreekt ons van liefde en trouw, van verknochtheid aan het huis van Oranje. Het heeft ons getoond welk een groote plaats onze Koningin met haar gemaal en dochter innemen in de harten der Zeeu wen. Ook heeft liet ons doen zien hoe onze Vorstin haar volk liefheeft; hoe zij meeleeft in alle omstandigheden. Met de blijden heeft zij zich verblijd; de treu renden heeft zij getroost. Daar in Vlis- singen en Arraemuiden zijn oogenblikken beleefd, welke naar waarheid nimmer zul len worden vergeten. Daar, te midden dei droefheid, waar het gejubel verstomde en slechts klonk het „Dat 's Hee'ren zegen op U daal" als een innige bede, daar waren liet aangrijpende, diep ontroerende oogenblikken, zoozelfs, dat onze geliefde Vorstin geen woorden kon vinden om te Uiten, wat er in haar omging. Men zweeg, maar in aller hart jubelde de liefde, daar op het diepst gevoeld. De tocht door Zeeland was inderdaad •een jubeltocht; de Hosanna's hebben ge klonken, ten sp|jt van enkelen, die er niet mede instemden. Waarom of ik dit alles nog eens in de herinnering breng? Het is om u te doen zien, dat daar niet alleen woorden, maar ook daden zijn geweest. Daden van liefde en trouw, die uit dankbaarheid voor wat wij mochten ondervinden, moe ten worden bestendigd. Wij kunnen dat op allerlei manier doen, maar zeker ook door onzen steun te geven aan de Regee ring, die den troon onzer Vorstin be schut. De zomer is reeds aan 't afnemen; nog een paar maanden en het najaar, die schoone tijd voor het houden van ver gaderingen breekt aan. Laten we dan toonen, dat het ons ernst is geweest met onze huldebetooging. Niet wachten tot het voorjaar. In ieder Anti-Revolutio nair moet een drang zijn om te. toonen, dal hij wil zijn een der steunpilaren der Regeering. De besturen der Anti-Rev. Kiesvereenigingen hebben veel te doen. Tijdig moeten zij een werkprogram op maken voor den winter. De komende verkiezingsstrijd zal zwaar zijn. Daarom niet gewacht; uitstel kan zoo licht aan leiding worden tot afstel. Reeds in het najaar moet het fundament gelegd wor den, waarop wij kunnen bouwen. Zij ons aller parool dan ook: „Aan den arbeid" en „spoedig". v. 't H. De voorgestelde ZiekteweL Er is al veel te doen geweest over de op komst zijnde Ziektewet. Het is echter nog niet algemeen bekend) wat de minis ter nu eigenlijk wil. Daarom nemen wij hieronder een duidelijke en bevattelijke samenvatting over, welke wij vonden in de Sociale Verzekeringsgids. De minister wil de ziekteverzekering nauw laten aansluiten bij de ongevallen verzekering. ledereen dacht tot voor ©enige jaren, dat het met de ziektever zekering denzelfden kant uit moest als met de invaliditeitsverzekering, nl. kaar ten, waarop voor ieder verzekerde geplakt wordt, die dan ziektegeld kan krijgen, als zijn kaart in orde is, net zoo als men invaliditeitsrente kan krijgen of ouder domsrente als men zijn rentekaart in orde heeft, dat is met voldoende zegels beplakt. Nu wil de minister bij de ziekteverze kering oen heel anderen kant uit. Even als iemand, die een ongeval krijgt, alleen maar 'behoeft aan te toonen, dat hij in loondienst was en een ongeval kreeg, ssauvtvsv-mtwM FEUILLETON 16). „Welkom, welkom, mijn geliefde kin deren," zeide Arnaud, met vriendelijke teederheid de arme zwervers in de ar men nemende, en hun gangen met kussen overdekkende. „De liefderijke God heeft onze gebeden verhoord en onze vrees beschaamd. Maar, maar", vervolgde hij, en zijn tong weigerde uit te spreken wat hij vragen wilde, want hij vreesde de treurige waarheid te zullen vernemen, die hun diepe ontroering reeds genoegzaam aanduidde, „waar waar is? u "1 _Tegrijp u' begrijp u," hernam rierbe-rt, met