Kerknieuws.
önderwtfs.
Het Koninklijk bezoek aast Zeeland.
verbindt, is voor het moderne verkeer
ongunstig. In het gedeelte op Walcheren
komen scherpe bochten voor, ook het
gedeelte op Zuid-Beveland is kronkelend
en voor het verkeer onvoldoende.
Wanneer men, van Middelburg ko
mende, Goes langs den rijksweg ver
laat, richt deze zich op Iersekendam.
Van hier moet men met de veerboot de
Oosterschelde overvaren om bij Goris-
hoek het eiland Tholen te bereiken. Ver
der oostwaarts moet de Eendracht bij
het Tholensche veer worden overgevaren,
waarna, op den Brabantschen wal, ^in
sluiting aan het Rijkswegennet wordt ver
kregen. Deze korte beschrijving moge
reeds duidelijk maken, dat deze weg, niet
het minst vanwege de daarin voorko
mende veren, aan de eisclien van het
moderne verkeer niet meer voldoet.
Zijne beteekenis als doorgaanden ver
bindingsweg heeft hij trouwens, nadat
de weg over den spoordam door de Oos
terschelde werd aangelegd en aldus via
Woensdrecht eene nieuwe verbinding met
het wegennet op Zuid-Beveland werd ver
kregen, vrijwel verloren.
Het is dan ook aangewezen om de
hoofdverbinding naar de hoofdplaats der
provincie Zeeland over den Oosterschel-
dedam te leiden en de daarvoor in aan
merking komende aansluitende wegen,
welke tusscben Kapelle en Bergen op
Zoom evenwel thans buiten 's rijks be
moeiing vallen, voor dit verkeer ge
schikt te maken.
Verbetering van den weg tusschen Mid
delburgVlissingen kan voorhands ach
terwege blijven; de bestaande weg tus
schen beide plaatsen is niet in handen
van het rijk; ook voor het overige zou
verbetering wellicht niet dan met ingrij
pende wijziging zijn te verkrijgen.
Oostwaarts van Kapelle, waar im
mers de weg naar Iersekendam afbuigt,
zal het voor het doorgaande verkeer in
te richten wegencomplex met inbegrip
van den weg over den dam door de
■Oosterschelde en het aansluitende weg-
vak naar Bergen op Zoom, in handen
van het rijk moeten komen.
Met Gedeputeerde Staten van Zee
land is ondergeteekende ter zake reeds
in overleg getreden. Naar zijne meening
is het belang, dat de provincie Zeeland
bij eene verbeterde verbinding met de
overige provincies heeft, zoo groot, dat
het rijk tegenover het op zijne kosten ver
beteren van die verbinding de provincie
mag belasten met het onderhoud van
'de wegvakken, welke alsdan voor het
doorgaand verkeer hunne beteekenis vol
ledig zullen verliezen, immers het weg-
vak op Tholen en het wegvak Kapelle-
lersekendam op Zuid-Beveland.
Overeenstemming terzake intusschen
is onlangs met Gedep. Staten verkre
gen, die betreffende voorstellen aan de
Staten hunner provincie zullen doen.
Langs minnelijken weg werd de be
schikking verkregen over alle benoodigde
gronden onder de gemeente Middelburg,
doch over slechts een deel van de gron
den onder de gemeenten Nieuw- en St.-
Joosland en Arnemuiden. Voor grondaan
koop in de beide laatstgenoemde gemeen
ten werd reeds een bedrag van pl.m.
f 27000 besteed; de nog te verkrijgen ter
reinen zullen eene uitgaaf van ongeveer
f25000 vorderen. De eigendom van deze
terreinen zal vermoedelijk slechts kunnen
worden verkregen door toepassing der
onteigeningswet. In verband hiermede is
de ontworpen verbetering van den rijks
weg voorloopig slechts in de gemeente
'Middelburg tot stand gebracht.
Ter verkrijging nu van een behoor
lijk geheel is het wenschelijk, dat de
werken ook in de gemeenten Nieuw- en
S.-Joosland en Arnemuiden voltooid zul
len worden, zij het dan ook, dat zulks,
met het oog op den toestand van 's lands
fingntiën, in een matig tempo zal ge
schieden.
Verdronken? Een jongedame uit
het Noorden des lands, sedert eenige we
ken te Ellemeet logeerend, was Zaterdag
morgen, zooals zij dikwijls deed, naar het
strand gegaan. De in den voormiddag
opkomende regenbuien bewogen een ha-
rer huisgenooten een mantel te brengen.
Op het strand gekomen trof hij de logée
daar niet aan. Na eenig zoeken vond
hij wel haar boek en haar voetspoor, dat
naar het eind van een der hoofden
voerde. Men vreest dat haar een ongeluk
overkomen is. (Z. N.)
Biji Kon. Besluit is benoemd tot
ontvanger der registratie en domeinen
te Oostburg J. C. Bus, thans surnume
rair.
Middelburg. Gisterenmiddag kwam een
motorwielrijder, wonende te Ovezande,
van de brug te Souburg en reed tegen
de aankomende tram aan en werd een
eind medegesleept, waardoor hij aan zijn
rechterbeen werd verwond. Na verbon
den te zijn werd hij door een welwillend
medemensch naar huis .geholpen.
Goes. De feestelijkheden ter eere van
het Koninklijk bezoek, vingen reeds he
denmorgen aan. Er was reeds vroeg een
feeststemming in de stad merkbaar. Hoe
stemmig klonk om half 9 de koraal-
muziek van den toren. Een waardige in
zet!
Er wordt druk gevlagd en het weer
belooft mooi te worden. De eerepoorten
(Wilhelminastraat en Stationsplein) zijn
Opgesteld naar een kunstvol ontwerp en
„doen" het heel aardig.
Be turners kregen den morgen voor
hun rekening. Al tijdig waren ze present
en om half 10 werden ze in orde op de
Groote Markt opgesteld. Vóór ze met hun
uitvoering begonnen, maakten ze een
korte marsch door de stad, voorafgegaan
door een muziekkorps. Van 10 tot 12
uur gaven de turners hun uitvoering op
de Markt.
Het meer uitvoerig verslag der feesten
hopen wij morgen te geven.
Goesche Pluimv ee -, Konij
nen- en Sierduiven-Vereeni-
g i n g. Als keurmeesters op de a.s. te
houden tentoonstelling, welke met de
Kerstdagen in de Prins van Oranje wordt
gehouden, hebben zich bereid verklaard
de heeren J. Boshouwer en G. Holde-
brink. Op de laatst gehouden ledenverga
dering werd door verscheidene leden toe
gezegd eenige dieren op de tentoonstelling
te koop aan te bieden, welke opbrengst
zal worden afgestaan aan het comité tot
leniging van den nood der ramp Vlis
singenArnemuiden.
Ned. Herv. Kerk.
Beroepen te Gaast-Ferwoude (toez.) J.
P. Snoep te Ten Boer.
Aangenomen naar Deersum door G. K.
v. d. Horst te Steenbergen.
Bedankt voor Hemelum "door D. J. Pe-
terse te Oud-Loosdrecht.
Geref. Kerken.
Beroepen te Geesteren-Gelselaar W.
Seynen. cand. te Hoogeveen.
Chr. Ger. Kerk.
Beroepen te Steenwijk J. Hovius, cand.
te Kornliorn; te Meppel J. L. de Vries
te Rijnsburg.
Cand. J. Los, 's-Gravenhage, Regen-
tesselaan 266, zal gaarne een beroep van
de geref. kerken in overweging nemen.
Ds J. Bergman, Ev. Luth. pred. te
Groede, hoopt 21 Sept. a.s. afscheid te
nemen van de kerk te Groede en 28
Sept. intrede te Hoen te Leeuwarden.
De algemeene Synode heeft het ont-
werp-reglement bijgemeenten met 11 stem
men tegen 8 stemmen verworpen. Voor
stemmers waren de heerenvan Beek,
Eilerts de Haan, Niemeijer, Tammens,
Voerman, Deeleman, Picard, Tyssens. Die
het afstemden waren de heeren: Weyland,
Zoete, Barbas, Veenman, Schokking,
Sneep, Landsman, Bongers, Van der Veen,
Van Zwet, Wagter.
„Van Frieschen bodem". (Dor)
D. v. D(ijk), de bekende predikant uit
Groningen heeft vacantie en brengt die
door, naar hij, zelf zegt „in het ouderlijk
nest".