tranen in de oogen; „hij' is v eilig, hoewel niet in menschelijke be waring; de Alpensneeuw verstrekt zijn hchaaim tot rustplaats, zijn geest is in den hemel! Zijn lijden heeft nu een einde, en zijn graf, hoewel van ruwe steenen op- gericht, is niet in het land der vreem- delmgschap,_ maar in het gezicht zijner eigene valleien, zelfs onder het bereik van 'het gelui zijner eigene sabbathsklok." „Rudolph VinQon in een koud graf!" riep Arnaud uit, een diepen zucht sla- evenzoo wil de minister een ziekt.e-uit- keering geven aan ieder, die in loondienst is en ziek wordt. Maar hoe komt dan, zult gij vragen, het noodige geld in de fondsen om de kosten van die uitkee- ringen te betalen? Want bij de invalidi teitsverzekering komen de kosten in den vonn van zegels ten laste van de werk gevers en ten voordeele van het Invnlidi- teitsfonds. Ieder jaar worden er aldus meer dan f 80.000.000 opgebracht. Bij de ziekteverzekering echter wil de minister het noodige geld op een andere wijze vinden. Hij zal het wel van de werkgevers eischen, doch hij zal het niet eischen per hoofd van iederen verzekerde, maar tel kens voor zóóveel verzekerden te zamen als één werkgever in zijn dienst heeft. Bij de ongevallenverzekering heeft men iets wat daarop gelijkt. Immers de werk gever moet. een loonlijst aanhouden; hij moet daarop invullen den naam van elk zijner arbeiders en achter eiken naam invullen het loon dat hij hun uitkeert. Over het gezamenlijke loon wordt nu (en. dit geschiedt door de Raden van Arbeid) uitgerekend, hoeveel premie de werkgever betalen moet voor de ongevallenverzeke ring. Nu wil de Minister voor de ziekte- Verzekering op dergelijke wijze te werk gaan en voor alle arbeiders, die in den loop van een jaar bij den werkgever in dienst zijn geweest, in eenen keer de premie berekenen. Daarbij meent de mi nister, dat de loonlijsten, die reeds voor de ongevallenverzekering aanwezig zijn en netjes hijgehouden worden, dienst kun nen doen; dan heeft de werkgever geen afzonderlijk werk voor de ziekteverzeke ring te doen. Echter meenen sommigen, dat die loonlijsten voor de administratie toch nog veel moeilijkheden kunnen op leveren, doordat men voor een bepaalden 'arbeider de gegevens moet halen ujt al lerlei loonlijsten. En, zou men nu zeggen, dat deze moeilijkheden voor de ziekte verzekering niet zoo omvangrijk zullen zijn, dan moet dat ©enigermate worden toegegeven, doch anderzijds wijst men er op, dat de moeilijkheden uitermate groot zullen zijn, als men de invaliditeitsver zekering op dezelfde wijze zou inrichten. Dan zou men, om den stand van de verzekering van een bepaalden arbeider na te gaan dikwijls in allerlei loonlijsten moeten wroeten, hetgeen voor de admi nistratie bijna ondoenlijk zou worden. Daarom zou men bij de ziekteverzekering, (als men de loonlijsten wil gebruiken, een richting uitgaan, die voor de invaliditets- verzekering geen dienst kan doen. En dan krijgt men voor alle sociale verzekeringen te zamen toch weer niet een zoo -groote vereenvoudiging als men wenscht. Terwijl de minister de aansluiting aan de ongevallenverzekering wenscht voor wat betreft de loonlijsten, waardoor men komt tot een soort van collectieve ver zekering, dat is te zeggen tot een verze kering per onderneming en dus niet per arbeider, wil hij, in een bepaald opzicht, de samenwerking van de ongevallenver zekering en de ziekteverzekering zeer in nig maken. Al die kleine ongevallen, die leiden tot eeriige dagen of hoogstens eenige weken arbeidsongeschiktheid, wil hij laten behandelen door de ziektever zekering. Men zal dus een ongeval van korten duur eenvoudig als een ziekte be schouwen en het fonds van "de ziekte verzekering en het ongevallenfonds vin den dan later de noodige verrekeningen plaats. Aldus wordt de moeilijke admini stratie van de ongevallenverzekering zeer verlicht. Sommigen nu zeggen, dat deze vinding van den minister in het geheel niets nieuws bevat. In Duitschland be staat een dergelijke regeling al lang. En kende, terwijl zijn lippen onder het spre ken beefden. „Had de meedoogenlooze vijand geen medelijden met zijn grijze lok ken en doorploegd voorhoofd? Verwekte de ernstige en hemelsche blik zijner oogen geen zweem van medelijden in de steenen harten der onderdrukkers Maar Gods wil geschiede. Ziju weg en zijn wil zijn altijd de beste. De Heere heeft gegeven, de Heere heeft genomen, de naam des Hee- ren zij geloofd! Wees getroost, wees ge troost, mijn lieve kinderen!" zeide hij. zich tot Alice wendende, wier geprangd hart opnieuw opengereten werd; „droog die tranen van kinderlijke smart. Ween niet, hij is niet dood, maar slaapt. Ja ween niet; hij is niet dood, maar leeft! Gods weg schijnt ons dikwijls te zijn in de zee, en zijn pad in diepe wateren, maar wij Weten, dat al zijn daden getrouwheid en liefde zijn; en waar wij die niet kunnen begrijpen, laat ons daar gelooven en aanbidden!" „Ja," antwoordde Herbert, de woor den van Arnaud aanvullende, „wij zijn in de handen van een God der liefde, die in elke beproeving een „voor u noo- dig" nederschrijft, en die het zelf betuigd heeft, dat Hij niet plaagt van harte." „Dierbare jongeling," zeide Arnaud, „gij de tegenstanders van den minister zeg gen, dat zij evenzeer voor deze practische ontlasting van de ongevallenverzekering gevoelen, maar dat daarvoor het stelsel van den minister niet noodig is en dat deze vereenvoudiging evengoed bestaan baar is iloor de arbeiders in plaats van „collectief", zooals de minister wil, „in dividueel" te verzekeren. Als laatste groote karaktertrek van het plan des ministers moet worden vermeld hetgeen de minister wil met de dragers van de sociale verzekering, met de in stellingen, welke de sociale verzekering zullen moeten uitvoeren. Volgens de Ziektewet van minister Tal- ma zou de ziekteverzekering, evenals thans geschiedt met de invaliditeits- en ouderdomsverzekering, worden uitgevoerd door de Raden van Arbeid. Maar de mi nister wil de ziekteverzekering liever toe vertrouwen aan andere lichamen. Hij meent, dat er lichamen gevormd kunnen worden, waarin werkgevers en arbeiders evenveel zullen te zeggen hebben en die zich zullen vormen buiten den invloed der Overheid om. Bij die lichamen zal natuurlijk een bureau behooren met amb tenaren, die de practische, dagelijksche uitvoering moeten bewerken. Doch de werkgevers- en arbeidersvertegenwoordi gers zullen het bestuur vormen binnen de grenzen van de wet. Zij, die zich niet bij die instellingen willen verzekeren, kun nen dan nog terecht bij de Raden van Arbeid. Men zal zich afvragen, wat het ver schil .-is- tusschen deze vereenigingen en de Raden van Arbeid. Bij de. laatste heeft men ook evenveel vertegenwoordigers van arbeiders als van werkgevers, doch tus schen hen in is geplaatst een onpartijdig voorzitter. Daar nu de verzekering zal geschieden per onderneming en men een onderneming 'ook wel bedrijf noemt, meent de Minister de instellingen, die hij met de ziektever zekering wil belasten bedrijfsvereenigingen te mogen noemen. Nu weet men, dat in vele kringen de wensch leeft naar be drijfsorganisatie. Niet, dat ieder weet, wat hij daarmee bedoelt. Er bestaan meestal slechts vage begrippen daaromtrent, doch men begrijpt, dat menigeen allicht zijn ideaal van bedrijfsorganisatie bevorderd ziet, indien hij kennis