Dit blijkt gevestigd te zijn in het oos
ten van Friesland.
En hij vertelt er van in de „Gron.
Kerkbode".
Werkelijk de moeite waard, dat we het
overnemen in ons blad, opdat de lezer
eens met een duidelijk voorbeeld zie, wat
er op. geestelijk gebied nog te arbeiden
is in onze eigen provincie.
„Gisteren ben ik al eens begonnen in
den omtrek te zwerven.
Nu is het bier geen Gelderland. Wij'
zitten hier in Friesland, niet ver van
Beetsterzwaag.
Het laatste is wel bekend. Maar wie
kent nu Kortezwaag en wie heeft er ooit
van gehoord, dat het daar mooi is.
En toch ontdekten wij gisteren zoo'n
p'rachtig plekje.
Wij hadden een eindje gefietst en stap
ten toen van den weg de hei op.
De hei is hier niet meer zoo wijd.
Stuk voor stuk wordt ontgonnen; en
wat er nog aan hei is, dat ligt gevat
in een omlijsting van kostelijke koren
velden en aardappel-akkers en groenland.
Zoo was het hier ook.
Dia hei om ons heen begon in bloei te
komen. Prachtig stonden hier en daar
de nietige struikjes op den somberen bo
dem met hun overvloed van purperen
bloesempjes. Aan heide zijden de rijpende
roggevelden en boerenhuisjes, vriendelijk
veilig wegscholen tusschen wat hoornen.
Op den achtergrond het frissche groen
van dicht, akkermaalshout. Daarvoor en
kele heuvels in de hei. Uit de verte leken
bet althans heuvels. Toen wij er bij kwa
men bleken het ©en paar oude begraaf
plaatsen te zijn, waarin voor eeuwen de
vroegere bewoneers van het land de asch
hunner doodea wegborgen.
Toen jrij: naar huis teruggingen, ont
moetten wij een man, die vertelde, dat
het een „Jodenkerkhof" was.
Maar dat zal wel mis geweest zijn. Ik
vermoed dat „Jood" hier beteekent, „al
les wat niet Christen is". En dan komt
het uit. Het zullen wel heidenen geweest
zijn, die hier voor de hunnen deze be
graafplaatsen aanlegden. W'ant heidenen
woonden hier vroeger, en ik zou haast
zeggen, nu wonen hier weer heidenen.
'tls ongelooflijk hoe ver hier het chris-
teelijk geloof is weggezonken.
Mijn collega, die hier dominê is bij' het
kleine Gereformeerde gemeentje, werd
hier in de buurt onlangs op een begra
fenis uitgenood igd, bij menschen, die zich
anders met den godsdienst en kerk niet
ophielden Blijkbaar vonden ze het ech
ter niet zooals 't hoorde, wanneer de be
grafenis zonder geestelijke leiding' zou
plaats vinden.
Mijn collega liet zich bepraten en ging.
Het bleek hem al spoedig, dat hij te
doen had met menschen, die hun ge
voelens niet verborgden.
Er werd heelemaal geen geheim van
gemaakt, dat de vtouw van den over
ledene blij was, dat haar man was ge
storven. Zoo was het en zoo werd het
gezegd.
Dat was nu niet een atmosfeer, waarin
men gemakkelijk spreekt over de teedere
dingen van het Evangelie.
Toch hield de domine zijn toespraak.
En wat bleek hem nu? Diat die dingen
voor deze menschen nieuw waren. Ze
luisterden met gespannen aandacht, als
zulken, die een spannend verhaal voor
de eerste maal hoorden.
Op de terugreis van het kerkhof kon
dominé een gesprek opvangen van twee
die samen redeneerden over wat meneer
gezegd had. r
Of dat nu wel waar zij zijn, vroeg de
één, dat er na dit leven nog een leven
was
Ja, oordeelde de ander, dat was wel
zoo, want daar was eens een kind get-
boren, dat direct bij de geboorte spreken
kon. Daar bad men toen een dominé bij-
gebaald, o'pdat die van het mirakel ge
tuige zou zijn. De dominé kwam en oïp
den eisch, dat het nu dan ook maar eens
spreken zou, was het kind begonnen te
vertellen van oen leven aan de andere
zijde van het graf. Daarna was het ter
stond weer gestorven. Dat feit was dan
de grond, waarop die begrafenisgast ge
loofde in een bestaan na den dood. Zoo
absoluut ontzonken aan het geloof der
Schriften.