neemt van een plan, dat aan bedrijfsvereenigingen een groote taak opdraagt. Nu betoogde de heer Wit- tert van Hoogland, in de Eerste Kamer, dat de Jiedrijfsorganisatie, het ideaal van vele arbeiders tegenwoordig, met deze be drijfsvereenigingen niets te maken heeft en dat deze instellingen eigenlijk zijn ver eenigingen van werkgevers, die zich be lasten met verzekering. Daar het vooral te doen is om de uit eenzetting van 's ministers plannen, laten wij deze criliek verder rusten. Ieder moet van het plan nu maar het zijne denken. Enkele hoofdzaken er van kent men nu. Wij wijzen tenslotte pp twee negatieve kenmerken van het plan van d-en minister. Vooreerst bevat het alleen de uitkeering van geld ingeval van ziekte en dus niet de behandeling door een geneeskundige. Vervolgens brengt de Minister niet een reorganisatie van de geheele sociale ver zekering in al haar onderdeelen, ofschoon hij over deze reorganisatie wel eens heeft gesproken. Met belangstelling mag men de ontwikkeling der dingen afwachten. Co'ijti en Snowden. Colijn is Minister van Financiën in Nederland; Snowden Tervult hetzelfde ambt in Engeland. «ws«n«i^XB*K*ira«»n?*ïaBeeiitïaai*esxamïM»EeaeHBC2reMasoti:n3aanseintEiicB:ti'ii hebt de eenige schuilplaats uitgekozen, die u in een uur als dit rust verschaffen kan; en gij zult in de onderwerping aan den goddelijken wil het zachtste kussen vinden, waarop gij uw hoofd kunt neder- leggen. Ik weet te goed hoe zwaar het den wederspannigen geest is, de rechtvaardig heid te erkennen van Jehova's daden, om de roede die slaat te kussen, en de hand te aanbidden, die ons in het stof nederlegt. Maar Hij, die zijn eigen Zoon niet gespaard heeft, maar heeft Hem voor ons allen overgegeven, hoe zal Hij ons met Hem niet alle dingen schenken? Gii zijt beroofd geworden van den vriende- lijksten en beminnelijksten van alle aard- sche vaders; maar herinner u de troost rijke belofte van Hem, die zeide: Ik zal u geen weezen laten; Ik kom weder tot u." „En onze hemelsche Vader heeft ons reeds getoond, dat Hij niet traag is in het vervullen zijner beloften. In onzen uitersten nood heeft Hij zich aan ons bekend gemaakt als den beschermer van den vreemdeling en den steun der wee zen, en ons de waarheid doen ondervin den der verklaring van den psalmist: Wanneer vader en moeder mij verlaten, zal de Heere mij aannemen." Golijn is Antirevolutionair; Snowden is Sociaal-Democraat. Colijn doet zijn best de begrooting sluitend te maken; Snowden doet het ook. Golijn wordt deswege lastig gevallen. Hij wordt gesmaad en gehoond. Hij denkt alleen aan de veiligstelling van den gulden, zoo smaalt men. Hij heeft alleen oog voor de belangen van de kapitalisten en denkt niet aan de behoef ten van de arbeiders. En als Colijn betoogt, dat het sluitend maken van de begrooting en de beveili ging van het nationale crediet, niet in de laatste plaats een arbeidersbelang is, dan wordt daaraan niet de minste aandacht geschonken en tracht men zijn betoog te overstemmen door het geroep: weg met Colijn Daarom kan het zaak zijn even naar Snowden te luisteren, naar den man, die eveneens een verantwoordelijke post be kleedt, maar die, omdat hij Sociaal-De mocraat is, over de belangen der arbei dersklasse wel een andere opvatting zal hebben. Snowden was verzeild geraakt in een kring van bankiers. Hij zat aan een diner en hield daarbij een toespraak,- waaraan het yolgende ont leend is Wij zijn overtuigd, dat er geen klasse is in de gemeenschap, die meer zou lijden en spoediger zou lijden ten gevolge van een verzwakking van het nationale crediet, dan de groote arbeidersklasse van de gemeen schap, welke wij in het bijzonder ver tegenwoordigen. Zooals ik reeds in mijn begrootings- rede heb gezegd, heb ik steeds de vitale noodzakelijkheid voor oogen gehouden om niets te doen wat het nationale cre diet uit zijn evenwicht zou kunnen brengen, maar integendeel heb ik ge loofd met al mijn voorstellen iets te doen, waardoor het nationale crediet zou verbeterd en versterkt worden." Niet sluitende begrootingen leiden vol gens Snowden onvermijdelijk tot een verzwakking van het nationale crediet. En door een verzwakking van dat cre diet wordt het eerst en het spoedigst de arbeidersklasse getroffen. Zoo oordeelt Snowden. En dat is óók de opvatting van Colijn. Het maken van de toepassing laten we gaarne aan de lezers over. (N. L. C.) Vertraging op de Londensche conferentie? Voor de eerste maal in de Engelsche geschiedenis heeft in de historische ka binetskamer in Dlowningstreet no 10 te Londen gisteren een belangrijke confe rentie plaats gevonden, waarbij geen en kele Engelsche minister tegenwoordig was. Zij, die er aan deelnamen waren de hoofden van de Fransche, Belgische en Duitsche delegaties en het vraagstuk, dat behandeld werd, w'as de militaire ontrui ming van het Roergebied, waarover bliik- baar de onderhandelingen niet opschie ten. De conferentie heeft juist een maand geduurd. Hoewel men opschiet met het eind-protocol, blijven er toch nog enkele vraagstukken te regelen. Zoo is bijvoor beeld het vraagstuk der amnestie en het herstel in hun ambt van de verbannen Duitsche ambtenaren nog steeds in be handeling bij de juristen der Fransche, VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG. Abonnementsprijs: Per 3 maanden, franco per post, f3.— Losse nummersflt.Oi Prijs der Advcrtentiën: 14 regels f 1.20, elke jcegel meer 30 et Bij abonnement belangrijke korting. mwnraiswnvr-«rvixtv-mabu m vkmh» vw •ovnslu irr uw Belgische en Duitsche regeeringen. Al deze aangelegenheden en formaliteiten, zouden echter Weinig tijd in beslag ne men, indien men maar tot overeenstem ming was gekomen omtrent de militaire ontruiming van het Roergebied. En hier hapert het juist. Zooals het thans staat kan de confe rentie nog 12 uur, maar ook nog 12 dagen duren. Die Fransche delegatie handhaaft haar zienswijze, dat de Roerontruiming niet kan plaats hebben tenzij binnen een jaar na een vast te stellen datum. De Duit- schers wenschen de troepen te zien te rugtrekken binnen een maand, zoodat de onderhandelingen blijkbaar op het doode punt zijn geraakt. Gemeld wordt, dat de Duitsche gedelegeerden tot een onmiddel lijk onderhoud bij Mac D'onald genoodigd zijn. Overstroomingsramp in China. Ernstige overstroomingen, die het ver lies van een groot aantal menschenlevens veroorzaakten, woeden in China. Talrijke steden en duizenden dorpen, alsmede uit strekte terreinen staan onder water. De stad Tientsin, die door het water be dreigd werd, werd gered door het in der haast opwerpen van een dijk. Het ïs on mogelijk het totaal-cijfer der verdronke nen vast te stellen, maar volgens som mige schattingen zou het niet beneden de 50.000 zijn, terwijl het aantal der door de ramp getroffenen verscheidene millioenen mpet bedragen. De onzedelijkheid in de parken. Evenals in enkele groote Nederlandscho steden, heeft men thans ook in Bir mingham naast de mannelijke een vrou welijke zedenpolitie ingevoerd, vooral om toezicht te houden in de vele parken aldaar. Er waren namelijk talrijke klach ten ingekomen over zekere misdragin gen, welke in die parken voorvielen en, daar de zondaars de uniform der man nelijke politieagenten maar al te goed kennen, werd besloten, een vijftal vrou welijke politiebeambten in hurgerkleeding ter bewaking