Inderdaad heidendom.
Geen vijandschap zoozeer, geen wel
bewust gebroken hebben met het Evan
gelie, maar onkunde. Zoo min als in de
b.eidenwereld wordt God hier gekent en
gediend.
Geslaagd te Rotterdam voor de acte
nuttige handwerken de dames J. M. Cy-
scuw, te Groede, en J. W. v. Dalsen,
te Serooskerke (W.). Te *s Gravenhage
voor het examen Engelsch L.O. de heer
J. M. Cense te Dordrecht. Te Rotterdam
voor de hoofdacte de heer M. de Borst,
onderwijzer aan de Chr. school te Krab-
bendijke. Hij was de eenige van de 7
candidaten. Te Utrecht voor het examen
Fransch L.O. mej. L. Gelderblom te Zet
ten; en voor acte A van het M.O. Fransch
mej. A. C. F. van Poucke te Vlissingen.
Te Leiden voor het examen Engelsch
M.O. mej. G. Coster te Vlissingen.
Voor het Ohr. Onderwijs Van
de wed. F. Langman-De Jong te Leeu
warden zijn thans al de kinderen ge
slaagd voor onderwijzer(es) en op één
na (die plas is geslaagd) werkzaam aan
een Ohr. School. De oudste dochter te
Apeldoorn, de tweede te Mastenbroek
(Zwollerkerspel), de derde is nu pas ge
slaagd en de vierde, een zoon, te Akkrum.
Tevens is die te Mastenbroek aldaar ge
huwd met het hoofd der Ohr. School.
Wiel een gezin, dat den bloei van het
Chr. onderwijs ter harte gaat („Ned.")
Het nieuwe Rjjiksschooltoe-
zicht. „De Standaard" is niet ingeno
men met de reorganisatie van het school
toezicht en schrijft om.;
„Velen hebben verhooging van salaris
gekregen. Niet 4 maar 5 personen ont
vangen nu het salaris als hoofdinspecteur
Niet 27, maar 57 personen worden thans
bezoldigd als inspecteur. Op zichzelf
maakt dit reeds een eigenaardigen indruk.
Terwijl de onderwijzers in salaris achter
uitgaan, krijgen de mannen, die hun
school bezoeken verhooging van salaris.
Dit alles had voorkomen kunnen wor
den, als men den moed had gehad het
stelsel van centralisatie lois te laten en
tot decentralisatie over te gaan".
Voor het voorbereidend examen
voor de gemeente-administratie zijn te
Dordrecht geslaagd de heeren O. H. F.
Verstraaten 'te Hontenisse en J. M. de
Wiaal te Bruinisse.
Te Arnhem slaagde voor kommies
der Rijks Directe Belastingen, de heer
J. J. Soetens te Middelburg.
Twee pluimpjes. „Friesch
Dagblad" schrijft:
Uit Zuid-Beveland zagen wij in de
bladen bericht, dat aldaar op twee
dorpen de oud-gereformeerden (mede
standers van Ds 'Kersten), nu voors
hands de nieuwbouw op' schoolge
bied wordt beperkt, besloten hebben
geheei uit eigen zak, voor eigen reke
ning een lagere school te bouwen en
te onderhouden.
Nu moet men dit goed verstaan.
Die splijt- en splitszucht bedroeft
ons.
Waarom niet alle gereformeerde kin
deren, ook van verschillend kerkge
nootschap', uit dezelfde plaats op de
zelfde school kunnen gaan, zien' we
mét in.
Maar dat ligt tenslotte voor reke-
.ning van die broeders zelf.
Waar we de aandacht op willen
vestigen, wat ons verheugt, is dit; Nu
dan eenmaal die mannen-broeders van
oordeel zijn, dat hun kinders een af
zonderlijke school moeten hebben, nu
vragen ze niet om de krukken 'der
Overheid, maar als 'tdan moet, dan
zullen ze 't zónder Overheids-bouw,
Overheids-steun of Overheids-subsidie
doen.
Diat toont gezonde energie.
Die we met blijdschap opmerken,
ook al is 't dat het doel, waarop ze
zich richt, ons bedroeft.
Nn een gansch ander voorbeeld.
Doch dat ligt op dezelfde lijn.
De Regeering bezuinigt óók óp' het
middelbaar onderwijs. En zoo vrees
de men te Goes dat men daar
geen „litterair-economische" afdeeling
aan de H. B. S. zou kunnen vormen,
omdat men het door den minister be
paalde aantal leerlingen er niet haalt.
Nu hebben de voorstanders 'dezer
Rijks H. B. S. een vereeniging ge
vormd, om eenige duizenden guldens
bijeen te brengen teneinde daarmee
particulier de vorming van zulk een
afdeeling aan deze H. B. S. tot stand
te brengen.
Och, er zit in ons volk nogwel pit.
Als het maar voor de dingen wordt
geplaatst!
1) Hier wordt de actie bedoeld waartoe
de heer notaris Pilaar den flinken stoot gaf.
Verloren strijd. Op de Chr.
Hist. Conferentiedagen te Lunteren
werd nog eens weer met zéker wee
moedig verlangen gepleit voor de
Christel. Openbare School. Doch de
inleider, de heer v. d. Broek uit Zwol
le, de leider der Chr. Hist, in Over
ijssel, man van de praktijk, antwoord
de kort en goed, dat nu eenmaal de
strijd voor zulk een school géheel ver
loren was. lEn inderdaad is dit -ook
merkt „Friesch Dagblad" zeer terecht
zoo merkt „Friesch Dagblad" zeer te
recht op!.
„Net zoo goed als de strijd voor
de korte broek en de steek.
„Men kan die met kanselkunst- en
vliegwerk op 'n enkel dorp nog hand
haven, maar meer ook niet.
„Mocht het alom door de Chr.-His-
torischen worden ingezien, zoodat ze
zich ook niet vergapen aan een soort
surrogaat volgens de Wet van '20,
maar mèt ons de „vrije Chr. school"
in volkomen vrijheid trachten te her
stellen".
Dat is goed, maar Lebben wij fei
telijk al niet de vrije openbare school?
Als wij nog even met een enkel Woord
op de lmldebetooging, waarvan men den
geweldigen indruk toch niet voldoende op
papier kan zetten, terugkomen, is 't alleen
om er op te wijzen, dat bij dit onderdeel
van 't programma bleek hoe goed "t gezien
was de afdeeling van het Roode Kruis te
mobilisëeren, want het aantal personen
die op het Molenwater onwel werden
was legio en liep in de tientallen; in
één geval moest zelfs tot overbrenging
naar het Gasthuis worden overgegaan.
't Is wel interessant den indruk w'eer
te geven, dien deze betooging op een
niet-Zeeuw gemaakt heeft. Het Hbld.
schrijft er van:
Daar poseerde een groot gezelschap
vrouwen in de oud-Zeeuw schekleeder-
dracht uit het land van Hulst, de kap
met witten kantsluier afhangende tot op
den rug, op het wit kanten hoofddeksel
een stijve zwarte kap met hoogen bol
en de gouden oorijzers, naar Zeeuwschen
trant. Dat hoort er bijZij maakten grap
jes met de fotografen, die in haar goed
moedige slachtoffers vonden voor de lens
en waren wat trotsch op de oude, ty
pische kleedij. Andere kleederdrachten
werden gedragen door vrouwtjes uit Wal
cheren, allen frissche, echt Zeeuwsch-
ronde typen met de stijf-gestreken kant
muts, die het hoofd strak insluit. Daar
de breede, ronde kap van het land van
Goes, de ronde voor de Protestantsche
boerinnen, de eenigszins vierkant afge
werkte voor de Roomsch-Kath. vrouwen.
Het stijve, kanten mutsje, dat glad om het
hoofd ligt, het witkanten schort, dat als
een schootsvel wordt gedragen, vertegen
woordigen hed landje van Cadzand.
Er waren meer kleederdrachttypen, véél
meer. D|e lange muts met witkanten af-
hangsel tot op den rug; de zwarte hoed
op de kanten muts, het waren vrouwtjes
van het eiland Tholen, die het droegen.