van de openbare zaden aan te stellen. Men verwacht van dezen maatregel goede resultaten in den strijd tegen de onzedelijkheid. Mijnwerkersstaking in België. Te Buaregnon, Jemappes, Guesmes en' andere plaatsen van het kolenbekken van de Borinage zijn gisteren onverwacht 20.000 van de 36.000 mijnwerkers ia staking gegaan als protest tegen de voor gestelde loonsverlaging. Een referendum onder de mijnwerkers zal moeten uitma ken, af de staking al dan niet zal wor den doorgezet. De toestand in Bulgarije. Volgens bericht uit Belgrado heeft de laatste dagen een gedachtenwisseling plaats gehad tusschen de regeerïnge» van Griekenland, Joego-Slavië en Roe menië, in verband met den toestand in Bulgarije. Die drie regeeringen hebben het noodig geoordeeld de aandacht der groote geallieerde mogendheden te vesti gen op de schending van de clausules van het verdrag van Neuilly door de re geering van Sofia, welke den laatsten tijd 4000 vrijwilligers heeft gemobiliseerd. Volgens de bladen te Belgrado is de toe stand in Bulgarije nog steeds zeer ernstig. De onlusten te Varna, Philippopolis en Stara Zagora krijgen meer en meer het karakter van een burgeroorlog. D'e be richten uit Bulgarije zelf spreken elkaar tegen en het blijkt nipt, of de gemelde troebelen van plaatselijken aard zijn, dan wel deel uitmaken van een algemeene re- volutionnaire beweging. Nu verhaalde Herbert van stuk tot stuk de wondervolle leiding eener wijze Voor zienigheid, die hun in het bitterste uur van zorg en kommer een vriend en be schermer beschikte, die hen veilig door alle gevaren geleid had, welke zij zon der zijn hulp onmogelijk hadden kunnen overwinnen. Die kleine vergadering luisterde met ge spannen aandacht naar het verhaal; en zij dankten uit het diepst hunner zielen Hem, wiens hand zoo zichtbaar zich ge openbaard had. Arnaud verhaalde op zijn beurt de ge varen en wreedheden, die hij en zijn mede ballingen op hun alpentocht hadden on dervonden, toen zij liever alles hadden willen verduren, dan zich te onderwerpen en hun lijden af te wenden, door voor de altaren hunner onderdrukkers te knielen. Vele in het leven gebleven lotgenooten waren twee dagen geleden Zwitserland dieper ingetrokken; terwijl hij enjhet klei ne overblijfsel, dat te Genève gebleven was, zich hier nog ophielden, in de hoop teeni'ge tijding van hun geliefde vrienden te ontvangen. Hij was begeerig zoo mogelijk reeds den volgenden morgen zijn reis voort te zet ten, in de verwachting; van in de Pro testantsche valleien van Bern een veilig verblijf voor den winter te vinden; of zoo jiiet, om eer de ruwheden des winters zich erger deden gevoelen, naar het her togdom Brandenburg, of ©enig' ander ge deelte van Duitschland te gaan, waar een veilig toevluchtsoord voor de vervolgde Protestanten geopend was. Buitendien wenschte hij niet gaarne den afstand te vergrooten, die hem van zijn vaderlandsche valleien scheidde; immers reeds sluimerden in den boezem van de den moedigen man de kiemen van de onderneming, <üe hij eenmaal geroepen zou worden op touw te zetten en heer lijk te voleinden. Toen allen het verhaal huns lijdens geëindigd hadden, en zij nog efeens gezamenlijk hun dankzeggingen aan den hemelschen Vader gebracht hadden, ging de klein© vergadering uiteen, ten einde hun logementen op te zoeken. Ook wenschten zij hun twee jonge vrienden eenige verkwikkingen te verschaffen, na de vermoeienissen van den voorgaanden nacht. Daarenboven moest ieder hunner zich gereed maken, om op het bestemde uur den volgenden morgen geheel reis vaardig te zijn tot het voortzetten van den tocht. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1924 | | pagina 1