Ginds een aantal Zeeuwschen met korte
kanten muts, wijd om het hoofd zittend,
dat was Nieuwland bij "Middelburg. Het
Axelsche costuum met de hooge schou
dervleugels, dat onzen Hollandschen vrou
wen niet flatteeren zou, w'as ook op het
Molenwater aanwezig.
Van de mannenkleedij, die niet on
aardig aandoet, als men de groepen be
schouwt, valt niet veel te zeggen. Die
Walehersche boer met zijn vilten, ronden
hoed was er; ook de Zuid-Revelander
met zijn vilthoed met opstaanden rand,
kleederdracht van den belijder van den
Protestantschen godsdienst en zijn R.-
Katholieke collega, die een iets lager
randdeel vóór aan zijn hoofddeksel draagt
én een koordje er aan.
Men deelde mede, dat er ruim negen
duizend betoogers aanwezig Waren, en
uit de dichte drommen staken de ba
nieren, de dundoeken, de vaandels, in
nationale kleuren, hoog op. Diat geheel,
met die duizenden deelnemers en nog
meer belangstellenden om het groote veld,
het deed prachtig aan!
Op den achtergrond wachtte in een
autotje de bijna 102-jarige weduwe Basti-
aan Asselman, geb. Elisabeth De Witte
uit Hengstdijk in het land van Hulst, een
kras oudje, dat kortgeleden nog een wan
deltocht van enkele uren maakte. D:e
Koningin had van haar gehoord en op
den wensch der Vorstin is het moeder
tje uitgenoodigd, de betooging bii te wo
nen. Zij was verschenen en zei, dat ze het
aardig vond, zoo iets nog te hebben be
leefd.
Na het zingen volgde een uitbarsting
van geestdrift, een ware storm van toe
juichingen, die de eerste minuten niet te
stuiten was. Wat kunnen de Zeeuwen
in vuur raken, als zij los komen!
En hoe leven Koningin, Prins en Prinses
méé bij dergelijke massale uitingen van
loyaliteit en liefde voor Nederland en
Oranje!
Onder de opwekkende tonen van een
zevental muziekkorpsen marcheeren de
deelnemers voorbij het vorstelijk pavil
joen. Achtereenvolgens trekken nu de
groepen voorbijverschillende vereeni-
gingen achter hare banieren; sportclubs,
smeden uit Zeeuwsche gemeenten, vis-
schers en visschersvrouwen, waaronder
een talrijke afdeeling uit Arnemuiden
meisjes- en knapenvereenigiagen, Zuid-Be-
velandsche groepen, personeel van „D*
Schelde", de Zeeuwsche afdeeling vaa
het Leger des Heils, een gezelschap bur
gemeesters uit het Zeeuwsche land, allen
met ambtsketen en eenigen in de kleeder
dracht van hun dorp!
Dan een groep Leidsche studenten uit
Zeeland; anti-revolutionaire kiesvereeni-
gingenRoomsch-Katholieke priesters. Als
bij een militaire parade keeren alle defi-
leerenden het hoofd naar rechts naai
de zitplaatsen der Koninklijke familie,
juichen dan en worden op hunne beurt
door H. M. en de haren minzaam ge
groet.
En bloemen dat H. M. worden aam
geboden, geweldig veel! De stoutmoe-
digsten toeven een ondeelbaar oogenblik
en krijgen een hand van H. M. Minder
vrijmoedigen onder de vrouwen en meis
jes (want bijna zonder uitzondering bie
den die bloemstukken aan), aarzelden
of zij de gul toegestoken hand der land-
vorstinne wel mogen drukken en loopen
door
Velen, thans voor het eerst staande
van aangezicht tot aangezicht tegenover
het vorstelijk gezin, jubelen en juichen,
totdat eenige groepen het initiatief nemen
om het koninklijk gezin een zegenbede toe
te zingen.
Aller hoeden gaan af; in het pavilioen
en op het veld is iedereen gaan staan
als plechtig jclinkt het derde vers van
psalm 134
Dat 's Heeren zegen op U daal,
Zijn gunst uit Zion U bestraal,
Hij schiep 't heelal, Zijn naam ter eer
Looft, looft nu aller Heeren Heer.
Kapitein Kloeke, technisch leider van
de betooging, wordt in het paviljoen ont
boden. Hem en den overigen comitéleden
zegt de Koningin, dat deze hulde Hare
stoutste verwachtingen heeft overtroffen
H. M. onderhoudt zich daarna nog even
met het oude moedertje uit Hengstdijk,
en noodigt de Prinses uit dat deze haar
ook zal begroeten.
Hoe het gebeurde is eigenlijk niet be
kend (waarschijnlijk geschiedde het op
verzoek van de Koningin zelve), doch
plotseling worden ook de duizenden bui
ten het Molenwater tot het veld toege
laten.
De Koninklijke stoet is daarna dwars
door de reusachtige volksmassa terugge
reden, onder oorverdoovend gejuich van
duizenden bij duizenden!
Het Openluchtspel.
Naast de betooging, was zeker wel het
Openluchtspel het belangrijkste nummer
van het programma te Middelburg en
speciaal ten opzichte van de herdenking
va nde 350-jarige onafhankelijkheid der
stad en tevens een nummer, waarvan
de voorbereiding aan de leiders, maar
ook aan de uitvoerenden heel wat tijd en
moeite had gekost.
Dit Gebarenspel stelde voor den over
gang van de stad Middelburg van de
Spaansche zijde naar die van den Prins
van Oranje in Februari 1574. Het ma
ken der daarbij te zingen woorden was
toevertrouwd aan den heer dr P. 0.
Boutens, die Middelburger van geboor
te is, terwijl de componist F. E. A.
Koeberg de muziekbegeleiding componeer
de. D'e leiding van het spel was in Lan
den van den heer F. Lensvelt uit Veere.
die van den Leginne af de repetities
leidde, terwijl eerst de heer Koeberg
het orkest en koor zou dirigeeren, moest
deze door ongesteldheid daarvan afzien
en bleek nu de dirigeerstok in zeer goede
handen te zijn bij den heer J. H. ;Caro
uit Middelburg, die ook het stuk met
de 300 zangeressen en zangers had inge
studeerd. Ook het orkest, bestaande uit
de Vereeniging voor Instrumentale Mu
ziek te Middelburg, de Arnhemsche or-
kestvereeniging en eenige krachten uit
Middelburg en Vlissingen, repeteerden on
der zijne leiding.
Het openluchtspel was in één woord
schitterend. Zoo meldt men ons althans,
want de pers had geen vrijen toegang.
Goed spel van hen die door gebaren de
ellende onder het beleg, de angst voor
het in brand steken van de stad, liet
gebed tot God om hulpe, en "blijdschap
over den intocht van den bevrijder weer
gaven. Een uitstekende vertolking van de
muziek van Koeberg door het orkest,
goede zang van de liederen van dr Bou
tens door de koren, dit alles, en zeker
voor een niet gering deel ook het prach
tige weder, hebben ook dit nummer van
het programma tot iets heel bijzonders
gemaakt.
De Koninklijke familie volgde het spel
met zeer groote belangstelling en het was
H. M. zelve die na het einde het sein
gaf tot een applaus, waarmede alle aan
wezigen gaarne instemden. D'e muziek
zette het Wilhelmus in, alle aanwezigen
stonden op en zongen het met het koor
mede, een waardig slot van een uitstekend,
geslaagde opvoering.
Diat H. M. werkelijk dankbaar Was voor
het genotene bleek wel toen zij eerst
Jhr H. A. van Dioorn, die den Prins had
voorgesteld bij zich liet ontbieden en
daarna den heer dr P. O. Boutens, den
dichter; den heer Fr Lensvelt, den leider
van het gebarenspel en den heer J. H.
iCaro, den dirigent van koor en orkest.
Bezoek aan het stadhuis.
Bij 't bezoek aan 't Stadhuis onderhield
Hare Majesteit zich met ieder der 12 aan
wezige raadsleden de S.D.A.P.ers ont
braken en gaf o.a. de verzekering,
dat het openluchtspel haar zeer had vol
daan. Door een aantal jonge dames werd
thee met versnaperingen aangeboden, wel
ke in een novenvertrek was gereed ge
maakt dobr de firma R. Oosterhuis.
